Category
📺
TVTranscript
00:00:00เจ้าหาแล้วร้ายังที่สุด
00:00:29แล้วร้ายอาจก็ให้ประหาทั้งหมด
00:00:34พ่ออะไรกันเน่ะ อย่าเชื่อพ่าพ่าที่ได้ kap Mega นั้งสือเรืมนี้ดัง
00:00:38อย่าทำได้เลย
00:00:39พรอนี้ที่หานั้งสือเป็นความจรินที่มันพ Pangaea ค่ะ
00:00:42เมื่อ 30 ปี ก่อน
00:00:44การลับรงพระชนอดีทพะราชา
00:00:46สัญญาร่วมมือเพื่อชิงอํานะการปกครองนะ
00:00:49ใช่มั้ย
00:00:50แล้วเสด็จพ่อ ก็ได้ลงนามในสัญญาเมงยีด้วย
00:00:56ด้วยพระนามแฟงว่าชุกพาใช่ไหมพระเยอะค่ะ
00:01:01นี่เจ้า จะช่องหวังอาจนัก
00:01:10เสด็จพ่อ เคยลงพระนามใช่ไหม
00:01:20เสด็จพ่อ เคยลงพระนามใช่ไหม
00:01:26ในสัญญาที่จะร่วมกันปองร้ายเสด็จลุง
00:01:31ไม่ได้หรอ ไม่ได้
00:01:35เจ้าจะเป็นลูกของค่ะ
00:01:37เจ้าจะเป็นลูกของค่ะ
00:01:39ไม่มีสิทธิ์พูดกับพ่อตัวเองแบบนี้
00:01:44รู้ไหมว่าค่ะปวดใจ ทั้งเป็นทุกและกลัวแค่ไหนรู้ไหม
00:01:51เคยมีใคร มาคมครูว่าจะค่าเจ้าบ้างไหม
00:01:56เธอจะมายอมลงชื่อในสัญญาบ้าด้าน่ะ
00:02:00เจ้าก็จะถูกค่ะ แล้วก็เกิดความหวาดกลัว
00:02:06แล้วตอนนี้เจ้าจะได้เป็นลูกของค่ะ รุ่นในส่ายทันท้าด้วย
00:02:14สมคุณจะมาถามแบบนี้มัน
00:02:18ทรงอภัยด้วยพระเยคา
00:02:36หมอมฉันผิดต่อเสด็จพ่อเอง
00:02:40ถามองข้ามเรื่องของเสด็จลงไป
00:02:43ในแง่ของความเป็นพ่อกับลูก
00:02:48หมอมฉันได้รับการเลี้ยงดูและปกป้องมาโดยตลอด
00:02:53แม้ว่า...หมอมฉันจะไม่เข้าใจ
00:02:57ความทุกของเสด็จพ่อว่ามีมากนัก
00:03:01ขนาดหมอมฉันยังเป็นแบบนี้ แล้วราสดอจะคิดยังไงกัน
00:03:07เสด็จพ่อส่งแปะที่บายกับชาวบ้าน ดูพระหงเองได้ไหมพระเยคา
00:03:12ว่าในปีขับจินได้เกินอะไรขึ้นกับการ ㅅพระชนของเสด็จลง
00:03:17ส่งไปอธิบายให้ชัดเจ็ดได้ไหม
00:03:19ขอให้พวกเขา เข้าใจแล้วไอไพรดีไหม พ règเยคา Herman เต boat
00:03:23เข้าใจแล้วให้อ่อภัย
00:03:26เข้าใจiser
00:03:30ถ้าอย่างนั้น
00:03:32คุณรางที่อยู่ขจากหลังนั่นล่ะหรอ
00:03:35แต่เราคล
00:03:36หวังจะ Idaho จะนึงให้ค่า звดกบรรัง
00:03:39แล้วเราจะทำยังไงกับพวกมันนั้น
00:03:41เราย็นมีรัสดอนที่รู้ว่าแ Guru เป็นพระราชาที่ดี
00:03:44และคอยนะลงหลังอีกมากนะ
00:03:46เพราะฉะนั้น
00:03:47พระกลาที่จะยอารับความผิดที่ก่อขึ้น
00:03:50ที่ก่อขึ้นนั่นคือความองค์อ่านของพระราชาที่ผู้คนชื่นชมยกยอกนะพระยะค่ะ
00:03:57ต้องเสด็จพ่อทรงตัดสินพระไทยแน่วแน่
00:04:00ไม่ว่าจะยากเย็นแค่ไหน
00:04:03จากวันนี้เป็นต้นไป
00:04:06หมอมฉันจะอยู่เคียงข้าวเสด็จพ่อเอง
00:04:10คนที่ต้องตัดสินใจเหมือนจะไม่ใช่ข้า แต่เป็นเจ้าต้องหาง
00:04:21คุดคุยแพลเก่าของพ่อ
00:04:24เพื่อจะให้ข้าลงจากปันลังอ่ะ
00:04:26คนพวกนี่ จะต้องรีบรจัดจามนะศะ
00:04:29ขอได้ตัวแล้ว ก็ย่าไว้หน้ามัน ประหารมันให้หมดเลย
00:04:34นี่แหละคือวิธีปกป้องข้า และรักษาความมันของของบาทเหมืองเอาไว้
00:04:39ขอเนี่ย อย่างจำไว้ด้วยนะ
00:04:44อย่าต้องจำเอาไว้ให้ดี
00:04:56ไม่ได้พระเจ้าค่ะ มันทำช่วยเสด็จพ่ออย่างนั้นไม่ได้
00:05:04งั้นก็คุดปากซะ อย่าพูดมาก
00:05:09เพื่อเชิญหน้าโดยตรง บอกความจริงให้รัสดอนได้รับรู้
00:05:28ขอให้เห็นใจและให้อภัย ยอมรับความผิดที่ผ่านมา
00:05:35ถึงจะได้สักษีกลับคืนมายังงั้นเหล่ะ
00:05:38ฉันกลับมาวัง
00:05:40พระเจ้าค่ะ
00:05:41ท่านว่าข้าคุณทำยังไง
00:05:46พูดมาสิ ไม่ต้องกลัวรัก
00:05:48ขอส่งอภัย บอมชั้นไม่อาจ
00:05:52ถวายคำแนะนำได้ พระเจ้าค่ะ
00:05:54แต่ว่า
00:05:56ถ้าฝาบาดทรงกล้าที่จะออกหน้าพระเชิญกับการให้ร้าย
00:06:00เพื่อจะรับสั่งทั้งความจริง
00:06:02บอมชั้นจะอยู่หน้าฝาบาดแล้วองชาย
00:06:05ถ้ามีข้อสนุกสายในใดอีก
00:06:07บอมชั้นจะขอรับแทนทั้งหมด พระเยอะครับ
00:06:10แบบฟังเจ้าลุกชายพูดมันหัวสะตั้งนาน
00:06:13คิดว่าเราสองคน
00:06:17ยังมีเวลาที่ต้องทรมานกันอีกนานัก
00:06:30ยอด ยอด
00:06:32ยอด ยอด ยอด ยุดก็น
00:06:34ไก้น่ะ มาเทวไว้ดีก้า
00:06:53เมืองนาจู วิประกาศลบหลูรัฐสัมนักตึงอยู่ทั่ว พระเย็กกว่า
00:07:04หรอ ยุ...ยุ...ยุนจียุนจี
00:07:12ถ้าเป็นคนที่ชื่อยุนจี จำได้ว่าเป็นลูกชายของยุนสัม
00:07:19ที่ถูกประหาในปีบูสินใช่ไหม
00:07:22ไม่เพียงแต่คนนี้ เขายังติตอบกับคิมลู
00:07:25และกลุ่มคนที่มีความคิดโตรมกัน
00:07:27ส่วนใหญ่แล้วจะเป็น...
