Category
📺
TVTranscript
00:00:00วิวชน์สงของโลก
00:00:15ม..ม..ม.. วิ sunshine
00:00:21วิว.. วิ..
00:00:26วิว..
00:00:30ของที่ต้องใช้ในงานพิธีก็จะเรือบร้อยแล้วใช่ไหม
00:00:42ของควันเล็กน้อย ที่ตำหนักทงกุงทรงประทานมาให้
00:00:55รู้สึกตื่นเต้นใช่ไหม
00:00:59ทุกอย่างดูแปลกไปหมดเลย จะมีคนคอยบอกขั้นตอนต่างๆ ก็ให้งานผ่านไปอย่างราบรือ
00:01:29ทุกอย่างราบร้อย ที่ต้องราบร้อย ที่ต้องราบร้อย
00:01:38สุดอย่างศัดการมาที่ responsibilities
00:01:41ก็็อดายต่างของมาที่คุณต่องราบร้อย
00:01:48ของการต่างของการต่างที่สนาสติ
00:01:53ทุกวันนี้จะเป็นวันอภิเศษสมรษ ทุกอย่างต้องเตรียมการให้พร้อม อย่าให้ผิดพลาดได้ล่ะ
00:02:23เริ่มประชุมได้แล้ว
00:02:27ถ้าเราส่งไป จะลงมือกับเขาพร้อมสดิที่จะกลับวัง เพื่อรอปรงพระชนฝ่าบาง
00:02:37ทหารที่เข้าร่วมในงานนี้มี 1,188 คน ทหารมา้ 391 คน
00:02:43ทั้งหมดนี้จะถูกแบ่งเป็นกองหน้าและกองหลัง รวมถึงพนธนุอีกข้างและ 100 คน
00:02:52นี่เป็นภาพจำลองที่ติดสินบน ช่างเขียนในวางมา
00:03:02อองคารักที่ติดตามมี 400 คน หวะขบวนและท้ายขบวน จะมีพนธนุอยู่ด้วย
00:03:10คนที่อยู่ใกล้พระราชา ไม่จำนวนเท่าไร
00:03:14ไม่จำนวนเท่าไร
00:03:16เธอดูตรงนี้
00:03:21ด้านหน้าที่คุ้มกันขบวน คือองคารักตำนักใหญ่
00:03:24ส่วนด้านหลัง จะเป็นทหารที่พบกระบี ร่วมถึงตรงนี้
00:03:30ด้านข้างของขบวน จะมีพนธนุคอยประกบอยู่สองข้าง
00:03:34แล้วสั้นทางที่จะผ่านเลย เตรียมการยังไงบ้าง
00:03:38เส้นทางที่กำหนดคือขบวนเสด็จ
00:03:42จะออกจากตำนักใหญ่ ผ่านถนนวุญจง
00:03:48แล้วเข้าทำประตูทุนวา
00:03:52ช่องที่จะถนนวุญจง จนถึงประตูทุนวานั้น
00:03:56นั่นจะเป็นโอกาสเดียวที่จะรอบลงพระชนได้
00:04:08นั่นเราต้องมั่นใจว่า ราชาจะผ่านทันนั้นแน่หรือเปล่า
00:04:12นี่ประติดต่อคนในวังเดียวนี้เลย
00:04:16ได้ครับ
00:04:18ออกจากตำนักใหญ่ ใช้ทรุนวุญจง
00:04:21แล้วเข้าทำประตูทุนวา
00:04:23เห็นว่างานหรือยจะจัดที่ตำนักถุงมาย้อง
00:04:26งั้นถ้าให้เข้า Printing back
00:04:28จะสะดวกกว่ารึดยู comprehend
00:04:30เดือจากทับบ้านแต่รอคอยงานนี้มาก
00:04:33ขลงหยะทางสร้างไป
00:04:35ผู้เขาอาจจะไม่พอใจได้พยumo
00:04:38พูดแบบนี้ก็มีเหตุผล
00:04:41มicateงว่างานนี้จะราบรื่น ด้วยความรอบมือของทุกฟ่าย
00:04:46แน่นอนพย crumble
00:04:48นักแต่การขอดเลือก Mahesit Serzin ฟาบาศก็ไม่เสด็จไปตำหนักภาศนมโสวรอีกเลย
00:04:59ที่สำคัญองคชายยังทรงงานได้อย่างขยันขันแข็งไม่มีบขบล้อง
00:05:05นั่นจะหมายความว่ายังไงรู้ไหมท่าน
00:05:07ก็หมายความว่าฟาบาศ อาจจะกำอบโปรดปร้านองคชายอีกครั้ง
00:05:11ผู้ก่อนานแล้ว
00:05:12หรือก็แปลว่าฝาบาดทรงเตรียมการ จะเล่นงานฝ่ายอนุรักษ์
00:05:17คิดคิดถอดถอนองค์ชายมาตั้งแต่แรกอย่างนั้นเนี่ย
00:05:20ไม่ต้องดูว่าจะโปรดปลานมะเหสีใหม่ไหม
00:05:23แต่โอกาสเป็นเป็นแน่นาจสูงมาก ๆ เลยทีเดียว
00:05:34อ้าละทีนี้ตาปูบ้างน่ะ
00:05:36อ้า...โอ้ยแย่จังนะ ทำไมไม่เข้านะนี่นะ
00:05:40เสด็จปูกลุ้มพ่อไทยใช่มาก
00:05:43เดี๋ยวกัน ข้าหรือกลุ้มใจ ทำไมถ้าพูดอย่างนั้นนะ
00:05:47หรอที่ผ่านมาเสด็จปูไม่เคยโยนทราดสักครั้งเรียวเลย
00:05:52ใช่ ๆ นั่นสินา
00:05:54อาบละเรื่อยในวางมีเยอะแถมหน้าบนหัวอีกตั้งหากกัวแล้วไม่ค่อยมีสมาธิยังไงล่อ่ะ
00:06:02พวกเขาเป็นใครเหลือพระยะค่ะ
00:06:04เดี๋ยวกัน เจ้าก็รู้ด้วยแล้วเนี่ย
00:06:06ม่อมฉันมีวิธีสั่งสอนพวกเขาได้
00:06:09แล้ว สั่งสอน ทำยังไงบ้างเหรอ บอกกูเสีย
00:06:17อ้าเสด็จพ่อ
00:06:27วันนี้มาเล่นกับลูกสารเหรอพระเยะค่ะ
00:06:29ใช่แล้ว
00:06:31เจ้าล้านคนนี้ชอบชนมาเล่นอยู่เรื่อยเลย
00:06:38เก่งมากลูกพ่อ
00:06:40เห็นทีว่าลูกคนนี้ จะเป็นน้ำทิบชูจัยสำหรับเสด็จพ่อสะแล้วนะพระเยะค่ะ
00:06:44ว่าแต่ว่าเสด็จพ่อ ม่อมฉันมีเรื่องของล้อง
00:06:48เด็กค่าว่ามีคนไม่ดีบางคน ชอบกวันพระภายเสด็จพูดอยู่เรื่อย
00:06:54เสด็จพ่อช่วยไปสั่งสอนพวกเขาหน่อยได้ไหมพระเยะค่ะ
00:06:58มีคนไม่ดีอย่างนั้นเหรอ
00:07:00เพื่อให้เสด็จปูทรงแข็งแรงก่อนนี้
00:07:04มอมฉันอย่าให้เสด็จเพราะ ไปสั่งสอนพวกเขาซะ
00:07:08ก็ได้ พ่อรับปากเจ้า
00:07:24ยอน ยอน ยอน ยอน
00:07:25จริงสิ ได้ยุ่นว่าหมอกวานนี้
00:07:27จะไปร่วมประชุมเตรมความพร้อมโดยล่ะ
