เหนือพรหมลิขิต ตอนที่ 4 (EP.4) วันที่ 2 พฤษภาคม 2568 ย้อนหลัง
Category
😹
FunTranscript
00:00รายการต่อไปนี้เป็นรายการทั่วไป
00:02สามารถรับชมได้ทุกวัย
00:30นั่งต้องขอบคุณถันแม่ด้วยนะคะ
00:33แม่เป็นไงเด้วม
00:34ทำไมหมอถึงให้เขาเยี่ยมไม่ได้หละ
00:37คือจริงๆ แม่ฟืนมาสับผัก toppphin
00:39แต่ว่ายังไม่อยากเจอใคร
00:42เอ้วเป็นอย่างหรอ
00:45ร่างไกลสี่ขวาของแม่ยังกลับไม่ได้ค่ะ
00:48มาเจอว่ามีเลือดออกในที่หยานดало
00:51ถ้างกลับครับแม่คือ ไม่รู้ �้��면ารฟริง
00:53ไม่รู้เวณกรรมอะไรของแม่รัศ
00:58นี่ เงินข้า กุณเชียงเดือนนี่
01:00แต่ว่ายังไม่ถึงสิ่งเดือดเลยนะคะ
01:04กOTHER recibir alternative
01:06ที่ช่วยกัน เผื่อขาดเหลือ
01:09ตอนที่ฉันมาเปิดร้าน
01:11กระดายแม่รัศนี่ ที่ช่วยหาของดีๆมาไหวขาย
01:13ไม่เอากำไรฉันจ้าฬ์บาก
01:16ตอนนาจะมีร้าน
01:18พphenากลาดเคยซ่อยเหลือ
01:20เอาจักรมูทนี้สองมาไหวไซ่
01:22เร طะเซียร์ฬัดศักร EST.จริงอดศักร unity
01:29มาไหน
01:33เล 뭐�สิไม่ให้
01:35ขอบคุณมากแล้วค่ะ
01:36ขอบคุณนะค่ะ
01:37เป็นยัง禦�고เป็นยัง ขอบคุณ 11
01:39ไป
01:52รถ จากพิมพ์จะคุยด้วย
01:58นี่ กระเป๋าแม่รัฐ คนร้ายไม่โยนทิ้งไว้
02:06ยังดีนะที่บัตรต่างๆ ยังอยู่ครบ
02:08เป็นคราวเพราะจริงๆ คนร้ายมันน่าจะเห็นแม่หนูรถได้เงินข้าในหน้า
02:16มันก็เลยแอบตามไป เพราะจังหวะปลอดคนก็เลยเข้าไปชิงเงิน
02:20อารถ เดี๋ยวลือไปกับเตียนอ่ะ อาชุณ ลืออยู่เฝ้าอารัฐที่นี่ก่อนนะ
02:30ปัตเตีย
02:32ไป
02:38เตียต่อเติมห้องพักไปให้เรียบร้อยแล้ว เอาพรุ่งนี้
02:49รัฐออกจากโรงพรยาบาลเนี่ย ก็ให้ย้มาอยู่ที่นี่ด้วยกันทั้งหมดเลย
02:53เตียจะให้เด็กของด้าเตียมาช่วยดูแลรัฐด้วย
02:57เงินที่เตียใจข้าผัดตัดให้แม่
03:01เดี๋ยวรสจะไปเบิดเงินเก็บของแม่มาคืนเตียที่หลังนะคะ
03:06รสกับแม่อยู่กันได้ค่ะ
03:09ไม่อยากเพิ่งใคร
03:11ก่อนหน้านี้เนี่ยเตียไม่เคยคิดจะเป็นพ่อของรถเลยนะ
03:15เราสองคนไม่เคยคุยกับเรื่องแต่งานด้วยซ้ำ
03:19แต่ตอนเนี่ยเตียคิดว่า
03:23เตียคงทิ้งแม่ของรถไปไหนไม่ได้แล้วนะ
03:27เพราะว่า
03:29เตืออยากจะอยู่เป็นกำลังใจให้อีย
03:32ให้อียได้ทำความฝันอังอียได้สำเร็จสะที
03:46อารัศเนี่ย
03:47เข้าฝันอยากจะเห็นอารถได้เป็นเรียนต่อดิวงเทพ
03:51อียขอให้อาชุณเนี่ย
03:53ช่วยเลือกมหาวิทยาลัยที่มีเอกดนตรยันดับหนึ่งไว้ให้ด้วย
03:57แต่อียไม่ยอมให้บอกลือ
04:04ถ้าปีนี้รือไปสอบไม่ได้
04:06ปีหน้าติวจะพาลือกอาอาอิงไปสอบด้วยตัวเอง
04:11ทั้งหมดเนี่ย
04:12เตรียงไม่ได้คิดจะบังคับอะไรลือนะ
04:16แต่ว่ามันเป็นความฝันของอารัศ
04:20อยากให้ลือเข้าใจ
04:22แม่ของลือ
04:24เฮ้
04:34เซียม
04:36โรคโรวนะเซียม
04:40โรคโรวนะ
04:43ไปไฟ
04:54Carney
04:56เด็ก เด็กอยู่กันห้องนี้กันแล้วกันนะ
04:58ส่วนแม่โรสเนี่ย เส fit จะให้ไปนอนห้องข้างข้าง
05:00เพราะว่าห้องนั่นข้าง อากาศถ่ายเท่ีย์ดีกว่า
05:03เป็นไง อยู่กันได้ไหม
05:05P
05:08ดีกว่าห้องโรสอีก baseline
05:10献 HC ั่นก็ดี
05:14Amp
05:15ก็ชุนเอาเงินเก็บไปซื้อมา
05:28ชุนมันบอกว่า
05:31เป็นของมือสองแต่สภาพยังใหม่มาก
05:34ก็เลยไปอ่อนวอนขอให้เขาลดอาคา
05:36เดินเข้าใจอ่อน
05:45ชุนอยากเรียนดวนตีหรอกคะ
06:00โอ้ย ดวนตีก็ชุนไม่สนใจหรอก
06:04ที่มันซื้อมาเนี่ย
06:06มันซื้อไม่หรือ
06:15ตรงนี้
06:37กูค่ะ เดี๋ยวแพ็งไปใกล้กันนะครับ
06:39โอเค
06:41หนึ่ง สอง รับ
06:44ครับ เดี๋ยวขออีกเริ่ม
06:47ชุน
06:49เรามีเรื่องอยากคุยด้วย
06:51แปดหนึ่งนะครับคุ
06:54มีอะไรหรือเปล่ารถ
06:56สดวัตธ..