00:07:28หัวเก้าหน้า
00:07:30ใช่แล้วพระเย็บค่ะ
00:07:34ถ้าหากเป็น...
00:07:39มันเป็นแบบนี่แล้วก่อน
00:07:41ในปีบูสินคนที่เคยรบหรูเบื้องสูง
00:07:45จนทุกตัดสินว่าเป็นโจนกระบท
00:07:48โดยจะพ่อฝายหัวก้าวหน้าที่ต่อต้านข้า
00:07:52กำลังจะกลับป้าทาทายอีกครั้งนึงแล้วใช่ไหมเนี่ย
00:07:57มันคงคิดจะตายพร้อมกับสัญญาเมงเยียร์ใช่หรือเปล่าเลยนะ
00:08:12มันคงคิดจะตายพร้อมกับสัญญาเมงเยียร์ใช่หรือเปล่าเลยนะ
00:08:19ต้อง billion นะ
00:08:20นั้นustingมาสู้กันทandomนุกันไปเลย
00:08:34รักกาศนsnaวด ให้เครื่องจับป контAU
00:08:40เรียนต้องจรรย์ที่สุดจะเป็นยังไง
00:08:42ความท่านนี้ถือว่ายังเร็วเกินไป
00:08:44ได้ยินว่าฟาบาทสงด้วยประชุมขุนหนังดวน
00:08:56อุ่นที่เราจะฟาบาดต้องได้ประชุม кв Branch
00:08:57booth.
00:08:59งally haisti.
00:09:01ยิงไม๊ติน sitz transformativeبيล
00:09:12เจ้ากรมยุทธการ พระยะค่าฟาบาท
00:09:16ให้สุทธหารไปเมืองนาจูเดี๋ยวนี้
00:09:19จะกุ้มพวกกระบท และคนที่เกี่ยวข้อง มาให้ค่าดูหน้า
00:09:25สัสหูงพงคัน
00:09:28พระยะค่าฟาบาท
00:09:30คนที่ออกถึงสือและวางขายอย่างแพร่หลายเนี่ย
00:09:33จะมีใครบ้าง ไปจับมาให้หมดเลย
00:09:37เอ่อ...
00:09:39เลิกประชุมนะ
00:09:42ทากร
00:09:45ไม่ต้องทำหนึ่งขนาดนั้นเหรอ
00:09:56คนที่ออกหนังสือ ให้มีการพระหลายไปทั่ว
00:10:00ไม่ใช่ใครที่ไหน
00:10:03คนคนนี้ ก็คือหมอมฉันเอง
00:10:07คันไม่ใช่คิด
00:10:09ไม่ใช่คิด
00:10:11ไม่ใช่คิด
00:10:13อีกคัน
00:10:19ผู้ต่อไปซิ
00:10:21เพราะฉะนั้น ไม่ต้องไปจับผู้บริสุท
00:10:23เฉินมาจับมอมฉันได้เลย
00:10:26เพราะอะไรกัน ทันเป็นขุนนางเท็ดแท้
00:10:31ก็เพราะเป็นขุนนาง จริงต้องตอบแทนเพราะไม่เหตุตาพี่ยังค่ะ
00:10:35และฝาบาด ก็ไม่ได้เลี้ยงดูหมอมฉัน
00:10:39ผ่าจะเป็นหนังราษะดนที่จายเบี้ยวัดให้
00:10:42ตลอดสามสิบปีที่รับมา
00:10:45มอมฉันคงต้องตอบแทนความเหนื่อย่าของพวกเขา
00:10:48ด้วยการบอกความจริง ให้รับรู้ไว้ซับบ้าง
00:10:53ขาวหรือที่ไม่มีมูล
00:10:56ท่านคิดยังไง ถึงกลับเป็นเรื่องจริงไปได้
00:11:00จะไม่มีมูลได้ยังไง
00:11:06เล่มนี้ มาจากบันพิกส่วนตัว
00:11:09ของหมาหลวงประจำพระองค์พระเจ้าคยองจูง
00:11:12เขียนในขนะถวายการรักษาให้อยู่
00:11:15และในนี้ มีเขียนว่าบางคนไม่เชื่อฟังหมอ
00:11:19ดึงดัน จะถวายน้ำโสมให้พระเจ้าคยองจورกเสว detached
00:11:23ที่สำคัญ ยังไม่เครื่องเสวยที่มีเร็ดต้าน
00:11:26เจ้นขิงสดกับมันปู
00:11:28นั่นก็เป็นซิ่งที่ฝาบาดทอบวาย
00:11:31แต่พระเจ้าขยงจงไม่ใช่หรือ
00:11:33มาที่ ถาหารอยู่ไหน
00:11:35พระเจ้าค่าฝาบาด
00:11:39มอมชั้น
00:11:41กลางเตอรู้เรื่องเนี่ย
00:11:43ก็ไม่เคยแตะหิงสด
00:11:45กินพร้อมกับมันปุ่ยเลย
00:11:47ผมขอรัก
00:11:49พระเจ้าค่า เอาตัวออกไป
00:11:53ไม่ว่าจะไปไหน
00:11:55มอมชั้นพร้อมจะเดินเองได้
00:11:57อย่าทรงคิดแล้ว
00:12:01จะปิดถูกปิดตาคนอื่นได้
00:12:03ถึงอย่างนั้น
00:12:05สวันก็ไม่ตาบอดอยู่ดี
00:12:21เจ้าขอบาญา
00:12:23เปิดสารไตสวน
00:12:25และให้เอาผิด
