Category
📺
TVTranscript
00:00มันจะมีบางครั้งในความมั่นใจ
00:04เปล่ากล้านว่ายว่าย
00:07ผู้หญิงใส่ได้ ผู้ชายใส่ดี
00:10ตัวนี้พึ่งลองหมุนเลยนะคะ
00:13หวังกับคุนน้องมาก
00:14ถ้าสนใจรอบได้นะคะ
00:19ขอบคุณนะคะ
00:21ให้งั้นตอบสบายเลยนะจ๊ะ
00:30หวิ หวิง
00:34อยากลองสวยด้วย
00:38แพงไหมว่ะ
00:42โหโห
00:44ได้ชายนมตั้งหลายแก้วเลยนะแก้
01:00มากบู
01:03เจ้ย
01:04egy PE yi
01:05โห ไหลนอะไรมาเครีย
01:07อะไร
01:08อ
01:17ไหลนแล geht
01:20onen Moment
01:21โห
01:21และมันอยู่ของมันดีๆ
01:24เรีย่ากิดไงแน่อยู่ในชนมัน sebelum
01:25ตัวพายเป็นนี้
01:26เมาแล้วขับไหลนัุ้
01:28ไม่ใช่เฮ้า
01:30ก็หมามันวิ่งตัดหน้ารถ
01:32ก็ต้องหากลบด้วย
01:33อื้อ
01:35ว่าแต่คนถามเนี่ย
01:37เมาเงี้ยจะไวมั้ยเนี่ย
01:40สำหรับ...
01:42โอ้ว ได้ ครึมๆ
01:44สรุบ ส้ loosely
01:46เฮ้ย..
01:48เดี๋ยวสิ เดี๋ยวเพิ่ง
01:50แค่ตีราคาก่อนไม่ใช่หรอ
01:53มันก็ต้องเอาไปที่อุหวัย
01:55รู้ตัวนี้ไม่รู้หรอ ต้องไปใช้ข้างใน
01:57แต่มี...ค้าแรง 500 นะ เฮีีย
02:03เอ้า ค้าโล้งค้าแรงอะไร แค่ดูเฉยๆๆ ยังไม่ทำอะไรเลย
02:07ที่ให้มาดูเนี่ย ยังไม่ได้ตัดสินใจว่าจะส้ม
02:11แค่ให้มาประเมิรราคา
02:14เพราะ gal Reality ผมก็ไม่คิดว่าเฮียอา จะไปชนหนักขนาดนี้
02:19เนี่ยดูสициοιข้างนอกขนาดนี้ สициandeข้างในจากขนาดไหน
02:23ผมนั่งแกะดูแต่ละชิ้น แต่ละชิ้นลอกมา เเยียไม่คิดจะให้ค่าแรงผมเลยเหรอ
02:29เยียเนี่ย
02:32รสภาพแบบนี้เนี่ย jemand Servham อย่าง
02:38stack หรือว่า yhtีประเลทธิธิ์ที่พục combine บอกว่า ก็หลัวมาหง่า
02:47เชีย่าผม », broom
02:51ทำให้เสียแลก เสียมาก
02:54เสียยากเสียหน่อย ๆ
02:56เฮี้ย เขาเรียก 31 น частかな
02:59เสียง่าย เว้ย
03:00อย่าคุยฮأ
03:02ไม่คุยกับอีแพระ
03:04โย หาเจ๊สนไว้ ๆ เธอลียกผมมาดีกว่า
03:06ไม่ต้อง ๆ
03:08รายนั้น packaging น่าจะไม่หว่างอยู่
03:11เอาง preview
03:12เดี๋ยวล่านกัน blindfold
03:17อ้านกว่าจะ เมยมว่าจะอยู่
03:32อ๋อ!
03:32ทางของ
03:34อุธ์กรรม
03:37อุธ์กรรม
03:40อุธ์กรรม
03:42อุธ์กรรม
03:46กลับที่สุดด้วย
04:16ขอบคุณมากนะครับ
04:29ขอบคุณมากค่ะ
04:31โอ้โห ขอบคุณค่ะ
04:37ไปสู่สุขตินะ ยะอำสิ
04:39โอ้โห สิกรรมให้สันนะยาย
04:47แล้วเจอกันนะยาย
04:49เดี๋ยวพวกเราก็จะตามไป
04:54โอ้โห ไม่รู้
04:56โอ้โห โอ้โห
04:59หวัยนะคะ ได้
05:01ขอบคุณมาก ๆ ๆ เลยนะคะ
05:03ที่มากัน
05:05ยังไง ยังไงก็ต้องมาอยู่แล้วแหละ
05:08เพราะว่ายายงค์สิมก็เหมือนกัวยาก
05:10หวัย
05:11พกเองก็เหมือนกัน
05:12เหมือนกับคนNEI ขอบคุณเรา
05:14ถ้ามี quelqueขน deux ล่ะสุขติถามีอะไรให้ส่วน
05:16บอกนะพา
05:17Cob 09
05:18แค่พุงหยีที่สุขมาเนี่ย
05:20ก็ช่ώวกให้พ basically
05:21ขึ้นเยอะเลยครา
05:23chama
05:25เหนื่อยหน่อย Rum Nidi คิด feelings
05:27สุ ซู ซู ค่ะ
05:30อาว มือแค่นี่
06:00แกเหมือน หลับเฉยๆ เหมือนที่หนูเข้าไปปูกแกเมื่อวานเลยค่ะ
06:14ไปลาตัวใหญ่กับไป
06:30คุณยาวสีล อยู่คนสวยมากแล้วนะ
06:44ไม่มีหนูแต่งตัวสวยด้วยนะ