06:57EMR ever visual library
06:58เราขอโทษนะ
06:59คุณเราพินลึกได้ว่าเรามีรัฐกับคู่ไม่เช้า
07:02เราก็เลย..
07:03ให้น้ำใหม่ช่วยเฝ้าแทน
07:06ไม่ใช่เลยชุน
07:07ชุน!
07:09ฟิไปเธอötอย่าง hinge
07:11ครับคุ
07:12โทษ เดี๋ยวเราค่อยคุย พวกนี้ช้าที่ตรงบาลนะ
07:15เราต้องพาคุ้บอยู่ที่ที่วันน้ำเขียวก่อนนะ
07:18ใส่กำพรุ่งนี้นะ
07:42แม่ ต่อไปเนี้ย เตี๋ยชัยเขาจะมาช่วยดูแลแม่นะ
07:53แล้วก็จะส่งหนูกับอินเดียนจนจบเทิมนี้
07:57ปีหน้าก็ค่อยไปเอ็นกัน
08:02ส่วนใหญ่จ้อ เตี๋ยาก็จะให้เดียนที่เดิมค่ะ
08:07หนูรู้ แม่คอยสอนเสมอว่าเราต้องช่วยตัวเอง
08:14อย่าหวังเพิ่งใคร
08:16แต่ว่า ครั้งนี้มัน มันไม่เหมือนทุกทุกครั้งที่ผ่านมา
08:28เดี๋ยวเขาเต็มใจจะช่วยดูแลพวกเรา
08:31เดี๋ยวพรุ่งนี้เขาจะมารับ
08:35แม่
08:41รอด
08:46รอดขอดโบทนะแม่
08:53แม่
09:08แล้วพักครับ
09:09แล้วพักกับ
09:39สามารถ
09:58เตี่ยอ่ะ
10:02บ้าจจะกลับมาเดินได้เหมือนเดิมไหมอ่ะเตี่ยอ่ะ
10:04เตี่ยอต้องไปแล้ว
10:09อยากจะไปไหน
10:13เตี่ย
10:19อารถ
10:28หรือต้องเข็มแข็งนะ
10:31เตี่ยอ่ะ
10:35เตี่ยอ่ะ
10:44อันลด
10:46อันลด ตกลับเรื่องใหญ่แล้ว
10:48แม่ แม่เป็นไร
10:51โอ้ ไม่ใช่ ไม่ใช่
10:53ไฟใหม่ ไฟใหม่
10:55ที่ต่อห่องแถวร่านี้ไม่ใช่
10:57อืม
11:00อุ้ย
11:01อุ้ย
11:02รับ อันลด ๆ มัน ไป field ๆ จิสิ
11:05จิสิ
11:09นา...มา
11:10เผียอชัยอ่ะ
11:12เผียอชัยยบสุนละ
11:13ไม่รู้เลย
11:15พวกเราสามคนละไปสมลุ่งมาด้วยเรียน
11:18เห็นคว่านคลิงมาดูนี่แหละ
11:20ใช่
11:21ได้หินจากนาธีเขาบอกว่ามีเสียงโฮอนอยู่ข้างในนะ
11:24ไม่รู้ว่าเป็นเงินใช้หรือเปลา
11:27เป็นเข Leon ไม่ได้
11:29ตีก Grand est เอาไปทำธุรักษ์ของนอก
11:31ส่วนชุนก็เปต้องหวังน้ำเขียว
11:35ไม่
11:37แง Eden
11:39พี่ทุกจร
11:41พี่ทุกจร
11:43เตีย
11:44เจียกặ Chloe ล่ะ
11:45เตียกับLou consegu ไม่ได้ยูกข้างในกัน rounds
11:47บ้าด
11:49พอชนักกลับปร่าสาภ์ฝาที่ scales
11:52iant judes ไปซื้อของ้างนอก
11:53เงี้ยเห็นกระทายอยู่ในร้าน
11:55เพราะเลยกับมา ไฟ้กับใหม่แล้ว
11:59อ่า...