00:12:27กับผู้ที่ปล่อยขาว
00:12:29จับมันมาให้บท
00:12:31รวมถึงร้านเช่า
00:12:33ร้านขาหนึ่งสือ
00:12:35แล้วก็ยังมีอีก
00:12:37รวมคนที่ออกหนึ่งสืออย่างผิดกฎหมาย
00:12:39อย่าได้ละเว้นมัน
00:12:41ถ้าทรงกวาดล้างคนที่เกี่ยวข้องเช่นนี้
00:12:44ชาวบาทจะยิ่มสงสัยเรื่องของฝาบาดมากขึ้น
00:12:47แล้วต่อไปจะทำยังไง
00:12:49จะสบรหาชีวิตราสโดนทั้งหมดหรือพยาคา
00:12:53ถึงต่อต้าทางการ
00:12:56ก็จะเป็นราสโดนของฝาบาดอยู่
00:12:59ฉะนั้น
00:13:01โปรทรงเมตา
00:13:03ทรงผ่อนผัน
00:13:05ให้พวกเขามากเธอพยาคา
00:13:07หัวหน้าองขรักร
00:13:10เอาตัวเขาไปด้วย
00:13:13โรสองพิตรณาด้วยพยาคา
00:13:15ปาบาดทรงแต่ต้องให้ดีก่อนเธอ
00:13:17ก็จะเอาผิดคนที่ออกหนับภาบาด
00:13:21สมควชีจงข้อเถอะจริง
00:13:23ให้คุณได้รับรู้ก่อน
00:13:25ว่าเนื้อหาในหนังสือเป็นความจริงเหรือเทศกันน่ะ
00:13:29ทำไมไม่ทรงตอบมาแล้วพยาคา
00:13:33ก็ได้
00:13:36ฉันแน่ว่าอยากรู้นัก ถ้าจะต่อท่าน
00:13:39เรื่องที่ว่า ท equivikuWell tfw หว stemsสุดและบันปู
00:13:43รวมถึงน้ำสมให้อดิษณ์พระชาจริง รือไม่
00:13:47เป็นเรื่องจริงทั้งนั้น
00:13:49หลายคนในที่นี้ ก็รู้ว่าเป็นเรื่องจริง
00:13:52แต่ว่า ถ้าจะถามต่ออีกว่ามีการวางยาพิศติหรือเปล่า
00:13:58นั่นก็แสดงว่าท่านกำลังใส่ร้ายค่า ยังไม่มีหลักฐาน
00:14:03และไปเชื่อปัญทึกของหมอหลวงยีกงยุนแทน
00:14:09มองว่าค่า...กลายเป็นคนทรยด
00:14:16พวกท่านฝายก้าวหน้า คิดจะวางแผน
00:14:20ดึงค่าลงจากปันลังและให้คนอื่นขึ้นมาแทน
00:14:23เพื่อมนาจของตัวเองยังงั้นใช่ไหม
00:14:25พวกฟาบาททำไมรับสั่งอย่างนั้นละพยาค่า
00:14:28เป็นความจริงหรือเปล่าล่ะ
00:14:31ไปซืบก็จะรู้เอง
00:14:33อย่ากรับอายะ ให้คนพวกนี้เอาตัวไปให้หมด
00:14:55ไปซะ
00:14:56เฮ่ย
00:14:58อ่า!
00:14:59อ่า!
00:15:00อ่า!
00:15:01อ่า!
00:15:03อ่า!
00:15:04อย่าดูสิ่งท้อดอ่ะ หลาย
00:15:06พระบาทต่อไป ครับ
00:15:07sino
00:15:09อ่า!
00:15:10อ่า!
00:15:11อ่า!
00:15:12มีใครรู้เห็นกับเจ้าอีกไหม
00:15:15ไม่พูดให้รุ่มทันต่อไป
00:15:19ครับครับ
00:15:22อย่างนี้เราไม่อยากพูด บาทแข็งนั้นสำหรุดบายมาล่ะ
00:15:27ก็เรามาไปเรื่อยๆ ครับ
00:15:35เราส่งมาเลยๆ
00:15:42สมัยก่อน เกิดถูกกว่า ร้างแล้วยังไม่เข็ด
00:15:46แค่กระดาษแผ่นเดียว นั่นมันจะเปลี่ยนอะไรได้หรือไง
00:15:51ผนโการเอาไม้สิ มางัดไม้สูงมันก็อย่างนี้แล้ว
00:15:54สรุปก็คือ ถ้าเราเทอโอกาสไปตามน้ำ
00:15:57กำจัดพวกมันให้สินสาห์ ก็สบายกันแล้วล่ะ
00:16:02อย่ามันพอใจ เป็นแค่กำจัดคนได้เห็นต่างกับเรา
00:16:06มัยก่อนคือ ต้องไปถึงองชายด้วย
00:16:13จะบอกว่าขุณนางฝ่ายก้าหน้า ถูกจับไปหลายคนเลยเหรอ
00:16:16ไม่เพียงแต่แค่นี้ ยังมีพระบัญชา ให้จับคนที่อ่อนหนังสือด้วยพระเยค่า
00:16:25โอ้ย! จับยวดก็เลย
00:16:27โอ้ย! อะไรอย่างนี้ ไหมนี่
00:16:30โอ้ย! ให้นูก ให้นูก ตัวดี พระเยค
00:16:33ไม่ได้ แต่งได้ ไม่ต้องมาจับหรอก
00:16:36ไปไป
00:16:38ไป! หยินหยิน
00:17:03แต่พระ... แต่พระ
00:17:14... ชีหน้า ถูก dashboard
00:17:31ทิ้นโปร!ทิ้นโปร!
