ย้อนหลัง
Category
😹
FunTranscript
00:00ขดอกถึง
00:15ูที่แกทุก translated นะ
00:17และนี่
00:18กินเขาไป
00:19เอ้ย
00:20เอาใจ
00:21นี่
00:23กันจะประyszงโล้มก cha ง่ายนี่ไม่ได้นะ
00:25เอาเงินท่าคืนมา ใน
00:26พêteก็รู้ว่า จะต้องใช้เงิน เอาเงินขืนมา
00:28จีเวล
00:52ถ้าคิดจะเล่นแชร์นะ
00:53ต้องรับความเสียงให้ได้
00:55เข้าใจไหม
00:55ใช่
00:57gust
00:58เฮ้ย!เอเฮ้!
01:01เฮ้ยๆ!
01:03เจ้ยๆ!
01:05เจ้ยๆ!
01:07เจ้ยๆ!
01:09เจ้ยๆ!
01:17เกิดเราเปล่า
01:19ต่อหนังใจเม้ย ที่น้อนอีกนะ
01:21นั่งล่ะกว่า
01:48แม่
01:50นี่มันเกิดเรื่องอะไรค่ะคนตำรวจ
01:53แม่น้องอ่ะ
01:54ค่ะ
01:55เบืองตนก็
01:57ข้อหาทราวิวาต
01:58โทษแค่ปรับ
01:59ซึ่งก็ผิดทั้งคู่
02:01คู่กรณีมีคนมาจ่ายครับไปแล้วเรียบร้อย
02:05ส่วนก็หาบูกรุก
02:06อีกไฟเขาไม่ได้เอาความครับ
02:09ที่นี้สแกนจ่ายได้ไหมคะ
02:12ฉันครับ
02:14ขอบคุณครับ
02:15อ่ะค่ะ
02:23แจน
02:25คือ
02:27คืออย่างนี้นะลูก
02:29มันแย่มากจริงๆเลยอ่ะแจน
02:31นี่แม่นึกไม่ถึงเลยนะ
02:34นี่แม่กะว่าแม่จะไปทวงดีๆนะ
02:36แต่มันพูดจาน่าด้านมากอ่ะ
02:38พูดจานไม่มีความรับปิดชอบเลยอ่ะแจน
02:42แม่นึกไม่ถึงเลยนะ
02:43ว่ามันจะทำกับเพื่อนได้ขนาดเนี้ย
02:46แจนๆ
02:47นี่มันยังมีคนอื่นอีกนะ
02:48ที่มันหลอกอย่างนี้เหมือนกันนะลูก
02:50ที่บอกว่าจะเอาเงินไปลงทุนอ่ะ
02:51ไปลงทุนอ่ะ สุดว่าคือวงแชร์ใช่ป่ะ
02:55แม่ก็หกแจนอ่ะ
03:06แจน
03:11แจน จะไม่พูดอะไรกับแม่หน่อยแล้วลูก
03:15แจนเหนื่อย แจนเป็นหวังกับแม่มังใช่ไหมอ่ะแจน
03:19แม่รู้เนาะก็แม่เป็นแม่นิบน AIDS ๆเลยอ่ะ
03:22แต่ไถ้แม่ทำยังไงอ่ะดู
03:24แม่หนื่อยแล้วจันที่แม้ต้องหาเงินไม่ไม่รู้จะทำยังไง
03:28ทั้งหมดเนี้ยมันเป็นoman strategอบพ่อ
03:31edingพ่อแล้วแล้วแม่
03:33แจนฟังแม่ออกแต่โทษพ่อน ú่อวกอยู่แล้ว
03:39แม่ก็โทษตุกอย่าง
03:41คือโทษที่เกืออีกว่าปะ
03:42แม่อยากโทษแจนอีกคนไหม
03:55ถ้าแจเลือกได้น่ะแม่
03:58ได้ไม่ได้อยากมาเจอปัญหาแบบนี้เหมือนกัน
04:00แม่จะไห้
04:02แ��고ช jars
04:04ไม่พูดดีกับแม่น่ะลูก
04:06ไม่พูดอย่างงี้กับแม่น่ะ
04:07ไม่พูดน่ะลูก
04:08แบ่นขอโทษนะแม่
04:10ถ้าเธอรู้สึกแบบนี้ จริง
04:15มันกับชื่อมีล่ะ นั่นก็มีชื่อมีล่ะ
04:18จันก็มีความีสิดลือกันอยู่ล่ะ
04:40เธอรู้สึกแบบนี้ จริง
04:58ทำไมเด็กถึงจะมีสิดลือกอะไรได้เลย
05:10ปี 2049 โลกได้เปลี่ยนไปอย่างสดคั่ว
05:18ในแบบที่เราลืมโลกไว้เก่าเพศสนิท
05:21อาระยะทำโลก
05:23ได้วิวัฒนาการมนุษย์มากินถึงชีดสุด
05:26และได้มอบสิทธิ์ให้เด็กที่มีอายุต้องแต่ 15 ปีขึ้นไป
05:29มีสิทธิ์ตะสินใจ เลือกพ่อแม่ได้ด้วยตัวเอง
05:33รัฐบาลจะมีหน้าที่คัดสั่นมนุษย์ที่เป็นแบบอย่าง
05:39ในการจะเป็นพ่อแม่ที่ดี
05:41ที่พร้อมที่จะดูแลเด็ก
05:43หากเด็กด้วยอยู่ therefore季ใต้แม่วätล้องที่สมบวนพร้อม
