Category
📺
TVTranscript
00:00Thank you so much for joining us.
00:30Thank you so much for joining us.
03:50to those ancient archaic archers from the photographs of the period of the 18th century.
03:57The first one which is about after a very heavy period of a very short period of time was the Gulloch architect of the 1765,
04:09who made the piece of paper and was published.
04:13And here, suddenly, the topians mentioned a place with a archaic, which came and immediately recognized that it is the emperor of the Epigurian Poulos that is the name of the Parzhanian.
04:33At the beginning of the 19th century, the army of Kockerl put in the stochastro its, the mnemon and the form of an archaic.
04:40The 1807 was created in Rome, a spira, which was called the International Association of Archaeology and Archaeology.
04:54This was, therefore, by the Cockerell, who was a very young architect,
05:01he was only 22-23 years old in this era.
05:04This was created by the Stackelberg, who was also an architect and architect,
05:14by Foster, by archaeologists, such as the Braunstagg, the Danos.
05:34At the end of the day, the army was immediately done.
05:38The cooperation between the Russians and the inhabitants of the region
05:41had their plans.
05:43The cooperation between the Greek citizens of the region, the Archaeology,
05:48was very difficult.
05:51The people of the Turkish, the people of the Turkish,
05:54who asked to go out to the Turkish.
05:55He said they are here, they'll be here and they'll be here.
06:00They didn't have to pay, of course, they had to start working.
06:05But one, who has to do something there,
06:08who is aware that something is going there,
06:11is there to go, you know, they have to go out there,
06:12you know, you can't do anything, you know,
06:13you don't have to go out there, you know,
06:15you can never say that, you know,
06:17that you can do anything.
06:18They tried to give money and pay attention to them, but this was the end of the day that they had to take the money from the Vellipasas, who is the passage of the Peloponnesian.
06:36The archaicapyles were separated, but they didn't get into it. They knew that the answer to the problem was only a letter.
06:44There is a lot of work.
06:46The Gropius has done.
06:50The U.P.S.A.C.E.C.E.
06:52is in contact with the Veli Pasas, who is the Pasas
06:54of the Morgia and his wife of the Alipasas
06:56of the Ioannino, and he wants to
06:58make sure that they have been able to do it.
07:02The Veli Pasas has understood that
07:04for the young people, the archers,
07:06they had great value.
07:08In order to give it to him,
07:10he had a great value for the
07:12of the archers.
07:20With this agreement,
07:22they came into the area of the N.A.C.E.C.E.
07:26and with the
07:28permission to give it to him,
07:30they had to give it to them
07:32as workers,
07:34and food,
07:36and equipment.
07:38The archers were already
07:54as an emperor.
07:56With the Alipasas
07:58And in the village of Veli-Pasas, they organized a village in which they were also involved in the village.
08:05How did the village of Veli-Pasas?
08:07First, they put all the villages in their village to help them.
08:12Second, they gave the relief of the archers.
08:16And third, they didn't have any problem. They were in charge of them.
08:23This time, with the cooperation of the Turks, they felt a hyper-productive.
08:28Within two months, there was an entire village around the village.
08:34The village of Veli-Pasas, which was a village of Veli-Pas.
08:40And it was like that.
08:42And the village of Veli-Pas, which was a village of Veli-Pas.
08:47After the evening, after the operation of Veli-Pas, the day of Veli-Pas,
08:51the day of Veli-Pas, which was a village of Veli-Pas.
08:54After the village of Veli-Pas, after the village of Veli-Pas,
08:57the village of Veli-Pas, in front of the village of Veli-Pas,
08:59the village of Veli-Pas.
09:04They were a Ahaan-Hara-Veli-Pas.
09:06and there was already a glimpse of the
09:13of the 23 of the Romanians of the Ionik Zoforo.
09:22Did they have also the bannum?
09:23Yes, of course, the bannum and a blue,
09:26because this is what we can see
09:29in one of these things.
09:31Why do they do this?
09:32Maybe to give them a sense,
09:34It was hard to give a rhythm, because it was difficult to work, so it wasn't quite simple.
09:55The plagues that exhaled were the great world of the world,
09:58and they had scenes from the Ketavro Machia and the war of the Amazon.
10:04The Zoforos is to be curious about all of them,
10:06and they're going to be scared from the Kentavro-Mahia,
10:08that is the war between the Kentavro and the Lapithos
10:10in the village of Pyrrithos,
10:12because the mithos say that when he was born
10:14in the village of Pyrrithos,
10:16the Kentavro, who lived in the Pylio,
10:20and tried to fight the Nifis
10:22and the women to fight them.
10:24This, in the iconography,
10:26means the war with the war.
10:28This is the war with the war.
10:30This is something that happens with the Amazon-Mahia.
10:32It is the war between the Armenians
10:34and the women.
10:36They are women, they are not alone,
10:38they are fighters, they are fighters,
10:40fighters who live in the Atollis.
10:42So, the political speech is always the same.
10:44The war between the Aen and the Atollis
10:46and the Dukis.
10:52The Kentavro-Mahia would not come out
10:54so quickly if they had not had an impact
10:56in their presence.
10:58They were born in the caverns
11:00and they were born.
11:02They were born in the village
11:04and the Kokeyreld,
11:06it was born in the village
11:08and it was an encounter
11:10against the war of the Kentavro-Mahia.
11:12Tell us, in which area were the archaic castle?
11:19From the interior of the castle.
11:21From this area?
11:22This is where we are now.
11:24This is because then the castle was located in the interior of the castle.
11:31That is, in this area, there was an escape from the castle?
11:37Yes, in the castle.
11:39It was not an escape from the castle.
11:44It was in the castle.
11:49It was just the upper part of the castle.
11:51The upper part of the castle was at the lower part of the castle.
11:54That is, the glimpses of the castle.
11:58For the castle.
12:00They had to get the upper part of the castle from the outside to the outside.
12:09The castle was a great place on it.
12:12The castle was a great place on the outside to the castle.
12:14When he gathered all the events, the archaic capital visited the Veli Pasa to support the agreement.