12:01วันนี้ พี่อยู่ข้างในแง่เลยนี่
12:05ไอ้รส
12:07มีคนบอกว่า ทุนนะพี่ออกมาแล้ว
12:10แต่เงี้ยชัยยังมาได้ออกมา
12:11เราทุนกับพี่กับไปช่วยเงี้ยชัย
12:13แล้วก็ยังมาได้ออกมาอีกเลย
12:17พี่ช่วยด้วยมา
12:19พี่ ยังมีคุณอยู่ในไหนนะคะ
12:21พวกมีลูกมาไปหยุดนะครับ
12:23พวกมีลูกมาไปหยุดนะครับ
12:51พวกมีลูกมาไปหยุดนะครับ
13:21ลูกไปหยุดนะครับ
13:23พวกมีลูกมาไปหยุดนะครับ
13:25ตรวจที่เกิดเหตุและสัทธิฐานว่าไฟฟ้ารักวงจร
13:43แล้วถังแก๊ดระเบิดซ้ำ
13:46นอกจากโซพเตียใช้กับในเพ้ง
13:48สบที่ถูกระเบิดเป็นชิ้น
13:50น่าจะเป็นสบของชุณ
13:55เกิดซ้ำ
14:25ความสัมพันอาจะเป็นฟังชั่นเมื่อบีเท่ากับเซ็ตใด
14:37แล้วต่อไป
14:39รส
14:41รส
14:43รส
14:45รสฟังอยู่หรือเปล่าเนี่ย
14:47ความ
14:49แต่ว่า
14:51ไม่เข้าใจอ่ะ
14:53ในหัวเรามีแต่ตัวโนตอ่ะ
14:55ไม่มีพืชเทศตัวเลขเลย
14:57รสก็อย่ามว่าแต่เล่นสิ
14:59นี่ถ้าวันนี้รสไม่ยอมทำความเขาใจเอง
15:01แล้ววันหน้าเราจะทำเองง่ายมะ
15:03เออ
15:04ก็
15:05ก็เรามีชุนทำให้หรอง่าย
15:07แล้วถ้าวันหน้าเราไม่อยู่แล้วล่ะ
15:09ใครอยู่ทำให้รส
15:11ไม่มีทาง
15:13เราจะเป็นเห็บกะติดชุนไปตลอดชาติ
15:16ไม่มีทางแกะออก
15:18คอยดู
15:24เห็บ
15:26นี่แล้วก็เป็นหมาดิ
15:28ว่า
15:30อ้า
15:32ไม่เป็นไรนะ
15:33ถึงจะเป็นหมา
15:34แต่ก็เป็นหมาที่หล่อแล้วก็น่ารักที่สุดในโลกเลย
15:38หืม
15:39เอาล่ะ
15:40เอ๊บๆๆๆๆ
15:41เอ่ย
15:42อู้ฮ้ย
15:43ไปเล่นด้วยเหรอ
15:45อ๊ะ
15:46รสน่า
15:47ไม่ตั้งใจแล้วก็ไม่ติวให้แล้ว
15:49เอ้ย
15:50เอ้ย
15:51ตั้งใจก็ได้จริงๆ
15:52ไม่
15:53ขอดูหน่อย นี่นี่ไง
15:54นี่ไงเดี๋ยวก็ตั้งใจอ้าหละเนี่ย
15:56ไม่
15:57ที่นี่สุดผิดเกิง และวได้นิดเกิด
16:27และกว่าสัยเจ้า
16:57เธอเธอเธอเธอ
17:27เฮ้
17:57กลับกลับกลับกลับ
18:27แม่
18:57แม้ทำอะไร
18:59อย่าแม้ แม้
19:06ทำไมแม้ยมแพ้งง่ายๆแบบนี้
19:09นูกคิดมาตลอดว่าแม้คือหญิงเล็ก
19:11แต่นี่ยังไม่ทำได้สู้อะไรเลย
19:13แม้ก็ทอยก่อนรู้สึกอีกเหรอ
19:27แม้
19:43หนูก็เคยเป็นภาระของแม้
19:47ตอนนี้ก็สลับกันบ้างไง
19:51หนูจะได้ใช้นี่คืนแม้ไง
19:53เราจะได้หายกัน
19:55ไม่ต้องติดนี่บุญคุณกันอีก
20:01ไม่...
20:03ไม่...
20:05แม้
20:07แม้
20:09แม้ดูถูกหนู
20:11คิดว่าหนูไม่เอาไหน
20:13ไม่มีปัญญาเลี้ยงทุกคนได้ใช่ไหม
20:17แม้ลืมไปแล้วว่าหนูก็คือลูกแม้
20:21คือลูกแม้
20:23หนูก็มีเลือดบ้างเหมือนแม้นั้นแหละ
20:30ถ้าแม้แน่จริง
20:33แม้ก็จะต้องมีชีวิตอยู่เพื่อคอยดูหนู
20:39หนูจะสู้
20:41หนูจะไม่ยมแพ้
20:43จะทำให้แม้เห็นว่าหนูทำได้
20:45แม้...
20:47แม้...
20:49แม้...
20:51แม้...
20:53แม้ต้องไม่ยอมพานะ
20:55แม้...
20:57แม้...
20:59แม้ต้องอยู่กับหนูนะ
21:01แม้ต้องอยู่กับหนู
21:03แม้ต้องอยู่กับหนู
21:05แม้...
21:07แม้...
21:09แม้...
21:11โอ้...
21:13โอ้...
21:29เฮ้ย
21:31อ้า...
21:33จักเดียนภาษาอะไรนี่
21:35เกี่ยวทำคุณอื่นเขาเดือนร่อนไปด้านี่
21:37โอ้...
21:47โอ้...
21:53เฮ้า...
21:57เฮ้า...
22:01ย่า ทำไมย่าไม่ช่วยหนูบ้างเลยอ่ะ
22:12เรื่องดนตรีก็ทีหนึ่งแล้ว
22:14แต่อันนั้นน่ะหนูยังพอเข้าใจได้พระมังแค่ตัวหนู
22:19แต่ตอนนี้ หนูต้องดูแลทุกคน
22:24มันเหนื่อยมากสำหรับเด็กขนาดหนูอ่ะ
22:30หนูไม่ไหวแล้ว
22:33ย่าช่วยหนูบ้างไม่ได้ถึงไง
22:38เป็นฉันก็มีช่วยรับ
22:41นี่ร้อยเองเลยเหรอจ๊ะ
22:43ทั้งั้นฉันเหมาหมดเลยแล้วกัน
22:45แล้วก็ไปถวายย่าให้ด้วย
22:47ค่ะ
22:50ที่เหลือไม่ก้องพรจ๊ะ
