Category
📺
TVTranscript
00:00:00สิ นิทย์แกน
00:00:30ยังยิตตีก้ากระทวันมากครั้งได้แล้ว
00:00:50คนได้ไปยอมรับให้ธรรมานต่อไปอีก
00:01:05ฟ้าบาด
00:01:20ฟ้าบาด
00:01:25ฟ้าบาด ช่องฝันร้ายอีกแล้วเหลือ
00:01:28ฟ้าบาด
00:01:30เจ้า เรามาวังเองแล้วเหรอ
00:01:35ใช่พระเย็กค่ะ
00:01:37บุมฉันเอง
00:01:51ฟ้าจะไม่เอาเรื่องท่านให้ถึงที่ตายอีกแล้ว
00:01:55การเมืองที่ช่วยคุณ
00:02:01มีค่าคนเดียวเท่านั้นที่อย่าเล่นงานเขาได้
00:02:05ถ้าปร้อยให้องค์ชายบีก้าดหาแข็งก่อนให้อีกนิด
00:02:09จะเป็นภายคุกคามต่ออำนาจของฟ้าบาดเมื่อไหร่
00:02:12เจ้าคิดว่าทำถูกแล้วเหรอ
00:02:27พี่เป็นวิธีของหม่อมฉันพระเย็คค่ะ
00:02:30การเมืองไม่ใช่ข้าคนแต่เป็นการช่วยคน
00:02:33การเมืองของหม่อมฉันจะเริ่มต้นด้วยแนวทางนี้
00:02:38ต่านเมืองไม่ใช่การข้าคน
00:02:41แต่เป็นการช่วยคนยังงั้นเหรอ
00:02:46แต่ลูกชายคนเนี่ย พริฟตาก็ตอเป็นผู้ใหญ่แล้ว
00:02:53แววตาแนวแน่ของเขา
00:02:58เป็นคนสมัติของผู้ครองเมืองจริงๆ
00:03:04แต่ความมาวัง รู้ไหมว่าตลอดสามสิบปีเนี่ย
00:03:11ข้านั่งอยู่บนบันลัง มีเพื่อนก็ข้าเพื่อน
00:03:17มีสัตรูการเมืองก็ข้ามนุษ
00:03:21สุดท้าย สิ่งที่ข้าพยายามจะยึดติด
00:03:25มันคืออะไรกันแน่ ฟ้าบาท
00:03:32ข้ากำลังคิดอยู่ว่า ถ้าจะให้ดี
00:03:38คือสิ่งที่เขาพูด เป็นการเมืองของเราจริงๆ
00:03:45หลายสิบปีมาเนี่ย ข้าอยู่ในจันแหน่งนี้
00:03:50สิ่งที่พยายามรักษาเอาไว้ ผลสุดท้าย
00:03:55มันกลายเป็น ความว่างเปล่าและรายค่าประสมทเลย
00:04:01มันกลายเป็นว่า ข้าคิดผิดเอง
00:04:08สิ่งที่เขาพูดมา เป็นความถูกต้องคงจะดีไม่น้อย
00:04:16หรือไม่ก่อน
00:04:21สักวันนึง ขอให้เป็นจริงด้วยเธอ
00:04:38วันนี้จะเป็นวันที่ องค์ชายกลับมาส่งงานวันแรก
00:04:46เราต้องเตรียมทุกอย่างให้พร้อม
00:04:49อย่าให้ส่งติดขัดเรื่องใดๆ รู้ไหม
00:04:51พี่แพ้นหญิง
00:04:53เอาล่ะ เริ่มงานได้ล่ะ
00:04:55ทุกคนตามมาทั้งนี้ก่อน
00:04:57มาเลยครับเธอ
00:04:59มาก่อน
00:05:29รับสั่งให้หาหรือพระเย็คค่ะ
00:05:48โอ้ จะมาแล้วเหรอ
00:05:51พอรู้สึกเป็นยังไงบ้าง
00:05:55หลังจากเก็บตัวมาสามปี ในที่สุดก็เร็วออกว่าราชการอีกครั้ง
00:06:10ตื่นเต้นหรือไง
00:06:13พระบอกว่าไม่ใช่ เสร็จพ่อจะทรงเชื่อไหม
00:06:18ถ้าก่อนนึกอยู่เหมือนกัน ก็เพราะรู้ใจเจ้า
00:06:25ทิ้งชุนให้มาฝึกจริงทะนู อย่าได้ช่วยคลายความตื่นเต้นหน่อยไง
00:06:30ความพงใจของเศร็จพ่อเช่นนี้ หมอมฉันรู้สึกตื่นตันใจนะ
00:06:34มาแล้วมา มาเย็นตรงนี้
00:06:37โปรดนี้
00:07:07พี่มือเก思Big Cut
00:07:13รู้จักเก็บความรู้สึกที่มีตอนสตรูการเมืองของเจ้าอีกตั้งหัก
00:07:18ทั้งหมดนี้พระเสดกพ่อสั่งสอนได้ดีพี่ยือค่ะ
00:07:23ượ็ compassion
00:07:26เดี่ยวก Powell จะรู้ได้ส่งุ عليไป aproxim พี่ด้วย
00:07:29เพราะค่าจะทุ่มเทกายใจ คอยสนับสนุนเจ้า เพื่อจะได้ทำงานในวันข้างหน้า
00:07:37ที่ว่าสนับสนุนก็คือ...
00:07:44การเมืองไม่ใช่การค่าคน แต่เป็นการช่วยเหลือรัสสดร
00:07:51ความคิดเนี่ย หลังจากค่าคิดอยู่หลายผล
00:07:54ฉัน...นานเข้า ก็เริ่มเห็นด้วยกับเจ้า
00:07:59เพียงจากพวกขุdeathมันจะเห็นด้วยไม่บความคิดแปบนี้ มันก็น่าหวงอยี่เหมือนกัน
00:08:06การเก peaksความผู้เขา ว่าฉันจะรับหน้าที่นี้เอง
00:08:11งั้นก็ไปพูด ∞
00:08:13พอจะกำรา Emperor เพ เขาให้
00:08:18นับการท้องนิงานของรัชสำนัก เยี่ยอกับเรื่องทั่วไปต่างๆ
00:08:22ข้าจะให้ทรงไปตำหนักเจ้าหมด
00:08:25ยกเว้นการโยกย้าย การถูด และความมั่นคง
00:08:29ยังคงอยู่กับค่าเหมือนเดิม
00:08:36ใครก็ตามที่กล่าคัดคานความคิดของเจ้า
00:08:39หรือแม้แต่ต่อต้านโดยไม่มีเหตุผลอันควร
00:08:43ข้าจะใช้อำนาจส่วนตัวคบคุ้มไว้ให้บานปลายออกไป
00:08:47แต่ว่าเจ้าก็อย่าพยายามมีเรื่องกับหลาวคุณนางมากนัก
00:08:53และปัญหามันจะไม่เกิดขึ้น
00:09:00ตั้งจายทำให้ดีหรอ
00:09:04ม่อมฉันจะพยายามให้เต็มพี่
00:09:17อำนาจการโยกย้ายยังอยู่กับฝ่าบ่อน
00:09:20เหตุผลก็เพื่อกำราบเราคุณนางจริงเหรอพยายะครับ
00:09:23อำนาจการโยกย้ายยังอยู่กับฝ่าบ่าน
00:09:26เหตุผลก็เพื่อกำราบเราคุณนางจริงเหรอพยายะครับ
00:09:29อำนาจการโยกย้ายยังอยู่กับฝ่าบ่าน
00:09:31เหตุผลก็เพื่อกำราบเราคุณนางจริงเหรอพยายะครับ
00:09:33อย่ามาอยู่นี่ทำไมอีกอ่ะ
00:09:35เห็นกระสับกระสายอย่าไปพบองชัยเต็มทีแล้วดินา
00:09:49ม่อมฉันมีหน้าที่ทำตามรับส่างของพวกมัน
00:09:52โรงชายเต็มทีแล้วดีน่ะ
