Category
🎥
Short filmTranscript
00:00Muzyka
00:30Muzyka
01:00Muzyka
01:30Masz łatę na spodniach?
01:57Nie mam
02:00Masz łatę
02:01Nie mam
02:04Masz łatę
02:06Nie mam łatę
02:15Nie mam łaty
02:16I etam odszedł obrażony
02:20Miał co prawda łatę na spodniach
02:23Ale uważał
02:24Że nita nie powinna mu tego wypominać
02:27Etam podarł sobie spodnie na drzewie sąsiada
02:31Kiedy zrywał gruszki właśnie dla nity
02:34Masz łatę
02:46Masz łatę
02:50Masz łatę
02:51Miałe
02:56Miałe
02:57Miałe
02:58Miałe
02:59Miałe
03:00Miałe
03:01Miałe
03:02Miałe
03:03Miałe
03:05Miałe
03:06Miałe
03:07Miałe
03:08Miałe
03:09Miałe
03:10Miałe
03:11Miałe
03:12Miałe
03:13Miałe
03:14Miałe
03:15A
03:25Trochę to dziwne, co?
03:27Nie potrzebniej zrywałeś gruszki w sadzie sąsiada
03:28To nie od tego łata rośnie
03:30Od tego
03:31Kłopi jesteś
03:32a nie spodnie.
03:39Spodnie zamienione w jedną łatę
03:41mogłoby się wydawać,
03:44że jest to wyjście.
03:46A jednak każdy,
03:48kto spojrzał na etama,
03:49od razu wiedział, że etam nosi łatę,
03:52a nie czerwone spodnie.
03:54A innych spodni etam nie miał.
03:56Łatę, łatę, łatę, łatę, łatę.
04:02Łatę, łatę, łatę.
04:04No ma tak, łatę, łatę.
04:05Nie ma to, że wszystkie
04:28muzyka
04:58muzyka
05:04to ty jesteś wszystkiemu winien
05:16to etam mnie zaraził watą
05:18której się nabawił zrywając gruszki od sąsiada
05:20to etam powinien nam wszystkim kupić nowe spodnie
05:24właściwie niej tam jest wszystkiemu winna
05:27To dla niej je tam zrywał gruszki.
05:29Tonita powinna nam wszystkim kupić nowe.
05:33Bardzo mi przykro, że zaraziłem was łatą.
05:35Ja nie wiedziałem, że tak się stanie.
05:37Niestety, spodni wam nie kupię, bo nie mam za co.
05:39Nawet sobie samemu nie mam za co kupić spodni.
05:41To co mamy robić?
05:43Mamy chodzić bez spodni?
05:45Może rodzice nam kupią?
05:47Rodzice?
05:51A któż to widział, żeby rodzice kupowali spodnie?
05:57Nie martwcie się.
05:59Kwilseki
06:09Kulik
06:11Kulik
06:13Kulik
06:15Kulik
06:17Kulik
06:18Nie martwcie się, mam pomysł.
06:28Jaki to powie Nita, powie.
06:30Będziemy uważali łaty ze spodnia.
06:34Ogłosimy, że to co nosicie to nie są łaty.
06:38Tylko spodnie czerwonego koloru.
06:40Zwyczajne spodnie.
06:43Niech żyje Nita!
06:43Brawo Nita!
06:45Pomysł Nity spodobał się chłopcom bardzo.
06:51Ogłosili, że we wsi wszyscy chłopcy noszą czerwone spodnie.
06:56Nikt nie ma żadnych ład.
06:59I rzeczywiście udało się.
07:00Wsiął!
07:03Moje to dzwisko!
07:03Nie ma żadnych ład.
07:05Wsiął!
07:06Moje to dzwisko!
07:15Nie ma żadnych ład.
07:19Nie ma żadnych ładnych lat.
07:20Zimanie process zінeschwyczącym!
07:22Dzień dobry, panie profesorze.
07:42Przyszliście do szkoły bez spodni?
07:45My mamy spodnie.
07:46Wszyscy mamy nowe spodnie.
07:48No, no, no, nowe czerwone spodnie.
