Category
📺
TVTranscript
00:00เก่อาจจะโอเคกับที่มันเป็นอยู่ตอนนี้นะเว้ย
00:06แต่ว่าฉันไม่ว่ะ
00:09งั้นเรามาครบกัน
00:10เก่พูดว่าอะไรนะ
00:17ฉันพูดว่า
00:21งั้นเรามาครบกัน
00:30แกรู้ตัวป่าว่าแกพูดอะไรออกมา
00:37แกแน่ใจนะ
00:47ฉันไม่ค่อยเชื่อแก
00:55ฉัน...ฉันใหม่ความแบบที่ฉันพูดถึงจริงนั้นเก็ด
00:59แกหมายความแบบนั้นจริงๆแจน
01:05เหมือนทุกครั้งเวลาที่แกมาขอจะมาเอาอะไร
01:14เฮ้ย...เดี๋ยวกัน
01:17แล้วแกจะรู้ได้ไงว่าครั้งนี้มันเหมือนทุกครั้งอ่ะ
01:20ฉันรู้จากแกแจน
01:23มันเป็นนิสัยที่แกไม่หายของแก
01:27ขนาดตอนแกพูดแกยังหลบตาฉันเลย
01:33เราจะให้ฉันเชื่อแกได้อย่างไร
01:37อ่ะทุกคนมา
01:39ฉันคงแห่งอ่ะ
01:41เขียดให้จะเชื่อแก
01:43โปกแกวันนี้ครับโคตจะให้พวกเราวิ่งสปินสิบเมตรนะครับ
01:49จับเวลา พวกคนพร้อมแล้ว รุยเลยครับ มา
01:53เก็บตัวนะ ระวัง ไป
01:58อ่ะ แจน มาประดีเลยอ่ะลูก
02:00มาช่วยแม่ดูน่ะ
02:02นี่แม่พึงซื้อทีวีเครื่องใหม่มา
02:04นี่แม่พึงซื้อทีวีเครื่องใหม่มา
02:06ไป
02:24อ่ะ แจน มาประดีเลยอ่ะลูก
02:27มาช่วยแม่ดูหน่อยสิ
02:29นี่แม่พึงซื้อทีวีเครื่องใหม่มา
02:31นี่เป็นสมาร์ททีวี
02:33แต่ว่าพี่มันเอาไอ้วิดีโอขึ้นจออยังไง
02:35ปุ่มยังไง แม่ทำไม่ได้
02:39ไม่ได้เงินไปแล้วหรอ
02:43ก็ใช่อ่ะสิ พ��นั้นจะเอาเงินที่ไหนไปซื้อ beyond her
02:48เพราะนั้น ...
02:49เอาเงินที่ไหนมาซื้อ beyond her
02:51ongo mind til ท้าย แล้วแม่ไปเอาเงินSab south
02:58เอา...
03:01ก็มันเป็นเงินปัญผลที่ได้จากการลงทุดนะลูก
03:04คิดใจมาให้พอดีเลย
03:07แต่ไม่ต้องเป็นห่วงนะ
03:09เดี๋ยว...
03:10อุปกรณ์คอมแจน่ะ
03:12เดี๋ยวเราไปดูพร้อมกันนะ
03:14แม่บอกแล้วนาย มันจะต้องค่อยๆดีขึ้น
03:20ทำได้ไหม?
03:21ถ้ามีอย่างไรลุกมันต้องทำอะไร?
03:23แม่ดูต้องหนา เรายังทำไม่ได้เลยอ่ะ
03:25มันต้องเชื่อมไว้ไฟให้ต้นก่อน
03:28ข้อตรงกันตั้งค่าเค้าขาย
03:31นี่กดนี้ปุ๊๊ป….แค่นี้เลย
03:34อันนятьทีแม่ก็เปิดเข้าแoxп
03:37too ไม่สวยรักนี้
03:39ก็เชื่อมกับทีวีแล้ว
03:41นี่ не Навπε pak มาแล้ว
03:43มาแล้วลูก
03:45แม่ก็เลือกны่ๆ céliby
03:47อ้าาาาาาาา...
03:50อือม อุ้ม ไม่เห็น fuera ยากเลยเนอะ
03:54แค่นี้เอง
03:56แม่ด環ังตั้งนาาเนี่ย
03:57ดูสิ
04:01นี่แกจะรู้ได้ไงว่าครั้งนี้มันจะเหมือนทุกครั้งอะ
04:08ฉันรู้จักแกแจน มันเป็นนิสัยที่แกไม่หายของแก
04:14ขนาดตอนแกพูด แกยังหลบตาฉะเลย
04:20ฉันคงแห่งอะ เข็ดที่จะเชื่อแก
04:24ไม่ได้ ไม่ได้ ไม่ได้ เดี๋ยวมันเห็น รับก่อน
04:39ต้องมองตาใช่ไหม ถึงจะเชื่อ
04:45ทำไมเขาสัมพันธ์มันยากแบบนี้เนี่ย
04:51กานigung ชั้น Heidi
04:58แล้ว สุดท้ายนูก็เลย ร่วมขอครบกับแเรื่องอะไรกิน
05:02vas Chicken
05:05หนูเข้าใจ ทุกคนจะตกใจตอนนี้
05:08หนูเองก็ตกใจเหมือนกัน
05:10اذ้า overseas เหมือน
05:11ดูเป็นเรื่องที่นาตกใจมากเลยค่ะ
05:14คือ calculator
05:17ยาบอกนะคะว่า ทุกคนรู้ออกกันอยู่แล้วเหรอคะ
05:20เหรอคะ
05:24เขาชิ�พกับเธอกันมาตั้งนานหละจ๊ะ
05:27ชิพอะไร
05:30หรronicจิลไง
05:33พวกเรา รุ่นกันมาตั้งนาน
05:34แต่รอให้เปิด จ US
05:38หรือหนูแจงคิดว่าพวกยาย
05:40จะตกใจเรื่องหญิงหญิง
05:42ดี
05:44เพื่อลื่นยายน่ะ
05:45หญิงหญญจะมีเยอะแยะไป
05:46มันเป็นเรื่องทรรมดา
05:48แต่เขาไม่เปิดตัวแค่นั้นเนอะ
05:50ใช่ ถูกแจน พวก幻อยาย ๆ เนี่ย หัวสมัยใหม่จาก
05:57แล้วนี่ เรายิ่งตอนนี้ มีกษ์หมายสมรสเท่าเที่ยม
06:00แน่นาคนใจไม่ต้องกลัวเลยว่า
06:03จะจอดทะเปียนสมรสอย่างง่าย จะแบ่งสมบัติยังง่าย
06:06หรือว่าจะใช้ศัยแต่ต่างจากผู้หญิงผู้ชายยังง่าย
06:09เพราะเราทุกคนต่างมีสิทธิ์เท่าเที่ยมกันค่ะ
06:13ต้องเมื่อ
06:14แล้วทุกคนใส่เย็นก่อนนะคะ