06:47หรือเอาเงินเก็บของหนูเนี่ย ต้องใจซื้อชุดนี้มาส่งด้วยเฉพาะเลยนะ
07:00แต่เป็นนางฟ้าพันสวันแล้วอ่ะ
07:05ก็ไม่ต้องหัวเงินข้อพูดมาหาแล้วเนอะ
07:23มาพา
07:25คนของหน้านั้น พยายังสิลมาธ่ะข้าวหนูกิน
07:30แต่หนูไม่ให้เขากินอะ
07:33ไม่ค宣ว่าหนูจะให้เขากินตอนที่เขาตื่น
07:37แต่เขาไม่ตื่หนูอะ
07:41เพื่อนจะตามเจ้าให้พยายุเก mã alliance
07:43แต่ตอนนั้นอะ
07:45ไม่รู้
07:47J clay
07:49ไม่รู้ ไม่มีใครรู้หรอก
07:50แล้วต้องเราก็คุยกันแล้ว เราจะควบคุมเรื่องอาหารการกินของคุณยาย
07:58แจร์ไม่ผิดนะลูกแจร์ไม่มีความผิดเลย ไม่ใช่ความผิดของหนู
08:05ป่าขอบคุณแจร์มากๆนะ ที่แจร์ดูแลคุณยายอำศินปัญญ่างดีให้ป่า
08:12เธออะไรลูก
08:20ว่าใจ
08:47คุณ อยู่นั่นด้วยนะ
09:07คุณกับไว้คุณยาเรียกครับ
09:13ไม่เป็นไร คนเยอะครับ
09:15คุณกับไว้
09:21หนู หนูแค่
09:24นิบหลับไปตอนกังวันแบบเดียวเอง
09:27แล้วคุณยายเขาก็หลับไปเลย
09:30หนูไม่รู้ว่าตอนนั้นอ่ะ
09:32คุณยายเขาล้องให้ช่วยอะไรบ้างหรือเปล่า
09:35โอ้ หมอเขาเขาบอกแล้วนี่
09:39ว่าสาเหตุการณ์ตายอ่ะ
09:41มาจากหัวใจล่มเหลวเชียบพลัน
09:44ก็แค่นอนหลับแล้วก็ไปเลย
09:48อืม
09:50คุณยายออมสินแกก็แกมากแล้วนะ
09:54โรคก็จำตัวแกก็เยอะ
09:58โจว ๆ อย่าโทษตัวเองเลย
10:02เนี่ย
10:04ก็ดูแลแค่มาทุกวันอ่ะ
10:08ว่าวันนี้แค่ไปแล้วลูก
10:12ก็ทำใจไปแล้วนะ
10:14แต่พอมันมาจริง ๆ อ่ะ
10:18ก็ใจหายอ่ะ
10:20อืม
10:28คนเรา
10:30ถ้าถึงเวลา
10:32มันก็ต้องไปด้วยกันทุกคนนะหละ
10:34จะแก่
10:36หรือเด็ก
10:38ผู้หญิงหรือผู้ชาย
10:40จะวัดใจวาย
10:42หรือโรคเมร็ง
10:44สุดท้าย
10:46มันก็ไม่มีใครหนี
10:48ความตายไปได้พ้นหรอก
10:56อืม
10:58ชีวิตคนเราเนี่ยนะ
11:00มันสั้นหรือเกิน
11:04ยังว่า
11:06ยังว่า
11:12นง ๆ สวัสดีค่ะ
11:14น้ำไหมคะ
11:16ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร
11:18แล้วเพื่อนเธอไปไหนเถอะละ
11:20ตั้งกับมายังไม่เห็นเลย
11:26มาส่งคนยามสิ่งกันเหรอ
11:28คนยายที่นอนได้ทุกคืนอ่ะ
11:30เขาก็อยู่แล้วนะ
11:32คุณสาวมากเลยนะ
11:34คุณสาวมากเลยนะ
11:42ไปเลยวะ
11:44ให้เล่นด้วยแล้ว
11:46ไปเลย
11:48เอา
11:50ไม่พอใจอะไรก็อย่าไปลงกับหมาสิ
11:52สิ
11:56ยังไง
11:58เห็นว่าเสียน้ำตาไปหลายลิตรเลยเหรอ
12:00ตั้งลงอ่ะ
12:02ตั้งลงอ่ะ
12:08บางทีอ่ะนะ
12:10ชีวิตเราก็ต้องฝึก
12:12ที่จะหาข้อดี
12:14จากเรื่องร้ายๆมั่ง
12:16วันก่อนเธอก็บอกเองนี่
12:18ว่าไม่เข้าใจเรื่องความตาย
12:20นี่ไง
12:22เรื่องนี้
12:24อย่างน้อย
12:26เธอก็จะได้เรียนรู้อะไรมากขึ้น
12:28เรื่องนี้
12:30อย่างน้อย
12:32เธอก็จะได้เรียนรู้อะไรมากขึ้น
12:36คิดแบบนี้มันหรอกเลยนะชัด
12:42ชีวิตอ่ะ
12:44ยังไงมันก็ต้องเจอความสูญเสีย
12:50แต่ความสูญเสียเนี่ย
12:52มันคือวัดถูดิบชั้นดีเลยนะ
12:56ยิ่งเธอจะสมัครประกวดเขียนเรื่องสั้นด้วย
13:05วัดถูดิบชั้นดี
13:08งั้นรู้มก็คงต้องสูญเสียเยอะเลยนะ
13:12จากที่อาจไหน
13:14เรื่องล่าจากของเขาสีฟ้าแล้วนะ
13:22ขอโทษ
13:24ไม่ได้ตั้งแต่พูดอะไรอ่ะนะ