00:17:34เจ้นโห ทิ้นโห ทิ้นโห ทุกอยู่ไหน
00:17:39พิ้นโห หositหน่อย
00:18:01นั่งเหมือนว่าจะมีคนมาก่อนเรา
00:18:16เราต้องให้คนไปส่งขาวในวัง
00:18:18ขอความชื่อหรือจากองค์ชาย น่าจะไปทางออกที่ดี
00:18:22ครักเข้าใจแล้ว จะให้คนไปเดี๋ยวนี้
00:18:28องค์ชาย
00:18:31แล้ว แล้ว เพราะมันจะอยู่ไหน
00:18:42ไม่ได้กลับมาด้วยเหรอ
00:18:45องค์ชายไม่ได้ช่วยเขาเหรอ
00:18:48จิดัม
00:18:51แล้วพวกมันฉันทำอะไรผิดเหรอเบค่ะ
00:18:55ที่เขาเขียนในทางสือเป็นความเทศหรือยังไง
00:19:00จริงจริงคือไม่ใช่
00:19:02มันเป็นความจริงทั้งนั้น
00:19:04ในเมื่อเป็นเรื่องจริง
00:19:07ก็แปละว่า
00:19:09เสร็จพ่อขององชายเป็นฝ่ายผิดใช่ไหม
00:19:12แล้วทำไมต้องจับพ่อมันฉันไป
00:19:15ในเมื่อพระโทษชายทำผิด
00:19:18แล้วทำไมต้องให้ชาบาทรับตู้แทน
00:19:20แล้วอะไร
00:19:27ข้าขอโทษด้วย
00:19:29ก็ให้สัญญานะ
00:19:31ก็ให้สัญญานะ
00:19:33ไม่ว่าอย่างไรจะช่วยพ่อเจ้า
00:19:35มาให้ช่วยด้วย
00:19:40โทษด้วย
00:19:43ปล่อยเขากลับมานะพี่ข้า
00:19:44จะไปไม่ตามอำถาฉันล่ะ
00:19:57ให้สัญญานะ
00:19:58ไม่ว่ายังไงจะช่วยพ่อเจ้า
00:20:00ให้กลับมาอยู่กับเจ้าให้ได้เลย
00:20:04ให้ได้เลย
00:20:05ทุนดีว่า
00:20:35รับสังว рав์ไม่ให้ใครเขาเฝ้า พาแฟ76
00:20:38yse картพ่อ
00:20:39ม่อมชันเองได้พาต casi
00:20:41ม่อมชันมาขอเข้าเฝ้า
00:20:43วันนี้ไม่พบใครทั้งนั้น
00:20:45ขอส่งอSD應 کو
00:20:46ยังไง ก็ต้องพบ ม่อมชัน
00:20:55ใครสอนเจ้าแบบนี้ รู้จักที่ตามที่สูง
00:21:00ม่อมบคุณมาโฆ Все ที่ให้ถอารับสังคืน
00:21:02ไม่ว่ายากแค่ไหน
00:21:04การประเชินหน้าคือทางออกที่ดีที่สุด
00:21:07แต่พ่อ
00:21:09ถ้าตอนนี้มีใครมาปาก้อนหิน
00:21:11ผมจะจะรับแทนพ่อองค์เอง
00:21:14หรือจะให้ไปหาพวกเขาทีละบ้าน
00:21:16ขอร้อทีละคนก็ตามที
00:21:18ออกไป
00:21:19ผมจะทำอย่างนั้น
00:21:20แต่พ่อ
00:21:21แต่พ่อ
00:21:34เมืองหลังของฝาบาท
00:21:36ไม่จงสงกับวนพระไทยนะ
00:21:38เพราะเดิมทีต้องฝาโน้นaluก็ไม่ส interacted with me
00:21:40ไม่ว่าจะยังไง
00:21:42เมืองหลังของฝาบาทก็ยังมีผู้เราอยู่
00:21:45แต่ว่า
00:21:47ต้องกำจัดพวกเก๋ dropdown
00:21:49ให้ผลทางกระสะก дис
00:21:52อย freakin my interest
00:21:54滿足ข้าท hàng
00:21:56ถ้าผม귀わจะได้ไหม
00:21:58แห้วอนยม
00:21:59อยensive
00:22:00ว่า ما
00:22:02ที่เรารีบร้อนมาเข้าเฝ้าในวันนี้เนี่ย
00:22:06เพราะมีปัญหาบางอย่าง
00:22:08ที่หน้าห่วงประพวกหัวก้าวหนาซะอีก
00:22:13ข้าว่าเบื่องหลังการออกหนึ่งสือ
00:22:15ตัวการไม่ได้มีแค่ซินจีอุ่นคนเดียว
00:22:19ไม่แค่เขาแล้วมีใครอีก
00:22:22ได้ข้าวว่าโพพันธ์ถึงรัฐธายาติด้วย
00:22:32มีหลักฐานหรือเปล่า
00:22:34คนที่เป็นตัวตั้งตัวตี
00:22:36ในการออกหนึ่งสือเกี่ยวกับบ้านทึกของชองโซโคยอง
00:22:40มีนำว่าสอคิน
00:22:42หรือก็คือพ่อของเด็กสาวที่อยู่ที่ร้านหนึ่งสือ
00:22:45รัฐนาบแปลกก็คือ
00:22:47ตั้งแต่มีหนึ่งสือออกมา
00:22:49ก็มีขาวลือไปทัวว่าบ้านเมืองนี่
00:22:52ไม่ใช่ของฝาบาท
00:22:55ไม่ใช่หรือเป็นของใคร
00:22:57ไอ้องค์ชายปกคร้องแทนจะยิ่งดีกว่า
00:23:00เป็นคำพูดที่ลือกันไปถวนในตอนนี้เลยนะพระยะค่ะ
00:23:05อ๋อแล้ว ออกไปได้แล้วพระ
00:23:22เราจะทำยังไงดี พระยะค่ะ
00:23:24มีวิธีไหนที่พอจะช่วยคนได้บ้าง
00:23:30นั้นสือ ที่ออกมา มีองค์ชายอยู่เบื่อนหลัง
00:23:37ฟ้าปะ ท่านที่ที่สอกินถูกจับกลุ่ม องค์ชายก็รีบไปที่ห้องใต้ดินที่ร้านนั้นสือท่านที
00:23:48แล้ว ยังไงก่ะ
00:23:56ยีสิน จะหลุกชายคนนี้
00:24:01คิดการไม่สื่อ แต่แอบแทงค่าลับปลังหรือยังไงกันแน่
00:24:06ก็ยังไงก่ะ
00:24:08อืม อืม อืม อืม อืม