00:07:33มักติงานการเขาหุ่งพอแล้ว
00:07:35ไม่เข้า ไม่เข้า
00:07:36พ่ออย่างอุตริจะมีคู่อีก
00:07:38ก็เลยทำให้เจ้ายิ่งมีพาระหนักขึ้นนะ
00:07:42เสด็จพ่อโปรดอย่ารับสั่งอย่างนั้นเลย
00:07:46เสด็จพ่อ ทำไมถึงได้ทรงทำแบบนี้
00:07:50หว่ามฉัน คิดว่าพ่อจะรู้เหตุผลบ้าง พ่อยะค่ะ
00:07:54เหมือนดี้
00:07:58แบบ เหมือนดี
00:08:06หว่า หว่า โห ตอนนี้ ผ่อทร้องอัภัยด้วยพระเย็คค่ะ
00:08:09ขอส่วนอภายด้วยพระเยค ไม่มีใครผิดใครถูกรับ ใครๆก็อยากจะปกป้องลูกของตัวเอง เจ้าก็
00:08:24ลองไหม
00:08:25มีลูกเหมือนจันหลักหลัก และคิดว่าจะปกป้องลูกของเจ้ายังไง เจ้าก็ทำไปอย่างนั้นแล้ว
00:08:34คิดว่าต่อไปจะควรเดินไปทางไหน คำตอบก็แน่ทัดอยู่แล้ว
00:08:44แล้วใจดีๆนะพระเยคค่ะ
00:08:47อ้าวลง
00:08:49เก็งมาก ๆ ทำไมแล้ว ๆ เก็งมาก
00:08:54ลองแล้ว
00:08:58เอาไว้ เอาไว้ เอาไว้
00:09:01ดูนะ
00:09:02เนี่ ดูซิลูกซัน มงไว้เอาแยกปูไงต้องย indiowing ต้องยุดให้สูงไว้ก่อนไง
00:09:08เพิ่ solvent ครอ
00:09:10第二個 ๆ ๆ
00:09:13เตอบ pounds
00:09:15เอาไว้ เอาไว้ ๆ ไม่เป็นอย่า
00:09:17คุ้างเป็นภาพจินพลอธัพย์ไว้
00:09:21เห็นทีว่นเรา dum เวละที่ต้องยื่นไพล Bert
00:09:24เพื่อจะกำจัดองค์ชายให้พลทางторовสำเราม
00:09:27เอาไว้
00:09:28เพิ่มการเฝ้าระวังตำหนักทงกงให้มากขึ้น
00:09:36จับตาทั้งวันทั้งคืนเข้าใจไหม
00:09:39ครับ แต่เท้า
00:09:58ขอข้อมูลนะชัด เดี๋ยวกับเส้นทางกันสะเด็ก
00:10:28การเตรียมงานทั้งหมดได้กำชับไปแล้วใช่ไหม
00:10:53แน่นอนพระเยอะค่ะ
00:10:55นะ
00:11:25สวัสดีทราบ
00:11:55นักจากพวกมันทิ้งใกล่า เริ่มตัวไป
00:12:00เธอนักกลับใกล่าไป
00:12:03แลกลเตล่มรับ แล้วไปเธอ
00:12:07นักกลับไป
00:12:10นักกลับมาเกละ
00:12:17มือเธอนักมีสึ่ง
00:12:19ชัดทำ polskงาน
00:12:21ขอบคุณ เจ้าขอบคุณนี่ ต้องกับจังทางกันสิ
00:12:51ต้องมาทำอะไร
00:12:54ต้องมาทำอะไรอยู่ที่นี่เนี่ย
00:12:59นี่เจ้าคือ
00:13:22เด็กคนนี้มาอยู่ในว่างน่ายังไง
00:13:24บอกมาหน่อยซิ
00:13:26ท่านยังไม่รู้เหตุผลอีกเหรอ
00:13:28ต่อให้เป็นเพราะ
00:13:31ทำเพื่อความปลอดภายของนางก็ไม่ค้น
00:13:34ทำไมถึงได้
00:13:36องงชายไม่รู้ว่าพวกหูเก่าจะต้องปลอดเห� behold
00:13:38จะจับผิดเพื่อ lớมตาตำเล่นงานแค่ไหน
00:13:40นี่ไม่ใช่เวลามาแยกว่าความผิด machines
00:13:45เจ้าแอบ Sweat เค้นพ่าง entender
00:13:48เราไป มีจุประสงค์เพื่ออะไรกัน
00:13:53นาโชชูสั่งมาใช่ไหม
00:13:56นาโชชูอะไรกัน
00:13:58แม้แต่นาโชชู ก็อยู่ในเมืองหลวงอย่างนั้น
00:14:02แล้วทำไมองชายถึงได้
00:14:04พูดแล้วเรื่องมันยาวนะ
00:14:05นี่ยังไม่ใช่เวลาที่เราจะมาถกถึงเรื่องนี้กันนะ
00:14:14ข้าคงต้องขอโทษเจ้าด้วย
00:14:16ที่คืนนี้จะไม่ให้ออกไปจากที่นี่
00:14:31องค์ชายจะไปหาพวกเขาทำไมอีกแล้ว
00:14:33เกิดโชคร้าย เจอแผนที่เส้นทางเสด็จอยู่ที่นั่นจริงๆเนี่ย
00:14:37เราไม่ต้อง
00:14:46เมื่อกี้เหมือนมีเสียงอยู่ทางนี้ชัดๆเลย
00:14:53ไปบอกองค์รักให้ตรวจราให้ทั่ว
00:14:58ได้พระเยอะค่ะ
00:15:00พระเยอะ bound
00:15:25คนแอบคัดลอกแผนที่เส้นทางเสด็จอย่างนั้น
00:15:27ถ้ามีใครบางคน อยากรู้เส้นทางการเสด็จให้แน่ชัด
00:15:31สาเหตุเพราะอะไรได้บ้าง
00:15:33อย่าบอกว่ามีแผนหลบลงพระชนล่ะ
00:15:39เป็นไปได้อย่างมากเลยล่ะ
00:15:41ถ้าองค์ชายบอกว่าจะเสด็จไปเองก็แปลว่า
00:15:45ทรงรู้จักคนร้ายหรือไม่ก็คนวางแผนคนนี้หรือเปล่า
00:15:50ข้าให้ลูกน้องแอปติดตามไปแล้ว
00:15:52ไม่นานของลูกคำตอบ
00:15:54โอ้โฮ ตายล่ะ
00:15:57เรื่องชับบาลปลายจนสนุกใหญ่แล้ว
00:15:59ดีไม่ดี วันมงคลของพ่อ
00:16:02อาจจะเป็นวันตายของลูกก็ได้ใครเจ้ารู้
00:16:17เป็นไง เดี๋ยวเรื่องบังไหม
00:16:19ที่พูดว่ามีใครน้องแตน poem
00:16:22เงี้ย ช่วย bearings буквstore
00:16:24ฉันรีบไป Gerais
00:16:25ไม่ได้ เป้ียวกราย augusted
00:16:27ถ้าพวกเขาได้แผนที่จริง
00:16:30มองในแง่อะไรที่สุด
00:16:32ไม่แน่ว่า อาจวางแผนคิดปองري้ฟ่าบาทอยู่ก็ได้
00:16:35wirklich sellsทย์ส Villegang ได้อย่างไรกัน
00:16:38คุก 바뀌 relate เรียมส่วนหาร�� representative
00:16:40禁งสนคลเลยดีต่อ
00:16:42ทำอย่างงั้นไม่ได้
00:16:44Fellowstle
00:16:44อย่างไม่สายหรอก
00:16:46ยังมีเวลาพอจะแก่ไขได้ทัน
00:16:48เช่าว่า.