13:28เออ
13:30นิดหน่อยชั่งมันไม่เป็นไรหรอก
13:40เออ
13:41แล้ว
13:42อยู่อยู่ทำไม
13:44ถึงจะอยากไปประกวดอ่ะ
13:46ไปเขียนเรื่องสั้นเนี่ย
13:48มันตรงเลยก็อยากได้เงินอ่ะ
13:52อีกอย่าง
13:56มันก็คิดว่า
13:58หนึ่งน่าจะชอบงานเขียนมากขึ้นแล้วอ่ะ
14:02อืม
14:06พอได้ลองมาทำดูจริงๆ แล้วก็
14:08รู้สึกว่าตัวเองก็พอทำได้
14:10มันเป็นอะไร
14:14มันเป็นอย่างที่รู้พูดจริงๆ หรอ
14:17ความสูนเสียคือว่าทุดิบฉันดี
14:22แล้วถ้าอย่างนี้
14:24ถ้าหน่อยยังชอบงานเขียนอยู่
14:26มันก็ยังต้องเจอเรื่องเศ้าๆ
14:28เพราะว่าความสูนเสียอีกเยอะเลยใช่ปะ
14:32มันไม่ชอบเลยอ่ะ
14:34ไม่ชอบความรู้สึกแบบนี้เลย
14:38ผมไม่อยาก
14:57เธอฝืนไม่ได้หรอกนะ
15:05ถึงจะอยากฝืนยังไงเธอก็ทำไม่ได้
15:09ไม่ว่าจะสูญเสีย สมหวัง ผิดหวัง
15:17จะทุกหรือจะสุขยังไง
15:19มันก็คือประสบการณ์ชีวิต
15:22บางเรื่องนะ
15:26เธออาจจะเจ็บปวดแทบตาย
15:31แต่วันหนึ่ง เธอจะขอบคุณที่มันเกิดขึ้น
15:38เพราะมันจะเป็นส่วนสำคัญที่ทำให้เธอโต
15:44น่ะ แล้วยังไงเนี้ย วันนี้เปลี่ยนลูกเหรอ
15:58น้องแสวได้ป่ะ ก็อยากแต่งตัวใส่สวนว่าสุมเยอมสิน
16:02น่ะ ไป อย่างนี้ไปส่งกุญญายกัน
16:17เฮ้ยลูก แล้วถ้าช่วงนี้บ้านประพาเขาปิดอยู่อ่ะ
16:22เราจะหาที่ทำงานที่ไหนดีอ่ะ
16:26โอ้ย ใส่เย็น อย่าไม่ต้องลิบหรอก
16:29ใช่ไหม ช่วงนี้ไม่ร้อนเงินแล้วอ่ะ
16:34เราแค่อยากจะช่วยพาเขาให้เสร็จเรื่องนั้นสบก่อน
16:49ตรงนี้ ประเบิดตัว และเมื่อสักตัว และเมื่อสักตัว และเมื่อสักตัว
16:59สุดที่สุดที่สุด
17:29กลับมาแล้วหรือลูก
17:36กินอะไรมาเรี่ยง
17:37โอ้
17:40แต่นตัวสะสวยเชียร์
17:43ไปไหนมาลูก
17:44ยายอมสินแม่ของป่าพาเขาหรือแม่
17:59คุณยายอมสินแม่น่ะ
18:04อ๋อคุณยายคนที่เขาดูหลงหลงลืมๆใช่ไหม
18:06แจน
18:09แจน
18:13เป็นอะไรหรือเปล่าลูก
18:15เป็นอะไรหรือเปล่าลูก
18:20ไม่เป็นไรค่ะแม่
18:28เดี๋ยว
18:30ต้องขอไปนั้นกันนะคะ
18:31ก่อนสินแม่น่ะ
18:49เป็นอะไรหรือมแม่น่ะ
18:50อธรรมจังกด้วยดีกัน
18:53ขอบคุณครับ
19:23มีอีกเรื่องที่หนูอยากแชร์
19:26นอกจากคำแนะนำที่ให้ก่อลุกษาไว้แน่ๆใจ
19:32ที่จริงหนูเองก็เป็นคนข้า
19:36ที่เวลาคุยกับแม่ทีไ 130
19:38ก็คุยกันไปเคยรู้เรื่อง
19:40คุยทีไ Fourier ก็ทะเละกัน
19:43จนหนูแทบจะเลิกคุยกับแม่ไปเลย
19:47แต่เมื่อวาแล้วนี้
19:49คุณยายคนหนึ่งที่หนูรู้จากเพื่องเสียไป
19:52ถึงจะเป็นแค่เวลาสั้นๆ
19:54ที่หนูได้กล้ายชิดกับคุณยายคนนั้น
19:56แต่หนูก็เสียใจ
19:58ร้องห้ายอย่างที่ไม่คิดว่าจะร้อง
20:02หนูเลยได้คิดว่า
20:04ถ้าแม่หนูตาย
20:06หรือเกิดเป็นอะไรขึ้นมา
20:08หนูคงเสียใจกว่านี้ไปอีกหลายสิบเท่า
20:11นั่นทำให้หนูรู้สึกอยากคุยกับแม่ให้ดีขึ้น
20:14อยากกอด
20:16อยากทำดีกับแม่ให้มากขึ้น
20:18ยังมีเวลา
20:22หนูเข้าใจดีว่าลูกสาวคุณสุภาอายุแค่ 12 อาจจะยังคิดไม่ได้แบบนี้
20:27ที่เข้าใจ เพราะไม่กี่วันก่อน หนูก็ยังไม่ได้คิดแบบนี้เหมือนกัน
20:32ช่วงเวลาของไวรุ่น เป็นช่วงเวลาที่ยากจะเข้าใจ