00:24:10อืม อืม อืม อืม อืม อืม อืม อืม อืม อืม อืม อืม อืม อืม อืม อืม อืม อืม อืม อืม อืม อืม อืม อืม อืม อืม อืม อืม อืม อืม อืม อืม อืม อืม อืม อืม อืม อืม อืม อืม อืม อืม อืม อืม อืม อืม อืม อืม อืม อืม อืม อืม อืม อืม อืม อ
00:24:40ปีมือไม่เร็วนี่
00:24:56ขอพระท่ายที่สงชม
00:24:58เจ้าเคยข้าคนบ้างไหม
00:25:01สมัยก่อนหมอมชั้นเคยถูกสงไปอยู่ชายแดน
00:25:05แล้วพออยู่ได้ไหม
00:25:06นั่นเป็นหน้าที่ของหมอมชั้น
00:25:10หน้าที่ของสหารมีอะไรบ้างเหรอ
00:25:16หมอมชั้นอยากรู้สาเหตุที่ให้มาพบ
00:25:19พวกฝ่ายหัวเก่า
00:25:21หวังว่าสาเหตุที่องชาให้หมอมชั้นมาพบ
00:25:23จะได้ข่าบังอย่างที่พวกเขาไม่รู้บ้าง
00:25:26เราจะรู้ได้อย่างไร
00:25:29แล้วเจ้า ทำไมต้องมาบอกเลยมีให้ข้าวรู้ด้วย
00:25:36หมอมชั้นไม่อยากเป็นนกสองหัว
00:25:39สิ่งที่พวกเขาต้องการก็เหมือนกับองค์ชาย
00:25:42ไม่อยากเป็นนกสองหัวเหลือ
00:25:45มีเหตุผลอื่นไหม
00:25:47ไม่มีพระยะค่ะ
00:25:49แม้แต่ข้าคนก็ทำได้เหลือ
00:25:52ถ้าจะมันรู้หน้าที่ของการเป็นทหาร
00:25:56ก็ต้องรวมถึงการข้าคนด้วย
00:25:59ในนี้มีรายชื่อของปูเจ้า
00:26:11รวมถึงเสด็จพ่อของค่าด้วย
00:26:14แต่ว่าแค่นี้ยังเอาผิดพวกเขาไม่ได้หรอก
00:26:19แต่แต่สนิฐานในเบื้องต้นเท่านั้น
00:26:21ต้องมีสัญญาที่พวกเขาลงชื่อจริงๆซะก่อน
00:26:24ซึ่งเป็นต้นชบับ
00:26:26และคิดว่าเราจะอยู่ในมือของคิมแตกมากที่สุด
00:26:31เจ้าพอจะช่วยข้าได้ไหม
00:26:35ถ้ายังหาสัญญาไม่พบ
00:26:38ก็จะมีผู้บริสุดต้องตายอีกมากมาย
00:26:41แต่ถ้าเจอต้นชบับ
00:26:43แล้วพ่อหมอมฉันจะเป็นยังไง
00:26:47อย่ามีเสด็จพ่อของข้าอีกคนนี้
00:26:54ถ้าเราจะปกป้องพวกเขาเอาไว้
00:27:00เราสองคนคงคิดเหมือนกัน
00:27:03แต่ถึงยังแงนก็เธอ
00:27:06เราไม่ควรสลับพ่อของคนอื่นแทน
00:27:09ตัวที่พวกเขาไม่มีความผิด
00:27:12เพียงเพราะพูดความจริงออกมาเท่านั้น
00:27:14ถูกจับกุม ถูกธรมาณ
00:27:17สุดท้ายก็ต้องตาย
00:27:19พังที่พวกเขาก็มีลูก
00:27:22เราจะนิ่งดูดายได้อย่างนั้นเหรอ
00:27:31เราต่างเป็นลูกของคนบาปทั้งคู่
00:27:33ถ้าอีกหน่อยเรื่องจกลงได้
00:27:37เราก็เตรียมตัว รับผิดชอบแทนพ่อของเรากันเธอ
00:27:44แค่นี้ก็ได้จะพอแล้ว
00:27:56หม่องฉัน จะลองหาทางดู
00:28:02ขอบใจมากมั้ย
00:28:07ขอบใจมากมั้ย
00:28:22องค์ชายไม่ทราบว่า
00:28:28รับโกนหน่อยแล้ว
00:28:30อ๋อ ไปเธอ
00:28:45นี่มันอะไรกัน
00:28:46ส่งมีพระบัญชา
00:28:48ให้กับบริเวณองค์ชาย
00:28:50อยู่แต่ในพระตำหนักพี่ค่ะ
00:28:52เหตุผลเพราะอะไร
00:28:54เจ็บพ่อรับสั่งมามั้ย
00:28:56อืม
00:28:59ส่งคิดไม่ซื้อให้เรา
00:29:02ฝ่าบาททรงเห็นว่า
00:29:04เรื่องการออกนั้งสือ
00:29:05อาจมีองชายอยู่เมืองหลังก็เป็นได้
00:29:08ก็จะรู้ความจริง
00:29:10เขาต้องให้ออกชายเก็บตัวก่อน
00:29:12เพื่อให้ความหวานระแวงของฝ่าบาททรงหายไปบ้าง
00:29:16ฉะนั้นขอองชายทรงสำรวมไว้ด้วย
00:29:19เอาตัวประบ
00:29:25ฝ่าบาทมีรับสั่งให้ได้ท้าไปเข้าเฝ้า
00:29:33ทรงสำรวม
00:29:35ทรงสำรวม
00:29:37ทรงสำรวม
00:29:39ขอบาทมีรับสั่งให้ได้ท้าไปเข้าเฝ้า
00:29:41ให้ได้ท้าไปเข้าเฝ้า
00:30:11มีรับสั่งให้หาหรือพย้าค่ะ
00:30:15ค้าได้ยินว่า
00:30:16พักนี้ท่านบอกมุ่นกับการแบ่งแยก
00:30:21ระหว่างฝ่ายพระราชา
00:30:24กับฝ่ายองคชาย
00:30:26พระบาด
00:30:27ต่อเป็นคนหยุดยงองคชายใช่ไหม
00:30:29ขอให้เสียมสอนเขา
00:30:31ให้คิดร้ายกับพ่อตัวเอง
00:30:33ตัว sparkly
00:30:35เป็นอย่างเอานใช่หรือเปล่า
00:30:37ไม่เป็นความจริง contracting แห่ง Zoia
00:30:40ก็แปลว่ะองชะซีหน่ำเจ้าอ่ะสิ
00:30:43ทำให้ฝาบาดถึงได้
00:30:44เฮื้องหลังกะร่อหน Straßeสือ
00:30:46ได้ยินว่าล่มให้องชะิอยู่ด้วย
00:30:49ฝาบาดเรื่องนี้ไม่เป็นความจริงแน่ นอน!