22:53มือเท้ามีครบ
22:57ทำเป็นแต่พนมมือขอ
23:00เพราะไม่ได้ก็โทษสิ่งสักสิบ
23:02คุณไม่รู้จักหนู
23:04คุณรู้ได้ไงว่าหนูไม่ได้ทำเต็มที่
23:07ใช่ครับ
23:09ใช่ครับ
23:10จะไปอีกที่แบบคนไม่รู้จักไปทำไมว่า
23:13เอ๊ะ
23:15นี่หนูรถลูกสาวรัตนาใช่ไหม
23:18นี่ป้าเอง
23:21ใช่
23:22ป้าทิดา
23:25ที่เคยขายอาหารอยู่ห้างคลางพลาซาปะคะ
23:28ใช่แล้วจ๊ะ
23:30แล้วกันนี้รัตนาเป็นไงบ้าง
23:32สบายดีไหม
23:34ทำไมเธอจะยอมแพ้ง่ายๆละรัต
23:41เธอจำได้ไหม
23:45ตอนที่ฉันทำธุรกิจแล้วแจ้งโดนฟ้องล้มอะไร
23:49ใครๆก็หันหน้านี่ฉันไปหมด
23:53เพราะก็ว่าฉันจะยืมเงิน
23:56ตอนนั้นฉันต้องให้ลูกฉันกินน้ำเข้ากันตาย
24:02ก็มีเธอนั้นแหละ
24:05ที่หิวข้าวหิวน้ำมาให้ฉันกับลูกกินทุกเย็น
24:09ดาค
24:14เธอต้องสู้นะ
24:16ถ้าดาตาย
24:19รูปดาคก็ตายเหมือนกัน
24:22รัสเคยพูดกับฉันแบบนี้จำได้ไหม
24:37เธอก็ต้องสู้เพื่อลูกสาวของเธอเหมือนกันนะ
24:41ถ้าเธอตาย
24:43เด็กคนนี้ก็ต้องตายเหมือนกัน
24:48ตายเหมือนกัน
24:50ไม่รู้สิ
24:53เดี๋ยวป่าจะย้ายแม่หนูนะไปอยู่ห้องพิเศษนะ
24:56เริ่งค้าชายจะไม่ต้องห่วง
25:00เดี๋ยวป่าจัดการเอง
25:01เฮ้ เดี๋ยวป่าจะย้ายแม่หนูนะ ไปอยู่ห้องพิเศษนะ
25:12เรื่องค่าชายจ่ายไม่ต้องห่วง เดี๋ยวป่าจัดการเอง
25:15เนี่ย อีกสองวัน ป่าก็ต้องบินตามไปอยู่กับลูกสาวที่เมืองนอก
25:20ในระหว่างนี้ถ้ามีอะไรจุบเชิญก็โทรหาป่าได้เลยนะ
25:31ป่าเองก็สร้างตัวจากศูนย์ จนมีเงินมีทองตั้งตัวได้
25:42จับมาไว้นะลูก เป็นลูกผู้หญิง
25:46ต้องเด็ดขาดและเด็ดเดี๋ยว ถึงจะยืนอย่าด้วยได้
25:50แต่ที่สำคัญ
25:54ต้องอย่าท้อถอย
26:01ก็quin
26:16มTalk
26:17ก็
26:19ก็
26:22ก็
26:23ก็
26:26ก็
26:28- เดี๋ยวเข้าไหร่? มียังกว่าเงินสิบันเยี่ยวไม่แช้งไหร่บอร์นี้ ไม่งั้นมึงตาย
26:43แบบนี้
26:49แม่ลัทย์ไปยังไงเดิม ออกจากโรงวันนี้หรือยังนี้
26:52ยังเลยจ้ะ ยังเหมือนเดิมเลย ยังเดินไม่ค่อยได้ แล้วก็ยังพูดไม่เป็นคำเลยค่ะ
26:57เออ เดี๋ยว เดี๋ยว เดี๋ยวเอาโคลลไม้ไปฝากมารักดึง
27:01- โอ้โหค่ะ ใครของไม่มีเวลาไป ค่ะ เพราะอันนี้นะคะ
27:05- จ้ะ ดูอิน คุณเชียงมาแล้ว เราไปแปะป้องเขามาก่อนแล้วเค้ายใจงน์ที่หลัง
27:17- มา พี่ท่านาที่เขาข่าข้าดเครื่องสักพาเขากลับมาแล้วนะ อะไรนะ
27:22รถรถค่ะ
27:29ต้องรถ
27:42พี่ทำให้ด้วยคนต้องเดือดร้อน
27:46พี่มันโง่จริงๆ
27:48ที่ไปไว้ใจเพื่อนพี่
27:52เราถ้าไม่พี่ถึงไหมอาคิปลายให้ตำรวจฟังไปหรอกคะ
27:55ว่าพี่เป็นแค่แพรรับบ่า
27:57คนที่โกงก็คืออายุทเซลเพื่อนพี่ ไม่ใช่พี่
28:02ถ้าพี่ไม่มีหลักฐาน ให้พวกเราไปเป็นพยานให้ก็ได้นะคะ
28:06ใช่ค่ะ ไปกันเลยมั้ย
28:08ไปดิ่ง
28:09เดี๋ยวๆ ก่อนนะครับ
28:16พี่ซึ่งใจน้องๆ มากนะ ที่อยากช่วยพี่
28:20แต่เรื่องแบบนี้
28:21พี่เนี่ย
28:22มันต้องมีการสืบสวน ต้องมีการจwrăngถนาย
28:25พี่ไม่มีเงื่อนเหลือ LahA
28:43ไม่รู้จักคำนี้
28:45เสียวเพื่อนพี่นี่ช่วยจริง ๆ เลย
28:49ทำไมพวกเราต้องมาโชคลายพร้ำหรอมกันด้วยนะ
28:55ในวันนี้
29:04พี่รู้สึกสบายใจแล้ว
29:07ที่ได้มีโอกาสมารถทิบายขอบจริงให้พวกเราฟัง
29:10แห่งกันพี่ไปก่อนนะ
29:13พี่จะไปไหนนะคะ นี่ก็คำแล้ว
29:16พี่พักที่นี่เหรอคะ
29:18นารถ
29:20อย่าเลยครับ มันดูไม่ดี
29:31พี่เป็นผู้ชาย
29:33จะมาอยู่รวงกับน้อง ๆ ในบ้านเนี้ย
29:35มันจะดูไม่เหมาะ
29:36ไม่ต้องเป็นห่วงพี่นะ
29:41พี่ดูแลตัวเองได้
29:42แต่
29:57จริง Boulus
30:03กี้ernlang!
30:04กี้ernlang!
30:08กี้ern어!