00:09:55หม่อมชั้น
00:09:57มีหน้าที่ทําตามรับสั่งของฝ่าบาดพระเยอะค่ะ
00:10:02อย่างงั้นเดี๋ยว
00:10:04ก็สมควรเครื่องครัดอยู่หรอกนะ
00:10:09งั้นก็ไปซะ
00:10:11กลับไปจำหนักทงกลุงได้แล้ว
00:10:15ที่ยอมให้เจ้ากลับไปอีกครั้งนั้น
00:10:17ไม่ใช่ให้คอยสอดแนม เอาเรื่องของเขามาบอกกับค่า
00:10:22แต่ให้ใช้ความหนักแน่นของจก สั่งสอนองค์ชายดีๆ ให้อยู่ในกรอบ
00:10:29คอยดูเขา อย่าให้ทําอะไรนอกลูก
00:10:33ถ้ามีอะไรเลยเถิดไปแล้วก็
00:10:35อำนาจในมือค่า จะมีผลกระทบต่ออำนาจของเขาด้วย
00:10:43เมื่อถึงตอนนั้น คงจะน่าเสียดายนะ
00:10:47อองค์ชายเสด็จมา
00:10:55อองค์ชายเสด็จมา
00:11:17เริ่มต้นได้แล้ว
00:11:19นับแต่วันนี้ไป เรื่องทั่วไปในร่าจะสำนักให้องค์ชายตัดสินพระไทย
00:11:23แต่ว่า เรื่องการโยกย้าย การถูดและความมั่นคง
00:11:25เริ่มต้นได้แล้ว
00:11:31นับแต่วันนี้ไป เรื่องทั่วไปในร่าจะสำนักให้องค์ชายตัดสินพระไทย
00:11:33แต่วันนี้ไป เรื่องทั่วไปในร่าจะสำนักให้องค์ชายตัดสินพระไทย
00:11:39แต่ว่า เรื่องการโยกย้าย การถูดและความมั่นคง
00:11:43ยังคงอยู่กับ โดรยพินิทย์ของฟระบาด
00:11:49แล้วว่า ฟระบาดก็องค์ชายต้องไปกับหน่อยกันหรือไหม
00:11:52อาจเป็นอย่างนั้นก็ได้
00:11:59ต่อไป คือคำสั่งจากตำหนักใหญ่ เกี่ยวกับการโยกย้ายตำแม่ง
00:12:06เซนาซ้ายคิมสังโน ให้เป็นมหาเซนาบดี
00:12:10เจ้ากล้มพิธีการ หูงภองหัน ให้เป็นแม่ทับบางหลวง
00:12:16ยachong tsong เป็นเจ้ากล้มพิธีการ
00:12:196 haoshho เป็นเจ้ากล้มฝ่ายปก คร้อง
00:12:23ทุกทันที่เอ spun มาล่ะ
00:12:25ขอให้ตั้งใจทำงานเพื่อบานเหมือง
00:12:27อย่าให้ค่าผิดหวันหละ
00:12:30ขอบณะไทย สอบมาทีกต่อ residual
00:12:36ต่อไป หวังว่าระ ranks评นักจะสงบขึ้น
00:12:39ขึ้น และข้าไม่อยากเห็น การแบ่งฝักแบ่งฝ่ายใดๆ
00:12:45ถ้าใครเห็นแก่ผลประโยชน์ จะถูกไล่ออกทันที
00:12:48และคนที่ทำเพื่อราศดร จะได้อยู่ต่อไป
00:12:51ช่วยข้าสร้างการเมืองที่สายสะอาด
00:12:54จึงหวังว่าทุกท่าน จะร่วมใจเป็นหนึ่งเดียวกัน
00:12:58ถือถือว่าเป็นความคิดที่ประเสิดนัก
00:13:01ขอนอมรับ แล้วจะปฏิบัติอามพยาคา
00:13:23เดือด ใครที่เห็นแก่ผลประโยชน์ จะถูกไล่ออก
00:13:26มันหมายความว่ายังไง
00:13:27เมื่อจะพูดทางออมว่าเราเห็นแก่พวกพอง
00:13:30อาจจะเป็นเหมือนคิม alumi ta g h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h a s h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h h
00:14:00เออ mul understand
00:14:04บวishing you
00:14:07ลูกช้ายท่าน ทำอะไรอยู่
00:14:09เพราะกำลังถูกต้อน ให้จนตรอกแล้ว เขาจะไม่รู้สึกรู้สมบากกับหรือยังไง
00:14:15eventually she will Pak so
00:14:16ไม่รู้เราข้าอยังรู้
00:14:19เผelujah ไม่ใช่ลูกค่า เข้าอันนับค่าท่านกีมแตกถูกลงโทษค่า ไปค่า significance
00:14:28ไม่เลยว่าทำให้ถึงกลายเป็นแบบนี้ได้
00:14:32ยังไงก็ตามแต่ แล้วจะต้องจับผิดองค์ชายให้ได้
00:14:37ว่าทำยังไงดีนะ
00:14:39มีทางไหนที่เราจะโตกลับได้บ้าง
00:14:58ไม่รอดีกว่าทำยังไงก็ยามไปด้วย
00:15:17ว่าทางไหนที่เราจะโตกลับได้
00:15:20ก็โตกลับล่ะ
00:15:23นี่ this.
00:15:28เจ้าทำอะไร เเมื้ Blindest อะไรออกไปข้างนอกนั่น
00:15:29มั่มฉันไม่ได้ยวนอะไรเพ Funny
00:15:32速รpeiา donc
00:15:33ข้อเห็นกับตาชัด ยังก้ารบริเศษอีก
00:15:36รีบพูดความจริงมา就是說
00:15:37ไม่มีจริงๆเพคะ
00:15:39แล้วเจ้ามาย بن
00:15:48เพื่อน packie
00:15:50จะโ abortion all incredibly
00:15:51จะโกขกให้ดูคนสบ้างนะ
00:15:54เรื่องในตำหนักทงกุงส่วนใหญ่ไม่เคยรอดหัวตาเข้าไปได้
00:15:58และมีนางในซื้อ Green A ทำไมล่ะคริ้มไม่เห็นรู้
00:16:03ป่านนี้แล้ว ไม่แล้วแสดงอัมนาดอีกอย่างนั้นเหรอ
00:16:10จะตรงคนไปสอดแนนที่ตำหนักทงกุงถึงเมื่อไหร่กันเนี่ย
00:16:14ข้ามาดีสอดแนน
00:16:15แค่เป็นห่วงเท่านั้นเอง
00:16:18ขอบใจที่เป็นห่วง
00:16:20ความห่วงใยมากไปอาจจะทำให้คนอื่นอื่นตึกอัด
00:16:24ถ้าเคยบอกไหลreckหlichtแล้ว ทำมายถึงไม่รู้จักจำ
00:16:30บอกเข้ามาก่อนสิว่าผู้หญิงควนนี้เป็นใครกันแน่
00:16:35นางในคนใหม่อย่างนั้นเถอะ
00:16:38อยากรู้ว่านางเป็นผู้หญิงข้างนอกที่งั้น
00:16:41ก็พาเข้ามาใช่มั้ย
00:16:42ผู้หญิงข้างนอกอะไรกัน конф้าก่อน
00:16:45เห็นไปห Hornile L 갔ุมที่นักเหลือปถ้าทุกวัน
00:16:47ถ้าจะท้อนมาจริงๆ ก็คงไม่ใช่เรื่องแปลกอย่างนะ
00:16:51เด็กข้อนเนี้ย
00:16:53มาแทนนางนายที่อยู่ห่องส่งอักษ古ก...