06:16คือหนูไม่ได้กังวลเรื่องที่มันไกลขนาดนั้นค่ะ
06:19ห้า
06:20เงินแจนกังวลเรื่องอะไรลูก
06:23คือลูกเกศเขาไม่เชื่อเวลาที่หนูบอกว่าหนูจะทำอะไรสักอย่างนะคะ
06:29ซึ่งจริงๆ
06:32ตอนนี้หนูก็เริ่มไม่มั่นใจแล้วเหมือนกัน
06:35junior admissions me injury ไม่หายต้องหมาย
06:43แต่เวลาอยากได้เวลาเรียกว่ารังกว่า
06:45แต่พ่อหนูฟังแบบนั้น เราเกิดกลัว survimm
06:49หนูก็ว่าหนูจะเป็นบับที่เขาคิด โจริง
06:53หนูก็ว่าจริงๆ แล้วที่18 ที่ ersteลองแhis youth
06:56คือแค่พูดไปอย่างนั้น
06:58หรือแค่พูดไปเพราะกลัวจะเสียเขาไป
07:00แล้วถ้ามัน belum แรกจะคิดแบบนั้น จริงๆ
07:04หนูก็แค่คิดว่า มันก็คงทำให้ทุกอย่างแย่ลงไปกว่าเดิม
07:09จนถึงตอนนี้หนูเลยไม่รู้ว่าหนูจะทำยังไงต่อค่ะ
07:12มัน ครั้งคาไปหมดเลยค่ะ
07:17แจนชอบลูกเก็ดใช่ไหม
07:19อืม
07:23ค่ะ
07:26อ้าว รุ่ม
07:28มีคำแนะนำอะไรฉลาดๆ ให้หลาดบ้างไหม
07:32ไม่เป็นไรเลยค่ะ
07:33แค่หนูได้ระบายออกมาก็ดีมากแล้วค่ะ
07:44นี่ เธอติดใจเรื่องอะไรแย่แจนกันแน่เนี่ย
07:47ไม่เห็นพูด ไม่เห็นแนะนำอะไรเลย
07:50ปกติก็พูดมาก
07:52ไม่ได้ถามก็อยากจะพูด
07:59หรือว่า
08:01เธอติดเรื่องหญิงaku
08:06โอ걸 ชิ้นดึกออกแล้ว
08:08เธอเห็นคนอื่นเนี่ยนะ
08:10เขาออออออาหมกไปด้วย
08:11เธอไม่เลือกที่จะนั่งเงียบๆ เอาไว้อย่างนั้นใช่ไหม
08:14โน๊ก
08:15นี่มันพอสออะไรแล้วจ๊ะ
08:19ถ้าคิดอย่างนั้นก็เป็นพวกใดดัวухسبาisen giving
08:21ล้านปีออก later
08:23เธอเห็นฉันเป็นคนอย่างนั้นหรือยไง
08:25เธอ Lobby
08:25มันเป็นใบได้ใช้หรือเปล่าล่ะ
08:28แต่ก่อนนี้เรื่องเล็กกว่นนี้อีกเค้าก็ยังติดโดนนี้ติดนี้หน่อย
08:35นี่ Guerrella ได้ที่บนบวนไว้นี้
08:37Sed led กวาดไปด้วยนะเนี้ย
08:40น่าเกียก
08:43เธอว่า
08:46ถ้าเจ้าแจนมันได้ฟังเรื่องชีวิตของฉันแล้ว
08:50มันจะยิ่งสิ่นหวังเราύกความรักความสำหัṀณ์เลยมั้ย
08:55และไอ้เรื่องที่เตรียมมาเล่าให้มันฝั่งเนี่ย
09:00มีโทษกระหน้าตกรรมทั้งนั้น
09:04มีแต่ความเจ็บปวด
09:08ถ้าจะมองหาสีสันนะนะ
09:11ก็คงมีแต่สีสีเปีย
09:21ยิ่งมันกลุ่มเรื่องลูกเกศอยู่ด้วย
09:26ฉันกลัวว่าจะยิ่งไปบันทอนมันเข้าไปอีก
09:33เฮ้ย ทำอะไรเนี่ย
09:37ฉันปล่อยอยู่นะ
09:39เลือกเอาความปล่อยมาอ้างได้แล้ว
09:42แล้วหมดโคลต้าทำตัวงี่ง่าแล้วจะบอกให้
09:46นี่ งานเขียนที่จะเล่าเนี่ยนะ
09:50ตกโรงแล้วมันจะเป็นเรื่องของตะแก่สิ้นหวังอมธุว่นเวอร์พร่ำเภอพลนาแบบนี้ใช่ไหม
09:58เราเนี่ย
10:03นึกว่าเธอเนี่ย
10:05จะเล่าให้มันเป็นเรื่องตลก
10:07แบบที่คนที่ตกตะกรชีวิตแล้วนั้งฮะ
10:11ถ้าหากว่ามันจะเป็นเรื่องของดรามมากมากอะไรขนาดนี้นached
10:17ฉันก็ไม่อ่านนะ
10:26เพราะว่าทุกวันนี้ชีวิตมันเครียดเกิรณพออยู่แล้ว
10:29แล้วเธอเองอ่ะ
10:32ก็ไม่ต้องไปห่วงอะไรยายแจรใหมันเกินไป
10:36ของเขาเขาคิดเองได้
10:38ครับ ครับ ครับ
10:41เข้าใจละครับ ขอบพระคุณที่เตือนครับ
10:53เอาละนะ
10:55อืม ไปดูที่เลยนะ
10:59อย่าให้มีอะไรต้องเสียได้ล่ะ
11:01จ๊ะ ไป
11:06นก
11:14ไอ้ อืม ทันโนกอ่ะ บอธิเก็บไปด้วย
11:51เพื่อ
11:55เกืองอาดเสียง ก็เอาไว้อาดเสียงไง
11:59เดี๋ยวหนูจะใช้มือถือหนูอาดเสียงไปแล้วไง
12:03เดี๋ยวหนูส่งไฟให้ลุงก็ได้นะ
12:05แล้ว ถ้าฟัยมันหายทำไงอ่ะ
12:09นี่อ่ะ อาดใส่เทพไว้ยังไงก็ไม่หาย
12:13อาจจะยืดยืดหน่อย แต่มันก็ไม่หาย
12:19เดี๋ยวหนูขอสรุปอีกทีนะ ลุง
12:22คือเดี๋ยว ลุงจะเล่าประวัติความเป็นมาของลุงให้หนูฟัง
12:27แล้วไงต่อนะ
12:29อืม...ก็...ก็นี่แหละ
12:35ฉันก็อยากจะรู้เหมือนกันว่า
12:39เด็กไวเธอเนี่ย
12:41ถ้าได้ฟังเรื่องของฉันแล้วเนี่ย
12:44จะรู้สึกอย่างไร
12:46เธอจะเรียนรู้อะไรได้บ้าง
12:50มันจะสร้างแรงบันดาลใจไหม
12:53หรือว่า...มันจะยิ่งสิ้นหวัง
12:58เพราะว่า...