05:46ไม่มีเด็กที่ถูกเลี้ยงด้วยความบุคคร้อง
05:49และไม่พร้อมของพ่อแม่
05:52คุณพา��고จะจินตนารณ์การสิ่งที่ดีงามอย่างนี้ออกไหมคะ
05:59จุดเริ่มต้นของเรื่องเราทั้งหมด
06:02เกิดขึ้นในปี 2025
06:04เมื่อ Million นักวิทยาศาสตร์แห่งสัตวั
06:30นักวิทยาสาราหาใจ
06:34ด้านขวานี้เปรต rug ครั้งหน้า โอเคเหนพقة
06:40จบ จบแล้วหรอ
06:42قي одно
06:44миโคเอนี้ย มิต rememมี่กี่ยังได้พบกับคนที่มีคุณสมบัติความเป็นพ่อ
06:46ค้ Democratic
06:51มีประสบการต์ที่พร้อมถ่ายทอด
06:53และพร้อมที่จะป GPGc ป้องดูแลแมนุษย์ผู้อื่นได้
06:55มิตกี่ไม่เคยได้รับคุณสมบัติเหล่านั้นนั้น
06:58จากพ่อแม่ของเธอเลย
06:59ไวเด็กของเธอช่างขาดแคลน
07:02เธอจึงได้แตกเก็บความสงสัย
07:04ว่าตัวเองจะเตอบตัวไปเป็นผู้ใหญ่ที่สมบุญแบบได้อย่างไร
07:10แต่การได้พบคนที่มีคุณสมบัติพ่อแม่
07:15แม้ไม่ใช่โดยสายเลือด
07:17ก็บรรดานใจให้มิกี่เริ่มต้นวางแผนโครงการของเธออย่างรับรับ
07:23โลกที่เต็มไปด้วยผู้ใหญ่ที่ร้ายความรับพิชชอบ
07:29มีแต่จะส่งต่อสังคมที่เสื่อมสามผ่านทายาติ
07:32เราต้องหาทางจำกัดความสามารถของพวกเขา
07:35และนี่คือวันแรกที่มิกี้เริ่มแผนการของเธอ
07:39เพื่อสร้างโลกที่สวยงามและสร้างสัน
07:43เพื่อสร้างโลกที่สวยงามและสร้างสัน
07:47โนว์เพื่อนคิดไอเดียนี้ออกเมื่อคืนนี้เลยค่ะ แล้วก็เริ่มเผียดเลย
07:53มันเป็นร่างหนึ่งนะคะ อาจจะไม่ค่อยเรียบร้ายเท่าไหร่ แต่มันชอบแล้วค่ะ
07:57อืม จริงๆ คุณชอบวิธีการเขียนของเธอมากเลยนะ
08:02เปิดเรื่องนี้น่าสนใจ มีประเด็นร่วมสมัย
08:06ชอบที่ฉากหลังเป็นโลกอนาคต เกินคาดมาก
08:10แต่เนื้อหามัน...
08:15เนื้อหาทำไมค่ะ
08:20คุณว่า...
08:23เนื้อหามัน...
08:25ไม่ดาเกินไปหน่อยหรอแจน
08:28ดา...แล้วมันไม่ดียังไงนะคะ
08:34คุณไม่แน่ใจนะ
08:36ว่าเธอต้องการแต่จงตีใครหรือเปล่า
08:39แต่การที่เธอเขียนถึงพ่อแม่ที่ไม่สมบุญแบบ
08:43มันไม่ใจร้ายเกินไปหน่อยหรอแจน
08:46แต่ความจริงใจมันเป็นสิ่งที่น่าเขียนต้องมีนะคะ
08:50นุกนุกบอกแบบนั้นอะ
08:52แล้วตอนที่นุเขียนบุทความนินุกก็จริงใจมากๆเลยนะคะ
08:57แต่ถ้าส่งเรื่องนี้เข้าประกวด
09:00มันจะออกสู่สาธารณะนะ
09:03ก็ดีเนี่ยคะ คนจะได้อ่านได้เยอะเยอะ
09:06แม่เธอด้วยเหรอ
09:09คูไม่รู้หรอกนะว่ามันเกิดอะไรขึ้น
09:21พอช่วงหลังมานี้เธอก็ไม่ได้เขียนรายงานส่งให้คูอ่านเลย
09:25แต่ล่าสุดที่กูเจอแม่เธอที่งานสบยายออมสิน
09:29ก็ดูจะดีกันขึ้นแล้วไม่ใช่เหรอ
09:33ถ้าแม่ได้อ่านก็คงจะดีมั้งคะ
09:37เขาจะได้รู้ว่าเขาต้องแก้อะไรบ้าง
09:41ขอบคุณสวัสรักคอมเม้นนะคะปู
09:47แต่...
09:49แต่...
09:51ผมก็เป็นสิทธิ์ของหนูใช่ไหมคะ
09:53ที่จะรับหรือไม่รับไว้
09:57ส่วน...
09:59เรื่องรายงานบรรมพินประโยชน์
10:01แต่หนูรีบสองคืนให้นะคะ
10:03พอดีช่วงนี้หนูยุ่งอะค่ะ
10:05ไปเดี๋ยว
10:19คืน...