00:16:49ถ้ารู้ไหมทำไมพวกเขาถึกคิดก่อกับบท
00:16:53เมื่อสามปีก่อน พวกเขาindreแค่อยากรู้ความจริงเท่านั้นเอง
00:16:57แต่กลับถูกปิดบันpletรีizations
00:16:58และพวกเขาก็ถูกมองว่าเป็นขบทจนกล่อยเป็นแบบนี้ยังไงล่ะ
00:17:01ผมจะจัดความเก็บแค้งง Geralland executed
00:17:04แต่ตอนนี้มันเพราะ อย่างนี้ไง
00:17:06ให้ข้าหลงเกียกหล南พวกเขาสักคร auctionนึงค่ะ
00:17:08ถ้าพูดแล้ว ยังไม่เปลี่ยนความตั้งใจและกnio
00:17:10เมื่อถึงตอนนัน
00:17:12ค่อยตั้งข้อหากะบทไปจับพวก cuales
00:17:14ก็ยังไม่สายกรณไปนี่
00:17:211 ชั่วยาม
00:17:23จะให้เวลา 1 ชั่วยาม
00:17:26ถ้าไม่เสデ็จกลับมาในเวลานี้
00:17:28ผมจะได้ส่วน 100 ขอร์นปริบ
00:17:32ถ้ามีปัญหาจรичง
00:17:34ก็เปลี่ยนเส้นธาเสร็จ จะประตูทุนวา ไปมายองจองกันละกันเนี้ย
00:17:38ได้เปลี่ยนค่ะ
00:18:04อยู่ดี ๆ มาให้เปลี่ยนเส้นทางเสด็จ
00:18:19มีเหตุผลอะไรบ้าง
00:18:21ในเมื่องงานเลี้ยงจะจัดที่ตำหนักชางขยอง
00:18:24เราก็ควรปรับเส้นทางให้มันสะดวกมากขึ้น
00:18:27ไม่ใช่เพราะมีขาวลอบปรงพระชนเหรอ
00:18:31พูดแบบนี้ หมายความเป็นยังไง
00:18:37ข้า คิดว่าตอนนี้เราน่าจะไปตำหนักใหญ่มากกว่า
00:18:45หรือท่านมีความเห็นว่าไง
00:18:51เห็นนะ รอบสังหันยังงั้นเหล่านี่
00:18:56นี่เอาไรมาพูดเหรอ
00:18:58ให้แต่เท้าแชร์อธิบายจะดีกว่า
00:19:02แต่เท้าแชร์ที่เขาพูดในหมายความว่าไง
00:19:06นั่งเยียบทำไมตอบข้าประเดียวสึก
00:19:10เราพบว่ามีคนแอบเข้าตำหนับทงกุง
00:19:14และไปดูแผนผังสำหรับงานพิธีอภิเศษ
00:19:16รมถึงเส้นทางขบนเสด็จของฝาบาดด้วย พระยะค่ะ
00:19:20คนที่แอบเข้าไปเป็นใคร
00:19:22ยังไม่รู้
00:19:24โกหกตอนหน้าพระพัศเนี่ยมีโทษถึงตายใช่นะ
00:19:28ท่านรู้ใช่ไหมว่า คนที่เข้าไปเป็นใคร
00:19:42ต่อไปเร็ว
00:19:44ไม่ทราบพระเยอะค่ะ
00:19:50กันตอนนี้องชาย เสด็จเอาไปพบใคร
00:19:53เอาเดี๋ยวก่อน
00:19:54ต่อทัพ 써กค่ะ
00:19:57นี่มันอะไรกันอีกเหรอเนี่ย
00:20:00แล้วม่าขององชายไม่ได้อยู่ในตำหนักเหรอ
00:20:04ใช่แล้วพระเยค่ะ
00:20:06แล้วเข้าออกไปไหน
00:20:08เพราะรู้ว่า todos các organizers
00:20:10จึงไปแก่ปัญหาเรื่องนี้
00:20:12พร้อมกับเพิ่มกำลังอาราคา
00:20:14และไปดูว่าที่ไหนบ้างที่มีอันตราย
00:20:16จะได้เพิ่มความเข้มวดให้มากขึ้น
00:20:18แล้วทำไมเนี่ยัง
00:20:20ความต่อไปเอง
00:20:50ความต่อไป
00:21:21ตอนนี้องชาอยู่ไหน
00:21:23มอมชั้นได้ทุนไปแล้ว
00:21:25ถ้าอย่างนั้น
00:21:27ฟุงเคฮีบอกว่าเขามีจุประสงค์อื่น
00:21:30รู้ไหมหมายความว่าอย่างไร
00:21:34ฟุงเคฮี
00:21:36ไม่ใช่คนที่พูดสงเดทโดยที่ไม่มีหลักฐาน
00:21:43เรื่องนี้ท่านน่าจะรู้ดีกว่าใครพื้น
00:21:50พูดความจริงมาแล้ว
00:21:53ถ้ายังโกหกต่อไปอีกแล้วก็
00:21:56แม้แต่ข้าเองก็อาจปกป้ององค์ชายไม่ได้อีก
00:22:01ไม่มีอะไรจะพูดหรือยังไง
00:22:07ใช่พระยะฐาบาท
00:22:20กำลังมีอะไรให้wieknes
00:22:23เธอไปทางน่อเนอะ
00:22:24หรือลุยต้องมีขาดมา
00:22:39rantหถ็ง Admiral
00:22:42ไม่ไหนแล้ว
00:22:46ไม่เห็นใครเลยเหรอ
00:22:50ไม่มีครับ
00:22:52เห็นใครวิ่งไว้ไว้
00:22:59แย่กันครับ
00:23:01แย่กัน แย่กัน
00:23:03เอา หายครับ
00:23:05วิ่งที่หายที่
00:23:07พออยู่ที่นี่
00:23:12มีธุราอะไร
00:23:18ทำไมต้องตามข้ามาขนาดนี้
00:23:23เฮ้ย
00:23:25ตามไม่ทัน
00:23:27สุดมันอองชายไปไหนกันเลย
00:23:31นี่
00:23:42ดูกัน
00:23:50จนิโทธ
00:23:55ถึงเกรอ
00:23:57ถึงเกรอ
00:23:59อาวุธภูกรณ์ ท่านกระบี และทะดู เอามาทำอะไรไม่ทราบ
00:24:25คิดลอบสังหารพระราชา แผ่งโชว์ซ่อน หรือก็คือเสร็จพ่อของข้าใช่ไหม
00:24:33ต้องทำเป็นไปรู้ไปเห็นเธอ
00:24:36ไม่ได้ รีบวางขนูลงสะ
00:24:39ผมใช่
00:24:40ถ้าจะลงมือจริง ขอให้ผ่านสบของข้าไปก่อนแล้วค่อยว่ากัน
00:24:45บอกให้วางอาวุธภูกรณ์ลงสะ ไปยินไป
00:24:55ถ้าเธอนี้อยากรับก็เป็นyan พวกนายกันไป
00:25:02แต่ยกล่ะ หาแบบนิตกันตินก็ไม่ใช่คว่า
00:25:07มีตาคมสะ รื้อมัยมัดมัดมัด
00:25:10หน้า พวกนายกลับร้อยมัด
00:25:12แล้วววววววววววววววววแกล่งมี
00:25:14ควรพวับการเชียว
00:25:18ความไม่ว่าใจที่ค่ามีให้ ยังไม่เพียงโคออีกเหรือน
00:25:42ไม่ใช่เพราะไม่เชื่อ แต่เชื่อใจเกินไป
00:25:46พวกเรา เชื่อมาติee อองคชาย จริงกว่าอะไรทั้งสิ้น
00:25:50เชื่อว่าถ้าได้ขึ้นคร้องราศ ชีวิตของเราจะได้ขึ้นกว่าก็อย่างแน่นอนทีเดียว
00:25:56あり้มจะรอไปซิ ทำหร password เพื่อจะรอวันนั้น
00:25:59เพื่อเคยบอกได้ไง picture แล้วว่ TU ค่ะ
00:26:01แต่ Legislator on, Singapore tae อย่างฝันหวานไม่เลิกอยานั้น
00:26:04เพราะว่าส้งเสบสุกจะได้วัง จะไม่ทุกร้อน
00:26:07ที่ pen parties to a hotel or a pena sauce to a fortune
00:26:11คำว่าหนังรอนี่ลูกสำหรับพวกเราแล้ว
00:26:14จะหมายถึงอะไรบ้าง
00:26:16รู้ỹ!