13:00ผู้ใหญ่แบบฉัน...มันแย่
13:04ก็แปลว่า...ยังไม่ได้มีตายตัว
13:08เป็นฟิงแบบทดลองๆ อย่างงี้ปะ
13:10อืม...
13:13อืม...
13:15แต่ว่าก่อนเริ่มเนี่ย
13:19ฉันอยากจะขออะไรเธออย่างนึง
13:28ถึงแม้ว่า...
13:30เรื่องที่ฉันเล่าเนี่ย...
13:32มันจะแย่ถ้าแค่ไหนก็ตาม
13:36ฉันอยากจะขอให้เธอ...
13:39ฝั่งฉันจนจบ
13:47แล้วหลังจากนั้นแล้วเนี่ย...
13:49ถ้าเธอจะดาจะว่าอะไรฉันเนี่ย...
13:53ฉันจะไม่เอาเรื่องอายุ...
13:55มาเป็นข้ออ้างข้อจำกัดอะไรเลย...
13:58หรือ...
14:01ถ้าเธอ...
14:04ถึงขนาดอยากจะถอนตัว...
14:07แล้วก็ไม่อยาก...
14:09จะสังขกรรมกับคนอย่างฉันอีก...
14:12ก็ตาม
14:13ฉันจะเข้าใจเธอ
14:16เปิดมันซะใหญ่เลยนะลุง...
14:20นี่คาดหวังแล้วนะ
14:22โอเค...
14:24เอาเป็นว่า...
14:25หนูสัญญา...
14:26ว่าหนูจะฟังให้จบก่อน...
14:28แล้วค่อยดาทีเดียว
14:30อืม...
14:44บันทึกความหวยแตก...
14:46ของชายแก่...
14:47นำไร้หรัง...
14:49ครั้งที่หนึ่ง
14:55เอาล่ะ
14:56จะตัดแล้วนะ
14:57ตัดเลย
14:58หนึ่ง
14:59สอง
15:01สอง
15:02สอง
15:03เย้ย
15:06กระจนกล้อย
15:08กระจนกล้อย
15:09เฮ้ย
15:10เฮ้ย
15:11ตอนนั้น...
15:13น่าจะเป็นจุดสูงสุดในชีวิตของฉัน
15:18ฉันมีชื่อเสียงขึ้นมา
15:20หลังงานเขียนได้เข้าชิงรางวัลสีไร
15:24ถึงจะไม่ชนะ
15:25แต่ชื่อเสียงก็เอาโอกาสดี ๆ มาให้
15:28ฉันกับเพื่อน ๆ
15:30เลยตัดสินใจ
15:32เปิดสำนักพิมณ์
15:33พวกเรา
15:34ข้าจรไกล
15:36จะทำหน้าที่เป็นดังนกพีราบ
15:39ที่นำสารอันเซรีสู่มวนชน
15:42ขอให้พวกเรายึดมั่นในพันท่าสัญญานี้
15:46เพื่อข้าจรไกลของพวกเราตลอดไป
15:50ข้าจรไกล มีชั้นเป็นหลัก
15:52แล้วก็มีอาจ
15:54มีโต้ง คอยช่วย
15:56แต่ละคน ไฟอุดมการกำลังแรงเลยละ
16:00เรียกได้ว่า ทุกคนมีฝัน มีเป้าหมาย ใคร ๆ กัน
16:04คืออยากทำวารสารที่เป็นปากเสียงให้คนตัวเล็กตัวน้อย
16:10จะว่าไปก็ไม่ต่างกับคนรุ่นเธอตอนนี้หรอก
16:15ที่ข้าจรไกลนี่แหละ
16:18ที่ทำให้ฉันได้พบกับอ่อน
16:27เธอเป็นเด็กบัญชี
16:29ที่จริง ๆ แล้วชอบงานเขียน
16:31ก็เลยมาช่วยทำงานด้านเอกสารทั่วไป
16:35พอนอกเวลาก็มาขอช่วยพี่สูตรอักษรด้วย
16:39เธอเก่งเลยละ
16:40ทั้งละเอียด ตั้งใจ ความคิดดี
16:50ขิวแล้ววันมือ
16:52ออน เรื่องไงแล้วกับอันไหม
16:55ออนว่าจะอ่านรุงย์ให้จบก่อนนะคะ
16:58เราก็คงกลับ
16:59อ่อ พวกพี่ยังไปดีเข้าเงินกัน สนป่ะ
17:02อืม
17:03อ่ะ พวกพี่พี่ไปกันเลยค่ะ
17:05เดี๋ยวออนคงกลับไปทานที่บ้านค่ะ
17:07โอเค หังก็กลับไปดีนะ
17:10ค่ะ
17:11เอ้ย
17:13อ่ะ พวกมึงไปกันก่อนดีกว่า
17:16พอดี
17:17กูลืมไปว่ามีอะไรต้องเครียนิดหน่อย
17:21เครียอะไร
17:23เครียนไงบ้าง
17:24เออ ก็มึงบอกกูเรามันแสนเหรอ ว่าคือนี้มึงว่างอ่ะ
17:26ก็กูตรงนึกขึ้นได้ว่า
17:29คนยังไม่เคลียร์นะ
17:31โอเค
17:35งั้นพวกกูไปก่อนนะนก
17:39เอ้า
17:51ได้บอกจะอยู่อ่านงานให้ชอบก่อนไม่ใช่เหรอ
17:54เอ่อ
17:56ใช่ค่ะ
17:57ทีแรกออนคิดว่าจะอยู่คนเดียว
18:00แต่ตอนนี้มีพี่มาอยู่ด้วย
18:03อยู่กันแค่สองคนมันจะไม่ดี
18:06เดี๋ยวออนเอากลับไปอ่านที่บ้านก็ได้ค่ะ
18:08เดี๋ยวเดี๋ยวออน
18:11คือ
18:13ฉันมีเรื่องอยากจะคุยด้วยนะ
18:17ว่า
18:20ตรวจงานที่ฉันเขียร์แล้วเป็นยังไงบ้าง
18:23อ๋อ...ก็มีพิมพ์ผิดบ้าง ตบบ้างประปลาย แต่ออนมาร์คไว้ให้แล้วค่ะ
18:31ไม่ใช่แค่เรื่องที่สุดอักษรสิ
18:36ฉันอยากฟังความเห็นเธอ
18:39ว่าคิดยังไงกับฉัน
18:44ไปถึงคำงานที่ฉันเขียนนะ