12:25When he saw the Veli Pasa, when he saw it, he loved it, because he was just a marmor.
12:32He was a archaic capital who wanted to find gold, gold and gold.
12:38But he saw it in front of him, red, red, red, because it had to be affected.
12:44He had to be affected by the river and the river and the river and the river.
12:51And he didn't understand it, he didn't have any interest in it.
12:56He knew it was about it, and he knew it was about it.
13:00He saw it, he saw it.
13:02He saw it, he saw it, he saw it.
13:05He saw it, he saw it, he saw it, he saw it.
13:10He showed it, he saw it, he saw it with 400 liras in the hand and he fell through it.
13:14He saw it, he saw it.
13:16The archaic capitalists had a small amount of money in their hands and was ready to trade them.
13:33They were able to trade them in their hands.
13:35The archaic capitalists tried to trade the archaic capitalists.
13:39The
13:41The
13:45The
13:57The
13:59The
14:01The
14:07They were in the process of a monadical system of the Kyrgyzstan.
14:14He was in the inner circle of the Kyrgyzstan,
14:17which was one of the first Kyrgyzstan,
14:21which we know,
14:23to get out of the stairs,
14:25and to be there.
14:27And, of course, he had tried to get out of the Kyrgyzstan
14:31and so we knew it was the case of the Kyrgyzstan.
14:35But ...
14:49the general position of the Kyrgyzstan
15:04They were in a Ottoman country but also in a British country.
15:08And so they were able to act as a result.
15:11Of course, for the British government, the archipeliers were not only a normal but also a common.
15:17The group, therefore, came to the same way, with the same way,
15:21came to the whole area,
15:24moving from the Figuagallia and in different villages.
15:29He reached the Ionio,
15:31That was in the Kiparesian camp, there was a quarry, followed by bombards,
15:39that is, by war, for the fear of the Gals of the country and the era.
15:49The interest was international.
15:51The only one who pushed his contribution was the leader of the previous democracy,
15:56the Ludovico I.
15:58And finally, with 19.000 lbs, the museum is the Bredan Museum,
16:03which is now the material from the U.S.
16:08The Passage of Tripoli had been paid for 400 lbs,
16:12while the archaic capital had been paid for 19.000 lbs.
16:17After the second successful business in Greece,
16:20the Cockerel carried out his work in places where there were significant mnemis.
16:25In the end, he came to the British, where he lived in a safe life.
16:33The Cockerel, in his 30s,
16:35after 7 years he had been in Greece,
16:40he made the archaic capital.
16:42For me, he made an archaic capital.
16:44He made a lot of money.
16:45He came to his country.
16:46His father had a good country,
16:48and he had a rich country.
16:52He had a rich country,
16:55in the village of Corotos.
16:57The Germans couldn't do anything at that time.
16:59He had a rich country after that.
17:01Then at the end, he had a rich country.
17:02He had married two very common Greek mnemis
17:06in his village.
17:07He was an individual who was a famous piece of art,
17:09and a serious piece of art.
17:11Mr. Cockerel was his architect,
17:13He was a architect, for example, and he knew where he went and he knew what he was going to do.
17:18He is one of the biggest Arpagy's people who have made many interesting and interesting observations of Arpagy's architect.
17:28He, after his experience, wrote the book that he created in London in 1903.
17:35He characterized the residents who helped him in the Arpagy's village and the MFET, who didn't necessarily have him in Arpagy,
17:43but he brought up only and only for him to pay money.
17:47He didn't expect anyone to take care of him, but he didn't expect anyone to take care of him in the Arpagy's village.
17:53He was a man who had a difference in the Arpagy's village, he began to tell him when he came to the village.
18:02He was a member of Arpagy's village, he was a member of Arpagy's village and he was a member of Arpagy's village,
18:08with which we had to break down the road and had to break down the road and die.
18:11He wasn't that far away who did he knew what they did, that was the village that would come to the village.
18:16He was a member of Arpagy's village, he was a member of Arpagy's village.
18:20This is a member of Arpagy's village that he was a member of Arpanic's village, he was a member of Arpagy's village.
18:27To be continued...
18:57and when it was created in the world of Apollos,
18:59there was another one that was created in the war.
19:18The classical period, which is now,
19:21was created as a witness of the Lord of Apollos
19:25who helped to feed the citizens of the village
19:29who called it Fugalia.
19:35When the Apollos helped to get out of a village,
19:39they wanted to be a member of the village
19:41because they helped to help them.
19:43They helped to help them in a particular situation.
19:46According to a theory,
19:48the Apollos helped to get out of the village
19:51and to get out of the village
19:53of the Second World War
19:55when they came together with the Spartiates.
19:57The
19:58The
19:59The
20:01The
20:03The
20:05The
20:07The
20:09The
20:10The
20:11The
20:13The
20:14The
20:17The
20:21The
20:23The
20:25The naos was built in the middle of the area and for the glimpses it was used in the middle of the river from the around the area.
20:39The naos of the Apollon is called Parthenon of the Peloponnesian.
20:44The architect was here and the naos was the same impression.
20:49Of course, with a lot of people.
20:55It is a beautiful village.
21:07It is also a beautiful village.
21:13We have several village villages.
21:18And for the first time in history,
21:21The third rhythm is the Corinthian, which will continue to be provided in a lot of local communities.
21:31It is greater than the most than the most than the most than the most than the most than the most than the most than the most than the most than the most.
21:49Even the natal is different.
21:53It is a natal to the north.
21:56This is likely to be in the local forest,
22:00because it is also in other natals of the most important area.
22:09Before the army of Gropius,
22:12the natals had been under the burden of the unknown
22:15who wanted to use the material.
22:19Transcription by CastingWords
22:49It is a great event for the museum in the Louvre and a great event of the museum in the Louvre and a great event of millions of tourists from all over the world.
22:57The Afroditus of the Milos and the Niki of the Samothrackis.
23:01Welcome to a moment.
23:09The Afroditus of the Milos and the Niki of the Samothrackis are two of the most known works of all the time.