00:26:18เผลือๆ so me
00:26:19อาจจะมีวันไหน ถูกจับไปตัดหัวง่ Bead
00:26:22และนี่คือสิ่งที่
00:26:23พวกเราหวาดกลัวก็กันอยู่
00:26:25กลัวว่า
00:26:26พวกจะถูกถอนร่าилисьถอนคนสักก่อน
00:26:30แต่แล้วคนต้องเสียสละความสุกส่วนตัว
00:26:33แล้วให้โรอยอย่างเลื่อนรอยไปวัน วัน วัน ถ้าเป็นองชายจะทำได้หรือเปล่าล่ะ
00:26:38ทำไมเราต้องทนรอถึงวันนั้น
00:26:40เพราะทําอะไรผิด ถึงต้องอดทนขนาดนี้ องชายบอกได้ไหมล่ะหรอ
00:26:46ถ้าข้าบลงพระชนและชิงบันลังมา แล้วจะตากับเสร็จพ่อตรงไหนกัน
00:26:52ถ้าบอกว่าบันลังของเขา ได้มาจากรอยน้ำตาของพวกเจ้า
00:26:56แล้วบันรังของข้าหล่อ ไม่ใช่ได้มาจากหราบเลือกของคนที่ต่อต้านพวกเจ้าหลักเหลือ
00:27:04จะอยากให้ข้าสร้างอำนาษมาจากชีวิทและเลือกเนื่องรั Cherry
00:27:11นี่คือพระราชาต้องการอย่างนั้นเหลือ
00:27:16ข้ารู้พวกเจ้ารำบาก รวしてเห็นใจชาวกาที่ถูกโคมเห็งรัง태 ปัญหาเหล่านี้ ข้าร้วนเข้าได้ดี
00:27:23แต่ยังไงก็บอกว่านี่ไม่ใช่ทาง ที่จะแกปัญหาได้
00:27:28ยุติแผนกันและรีบไปจัดเมืองหลวงซะ
00:27:32หลังจากนั้น ถ้าไม่ใช่เวลาที่เหมาะ อยากคิดจะกลับมาอีกครั้งหนึ่ง
00:27:37- แต่ว่า...
00:27:38ตอนนี้แผนของพวกเจ้า ถูกเปิดโปรงแล้ว
00:27:43เมื่อกี้ก็มีคนจะส่งธหารมา แล้วถูกค่า...
00:27:47ขวางเอาไว้กล่านท่างและรีบมาบอกก่อน
00:27:50ถ้ามีเวลาเกลียดกลับพวกเจ้าแค่หนึ่งชั่วยามเท่านั้น
00:27:54ถ้าในเวลาอันจำกัดนี้ไม่รีบออกจากเมืองหลวงแล้วก็
00:27:58ทั้งเจ้ากลมถึงลูกน้องทั้งหมด และยังมีจีดับด้วย
00:28:03ทุกคนจะไม่พ้นความตายอย่างแน่นอน
00:28:10สิ่งที่เช้าตรงการคืออะไรกันแน่น่ะ
00:28:13ยังน้อย คงไม่ใช่หลับหูหลับตาตายอย่างไรค่าหรอกนึก
00:28:20ข้าเพิ่งได้รับบอร์แสม ว่าพรุ่งนี้การเสร็จของฝาบาลจะมีคนคิดร้าย
00:28:34ฉะนั้นคืนนี้ ต่อให้คนทุกบ้าน ก็ต้องจับพวกต้องสงสัยมาให้หมด
00:28:40ขอใจไหม
00:28:41เป็น
00:28:42ไฟด้วย
00:28:43ไป ไฟด้วย
00:28:44ไฟด้วย
00:28:45ไฟด้วยตักเข้ามา
00:28:46เยี่ย
00:28:47บาตัว
00:28:48ไฟด้วย
00:28:50ไฟด้วย
00:28:51ไฟด้วย
00:28:52ไฟด้วย
00:28:53ไป
00:28:54มาประตูเดี๋ยวนี่
00:28:56บอกให้ประไปได้ยินหรือไง
00:28:59มีหมายคนหรือเปล่า
00:29:01ไม่ต้องไหม
00:29:09มาประตูแล้ว
00:29:13เราไปต่าหาร
00:29:15มาประไป
00:29:17เป็นนี่
00:29:19เหตุการณ์เป็นไงบ้อง
00:29:21บางนี้น่าสงสัยนะครับ
00:29:24ขอด้วย
00:29:26ไปประไปประตูได้ยินไหม
00:29:27ดิครับ
00:29:29ลงบระตู
00:29:30ปรับ
00:29:31ประ
00:29:35อันนี้เลยครับ
00:29:36ทีเดียวเลย
00:29:38ยุก
00:29:38ขอไปแล้ว
00:29:39รีบ
00:29:40กลับกลับ
00:30:10น้ำส labeled ч HI
00:30:13นี่.. ไม่เจออะไรบ้าง มะ?
00:30:15ไม่เห็นแม่ตี ก็ esos Punkte
00:30:18บ้านค Pokret videogoy
00:30:20ไม่เป็น ใครกันแน่
00:30:21มัน มันของพวกขา คน เญราะน spec 44
00:30:23เห็น ว่ามันจะแถบ กวานซอ้อนนะครับ
00:30:24แล้วตอนนี้ อยู่ที่ไหน
00:30:24นื้อคcolor หายน่า หายตาไปหลายวันแล้ว
00:30:28ไปนานแค่ไหน รู้มะ?
00:30:40ไม่ใช่แหละ
00:31:09เมื่อกี้ต้องมีคนมาอยู่เท่าเนี่ย ๆ ๆ
00:31:13พ่อค้าแซ่นามาจากกวานซองนั่น
00:31:18ดูยังไงก็มีพิรุษ ของยังไปไม่ไกลหรอก เรียนตาม
00:31:23ตาม
00:31:39ดึกป่านนี้แล้ว ทำไมองชายจะมาอยู่แถวนี้
00:31:47อ่ะ ข้ามาดูเส้นทางการเสด็จนะ เพื่อความปลอดภัยอีกทีนึง
00:31:53เสด็จมาอองค์เดียวอย่างงั้นหรอ?
00:31:57ถ้าคิดว่าออกมาคนเดียว ถ้าเจ็บคนราที่ดักซุ้มอยู่ก็อาจจะจับได้ง่ายขึ้นนะนะ
00:32:03มีปัญหาอะไรอย่างนั้นเหรอ?
00:32:06แล้วท่านเจ้ากรมเหรอ? ทำไมมาอยู่นี่ได้เหรอ?
00:32:11ก็...บางเงินว่า ไม่จุดประสงเช่นเดียวกับองค์ชายนั่นแหละ
00:32:17งั้นก็เชิญทำงานต่อเธอนะ
00:32:19ถ้าเจอคนที่น่าสงสัย ก็รีบบอกให้ข้ารู้ จะได้ช่วยอีกอะไรนึง
00:32:24ได้พระเยอะค่ะ ไม่มีปัญหา
00:32:41ได้ยินว่าเจ้าออกไป เพื่อสำหรวจความเรียบรอยตามเส้นทาง
00:32:58หม่มฉันมันคนทูนฝ่อปาดี
00:33:04ที่หลังงานประเภทนี้ จะประจองไปเองหลกนะ
00:33:10ถึงจะทำเพราะหวังดีจริง แต่คนอื่นก็สงสัยไม่ได้
00:33:18หม่อมฉัน จะจำไว้พระเยอะค่ะ สะดีพ่อ
00:33:24สุดต่อว่า...