18:49ออนไม่ชอบค่ะ
18:52งานของพี่มันดูเอาความคิดตัวเองเข้าว่า
18:57มันดูผู้ชายผู้ชาย
19:00ไม่มีความอ่อนโยนเลย
19:07แต่ออนว่ามันก็ยังพอจะมีทางแก้นะคะ
19:15ถ้าพี่ล้องที่จะรับเปลี่ยนบางอย่าง
19:19มันน่าจะดีขึ้น
19:23ออนว่า
19:26จริงๆก็มีคำถามหนึ่งที่ออนอยากจะถามมาตั้งนานแล้ว
19:31แต่ก็ยังไม่มีโอกาสได้ถามสักที
19:34ทำไมพี่ถึงใช้นามปากกาว่า
19:39ไร้รังล่ะ
19:41โฮโฮโฮ
19:44ไม่เคยมีใครถามกำถามอย่างนี้กับพี่มาก่อนเลยนะ
19:47จริงหรอ
19:48ออนว่ามันน่าสนใจดีออกนามปากกา
19:52มันก็ต้องสะท้อนถึงตัวตนของคนเขียนหรือเปล่า
19:56ก็...
19:58พี่หน่าชื่อนก
20:02ตอน...
20:04สมัยเด็กพ่อแม่พี่ก็แยกทางกัน
20:08หลังจากนั้นก็ถูกส่งไปอยู่บ้านป้า
20:11โตมากับลูกพี่ลูกน้อง
20:13พี่ก็เลยรู้สึกเหมือนไม่เคยมีบ้านเป็นของตัวเอง
20:22แต่จะว่าไป...
20:25เป็นนกที่ไร้รัง
20:28มันก็อิสระดีนะ
20:31ไม่ต้องดินเข้าฝูง
20:36ไม่ต้องกังวรเรื่องคนอื่น
20:39พอทำงาน...
20:43ก็ทำคนเดียว ทิตคนเดียว
20:47เขียนคนเดียว
20:53ดูเหมือน...
20:56พี่จะชอบอยู่คนเดียวเนอะ
20:59จริงๆแล้ว...
21:02พี่ก็ตอบไม่ได้เหมือนกันว่า...
21:04ชอบอยู่คนเดียวจริงหรือเปล่า
21:06พี่รู้อยู่อย่างเดียวแค่ที่อยู่กับใครเขาไม่ค่อยได้
21:12มันลำบาก
21:14เพราะมันยากเข้าบุ่นวายก็เลยอยู่คุณเดียวไปไป
21:27นี่คือคำตอบของคนที่จะมาจีบออนจริงๆ หรอคะเนี่ย
21:36ก็นั่นเหรอคือที่มาของชื่อไล้รังพี่อยากให้มันตรงไปตรงมา
21:51แต่จริงๆแล้วพี่ก็ไม่ได้อยากคิดจะอยู่คุณเดียวไปตลอดชีวิตหรอ
21:59หลังจากวันนั้นฉันกับออนก็สารต่อความสัมผันกันแบบเปิดเผย
22:05เราตกลุมรักกันผ่านความคิดผ่านการทำงาน
22:10มันเป็นช่วงที่ฉันมีความสุขมากถึงมันจะแค่ช่วงสั่นๆ
22:15เพราะหลังจากนั้นทุกอย่างก็ดิ่งลงเหว
22:19ตรงเหว
22:29แต่เราคุยกันแล้วมันเถอะน้อง
22:31อาจ
22:33เจอเย็น
22:35อายรองมัน
22:37อายมันวะต้ง
22:38น้องๆก็เห็นมันกันหมุนเนี่ย
22:41เรามาชุมกันแล้ว
22:43โดยนกมันฟังที่ไหนวะ
22:45เรามาชุมกันแล้ว
22:49ว่าต่อไปดีที่ทางวัลศาลองต้องเวลิตี้ขึ้น
22:53ไม่ใช่มึงมระดinel立กินดาหละกันเมืองในอย่างบนี้
22:57อะไรขอบหมุนไง あจ
22:58กูก็เขียนเรื่องวัรод tr速ไปแล้วนี่ไง
23:01มึงสอดใส่ไงน็บ
23:02มึงก็สอดแสกน้อยกันเมืองอยู่ดี
23:08สรุปมึงไม่เข้าใจständ Instruments нем
23:12ที่เราเปิดบริษัทมา 小เดือนแล้วเนี่ย
23:13ลูกค้าไม่นี่เราหายหมดเกี่ยงแล้ว
23:18ส่วนที่เหลือก็
23:20ส่วนที่เหลือหากก้อม
23:22ที่เหลือเหลืออย่างนี้ก็เพราะกูไงไอ้อาส
23:33เพราะเขาเห็นว่ากูยังมีกระดูกสันหลัง
23:37ยังกล้าเขียน
23:41กล้าพูดความจริง
23:51น้องน้องเห็นไหม
23:54ทุกวันนี้บ้านเมือเราเป็นยังไง
23:57ถ้าเห็นอะไรที่มันไม่ถูกไม่ควรก็ต้องพูดถูกไหม
24:02เราทำสื่อ
24:05มันเป็นจันยาบัน
24:09อย่าลืมสิ
24:12แต่เราก็ต้องรู้สถานอากาศตัวเองใช่ไหมนก
24:16กูรู้
24:20ว่ามึงเห็นตัวเลขได้บัญชี
24:22จะดันถูกหลังทนเจ้ง
24:32มีประโยกตัวอะไรที่คิดว่า
24:33มึงมองดูรอบตัวมังนก
24:36เห็นน้องที่เขาทำงานกันป่ะ
24:38เขาทำงาน
24:40เพราะเขาอยากได้เงินไปดูแลที่บ้าน
24:42เขาทำงาน
24:45ว่าเขาอยากจะมีไลด่ที่มั่นคง
24:48มึงเกikiคนอื่นบ้างไม่ลอง
24:52หรือว่ามึงเห็นแต่ตัวเอง
24:57มึงดาผกประเด็จการ
25:01แต่ดูสิ่งที่มึงทำดิ
25:04มึงแต่กลังพวกมันตรงไหนวะ
25:06มึงว่า
25:09มึงดากู้ประเด็จการฟ้า
25:11ไม่กลับผู้ชัดนี้กับคุณ
25:14เฮ้ย!