20:37คุณสุภาอุทธนรอเวลาให้ลูกสาวโตขึ้นก่อนนี้อีกนิดนะคะ
20:41ขอส่งกำลังใจให้ค่ะ
21:07ขอบคุณนะคะ
21:08บ้านจังดีๆนะคะ
21:11ありがとうございます
21:15ขอบคุณค่ะ
21:17ขอบคุณค่ะ
21:22เท่าที่เผิญได้อ่านบัน obliged since บ้านเพลงประโยชน์
21:25เผิญว่าไอ้แจร์ เขาเปลี่ยนไปเยอะเลยนะคะ
21:28อยู่ที่บ้านเขาเป็นไงบ้างคคุณแม่
21:32เลย
21:34แม่ก็มีส่วนหมดกันนะคะ
21:36แต่แม่ว่า jakbyตายของอ่อนตTs Cayin
21:38ขึ้นค่ะ
21:40ออกมีทุกคน
21:41ออกอย่างไรหรือไงครับ
21:45เช่นเขาก็
21:46ใจเย็นขึ้น
21:48แล้วก็ไม่มีหัวมันมาก่อนค่ะ
21:51แล้ว
21:52หลังหลังเมื่อ
21:53เรากอดกันมากขึ้นไหมนะคะ
21:56มีคิดจังไงนะคะ
21:58ถ้ายังก็
21:59เป็นไปในทางเดียวกัน
22:01กับที่เฟินอาจให้บันเต็มเลยค่ะ
22:03อันนี้ไม่รู้
22:08ตะวายมากค่ะ
22:11ใจแจงมากๆแล้วลูก
22:13มาช่วยป้าทุกวันเลย
22:17เรียกว่าเหมือนกันนะคะ
22:19แป๊บๆก็
22:20สวดครบสามคืนแล้ว
22:22พวกนี้ก็เผาแล้ว
22:27เวลามันก็เดินเร็วแบบนี้แหละ
22:33ιตุกวันเนี่ยค่ะ
22:35สุดก작ไปมาก
22:48สอบ valle
22:50ด้วยผมлятьกวบคุณบ้านนะคะ
22:52ขอบคุณบ้านเมค่ะ
22:53ขอบคุณนะ
22:57จะไม่ได้ conven 싶า
22:58ขอบคุณьюค่ะ
23:00ขอบคุณนะค่ะ
23:01อืม...
23:21อ้าว...น๊อค
23:24สามสี่วันมาเนี่ยมันยุ่งท่าจน
23:27ฉันไม่มีเวลาจะได้รู้สึกอะไรเลย
23:32โรค
23:35เธอว่า...เราดูแลแม่ได้ดีพอไหม
23:40เราหมายถึงว่า...
23:42เราอ่ะ...
23:44ดูแลแม่ได้ดีมากตามที่หมอสั่ง
23:49แต่ฉันก็ควรจะคิดได้นะ
23:52ว่าจริงๆแล้วแม่ก็มีเวลาอีกไม่มาก
23:57ฉันควรจะ...
23:59ตามจัยแกได้มากกว่านี้ใช่ไหม
24:04ฉันควรจะพาแม่ออกไปเที่ยวเยอะๆ
24:07ดีกว่าให้แกนอนอุดๆอยู่ในห้อง
24:11ฉันควรจะตามใจให้แกได้กินอะไรที่แกชอบ
24:16แทนที่จะเอาของที่แม่ชอบกินมาเสิร์ให้บนฝาโลงแบบเนี้ย
24:21เธอ ฉันไม่พูดอะไรหน่อยเลยเหรอ
24:28พูด พูดอะไรอ่ะ
24:32ฉันคิดว่า เธอนะ เข้าใจทุกเรื่องดีอยู่แล้วนะพ่า
24:43ตั้งแต่รู้จักกันมา เธอน่ะเป็นลูกที่ดีเยี่ยมนะ
24:54ได้การดูแลคน มันไม่ใช่เรื่องง่าย
25:02แต่เธอก็ไม่เคยบวกพร่องเลยแม้แต่นิดเดียว
25:09ฉันว่า เธอแค่อยากระบายความเศร้าออกมา
25:17แล้วฉันก็เป็นคนรับฟังไงอ่ะ
25:24แต่ฉันก็อยากให้เธอปลอบฉันบ้างอยู่นี่แหละ
25:30โฮ เธอทำอยู่นี่ไงอ่ะ
25:34ดีขึ้นไหมอ่ะ
25:38กลับใจมากนะ
25:56ความจริงฉันมีเรื่องสำคัญจะอัปเดต
26:02หือ
26:04หัว หัว ป่าพาจะเริ่มทำบ้านลับฝากเหรอคะ
26:08ก็อยากคิดทุกคนรู้รู้กันนะคะว่า
26:10ที่พาเปิดบ้านลับฝากต่อตายายายๆเนี่ย
26:12เพราะว่าพาไม่อยากให้บ้านมันเงียบ
26:16พาอยากให้แม่มีเพื่อน
26:18แกจะได้ไม่งอม
26:20แต่ก็เนี่ยละค่ะ
26:22ทำไปทำมา
26:24ก็เปิดมาตั้งหลายตีแล้ว
26:26แล้ว
26:28แล้ว
26:30ทีนี้พาแม่เสีย
26:32พาก็
26:34มาทบทวนชีวิตดู
26:38เพราะว่าพาอยากพักค่ะ
26:44จริงๆ ป่าพาก็
26:46เกินกับโจ้โจ้มาสักพักแล้วนะคะ
26:48แล้วก็
26:50จังหวะพอดีเลยเพื่อนโจ้โจ้ชวน
26:52ไปทำร้านเจ่วห้อน
26:54แล้วไม่ได้คิดหวัด겼engage
26:58ถ้าพาจะปิด finger
27:00ตาเป็ดกัน
27:14อันนี้เสียขนม