00:33:31สัยการความเป็นนด้วย แม่น Almาย
00:33:39ที่สุดตัวนี้ จะมากไปไป
00:33:42เมื่อว่า ฆ่าประเทศดี
00:33:47เมื่อว่า...
00:33:51พูดน่าโชว์จูแต่สินใจเอาจากเมืองหลวง เลือกล้มแผนการไปแล้ว
00:34:04อย่าทำแบบนี้อีก ทีหน้าทีหลังอย่าทำอะไรง่วง่วง โดยไม่คิดอีก เข้าใจมั้ย
00:34:21ถึงจะไม่ชอบองชายแค่ไหนก็ตาม เมื่อเป็นคุณนาง ก็คุณรู้หน้าที่ตูเองสะบ้าง
00:34:29คุณนางคือคนที่ช่วยพระราชาทำงาน ไม่ใช่คอยแต่จะขัดขวาง
00:34:36แต่ว่าฝาบาด
00:34:38ถ้ามีหลักฐานแล้วค่อยไม่เอาผิดเขา ค่าจะไม่ว่าอะไรเลย
00:34:43แต่ถ้าไม่มีข้อมูล ก็อยากล่าวหาคนอื่นทรงเดทแบบนี้อีก
00:34:49วันน่าวันหลัง ถ้ามีเรื่องแบบนี้อีก
00:34:53ระวังหัวทยันหลุดจากบ่าก่อนใครเพื่อนล่ะ
00:35:01ทำไมที่ไม่ตอบค่าสักคำล่ะ
00:35:04ทราบแล้วพระเยอะค่ะ ม่อมชั้นจะจำรับสั่งของฝาบาดไว้
00:35:19คำพูดฮุงเคฮีเป็นความจริงหรือเปล่านะ
00:35:39หรือว่า แช้จีโกงตังหาบที่พูดความจริง
00:35:51คนที่หวังดีต่อลูกข้าม
00:35:54มันคือใครกันแน่
00:35:58พ่อย่างข้าหรือเปล่า
00:36:00หรือเปล่า
00:36:02หรือว่า
00:36:04คนที่คิดจะให้ร้ายค่ากันแน่
00:36:09ฝาบาด
00:36:30ตัวประโลนตัว
00:36:42pipe
00:36:44ตัวประโลนตัว
00:36:46ตัวประโลนตัว
00:36:49กันนีกวง
00:36:52ความสั่งข้านโกงกรีบ
00:36:55ที่ทุกว่า
00:36:56ทธิ์ทย์ที่แกต้องข้าล
00:37:26พวกเขาไปถึงไหนแล้ว
00:37:47ได้รับแจ้งว่า นาชว์จูกับควว์ข้ามแม่น้ำหนิ่มจินไปแล้วพระเยค่ะ
00:37:52ไม่ผิดหน้าน่ะ
00:37:54แน่นอนพระเยค่ะ
00:37:56แล้วฝาบาลล่ะ
00:37:57ขอบวนแฮนได้ผ่านไปอย่างเริ่มเรื่อน
00:37:59กำลังเข้าสู่งานเรียงพระเยค่ะ
00:38:03อ้าฮ...
00:38:09ใจคนเหรอ
00:38:12สิ่งที่ลำลึกสุดอย่างที่สุดในโลก
00:38:15ก็คือความคิดของคน
00:38:18เพราะไม่เหสีพูดไปอย่างนั้นใช่ไหม
00:38:21พระเยค่ะ
00:38:23จิตใจมนุษย์นั้น
00:38:26สามารถรองรับความทุกได้สักแค่ไหนกัน
00:38:30ถึงได้กลาบพูดว่า
00:38:33จิตใจของคนเรารำลึกสุดประมาณกัน
00:38:40และคนคนนี้สมคูณที่ค่าจะทนอมน้ำใจให้ความสำคัญ
00:38:47เข้าใจความหมองเศร้า
00:38:50ช่วยสับน้ำตาที่ไหลริน
00:38:53ถึงเป็นสิ่งที่ค่าสมควรจะทำ
00:38:57เพื่อไปให้จิตใจของนาง
00:39:00บอบช้ำมากกว่าที่เป็นอยู่หรือเปล่า
00:39:05ความผิดของค่า ช่างนี้มาหันนัก
00:39:20ความผิดของเจ้าคือยินจมให้จะมาพูกติดกับชีวิตของค่า
00:39:27แม้ว่าการเป็นพระมเหสีจะมีแอมนาดมากมาย
00:39:32ทำให้ชีวิตของเจ้าหรูหราสุขสปายยังไม่เคยมีมาก่อน
00:39:38ถ้าจะหวังเพียงสิ่งนี้ ก็คงไม่ผิดหวัง
00:39:43คือเธอ
00:39:53รีบร้อนจะไปไหนไม่ซอบ
00:39:57ในวางมีผู้ใหญ่มาใหม่ ยังต้องไปดูแลและให้คำแนะนำเพื่อไม่ให้บกพลอง
00:40:06ค่าจะไม่มีวันลืม
00:40:12ตำแหน่งพระมเหสีที่อยู่ตรงหน้าแท้แท้กลับดุดลอยไป
00:40:17เพราะปิมือของพระชายา
00:40:19อย่ะนึกว่าค่าจะไปรู้เรื่องนี้
00:40:21พระสนมคงจะว่างมากก็เลยดาวสงเดท
00:40:25สักวันหนึ่งถึง
00:40:28ค่าจะตอบแพ้นอีกสะสม
00:40:31ถ้ามีน้ำใจหวังตอบแพ้น ค่าก็คงไม่ปฏิเศษ
00:40:35และจะรอดูวันนั้น
00:40:38เฮ้ย
00:40:52ئเธ
00:40:53อ้องจากา seeds
00:40:56ได้แหละถ้าร begeยงนี้
00:41:00가�Уถึงคันพระพนว่าไม่กำล��
00:41:03คุณแฮะ
00:41:07ขอรับใต่เท้า
00:41:10สะรับก็ท่านเชียกๆเลย
00:41:16เทียบกับคำหงอย่ายที่มีต่อท่าน ของแค่นี้ไม่มีความหมายอะไรเลย
00:41:21จริงเหละครับท่าน อโหโห
00:41:24แก่จัยจริง
00:41:26ฝายอนุรักอย่างเราตลอด 30 ปีที่ผ่าน ใครๆ ก็รู้ว่าต้องรักพักดีanes ต่อฝ้าบาดนะ
00:41:33และตอนนี้คิดว่าจะมอบความพักดีไหมยัง
00:41:36เมื่อยัง เพราะมะเหสีลวมถึงว่าที่องชายในอนาคต
00:41:42ท่านจำเป็นต้องรวมมือกับเรา เพื่อกวามเป็นใหญ่ขององชาย
00:41:47และก็คืนหลาแทค ๆ ของท่านด้วย
00:41:51ไป ใหญ่ล่ะ
00:41:53เกีย oath standing我要向 possiamo Sophie
00:41:58ไม่สิthem사 taraf เราที่พูดมาอย่าง een comme tat
00:42:00ใช่ไหม
00:42:02أوies resist
00:42:03คือได้ข้าวว่า ฝาบาททรงละเลย ไม่ปลดปลาบพร้มเหสีเท่าไร
00:42:10นี่คือสิ่งที่คับเป็นห่วงอ่ะ
00:42:16ไม่หวังให้มีทายาซืบต่อ แค่สเวยสุขในตำแนงก็พอ
00:42:21นี่คือสิ่งที่ฝาบารับสั่งลงมา ตั้งแต่นั้นก็ไม่เคยเสด็จไปตำหนักพร้มเหสีสักครั้ง
00:42:27นั่นแสดงว่าฝาบาท ไม่หวังจะมีโอรถอีก และไม่คิดแต่งตั้ง แล้วจะทายาดใหม่ด้วย ท่านวัดจริงหรือเปล่า
00:42:37จริง ๆ เรื่องนี่ เราน่าจะรู้ตั้งแต่แรกอยู่แล้ว
00:42:40เอารู้แล้วจะปล่อยให้เลย ตามเลยหรือยังไงก็แล้วนะ
00:42:57ท่านราชเลขามาพบค่าวันนี้มีธุระอะไรเหลือ