23:17Το 1863, ο Γάλλος πρόξενος της Φιλιππούπολης, Κάρλος Σαμποαζό, έλαβε επίσημη άδεια από την υψηλή πύλη να ανασκάψει τη Σαμοθράκη.
23:27Η Οθωμανική Αυτοκρατορία βρισκόταν ήδη σε παραταταμένη παρακμή και οι δυτικές χώρες έκαναν ανενόχλητες το δικό τους παιχνίδι.
23:34Οι Γάλλοι δεν είχαν αρχαία, είχαν όμως οι Έλληνες και ο Σαμποαζό αναζητούσε αρχαιότητες που θα στόλιζαν τα μουσεία που άνοιγαν εκείνη την εποχή στη Γαλλία.
23:44Στη διάθεσή του είχε ένα πλοίο του εθνικού στόλου με το οποίο έφτασε στο νησί.
23:49Οι ανασκαθές ξεκίνησαν και μετά από επίπονη αναζήτηση ακούστηκε η δυνατή φωνή ενός Έλληνα χωρικού που έσκαβε, φώναξε δυνατά,
23:57«Κύριε, έβραμεν μία γυναίκα». Ο Σαμποαζό όχι μόνο κατάφερε να μεταφέρει τη νίκη στη Γαλλία,
24:05αλλά επέστρεψε στη Σαμοθράκη άλλες δύο φορές για να πάρει κατά υπόλοιπα κομμάτια που είχε αφήσει πίσω του στην πρώτη επιχείρηση.
24:14Το άγαλμα της Αφροδίτης της Μήλου είχε ήδη βρεθεί νωρίτερα, την άνοιξη του 1820 από έναν τόπιο αγρότη,
24:21ο οποίος σύμφωνα με το θρύλο μόλις αντίκρισε την Αφροδίτη την ερωτεύτηκε.
24:27Την περίοδο εκείνη στην αεροκατοικημένη Μήλο βρισκόταν μία γαλλική αποστολή που μόλις πληροφορήθηκε για την ανέβρεση της Αφροδίτης
24:34έσπευσε να τη διεκδικήσει. Οι εκδοχές για το πώς κατέληξε το άγαλμα στα χέρια των Γάλλων πικύλουν.
24:41Το σίγουρο είναι ότι στο παιχνίδι των διαπραγματεύσεων μπήκαν και οι Τούρκοι αλλά δεν κατάφεραν να το αποκτήσουν.
24:48Λέγεται μάλιστα ότι κατά τη διεκδίκηση το γλυπτό υπέστη φθορές.
24:54Παρόλα αυτά παραμένει μέχρι σήμερα ένα εξαιρετικό έργο τέχνης.
25:11Το 1820, σχεδόν ένα χρόνο πριν από την έναρξη της Επανάστασης εναντίον των Τούρκων,
25:23βρέθηκε στη Μήλο ένα μεγάλο άγαλμα μιας γυναικείας μορφής.
25:30Κάποιος Γεωργός, ονόματι Κεντρωτάς Ιμποτόνης Γιώργος, έσκαλο
25:36και βρήκε κουμμάτια από ένα αρχαίο, πολύ ωραίο γυμνό άγαλμα, γυμνό από τη μέση και πάνω.
25:50Το ερωτεύτηκε, ήταν τόσο ωραίο και το πήρε και το έκλειψε στο σπίτι του στην πλάκα.
25:57Στην αρχή ο αγρότης θέλησε να κρατήσει το έβριμα μυστικό,
26:01αλλά σύμφωνα με το θρύλο, τον πρόδωσε η γυναίκα του.
26:03Και πιστεύω ότι μπορεί να με μάθαινε κανείς από τους κατοίκους της Μήλου
26:07την πραγματικότητα τι είχε βρει, αν δεν ήταν η ζηλιάρια γυναίκα του.
26:10Η γυναίκα του, λοιπόν, επειδή τον έχανε συνέχεια και τον έβρισε και διαρκώς να φυλαίει την αποθήκη,
26:15πίστευε ότι κάτι δεν πάει καλά και άρχισε να διαδίδει τι συμβαίνει με τον άντρα της.
26:20Έτσι, λοιπόν, οι κάτοικοι της Μήλου έμαθαν ότι είχε βρει αυτό το σημαντικό άγαλμα.
26:23Μία άλλη πιο ρεαλιστική εκδοχή αναφέρει ότι τη στιγμή της ανέβρισης του αγάλματος
26:34ήταν παρόντες κάποιοι Γάλλοι αρχαιόφιλοι αξιωματούχοι που βρίσκονταν στο νησί αναζητώντας αρχαιότητες.
26:41Οι Γάλλοι είχαν πάει στη Μήλο, είχαν πάρει μία πρώτη άδεια από τους προύχοντες, τους Τούρκους του νησιού
26:49για να κάνουν ανασκαπές στα ερήπια του θεάτρου, το οποίο φαινότανε, αλλά και της πόλεως.
26:55Εκεί ήταν εκεταστημένος και ο υποπρόξενος.
26:58Αυτοί φρόντισαν να ενημερώσουν αμέσως τους ανωτέρους τους, οι οποίοι και άμεσα ενδιαφέρθηκαν.
27:02Η είδηση για την ανακάλυψη του αγάλματος της Αφροδίτης διαδόθηκε στο νησί σαν αστραπή.
27:14Όταν έφτασε στα αυτιά του Δραγουμάνου, του Οθωμανικού στόλου, Νικόλαο Μουρούζη, εκείνος θέλησε να την αποκτήσει.
27:23Η πρόκριτη του νησιού, μαζί με τον ιερέα, είχαν σαφή εντολή από τον Νικόλαο Μουρούζη,
27:28ο οποίος ήταν ο μεταφραστής του Οθωμανικού Ναυτικού.
27:33Είχε μεγάλη θέση δηλαδή, να μην εφεύγει καμία αρχαιότητα από την χώρα.
27:38Ο οποίος διεκδίκησε όχι προσωπικά για τον εαυτό του, αλλά για λογαριασμό του Σουλτάνου.