25:24จะอยู่แบบนี้กับจริงจริงหรอ?
25:29จะยอมสีต้อนแบบนี้กับจริงจริงใช่ไหม?
25:41ก็ไปทำงานต่อเถอะ
26:07ออน
26:11ช่วยไปคุยกับมันให้พี่หรอได้ไหม?
26:17ออน...
26:19ไม่แน่ใจเลยค่ะ
26:22แต่...
26:23ออนจะลองดูนะคะ
26:41มันไม่เป็นใจเลยค่ะ
26:44นกันที่สุดท้องกัน
26:45ออนที่กับการติรติรง
26:47ที่สุดท้องกัน
26:49ออนที่เธอติรม
26:51ช่วยไปตัวนี้
26:52ใช่ ไม่ใช่
26:53คือบใจเร็ว
26:55ข้างเกิด
26:56ทุกอย่างที่นี่
27:26ดูอะไรอยู่เหรอพี่โนก
27:29ตัวเลขเลยบัญชีด่ะ
27:35มันแย่ขนาดนั้นเลยเหรอ
27:40ทำธุรกิจ แต่ดูบัญชีไม่เป็นแน่นะ
27:46นอกจากงานเขียนดีๆ อย่างอื่นฉันก็ทำไม่เป็นหรอก
27:54ฟังดูหลงตัวเองใช่มัด
28:05ถามว่าตัวเลขมันแย่มากไหม
28:13มันก็ต้องเริ่มคิดเรื่องรถค่าใช้จ่ายแล้ว
28:20รถค่าใช้จ่ายยังไง
28:24ก็ค่าจ้างผนักงาน
28:28ค่าเช่าสถานที่
28:32ค่าเธอร์ที่
28:34ค่าเธอคิดว่า
28:48ค่าเธอคิดว่า
28:50ฉันเป็นเหมือนที่ไอ้อาจมันว่าไว้ไหม
28:54คิดว่าฉัน
28:56ก็ไม่ต่างอะไรจากพวกประเด็จการที่ฉันดา
29:02เห็นไหมล่ะออน
29:04ฉันถ้าอยู่กับใครเขาก็ลำบาก
29:08คิดว่าฉัน
29:10ก็ไม่ต่างอะไรจากพวกประเด็จการที่ฉันดา
29:14คิดว่า
29:28เห็นไหมล่ะออน
29:30ฉันถ้าอยู่กับใครเขาก็ลำบาก
29:36ไม่ใช่ฉันลำบากนะ
29:38คนอื่นตั้งหากลำบาก
29:40พี่นก
29:42พี่พูดแบบนี้ไปก็มีแต่เสียกำลังใจเปล่าๆ
29:46มันไม่ได้แก้ปัญหาอะไรเลย
29:50ตอนนี้
29:52เรายังพอแก้อะไรได้อยู่นะพี่
29:56อย่างน้อย
30:10ก็ทำตามที่ประชุมกันไป
30:14ปรับรูปแบบ
30:16ให้เนื้อหามันไม่หนักเกิน
30:18เพิ่มพอลำตอบปัญหา
30:22ลงพื้นที่โครสนาเพิ่ม
30:24จะให้เป็นการเพิ่มกระแสเงินสดไง
30:26แต่แบบนั้นเท่ากับพี่ยอมเสียตัวตนเลยนะ
30:28ทั้งลายเซ็น
30:30รสชาติการเขียง
30:32คนที่ตามอ่าน
30:34เขาไม่ได้รอขจรกลังไน่โออน
30:48ขอรอหลายรัง
30:50ชายตา
30:52อะไร
30:55เร็ย
30:59demás
31:00เพราะได้อย่างนั้น
31:03พี่จะทำอย่างไร
31:08สุดท้าย
31:17ฉันก็กลายเป็นปีสาดพระเด็ดการแบบที่ฉันเกลียด
31:21ฉันใช้อำนาจเด็ดขาดของบอกอร์
31:24ตัดสินใจดื้อแพ้ง
31:27เขียนงานวิภาคสังคม
31:31การเมือง
31:32ตามตัวตนที่ฉันยึดมั่น
31:34ไม่ยอมฝั่งเสียงค้านของคนอื่น
31:38แม้แตะกับเพื่อนสนิท
31:41จนคนค่อยๆ พากันทยอยราออกไปทีละคนสองคน
31:46ไม่ต้องรอให้สำนักพิมพ์ถึงคราวเจ้งๆด้วยซ้ำ
31:50เพราะไม่มีคนทำงาน
31:52ก็ไม่รู้จะเปิดสำนักพิมพ์ต่อทำไม
31:56สำนักพิมพ์ขจรไกล
31:59เลยปิดตัวลง
32:01หลังเปิดมาได้ไม่ถึงปี
32:03แต่นั่น
32:05ยังไม่ใช่เรื่องที่หนักที่สุดหรอกนะ
32:07ท้อม
32:11พูดจริงอ่อน
32:15ประจำเดือนอ่อน
32:17ไม่มาหลายเดือนแล้ว
32:20อ่อน
32:21เลยไปซื้อที่ตรวจคันมาตรวจ
32:24มัน
32:26ขึ้นสองคี
32:28อ่อนแน่ใจนะ
32:30อ่อนไปตรวจย้ำที่โรงให้บาลแล้ว
32:38เอาอย่างไรดีพี่
32:47พี่ก็ไม่รู้เหมือนกันอ่อน
32:52พี่ยังตั้งตัวไม่ทันนะ
32:56พี่ยังไม่แพร้อม
33:00อ่อนก็เห็น ทุกอย่างมันยังเละเถอะอยู่เลย
33:07พี่
33:09ยังไม่อยากมีใช่ไหม
33:14อ่อนเองก็ไม่อยากมี อ่อนเองก็ไม่พร้อม
33:17ก็ไม่พร้อม ไม่พร้อมที่จะเป็นพ่อ เป็นแม่ ใคร
33:23เรื่องแบบนี้มันไม่มีใครพร้อมหรอกพี่
33:28แต่... ตอนนี้ออนท้อง
33:34พี่จะว่ายังไง
33:38แล้วออนอยากเก็บไว้ไหม
33:43พี่ไม่อยากเหรอ
33:47ก็ถ้าออนถามพี่