30:09พูดจริง ๆ หรอกค่ะ
30:17ข้าในหน้าของแม่
30:21สามมืนหรอกค่ะ
30:24เท่าไหร่หนูก็ไม่เอาได้ค่ะ
30:27ครุ่งนี้เลยก็ได้ค่ะ
30:30ค่ะ ขอบคุณนะคะ
30:39อะไร อะไร อะไร
30:40เราจะมีเงินแล้ว
30:43เขามาตามให้ไปรับเงินค่าในหน้างวดที่สองที่แม่ไข่ที่ดีได้
30:54พีดานาหรับอยู่
30:56อุ๊ย
30:59อุ๊ย ถ้าพูดนาจะเฟอรับไปเลยอ่ะ
31:03น่ารักจ้ะ
31:10อิ่งหมายถึง
31:13เขาดีกว่าเราจะไงเนอะ
31:40loaf
31:43สดีนะคะ
31:45ตี่จ้า
31:47ไปแล้ว BARK
31:49ค่ะ
31:50หนูจองรถไฟเท่นเราว่ misunderstanding
31:53เฮ้ย
31:54crist
31:55ลึมไปเลยอ่ะ
31:56ลึมคิดไปว่าจะกลับไปสถานียังไง
31:58ก็เลยลื่มเหม่ารถ
31:59ffen
32:01ค่ะแสนก็ต้องล่างรถสองแถวออกไป
32:02เลือตองลำบากก็ไม่เองเลยน้อ
32:04ขอโทนลายๆด้วยจ้า
32:05ไม่เป็นไรข้า
32:06หนูมาเองได้
32:08ไอ้แล้วค่ะ วัสดีจ้า เดือนทางกดไฟจ้า
32:38ali- 곳 hall ทิ ด้วยล๊ ci ด้วยล๊
32:46พี่ทธนา
32:49verlier พี่กํารถมาเหรอเนี่ย
32:52คือพอดีพี่มาสบากงานในตัวเฅือง
32:55เพิ่มพี่ 되는데บอกว่าบริศัทินี้ต้องกายอย่างคนเพิ่ม
32:57ท JACK Jack in this morning ทนี้เลยพี่ต้องใจจะทindenมากを傾う
33:01แต่พี่เหมือนในใคร มาคนเดินตามรถอยู่
33:04พี่เป็นห่วง พี่ก็เลยตัดสินใจเดินตาม reach
33:06strengthened living to someone.
33:10ấnสําบ vocm
33:12แม่ก็้นti ชุกเงินไปแบบนี้แล้ว
33:15แล้วก็คิด ริก ๆ
33:17ใครจะไปรู้ด้วยลดมารับชีวิต
33:23แต่ไม่ได้แล้วลด
33:24คนห humanity ไว้ใจไม่ได้เลย
33:27ยิงรู้ being across human
33:28ไปไหน มาไหน คนนี้ตลั NY
33:30ว่าหรอก鉉หนigungเงิ appear
33:34แล้วงานที่พี่จะมาสมัครหรือ
33:36ไม่เป็นไร ไว้พี่ค่อยมาสมัครใหม่ก็ได้
33:39มา พี่ช่วยถือให้ไหม
33:41ไม่เป็นไรค่ะ รถถือเองได้
33:45กอดไปแบบนี้ไม่มีใครอีกไปเหรอ
33:47ทำไมรถยังไม่มาสักทีอ่ะ
33:57เดี๋ยวก็ขึ้นรถแฟมไปทั่งกับพอดีเหรอ
33:59ลงรถ หรือว่าเราเข้าไปรถข้นในก่อนดีกว่า
34:03นี่ฝนมันจะตกแล้วอ่ะ
34:05เอ้ย ชุดสิ
34:07โฮิ โอ๊ย
34:09ไอ้ ลอกไปไหนกูครับ
34:11โอ๊ย
34:15มาเร็วมากอะ
34:19โฮิ
34:23ลูกสิ เพียกหมดเลยอ่ะ
34:27ไม่ได้เหรอ
34:31พออะไรครับ
34:35รถหน่าไหม
35:05รถรู้ไหม
35:23ว่าตารถสวยมั้ยเลย
35:26พี่อ่ะ
35:31อยากอยู่ตามนำคัดกับน้องวธ
35:34สองคงแบบนี้ก็นาแล้วนะ
35:47พี่รับน้องวธนะคะ
35:49ไม่ค่ะ
36:04รถ รถเป็นห่วงแม่
36:06รถ รถไม่อยากค้าม
36:08รถจะกลับโควราสให้ได้ค่ะ
36:10รถ คือพี่ขอโทษนะ
36:12พี่ไม่ได้ตั้งใจ
36:14แต่ที่พี่พูดไปเมื่อเคี้ย
36:16พี่หลักรถจริงๆนะ
36:18โอ้ย รถมากพอดีเลยอ่ะ
36:20พี่! รถ!
36:22เกอร์เกอร์อบคุม
36:25บุธกะ
36:47เฮ้ย
37:03เดี๋ยวรสเจ้าเงินไปฝากที่ทนาคารก่อน เราเคยไปหาแม่
37:07เฮ้ย เดี๋ยวก่อนรส
37:09เจ้ายินก่อนสิ
37:11ตอนนี้ทธิคารปิดหมดแล้วนะ
37:13จริงด้วย
37:15ไม่
37:17เอาเงิมings
37:27เดี๋ยวรสไปหาแม่ก่อนเลยก็ได้
37:29เพราะ comida
37:31ยนเกลงแก่bernек kilometer
37:33ก็ตัด Garrido
37:35แม่เองชักอีกแล้วไอรอร์ด
37:39อัพ่ออาเย้ย
37:41น่าเลยมาดักรอบบอกเองดีแหละ
37:44อียน ตะอัน
37:58แม้เป็นไงบ้างอะ
38:01เมื่อกี้อันกับพี่น ป้องข้ามนารัฐจีดีๆ สุดๆ นารัฐจักไปเลยอ่ะพี่โรษ
38:06เราหมอว่างไงบ้างอะ
38:08ยังไม่รู้เหมือนกัน ตอนนี้หมอกอาวารังเข้าไปดูอยู่
38:11- แม่หนูเป็นไงบ้างคะ?
38:18- คนไข้ค่อยสงบลงแล้วค่ะ
38:19- แต่หมอยากสงทำ MRI อีกที
38:22- ว่ามีเลือดออกในสมองอยู่หรือเปล่า
38:24- คนไข้ถึงได้เกิดอาการชักขึ้นมาอีกค่ะ
38:26- ทำได้เลยค่ะ
38:27- จะทำอะไรก็ทำได้เลย
38:29- จะให้กินยาแพงแท่ไหนก็ได้
38:31- เนี่ยค่ะ หนูไม่งำจัยแล้ว
38:34- แต่ว่า...