27:43Οι Γάλλοι ήταν αποφασισμένοι να αποκτήσουν την Αφροδίτη της Μήλου και κινητοποιήθηκαν αμέσως.
27:49Αρχικά ενημέρωσαν τον υποπρόξενο Μπρέστ που έσπευσε στην Κωνσταντινούπολη.
27:53Μιλάει με τον πρεσβευτή της Γαλλίας στην υψηλή πύλη.
28:03Στην πόλη.
28:03Στην πόλη, κάποιο νομαρκήσιο de Rivière νομίζω το όνομά του, ο οποίος επίσθη ότι όντως πρέπει να αγοραστεί.
28:14Για τους Οθωμανούς τα αγάλματα δεν είχαν αξία.
28:17Αν και στην αυλή το μορφωτικό επίπεδο ήταν υψηλό, τα αρχαία μνημεία δεν έγιναν ποτέ κομμάτι της κουλτούρας και της τουρκικής παιδείας.
28:25Έτσι, ο Σουλτάνος έδωσε στους Γάλλους την πολυπόθητη άδεια και ο υποκόμης Ντε Μαρκέλους έφτασε στη Μήλο.
28:39Ο υποκόμης Ντε Μαρκέλους είχε ρητή εντολή από τον Γάλλο πρόξενο να πάρει την Αφροδίτη.
28:44Όταν όμως έφτασε στη Μήλο, το άγαλμα είχε ήδη περάσει στα χέρια του Μουρούζη.
28:55Οι διαμάχοι ήταν πολύ έντονοι. Συμμετείχαν και Έλληνες και Γάλλοι και Τούρκοι από την τοπική φρουρά.
29:04Οι Γάλλοι κατάφεραν τελικά να πάρουν το άγαλμα και να το φορτώσουν στο δικό τους πλοίο που ήταν δεμένο στο λιμάνι της Μήλου.
29:11Ο δραγουμάνος Νίκος Μουρούζης εξοργίζεται και τιμωρεί σκληρά όσους θεωρεί υπεύθυνους.
29:17Τιμωρεί για παραδειγματισμό τους προκρήτους και τον ιερέα με ένα μεγάλο πρόστιμο και με μαστίγωση.
29:23Αυτό όμως δεν αλλάζει τα πράγματα. Η καταστροφή έχει γίνει.
29:27Η διαδικασία φόρτωσης ήταν αρκετά περιπετειώδης.
29:30Κάποια κυβότια έπεσαν στη θάλασσα, ανασύρθηκαν από εκεί, τοποθετήθηκαν την μια στο ελληνικό πλοίο, την άλλη στο γαλλικό.
29:39Τελικά κατάφεραν να φύγουν από την Ελλάδα.
29:43Και την επόμενη χρονιά παρουσιάστηκαν ως δώρο προς τον Λουδοβίκο XVIII, το βασιλιά της Γαλλίας.
29:50Δηλαδή ήδη το Μάρτιο του 1821 η Αφροδίτη αποτελούσε μέρος της βασιλικής συλλογής του Λούβρου.
29:56Οι συνθήκες κατά από τις οποίες η Αφροδίτη πέρασε τελικά στα χέρια των Γάλλων δεν έχουν καταγραφεί πλήρως.
30:15Ακόμα και σήμερα αμφισβητείτε εάν ο αγρότης που βρήκε το άγαλμα δωροδοκήθηκε.
30:20Το πιθανότερο είναι ότι δόθηκαν και χρήματα για να μπορέσει να γίνει η αρπαγή.
30:24Δηλαδή δωροδοκήθηκαν τόσο Έλληνας αγρότης από τον οποίο πιθανόν αγοράστηκε
30:30όσο και οι τοπικές αρχές για να συνενέσουν στην αρπαγή του αγάλματος και τη μεταφορά του στη Γαλλία.
30:38Και του λέει ότι ξέρεις κάτι, το βρήκες αυτό, είσαι πολύ καλός άνθρωπος και συνεργάζεσαι μαζί μας.
30:44Πάρε και 50% γρόσια, αν βρίσκε κάτι άλλο γιατί τα χωράφια του είναι σε αυτή την περιοχή.
30:49Εδώ είμαστε για σένα.
30:51Δεν δώσανε τα λεφτά σε εμπορική πράξη που γίνεται σε ελεύθερη κατάσταση.
30:59Γίνεται κάποιο φιλοδόρημα, το βλέπω έτσι ακριβώς εγώ το βλέπω, που δίνεται σε κάποιον σε περίοδο πολέμου.
31:06Η Μήλωση ήταν ένα νησί με ελάχιστος κατοίκους.
31:15Έτσι οι αρχαιοκάπηλοι μπόρεσαν να δράσουν χωρίς να τους εμποδίσουν οι ντόπιοι.
31:20Για να πούμε ότι οι Έλληνες συνένεσαν, θα ήταν και αυτό λάθος.
31:23Ήταν τόσοι λίγοι οι Έλληνες που έμεναν εκεί.
31:26Και τόσο απελπισμένοι.
31:27Και τόσο απελπισμένοι που δεν μπορούσαμε να τους κατηγορήσουμε αν τελικά υπάρχει μια συνένεση.
31:32Το σίγουρο είναι ότι οι Γάλλοι ακόμα και σήμερα χρησιμοποιούν το γεγονός
31:44ότι δόθηκαν κάποια χρήματα για να νομιμοποιήσουν την αρπαγή.
31:50Για το άγαλμα αυτό έχουν γίνει προσπάθειες παναπατρισμού ή θεωρείται πλήρως ένα χαμένο γλυπτό τσέφιό τους.
31:56Νομίζω ότι δεν έχουν γίνει προσπάθειες και ίσως θεωρείται επειδή αγοράστηκε
32:01ότι θεωρείται μια χαμένη υπόθεση.
32:05Μάλλον γι' αυτό.
32:05Και εμένα μου είχαν πει ότι μην συζητάς να την πάρεις πίσω.
32:09Διότι εδώ δεν υπάρχει αρπαγή, υπάρχει αγοροπολισία.