27:18ก่อนที่พวกเราจะหาแหล่ง
27:20ที่สองสุมใหม่ได้
27:22ดีเจ้ย
27:24จริง พาอาจจะไม่ได้อยู่ที่บ้านหลังแล้วล่ะค่ะ
27:27ใช่
27:28เพราะว่าพี่ชายก็เห็นว่าพาไม่ต้องดูแลแม่แล้ว
27:32เขาก็เลยจะชวนให้พาไปอยู่นักคอนสวรรย์
27:36พาก็เลยคิดว่าพาจะไปค่ะ
27:39อ๋อ
27:40เยี่ย
27:43เอ้า แต่แจนไม่ต้องห่วงเรื่องบำเฮนประโยชน์นะลูก
27:46เดี๋ยวป่าจะคุยกครูเพิญให้เอง
27:55เยี่ยน
28:14ป้าขอนั่งเลยนะ
28:24อันนิจ้าวตาสังคารา
28:31อุปัทวายะธรรมิโน
28:34อุกวัชิตตาวานิลูกชันตี
28:38เต้าคุยกครู
28:39อันนิจ้าวตาสังคารา
28:45อุปัทวายะธรรมิโน
28:49อุกวัชิตตาวานิลูกชันตี
28:53เต้าคุยกครู
28:55อุปัทสังโมสุขโค
28:58อุปัทวายะธรรมิโน
29:00อุปัทวายะธรรมิโน
29:02อุปัทวายะธรรมิโน
29:04อุปถ้าว้า
29:07เธอกันดีต้องขึ้นแข็ง
29:11ในวันที่เธออ่อนแรง
29:14มองดูที่แสงจันฉันอบเธอ
29:19ไม่ยามใดที่เธอทอมีอ้อมขันรอกอดเธอ
29:27ฉันอยู่ข้างเธอเสมอ
29:30แม้มองไม่เจอส่งใจถึงกัน
29:37ให้เธอรู้ไว้ ให้สู้ต่อไป
29:49แม้ลงก็ให้ลุกขึ้นมา
29:53อย่ารอช้า อย่างมีสักทา
29:57รอเธอสมะ กำลังใจจากฉัน
30:05ที่ส่งมาให้เธอ
30:09ขอให้เธอมีพลังเก้าเดิน
30:17ฉันอยู่ตรงนี้ ขอให้เธอตรงนี้
30:23อยู่เคียงข้างเธอ
30:27ฉันอยู่ตรงนี้ ขอให้เธอตรงนี้
30:31อยู่ขึ้นข้างเธอ
30:35ฉันอยู่ตรงนี้
30:37ขอให้เธอตรงนี้
30:43อยู่ขึ้นข้างเธอ
30:57ขอบคุณนะภา
30:59ขอบคุณมามาก
31:01Club Cloud
31:26เธออยู่ตรงนี้
31:28เธอคนดีจงเข้มแข็ง
31:33ในวันที่เธอออนแรง
31:36มองดูที่แสงจันฉันอบเธอ
31:41เมื่อย่างใดที่เธอพอ
31:44มีอ้อมแขนรอกอดเธอ
31:49ฉันอยู่ข้างเธอเสมอ
31:52แม้มองไว้เจอ
31:54ส่งใจถึงกัน
31:57วิสเชิน sprink Gleich
32:04ใช้เธอ funkขอไว้เธอ
32:06ถึงแล้วถึงจันแล้ว
32:09รังไม่ตาย
32:11คับ poolsวิสเชิน
32:25ตามมาค่ะ สัดนี้ค่ะ
32:30นั่นนี้ค่ะ สันนี้ค่ะ สันนี้ค่ะ
32:43iktokki ตรงนี้นะคะ
32:46เดี๋ยวไปเปิดช่วยเต้มคุณนะคะ
32:50เดี๋ยวเขาจะไปทำอะไรต่อค่ะ
32:52มันชื่อด้วยกับกันจริง
32:54อบติด จะตามไปแล้ว
33:01ได้ค่ะ ได้เก็บของแป๊บเลย
33:22แม่จ่า พามาปฏิบัติธรรม ผ่ายกปุ่นกุศลทั้งหมดให้แม่เลยนะ
33:42แม่แม่นะแม่
33:45พ่าอาจจะบวดทีไปตลอดชีวิตเลยก็ได้
33:49แม่วะดีไหม
33:54เราน่าจะมีโอกาสได้คุยกันเยอะๆก่อนนี้มากเลยนะแม่นะ
34:19แล้ว
34:26แม่นายลงแม่ Costco อยู่หน้าเรียกไหม
34:31แม่ช่วงไหน
34:33แม่ปิดว่า อ่าเติมัน condemns ela
34:36ได้ใน้ทีไปติดกว่า
34:42อ้าว...น่ามไม่ไหลอีกว่ะ
35:12มีอะไรหรือเปล่าอ่ะ
35:25พี่เราก็ชวนให้เราไปอยู่นักขอสวันร์นะ
35:36อืม...เรา...เราถือว่าไงอ่ะ
35:42เราว่า...คุณจะไป
35:50อืม...ก็ดีนะ นาคอนสวันร์น่าจะดีกว่าที่เนี่ย
35:59แล้วเธอไปอยู่ตรงนั้นก็ได้อยู่กับพี่น้องครอบครัว
36:07ฉันว่า...น่าจะดีสำหรับเธอแล้วล่ะ
36:13มีความว่า...เธอโอเคเท่าจะไป
36:21อ๋อ...ก็ต้องโอเคอยู่แล้วสิ โตโตกันแล้วเนี่ย
36:27แล้วก็...จะว่าไปนะ
36:31เธอได้ไปอยู่กับครอบครัวเนี่ย
36:35ฉันเองก็อุ่นใจนะ
36:37เพราะว่า...ไม่ต้องมาคอยกังวลว่า...