00:30:53อองชะิทรงเขาร ũบ
00:30:55และเ�ηิดเทินแสดดพห้าของพระองค์มาแต่ไหน แต่ไรแล้ว
00:30:58เพร заฉะนั้น
00:30:59สาบาทอย่าได้ส่งระแว่งความพักษีขององค์ชายยังเด็ดคาด
00:31:04ระแว่งหร่ะ
00:31:06อยากฟังคำให้การของสอขินไหม
00:31:09ให้เขาพูดจากปากเองว่า เมื่องหลังมีองค์ชายวงการอยู่
00:31:18ไม่ว่าจะด้วยวิธีไหน ค่าจะให้เขายอมรับให้ได้
00:31:23ถึงตอนนั้นเมื่อไร เขาจะถูกถอดถอน
00:31:26แล้วเขากับเจ้าอีกคน ก็จะไม่ได้ตายดีทั้งคู่
00:31:36ไม่ได้นะพระเยคฟาบาท ถ้าประสงค์เจ้าชีวิตม่อมชั้นจริง
00:31:41ม่อมชั้นก็ยินดีทวายให้ แต่ว่าสำหรับองค์ชายส่งทำไม่ได้เด็ดคาด
00:31:50แม้ว่าอาจมีข้อบอกพร่องอยู่บ้าง
00:31:53แต่องค์ชายก็ทรงมีเมตตานัก
00:31:56ถ้าตอนนี้ฟาบาท ส่งอบรมให้ดี
00:31:59เชื่อว่าอีกหน่อย ต้องเป็นพระราชาที่ดีได้น่ะ
00:32:02ฉะนั้น ขอได้โปรด
00:32:04ขอได้โปรด
00:32:12เจ้ากำลังหาวิธีที่จะช่วยเขาใช่ไหม
00:32:17พระเยคฟาบาท แต่ส่งแนะนำได้ไหม
00:32:20ตัดคาดกับเขาดีกว่า
00:32:22ที่สำคัญเอาความเชื่อมั่นระหว่างเจ้ากับเขา
00:32:24ทิ้งไปด้วยกันแล้วกัน
00:32:26ตั้งแต่พรุ่งนี้ไป ค่าจะมาว่าราชการด้วยตัวค่าเอง
00:32:29เจ้าก็เหมือนกัน ต่อไปจะไม่ขึ้นกับเขาอีก
00:32:35แต่ให้มันอยู่กับค่าแทน แล้วจะให้เป็นอารัก
00:32:50ขอให้มันทึกปากคำของนักโทษจดไว้ให้หมด
00:32:56และจงชื่อว่าสิ่งที่ตัวเองจดเอาไว้
00:33:01นั่นคือความจริง ไม่ใช่เรื่องเช็ด
00:33:04ที่สำคัญอีกจาง ต่อให้วงชายมาขอความช่วยเหลือจากเจ้า
00:33:09เจ้าก็ห้ามรับปากช่วยเหลือเป็นอันขาด
00:33:18จะทำได้หรือเปล่า
00:33:23ถ้าถามว่าจะทำได้ไหม
00:33:25ไม่ใช่ไหม
00:33:32หลองฉันจะทำให้เขา
00:33:36ถ้าอย่างนั้น
00:33:40ฝ่าวาดต้องทรงรับปาก
00:33:44ว่าจะไม่ถอดถอนตำแห่งรัชธายา
00:33:55เจ้าช่างพักดีเจอเขาจริงๆ
00:33:59แต่ความคิดในส่วนนี้
00:34:02ต่อไปจะบอกให้เขารู้ไม่ได้อีกเป็นนั้นค่ะ
00:34:05แต่ความส่วนอะไรกัน
00:34:06นี่แปลว่า
00:34:13ท่านจะสอบปากคำพวกเขาเอง
00:34:14แล้วเป็นคนบันทึกอย่างนั้นเหรอ
00:34:17ท่าน ท่านจะทำได้ลงเหรอ
00:34:20ท่านจะสอบปากคำพวกเขาเอง
00:34:22และเป็นคนบันทึกอย่างนั้นเหรอ
00:34:25ที่ท่าน...ท่านจะทำได้ลงเหรอ
00:34:28ทำได้พระเยอะค่ะ
00:34:31ม่อมฉันเป็นคนทูนขอเอง
00:34:33เพราะอะไรบอกได้ไหม
00:34:35เพราะม่อมฉันอยากอยู่ต่อ
00:34:40อยู่กับองค์ชายหรือแม่แต่ช่วยคนพวกนั้น
00:34:44ม่อมฉันกลัวว่าตัวเองจะตายไปด้วย
00:34:46แต่เท้าแชร์
00:34:49ต่อไปสำหรับบ่อมฉัน
00:34:51ฝาบาทก็คืน่าย ส่วนองค์ชาย
00:34:54เป็นระดีตไปแล้ว
00:34:56พันพูด จริงเหล่ะเนี่ย
00:35:00มีอะไรที่ไม่จริงเหล่ะ
00:35:05ขอโทษด้วยนะ
00:35:08พอค่าไม่เอาไหน เลยไม่อาจจะปกป้อง
00:35:12ความปลอดภัยของท่าน
00:35:15หรือแม่แต่กอดมการที่ยิดถือมา
00:35:18ก่อนแจทวายบังคมลาเพื่อไปอยู่กับฝาบาท
00:35:22ม่อมฉันเมื่อเรื่องจะทูนขอองค์ชายสักอย่าง
00:35:26อย่าทรงทำอะไรด้วยความวู้วามอีก
00:35:29เพราะว่า
00:35:31ม่อมฉันไม่อยากสอบปากคำองค์ชาย
00:35:34ในฐานพูดต้องสงสัยอีกคน
00:35:37ได้ไหมพระเยค่ะ
00:35:45ท่าน
00:36:00ท่าน ท่านโชชู
00:36:02มีเรื่องอะไร
00:36:04วิ่งหน้าตาตื่นข้ามาเนี่ย
00:36:06มีขาวว่าองค์ชาย
00:36:07องค์ชายทำไมเหลือ
00:36:08ถูกฝาบาทกับบริเวณ
00:36:10ให้อยู่แต่ในตำนักนะสิ
00:36:12อะไรนะ
00:36:14ขาวนี้เป็นความจริงเหรอ
00:36:16ถูกฝาบาทกับบริเวณ
00:36:18ให้อยู่แต่ในตำนักนะสิ
00:36:20อะไรนะ
00:36:22ขาวนี้
00:36:24เป็นความจริงเหรอ
00:36:26อืม
00:36:30จีดำ
00:36:32ทำไงดีล่ะ
00:36:34ร้องทีนี้พ่อข้าจะทำยังไง