32:13Η Αφροδίτη της Μήλου είναι ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα έργα τέχνης σε παγκόσμιο επίπεδο.
32:40Μιλάμε όμως για ένα αριστούργημα της αρχαίας ελληνικής, ελληνιστικής γλυπητικής.
32:48Το άγαλμα βρέθηκε σε κομμάτια και ανασυντέθηκε για να εκτεθεί στο Λούβρο.
32:53Ωστόσο δεν βρέθηκαν ποτέ τα άνο άκρα.
32:56Ακούγοντας οι Έλληνες ότι έρχονται οι βάρβαροι και σπάγανε τα μάρμαρα και ό,τι έργο τέχνης υπήρχε,
33:05με αυτή τη λογική είχαν κρύψει το άγαρμα της Αφροδίτης και άλλα μέσα σε σπηλιές.
33:10Βρήκανε λοιπόν από αυτά που μας έχουν διηγηθεί, το ένα της χέρι ήταν θρηματισμένο.
33:17Πιθανόν να βρέθηκαν τα χέρια, αλλά να καταστράφησαν και να χάθηκαν
33:21κατά την πορεία που υπέστη, την βάσανο που υπέστη το άγαλμα, υπέστη πάρα πολλές φωτορές το άγαλμα.
33:31Οι ερευνητές και οι αρχαιολόγοι δεν έχουν απαντήσει μέχρι σήμερα με σιγουριά
33:35τι ακριβώς κρατούσε στα χέρια της η θεά.
33:39Υπάρχει η πλήθος ερμηνεών ήδη από την εποχή που βρέθηκε μέχρι σήμερα.
33:43Μια από αυτές θέλει την Αφροδίτη να κρατάει στο χέρι ασπίδα, στην οποία καθρεφτίζεται.
33:51Άλλη προτείνει ότι κρατούσε φιάλη, ενώ σε μια άλλη υπάρχει η εκδοχή ότι κρατούσε ένα περιστέρι,
33:58που είναι και το πουλή σύμβολο της θεάς.
34:02Μια άλλη μια θεωρία λέει ότι κρατούσε το μήλο, διότι δεν είναι από τις τρεις θέες
34:07ή στην κρίση του πάρηδος.
34:10Είναι κρίμα πραγματικά το ότι δεν έχουμε τα χέρια αυτού του υπέροχου αγάλματος,
34:16το οποίο είναι και πρωτότυπο από τα ελάχιστα πρωτότυπα αγάλματα της ελληνιστικής περίοδος.
34:20Η Αφροδίτη είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά εκθέματα στο Μουσείο του Λούβρου
34:30και καθημερινά τη θαυμάζουν χιλιάδες επισκέπτες από όλο τον κόσμο.
34:35Το άγαλμα της Αφροδίτης της Μήλου συμβολοποιήθηκε και γι' αυτό το λόγο
34:40είναι ένα από τα πολύ σημαντικά έργα τέχνης, δηλαδή κάτι το οποίο αναγνωρίζουν πολύ εύκολα οι άνθρωποι
34:47όπως η Μοναλίζα, όπως κάποια έργα του Μιχαήλ Αγγέλου ή τέλος πάντων η Νίκη της Αμοθράκης, έργα σύμβολα.
34:55Είναι πάρα πολύ ωραία η στάση του σώματος και το πρόσωπο.
35:03Αυτό που εντυπωσιάζει είναι η ηρεμία, η γλυκύτητα της θεάς.
35:17Υπότιτλοι AUTHORWAVE
35:47Εκτέθηκε για πρώτη φορά στο Μουσείο του Λούβρου ένα άγαλμα εξαιρετικής αισθητικής.
35:53Η Νίκη που είχε βρεθεί στη Σαμοθράκη περίπου πριν από 20 χρόνια από μια γαλλική ανασκαφική ομάδα.
36:07Επικεφαλής της ανασκαφικής ομάδας της Σαμοθράκης ήταν ο υποπρόξενος της Γαλλίας στην Αδριανούπολη,
36:12Κάρολος Σαμπουαζό.
36:14Εκείνος όμως που αντίκρισε πρώτος το κομμάτι του αγάλματος της Νίκης ήταν ένας Έλληνας εργάτης.
36:20Λέγεται ότι όταν γινόταν η ανασκαφή, ένας από τους ντόπιους εργάτες φώναξε στο Σαμπουαζό,
36:30«Κύριε έβραμεν μια γυναίκα» και του δείξανε το γλυπτό.
36:34Το άγαλμα της Νίκης αναπαριστούσε αυτή τη μυθική μορφή της Νίκης, η οποία είναι μια αυτερωτή γυναίκα.
36:43Καμιά φορά κρατάει στεφάνι στο χέρι της, καμιά φορά κλαδί φήνικα.
36:47Ο Σαμπουαζό επικοινώνησε άμεσα με τον Γαλλοπρέσβη στην Κωνσταντινούπολη για να εξασφαλίσει την άδεια και να πάρει το άγαλμα.
37:02Ήξερε ότι στα χέρια του είχε ένα πολύτιμο αρχαιολογικό θησαυρό.
37:06Δεν δυσκολεύτηκε να εξασφαλίσει άδεια των Οθωμανικών Αρχών, ώστε να φορτώσει το άγαλμα σε πλοίο και να το στείλει στη Γαλλία, στο Λούβρο.
37:23Οι Τούρκοι αδιάφοροι για την αρχαία ελληνική κληρονομιά έπαιρναν ασήμαν τα μπαξίσια και ξεπούλαγαν αγάλματα τεράστιας οικονομικής και πολιτιστικής αξίας.
37:33Οι ξένοι εκμεταλλεύτηκαν απόλυτα αυτήν την κατάσταση.
37:37Όλες αυτές οι ξένες αποστολές που εργάστηκαν στη Σαμοθράκη στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα,
37:47είχαν και κυβερνητική στήριξη από τις κυβερνήσεις τους.
37:51Ο Σαμποαζό είχε στη διάθεσή του ένα πλοίο του εθνικού στόλου.