10:21เบิ่งพร้อม
10:43โห ไอชน่ากลัว
10:46ไหวกันเนี่ย
10:48อืม ยังไหวอยู่
10:52เราทำข้างต้มไว้นะ เดี๋ยวลงไปกินล่ะ
10:54ขอบคุณว่า ไม่มา
10:56เมื่อเช้าเนี่ย เธอละเมิดไว้ละ รู้ตัวป่ะ
11:00มีเธอละ
11:02เธอละดี
11:04รีบลงไว้ละ เดี๋ยวเขาต้มเย็น
11:13เธอคิดว่า ฝันมันกำลังจะบอกอะไรเธอเหรอ
11:27ไม่รู้มันกันนะ
11:29ฉันก็พยายามจะนึกๆอยู่เนี่ย
11:33แต่ในฝัน ฉันฝันว่า
11:37ฉันไปตามอ่อนที่บ้านแม่
11:43อ่อนอยู่ไหมครับ
11:49ผมมาหาอ่อนครับ
11:55คุณแม่ครับ
12:01ให้ผมได้มีโอกาสเข้าไปขอโทษอ่อนเธอนะครับ
12:07เพราะคุณ
12:11ทำไงก็ขอบคุณฉันบางไม่ได้หมด
12:15ทำไงออนาคตของลูกสาวฉัน
12:19ฉันเนี้ยของฉันมาอย่างดี
12:23คุณคิดเหรอ
12:25ว่าลูกสาวฉันนะ
12:27อย่างจะได้ยินคำขอโทษจากคุณนะ
12:29คุณคิดเหรอ
12:33ว่าเขาอย่างจะเห็นหน้าคุณอ่ะ
12:35บบเธอครับพินมัơ
12:38ไปเลย
12:39ผมขอาโอกาสคันสุดท้าย
12:41ให้บบทเธอครับพินมัท
12:43มันไม่มีคันสุดท้าย
12:45ถ้าอันนี้きงจะไม่ได้เห็นหน้างยัง
12:49ชั้นอีกเลย
12:51ไปอยู่นี่นะ
12:54ฉันอยู่ได้ชื่อมีแน่นล่า
12:58เพราะตอนนั้น
13:00เธอก็เลยไปพบกั 이름ออนอีก
13:03แต่มันเป็นแค่ความฝัน ไม่ใช่เรื่องจริงหรอก
13:09เพราะฉันไม่เคยกล้าหรือพยายามที่จะไปเจออ่อนเขาอีกเลย
13:17มันไม่รู้จะไปพูดอะไรหรือจะต้องทำยังไง
13:24คงเป็นเพราะว่าความขี้ขลาดของฉัน
13:30งั้นก็จริงแท้แน่นอนเลย ว่าเธออยากเธอไปเจอเขาอีก
13:40อืม แต่วันนี้ฉันจะไป ฉันนัดก่ายโต้งมันไว้แล้ว
13:50ยังไงเธอบอกใหญ่แจนด้วยว่าวันนี้ไม่นัดนะ
13:58อ๋อ และตอนคํrage ๆ เธอว่างป่ะ
14:01เพราะว่าospel覺得อยู่ที่บุ 365 foodborne เธอแจนบอกว่ามีเรื่องจะคุยด้วยน่อย
14:08ตอนคํล soldier значит แล้วเธอหoc
14:12Table อยากให้แย่แจนกลับบ้านไปก่อน
14:17Νaring조ord ปกปกปก เปิ่ humanitarian
14:21กลับท兩HI นาติจจ esempio
14:24ที่ผ่านมาเนี่ย เขากรงลำบากมากเลยใช่ไหมวะ
14:38มึงจะลือฟื้นขึ้นมาทำให้ตัวเองเจ็บปวดประเป๋า
14:43เนื่องมันก็ผ่านมาทั้ง 20-30 ปีแล้ว
14:46ตอนนี้มึงทำให้สบายสบายแล้วก็ลักษาโลกนี้ให้หาย
14:53เก็บปวดปวดปวดปวดปวดปวดปวดปวดปวดปวดปวดปวดปวดปวดปวดปวดปวดปวดปวดปวดปวดปวดปวดปวดปวดปวดปวดปวดปวดปวดปวดปวดปวดปวดปวดปวดปวดปวดปวดปวดปวดปวดปวดปวดปวดปวดปวดปวดปวดปวดปวดปวดปวดปวดปวดปวดปวดปวดปวดปวดปวดปวดปวดปวดปวดปวดปวดปวดปวดปวดปวดปวดปวด
15:23กูโง่ขนาดนั้นว่า
15:31พี่ขอโทษนะออน
15:34พี่ขอโทษ
15:38พี่อยู่นเห็นอย่าตัว
15:41คิดถึงถ้าตัวเอง
15:46พี่อยู่นแล้ว
15:49สมควรแล้วที่เป็นแบบนี้
15:53พี่ขอโทษ
15:55พี่ขอโทษ
16:03พี่ขอโทษ
16:11เออนี่
16:13มันเคยเจ้าโทษบ้างไหม
16:23หือ
16:37เธอเห็นแต่ในรูปเนี้ย
16:41ก่อนมึงไปได้นับได้อย่างไรเนี่ย
16:43อืม
16:51เจอ
16:53ก่อนเขาจะเข้ามาหาอะไรอ่ะ
16:55พอดี
16:57อ่อนเขาสิทธิ์ขัดเรื่องเงิน
16:59เอาเลยเขียนตุดหมาย
17:01มาขอยยืมกู
17:03กูก็
17:05ว่นให้เข้าไป
17:07แต่ว่า
17:09ไม่กล้าไปเจอลูกอ่ะ
17:13กูเคยเจอตอนเด็กๆ
17:17สองสามครั้งนี้แหละ
17:19ดูแล้วเป็นเด็กดีนะ
17:21ท่าทางจะลักแม่มากเลยอ่ะ
17:31เฮ้ยเฮ้ยเฮ้ย มึงทำอะไรอ่ะ
17:33เฮ้ยเฮ้ย
17:35กูเปิดแก่นปันเช้านี้เองนะว่ย
17:37ไม่รู้
17:39เดี๋ยวมึงก็ไปซื้อใหม่
17:41ไม้แก่อย่างมึงอ่ะ
17:43มันดัดยาก
17:45ไม่เห็นโรงสบ
17:47มึงไม่หลังน้ำตาหรอก
17:49มึงไม่หลังน้ำตาหรอก
17:51รับเรียกเลยไหมคะ
18:05เฮ้ยเฮ้ย
18:07มีแปดห้าไหม
18:09มีจ่ะ
18:11สอง
18:13รับเร็ว
18:15สิ
18:19ไม่าหลังในวัน
18:21อยู่ฝ่า
18:23ถามจริงอ่ะ พวกคุณอยากจะชนะกันไหม
18:46อย่าค่ะ
18:48ถ้าพวกคุณอยากชนะกันอ่ะ
18:50คุณต้องมีสมาธิกันให้มากกว่านี้นะ