33:52พี่ก็จะตอบตามที่คิดนะ
33:55เลี้ยงเด็กคนนึง
33:57มันเรื่องใหญ่มากนะออน
34:03พี่ไม่เคยจิตนาการเห็นภาพนี้มาก่อน
34:07แล้วตอนนี้เราสองคน
34:10ก็ยังไม่ได้เป็นหลักเป็นแหล่ง
34:13สนับพิมพ์ก็เพิ่งปิดไป
34:15เดี๋ยวพี่เองก็ต้องกลับไปเขียนงานอิสระ
34:18ออนเองก็ยังไม่ได้มีงานใหม่
34:22เพราะยังไม่พร้อมจริงๆนะออน
34:27ฟังดู
34:30พี่ก็ชัดเจตแล้วนะ
34:34ว่าอยากจะให้ออนทำยังไง
34:40แล้วถ้าออนไม่ฟังพี่ล่ะ
34:41ถ้าออนไม่ฟังพี่ล่ะ
34:46ถ้าออนจะเก็บลูกไว้
34:51พี่จะว่ายอย่างไร
34:56คิดดีๆ
34:59คิดถึงเหตุผลดีๆออน
35:01ดูตัวเองก่อน
35:05เราสองคนยังมีลูกไม่ได้
35:08พี่นก
35:10ถ้าพี่ไม่อยากมีลูก
35:11พี่ไม่อยากมีป lo creat
35:12มีพารใช้ออนเข้าใจ
35:16แต่พี่อย่าเอาความคิดตัวเอง
35:18มาตัดสินว่า ออนว่าจะเหลียงลูกไม่ได้
35:20ตัดสินเหรอ
35:22ก็stre tas as to turn up
35:24ออนมันเป็นแบบนั้นจริงๆไ porque
35:26ออตเองหาเงินได้เท่าไหร่
35:28ตอนนี้ทำงานทำการอะไร
35:30ค่าบ้าน ค่าลายเรือนต่างๆ
35:32มันก็เป็นพี่ทั้งนั้นไม่ใช่เหรอ
35:34ที่ตอนนี้เป็นคนจัดการ
35:43ถ้าจะมีลูก
35:45พี่ของต้องเลิกไปเป็นนักเขียน
35:49แล้วออกไปหางานประจำทำ
35:52ไปอยู่ออฟฟิสหนักชาวบ้านชาวช่องที่มันดูมั่นโค
35:59เก็บเงินเนี้ยงลูก
36:02แล้วออกจะให้พี่ทิ้งทุกอย่างที่สั่งสมมา
36:05อย่างนั้นหรอ
36:11มันคงจะยาก
36:16คงฝื่นใจพี่มากเลยใช่ไหม
36:22สุดท้าย
36:27มันก็วนเวียนอยู่ที่ตัวตนของพี่นั่นแหละ
36:31โอ้.. เชื่อพี่เชิน
36:33พี่จะเลือกยังไงมันก็เป็นสิทธิ์ของพี่
36:35ออนอันก็มีสิทธิ์ที่จะเลือกเหมือนกัน
36:40เอามากดี
36:43ออนจะไปพึ่งพี่
36:47ออนจะไม่ให้พี่ต้องมาลำบาก
36:49ต้องมาลำบาก
36:53ออนจะจัดการหาทางเอง
36:57หางาน
36:59หาเงิน
37:03แล้วออนจะเก็บเด็กไว้
37:08เด็กคนนี้อยู่ในท้องของออน
37:13เป็นลูกของออน
37:19ดีแล้ว
37:25ที่มันเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้น
37:29มันเหมือน
37:32ออนได้รู้จักพี่ลึกลงไปอีก
37:38คนแบบพี่
37:44สำควรละ
37:46ที่จะอยู่คนเดียว
37:54นั่นเป็นครั้งสุดท้าย
37:56ที่เราได้คุยกันซึ่งๆหน้า
37:58พูดจริงๆนะ
38:00เขาเก็บข้าวของทุกอย่าง
38:02แล้วก็หายออกไปจากชีวิตฉันตั้งแต่นั้น
38:04ทิ้งไว้แต่คำย้ำเตือน
38:06ว่าฉันสมควรจะต้องอยู่คนเดียว
38:10จริงๆ
38:12ฉันยังมีเรื่องพลาดในชีวิตอีกเยอะมากเลยนะ
38:16แต่ขอเริ่ม
38:18ด้วยเรื่องทีเด็ดที่สุดก่อน
38:20จะได้ไม่ต้องมากักกัน
38:22เอาละ
38:24ฉันเล่ามาจนจบละ
38:26ที่นี้
38:28ฉันอยากจะด่าอยากจะว่าไรฉันก็ เชิญเลย
38:44ขอพักก่อนนะลุ่ง
38:46นิศมากังอกัน
38:48แรงนี่
38:56- ขี่ง่ายเนี่ยนะแจ๊ก- ไห้มากเลยแจเนี่ยมันเป็นออตโตบิดอย่างเดียวเลย
39:24- อันนี้แข็งแรงนะเนี่ย ไม่ใช่ขี่ไปหลุดหรอ
39:28- ไม่หลุดเจ้ยแข็งแรงมากเลยนะ แจน พูดกันเสร็จแล้วเหรอ
39:31- ป้าว่าจะขึ้นไปเรียกตะนก ความ Joe กูกิวจะขัดจังหว่า
39:34- พักเบกอยู่ค่ะพัพาพา แล้ว นี่รถไข่หรอคะ
39:37- ก่อนลุงนกก็สิ เข้าบอกให้ช่างแจ๊กอาหารถมาให้ใช้
39:41ระหว่างที่รอคันเก่าไปซ่อมอยู่
39:45จะขีกันได้ถ้าผมก็ไม่รู้เนี่ย
39:49นกมาแล้ว
39:56เป็นไหนบ้างกับพี่เมิร์ด ชอบไหมครับ
39:59ชื่อนนก
40:00ครับพี่นก
40:02ผมจัดมาให้ตามคำขอนะครับ