00:16:56แต่ล้าออกและสุขภาพไม่แอ่นนicated
00:16:58องคี balcony ัก aluminium จะคาดคนดูแลไม่ได้
00:17:02กลักท่อนให้หนางไปอยู่แทน
00:17:04อยู่ห่องส่งงานของโอเคşาอย่างนั้นเหล่า
00:17:07ถ้าแช่นั้น แห่งว่านางเป็นหลานต Bing กันอย่างนั้นถึงหรือ
00:17:11ทำไมถึงรู้ว่า ปากสังคุงสนิทกับข้าตั้งแต่สมัยยังเป็นนางนายอยู่
00:17:18และเคยเล่าเรื่องทางบ้านให้ข้าฟังบ่อยบ่อย
00:17:21ปากสังคุงสบายดีหรือเปล่า
00:17:31สบายดีเพคะ
00:17:41เด็กเลยไม่มีผิด
00:17:48เด็กคนนี้ไม่ใช่หลานของปากสังคุง
00:17:50ถ้าเป็นหลานจริง มีหรือ reins
00:18:11ทำไมถึงกล้าตอบเขาวันนางยังสบายดีอยู่ล่ะ
00:18:15ที่เชิงเขาอิมา ได้รับแสงแดดอันอบอุ่น
00:18:19ชื่อว่านางคงอยู่สบาย หม่อมฉันจึงตอบไปฉันนั้นเพคะ
00:18:25เรื่องของปักสังกุง ถูกฝังอยู่ที่เขาอิมาจริงล่ะ
00:18:30เพคะ ประชายอ่ะ
00:18:34แล้วสนมสวรละ แค่นี้ยังไม่รู้อีกเหรอ
00:18:38วันหลังพาลูกไปไว้หน่อย ในฐานะเพื่อนสนิทก็ดีนะ
00:18:44เห็นแก่ที่เคยลำบากไปนางในมาด้วยกัน ฝ่าบาด
00:18:49คงจะเห็นพระไทย อนุญาตให้ออกไปได้
00:18:53แน่โนท์ ข้าต้องไปไว้นางอยู่แล้ว
00:18:58คงจะถึงรู้ว่าปักสังกุงตายแล้ว ฝังอยู่ที่เขาอิมาล่ะ
00:19:12วันก่อน พระชายอ่ารับสั่งให้จัดระเบียบรายชื่อนางในทั้งหมด
00:19:27บำชัดเป็นคนตรวจสอบได้ผ่านทั้งแชร์สังกุง จึงพอรู้ประวัติเพคะ
00:19:33จะเป็นคนละเอียดรอบครอบจริงๆ วันนี้ที่ผ่านได้ก็ด้วยปัญญาของเจ้า แต่ไม่รู้วันหลังจะเกิดอะไรขึ้นอีก
00:19:48ถ้าให้ดี ต่อไปอย่าออกจากตำหนักทงกุงอีก ให้คนอื่นเห็นเข้าจะเกิดความสงสัย ทำอะไรก็ให้ระวังตัวให้มากรู้หรือเปล่า
00:19:59มันจะจังไว้เพคะ
00:20:06บอกว่าเป็นหลายของปัคสังกุง แต่ไม่เห็นเหมือนางซึกนิด ท่านดัวแปลกอยู่เปล่าเลย
00:20:17องค์ชายแก้ปัญหาต้าชิงได้แล้ว ขาวว่าวันนี้จะเริ่มว่ารัชการใหม่
00:20:29องค์ชายได้รับคำชื่นชมจากทู่ต้าชิง สาเหตุก็พร้อ
00:20:33นี่คืออะไรรู้ไหม
00:20:35นี่คือ ซ้อยประคำนี่นะ
00:20:38ได้ความบักเอินที่เก็บซ้อยนั่นได้ จะทำให้ทู่ต้าชิงไว้ใจ
00:20:42แต่องค์ชายทำให้ถึงทรงรู้เรื่องเกี่ยวกับการนับถือพระเจ้าได้
00:20:48พรีบไปติดต่อยีตาสองเดียวนี้ บอกว่าค่ามีเรื่องดวนอยากจะพบเขาสักหน่อยนิ
00:20:55ถ้าได้ยินเขาเอ่ยถึงคนชื่อยีตาสอง ถ้าเป็นหนึ่งในสมาชิคของเราที่ชื่อยีตาสองแล้วก็
00:21:03เจ้าบอกว่า ขออสักประคำมาถามร้อนถามที่อย่างนั้นเหรอ
00:21:17ใช่ครับท่าน ถ้าอย่างนั้น คนที่มาไม่แน่อาจจะเป็นองชายก็ได้
00:21:23อะไรนะครับ เขาก็คือ องทยีซื้นอย่างนั้นเหรอ
00:21:28เห็นบอกว่า แม่แต่ตำราหัวลาสาติก็เคยเช่าอาจด้วย
00:21:32เฮ้ย แล้วนี่จะแปลว่าอะไรครับ
00:21:36นั่นก็แปลว่า องชายยังไม่เปลี่ยนเป้าหมาย ให้อย่างนั้น
00:21:43เขาจะทำอะไรอีก น่าสนใส่นัก
00:21:52พันบอกว่าจะยกเลือกการโรงทันรวมอย่างนั้นเหรอ
00:21:55ใช่แล้วพระเยอะค่ะ
00:21:57พระเทศการในปีอือย่อน ทำให้รัสด้อนต่างก็ขวันเสียนัก
00:22:01แล้วว่าเธอจะปลอบใจคนรุ่นหลังร่อยยังไง
00:22:03ถึงได้เอาเรื่องในปีอือย่อนมาพูดอีกกันนะ
00:22:06จะเรียกล้องความเห็นใจตอนหน้าพักพักของชายก็บอกมาเธอ
00:22:11ค่ะ มาอยากรือฟื้นเรื่องกาว่า ใครผิดใครถูก
00:22:15เทียงแต่ไม่อยากให้มีคนตายเท่านั้น
00:22:18ประเจาบ่านคนดีล Responsibility
00:22:32พวกหัวเก่าไม่อยากพูดว่าเรื่องมา 3 ปีก่อนเพราะเกี่ยวกับผลประโยชน์ของพวกเขา
00:23:00การยกเลิกโทษรวมเพราะเห็นแก่ชีวิตราสดรเป็นสำคัญ
00:23:05ค่าจะไม่ให้ใครเอาเรื่องนี้มาพูดอีก นี่คือคำสั่งของค่า ขอให้ท่านทำตามด้วย
00:23:15การประชุมวันนี้ให้พอแค่นี้ก่อน
00:23:30ค่าเพิ่งกลับมาว่ารัชการไม่นานเอง แล้วก็เอาเรื่อง 3 ปีก่อนมาพูดอีก ค่ากรวมว่าจะไม่เหมาะสมหรือเปล่า
00:23:46ขอทุนย้ำอีกครั้ง ว่าม่อมฉัน เมื่อรือฟื้นว่าเรื่องนี้ใครผิดใครถูก
00:23:52ที่ต้องการก็แค่ไม่อยากให้เอาผิดถึงครอบครัวก็เท่านั้น
00:23:55อย่างไรก็ตามแต่ถ้าเอาเรื่องนี้มาพูด ขั้งนอกจะเกิดการถกเทียงกันอีก
00:23:59อยากรวมอดการถูกเทียงงั้นอีก
00:24:00และทะค่าเห็นด้วยกับท่าน
00:24:02คนก็จะหาว่าค่าแก้แครนทางการเมือง
00:24:04ขั้นรายของการกลับมา
00:24:06พี่ас่มาอยากเริ่มด้วยวิธีนี้
00:24:08รอยทุกฝ่ายนิ่งกว่านี่ซักหน่อยนึง
00:24:10เราก็จะเนินการเรื่องอื่น ดีไหมล่ะ
00:24:12ถ้าทรงออนข้อ izolution โตหัวัยเก่า
00:24:14คุณก็จะคําลาหาเอาดาย
00:24:16ข้าแค่ทำตามขั้นตอนเท่านั้นเอง
00:24:18ชวิธีประนีประนอมกับทุกฝาย
00:24:21สร้างฐานกำลัง แล้วคอยรอโอกาสใหม่อีกทีนึก
00:24:24แล้วเมื่อไรถึงจะมีโอกาสเหมาะละ
00:24:26ตั้งแต่ปีอื้อยน ผู้คนก็เบือนายต่อร่าจะสำนักเต็มทีแล้ว
00:24:32ว่าโอกาสจะมาถึงคนเข้าไปหมดแล้ว
00:24:36ขอส่งตระหนักไว้ด้วย
00:24:46ก็แค่ทรงเห็นชอบกับกุนหมายลงทันรวมเท่านั้น
00:25:06อย่างโน้ย ผู้กุนหน้าก็ไม่ต้องทลอดกันอีก
00:25:10พอที่
00:25:16ยีจองซองน่ะหละ
00:25:23เอาเรื่องในปีอื้อยอนมาพูดอีก
00:25:27จนทำให้ห่วงประชุมแทบลุกเว้นไฟเนี่ยนะ
00:25:30แต่ม่อมชั้นที่ปฏิเศษ ไม่รับเรื่องนี้อีกแล้วพระเยค่ะ
00:25:33พวกเขาถึงยอมเยียบลงบ้าง
00:25:36เพราะอะไร
00:25:39เพียงแค่เรื่องไหนอดีต
00:25:41เจ้ายังจะมาขวาง
00:25:43สั่งตัวเป็นสตรูกับค่าหรือยังไง
00:25:46หรือเพราะเรื่องนี้
00:25:48ทำให้เจ้าสุนสีอำนาจไป
00:25:50แต่สุดท้าย
00:25:52ก็สามารถทวงคืนด้วยอย่างสวยงามอีก
00:25:55แต่อำนาจก็เหมือนดาบนะล่ะ
00:25:57เมื่อมาอยู่ในมือแล้ว
00:26:00เรื่องอะไร
00:26:02จะไม่ทดลองใช้บ้างล่ะ
00:26:04ถ้าให้ดีก็ช่วยกำจัดผู้หัวเก่าไปซะ