37:57Κατά τη μεταφορά το άγαλμα υπέστη θορές.
38:04Μουσική
38:06Αρχικά ταξίδευσε για την Κωνσταντινούπολη από εκεί στον Πειραιά και από τον Πειραιά στη Μασαλία.
38:15Από που συνδεροδρομικά έφτασε ταλαιπωρημένο στο Παρίσι στο τέλος του ίδιου χρόνου.
38:26Μουσική
38:27Το άγαλμα της Νίκης Σαμοθράκης ανήκε σε ένα μαρμάρινο σύμπλεγμα και είχε μία εξίσου εντυπωσιακή βάση.
38:36Ο Κάρολος Σαμποαζό όμως δεν εκτίμησε το ίδιο άγαλμα και βάση.
38:47Μουσική
38:48Άργησε να καταλάβει ότι τα κομμάτια πλοίου και μιας πλώρης μάλλον πλοίου συγκεκριμένα που βρέθηκαν στον ίδιο χώρο ανήκαν στο ίδιο άγαλμα.
39:00Γι' αυτό μάλιστα όταν έφτασε το άγαλμα της Νίκης στο Λούβρο οι συντηρητές του μουσείου και οι αρχαιολόγοι του μουσείου του Λούβρου δεν μπορούσαν να το κάνουν να σταθεί.
39:09Δεν μπορούσαν να καταλάβουν πώς στέκεται αυτό το άγαλμα.
39:11Ο ίδιος ο Σαμποαζό είχε θεωρήσει αρχικά τη βάση του μνημείου ως τάφο ενός στρατηγού του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
39:22Και η δουλειά των Αυστριακών το 1873 και 1875 στη Σαμοθράκη βοήθησε ώστε να αντιληφθεί τη σημασία του μνημείου
39:40και ότι ο υποτιθέμενος από αυτόν τάφος ήταν απλά η πλώρη του πλοίου πάνω στο οποίο είχε πατήσει η Νίκη.
39:57Ο Σαμποαζό κατάλαβε ότι είχε αφήσει πίσω του σημαντικά κομμάτια του μνημείου
40:02και έτσι επέστρεψε στη Σαμοθράκη όχι μία αλλά δύο φορές.
40:06Ο Σαμποαζό έκανε τρία ταξίδια στη Σαμοθράκη που σχετίζονται με το μνημείο της Νίκης.
40:15Το πρώτο ήταν το 1863 όταν βρήκε τον κορμό του Αγάλματος.
40:22Το δεύτερο ήταν το 1879 όταν πήρε τη βάση.
40:29Και το τρίτο ήταν το 1891 όταν προσπάθησε να βρει το κεφάλι ανεπιτυχώς βέβαια
40:38αλλά πήρε μαζί του και άλλα αρχαία αντικείμενα από το ιερό των μεγάλων θεών.
40:49Κατά την τρίτη του επίσκεψη στο νησί ο Σαμποαζό ανάσκαψε και το αρχαίο θέατρο
40:59το οποίο όμως λόγω της άγνοιας και της αδιαφορίας του σχεδόν το κατέστρεψε.
41:05Αναφέρεται ότι έσκαψε πολύ πρόχειρα, πετούσε τα χώματα από της ενανασκαφή του θεάτρου
41:12ξεκινώντας από κάτω προς τα πάνω και σκέπαζε το μνημείο
41:15και ενώ σώζωναν γύρω στις 17 σειρές εδωλίων
41:19εν τέλει δεν απέμειναν και πολλές στη συνέχεια.
41:23Το άγαλμα ήταν ανάθημα στο ιερό των μεγάλων θεών.
41:45Τα περισσότερα αγάλματα νίκης σχετίζονται με στρατιωτικά γεγονότα.
41:50Για τη νίκη της Σαμοθράκης δεν έχει εντοπιστεί ιστορικά για ποια νικηφόρα μάχη έγινε.
41:56Δεν είναι εντελώς σίγουρο για ποια μάχη πρόκειται.
42:00Πολύ πιθανό να πρόκειται για μια ναυμαχία
42:02στην οποία οι Ρόδιοι συμμαχώντας με το βασίλειο της Περγάμου
42:07νίκησαν τον Αντίοχο, μάχη η οποία έγινε το 191 π.Χ.
42:13Τα χαρακτηριστικά του αγάλματος είναι εντυπωσιακά.
42:16Το αγάλμα αυτό αποτελεί και ένα θαύμα τεχνολογίας κατά κάποιο τρόπο,
42:22μια που είναι τεράστιο.
42:24Το αγάλμα ξεπερνάει τα τρία μέτρα,
42:26ενώ αν προσθέσουμε και το κομμάτι της πλώρης πάνω στο οποίο στεκότανε,
42:30φτάνουμε στα πεντέμιση και μέτρα.
42:32Από την πρώτη μέρα που η νίκη της Σαμοθράκης τοποθετήθηκε στο Μουσείο του Λούβρου,
42:37προκάλεσε το διεθνή θαυμασμό και παραμένει το πιο εντυπωσιακό έκθεμα.
42:41Αν λάβει κανείς υπόψη τη θέση που βρίσκεται στο Λούβρο,
42:48στην είσοδο πάνω από την Κλίμα Κανταρή,
42:51μόνο τους αυτό το χώρο νομίζω ότι έχει πολύ μεγάλη σημασία,
42:57όχι μόνο για το Λούβρο, για όλο τον κόσμο.
42:58Είναι ένα από τα εκθέματα στα οποία οφείλεται η μεγάλη επισκεψιμότητα του Μουσείου του Λούβρου,
43:06που ετησίως φτάνει στον αριθμό των 10 εκατομμυρίων επισκεπτών.
43:12Οι υπεύθυνοι του Μουσείου γνώριζαν ανέκαθεν την αξία
43:21τόσο της Νίκης της Σαμοθράκης όσο και της Αφροδίτης της Μήλου.
43:26Έτσι, κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, φρόντισαν να τις μεταφέρουν σε ασφαλές μέρος.