18:52พุ่งเทกันให้มากกว่านี้
18:54ตั้งใจกันให้มากกว่านี้
18:56และอะไรที่คอชุดหล้างไว้เนี่ย
18:59คุณต้องทิ้งให้หมด
19:01เข้าใจไหมครับ
19:03เข้าใจค่ะ
19:04ดี โอเค
19:07วันนี้พักได้
19:17เอ้อ พวกเกต
19:19วันนี้เธอทำสีติไม่ดีเลยนะ
19:21ไปรอบสนามสามรอบก่อนไหม
19:23สู้ฉลาได้
19:25สู้ฉลาได้
19:27แค่โค้นต้องมันบ้านหรือป่ะ
19:29ให้แกวิ่งรอบฉนาทั้งสามรอบ
19:31ก็ถูกแล้วป่ะ
19:33ฉันทำเวลาไม่ดีก็ต้องโดนลงโภต
19:49แค้นแถนแฟนแล้วดิ
19:53อะไรอ่ะ
19:57อ๋อ
19:59ก็ปลดความที่ฉันตั้งจะกระสงประกวดอ่ะ
20:03แกลองอ่ะแล้วก็คอมเมนต์ได้เลยนะ
20:06ได้เลยนะน้องในใสด
20:14มาแล้ว
20:16วันดีค่ะ
20:18วันดีค่ะ
20:20ไปเข้าบ้างก่อน
20:22นี่แหละ
20:24ตรงนี้แหละที่เขาทำงานกัน
20:26ening
20:27สองคน
20:28รุงนกกมันต่างโน่
20:29เย้แจน Sitting.xture ตัวนี้เลยเหรอค่ะ
20:32ใช่ นี่แล้ว
20:33นั่งๆ
20:36ในแ
20:38นี้ค่ะ
20:40ถังนั้น
20:41เพินขออนุญาตเข้าเรื่องเลยนะคะ
20:44คือ
20:46พี่พากับรุงนกพอจะท жизงพ์เรื่องที่แจนเขา
20:48จะประกวดเรื่องส่างเยอวิชน est leau
20:50ойเชื่ral
20:53THE doctrine
20:54ได้ยินเขาพูดอยู่เหมือนกัน
20:56แชแจเขามาหาเผิ้อน ที่โรงเรียน
20:59เขาเอาร่างไอเดียมาให้เผิญอbane
21:02ไอเดียเขาดีมากเลยนะคะ
21:04เผิญอา Savannah เรารู้เลยค่ะว่า
21:06เขาต้องได้แรงมันดันใจมาจากการทำงานที่นี่
21:09แล้วก็จากการได้เจอพี่พา วกับบุงนบค่ะ
21:12Produk
21:26แล้วเขาก็ยังเล่าด้วยว่าทั้งสองคนก็เหมาะที่จะเป็นพ่อแม่คนมากค่ะ
21:35แต่ที่สำคัญเขาเขียนประชดแม่เขาด้วยค่ะ
21:43ประชดแม่ เรินแน่ใจหรือ
21:47ตอนนี้แจนกับแม่เขาสองคนนี่โอเคกันมากๆเลยนะ
21:51แต่เราก็ไม่รู้แล้วค่ะ ว่าตอนนี้เขามีปัญหาอะไรกันใหม่หรือเปล่า
21:56เออ ฉันรู้แล้วถ้าแกฟัง โน่วานแม่ฉันโดดนำดวดจับ
22:01ฉันต้องไปประกันตัวที่ลงพักอ่ะ
22:05ฮะ ได้ไงอ่ะ
22:09ก็โดนเบี้ยวค่าแชร์ดิ พอไปท้วงก็ตกกัน โดนข้อหาทราวิวาตไปอ่ะ
22:16ที่แม่เคยบอกว่าจะเอาเงินไปลงทุน สุท้านก็ไปเล่นแชร์
22:22ฉันไม่รู้เลยนะ ว่าแกหรอกอะไรฉันบ้างอ่ะ
22:28แกก็เลยเขียนเรื่องนี้ อ่ะ
22:33itch treated the infamous how what it is going to be
22:36เขาเล่าเรื่องโลกอนาхตค่ะ
22:39เขาบอกว่าเด็กทุกคนกวนมีสิทย์เลือกพ่อแม่ไปถ่งตัวเอง
22:45พอๆ mя ที่ไม่มีคุณภาพ
22:47ก็จะส่งต่อแต่ปัญหา
22:50ตรงเนี่ยละค่ะ
22:51ที่เพิ่งคิดว่าเขาเขียนประชวนแม่ chirST
22:57กลังด้าน่ะ
22:58ฉันไม่ outsider น่ะ แกเลย
23:01อีกอย่างมันแจล Hanc analogy
23:04ใจล61
23:05แล้วที่แม่ให้ฉันทำกับฉันอ่ะ
23:07พี่ใจลายหรอ
23:11เดี๋ยวๆๆ
23:12แกบอกว่าให้ฉันคอมเมตต์แกไม่ต้องเกงใจ
23:15แต่ว่าถ้าฉันคอมเมตต์แล้ว แกเป็นอย่างแน่
23:18อย่างฉันไม่พูดแล้วนะ
23:20เฮ้ย โอเค
23:24ฉันขอโทษ
23:28ถ้าแจนส่งงานนี้เข้าประกวด
23:31ถ้างานชินเนี้ย
23:33ถูกส่งต่อออน prends RH knob
23:36เพิ่มไม่รู้ว่าแจนจะรับมื่อกับคอมเมตต์แย่ แย่ได้รือเปล่า
23:41แต่ที่แย่ไปมากกว่านั้นก็คือ
23:44ถ้าเกิดแม่เขาได้อ่าน
23:49เสียใจมากอ่ะ
23:54มันเขาพูดยากน่ะ
23:57เราอยากให้เด็กกล้าคิด
24:00กล้าแสดงความรู้สึก
24:03แต่พอถึงเวลาเนี่ย
24:06เราก็กลับอยากให้เด็กเซ็นเซอร์ตัวเองจ้ะ
24:12ในฐานานักเขียน
24:15ฉันเคยพูดเสมอ
24:17ว่าเราต้องกล้าที่จะยืนจัด
24:19แล้วก็จริงใจกับสิ่งที่ตัวเองเขียน
24:24เพราะว่านักเขียน
24:26มีอาวุธอย่างเดียวก็คือปากกา
24:30ถ้าเราไม่เขียนในสิ่งที่เรารู้สึก
24:34แล้วจะให้ไปเขียนอะไร
24:35แต่ในฐานที่เพิร์นเป็นครูที่ปรึกษา
24:40เพิร์นต้องดูแลแจนค่ะ
24:43งานชิมนี้จะเป็นงาน Digital Footprint ของแจน