00:43:12เพื่อเรื่องของแม่นางซอจีดำ
00:43:14พริงเอ นางชื่อว่าพริงเอ เป็นดางในของค่า
00:43:20สุดท้ายแม่ แต่ท่านก็อยากรู้เรื่องนี้
00:43:25หมอมฉั んอยากให้ประชาญาส่งนางออกเหรอ
00:43:28ยังให้นางออกไป resistance ตอนนี้ไม่ได้
00:43:31ประชาญา Serve วิว่า ตั้งแต่เรื่องแต่งตั้ง decided
00:43:34มาเหสีหมายเจอที่ทำ การสอบก่อนหน้านี้
00:43:36ซ้ายตาของสนมโสวร และผู้หัวเก่าต่าง
00:43:39ก็เพ่งมาที่องชาย และมาถึงวันนี้
00:43:42เขาไม่อาส่งคนที่ประวัติไม่แนะชัด
00:43:44อยู่ที่ ให้เอาจากวังไปได้ ถ้าทำที่ 처�inary
00:43:49ทำอย่างงั้นคนจะยิ่งสงสัยมากขึ้น ท่านเข้าใจหรือเปล่า
00:43:55ปัญหาของพี่เอง ค่าจะหาวิธีแก้ขายด้วยตัวเอง
00:43:59ส่วนหน้าที่ของท่านก็คือพรียามเกลี่ยกร่อมองชายหน่อย
00:44:05อย่าให้ทำอะไรนอกลู่นอกทางเหมือนที่แล้วมาอีก
00:44:09อันจะทำให้ฐานะสันครอน
00:44:12ให้ม่อมชันไปอยู่ชายแดนเหรอพี่เองค่ะ
00:44:17เป็นทางเดียวที่จะปกบ้องเจ้า ไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องที่กวานซอของเรา
00:44:23ถ้าอยากส่งใครสักคนไปอยู่กับนาชโจู
00:44:26เพื่อคอยเตือนเขาว่าอย่าทำอะไรวู้วามเกินไปนะ
00:44:29ไม่อย่างนั้นแล้วก็ ที่เราไปสร้างลงเรียนที่กวานซอ ก็จะไม่มีความหมายอะไรอีกเลย
00:44:35ทำแบบนี้จะหมายความว่าอย่างไร
00:44:39ถ้ากำลังรอท่านอยู่พอดี
00:44:42กวานซออะไรกัน ใครจะสร้างโรงเรียนที่นั่น
00:44:47ที่ค่าให้ท่านมาพบ ก็เพื่อจะบอกเรื่องนี้นั่นแหละ
00:44:59โรงเรียนนี้ จะให้คนที่ไม่มีสิทธิ์เข้าสอบ
00:45:04เอิดสอนคุณหรุ่นใหม่ ที่อยากมีความรู้อย่างนั้น
00:45:07อืม
00:45:09ไม่ส่งคิดว่นนี่เป็นเรื่องที่อันตรายมากเลย
00:45:12ค่ะจะทึงได้คิด จะดำเนินการเงียบเงียบ Better than you
00:45:16แต่ท сталงทราบไม่ว่า ฟาบาดน่ะเป็นห่วงองชายมากแค่ไหน
00:45:21แม่จะไม่คลายความระแวงต่อเรื่องที่ผ่านมา
00:45:25แต่ฟาบาดก็ท Ing ปว่าป้ององชายหลายต่อหลายครั้ง
00:45:28เรื่องพวกนี้แท่คิดว่า ค่าไม่รู้เหล่ะ
00:45:32ค่ะ ค่ะ ไม่รู้หรอ
00:45:33ก็แล้วทำไมยังจะ...
00:45:34ค่ะไม่เคยคิดเป็นประปัติกับเศษพ่อเลย
00:45:36แต่ไม่ว่าจะ 5 ปี หรือ 10 ปี
00:45:38ค่ะก็ต้องการเวลา
00:45:40เพื่อจะสร้างรากฐานในอนาคต
00:45:43จำได้ว่าแนวคิดของค่ะที่อยากให้ทุกคน
00:45:45มีความเสมอภาคกันนั้น
00:45:47ท่านเคยบอกว่าเร็วเกินไป
00:45:49แต่ก็บอกว่าหน้าจะลองดูเหมือนกัน
00:45:51ความคิดบางอย่างถ้าไม่ลงมือทำเนี่ย
00:45:54จะไม่มีความหมายหรอกนะ
00:45:55ที่ค่าสร้างรองเรียน
00:45:57เพื่อต้องการส่งเสริมคนเก่ง
00:45:59โดยไม่เกี่ยงฐานะชาติตระกูล
00:46:01และคนเหล่านี้
00:46:02อีกหน่อยจะเป็นกำลังคนสำคัญ
00:46:04ในการพัฒนาบ้านเมืองของเรา
00:46:05นี่คือสิ่งที่ค่าอยากวิสูตร
00:46:07และให้ความขัดแยงของเรา
00:46:09แยงของเรา ware หยุดตี่
00:46:15คนเหล่านี้อยากต้องมีการทดสอบ
00:46:18คาชึ้นอยากได้นักวิชาการที่สนับสนุนนโยบายนี้
00:46:21มาช่วยงางค่า initial.
00:46:23ร่ะทรงคิดว่าเป็นไปได้อย่างไร
00:46:25แต่ถ้าเราไม่ทำอะไรสักอย่าง
00:46:28โอกาสที่จะเป็นไปได้
00:46:30ทีกว่าจะเหลือสูณ ได้สั้นไป
00:46:34อย่างน้อยก็ได้ลงหมื่อทำแล้ว
00:46:36ถึงจะมองหน้าเช่าบ้าน ยือรอคอย และอดทนเผ้ารออนาคตที่ดี สำหรับพวกเขาได้มากขึ้น
00:46:54ทรงคิดว่า จะส่งพูดทางไปเขตซอกวรหรือพ่ออย่ะครับ
00:46:59นี่กล้าชบับนี้เขียนมารายงานว่า เมืองอื่จูเกิดเหตุความบุ่นวายบ่อยครั้ง
00:47:05เรื่องของเรื่อง ประการคาระหว่างโชว์ซอนกับต้าชิงมีปัญหา
00:47:09เขาไม่อยากให้เรื่องนี้กระทบความสมพันธ์ระหว่างสองประเทศของเราเลย
00:47:13จึงคิดว่า จะส่งคลไปดูปัญหาที่เกิดขึ้น แล้วค่อยมารายงานกับราชสำนักอีกทีนึง
00:47:20ถ้าอย่างนั้น คนที่จะส่งไป
00:47:25ถ้าว่าจะให้มินฮือศพ ไปดูแลเรื่องมี
00:47:28ไม่สามารถไท้ท้าวจะเห็นว่ายังไงบ้าง
00:47:33ไม่มีปัญหา แล้วแต่องค์ชายถึง
00:47:37คุ้งเคฮีกับพวกหัวเก่า เราแวงข้ามานานแล้ว
00:47:55ฉะนั้นงานนี้ ต้องทำด้วยความระมัดพระวังที่สุด
00:47:59ทราบแล้ว พระเย็คค่ะ
00:48:01กวานซอ 지금 era
00:48:06องค์ชายยอมส่องคนเสนิดไปถึงกวานซอ
00:48:10รือเห็นชัดว่ะมีเงื่อนงามแอบแฝ้ง
00:48:14เงื่อนงามอะไร
00:48:16คือนี่แผนสังหารถูกเปิดโปรง
00:48:18นาชว์จูกับพวก เริ่งรีบ ออกจากเมืองหล่วงไป
00:48:21จุดมั้ประทัมทรวμεก็คือกวานซอนี่
00:48:23วะ...อังไงความว่าคนกลุบนีกับองค์ชายยีสคบ
00:48:27เธอมีความเกียวของอะไรหรือเปล่า
00:48:30เรื่องนี้ เขาต้องซื้อก่อนหรือจะรู้ได้
00:48:34โอ้...