43:32Προσπάθησαν να το προστατεύσουν, όπως είναι η πρακτική στα Μουσεία, από βομβαντισμούς.
43:42Και το είχε μεταφερθεί και είχε ταφεί κάπου στην Αβή των Καριατίδων.
43:55Κυρίες και κύριοι, επιστρέφουμε σε λίγο με δύο ακόμα σημαντικές ιστορίες αρπαγής αρχαιοτήτων.
44:00Την αρπαγή των Καριατίδων της Θεσσαλονίκης, που ονομάζονται Μαγεμένες,
44:05και την αρπαγή του Αγάλματος του Θεού Απόλλωνα, που βρισκόταν στη Δήλο.
44:09Επιστρέφουμε σε λίγο.
44:18Κυρίες και κύριοι, παρακολουθείτε τη μηχανή του χρόνου και το μεγάλο αφιέρωμα στην κλεμμένη Ελλάδα.
44:24Στο Μουσείο του Λούβρου, εκτός από την Αφροδίτη της Μήλου και την Ίκη της Σαμοθράκης,
44:28κατέληξαν και οι ανάγλυφες παραστάσεις που βρίσκονταν κοντά στην αρχαία αγορά της Θεσσαλονίκης.
44:34Ονομάζονταν Καριάτιδες της Θεσσαλονίκης ή αλλιώς Μαγεμένες.
44:38Σύμφωνα με το θρύλο, ήταν ο βασιλιάς της Θράκης και η ακολουθή του που μαρμάρωσαν κατά λάθος,
44:44όταν τα μάγια που είχε κάνει ο Θρακιότης βασιλιάς για τον Μεγαλέξανδρο, κατέληξαν τελικά πάνω στον ίδιο.
44:49Τις ανάγλυφες αυτές μορφές είχε εντολή να μεταφέρει στη χώρα του ο Γάλλος ιστορικός Εμμανουέλ Μιλέρ,
44:56που είχε οδηγίες από τον Απολέοντα.
44:58Λέγεται μάλιστα ότι η αρχική εντολή έλεγε να μεταφερθεί ολόκληρο το κτίρο που κοσμούσαν οι ανάγλυφες μορφές,
45:05κάτι το οποίο στάθηκε αδύνατο.
45:07Τελικά ο Μιλέρ, έχοντας άδεια από την υψηλή πύλη, απέσπασε τα γλυπτά, τα οποία σήμερα εκτίθενται και αυτά στο Μουσείο του Λούβρου.
45:16Αν και δεν ανήκει στην ίδια χρονική περίοδο, από το αφαίρωμά μας δεν θα μπορούσε να λείψει η δήλος.
45:22Το ιερώ νησί του Απόλλωνα στο κέντρο των Κιγλάδων, στο οποίο έγιναν κατά καιρούς σημαντικές λαιλασίες και αρπαγές.
45:30Το άγαλμα που ήταν αφιερωμένο στον Απόλλωνα, αλλά και ένα λιοντάρι από το περίφημο Άνδυρο των Λεόντων,
45:37αρπάχτηκαν από περιηγητές Ευρωπαίους που ανταγωνίζονταν μεταξύ τους ποιος θα έχει τα περισσότερα και τα καλύτερα αρχαία μνημεία.
45:46Η δήλος στο ιερώ νησί του Απόλλωνα, στην καρδιά των Κιγλάδων, δεύτηκε κατά καιρούς πολλές λαιλασίες.
46:06Σε αυτό βοήθησε και το γεγονός ότι δεν κατοικείτο και έτσι οι άρπαγες δρούσαν ανενόχληκοι.
46:12Οι ενετοί άρπαξαν από τη δήλο τον περίφημο κολοσσό των αξίων.
46:17Στη δήλο έχουμε το παράδειγμα του κούρου του κολοσσού των αξίων, που ήταν το άγαλμα που αναπαριστούσε το Θεό Απόλλωνα
46:26και είχε ύψος 7 με 8 μέτρα, ήταν τέσσερις φορές το ανθρώπινο μέγεθος.
46:32Υπήρξε θύμα της καταστροφικής μανίας των ενετών, οι οποίοι ανήκανε να το μεταφέρουν,
46:37όπως το είχαν μεταφέρει να άξιει άθικτο από το νησί τους στη δήλο,
46:45οι ενετοί, μη γνωρίζοντας αυτές τις τεχνικές, πριώνησαν το άγαλμα για να μπορέσουν να το μεταφέρουν.
46:52Όπως αντιλαμβάνεστε, η δήλος Αφρούρητη, ένα έρημο νησάκι, ήταν παράδεισος από αυτή την άποψη.
46:59Εδώ πέρα πήραν σημαντικά αρχαία από άλλες περιοχές που είχαν και μονιμότερους κατοίκους
47:06και μπορούσαν να αντιτάξουν και μια αντίσταση.
47:09Η δήλωση ήταν, αν θέλετε, ένας ιδανικός ερηπιώνας για κλέφτες.
47:15Από τα χέρια των ενετών δε γλίτουσε και ένα από τα λιοντάρια που βρισκόταν στο περίφημο Άνδυρο των Λεόντων.
47:27Τα λιοντάρια σώθηκαν κομματιασμένα ή πεσμένα έτσι κι αλλιώς δεν σώθηκαν στην Εύτη γιατί τα είχαν ήδη στα ρωμαϊκά χρόνια μετακινήσει.
47:38Λοιπόν, μερικά είχαν βρεθεί πιο παλιότερα και ένα κατάφεραν οι Βενετσιάνοι να το μεταφέρουν στη Βενετία
47:45όπου είναι στυμμένο σήμερα μπροστά στον αυσταθμό με ένα απέσιο κεφάλι γιατί ήταν ακέφαλο
47:50και του βάλαν ένα απέσιο κεφάλι που δεν ταιριάζει καθόλου με το στυλ του.
47:56Για να ολοκληρώσουν τη συλλογή τους, φεύγοντας από την Ελλάδα, οι Ενετοί άρπαξαν και ένα ακόμα λιοντάρι.
48:02Αυτή τη φορά από τον Πειραιά.