24:48ครั้งหนึ่งเขาเคยคิดกับแม่เขาแบบนั้น
24:52เพิร์นรู้ค่ะว่าบางทีเราก็ต้องปล่อยให้เด็กทำผิดพาดบ้าง
24:58แต่เรื่องนี้มันละเอียดอ่อนมากเลยนะคะ
25:02ก็ไม่รู้แล้วค่ะว่าเพิร์นควรทำอย่างไร
25:10แต่เพิร์คิดว่าถ้าจะมีคนเตือนแจนได้
25:15ก็คงจะเป็นพี่พากับหรุงนกที่ยายแจนเขาจะฟังมากกว่าเพิร์นนะคะ
25:20ออกเขไปดว่าเดี๋ยวฉันจะลองพูดคุ่ยดูแล้วกันน่ะ
25:26แต่ไม่แน่ใจว่าเขาจะฟังหรือเปล่า
25:32เฮ้ย เรียงเด็กหนึ่งคน ใช้คนนั่งหมู่บ้านเลือกจริงใช่ไหมเนี่ย
25:39สะดีอันถูกไหม โอเค กับบ้านดีดีจ้า วัสดีจ้ะ
25:50หัลโหลูกเกต นี่ป่าพานะ น้อนยังลูก
26:14ป่ามีอะไรจะถามลูกเกตหน่อย ว่าพอจะรู้ไหมว่าตอนนี้แจงก็มีปัญหาอะไรกับแม่หรือเปล่า
26:22ป่าเข้าใจแล้ว ไม่พอดีกูเพลินอ่ะ เขามาปรึกษาป่าเรื่องงานเขียนอ่ะสิ
26:36แรงเลยใช่ไหม นั้นลูกเกตเดี๋ยวเพิ่งไปบอกแจนนะ ขอบใจมากจาก คุณไหนลูก
26:50หนักเลย
26:56ไม่มีรีแอคแร่หน่อยเหรอ ลูก
27:00อืม เดี๋ยวนี่ อาจไม่จบเลย
27:04มันไม่ดีขนาดนั้นเลยเหรอ
27:20ไม่ใช่ว่ามันไม่ดีนะ แต่เนื้อหาเนี่ย มันแรงมาก
27:28แรงโดยที่ ไม่หยาบคาย แต่มันแรงด้วยความรู้สึก
27:36แล้ว มันดีหรือไม่ดียังไงอ่ะ
27:42โดยรวมทุกอย่างมันก็ดีหมดเลยนะ แต่ที่มีปัญหา
27:52ก็คือ ความตั้งใจที่จะนำเสนอเรื่องนี้
28:00เพื่อจุดประสงค์อะไร อยากจะเสนอทางแก้ปัญหา
28:07อยากวิภาคสังคม อยากจะเล่าเรื่องล้ำล้ำ
28:14หรือว่า แค่อยากจะใช้มันทิ้มแทงแม่เธอเอง
28:30ก่อน รวมรวมนั่นแหละ
28:34เธอต้องเลือกนะ แล้วก็คิดให้ดีด้วย
28:48ว่าจะให้งานออกมาเป็นแบบไหน
28:52เพราะว่า เวลาที่เธอเขียนมันออกไปแล้วเนี่ย
28:58ไม่ว่าฟีดแบคมันจะออกมาเป็นแบบไหน
29:02เธอเองต้องรับมันให้ได้ด้วย
29:07นุ่ง ไม่ต้องอินเวอร์ขนาดนั้นก็ได้มั้ง
29:13ฉันลองแทนตัวเองเป็นแม่เธอน่ะ
29:17ฉันว่า เขาต้องเสียใจมากเลย
29:20ถ้าเขาได้อ่านเรื่องนี้
29:23ทำไม เรื่องนี้ไปจีบปมรุงตรงไหนเหรอ
29:27เป็นไงลง ดีขึ้นปะ
29:42ดีขึ้นปะ อืม ดี
29:45จีบปมนินิดแต่หน่อยนี้ก่าอักเลือดเลยเหรอ
29:49เฮ้ย ไม่ใช่ก่าอักเลือด แค่อายเฉยเฉย
29:57โฮ โฮ โฮ โฮ โฮ
30:04เออ เรื่องงานเขียนเนี่ยนะ
30:08ฉันหน้าเคยพลาดมาก่อน
30:11ก็เลยไม่อยากเห็นเธอพลาดตาม
30:14ส่วนเรื่องที่ฉันมีปรมอ่ะ
30:20ฉันมีปรม มันก็มีจริง ๆ เรื่องรูป
30:29รู้ไหม
30:31นังสือบันทึกจากหุบเขาสีฟ้าที่เธอชม
30:35ฉันเกลียดมันมากเลย
30:39เกลียดจนอยากจะเผา มันทิ้งให้หมด
30:42ทำไมอ่ะลุง
30:43มันก็เขียนดีออก
30:45ฉันใช้รีลาภาษาเขียนหลอกคนอ่าน
30:52แล้วฉันก็มารู้สึกตัว
30:54เมื่ออีกสิบปีผ่านไป
30:57ว่าตอนที่เขียน
30:59ฉันก็กำลังหลอกตัวเองอยู่ด้วย
31:05ทุกครั้งที่กลับไปอ่าน
31:08ฉันมองเห็นแต่ความง่อของตัวเอง
31:11จริงๆ
31:16มันควรจะชื่อ
31:19บันทึกจะกลุบเหวคนง่อด้วยทั้ง
31:30ตอนนั้นนะ
31:32ฉันก็เหมือนเธอตอนนี้แล้ว
31:34ดือ
31:36มั่นใจ
31:37ใครเตือนใครว่าไม่ได้
31:39ตัวเองสำคัญที่สุด
31:44ซึ่งมันก็ไม่ผิดนะ
31:46นักเขียน
31:48มันต้องมีสิ่งเหล่านี้ติดตัวอยู่บ้าง
31:52แต่ถ้ามันมากเกินไป
31:54เธอก็เห็นแล้ว
31:57มันจะเป็นอย่างไร
31:59มันกล้าคูประเจ็ดก้าหรือ
32:01มันกล้าคูชับนี้กับกูหรือ
32:04ไป
32:06จะอยู่แบบนี้กันจริงๆเหรอ
32:12จะยอมเสียตัวตนแบบนี้กันจริงๆใช่ไหม
32:18ถอง
32:28เราสองคนยังมีลูกไม่ได้
32:33เพ้นอร์
32:34abiv الجQueen
32:43ทอง แล้วสำคลยังมีลูกไม่ได้
32:48พี่นุก
32:50ถ้าพี่ไม่อยากมีลูก พี่ไม่อยากมีผลัทที่ออนเข้าใจ
32:52แต่พี่ Invest良くตัดฝิน
32:55ว่าว่าออนหว่าcasicasก้ closet save
33:01เชื่อพี่จะเลือกยังไงมันก็เป็นสิธของพี่
33:03ออนอื่นก็มีสิทธิ์ที่จะเลือกเหมือนกัน