38:36- คุณพรรยบัล คุณพรรยบัลช่วยรักษาแม่หนูด้วยนะคะ
38:40- ช่วยนาราศเลยนะคะ
38:42- แต่เย็นใจได้เย็นนิกๆ อย่างไงหมอก็ต้องช่วยแม่เต็มที่ยูรย์ละ
38:46- จริงไหมคะคุณพรยบัล?
38:49- ค่ะ
38:58- เออ...นี่
39:00- หน้ายังไม่เลยถามลดเลยนะ
39:02- ไอเซลณาหล่อนี่มันมาก็ลดได้ยังไง
39:05ก็แม่ไกลล่ะอีกเป็นเร็วไปช่วยนี้
39:08งี้โนทไปกับพิทธนามาเหรอ
39:15เปล่านะไหม
39:17ไม่มองเอินเจอกัน
39:18แล้วเขาไม่ได้หนีด้วยนะ
39:20เขาก็โดนโกลมาเหมือนกัน
39:31เฮ้ย!
39:35ๆ มองรีบหังเจอกัน
39:38โอกาสcot vars damon
39:41โอกาสที่พี่จะได้กรับมาตอบแทนน้องไงคะ
39:45แต่ตอนนี้พี่อยู่ไม่ได้แล้ว
39:45พี่ไปก่อนนะ
39:47ทำไมแล้วคะ
39:49พี่อยู่ พ่อเราก็ได้นี่คะ
39:50แห司 applicant ไม่รู้ว่าจะไปไหน
39:52นในเขค่ะ
39:54พี่ตับสนใจแล้ว
39:57ถ้าน�石แฟนอยากช่วยพี่จริง ๆ
40:00พอมีเงินให้พี่ยืน ไม่
40:02คือพี่ต้องกลับไปหาแม่
40:04พอพี่เห็นแม่นองรถแล้ว
40:06พี่ทนไม่ได้ค่ะ
40:08พี่ต้องกลับไปดูแลท่านบ้าง
40:12เข้าใจพี่ใช่ไหม
40:24พี่มีอยู่เท่าเนี้ยค่ะ
40:26ไปส่งคุณเชียงมาเมื่อเช้า
40:28ขอบคุณแม่นะ
40:30พี่ homicide
40:33ถ้าพี่โทรเงินจะอายดคืนมาได้เมื่อไร
40:34พี่จะเลือกมาคืนเลย
40:39ถ้าอินยังมีชโนท ที่ดินอยู่
40:41อินคงช่วยทุกคนได้มากกว่านี้ไง
40:45ทำายๆ
40:46ชโนท ที่ดินของอินอยู่นี่
40:50พิน Beit xe shifting
40:53น่าไols ชโanıททที่ดินกับเงินที่พ่อแม่อุ pattern
40:56เกินกลับอัน
40:57แล้วเขาก็หนีไปที่ให้เราสองคนอยู่กับนารัศค่ะ
41:10ขอบคุณมากนะคะ
41:11ที่จัดการเรือให้มันเร็วขึ้น
41:14แล้วถ้าเกิดว่าพี่ขายที่ได้ใหม่แล้วก็
41:18รับรองพี่เลี้ยงใหญ่แน่นอน
41:21น่าไหร่คะ น่าไหร่
41:23น่าไหร่ เอาเมอดงดูอื่นมานะ
41:25น่าไหร่
41:26นี่แก่พูดอะไรของแก
41:28ก็เงินเอาผมพ่อแม่ถูกลมทุกทีนินทั้งหมด
41:32ตอนนี้พวกเราก็รองลำบาก เอาขึ้นมาช languages
41:34น่าไหร่ ไป
41:35อ่ะ
41:36คุณ
41:37น่าไหร่
41:38คุณ
41:39น่าไหร่
41:40เด็กป่ะ
41:41น่าไหร่
41:42ม่อย選บนัก・น่าไหร่
41:43น่าไหร่
41:45เอาขึ้นมา
41:46ปุคิด
41:47ให้คนยิงโกก ของยิงก็ม่อย
41:50ให้ก็ได้ชุยดี
41:53เอาผมอินเรือนมา
41:54อินครับ
41:56อิน
41:57อินไม่ต้องรองให้นะ
41:59ห์ queer
41:59ใช่
42:00ไป Upper
42:05เดิ temperaturaimy
42:06แต่อิน одинไม่บอกใคร
42:08เพราะพี่ไม่อยากให้น้องรดกับน้องอาจ
42:11งั้นตบ plays
42:13ให้ 얼굦�겠습니다
42:23แต่นี้ไม่ใช่ห้องอินนะคะ
42:27ค่ะ
42:30อินค่ะ
42:42พี่รักอินนะ
42:44พี่อยากอยู่กับอินตลอดไหม
43:14แม่ไม่เป็นอะไรแล้ว
43:24แม่ซู่ซู่นะ
43:26เดี๋ยวก็ได้กลับบ้านแล้ว
43:28มีอะไรทำไมพี่บอกป่า
43:35หนูขอโทษค่ะ
43:37แต่ว่าคราวนี้หนูยัมพอมีงานอยู่บ้าง
43:40หนูก็เลยไม่ได้บอกป่า
43:42ป่า
43:44ปากเองไม่ใช่หรอก разных
43:45ว่าเราอัคต้องช่วยตัวเองก่อน
43:47ถึงจะไปเรากำขอความช่วยเหลี่ยวจากใคร
43:49เหรอนิน่ะ
43:50ได้น담iส醒แม่ของเรามาจริงๆ
43:59สู่ตรสวนคลิมพอกหน้าจากสมุลไฟ
44:02ลูกนี้ให้ป่ามาเพื่อเป็นการขอบคุณ
44:05ที่ป่าให้เขากูยินเงินตอนที่เขาเดือดร้อน
44:07ป่าให้หนูนะ
44:08เอาไว้เขามาหากิน
44:12จำไว้นะ
44:14พ่อแม่ให้ชีวิตเราเป็นต้นทูนแล้ว
44:18เราต้องใช้มันให้เป็น
44:20ทำให้มันคุ้มค่า
44:22คุ้มกับที่ยาโมที่ท่านได้รักษาแผนดิน
44:26ให้เราได้มีที่อยู่ที่กิน
44:28เข้าใจไหม
44:34พี่ท่านา
44:36แม่หายดีแล้วนะพี่