40:04มีท่วงข้างออตโตขับมือเดียวได้
40:07สบายหายว่งครับ
40:09เทนเลยครับพี่นก
40:11ขอบด้วย
40:24เท้นแล้วครับ
40:26เท้นเลยพี่
40:29ตัวนุย
40:41ไปเลยไหม
40:48ให้เราขีดให้ไม่ลง
40:51ขีดเป็นเหรอ
40:54เอ้า สวัสดีแล้ว ข้างใครไปนะ ไม่ต้องรีบ
41:02ถูกแล้วนะ
41:04น้อง ข้างใครไปถึงไหน
41:14เอ้ย สวนสาทารณาแป๊บนี่
41:34กำลังเรียบเรียงอยู่แล้ว ว่าจะดาชัดยังไงบ้าง
41:45หนูฟังแล้วหนูก็อยากยุมหัวรูมากเหมือนกัน
41:49แต่หนูค่ะไม่อยากสำเติมรูมากไปกว่านี้แล้ว
41:54ถึงว่านะ ทำไมถึงเป็นคนที่ตายซากได้ขนาดนี้
41:58นี่ลุง ถ้ารู้สึกผิดขนาดนี้
42:03ทำไมถึงไม่ประขอโทษให้มันจบๆไปอ่ะ
42:06มันไม่ง่ายกว่ามานั่งเขียนเรื่องเลยพวกนี้เหรอ
42:10ก็เขาไม่อยู่ให้ขอโทษแล้วอ่ะดิ
42:15ตอนเขาอยู่อ่ะ
42:18เสริญก็ขี้คลาด ไม่กล้าประเชิญหน้า
42:23แต่อย่างน้อยนะ ได้เล่าออกมา
42:28มันก็ทำให้สบายใจขึ้นมาก
42:31ต้องขอบคุณเธอมากเลยนะ ที่ยอมทนฟัง
42:37ฟังแล้วรู้สึกอะไรบ้างไหม
42:42รุงมีโคตรค้ายหนูเลย
42:46ฟังแล้วเหมือนเห็นจุดจบชีวิตตัวเองมัน
42:50เพราะหนูก็ไม่รู้ว่าบ้านปลายชีวิตหนูจะรักษาเขาไม่ได้บ้างอ่ะ
42:56ส่วนเรื่องนุกเกตอ่ะ หนูชอบมันจริงๆอ่ะ หนูแค่ไม่รู้ว่าคนที่คบกันนี้มันต้องทำตัวยังไง
43:10หนูแค่ไม่รู้ว่าคนที่คบกันนี้มันต้องทำตัวยังไง
43:14หนูมีความสุขแล้วก็สบายใจเวลาที่มีลูกเกตอยู่ข้างๆ
43:18แต่หนูก็ไม่รู้ว่าแค่นี้มันพอหรือเปล่าอ่ะ
43:22หนูไม่รู้ว่าที่หนูขอคบมันเพราะว่าหนูแค่กลัวเสียมันไปหรือเปล่า
43:30หนูไม่อยากเป็นคนที่ไม่รักษะคำพูด
43:35พูดไปเรื่อย สัญญาไปเรื่อย แล้วสุดท้ายก็ทำไม่ได้ แล้วสัญญาตัวเองไม่ได้
43:41เหมือนพ่อแล้วก็แม่ แล้วก็พวกผู้ใหญ่ที่หนึ่งไม่ชอบอ่ะ
43:48ดูรถก่อน เกิดไปเรียวซ้าย แล้วไปหยุดรอ
44:04อ้าว ว่างแล้วไปเลย ไปเลยเนี่ย รออะไรอยู่อ่ะ
44:11อ้าว เฮ้ย เอาไปทางนี้
44:15อีกต้องไปเรียนอ่ะ นุง แล้วไม่คุยกับลูกเกษ ไม่ว่าไงก็ช่างหนู หนูไม่อยากซ้ำรวยแบบรุงอ่ะ
44:24อ๋อ ไอ้รุงมันเจ็บ
44:28อย่างบอกกันก่อนก็ดี เดี๋ยวบอกแล้วเมื่อกี้เนี่ย พี่รอดอย่าใช้อารมณ์ ใช้ธติเยอะๆ อ้าย พี่ไปดีๆ
44:40นุง นุง สวัสดีค่ะ จ้า สวัสดี
44:59ฉันไม่ไปแล้วนะ
45:01โอเค ไม่ไป
45:08แกมาดากรอฉันทำไมเนี่ย
45:10ฉันอยากมาเคียรับแกให้รู้เรื่อง
45:12คราวเนี้ย
45:14ฉันจะไม่หลบตาแกอีกแล้ว
45:16แกไม่ต้องจ้องขนาดนั้นก็ได้
45:20ฉันว่ามันดูน่ากลัว
45:23แกมีอะไรแกก็ว่ามาเหอะ
45:25แกมีอะไรแกก็ว่ามาเหอะ
45:35เนี้ยครับ
45:44แรกบัตรก่อนนะครับ
45:46เฮ้ย สแกนได้ไหม
45:49ควรบัตรครับ
45:50เอา
45:56ที่ฉันขอครงกับแกครั้งที่แล้วอะ
45:58ฉันพูดดิงจริงำี cleared
46:02ตอนนั้นฉันอาจจะดูไม่มือใจ
46:04แต่มันไม่ได้หมายความว่าฉันไม่ดิงใจเลยอะ
46:06แต่เพราะว่าฉันกลัว
46:08ฉันกลัว
46:10ฉันกลัวเพราะฉันไม่เคยมีแฟนมาก Braun
46:12เจอมีแฟนมาก่อน
46:14แล้วคัณรอบขันฉัน garbage
46:16ดูจะไม่ใช่ตัวอย่างที่ดีซักไหร่ жизнь
46:20ฉันกลัวว่าฉันจะรักษาไขบไม่ได้จริง ๆ
46:23อยู่เผ Blade,
46:25ก็ที่เป็นบ venueunya
46:27เดี๋ยว Masih
46:28เป็นคนที่สำคัญมาก ๆ ของฉัน
46:32ฉันแค่กลัวว่าถ้าวันนึง
46:35เกĞจะต้อง เกว tabs 와จริง ๆ
46:38ฉันคงเสียใจมากเลย
46:42ที่ฉันขอครบกับแก ฉันพูดจริง ๆ นั้นลูกเกตร
46:48ไม่ได้พูดไปเรื่อย พูดไปก่อน แม่พี่แกพูดเลย