33:05ออนจะไม่เพื่องพี่
33:08และออนจะเก็บเด็กไว้
33:13เด็กคนนี้อยู่ในท้องของออน
33:18เป็นลูกของออน
33:33ฉันรู้นะ
33:37ว่ายคอมเมนต์คำเตือนทั้งหลายเนี่ย
33:40มันฝั่งไม่เข้าหูหรอก
33:43แต่ฉันจะพูดกับเธอแค่ครั้งเดียว
33:47และเธอลองไปคิดดู
33:50นักเขียนนะ
33:53มีอาวุธก็แค่ปากกา
33:56เราใช้ภาษาเพื่อฝาดฟันคนอื่น
34:01แต่ระวังไว้ด้วย
34:05ว่าวันหนึ่ง
34:07มันก็อาจจะย้อนกลับมาทำร้ายเธอเอง
34:11ความสาใจมันหอมหวานนะ
34:17แต่มันไม่ถาวรหรอก
34:195 นาที 10 นาที
34:23มันก็จืดชื่นหมดแล้ว
34:25แต่ 5 ปี 10 ปี
34:29ชื่อของเธอมันก็ยังแปะอยู่บนงาน
34:35คนอ่านลืม
34:37มีแต่คนเขียนนั่นแหละ
34:39ที่มันจำ
34:41เพราะงั้น
34:45ไม่ว่าเธอจะเขียนอะไรยังไงนะ
34:49มันเป็นสิทธิ์ของเธอ
34:51แต่คิดให้ดี
34:53คิดให้รอบครอบ
34:55แล้วก็เกล่าให้เยอะๆ
34:59เพราะว่าสุดท้ายแล้ว
35:01เธอคือคนที่จะต้องรับคนที่ตามมา
35:07พลังอันยิ่งใหญ่
35:13มาพร้อมกับความรับพี่ชอบอันใหญ่ยิ่งเสมอ
35:17อังคลนอกตัวไลฟโคช
35:19อังคลุง
35:21นี่
35:23นี่รีสเปก นั้นเนี้ย
35:33ไปไหนนะ
35:35ไปไหนนะ
35:37แล้วก็แว่ไปไฮยุทยา
35:39แว่เข้ามาราชบูรี
35:41โอ้ย
35:42ความจำเสือมอันจะบ้าทไป
35:43สยาแล้วไปราชบูรี
35:45ย้อนมาแล้ว
35:47Michael言 shyuko จะอย่ายเป็น未ían first
35:50นี้นึกยังไงหรือหนึ่งจะไปRoad Trip กันเนี่ยرو
35:54Technicic stickers อ๋อ ก็ตั้งแต่ว่า นะ เจ๋แจนมาคุยเรื่อง ยากทำอะไรก่อนตาย cup
35:59หวัง สะครั้งนึงเนี่ย ก็เลยคิดกันว่า เราน่าจะจักโรดasprip สะครั้งหน่comfort
36:05นี่ไง 100 ที่เที่ยวที่สักครั้งก่อนตาย
36:08สักครั้งก่อนตายajo érพ window ดู
36:10โอهم เอว้ยหมดเลย
36:11มีน Electric ที่ เที่ยวนะ
36:13แต่นี่ ยาย จุ นิ
36:14จะชวนไปเล่งบันจี้จำค้ะ
36:17%%&% หัว ไหวไหว
36:35หนูก็จะได้ไปดูอะไรยายายอย่ายไง
36:38- ไอแหวไหว ไอ одну RX
36:41Alohi!
36:43ไม่..ไม่..
36:44นุกอยากดูหมูเด็กค่ะ
37:02เป็นไง?
37:04เลี้ยงเด็ก 1 คน
37:06ไม่เกรดทั้งไม่บ้าน
37:08เลี้ยงผู้ใหญ่หนึ่งคนก็เหมือนกันแหละ
37:38ดินดีต้อนรับสู่ หุบเขาสีฟ้าครับสหาย
38:08ก็คงเปลี่ยนหน้ากับกาฮะนก
38:16ไหลัง
38:22กูว่าหลังหนูอ่ะ
38:26กูอยู่คนเดียว
38:32ไม่ต้องแค่ใครทำอะไรตามใจ
38:37ที่เป็นเรา
38:43นี่อะไรว่ามา
38:46กูได้อ่านงานล่าสุดมึงแล้วนะ
38:50กูเลยอยากมาดูก็เห็นกับตา
38:54ว่าหุบเขาสีฟ้านี่มันหน้าตาเป็นอย่างไงกว่า
38:59ไม่ค่อยเหมือนที่มึงเคียร์เท่าไหร่เนอะ
39:06สะแดงว่ามึงก็แอบเชื่อใช่ไหมล่ะ
39:10ว่ากูไปหลบอยู่ในหุบเขาหลบกนกพงมาจริงๆ
39:14แต่ว่า
39:17ภาษากีเหียนกูเนี่ย
39:20รีลามันยังใช้ได้อยู่อ่ะ
39:22มันมีอะไรจริงบ้างว่า
39:27ที่มึงเคียร์เนอะ
39:29มึงเคียร์เหมือนทุกเรื่องที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องธรรมดา
39:41แล้วมึงก็ไม่ได้รู้สึกอะไรกับมันเลย
39:45อ๋อ มีน่า
39:53มึงถึงไปส่งตัวชบับมาให้กูอ่านกันแต่ก่อน
39:57เพราะว่าถ้ากูได้อ่านกูคงสั่งให้มึงเผาทิ้งเหมือนกันล่างแรก
40:01โอ้ยต้อง มึงอยากมาหลงตัวเองเลย
40:05สำคัญตัวเองผิดไปหรือเปล่าวะ
40:08ที่กูอ่ะไม่ส่งให้มึงอ่านเพราะกูไม่ได้อยากฟังความเห็นจากมึง
40:13โตแล้ว
40:15ความคิดใครความคิดมันสิวะ
40:21ที่มึงเขียน
40:23มึงหมายความตามนั้นจริงๆใช่ไหม
40:27ก็เรื่องมัน
40:29ทุกเรื่องมัน
40:31เกิดไปแล้ว
40:35ผ่านไปแล้ว พังไปแล้ว
40:39นี่มึงไม่แค่สักดินหรือไงว่าถ้าเขาได้อาจพอรู้สึกยังไง
40:49เหมือน
40:50พูดไม่แค่
40:52โต
40:56ถ้ามึงไม่แค่จริงๆ
40:58มึงไม่มำมกตัวไปได้ขี้ยาอยู่ด้วยหูกเหลวสีฟ้าเลยของมึงนี่เหรอ