44:38พี่ดีใจด้วยนะ
44:40พี่ดีใจด้วยนะ
44:42พี่คือ
44:44เรื่องที่สารา
44:46รถ รถยาจะขอโทษพี่ครั้ง
44:49คือ รถ รถไม่ได้ตั้งใจจะ จะพรับพี่ แต่ว่า
44:53พี่รี่ไปทำธุระก่อนนะ
44:55มันหลวนขนาดนั้นเลยหรอกคะ
44:57ใช่ค่ะ แล้วเจอกัน
45:10ซิ โทษ thankful
45:33น้ำเตือดตั้งนานแล้วนะ
45:36เป็นไรนิ่ะ
45:38เพ็นเมอแบบนี้ยุหลายวันแล้วนะ
45:40Timna ดูเชียวๆด้วย
45:42ถ้ามีสบายบอกเราได้นะ
45:44อย่าฝืน
45:45อย่าเรinanderดูแม่เอง
45:47ไม่เป็นไร
45:48เราแค่เหนื่อยนิดน่อย
45:51เราบอกรถเราทำไง
45:52ว่าถ้าหนารัศออกจากลงบาท
45:54แล้วเดี๋ยวเราดูเอง
45:55เร将ได้มีเวลาทำงาน
45:58ขอบใจนะ
46:01เราก็ดีใจ ที่ไม่ได้กลับบ้านสักที
46:04ช่วงนี้
46:05พี่ translates now
46:06เขาหายเขาเลยเนาะ
46:07เราหายไปเลยเนอะ
46:11เขาได้ติดต่อโรดบ้างหรือเปล่า
46:13ไม่นะ
46:15เออแล้ WHAT
46:18วันนั้นที่พี่เขาไป
46:33เราทำคลีมขายได้เมื่อไร
46:36ก็คงมีงานมากท่านที่จะจั้งคอนมาดูแหละแม่ได้
46:38ทำคลีมหรอ
46:41อืม
46:42ประทีดับเค้akapให้สูดเรามา
46:44แล้วไปคุยกับบร�งานมาแล้ว
46:45แต่ว่าต้อง เก็บเงินเพิ่มอีกหน่อย
46:48ที่มีอยู่มันอยู่ไม่พอ
46:50ต้องใช้เงินเท่าไรล่ะ
46:52เดี๋ยวอินก็ได้มละดุกมาแล้ว
46:55ได้มาได้ยังไง
46:57ก็ใยหน้าลวงโรคของเธอหายหัวไปแล้วนี่
47:01เพาะใหญ่แล้ว ยายอิน
47:04คือ...
47:06คือนะ อุลัย เขา...
47:09คงเลยกันนะ
47:10รับให้หนูฟังด้วยสิ
47:12หนูไม่อยากตัวข่าวอยู่คนเดียวนะ
47:14บอกหน่อยนะ..บอกหน่อย พี่เร็ว บอกหน่อย
47:21พี่เร็วจะได้มีคลีมขายเหรอ?
47:24เราก็จะรวยกันแล้วว่าดี
47:26จะกินไก่ย่างกี่ตัวก็ได้
47:28สุดยอดไปเลยอ่ะ
47:29โอ้ย ใหญ่ต้อด เดี๋ยวก่อน
47:31คิดแต่เรื่องกินเนี้ยนะ
47:33ตะกลับมากเลยนะเราเนี่ย
47:35ขอดูไหนที่เปิดพวกให้ดูไหนที่ใหญ่ขนาดไหนแล้วเนี่ย
47:38พี่หายไปไหนมาคะ
47:59อินถึงว่าพี่ทิ้งอินไปแล้วเนี่ย
48:02อินรอพี่ทุกวันเลยนะ
48:04โฮอิน อินเป็นเมียพี่แล้วนะ
48:07จะให้พี่ทิ้งอินไปได้ยังไง
48:10ถ้าพี่หายไปพี่ทําเพื่ออินเลยนะ
48:15พี่ตามสืบจนรู้ว่าน่าอุรайพักอยู่ที่ไหน
48:18พี่พยายามคุยต่อร้องกับเค้าดีๆนะ
48:21แต่พี่ค locals củaพี่เป็นทนาย
48:23vaanเถอะพร้องเอาผิดเขากับหัว
48:25เค้าก็เลยสารภาพหมดเลย
48:26ว่ากำลังติดต่อในน่าเอาที่理ียนของอินไปขาย
48:30อ้ certain
48:32แต่พี่ได้กำเข้าบูไว้ชัดเจนนะ
48:36พอมอบทุกอย่างให้กับรูป
48:41นาเป็นแค่ผู้จักการระดก
48:43แต่คิดจะพูดสมบัติทุกอย่าง
48:45โลกข้างนี้เราเนี่ย
48:47เยี่ยก ฉันยอมจากกัน
48:49ฉันยอมแล้วฉันยอม
48:51ต่อไปนี้อย่ามายุ่งกับเมียวผม
48:53มายังไง
48:54ฟัง
48:56อย่าหาผมไม่เตือน
49:02นี่โส๊นแบบ
49:03เห็นมั้ย
49:04ฉันบอกแล้ววังไกลนี้
49:06ง่าย
49:08เจอแล้วนี้อยู่ที่ที่สี่ยอยู่นะ
49:10เดี๋ยวก่อนสรุ white
49:11รอ建 allezผ่ายทีที่ได้ก่อน
49:13เห็นไหมเนี่ย
49:14ทีดินของบนizzyฉันเยอะแค่ไหน
49:16ฉันไม่ปิวงเรา
49:19อ้ων
49:20นายๆ
49:23เราไป
49:28เห молод
49:30เป็นไหน เราก็เป็นพวกเดียวกันอยู่แล้วนี่ ใช่ไหม
49:36พี่ได้ฉหนกของอินกลับมาแล้วนะ
49:39แล้วก็ได้เงินคืนกับมาอินดิ้นหน่อย
49:42อินด้านาเก่งนี้สดเลยอ่ะ
49:48พี่คือต้องใช้ตัวจริงของอิน
49:51อินจะไม่บอกรถค่ะ
49:55รถเขาได้สุดทำขีมพอกหน้ามา
49:57แต่ว่าเราไม่มีเงินลงทุน
49:59อินอยากทำกับรถค่ะพี่ธนา เรามีเงินแล้ว
50:02อิน!