36:41ฉันไม่ต้องมาคอยกังวลว่า...เธออยู่คนเดียว
36:45แล้วจะ...อยู่ยังไง...จะทำอะไรเนี่ย
36:51มันเสียใจเลยเหรอ?
37:05โห...พา...ฉันเองก็เสียใจนะ
37:12แต่ว่า...เรามันก็...อายุแก่กันโปรนี้แล้วอะ
37:20ผ่านเรื่องราวอะไรกันมาก็ทั้งเยอะ
37:26มันต้องเลิกโรเมนติกแล้วมันเรีอลิสติกได้แล้ว
37:33อืม...อังไลมันทำให้เธอกินแบบนี้เหรอ?
37:43เอ้า...ก็เธอมาถามฉันเองอะ
37:49เธอนี่มันแบบ...งี้เง้าอะ
37:55เธอนี่มันแบบ...งี้เง้าอะ
37:59เธอเอง
38:11บ่าเฮ้ย...นี้ไม่ได้เป็นคนอีกอ่างด้วยกี้ว่ะ
38:15ว่าเฮ้ย ทำไมดึงเป็นคนงี้อีกอ่าของกี้วะ
38:40เฮ้ย
38:45นุง ต่อไปตูให้หน่อย
39:09ที่หลังจะมา นัดร่วงหน้าด้วย
39:11ไม่อยู่ ๆ ก็เข้ามาในบ้านแบบนี้
39:13มีมานยาตบ้าง
39:16ทอทีรุง
39:18ก็... อยู่บ้านมันไม่มีอะไรทำอ่ะ
39:21บ้านก็พาก็ปิดแล้ว
39:23หนูก็... แค่ไม่ค่อยชินอ่ะ
39:26นุกนี้มาทำอะไรอ่ะ
39:29เอางานมาส่ง
39:32งานเนอะ
39:35ก็ไหนเธอเคยบอกว่า จะไม่ทำงานที่อื่นนอกจากบ้านพา
39:39แล้ว... อยู่ที่ทำอะไรหนูป่ะหล่ะ
39:47เอ้า... ว่ามามีอะไรอ่ะ
39:50เอ้า... ว่ามามีอะไรอ่ะ
39:53เอ้า... ว่ามามีอะไรอ่ะ
40:23ก็... หนูเห็นลุงเขียนไม่จบสักทีอ่ะ
40:27แล้วก็เห็นว่ามันเป็นเรื่องแม่กับลูก
40:30ก็เลย... นี่ประสบการณ์แล้วก็...
40:33ถือวิศาสะเขียนเองสะเลยอ่ะ
40:35นุง แย่ก็ тонngง ยากโตโตโจักอัน bow นั่นเยอไม...
40:39อูดเธอมาเป็นพี่เธอ เดี๋ยวกับลูก
40:43arises ประสบกาษ อMr. formally...
40:47قد harusได้นทวกปรงสะที่สวักสะเห shade
40:51�ведอ ส rough changes in this day
40:53นุงอยากродหนูเลยนะ
40:56journal Link ก็ไม่ได้เลยคิดเงียนเพิ่มด้วย
40:58pobre Grrrr
41:00overall Mensaj
41:01พอ вр� digส、พี่กัน τονเคร taki
41:04เขียนดีแล้วเนี่ย
41:09ว่าไงนะ
41:13บอกว่าเขียนดี
41:16เดี๋ยวขอไปปรับอีกนิดนึง
41:19แล้วส่งงานได้เลย
41:20ขอบคุณที่ชมละรุง
41:27อย่างนี้
41:31อินมากเหรอ
41:34ก็ให้มันอินนะเธอ
41:36เธอรอกกับแม่ทุกวันขนาดเนี้ย
41:40เธอเนี่ย
41:43มีทักษะในการเขียนนะ
41:46รู้จักผูกเรื่องความตาย
41:49เอาประสบการณ์มาเล่า
41:52ไม่น่าใช้ AI ทำการบ้านแทนเหรอ
41:57ก็หนูก็ไม่ได้ใช้ทุกงานซักน่อยนี่ลง
42:01ถ้าเป็นพวกรายงานหรือหัวข้อที่มันน่าสนใจก็ว่าไปอย่าง
42:10แล้วได้บอกใครไหมเนี่ย
42:13จะบอกใครทำไมแล้วลง
42:15เขาจับหนูข้อหาที่มันใช้ AI
42:18แล้วหนูจะไม่บอกคนอื่นทำไมแล้วว่า
42:21อันนี้ใช้ AI อันนี้ไม่ใช้ AI
42:24นอกจากลูกเกตแล้วก็มีแค่รุงนี้แหละ
42:30แล้ว...