07:52Wstydźcie się, nosicie łaty.
07:54Spodni ani śladu.
07:56Marszli do domu.
07:57Proszę natychmiast wracać w spodniach.
08:01Nie będę uczył chłopców bez spodni.
08:12Wiem.
08:14Coś musi być w tych spodniach,
08:16bo widać, że są z łaty,
08:17a nie są prawdziwymi spodniami.
08:19Naprawdę?
08:21A co to jest?
08:22To coś.
08:28Idź sobie stąd.
08:30Pięknie nam doradziłaś.
08:32Nie martwcie się, mam pomysł.
08:35Powinnaś nam
08:36wszystkim kupić nowe spodnie.
08:39No, bo...
08:40Ktoś musi wejść na drzewo
08:52i zrobić sobie dziurę,
08:53a potem przyszyć łatę.
08:55Potem zarazicie się od siebie spodniami,
08:57tak jak przed tę łatą.
08:58I będziecie mieć z powrotem spodnie.
09:00To ryzykowne.
09:02Nie macie wyjścia.
09:03Ktoś musi spróbować.
09:05Oczywiście, etam.
09:07To on nas wszystkich zaraził łatą.
09:09Ale nie da.
09:09Nie da.
09:10Pięknie.
09:11Pięknie.
09:11Pięknie.
09:12Pięknie.
09:12Pięknie.
09:13Pięknie.
09:30Pięknie.
09:43Chłopcy czekali i czekali, aż się pozarażają od etama.
10:07Nic z tego nie wychodziło.
10:08Byli wściekli na nitę, że znowu dała im niedobrą radę.
10:13Można zarazić się tylko łatą.
10:20Nie można zarazić się spodniami.
10:24Nie powiedzieli mam o tym szkole.
10:27I co teraz?
10:31Teraz to już wszystko jedno.
10:34Dzień dobry, panie profesorze!
10:50Dzień dobry, panie profesorze!
11:01Chłopcy czekali ze strachem, co też powie nauczyciel, bo przecież sytuacja była jeszcze gorsza niż wczoraj.
11:10Mieli te same niby spodnie, które wcale nie były spodniami, a do tego jeszcze tak podziurawione i połatane.
11:19No chłopcy, wzięliście sobie do serca to, co mówiłem. Macie wreszcie spodnie.
11:27Panie profesorze, panie profesorze, my wszyscy mamy te same spodnie, co wczoraj, tylko porobiliśmy dziury i połataliśmy je.
11:38Chłopcy!
11:40Chłopcy!
11:42Oto spodnie, a to łaty.
11:48Wczoraj nikt z was nie miał spodni, tylko łaty.
11:53A to połatane spodnie.
11:57Dziś macie połatane spodnie.
12:00Nie ma przecież połatanych ład, a wy jesteście połatani.
12:06To znaczy, że macie spodnie.
12:10O to mi tylko chodziło.
12:12Usiądźcie, rozpoczniemy lekcję.
12:16Można by każdą cząstkę materii pomyśleć sobie jako ogród pełen roślinności.
12:26Jako staw pełen ryb.
12:29Od tego czasu Nita uchodzi za bardzo mądrą osoba,
12:33ponieważ dzięki jej radom chłopcy odzyskali spodnie.
12:37Brawo! Niech żyje Nita!
12:40Brawo!
12:41Ura! Ura!
12:44A dlaczego można się zarazić łatą, a nie można się zarazić spodniami?
12:50Nauczyciel obiecał powiedzieć chłopcom dopiero później, jak nieco podrosną.
12:56Drogie dzieci, ta opowieść jest prawdziwa we wszystkich szczegółach i dla was także bardzo pożyteczna.
13:08Uczy ona, że nie powinnyście nigdy zrywać niedojrzałych gruszek z drzewa sąsiada.
13:27Powoduje to bowiem niepotrzebne komplikacje ubraniowe.
13:32Nie zróbajcie duszek z drzewa sąsiada.
13:36DZIĘKI ZA CZURY
13:41ZAMYDĆ
13:45DZIĘKI ZA CZURY
13:48ZAMYDĆ
13:50Dzięki za oglądanie!