00:26:08หรือไม่ก็กำจัดพ่อของเจ้าที่มองว่าเป็นสตรูทางการเมือง
00:26:13ไม่ให้ต้องลังเลขนาดนี้เลยนี่
00:26:19มอมชั้นอาจคิดในแง่ที่ว่า
00:26:22เสด็จพ่อสงอนุญาตให้ใช้ดาบได้ไหมเพราะคะ
00:26:25ถ้าข้าอนุญาตจริง ไอ้จะกล้าตาหวัตรณาบใส่ข้าเร sağ сл่า
00:26:37มอมชั้นไม่อยากทําสงคราม แต่ต้องการปกรอง
00:26:41ถ้าเป็นเรื่องบ้านเมือง มอมชั้นจะใช้สติ
00:26:45นอกนั้นอาจจะใช้กำลัง
00:26:47เสร็จพ่อไม่ต้องท pall Area แว่งความจริงใจของมอมชั้นหรอก
00:26:51ท่วงจับมือมอมชั้นสักนิด
00:26:53นิดก็จะรู้ถึงความจริงใจเอง
00:27:00ยังน้อยหม่อมฉันก็ได้ช่วยเสด็จพ่อทำงานบ้าน
00:27:03สร้างความผาสุขให้รัสดอด อยู่อย่างร่มเย็นไม่ใช่เหลือพระเยค่ะ
00:27:18เรื่องในปีอื้อยน จะไม่มีการพูดถึงอีก
00:27:21การแก้กหละหมายก็ทืวะยกเลิกไปด้วย
00:27:24องชาย่าวิตรงคิดยังไงกันแ Burnest
00:27:27อยากน้อยคงไม่คิดเอาเรื่องนี้ มาคิดเป็นแบบนี้ย้อนหลังก็ฝ่ายเราอีก
00:27:32ร็บแผมยังว่าชีวิตท่านคิ้มแตกด้วย
00:27:35แหวบคิด.. ่วรี่สังเป็นиц passa ดimo
00:27:39ที่น่ายๆก็คือไม่น่ายองชาย อาบเป็นพูดเดียวกับเราทางอ้อมก็เป็นได้
00:27:44หรือไม่กล้าขัดแย้งด้วย
00:27:46แล้วยังไง แล้วว่าเราจะจับมือกับเข้าอย่างนั้น
00:27:50ไม่งั้นจะให้ทำยังไง ส่งเป็นผู้สำเร็จราชการแทน ว่าเราจะไม่อ่อนข้อได้
00:28:08องชายไม่คิดจะแก้ปัญหาในปีอือยนอย่างนั้นเหรอ
00:28:13อย่าว่าตลางมุลทินให้คนที่ถูกใส่ร้ายจนตาย ไม่แต่ช่วยยาตปีน้องกับพวกเขา
00:28:19องชายก็ไม่มีความประสงค์เช่นี้
00:28:21เพราะอะไร เพื่อเอาใจฝ่ายอนุรักษ์หรือยังไง
00:28:25ค่าฟังพวกหัวเก่า เหมือนจะเข้าใจเป็นแบบนี้นะคะ
00:28:31ดูเหมือนนับวันจะยิ่งสับซอนมากขึ้น
00:28:34พระรู้ว่าองชายมาถามเรื่องใส่ประคำ ท่านก็เริ่มมีหวังแล้วใช่ไหม
00:28:39ถึงเราจะไม่คิดก่อการ อีกหน่อยองชายคลองราชก็อาจจะดีขึ้น
00:28:44เราก็แค่รอเท่านั้น
00:28:46ถ้าจะบอกว่าไม่ข้าดหวังก็คุณจะแปลก
00:28:49ที่เราเตรียมการอยู่ทุกวันนี้ และการทำมานระหวางทาง
00:28:53ก็ต้องมีคนลมตายลงบ้าง
00:28:56ถ้าอย่างนั้นก็เลิกหวังสาย
00:28:59ก็คือยู่กับวังวลของอำนาจมาก่อน
00:29:02จูดสิ่งนี้มันน่าอาสจรรณ์นะ
00:29:06ให้ได้ครอบพร้อมก็ไม่อยากปล่อยมืออีก
00:29:09มะแต่อุคชายก็เหมือนกัน
00:29:11นี่แหละคืออำนาจ ช่างนี้สเนยอย่างเหลือร้าย
00:29:16ไม่งั้นแล้วก็ทำไมไม่แต่จีดำ ทุกวันนี้หยุดตรงหน้าเขาแท้ๆ
00:29:22ยังกล้ามองข้ามแล้วก็เมินเฉยได้อีก
00:29:34เกียวกับเรื่องกฎหมายลองทันร่วม
00:29:36แม่จะฝืนยังไง ก็ไม่มีทางแก้ปัญหาได้เหรอเพคะ
00:29:43เพราะเรื่องของพริงเอ ทำให้หม่มฉันหวาดวันอยู่ทุกวัน
00:29:49ขนาดหม่มฉันยังเป็น แล้วน่าจะรู้สึกยังไงบ้าง
00:29:54วันวันก็อยู่กับการรอคอยที่สิ้นหวัง
00:29:58กินไม่ได้นอนไม่หลับ ทุกทรมานใจนะ
00:30:06สำรายกว่านั้น หาเรื่องนี้บ่านปลายจะเป็นผลรายต่อองค์ชายแล้วก็
00:30:12หม่มฉันคงอดเป็นห่วงไม่ได้แน่
00:30:16ข้ารู้ เข้าใจดีด้วย
00:30:20แต่มันยังไม่ถึงเวลาน่ะ
00:30:36คือเดียว อีมาเวล
00:30:51เล่าพันไหย จุด้วยเลือดคนร่วมร้อย
00:30:55อาหารเลือดรสพิมดัยก็ไม่อาจเทียร
00:31:01เล่าอาจด้วย
00:31:02มันท่านเป็นพ่อของจีดับ แม้ว่ารูกคนนี้จะฉลาด
00:31:09และองค์ชายทรงชื่อชมความสามารถของนาง
00:31:14ผมฉันก็ไม่อยากได้ไปเสียมไพร
00:31:18ให้ให้จับน้าแต่งเหมือนังโรมขนาดนี้
00:31:21เกิดมาทำไมค่ะ ทำไมชีวิตคนถึงได้ยากเย็นนัก
00:31:24อาลา แน่ ท่านไปดูเองก็จะรู้ดีกว่านั่งรออยอยู่ดี
00:31:29เดี๋ยวบืนแล้วจะไปบ้าทันล่วยจะบอกให้
00:31:33เผอพูดแบบนี้ค่อยเหมือนลูกครั้ง
00:31:36ตราดอะไร
00:31:38ได้ยินบ้าท่านมีลูกสาวอย่างนั้น
00:31:42ท่านพ่อ ท่านใบไหลก็ได้
00:31:45ไม่เดี๋ยile
00:31:47ถ้าหากว่า พ่อไปได้กลับมาหาเจ้าอีก
00:31:51แสดงว่าไปอยู่กับแม่เจ้า ทีเสียไปก่อนหน้าแล้ว
00:31:55อย่ายชาเลยนะ
00:31:57ยกงอยู่ต่อไปให้นี้
00:31:59สักวันคงจะได้พบกันอีก
00:32:01ขอให้ลูกพ่ออยั่งไม่มีความสุข
00:32:03ไปสองแม่กระบบขาลับเหมือนพ่อ
00:32:07สุขสุขดีนะลูก specialicarbonate
00:32:11ลูกของพ่อ
00:32:13มันไม่ได้
00:32:43สวัสบาย
00:32:45ลองอลวัน
00:32:59อะไรอัลวัน
00:33:00สอร์ตองชัยเล่นเบ้าอยู่เลย
00:33:03ไม่ต้องล็อค ตามสบาย
00:33:05นี่จะเป็นคนทําเองเหรอ
00:33:12มอมชั้นเห็นองชัยน้อยวัน ทรงพรุกอยู่กับก้องตำล่า
00:33:16ก็เลย อยากจะให้ผลคลายบ้าง
00:33:20ทำดีมาก ถูกต้องแล้ว
00:33:22เพetesพ่อมาเล่นกับมอมชั้นด้วยมั้ยล่ะ
00:33:38whirl whatsoever
00:33:45ที่ prat SHIFT
00:33:49ที่ไปล้อย
00:33:53ถ้าจะหาทั่งออกให้เอง กลับไปก่อนเธอ
00:33:56แล้วหรERT.. penseเจ้าจะช่วยเขาได้
00:33:58เห้อ
00:34:00ถึงเจ้าจะอยู่สบายในว่างก็เธอ
00:34:02แต่ว่าพี่น้องหลายคนก็ยังลำบากมากอยู่
00:34:05และอยากจะขอร้องเจ้าว่า
00:34:07บอกว่ารู้แล้วไง กลับไปก่อนไม่ได้ยินเหรอ
00:34:16ว่าแต่ท่านแม่ ตอนนี้พักอยู่ไหน
00:34:20แป้วะ เจ้าจะหาบ้านใหม่ให้เราหรือไง
00:34:23ก็ต้องรู้ที่อยู่ก่อนแล้ว ถึงจะไปหาได้
00:34:28อยู่แถวชุมชนริมน้ำซอกกัง
00:34:37เป็นความจริงเหรอเนี่ย น้องชายเจ้าไปสอบแผนคนอื่นไม่ผิดแน่นะ
00:34:52ถ้าไม่เขาถึง ยอมเขาสอบแผนคนอื่นง่ายๆละ
00:34:56แต่ตอนนี้เขาถูกจับได้ คิดว่าคงไปอยู่กลองปลาบแล้ว
00:35:01โทษหนักไม่น้อยเลยนะเนี่ย
00:35:03โบยร้อยทีเป็นยังตำ
00:35:06ถูกโบยร้อยที ไม่ตายก็ต้องพิกกาลแนะ
00:35:10แล้วน้อยให้ค่าทำอย่างไร? ถึงจะช่วยเจ้าได้บ้าง
00:35:14ข้าท่อน พอมีเงินเก็บอยู่บ้าง ไอค่ยืมสักร้อตำลึงได้ไหม
00:35:20เอาไปทำอะไร?