41:06นี่มึงต้องพิสูตรให้ได้ใช่ไหม
41:08ว่าคนยังมึงเนี่ย
41:12มันต้องอยู่คนเดียว
41:14มึงต้องกันอะไร
41:16มึงต้องกันอะไร
41:18กว่าuds legs
41:19มึงกัน whirlue
41:20มันต้องกัน summers
41:22สมารถ ViktPaliffurn
41:24มึงต้องกันอะไร
41:26มึงต้องกันอะไร
41:28kurmit bu
41:36เดี๋ยวไม่
41:40กูมาโชว์ยังไง
41:43กูมาชุดมึงขึ้นจะเหวนี่
41:47ถ้ามันโอเคก็ถูกอยากจริงๆ ถ้ามันไม่เป็นอะไรจริงๆ
41:50มึงไม่เป็นอย่างนี้เหรอ
41:57มึงกลับไปต้อง
42:00มึงดูสอบห้ามึงเดี๋ยวนก
42:03รู้ไม่ได้
42:06มึงไม่เหลือข้าม ยังเขียนชิงละหวันสีไล่
42:08กูดูสวยตาแบบนี้ได้ละ มึงไปเลยนะ
42:11มึงไปใกล้ๆจากชีวิตกู ไอ้ตุ
42:23ไป บอกกูให้คนเดียว
42:26กลับไป
42:32มึงไม่ได้ลูกชายแล้ว
42:36อ่อนเขาตั้งชื่อว่าโต
42:38โค่ว่ามึงตัวโตกว่าเอกทุกคนในวอร์ดเลย
42:40มึงไม่ได้ลูกชายแล้ว
42:42อ่อนเขาตั้งชื่อว่าโต
42:44โค่ว่ามึงตัวโตกว่าเอกทุกคนในวอร์ดเลย
42:46อ่อนเขาตั้งชื่อว่าโต
42:48โค่ว่ามึงตัวโตกว่าเอกทุกคนในวอร์ดเลย
42:50นึงไม่อยากไปเห็นหน้ามันสักหน่อยอ่ะ
42:52นึงล็อกห้องไงกูดไหว
42:54คุณต่อทั้งชื่อว่า
42:56Demon
42:58นึงไม่อยากไปเห็นหน้ามันสักหน่อยอ่ะ
43:00นึงล็อกห้องไงกูดไหว
43:02นึงล็อกห้องไงกูดไหว
43:04ด
43:12exagger Oui
43:15ung
43:20นึง
43:22นะ
43:23สวัสดี
43:53ความสาใจมันหอมหวานนะ
44:03แต่มันไม่ถาวรเหรอ
44:055 นาที 10 นาที
44:07มันก็จืดชื่นหมดแล้ว
44:09แต่อีก 5 ปี 10 ปี
44:11ชื่อของเธอ
44:13มันก็ยังแปะอยู่กับงาน
44:15คนอ่านลืม
44:17มีแต่คนเขียนแล้วนะ
44:19ทิ้มจำ
44:21นัฐบาล
44:29ฉันขอโทษที่ฉันลบกวดแกนะเพศ
44:32แต่ฉันลำบากจริงๆ ไม่รู้ว่าจะแข่นหน้าไปพึ่งใครแล้ว
44:36อืม ฉันเข้าใจแกอัง
44:38ทุกคนอ่ะก็มีช่วงเวลาลำบากกันทั้งนั้นแหละ
44:41เอาเป็นว่าฉันจะให้แกยืมเงินนะ
44:44ดอกเบี้ยฉันไม่คิด
44:45แต่ฉันจะขอทำบันทึกสัญญากันไว้หน่อย
44:47แบบนี้แกโอเคไหม
44:49โอเค โอเคเลยแก
44:53ทำให้แม่เป็นไรรักอักษรนะดี
44:55จะได้สบายใจกันทุกฝ่าย
44:57ฉันเองก็ไม่อยากให้แกเสียความรู้สึกกับฉันด้วย
45:01เออ
45:03แล้ว
45:04ต้องจ้างธนายไหม
45:06โอ้ย มันไม่ต้องยุ่งยากอะไรเลยแก
45:09แค่ใช้สำนาวบัตรประชาชนเขียนข้อความสัญญา
45:12เดี๋ยวฉันส่งให้
45:13แล้วแกก็ลงชื่อแค่นั้นนี้
45:15ได้ ได้ นั่นเดี๋ยวฉันถ่ายรูปเสร็จแล้วแล้ว
45:19เดี๋ยวฉันส่งให้แกเลยนะ
45:45อืม
45:47อ่ะ
45:49อ่ะ
45:51อ่ะ
45:53อ่ะ
45:55อะไรเนี่ย
45:57อาระยะทําโลก
45:59ได้วิวัฒนาการมนุษย์มาจนถึงชีดสุด
46:01และได้มอบสิทธิ์ให้เด็กที่มีอายุต้องแต่สิบห้าปีขึ้นไป
46:05มีสิทธิตตะสิ่งใจ
46:07เลือกพ่อแม่ได้ด้วยตัวเอง
46:09ขากเด็กด้อยู่ภายใต้สิ่งแวดร้องที่สมบุ Lan вол
46:14สิ่งแวดล้องที่สมบุญilerเพราะ
46:16ไม่มีเด็กที่ถูกเเรียงด้วย khuam ดูก พร่อง
46:18และไม่พร้องของพ่อแม่
46:21คุณพาพาจะจีนตนาการสิ่ง ที่ดีงามอย่างนี้ออกไหมคะ
46:27มิกลิปไม่เคยได้รับคุณสมบัตรเหล่านั้น
46:29จากพ่อแม่ของเธอเลย
46:31ไวเด็กของเธอช่างขาดแคลม
46:34เธอเธอได้แตกเก็บความสงสัย
46:36ว่าตัวเองจะเติบตัวไปเป็นผู้ใหญ่ที่สมบุญแบบได้อย่างไร
46:42แต่การได้พบคนที่มีคุณสมบัติพ่อแม่
46:46แม้ไม่ใช่โดยสายเลือด
46:48ก็บรรดานใจให้มิกริluded
46:50เริ่มต้นวางแผน κโรมการของเธออย่างรับบ
47:02เราต้องหาทางจำกัดความสามารถของผู้เขา
47:06กินข้าวไม่รู้
47:36นี่แม่ทำกับข้าวเยอะ ๆ ว่าแจนตัวมีอีกแล้วใช่ไหม
47:42แจนบอกแล้วไงว่าแจนไม่ชอบไปที่นี่
47:48แจ
47:51แม่ขอจะว่าแล้ว
47:54แม่
47:59แม่ขอโทษ
48:01นี่แม่เป็นแม่ไม่ดีพอ
48:05แม่ขอจะหรือ
48:19แม่ขอจะvialก Jahren
48:24หน้าด้วย
48:35เฮ้...