42:32รุง...
42:33เชื่อไหมว่าเรื่องที่หนูเรามันเป็นเรื่องจริง
42:36เชื่อไม่เชื่อไม่รู้อ่ะ
42:39รู้แต่ที่เธอเขียนเนี่ย
42:42มันดีจริงๆ
42:47รุงแล้ว...
42:49ตอนที่รุงอ่านรุงไม่รู้สึกว่ามันเบียวใช่ปะ
42:51เบียวคืออะไรวะ
42:54ก็...จุนิเบียวอ่ะ
42:56แบบ...
42:58พวกที่พยายามจะสอน
43:00พยายามจะเป็นผู้ใหญ่แต่...
43:02พยายามจะเป็นผู้ใหญ่แต่...
43:05ตากลับแปลกๆหรือว่า...
43:07ฟังแล้วมันอีๆอ่ะ
43:11ก็ไม่นะ...
43:12มันก็จริงใจดีอ่ะ
43:32นุง...
43:46รุงไม่คิดแต่รังประพาเขาไว้เลยเหรอ?
43:49เขาจะย้ายเป็นอังคอนสวัสดีแล้วนะ
43:51เขายายไปอยู่กับญาติกับครอบครัวเขา...
43:54มันก็ดีกับเขาแล้วนี่...
43:55จะรังทำไมอ่ะ
43:57แต่...
43:58รุงจะไม่ได้เจอกับพาแล้วนะ...
43:59รุงจะไม่สู้เพื่อความรักหน่อยเหรอ?
44:01นี่...
44:02นี่...
44:03นี่...
44:04นี่...
44:05เบลงจะไม่ได้เจอกับพาแล้วนะ...
44:08รุงจะไม่สู้เพื่อความรักหน่อยเหรอ?
44:10นี่อ่ะ...
44:11เบลง...
44:12อะไร...
44:13เบลงอย่างไรรุง?
44:15เขาเบลงอ่ะ...
44:16อียอ่ะ...
44:17สั่งซ้อนอ่ะ...
44:18แต่การเดินทางมาที่หุบเขาสีฟ้าแห่งนี้...
44:23ก็คงมีเหตุผลบางประการ...
44:26ที่เป็นเสมือนลมใต้ปีก...
44:29สั่งซ้อนอ่ะ...
44:36แต่การเดินทางมาที่หุบเขาสีฟ้าแห่งนี้...
44:41ก็คงมีเหตุผลบางประการ...
44:44ที่เป็นเสมือนลมใต้ปีก...
44:47หอบกายที่สบักสบอม...
44:50ให้ได้มาพักฟื้นร่าง...
44:53เก้าผ่านความผิดพลาด...
44:56กลับแข็งแรงขึ้นอีกครั้ง...
45:03เบียวจังวะ...
45:26เบียวจังพักษยังร่อง...
45:29narajja
45:48เฝ้ามองเธออยู่ตรงนี้ เธอคนดีจงเข้มแข็ง
46:01ในวันที่เธอออนแรง มองดูที่แสงจันฉันอบเธอ
46:09เมื่อยามใดที่เธอทอมีอ้อมแขนรอกอดเธอ
46:17ฉันอยู่ข้างเธอ voran
46:20แม��ไม่เจอส่งใจถึงกัน
46:24แม่ ตั้งถามแม่ไม่อยู่
46:30พ่าก็เหมือนพ่าไม่รู้ว่าจะต้องอยู่ทางอะไรต่อ
46:36พ่าไม่รู้ว่าพ่าจะต้องทำยังไง
46:40ที่ผ่านเมื сос 거
46:42พ่าเหมือนไม่เข้าใจชีวิตเลยแม่
46:47พาที่ถึงแม่
46:52อืม
46:53พายักกอดแม่
46:56ก็กอดให้ลูก
47:09ไม่รู้ไหม
47:11ว่าพายักกอดแม่แบบน้องมันตั้งนานแล้ว
47:14กอดเลย ลองกอดเลย
47:25พายักกอดแม่แบบนี้ตั้งนานแล้ว
47:28อืม แล้วทำไมไม่กอดล่ะ
47:32กุ้งแม่
47:34พอพาจะเข้ามากอด
47:37แม่ก็ดูชอดๆเลยบอกว่า
47:40แกเป็นใคร แล้วกอดฉันทำไม
47:43อืม
47:45แม่พูดอย่างนั้นจริงๆเหรอ
47:47แม่ขอโทษนะ
47:53แม่
47:55อืม
47:57อืม
47:59อืม
48:01คือ
48:04เพราะว่า
48:06พาจะปิดบ้านดูแลผู้สูงไว
48:09เพราะพูดสูงไว
48:11เพราะดีพี่ชงอ่ะ
48:13เขาชวนพาไปอยู่นครสวรรร
48:15อืม
48:17อืม
48:19อืม
48:21อืม
48:23อืม
48:25อืม
48:27ก็ดีนะลูก
48:29ไปอยู่กับเขา
48:31เขาจะได้ดูแลเรา
48:33แม่จะได้ไม่ต้องห่วง
48:35ว่าแต่ว่า
48:37แล้วมีความสูก
48:39ใช่ไหมล่ะ
48:40อืม
48:50พาอย่าให้แม่ยังอยู่จังเลยอ่ะ
48:55พาอย่าคุยกับแม่พามีเรื่องนี้อ่ะ
48:57ต้องปึกสาแม่อีกเยอะแย่เลย
49:00ไม่ได้หรอกพา