00:35:22ถ้ามีเงินไปติดสินวนผลมือปลาบหน่อย
00:35:24ไม่แน่อาจจะไปชีวิตน้องค่าก็เป็นได้
00:35:26แต่เงินเยอะขนาดนี้ค่ามีไม่ถึงลกนะ
00:35:31คงนั้นพอมีทางไหนจะช่วยได้ไหม
00:35:33ขอเพียงเขาไม่ตาย ให้เขาไปท่าชชีวิตก็ยอม
00:35:37ท่าชอะไรเหลือ
00:35:42ถ้าจะไปเป็นท่าชให้แชร์สังกลูง แล้วค่าจะทำยังไง
00:35:46ฟังดูเหมือนเจ้าจำเป็นต้องใช้เงินก้อนใหญ่เลยนะ
00:35:49เพราะอะไรอย่างงั้นเหลือ
00:35:55นี่...มีเรื่องอะไรกันแน่น่ะ
00:35:57ทำไมไม่บอกค่าหรือ
00:36:01น้องชายเจ้าไปเข้าสอบแพนคุณอื่นเหลือ
00:36:04พอถูกจับก็อยากติดสินบนเจ้าได้ที่หลงทัน
00:36:07เจ้าต้องเขียวหาเงิน San conversation
00:36:09ใช่แล้ว พระเยะค่ะ
00:36:12ถูกเจ้าอย่างังไม่มีใครก้ารับรองความปลอดภายได้
00:36:14โดยเฉพาะการให้สินบนคือผิดกฎหมาย
00:36:17ถ้าถูกจับได้แล้ว ไม่มีเหตุผลฟังขึ้น
00:36:20เจ้าจะทำยังไงต่อไป
00:36:31แล้วจะคิดทำยังไงต่อ
00:36:32หมอมฉัน จะหาทางแก้ไขเอง
00:36:48น้องชายเขาไม่มีหัวคิดบ้างหรือยังไงกันเนี่ย
00:36:51แม้จะโรบมาจอยากได้เงิน ก็ไม่ควรไปสอบแทนคนอื่นแบบนี้
00:36:56การรับเงินแล้วมันสวมรอยสอบแพน ไม่มีทางที่ถูก
00:37:04แต่ว่าองชายเพคะ หมอมฉันว่านองเขา
00:37:08ที่ทำไปอาจไม่ใช่เพราะเห็นแก้เงินอย่างเดียวก็ได้
00:37:12ถ้า...ถ้าไม่เห็นแก้เงินแล้วจะทำเพื่ออะไรกัน
00:37:17ข้าเคยบอกเจ้าตั้งหลายหดแล้ว ให้เจ้าเลิกฝันสักที
00:37:21เอาเงินที่ค้าส่งไป ไปซื้อที้สักแพลง
00:37:24และก็ปลูกพืชผักอะไรก็ได้ ก็ dermat bricks หรอให้เลี้ยงปากเลี้ยงทอม
00:37:28ถ้าเคยบอกลายครั้งมันใช่ไหม
00:37:30แต่ว่า...เจ้ากรับเอาเงินไปซื้อนั่งสือแทน
00:37:34เรามันไม่ใช่ชนทั้นสุง เยี่ยงไปรับเท่านั้น
00:37:37จะมีความรู้ก็ทำอะไรไม่ได้
00:37:39ทำให้ยังดื่ออีกล่ะ
00:37:41อีก� lag สุดท้าย ก็ไปตามฝันไม่ได้ เจอกับต้องมาติดครุก
00:37:46ทำให้ตัวเองเดือดร้อน คิดว่ามันคุมแล้วเหรอ
00:37:49ถ้刚อยแล้วไม่มีสักษีอย่างّจะอยู่มั้นเลยได้กว่ามัง
00:37:53ทองกี้
00:37:55แต่อยู่รุ่งเรียน ค่าเรียน darleเก่งกว่าใครเพื่อนเลย
00:37:59วันวันถูกรียนเท่าการบ้าน ติด 금UB ให้พณะอีกหลาย
00:38:01เพราะว่าเก่งกว่าเยอะ
00:38:03ครูหลายคนเคยบอกข้าว่า
00:38:06ถ้ามีพอสวรรคลิงๆ
00:38:08ถ้านี่เกิดในดระصلสูง
00:38:12ถ้าไหนข้นดาง
00:38:14อย่况ไม่ข้มไว้พ้นมือข้าแน่
00:38:15แล้วทำไม
00:38:18ก็พระเจ้าไม่ได้เกิดในดระสูงสังนะสิ
00:38:21ข้าก็รู้
00:38:22ข้าก็จายดีด้วย
00:38:24แต่ก็ไม่อยากเดอกแพ้นย่าย
00:38:28ถึงสอบได้แล้วม Inform diagnostics
00:38:30เจ้าไม่มีวันให้เลือบไปชนฉันสูงอยู่เนี่ย
00:38:35ถ้าแค่อย่าพี่สูตัวเองเท่านั้น
00:38:38ถ้าเกิดเป็นชนฉันสูงจริง
00:38:41ค่าจะทำอะไรได้บ้างล่ะ
00:38:44แล้วทำไมต้องเอาชีวิตตัวเองเขาแหลกด้วยล่ะ
00:38:48ชีวิตเป็นของค่า
00:38:51ที่แม่ต้องมาหัวกแทนค่าหรก
00:38:53พวกแบบนี้ได้ยังไง
00:38:58จะเป็นน้องชายนะ
00:39:00พวกกับพี่แบบนี้ได้เหรอ
00:39:04เรียกงานจะให้ค่าทำยังไงแล้ว
00:39:15ค่า...ขอโทษด้วยนะ
00:39:19ต้องขอฟากท่านมาเอาไว้ด้วย
00:39:25โทษด้วย
00:39:33โทษด้วย
00:39:39โทษด้วย
00:39:43โทษด้วย
00:40:06ได้เรื่องอะไรไหม
00:40:08นอกจากน้องชาย มาอากาศเล็กชางแล้ว
00:40:10ที่รับจ้างสอบแทน พวกชนชั้นสูงแล้วถูกจับได้
00:40:13ยังมีอีกสิบกว่าคน
00:40:15ที่ไม่อาจับก็อาจจะมีมากกว่านั้นอีก
00:40:18แล้วคะแ Навนสอบ др sao?
00:40:19ลนแต่ได้คะแนนสูงมากพยโธคา
00:40:22เพราะเก่งอย่างนี้นี่เènง ...