46:52รู้ดิ ครั้งเนี้ย ฉันจ้องแกตามให้กับผิบเลยนะ
46:58เห็นแล้ว แกไม่ต้องจ้องความเป็นขนาดนั้นแล้ว
47:12แกคิดว่ามีแกแกเหรอที่กลัว ฉันเองก็กลัวเหมือนกัน
47:21ฉันก็ไม่อยากเสียใจ แล้วก็ไม่อยากเสียแกไป
47:33ฉันมีคำถาม จะถามทางตัวแก แล้วก็ตัวฉัน
47:42ถ้าวันนี้เราไม่ได้ขอบกัน วันน่าแกจะเสียใจป่ะ
47:53ฉันจะเสียใจ
48:03ฉันก็เสียใจ
48:07ฉันก็เสียใจ
48:11ฉันก็ไม่มีเหตุกลัวอะไรที่เราจะไม่ข studies
48:14ฉันก็ไม่มีเหตุขนาวนอะไรที่เราจะไม่ขุปกัน
48:19อย่างนั้น เราก็อยากขึ้นไปกับโว้นและนอนอาคตเลยนะ
48:33เพราะงั้นฉันขอสรุปอย่างเป็นทางการว่าตอนนี้เราเป็นแฟนกันแล้วนะ
48:42ห้าเหมือนใจนะ ไม่เปลี่ยน
48:50เฮ้ย ยิบปาดเลย โอ้โห เธอเองก็ไม่ต่างกันหรอก
48:56แล้วสาริงเมื่อกี้ของใครอ่ะ ของนุงนุก แต่ว่าฉันเป็นคนขี่นะ
49:04โอ้โห นุงทุนป่ะ สุดๆ เก่งนั้นแน่เดี๋ยวเนี้ย
49:10มาแล้วลุง กับบ้างกัน
49:24โอ้โห นุง มาแล้วนี่ไง ป๊ะ กับบ้างกัน เดี๋ยวไปส่ง
49:30ขอบคุณค่ะ
49:32ขอบคุณค่ะ
49:34ขอบคุณค่ะ
49:36ขอบคุณค่ะ
49:38ขอบคุณค่ะ
49:40ขอบคุณค่ะ
49:42ขอบคุณค่ะ
49:44อ้าว ลูกเก็ด
49:50สวัสดีค่ะ ป่าพา
49:52ไปถึงไหนกันมาเนี่ย
49:56นำคอรุ่นเม้าคียงครัวนี้ไปรับลูกเก็ดแล้วค่ะ
49:58แล้วก็เดี๋ยวเข้าไปเอาของแล้วกลับแล้วค่ะ
50:00จ้า
50:02อ้าว ลูกเก็ด
50:04สวัสดีค่ะ ป่าพา
50:06ไปถึงไหนกันมาเนี่ย
50:08นำคอรุ่นเม้าคียงครัวนี้ไปรับลูกเก็ดแล้วค่ะ
50:10แล้วก็เดี๋ยวเข้าไปเอาของแล้วก็กลับแล้วค่ะ
50:12จ้า
50:26สบายดีนะลูก
50:28โอเคกลับบ้านกันดีๆแล้วลูกนะ
50:32ได้กลับก่อนนะครับวัสดีค่ะ
50:34กลับก่อนนะลูก
50:44อ้าว
50:46แล้วคันนี้เอาไงเนี่ย
50:48ฝากไว้นี่ก่อนเหรอ
50:50เอ่อ
50:52เธอกี่ไปส่งฉันที่บ้านได้ไหม
50:54แล้วฉันก็ต้องเรียกรถกลับมาบ้านเองเนี่ยนะ
51:00ก็...
51:02เธอก็...
51:05ไปนอนด้วยกันไหมอ่ะ
51:08ฉันไม่อยากอยู่คนเดียวอ่ะ
51:24ไม่ต้องพอนะคะพี่
51:26พอดี
51:28ค่ะ
51:30ค่ะ
51:32ค่ะ
51:54เกิน
52:12ครับ
52:14ไว้
52:19แม่ แม่กำลังคิดว่าจะโท้หายพอดีเลย อยู่ไหนเนี่ย
52:41แม่ อยู่ไหนอะ
52:46ห๊ะ
52:51ทำหมด일ะ มันเป็นพบอบอร์ อยู่ไหน
52:56bevor แม่ก็โท้ทุกอย่าง เคยโท้สตอยงหรอ
52:59ฉันไม่เข้าเห็นด้วยกับแกเท่าไหร่
53:01อีกอย่างมันจัยไหร่กับแม่แกเหมือนกันนะ
53:03แกพูดไม่ได้พระบ้างกันเก่าดีอันนี้
53:05แต่ในฐานาที่เพลสเปคูยปรึกษา เพลสต้องดูแลแจนค่ะ
53:09เดี๋ยวฉันจะลองพูดคุยดูแล้วกันนะ
53:16นี่ ไม่ได้ทำกับข้าวเยี่ยวเยอะมากแล้วแจน มีอีกแล้วใช่ไหม
53:19แจนบอกแล้วไงว่าแจนไม่ชอบที่นี่
53:22ฉันนะเคยพลาดมากก็เลยไม่อยากให้เธอพลาดตาม
53:46ต่อให้เป็นโอกาสสุดท้าย หาถึงไม่ตายจากกัน
53:52ทุกนี้ขอแคบวันต่อ ขอพิเธอใจ ไม่ทอสันใจก็รอให้เธอไปถึงสักวัน
54:00ตอนให้เธอรึเป็นไร นั่นและยังมีความหมาย รู้ซึ่งแหลกเข้าใจ
54:07เกิดแค่จะโตกขึ้นไป พี่วันก็แค่รอบไหม ไม่รู้บันไปทุกวัน
54:16ต่อให้เป็นโอกาสสุดท้าย หาถึงไม่ตายจากกัน
54:31ทุกนี้ขอแคบวันต่อ ขอเพียงกัดใจ ไม่ทอสันใจก็รอให้เธอไปถึงสักวัน
54:39ตอนให้เธอไปถึงร้อย นั่นและยังมีความหมาย
54:44รู้ซึ่งแหลกเข้าใจ เกิดแค่จะโตกขึ้นไป
54:48พี่วันก็แค่รอบไหม ไม่รู้บันไปทุกวัน
54:58เกิดแค่จะโตกขึ้นไป
55:03เธอมีวันก็แค่รอบไหม
55:08ตอนแค่จะโตกขยับ