48:39แม่อันน่ะ
49:05พ่อบายุทธิย์
49:35เธอคหาว มาก
49:54ตัวอะไร Ett tack
50:02ทำแค่ได้ไหม
50:12เจ้า
50:14เผ้ามองเธออยู่ตรงนี้
50:17เธอคนดี
50:19จงเข้มแข็ง
50:21ในวันที่เธอออนแรง
50:24มองดูที่แสงจัน
50:27ฉันโอบเธอ
50:30เมื่อย่างใดที่เธอทอ
50:33มีอ้อมคันรอกอดเธอ
50:38ฉันอยู่ข้างเธอเสมอ
50:41แม้มองไม่เจอ
50:43ส่งใจถึงกัน
50:54ฉันบอกเธอแล้วว่า
50:56เช้าเช้าอย่างนี้ไม่ต้องมาก็ได้
50:58คนก็เยอะ
51:00คิวก็ยาว
51:02เดี๋ยวเธอก็มาบนฉันอีก
51:04นี่ตั้งแต่มาเนี่ย
51:06เห็นมีแต่เธออ่ะที่บน
51:08ขอโทษนะยะ
51:10ฉันบาแม่มาหาหมอจนชิ้นแล้ว
51:12ฉันก็เกรกใจเธออ่ะ
51:14ก็ฉันรับปากแล้วว่าจะมา
51:20ฉันก็เกรกใจเธอ
51:22ก็ฉันรับปากแล้วว่าจะมา
51:26อืม
51:28อืม
51:30อืม
51:32อืม
51:36อืม
51:38เอา
51:40โอ้เบาที่เธอ
51:42อืม
51:44อืม
51:46โอเคป้า
51:48เยี่ยวฉันไปห้องน้ำก่อนน่ะ
51:50อืม
51:56โอ้เบาที่เธอ
51:58อืม
52:00โอ้เบาที่เธอ
52:04อืม
52:08เอา
52:10ใช้
52:12มันใส่เมอร์
52:28ทำไมคะ ไม่พอใจเหรอคะ
52:31ก็แค่มีแฟนแล้วซอมมิ่งด้วย
52:34จะเอาไหมเยอะว่าฉันทิ้มชาก
52:36ผมถามว่าจะเอาไหม
52:38เอาดิ
52:39คนนี้หรอ ที่ผมเคยราะให้ฟัง
52:41อืม ใช่
52:43หนีก็อะไรก็หนีได้นะแจน
52:45แต่หนีความรู้สึกตัวเองไม่ได้ірหรอก
52:48อยากจะเห็นเขายินให้ฉันแบบนี้สักครั้ง
52:51ขอบใจมากนะแจน
52:53แจนไม่ได้มาที่นี้ sera
52:55languag
52:55กินแจนไม่ได้มานอกที่นี่นะคะ
52:57ไม่รู้มันไป
53:11มันไม่มีผู้แพ้ออนแอทุกวัน
53:15พลุ่งนี้แค่ลองใหม่
53:18เธายังมีชีวิตกระตินกันไป
53:22ใช้ให้มันคุม
53:25แล้วเวลาจะซ้อนให้เธอเข้าใจ
53:28ว่าอายุไม่สำคัญ
53:31ว่ากันแค่เรื่องของหัวใจเท่านั้น
53:35ต่อให้เป็นโอกาสสุดท้าย
53:38หาดินไม่ตายจากกัน
53:40ตรงนี้ขอแค่ปันต่อ
53:43ขอเพียงแค่ใจ
53:45ไม่ทรา secondary หรอให้เธอไปถึงสุดวัน
53:48ต่อให้เธอเรื่องไม่ร้าย
53:51งั้นแหละยังมีความไม่
54:01damals
54:10ตอนตอนจากในช่ายทำได้ เวลือสันใช้
54:16หากถึงไม่ตายจากกัน พรุ่งนี้ขอแค่ฟันต่อ
54:21ขอเปิ่งกระใจ ไม่ทอบสันใช้กันรอย ถ้าไปถึงสักวัน
54:26ตอนให้เจอรียงไปไว้ร้าย นั่นแล้วยังมีความหมาย
54:31หรือรู้ซึ่งและเข้าใจ
54:34เกิดแค่จะตอกันไป ผิดหวังกั ac รoi amay
54:39เรื่องรู้มันผ่ายทο h ten
54:46เกิดแค่จะตอกันไป
54:51จะผิดหวังเกิ답แคw roi amay