00:40:24ถึงถูกเรียกให้ไปสอบแทน
00:40:27deste conceive
00:40:30พยโธค่ะ หงชาย
00:40:31สามปีที่ผ่านมานี่ เจ้าคิดว่าค่าอยู่นี่ทำอะไรบ้าง
00:40:36เอานังสือมามากมาย ศึกษาเพื่อหวังอะไรกันแน่
00:40:41ค่าทำเพื่ออะไร
00:40:47ถึงอยากกลับมามีอันหน้าทางการเมืองอีกร้อยหนึ่ง
00:40:51องค์ชาย
00:41:01ถึงสองได้แล้วมีประโยชนอะไร
00:41:21ยังไงเจ้าก็ไม่มีวันได้เริ่มไปชนชั้นสูงอยู่แล้ว
00:41:24ค่าๆอย่าวิ่งสู่ตัวเองเท่านั้นล่ะ
00:41:27เพราะถ้าเกือไปชนชั้นสูงจริง
00:41:29ค่าจะทำอะไรได้บ้าง
00:41:59ชาตรงกี ออกมาได้
00:42:03หาเขามาแล้วเหรอ
00:42:05พระเย็คค่ะ
00:42:07เรียบคำนับเร็ว
00:42:09นี่คือองค์ชายยีสึน
00:42:11ค่ะ
00:42:13หาเขามาแล้วเหรอ
00:42:15พระเย็คค่ะ
00:42:17รีบคำนับเร็ว
00:42:19นี่คือองค์ชายยีสึน
00:42:21ค่ะ
00:42:23หาเขามาแล้วเหรอ
00:42:25พระเย็คค่ะ
00:42:27เรียบคำนับเร็ว
00:42:29นี่คือองค์ชายยีสึน
00:42:31อา Rapha...
00:42:33อร์ รีบ
00:42:34ไม่ต้องมากฤษีหรอ
00:42:36รู้ขึ้นก่อน
00:42:38เราเชื่อมานั่งทางนี้
00:42:40ไม่ได้หรอ พระเย็คค่ะ
00:42:42พี่ชายจะเป็นคนสนิตของค่าเอง
00:42:44แล้วอยู่กันมานาน
00:42:46เพราะฉะนั้น
00:42:47ถ้ามว่าค่าเป็นพื้นพี่ชาย
00:42:49ก็ไม่ต้องเกลงใจมากนักหรอ
00:42:52แต่ว่า...
00:42:54อืม อืม อืม อืม อืม อืม ลูกขึ้นก่อนเธอ
00:43:01อ๋อ อ๋อ อ๋อ
00:43:06อืม นี่
00:43:08อ๋อ
00:43:09ออ๋อ
00:43:21ข้ออมอาหารมาเผื่อด้วย
00:43:23ถ้าอยู่ในเรื่นจำคงไม่มีอะไรให้ได้กินมากนะ
00:43:27เจ้ากินหน่อยเธอ
00:43:39ที่นี่พ่อบอก
00:44:09เผ็ดผลให้รู้ได้ไหม
00:44:11ว่าทำไมถึงอยากสอบเป็นคุณนางนัก
00:44:13ตัวที่ไม่กลัวความผิด
00:44:16ข้าให้ทำใจสบาย สบาย
00:44:18บอกค่าตามทรงก็พอแล้ว
00:44:24พร้อมอบฉัน
00:44:28อยากลอใส่ชุดคุณนางบ้าง
00:44:31ในฐานะบ่าพร้าย
00:44:33ใส่ชุดคุณนาง
00:44:35พาจะถูกตัวรอบว่าไม่จริงตัวก็จริง
00:44:43ของฉันก็อยากทำประโยชน์เพื่อบ้านเมืองบ้าง
00:44:48ช่วยคนตกทุกได้ยาก
00:44:51ได้รับคำชื่นชมกลับมา
00:44:53ปากความดีไว้ในโลกนี้
00:44:55ไม่ให้สีชาติเกิน
00:45:01เรื่องแบบนี้
00:45:03ไม่จะเป็นพร้าย
00:45:05เขาไม่มีสิทฝันหรือมะที่ค่ะ
00:45:08เพราะไม่ได้เกิดเป็นชนชั้นสูง
00:45:11เขาเลยไม่ควรจะมีความคิดแบบนี้หรือไง
00:45:14ตัวนี้หรือไง
00:45:20ใครบอกเจ้าอย่างงั้นหรือ
00:45:23เจ้าชื่อช่างทงกี้ใช่ไหม
00:45:25ใช่แล้วเพราะ
00:45:26เรามาบุกเบิกเส้นทางนี้ด้วยกัน
00:45:30ช่างทงกี้
00:45:31คนที่สามารถใช้ชื่อตัวเอง
00:45:34เขาสอบคุณนางได้อย่างเปิดเผย
00:45:36เฮ้ย
00:45:40เส้นทางแบบนี้ มีอยู่จริงเหรอพระยะครับ
00:45:44ถ้ายังไม่มี เราก็ช่วยกันบุกเบิกใหม่ซะ
00:46:00องค์ชายสงคิดดีแน่แล้วเหรอพระยะครับ
00:46:06วันนี้องค์ชายมาบ้านม่อมฉันทำไมกัน
00:46:12ที่เข้ามา เพื่อจะขอโทษท่าน
00:46:16องค์ชาย
00:46:18เขาได้ทบทวนอยู่หลายครั้ง
00:46:20ว่าเพราะอะไร
00:46:22ถึงอยากกลับมาบริหารราชการอีก
00:46:26และถ้ากลับมา เขาจะทำอะไรได้บ้าง
00:46:30จำได้ว่าเมื่อก่อน
00:46:32ค่าเคยทุนเสร็จพ่อว่าไม่เห็นด้วย
00:46:36กับแนวคิดที่ส่งใช้อำนาจ
00:46:38เพื่อรักษาบลังให้มันคง
00:46:40ทำไมค่าไม่พอใจนะ
00:46:42แต่ไม่มีใครรู้หรอกว่า
00:46:46ทันทีที่ค่าประกาศจะเป็นสตรูกับเสร็จพ่อ
00:46:48ตัวเองก็ได้ลืม
00:46:50อุดมการตั้งแต่แรกไปเหมือนกัน
00:46:54ซึ่งไม่น่าเป็นไปได้
00:46:56บางที
00:46:58เพราะค่าโมวแต่คิดเอาชนะสตรู
00:47:01จดลืมไปว่าต้องใช้อำนาจ
00:47:04ควบคู่กับการบริหารยังไง
00:47:06ถึงจะให้บ้านเหมือนดีขึ้นได้
00:47:08อองชาย
00:47:10การเป็นลูกร้านของกบต
00:47:11ไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาเลือกได้
00:47:14ในเมื่ fakesy
00:47:16เกิดไม่ได้แล้ว
00:47:17เพราะการลงทันรวมทำให้พวกเขาต้องตาย
00:47:19มันถูกต้องแล้วเหลือ
00:47:21ถ้าเราไม่แก๊ปัญหานนี้ให้พวกเขา
00:47:23ลดความจะปวดให้น้อยลง
00:47:25แล้วค dejต๊ะปกเทวออมไปทำไมกัน
00:47:27มีlleu t gente
00:47:28ไม่บ่าน забอมันเถอะ
00:47:29ไม่ประโยชน์
00:47:31ใช่แล้วพระยะค่ะ
00:47:33ความคิดขององชายช่างประเศรษนะ
00:47:37แต่เท่า
00:47:39พี่ข้าตนักรู้ในวันนี้
00:47:41เขามาจากคนคนหนึ่ง
00:47:43เขาไม่ได้เกิดเป็นชนชั้นสูง
00:47:47แต่เป็นเพียงพล้ายสามัน
00:47:49แม่มีอุดมการที่จะทำเพื่อบ้านเมืองหลายอย่าง
00:47:53แต่แค่เข้าสอบก็ยังไม่มีสิทธิ์เลย
00:47:57แล้ว...
00:47:59องชายส่งมีความคิดอะไรต่อ
00:48:01ถ้าอยากจะ...