50:05บอกไม่ได้นะ
50:07คือว่า...
50:09นาเคยของอิน
50:11คู่จะข้าพี่
50:13ตอนนี้
50:14เราอยู่โคลาไม่ได้แล้วนะ
50:15เราตรงดีไป
50:19เรากินพี่ทำอะไรกับพี่ธนา
50:22เปล่านะ
50:23อ่านเห็นนะว่าพี่สุดกับเขาอ่ะ
50:30โคลาไม่ responsibilities
50:37เพื่อ เส 1999 เป็น ไป finances
50:40พี่หายไปไหนมาค่ะ
50:41พี่ไม่ชอบกับเขาร้องแต่เมื่อไรนะ
50:43อันนี้เขาชอบกับพี่รถสิ
50:44พี่ธนาไม่เคยจรีบทรด
50:46จริง ๆ แล้วพี่ธนาคอลักพี่
50:47เรากำลังครบกันอยู่
50:50พี่ปfit เก่บผ่อง เธออันน
50:54เราต้องรีบไปแล้ว
50:54เก็บของเธออัน เราต้องรีบไปแล้ว
50:57อันไม่ไป อันต้องอยู่กับพี่รด ช่วยดูนารัด
51:00พี่รด พี่รด จด
51:03ไม่ไปเก็บของแล้ว ไปแล้ว
51:21ไม่เป็นอะไร
51:24แม่
51:27แม่
51:29แม่ ไม่ได้ยินหรือไหม
51:32หนูอยู่นี่
51:34แม่
51:36แม่ มันเป็นอะไร
51:41แม่
51:45ค่ะ
51:47ค่ะ
51:49รีบมานะคะ
51:50แม่อีน
51:54แม่ชักค่ะ แต่โทษเรียกรสเรียบร้อยละ
51:59คิ้วกระเปล่าจะไปไหนกัน่ะ
52:02พี่ตะหนีตามพี่รับนาไปคุ้งเพร
52:04แม่
52:06คือ คือเรากับอันจะย้ายไปอยู่ที่อื่นอะ
52:10ต่อไปนี้คงไม่รบกวนรถแล้วนะ
52:13มันเกิดอะไรขึ้นไหม
52:15คือพี่กับอินเรารักกัน
52:18เราจะย้ายไปอยู่ที่อื่น
52:20พี่โทษนะ พี่เพ่งบอก
52:23охcieมีผสมที่ต้องรียดไป
52:26พี่ พี่กับ อิน
52:29พี่กับอินรักกันเหรอ
52:33พี่ก็ได้เงินม надоขอคือมาจากนายละละ우� increased
52:36แล้วก็ไม่เรกต้องไปจากที่นี้อีกอ่ะ
52:38รึวน Chat esimerk co
52:39รู้ปัอมแม่ข้อหดาBY pasti
52:40งื่นม not
52:42เหล็ย
52:44พี่ไม่มีเวลาน้ารองแล้่หิน
52:45เหมือนจะอยู่ไงเนธี YING
53:05รถเก็บเงินนี้ไว้เป็นคภาวษารรมษารรมาขốcนาลสนะ
53:08กล้องuestลองใจ
53:10รอไม่ได้สิ
53:13ไปค่ะ
53:14อันไม่ไปอ่ะ
53:16อันจะอยู่กับพี่รส
53:17ช่วยดูนารัก
53:18แต่อันเป็นน้อง พี่อันจะอยู่กับคนอิน่ะอย่าง�심
53:20เดี๋ยวผม recogn an
53:22กล้องน่ะ
53:22ครับมันเกิดอะไรขึ้นอ่ะ
53:24ฉันไม่เข้าใจ
53:28รกพี่ะบานมันมาแล้ว
53:29รอไม่ได้แล้ว
53:30ปริยมอิกษ์
53:31ถ้านรู深!
53:33ถ้านรู Moż
53:43ติดหีวน
53:44เข้านรู
53:45ได้..
53:46ที่สุดท้าว
54:16ตรงนี้ พี่จำแรกหรอ มันเอง
54:46ขอพลังศัazi ธyas และที่ ที่ต้องเป็นแบบนี้
54:49ก็เพ่าผู้ 느 questions ท่านล스타ย์ regarding picor prolonged work
54:53น Girlיא 지금 ไม่อยู่แล้ว
54:57นาด LIRo
55:00จะ Rubble
55:03นอกันทดคิดตัวนี้ กำลังการและกำลัง ทำไม
55:08สุดร certificates
55:10หาfen mio
55:11ถังไcómo
55:14ขัดคำสั่ง
55:16ก็คงไม่ต้องถึงวันนี้
55:18จะเป็นใครไปไม่ได้ครับ
55:22นอกจากยอดดิ่งนักขายนึงเดียว
55:24ของเราผู้เก่งการไทยเบิงย่าโม
55:26พุ่นรัสเซลินครับ
55:30เราตั้งใจว่า
55:34อัน อัน อัน หน้าเป็นเลย
55:36โอเค
55:38เจ็ดน่ะ
55:40อ่า่า อัน มีอยู่ตรงนี้
55:42แม่หายบีแล้วนะพี่
55:44พี่ดิน
55:46โทษครับ
55:48พี่เข้าไปหน้าหน่อยเราไปดีกว่า
55:50โอ้ย ช่วงๆ เอาไปแล้วแล้ว
55:54จะมาก่อน
55:56ไม่
55:58เขาให้เขาอยู่ตรงนี้ใจท่าน
56:00ก็ได้แค่ภาพวังกับ
56:04ทุกทุกที่เรา ขึ้นเรา
56:09เชื่อประติดในหวางเจ็บหัวใจ
56:13หรือมือวานที่แฟนยอดง่า
56:18ฉันยังต้องกับทุกคนเรา
56:22ขึ้นใจ ต่อให้จะนานแค่ไหน
56:27ทำใจยังเป็นเธอ
56:30คิดมันคิด ยังคิดมันถึงเธอ
56:34ทุกขึ้น จะเป็นเธอฟันก็มองหา
56:40ฉันยินฟ้า