00:36:38ไปสังคุณเข้ารองให้เตรียมพร้อมเอาไว้
00:36:44ถ้าเราให้เตรียมพร้อมเอาไว้
00:36:46ขาจะไปกรมอาจาเดี๋ยวนี้
00:36:48เพื่อจะไปช่วยทุกแกซอออกมาให้ได้
00:37:08ฝาบาทสมริงพระบัญชาลงมา
00:37:10ถ้าพวกท่านยอมเปลี่ยนใจจากความคิดเดิม
00:37:14แล้วเขียนตั้งสือรับผิด
00:37:16ฝาบาทก็จะทรงเมตตาไว้ชีวิตสักครับ
00:37:20รับผิดอะไรกัน
00:37:22ยังไม่เหลือหลายทางนั้น
00:37:24เราจะไม่ยอมกล้มหัวให้กับความเหลือร้ายละ
00:37:26ทิ้งคุณธรรมที่ยืดถือมาหรอก
00:37:28บอกหน่อยสิว่า
00:37:30ฝาบาทซื้อตัวเจ้ายังไง
00:37:32ใช่ไหม
00:37:34เพราะค่าเราแล้วจะได้เรื่อนตำแหน่งยังไง
00:37:36ถึงจะออกเปลี่ยนใจไปเขาของคนอื่นเขา
00:37:40ยังกล้ามาบอกให้เราสรภาพอีก
00:37:42ใส่หัวไป
00:37:44เดี๋ยวก่อน
00:37:46ได้เย็นก่อนสิแต่เท้า
00:37:48อย่าใช้อารมณ์ในการตัดสินปัญหาสิ
00:37:50ใครว่าใช้อารมณ์
00:37:52ถึงคันนี้แล้ว
00:37:54สิ่งที่รงมีก็คืนศักษี
00:37:56ค่าก็รู้ดี
00:37:58Barack ved parent
00:38:03Kara
00:38:05,- พวกเราเจ้าต้องมีคนอยู่ต่อไป
00:38:07เพื่อปกป้องออกชายในวันหน้า
00:38:09ถ้าOYังไงข้ากับใต้เท้าสิ่น
00:38:11จะยอมเสียสลับ
00:38:12เราสองคน
00:38:14จะปกป้องสักษีตามที่ที่อุตมา
00:38:17ส่วนพวกท่านอันจะต้องอยู่ต่อไป
00:38:20ความคิดค่าก็เหมือนก๊ะ
00:38:23ความคิดข้าเหมือน เหมือนใต้เตาปา
00:38:30ยังไงก็ต้องมีใครสักคนอยู่ต่อไป
00:38:36ถึงไหนก็ไม่ได้อยู่นี่
00:38:38ต่อให้เราสองคน ไม่ conjunction ได้รอดออกปาโก่จริง
00:38:41ชาตินี้ไม่มีวันเป็นสูกได้แล้ว
00:38:44ถ้าก็รู้ บางครั้งการอยู่ต่อ
00:38:47จะทรมานยิกว่าคนตายซะอีก
00:38:50มีหรือค่าจะไปเข้าใจในข้อนี้
00:38:52ยังไงข้ากับแต่เธาป๊าค ก็ขอไปก่อน
00:38:56ถ้าโชคดีก็อาจจะได้เจอกันในประโลก
00:39:00ส่วนคนที่อยู่ต่อ
00:39:04ก็อย่าคิดมาก หริบตัดสินใจสะ
00:39:08พายก็ได้ ช่วยเอากระดาษคู่กันไหมที่
00:39:24ใช่ เจ้าคิดถูกแล้ว
00:39:28ถ้าตอนนี้ไม่เพราะค่า เจ้าก็ไม่ต้องถูกตาหาร
00:39:33จับมาถึงนี้
00:39:35ขอโทษด้วยที่ให้ท่านมาลำมาแบบนี้
00:39:50แต่ว่า เราต้องอยู่ต่อถึงจะมีความหวัง
00:40:01มาหาเล็กชาต
00:40:03พายก็ค่า
00:40:05ค่าจะรบกวนให้ช่วยทำเรื่องที่ลำบากใจของท่านหน่อย
00:40:09ตอนนี้องชาย ทรงทำอะไรอยู่ ทรงรอคอยเก็บพระองเงียบเชียบเพคะ
00:40:25ติดคุกหรือไม่ก็ในระเทศ
00:40:29เส้นทางของรัชธายาติ
00:40:33ช่างวิบากยีกว่าคนทั่วไป
00:40:41ลูกแม่
00:40:43เล่นลูกหนังสนุกไหม ลูก
00:40:45อยากไปหาเสด็จพ่อ แล้วเล่นกับเขาไหม
00:40:59ถ้ามีใครมารู้เข้า
00:41:01เจ้าอาจมีโทษถึงตายก็ได้เนอะ
00:41:07หมอมฉัน
00:41:09อยู่หรือตายก็ไม่กลัวพระยะค่า
00:41:11ขอบใจมาก
00:41:23จะไปไหนกัน
00:41:25อ่ะ
00:41:26โอ้งชายมีรับสั่ง
00:41:27ให้นำความไปทูนต่อฟาบาท
00:41:29ทูนเรื่องอะไร
00:41:31โอ้งชายรับสั่ง
00:41:33ให้คนคนนี้
00:41:35ไปทูนฟาบาทว่าทรงสำนึกผิดแล้ว
00:41:39ทำไมไม่อยู่ข้างนอกกันล่ะ
00:41:44แล้ว
00:41:45จะให้เขาทำยังไง
00:41:47รีบไปรีบมาสิ
00:41:55คุณ
00:42:09ทำไมถึงเป็นแบบนี้
00:42:11ส่งอภัยด้วยเผค่ะ
00:42:12พี่จะไปช่วยนักโทษ
00:42:14เป็นความคิดขององชาย
00:42:16เพราะไม่มีทางเลือกเลยค่ะ
00:42:18ฉันเป็นการกระทําที่บางอาจนะ
00:42:20แล้วถ้ามีใครรู้เข้า
00:42:22เดี๋ยวว่าพวกเจ้าแม้แต่องชายก็จะมีโทษดด้วย
00:42:24ทำไมไม่รู้บ้าหรือไงนะ
00:42:26รู้เผค่ะ
00:42:29แต่ว่า
00:42:31แค่ครั้งเดียว
00:42:34ขอประชายาไม่ต่าครั้งเดียวเท่านั้น
00:42:54ทุกครั้งที่เล่นลูกหนัง
00:42:56ก็จะเรียกหาเสด็จพ่อ
00:42:58ลูกแม้