00:48:03ให้โอกาสเขาสักครั้นได้ไหม
00:48:05ให้ชนชั้นไพร่มีสิทธิ์เข้าสอบนะ
00:48:09อืม
00:48:14เรื่องนี้คงทำไม่ได้
00:48:16ชนชั้นสูงกุมอำนาจในการปกครอง
00:48:19เป็นทำเนมปฏิบัติมาหลายร้อยปี
00:48:21มันเป็นแค่สิ่งสมมุติขึ้น
00:48:23เหมือนคนที่เกิดเป็นลูกกบท
00:48:25ซึ่งไม่อาจเลือกเองได้
00:48:27เกิดเป็นชนชั้นไพร่ก็เหมือนกัน
00:48:29ไม่ใช่สิ่งที่เราจะสามารถเลือกเอง
00:48:31แค่นี้ก็ว่าโชคร้ายแล้ว
00:48:33ยังถูกลิดรอนความฝันไปอีก
00:48:35ถ้าไม่คิดว่าน่าเห็นใจบ้างหรอกเหลือ
00:48:41ข้าเนี่ยมองว่าเขาเป็นราษดอนเหมือนกัน
00:48:45ไม่ว่าเป็นชนชั้นสูงหรือพายสามันก็ตาม
00:48:48ข้าก็อยากให้โอกาสพวกเขา
00:48:50ได้สามความฝันให้เป็นจริงสักครั้งหนึ่ง
00:48:53ไม่ทราบว่าท่านพอจะช่วยค่าหน่อยได้ไหม
00:49:01ขอส่งอภัยด้วย
00:49:05ม่อมฉันคิดว่าไม่ว่าจะเป็นคุ้นทางฝ่ายไหน
00:49:08คงเห็นด้วยกับแนวคิดนี้ไม่ได้
00:49:12แน่ใจแล้วว่าท่านจะไม่ยอมช่วยค่าจริงๆ
00:49:23ม่อมฉันคิดว่า เมื่องว่าจะเป็นคุ้น symptomsacy
00:49:27คงเห็นด้วยกับแนวคิดนี้ไม่ได้
00:49:31การเป็นลูกหลานของกบhart
00:49:33ไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาเลือกเองได้
00:49:35ในเมื่อเลือกเกิดไม่ได้
00:49:37และเพราะการลงทัรรวมทำให้พวกเขาต้องตาย
00:49:39มันถูกๆ
00:49:43กันโจ็グนพวกรุ่น訂 when those vampires
00:49:49ไม่ได้ แล้วเพราะการลงทันรวมทำให้พวกเขาต้องตาย มันถูกต้องแล้วเหรอ
00:49:54ถ้าเราไม่แก้ไขปัญหานี้ ลดความเจ็บอวดให้น้อยลง
00:49:58แล้วข้า พวกพอไปทำไมกัน มีอันมากล้นฟ้าก็ร้ายประโยชน์
00:50:03พระเท้า สิ่งที่องค์ชายคิดจะทำ ถือว่าเสียงจนน่ากลัว
00:50:24เพราะไม่ว่าคุณนางฝ่ายไหน เสียงคัดค้านต้องรุนแรงแน่ๆ
00:50:29แม่จะทรงขาดคิดไว้ก่อน แต่กระแสจะยิ่งแรงกว่าหลายเท่า หรือไม่
00:50:36จะมองว่าทรงเสียสติไปแล้ว
00:50:39แต่ว่าม่อมฉัน กลับมองในอีกแง แนวทางขององชายที่เห็นรัศดรณ์เป็นใหญ่นั้น
00:50:46เป็นสิ่งที่ทำให้ม่อมฉันตื่นตันยิ่งนัก
00:50:51ฉะนั้น คราวนี้อาจช่วยองชายเดินหน้าต่อไปให้มันรวม
00:50:59ขอบคุณได้เท้ามาก
00:51:15เบียนหน้า ซึ่งจะมีการสอบคุณหน้า ค่าคิดว่าจะขยายขอบเกตให้ต่างกับที่แล้วมาสักหน่อย
00:51:21ยังไงเลยพระเยาค่ะ
00:51:22ยกเลิกกฮะที่ว่าเขาสอบได้ จะเพราะทาย précisของชนทั้นสักดีดาศเท่านั้น
00:51:27proposละเมือนทั่วไป ไม่ว่าระดับไหน ก็มาสอบได้เหมือนกัน
00:51:33northeast
00:51:35ทําแบบนี้ไม่ได้นะพยาค้า อยู่ดี ๆ จะยกเลือกทําเนียบที่มีมา 400 ฟีแล้วยังไงพี่ก่อน
00:51:44จำได้ว่าสมัยต้นราชวง ก็เคยอนุญาตให้ไปชาชนทั่วไป เขาสอบคุณนางได้เหมือนกันไม่ใช่เหลือ
00:51:50นั่นแปลว่าบรรพชนของเรา ตั้งกดข้อนี้ขึ้นมาเพื่อทําลายประเพณีเก่าแก่อย่างนั้นแหละ
00:51:57นั่นเพื่อสมัยก่อน บ้านเมือนยังleaderหวุ่นวายอยู่มาก
00:52:00ตอนหลังว่าเขาที่เขาทาง ถ้าสอบไปกันคุณนาง ก็จำกัด เพื่อพอชนIVEชนว์สูงและชนชัificปกครอง เท่านั้น confidence
00:52:09ถ้าข้างนอกมีคนเก่งอยากเป็นหวุ่นนางมาก
00:52:11เขาก็คิดว่าน่าจะเปิดโอกาสให้พวกเขาเข้ามาสอบวัดความรู้อย่างเท่าเท่มกัน
00:52:16แต่ระบบชน์ชน ในบ้านของเรา chưaมีบทบาทที่แน่ชัดอยู่
00:52:21ถ้าทำลายระบบนี้ไปสะ
00:52:22บ้านมืออันจะวุ่นวายขึ้นมาได้นะพระเยค
00:52:24พวกทiere geliyorรัศดอนรοι disks Bill
00:52:27กรัวว่าถ้าขยายคลับเขตของการสอบ
00:52:30พอกับบขนาดให้พวกเขาเลยมาขัดขวาง ใช่ไหม
00:52:34เฮ็ดผลที่นำมาคัดค้านั้น ยังทำให้ค่าอ่อนข้อไม่ได้หรอก
00:52:44ได้แต่คิดว่านั่นคือการต่อแยง เพื่อรักษาผลประโยชน์
00:52:48สำหรับพวกท่านก็เท่านั้น
00:52:50ฉะนั้นแค่จิงคิดว่า ยังไงคงไม่เปลี่ยนความตั้งใจในเรื่องนี้อีกแล้ว
00:52:56อ๋อ
00:52:58เจ้ากรมวิธีกัน
00:53:02พระยะค่ะองชาย
00:53:05ช่วยเอาแนวคิดที่อนุญาตให้ชาวบ้านมาสอบเป็นขุนนางในปีนี้
00:53:09ไม่ประกาศให้ทุกคนได้รู้กัน
00:53:12รวมถึงคนที่เคยมาเข้าสอบ โดยไม่หวังเงินทองตอบแพน
00:53:16แค่อยากจะพิสูตรความสามารถของตัวเองก็เท่านั้น
00:53:20แต่กลับถูกทางการจับตัวเอาไว้ เราจะด้วยลงไปกรณีพิเศษ
00:53:24ให้ปล่อยตัวไปอิสระได้
00:53:27น้ำรับพระบัญชาพระเยอะค่ะ
00:53:29เฮ้ย...
00:53:31เฮ้ย...
00:53:33เฮ้ย...
00:53:35ไม่พว่าเธอ
00:53:37เดี๋ยวเดี๋ยวเดี๋ยวก่อนใจเท่า
00:53:39ไปแล้วด้วย
00:53:41ไปแล้วด้วย
00:53:43ตา...ตาไว้
00:53:45เฮ้ย...
00:53:47อุ่ย...
00:53:53อ่อย...
00:53:55องคชาย...