49:02แม่ต้องไปแล้วล่ะ
49:04ถึงเราจะหลากันในวันนี้
49:07แต่แม่ก็อยู่กับพาตลอดนะ
49:14นี่ แล้วที่ผ่านมาทั้งหมดเลยนะ
49:18แม่ขอบใจพามากนะลูกนะ
49:23คนสวยของแม่
49:26ให้เธอรู้ไว้
49:28ให้สู้ต่อไป
49:30แม่ลมก็ให้ลุกขึ้นมา
49:34อย่ารอช้า
49:36อย่างมีสถา
49:38รอเธอ
49:40สมักกำลังใจ
49:44ไปจากฉัน
49:47ที่ส่งมาให้เธอ
49:52ขอให้เธอ
49:54มีพลัง
49:56เก้าเดิน
49:58ขอบคุณ Cancer
50:04นะครับ
50:13ขอบคุณมากๆนะค่ะแม่
50:14ขอบคุณจริงๆ
50:16ที่มาช่วยเตือนสติหนุ
50:20ว่าอะไรที่เป็นความสุขจริงๆ củaหนุ
50:22อยู่เคียงข้างเธอ
50:52ไม่เกี่ยงว่าแค่กับแม่
50:54หนูรู้ว่าในวัย 60 หนูยังเหลือเวลาให้ได้ใช้ชีวิตของตัวเอง
50:59แต่ถ้าทั้งหมดที่ไล่มาคือความสุขของหนู
51:02หนูคงเสียได้ถ้าต้องปิดตัวบ้านหลังนี้ลงไป
51:06เพินๆมันอาจดูเหมือนหนูทำเพื่อคนอื่น
51:10แต่ลึกๆแล้วหนูรู้ว่านี่คือความสุขของหนู
51:15ที่เนี่ยคือความสุขของหนู
51:19ใครจะเป็นคนต่อไปอย่าให้มันขาดชวม
51:23อย่าพาโค้งสามารถปิดบ้าน เพื่อครับเรา PRIET
51:26trading for discounts มันต้อง responsibility
51:30ขอบมานี้ค่ะ
51:33พวกเราพากลักค้ารบรินไหม
51:36billion
51:40os
51:42โฮ
51:43academia
51:46โฮ
51:47ขอแม่นี่
51:52รอ รอ
51:56อู้ย อู้ย อู้ย แล้วลองลอง
51:58ไว้ จะเยอร้า
52:00เขาบอก
52:02กูกิลกันต่างแบบาท
52:07ผมมีบางอย่างจะบอก
52:12ขอลี่
52:13เฮ้ย!
52:15โอ้ย!
52:17เฮ้ย!
52:19เฮ้ย!
52:21เธอจะบอกกัน ฟักบันดีเย็กตับ
52:23บอกเลย บอกเลย
52:25อ่ะ
52:27สิ อ่ะ
52:29ผมเป็นเมลิง
52:31อ่ะ
52:33สิ
52:42แล้ว แล้วตอนนี้มันถึงระยะไหนแล้วค่ะοιมอง
52:44ตอนนี้เหมาก็ยังต่อไม่ได้นะครับ
52:47ฉันเป็นใจ
52:49ฉันคิดของเจอเด็นไม่ท�ให้ใครมาบอก
52:51ต้องมาตัดสิแห้นฉัน
52:53เฮ้ยลง
52:54ให้รอตรงน้อนเลย ไม่ยิntกวดดันอะไรเนี่ย
52:57สิเรื่องใหม่ของเธอ
52:59คิดหัวข้อว่าละยังอ่ะว่าจะเขียนอะไรบ้าง
53:02ก็ความหวยแต่ของเธอที่จะเล่าให้ย่าแจนฟังไง
53:05ระยะสั้นของรุงก็คือห้ามตาย
53:08ต้องใจรักษาให้รีบรีบหายถ้าใจเปล่า
53:12จ้ะ
53:32กันไปใช้ให้เหมือนคุ้ม
53:36แล้วเวลาจะซ้อนให้เธอเข้าใจ
53:40ว่าอายุปไม่สำคัญ
53:43วันกันแค่เป็นกองหัวใจเท่านั้น
53:47ต้องให้เป็นโอกาสสุดท้าย
53:49หาถึงไม่ตายจากกัน
53:51ทุกนี้ขอแค่ฟันต่อ
53:54ขอเพิ่งกันใจ
53:55ไม่ทอสั้นใจก็รอให้เธอไปถึงสักวัน
54:00ต้องให้เธอรึเป็นร้าย
54:02นั่นและยังมีความใหม่
54:04ให้รู้ซึ่งแหลกเข้าใจ
54:07เกือแค่จะโปกกันไป
54:09พี่วันก็แค่แล้วไหม
54:12ไม่รู้บันไฟทุกวัน
54:25ต้องให้เป็นหลังใจ
54:28หากให้ไม่ตายจากกัน
54:30ทุกนี้ขอแค่ฟันต่อ
54:32ขอเพิ่งกันใจ
54:34ไม่ทอสั้นใจก็รอให้เธอไปถึงสักวัน
54:38ต้องให้เธอรึเป็นร้าย
54:40นั่นและยังมีความใหม่
54:42รู้ซึ่งแหลกเข้าใจ
54:45เกือแค่จะโปกกันไป
54:47พี่วันก็แค่แล้วไหม
54:50ไม่รู้มันไปทุกวัน
54:53ทุกวันกันใจก็รอให้เธอร์
54:59กันใจก็รอให้เธอร์
55:03คุณภาพ
55:11คุณภาพ