48:04Υπήρχε ένα λιοντάρι, ένα άγαλμα Λέοντα, ο οποίος φύλαγε την είσοδο του λιμανιού.
48:11Έχουμε ένα αντίγραφο τώρα, γι' αυτό εξάλλου, επί τόπου, έτσι το άγαλμα αυτό καθεαυτό το πήραν οι Ενετοί και βρίσκεται στη Βενετία.
48:20Γι' αυτό εξάλλου οι Ενετοί το Πειραιά, δεν τον λέγαν Πειραιά, αλλά τον λέγαν Πόρτο Λεόνε.
48:34Το 1864, ένα χρόνο μετά την αρπαγή της νίκης της Αμοθράκης, ένας Γάλλος ιστορικός, έχοντας άδεια από την υψηλή πύλη,
48:48κατάφερε να αρπάξει τέσσερις μαρμάρινους πεσούς, δηλαδή τετράγωνες κολόνες, από ένα μνημείο ρωμαϊκής εποχής που βρισκόταν στη Θεσσαλονίκη.
48:57Αυτοί λοιπόν οι πεσί βρίσκονταν σε μία στοά, εκτιμούν οι αρχαιολόγοι, η οποία οδηγούσε προς το Ιερό των Καβύρων, στη Θεσσαλονίκη.
49:07Στα νεότερα χρόνια αυτό βρισκόταν μες την Εβραϊκή Συνοικία, εκεί που ζούσαν ουσιαστικά οι Σεφαραδίτες Εβραίοι.
49:13Πρόκειται για διονυσιακές μορφές, ο Διόνυσος, η Εριάδνη, μια μενάδα, και για μορφές που σχετίζονται με τους έρωτες του Δία,
49:20δηλαδή η Λίδα, ο Γανιμίδης, ένας Διόσκορος και μια Νίκη.
49:29Τα γλυπτά που κάποιοι αποκαλούν Καριάτιδες της Θεσσαλονίκης είναι γνωστά με την ονομασία Μαγεμένες,
49:35χάρη σε ένα θρύλο, με πρωταγωνιστή το Μέγα Αλέξανδρο.
49:38Ο Μέγας Αλέξανδρος φιλοξενούσε έναν βασιλιά από τη Θράκη.
49:43Η σύσυχος όμως του βασιλιά ήταν πάρα πολύ όμορφη και ο Αλέξανδρος την ερωτεύτηκε.
49:47Εκείνα το αποκρίθηκε στο φλεκτ και θέλησε να πηγαίνει να τον συναντάει.
49:52Και η Στοά αυτή ήταν εκείνη που έδινε επικοινωνία ανάμεσα στα διαμερίσματα του Μεγάλου Αλέξανδρου
49:56και εκείνα της γυναίκας του βασιλιά.
49:59Ο Μέγα Αλέξανδρος πήγαινε κάθε βράδυ και τη συναντούσε.
50:02Εκείνη τον ερωτεύτηκε.
50:03Ο βασιλιάς του αντιλήφθηκε και έκανε μάγια στη Στοά,
50:06ούτως ώστε όποιος περνούσε από εκεί να πετρώσει.
50:09Όμως ο Μέγας Αλέξανδρος έμαθε για τα μάγια που είχαν γίνει
50:14και εκείνη τη νύχτα απέφυγε να βγει από το δωματιό του και να περάσει από το συγκεκριμένο κτίριο.
50:19Και έτσι η Θρακιώτησα Βασίλισσα που ήταν ήδη ερωτευμένη με τον Αλέξανδρο,
50:24έτρεξε εκείνη να τον βρει.
50:25Μαζί με τους ακολούθους της και όταν ο άντρας της το κατάλαβε,
50:30χωρίς καν να νοιαστεί για την κατάρα και τα μάγια που είχε κάνει στη Στοά,
50:33έτρεξε και εκείνος από κοντά και έτσι πέτρωσαν όλοι.
50:36Αυτές είναι οι μαγεμένες, οι καντάδες.
50:54Λέγεται ότι ο Μιλέρ αρχικά είχε εντολή να αρπάξει ολόκληρο το κτίριο,
50:58το οποίο κοσμούσαν οι πεσί αλλά δεν τα κατάφερε.
51:01Τα μέσα της εποχής αλλά και οι αντίδρας των κατοίκων της πόλης τον εμπόδισαν.
51:07Τελικά ο Γάλλος πήρε μαζί του τις κολόνες με τα ανάγλυφα γλυπτά,
51:12τα οποία κοσμούν το Μουσείο του Λούβρου.
51:25Κύριες και κύριοι, παρακολουθήσαμε τις σημαντικότερες αρπαγές ελληνικών αρχαιοτήτων του 19ου αιώνα.
51:30Φυσικά είναι και άλλες.
51:32Όπως αποδεικνύει η ιστορία, οι πιο αδίστακτοι αρχαιοκάπηλοι ήταν οι λεγόμενοι αρχαιόφιλοι,
51:37που στο όνομα της αγάπης και του θαυμασμού τους για τον ελληνικό πολιτισμό πλούτησαν,
51:42πουλώντας γλυπτά είτε σε ιδιώτες είτε σε κράτη.
51:46Η ιστορία της αρχαιοκαπηλείας δυστυχώς δεν τελειώνει εδώ.
51:50Απλώς περνώντας ο καιρός αλλάζει μορφή.
51:52Τα κυκλώματα των αρχαιοκαπήλων συνέχισαν τη δράση τους και στον 20ο αιώνα
51:58και συνεχίζουν μέχρι σήμερα να κατέχουν μια σημαντική θέση στο οργανωμένο έγκλημα.
52:04Αυτήν την έρευνα θα παρακολουθήσετε προσεχώς από τη μηχανή του χρόνου.
52:09Κυρίες και κύριοι, φτάσαμε στο τέλος.
52:11Ευχαριστούμε πολύ που μας παρακολουθήσατε.
52:14Να είστε όλοι καλά.
52:15Να είστε όλοι καλά.
52:45Να είστε όλοι καλά.