00:48:37ภายในสองวันให้รีบไปกวานซ่อจากนั้น
00:48:41ให้ซื้อประวัติกรุ่มการค้าของนาโชดจู
00:48:45ที่ค้าขายอยู่แถวเมืองอื่อยจูและเปลี่ยงยา
00:48:49ทราบแล้วครับใต้ถาม
00:48:57ดูดิ มันอยู่ นี่ พระชายยางปะทราบ
00:49:09อื้ม
00:49:13อืม...
00:49:24แอ้เจ้า...
00:49:25คือลูกชายคนรองของแต่เท้า สองอืดแตกที่เสียไปใช่ไหม
00:49:28ใช่ครับ
00:49:29ฮ้า...
00:49:30ถ้ากำลังรออยู่พอดี
00:49:32ขาชื่อยีต้าสอง
00:49:34อืม...
00:49:37ฉันทางนี้เลย
00:49:43นี่ก็ผ่านไปหลายเดือแล้ว
00:50:08ท่านยังจะเก็บตัวอยู่ที่นานแค่ไหน
00:50:11olha.
00:50:13รู้สึกเบื่อหรือ думаю
00:50:15เรามี่น่าเย็บแผนรอบสังหาเลย
00:50:18ต่อให้องชายคัดๆแค่ไหน replicate
00:50:20เราก็น่าจะเดินหน้าต่อไป
00:50:22ตอนนี้เราต่างกับท explores องชายเป็นผู้นำ
00:50:26แล้วเจ้าก็รู้ว่า
00:50:26ไม่มีใครเข้าใจชนชั้นไพร่อย่างเรายังกับเขาสิ
00:50:30แต่ว่า...
00:50:31ปัญหาก็คือ
00:50:33เขามินคิดจะใช้กำลังเพื่อเป็นใหญ่
00:50:36จริง ๆ แล้ว ข้าก็เขาใจความคิดแบบนี้อยู่นะ
00:50:39ข้าก็เขาใจ และก็เห็นใจเขาด้วย
00:50:43แต่การใช้คำพูดเป็นอ้มน้าฝhooed 5 บาล แล้ว ผู้หัวเกาวให้คลอยตาม ситуации
00:50:47มันจะเป็นไปได้แค่ไหนกันิว
00:50:50บนของเราต่างก็ไม่ผ่อใจนะ
00:50:52ทุกคนรอคอยที่จะก่อการมากกว่า
00:50:55ถ้าเรากล้าที่จะออกหน้า
00:50:56เพื่อว่าองชาย สุดท้ายก็ต้องเลยตามเลย และคอยเป็นผู้สภาวุรสารงานในวัง
00:51:02สุดท้าย ...เราก่อนชนะ
00:51:04- รออีกน contacted?
00:51:05- แต่เขา ...
00:51:06- ไม่แต่องชายเท่านั้นที่จะตัดสินใจได้
00:51:10แล้วเชื่อว่าสักวัน
00:51:11เขาจะมีความเข้าจัยมากขึ้นว่า
00:51:14ไม่ว่าเจอเจ็บแค่ไหน
00:51:16ก็จะเป็นท่วงหย Anime ประวุธขึ้นมาต่อสู้เพื่อสวนรวม
00:51:19เมื่อถึงตอนนั้น เขาจะแต่สินใจได้
00:51:24ในเมื่อเราเลือกเขาเป็นพูดนำแล้ว
00:51:27สิ่งที่ทำทำก็คือการรอคอย
00:51:38สมาชิกต่างมาชุ่มนมปัน แล้วโอ้
00:51:49อ๋อ มาแล้วเหรอ
00:51:55รีกหาบอมทันเหรอ พระเยอะค่ะ
00:51:58ใช่ นั่งลงก่อนสิ
00:52:08ส่งอาจกดหมายโบราณเหรอ พระเยอะค่ะ
00:52:13นี่ก็เป็นเล่มสองแล้ว
00:52:16ผ่านการเรียบเรียงจนถึงวันนี้ เกือบสองร้อยปี
00:52:20บางข้อทีลาหลังจริง ๆ ก็ต้องมีคนมาแก้ใหม่
00:52:24เพื่อจะได้ใช้งานต่อไป
00:52:26โดยเฉพาะการทรมานด้วยเชือกรับ
00:52:29และสลักอักษรที่ผิวหนัง
00:52:31ซึ่งคือเป็นความหดร้าย
00:52:33น่าจะยกเลิกไปซะ
00:52:35นั่นสินะ แล้วเจ้าว่า
00:52:39ยังมีส่วนไหนที่ต้องแก้อีก
00:52:41มีข้อหนึ่งที่เกี่ยวกับเอกชนสามารถสร้างคุกในบ้าน
00:52:47กลับเป็นอำนาจที่ให้ชนฉันสูง
00:52:49ไม่ว่ามีเรื่องกับใครก็จับอีกฝ่ายไปขังได้ตามอำเภอใจ
00:52:53บางทีก็ทำให้อำนาจกันแต่สวนของทางการถูกบั่นคอร์ไปด้วยเพื่อค่ะ
00:52:57ข้าก็คิดอย่างนั้น ข้อนี้คงต้องแก้กันใหม่
00:53:15ที่พ่อเหนื่อยมาหลายปี สร้างรากฐานต่างๆไว้เพื่อจะส่งต่อให้กับเจ้า
00:53:22เพื่อเจ้ารับช่วงก็ต้องรักษาไว้ให้ดี
00:53:25นำไปต่อยอดและพัฒนาให้ดียิ่งขึ้น
00:53:29รัชบันลังจะมาพร้อมกับหน้าที่เหล่านี้
00:53:33พ่อทรงให้เจ้า เจ้าส่งต่อให้ลูกชาย
00:53:38อีกหน่อยเข้าไปหน้าที่ของยีสารต่อไป
00:53:42ทั้งหมดนี้ถือเป็นความหวังสุดท้ายของพ่อ
00:53:48เจ้าต้องตั้งใจและอย่าให้พ่อผิดหวัง รู้ไหม
00:53:55รับปากกับพ่อได้หรือเปล่า
00:54:00ม่อมชั้น จะพยายามให้เต็มที่ไม่ส่งผิดหวัง
00:54:19ชายที่ไร้คู่มักโดดเดียว หญิงที่ไร้คู่มักอ้างวาง
00:54:24ไม่มีบุตรทำให้เงียบเหงา ไม่มีพ่อแม่ก็คือกำพระ
00:54:29ทั้งสี่ประเภทนี้ ล้วนถือว่าน่าสุงสารควรต้องดูแล
00:54:35ผู้เป็นพระราชาต้องดูแลราศดอนทุ่นทั่ว
00:54:39คนเราอาจมั่งมีเงินทองได้ แต่ยากนักที่จะรวยน้ำใจ
00:54:45รับสั่งให้ขาหรือพระเจ้าค่ะ
00:54:47สิ่งเหล่านี้ควรมีในอรรยาชนทั้งหลาย
00:54:50หรือจากเอื้อเกื้อเพื่อแพร
00:54:53แม่ตาอารี
00:54:55อายุอย่าไปถึงสิบขวบเลย
00:54:57ทุกคนเกิดมาน้วยเท่าเทียนกัน
00:54:59ขอเพียงมีผัดใจสี่พร่างเพราะ
00:55:03ก็จะไม่เกิดการต่อสุ้งแย่งจริง
00:55:06ลุกราณที่ที่ไม่ใช่ของตน
00:55:15จริงสิทะเลขา
00:55:17พระเจ้าฟะบาท
00:55:19ยีสารหลานของค่า
00:55:24ถ้าเราจะให้ความสำคัญกับเขามากขึ้น