00:53:56นี่เป็นการกระทังที่ฟูหวามเกินไปรึเปล่า
00:53:59ทำไมไม่ส่งปลึกส้ำห่อมฉันก่อนสักนิดเลย
00:54:01ก็รู้ว่าท่านต้องมีปฏติกริยาแบบนี้ยังไงล่ะ
00:54:03อุ่งชาย
00:54:05ก็แค่ไม่อยากให้ท่านวางตัวลำบาก
00:54:07จริงๆนะ
00:54:09ที่เสร็จพ่อส่งท่านมาเนี่ย
00:54:11ไม่ใช่ให้ให้มัดช่วยงานค่าหรอก
00:54:14บ่อยครั้งที่รับสั่งถาม ถึงความเครื่อนไวของค่า
00:54:17จึงไม่อยากให้ท่านโกamente อย่าจะเป็นเรื่องไปอีก cycling
00:54:27เอาประกาฯนี่ไปติดโท่เมือง ขัดหลอกและๆชุดและติดให้โท่เลย
00:54:34ช้าก่อน
00:54:37ท่านจะให้ทิบประกาฯทั่วเมืองจริงแล้วเนี่ย
00:54:40รู้ไหมว่าผลที่ตามมาจะเป็นยังไงบ้าง
00:54:43io ชายรึดเองสารเธอก็ก็คุ้นจะห้ามปร้ام
00:54:46ไม่จะเห็นดีเห็นงามทำเรื่องไงเป็นเรื่องแบบนี้
00:54:49ถ้าฉลายก็ยุดตี้อยู่เรื่องนี้สอ
00:54:51io ต้องรีบ嬰ุดตี้กลางเคร주세요
00:54:54เพราะฉะนั้นต้องรีบออกประกาชโดยเร็ว
00:54:56ให้ผู้คน mail-book fortализรรฟลุงจังรีกว่าบาลУกผลจริงๆ
00:55:01โห...
00:55:01นั่งเฉยอยู่ได้ ไม่ได้ไปทำงานก็ดิ่ง
00:55:03ครับ
00:55:16พวกกี้
00:55:17พวกกี้ น่อพี่
00:55:21ลำบายเจ้าจริงๆ
00:55:23พังที่ดี
00:55:25เรื่องจากการสอบในปีนี้จะมีกฎเกนใหม่
00:55:27นอกจากพูดต้องโทษจองจำแล้ว
00:55:29ใช้ในที่มีความรู้
00:55:31อนุยอดให้เข้าสอบคุณน้องท็ความรfat
00:55:33จากทุกคน
00:55:51Started
00:55:53ที่เป็นธุ่มเมืองแล้วเหรอเนี่ย
00:55:55องค์ชายเหมือนจะรู้เห็นกับเจ้ากรมพิธีการ
00:55:58ดำเนินเรื่องได้เร็วมาก พระยะค่ะ
00:56:00แล้วตอนนี้องค์ชายอยู่ไหน
00:56:02ให้ขำพบค่ะ เดี๋ยวสิ
00:56:05พระยะค่ะ
00:56:16องค์ชาย ฝ่าบาดไม่รับสั่งให้เขาเฝ้า โดยเร็ว พระยะค่ะ
00:56:23อ่ะ
00:56:31คือ...
00:56:33หมอมชันรู้ว่า...
00:56:35เรื่องนี้เกิดขึ้นพ่อนน้องหมอมชันเป็นต้นเหตุใช่ไหมพระยะกา
00:56:39คนแม่เอาไหนอย่างเขา
00:56:41ผมจะทำให้องชายวางพระองค์ลำบากซะแล้ว
00:56:44ไม่หรอก
00:56:46น้องเจ้าเป็นคนที่เก่งมากกว่าเนี่ย
00:56:48แต่ไหนแต่ไร เราจะสำนักก็ต้องการคนเก่งมาช่วยงานอยู่แล้วนี่
00:56:53และค่าก็อยากเป็นพระราชาที่ดี
00:56:56ฉะนั้นไม่ต้องห่วงแทนหรอก
00:56:59องชาย
00:57:23ทูนเร็วเข้า
00:57:27ฟ้าบาท องชายมาขอเฝ้า พระยะค่า
00:57:31เข้ามา
00:57:33คนที่ไม่ใช่ชนชั้นสูงและชนชั้นปกครอง
00:57:48จะเปิดทางให้วิศิตเข้าสอบคุณนาง
00:57:51แถมจะประกัศให้รู้ทั่วไปแล้ว ใช่ไหม
00:57:54ใช่แล้วพระยะค่ะ
00:57:56มีเหตุผลอะไรที่ได้ทำเรื่องโงโงแบบนี้
00:58:00อะไรคือความโง
00:58:02ม่อมฉันแค่ทำตามคำสอนของเฉดพ่อเท่านั้นเอง
00:58:06คำสอนข้ายังไง
00:58:08กุณ คือกฎหมายใหม่ที่เน้นความเสมอภาค
00:58:12ไม่มีแบ่งชนชั้น
00:58:14พระดำริกขอเฉดพ่อมาเนื่อนาน
00:58:16และทำไมยังจะดำนิดหม่อมฉันอีก
00:58:20การให้ทรงบัญญาตฎหมายใหม่
00:58:22จุดตะสงก็เพื่อ
00:58:23ลดช่องว่างระหว่างชนชั้น
00:58:25ให้ชาวโชว์ซ่อนมีความเสมอภาคเท่าเทียมกัน
00:58:28ใช่ไหมพระยะค่ะ
00:58:31ถ้าเป็นเรื่องปากทองละก็
00:58:35ให้ทุกคนเสมอภ้าอาจจะดี
00:58:38แต่ว่า...
00:58:40ถ้าเป็นกรามประครองก็จะไม่เหมือนกันนี่
00:58:42ไม่เหมือนได้ไงหรอพหีพored爷ค่ะ
00:58:44ถ้าไม่มีการแบ่งแยก
00:58:46ไม่แบ่งชนฉัน
00:58:47ไม่แต่เช้านาเช้าเลย
00:58:49พ่อคาวาณิด
00:58:50พาคนออกมาเพื่อจะสอบเป็นคุณลางแล้วก็
00:58:54เคยคิดแล้ว Provost 잠깐만 มันจะหญุ่งเหokee แค่ไหน
00:58:56เกิดจะราจนกลางเมืองเอาไง ๆ ด้วย
00:59:00บ้านเมืองปกครองโดยใคร เกื้อพระวงและเหล่าคุณนางแบงหน้าที่กันไป
00:59:06ชาวนา ก็ปลูกข้าว พ่อค้าก็ขายของ
00:59:10ผลงานรับจ้างทําน้อนนี่ ต่างฝายต่างทำงานตามฐานของตัว
00:59:15นี่ตั้งหัก บ้านหนึ่งจะร่มเย็น
00:59:18แต่ชาวนาและพ่อค้า อาจมีคนเก่งมาปกครองบ้านเมืองก็ได้
00:59:22ส่วนทุท่านสูง จะไปพอปลูก หรือค้าขาย ก็ไม่เห็นจะเปลกเลย
00:59:27ก็บอกละว่าเรื่องชนชั้นบันนัตก จะสับเปลี่ยนไม่ได้
00:59:30ถ้ารับอศิจน์รื่องนี้ ทั้งอยากจะทำในรกόจทํา และต่อไปจะทำอย่างordum
00:59:37ต่อไป ถือมาถึงราชวงแล้ว พวกเขาจะมองว่าราชวงของเราเป็นส่วนเกิดของบ้านเมือง
00:59:44ทำไมแค่นี้จะไม่รู้อีก
00:59:46ถ้าอย่างนั้นราชวงก็ไม่จำเป็นต้องอยู่ต่ออีก
00:59:50อ่ะ พี่เจ้า จะ...จะพูดอะไร หรือไม่ว่าพูดเพลาะเจออะไร
00:59:58ถ้าไม่มีเหล่าคุณนางเป็นกรอกกำบัง สุดท้ายราชวงจะต้องสิ้นแล้วก็
01:00:03ราชวงแบบนี้ ถึงอยู่ไปก็ไม่มีความหมายอะไรพระเยะค่ะ
01:00:08พี่เจ้า...
01:00:10พี่เจ้า...นี่กับแล้ว...
01:00:16ก็คิดว่าถึงเราจะล้มสลาย ก็ไม่เป็นไรอย่างนั้นหรอ
01:00:40เจ้า...
01:00:44동궁전에 수상한 계집이 있어요
01:00:46수상한 계집이라뇨
01:00:48세자가 끌어들인 수상한 계집으로 보인다
01:00:52평민들도 모두 과거를 보게 하고 싶은가
01:00:55내가 그 방도를 한다?
01:00:57아니 자네는...
01:00:59날더러 부왕을 공격하라는 겐가
01:01:01세자의 조선은 위험한 조선이기 때문입니다
01:01:05왕위를 승계할 의사가 있으십니까?
01:01:08우리의 싸움은 아직 끝나지 않았습니다
01:01:11공격할 결심이 서신겁니까?
01:01:14สุดเวลา
01:01:17ศ 1996 ศ
01:01:40ที่ที่สุดกัน...
01:01:48ที่จะสุดตัวไว้...
01:01:51ที่สุดกัน...
01:01:55ที่สุดกัน...