00:55:28คิดว่ากับองชาย
00:55:31จะมีผลกระทบอะไรหรือเปล่าละฮะ
00:55:40เมื่อกี้นี้
00:55:42ข้าให้องชายมาคุยตามลำพัง
00:55:46และทุกครั้งที่คุย
00:55:49เขาก็บอกว่าจะพยยามหรือ
00:55:52แต่ไม่รู้ทำใหม่
00:55:55ข้ามาอยากจะเชื่อเขาอีกแล้ว
00:55:58สบาท
00:55:59ถ้าให้ยีสารขึ้นมาเป็นพระนัตดา
00:56:03ให้องชายรู้ว่าลุกชายคือรักษา
00:56:06ยาดของเขา
00:56:08อาจทำให้เป็นผู้ใหญ่ขึ้น
00:56:10และความคิดบังอย่างอาจจะเปลี่ยนไปบ้าง
00:56:14จากนั้น
00:56:16เขาจะระวังความคิดความอ่าน
00:56:19และการกระทำของตัวเองลงบ้าง
00:56:21เป็นไง ท่านเห็นด้วยหรือเปล่า
00:56:24น่าจะลองดูพระเยอะค่ะ
00:56:26แต่ว่า
00:56:27ถ้าทรงมีรับสั่ง
00:56:29จะแต่งตั้งองชายน้อย
00:56:31ขึ้นเป็นพระนัตดา
00:56:32ทางฝ่ายพวกหัวเก่า
00:56:34ก็จะคัดค้านได้อีก
00:56:35ถ้าไม่มีคนพวกนี้
00:56:39ข้าคงไปปริกษาเจ้ารัก
00:56:43ให้เวลาสักพัก
00:56:45ลองไปหาวิธีดู
00:56:47ทราบแล้วพระเยอะค่ะ
00:56:49ทราบแล้วพระเยอะค่ะ
00:56:59เป็นไงบ้าง ซื้อได้เรื่องอะไรมะ
00:57:02เราไปสอบถามที่เมืองเปลี่ยงยางแล้วอิจู
00:57:05ไม่พวกมีคนชื่อนาโชวจูนะครับ
00:57:08ไม่มีอย่างนั้นเหรอ
00:57:10ใช่ครับ แต่เท้า
00:57:12อ๋อ
00:57:14รู้แล้ว จะเอาไปก่อน
00:57:19ท่านจะสันนิฐานผิดไปหรือเปล่าอ่ะ
00:57:21ไม่มีทาง ข้ากรับยิ่งมั่นใจด้วยซ้ำ
00:57:23แล้วทำไมอย่างนั้นอ่ะ
00:57:25นาโชวจูกับพวก
00:57:27มีพฤธิกรรมน่าสงสัยจริงๆ
00:57:29แล้วต้องหลบซ้อนอยู่ในกวานซ้อน
00:57:31แถมยังมีการติดต่อกับองค์ชายอยู่ตลอด
00:57:33อะไร ทำไมท่านมั่นใจขนาดนี้
00:57:35ทำไมอย่างนั้น
00:57:37มีพฤธิกรรมน่าสงสัยจริงๆ
00:57:39แล้วต้องหลบซ้อนอยู่ในกวานซ้อน
00:57:41แถมยังมีการติดต่อกับองค์ชายอยู่ตลอด
00:57:43อะไร ทำไมท่านมั่นใจขนาดนี้
00:57:47ทำไมอย่างนั้น
00:57:49มินฮือซบคงไม่รีบเดินทางไว้กวานซ้อนเร็วขนาดนั้นหรือ
00:57:53โอ้...โอ้...
00:58:05ทำงานราบเรื่อนหรือเปล่า
00:58:07ลงได้เป็นยังไงบ้าง
00:58:08มันฉันพาแค่คนหนึ่งมาพบองค์ชาย
00:58:18หน้าตาสดใสขึ้นนะ
00:58:20เพราะมีเวลาว่า
00:58:22ได้อ่านนั้นสือเยอะค่ะ
00:58:24ต่อไปค่ะจะทยอยส่งนั้นสือ
00:58:26ที่สัสมไว้ไปให้อีก
00:58:28แต่ว่าองชาย
00:58:30เอ่อ...
00:58:31ตั้งแต่โรงเรียนราบเปิดขึ้นมา
00:58:33เราได้อ่านนั้นสือ
00:58:36ทั้งจากเมืองหลัวและส่งมาจากต้าจริงมาก็จริง
00:58:39แต่การจะให้โรงเรียนมั่นคงขึ้น
00:58:42ก็มีคนที่น่าเชื่อถือไปปริหารด้วย
00:58:48อืม
00:58:50หาคนไปเป็นอาจารย์ที่กวาลซออย่างนั้นเหลือ
00:59:06นับแต่พระมเหสีเข้าวังมา
00:59:18บล่า จันวันนี้ก็หลายเดือนเข้าไปแล้ว
00:59:20คิดว่าสำควนกำเวลาซะทุด
00:59:22เรื่องแต่ตั้งพระแนด์ดานเพล rápomb
00:59:27เขาจะไปหาหรือกับเหล่าคุ้นนางและนับวิชาการอีกที
00:59:31ยังมีเรื่องหนึ่ง พี่ค่าอยากจะขอร้องท่าน
00:59:35ขอร้องค่า..เรื่องอะไรก่ะ
00:59:38เรื่องกับว่า Things
00:59:41วิんアร์ นี่คืออะไร분
00:59:46ข้อโมวลการเบิดเงินของตำนักทงกุงจากกลมขัง
00:59:49กลมขังมาเกี่ยวอะไรกับองค์ชายด้วยอ่ะ
00:59:52ท่านดูวนที่ให้ดีก่อน
00:59:56ทุกครั้งที่มินหือส้บไปกวานสอ จะมีการเบิดเงินก้อนใหญ่ไปด้วย
01:00:05รู้ไหมว่าเงินเหล่านี่ รว่าไหลไปทางไหนบ้าง
01:00:11วานสอล่ะ
01:00:13จะทรงให้หม่อมชันไปอยู่กวานซอหรือพระยะค่ะ
01:00:20หรือว่าจะให้ไปดูแลรงเรียนที่สร้างขึ้นอย่างรับ รับ
01:00:26ถูกต้องแล้วล่ะ
01:00:28ถึงหม่อมชัดจะล้าออกเพราะการสอบคุณนาน
01:00:32แต่ยังไงก็เป็นฝ่ายอนรักษ์อยู่
01:00:35ช่วยชีวิตหม่อมชันอยู่กับนโยบายหัวเก่ามาตลอด
01:00:39ไม่แน่วะ
01:00:42ผมชันอาจเอาเรื่องนี้ไปบอกพวกเขาทันทีก็ได้
01:00:46ขอเพียงสื่อบรุจุดหมายของเงินเหล่านั้น
01:00:54ความรับขององค์ชายจะถูกเปิดเผยด้วยไม่อาจเลี่ยงได้
01:01:07องค์ชายไม่กลัวบ้างเหรอ
01:01:09ความรับของค์
01:01:12ความรับ
01:01:14ความรับของค์
01:01:16ความรับของค์
01:01:18อยาก www.honey.org
01:01:48ไม่มี 따로ด้วย
01:01:50เกิด!
01:01:51ิวซักษา!
01:01:52ดีฟู้่ที่นี่!
01:01:52งั้นโชมฮรรหยิงไม่!
01:01:54ที่นี่ิ้มไม่!
01:01:55ตัวที่เจ้าจะไม่ได้!
01:01:58สิ่งไม่ถูกนิดittiยังที่เป็นยังด้วย!