00:43:00จะไม่ได้พบเสด็จพ่อตั้งนานแล้ว
00:43:02ไม่ดีใจบ้างหรือลูก
00:43:04ไม่ดีใจบ้างหรือลูก
00:43:06โอ้
00:43:08โอ้
00:43:13โอ้
00:43:14องชาย
00:43:16ลูกเดือกับหมองฉัน
00:43:18จนเทพจะโอ้เขาไม่ไหว
00:43:20ทุกครั้งที่เล่นลูกหนัง
00:43:22ก็จะเรียกหาเสด็จพ่อ
00:43:24ว่าให้มาเล่นด้วยกัน
00:43:28วันนี้ก็เลย
00:43:30ในไหนลูกก็มาเฝ้าแล้ว
00:43:32ส่งเล่นกับเขาหน่อย
00:43:34ได้ไหมพี่ค่ะ
00:43:54เพื่อจะยืนยันความผิดของพวกเขา
00:43:56จะเป็นต้องมีสัญญาเมงยี
00:43:58ที่เป็นฉบับจริง
00:44:00ของเอามาให้ค่ะ
00:44:02ของเอามาให้ค่ะ
00:44:04คิดว่าต้นฉบับจริง
00:44:06นั่นจะอยู่ในเมื่อของคิมแตกมากที่สุด
00:44:16องชาย
00:44:18มอมชายรู้แล้วว่าสัญญาเก็บไว้ที่ไหน
00:44:20เธอทอง
00:44:22เอาของมาหรือเปล่า
00:44:24มันต้องกัน
00:44:26ต้องก็คงรับ
00:44:28สุดท้าย
00:44:30มันต้องกัน
00:44:32สุดท้าย
00:44:34โอ้เวลา
00:44:59โอ้งท้าย
00:45:08ถ้าฉีดกว่าข้อนี้ออกมา
00:45:18แสดงว่าสัญญาอาจจะซ้อนอยู่ในสมุตภาเบียนก็ได้
00:45:22ถ้าตอนนี้สัญญาถูกเก็บอยู่ในสมุตภาเบียนจริง
00:45:28ก็แสดงว่าต้องอยู่ที่หอตำรา
00:45:31รีบไปเอามานะครับ
00:45:33สมุตภาเบียนทำไมไม่อยู่ที่นี่นะ
00:45:36ถูกส่งไปครั้งภาเบียนที่ชงจกแล้วครับ
00:45:44รีบไปเขาชงจก
00:45:54ท่านไม่ได้ยอมรับผิด
00:45:57แต่เคียนไปจดหมาย
00:45:58ท่านช่วยเอาไปร้วมเรียมข้างถามแบบมองในชวจูได้ไหม
00:46:03อย่าทำอย่างงั้น
00:46:05สู้เคียน lidtจดหมายสำนυงผิดดีกว่า
00:46:08ข้ามแกนนี้ไปไหนอีกแล้วล่ะ
00:46:11ใช่
00:46:12ข้ามไม่เคยคิดนี้ไปไหนอีก
00:46:15ครั้งเดียวก็เกินพอแล้ว
00:46:18- ไปได้ ไป พร้อม
00:46:32ขณะที่เจ้าอ่านจดหมายชมับนี้ คิดว่าของกำลังรวมรวมไพลพล
00:46:40พูดจะบุเข้ากระมายานะ อย่าทำอะไรหุนหันพรันล่ะ
00:46:45เพราะนั้นจะไม่ใช่เรื่องดี
00:46:47แต่ไม่ได้ปลายว่าเราจะนั่งรอความตาย
00:46:51การสู้เพื่อความจริง และให้ได้ใช้ชนะ
00:46:55ข้าต้องออกไปจัดการด้วยตัวเอง
00:46:58และตอนนี้ ขายังเปลี่ยนด้วยความหวังอยู่
00:47:02ชีดำ ลูกคนเก่งของพ่อ
00:47:08ถึงวันนี้พ่อภูมิใจในตัวเจ้านัก
00:47:12ถ้ารู้สึกภูมิใจ แต่ก็รู้สึกผิดด้วย
00:47:17หรือต้องเขียนจดหมายบอกให้เจ้ารับรู้ไว้
00:47:22ถ้าหากว่าสุดท้ายแล้วพ่อไม่ได้กลับไปจริงๆ
00:47:26ก็แสดงว่าไปหาแม่เจ้าที่ตายไปขอหน้าแล้ว
00:47:30อย่าอีกชาที่นาได้พบพ่อ อยู่กับพ่อเลยนะลูก
00:47:35จงเข้มแข็งอยู่ต่อไป ใช้ชีวิตของเจ้าให้ดีงาม
00:47:41วังว่าเส้นทางอนาคตของเจ้าในวันน่า ของไม่เร็วร้ายไปขอพ่ออีก
00:47:48จงจะมาไว้ ขอให้มีความสุด ลูกรักของพ่อ
00:47:55ปรักของพ่อ
00:48:25ว่ายังไง แต่ละคุณจะสำนึกไหม
00:48:31พออย่าเข้าฝาบาศ
00:48:41ทำดีมาก
00:48:55นักโทษปากมูลซู เชิญออกมา
00:49:05แต่เท้า
00:49:10แล้วพบกันใหม่นะ ในโลกใหม่ของเรา
00:49:25ขอบคุณ
00:49:46จนถึงวันนี้ ท่านจะไม่ยอมเขียนจดหมายสำนึกผิดอีกเหรอ
00:49:51ทำไมถึงใส่ชุดกรับ
00:49:52ถึงข้า veramenteเชื่อศรษ
00:49:53ถึงครัลนี้แล้ว ๆ จะมาบนนน บนนี้อีกเหรอ
00:49:57มันไม่ใช่เวลาทําสึกทำไมต้องทุ่งฉลอบโรคชุดกรอด้วยละ
00:50:01นี่ไม่ใช่เวลาทําสึก แล้วเป็นเวลาอะไร
00:50:07คนที่คิดสันคลอนบันลัง ก็ท่านก็ทําลายบ้านเมือง
00:50:11และคนคนนี้ก็คือ
00:50:13ชุดโทรคองข้า
00:50:15ว่าบาท
00:50:17ตอนนี้ยังไม่สายหรอกนะ แต่เทาป๊าค
00:50:21ยอมรับความผิดสะ อย่าไปสัตรูกับค่าอีก
00:50:25อยู่ในธนาเพื่อนจะดีกว่า
00:50:28ทำอย่างนั้นไม่ได้ โรฟ พระเจ้าค่ะ
00:50:32เรื่องของเรื่องก็คือ
00:50:34หวังจะโค้นล้มค่าให้ได้อย่างนั้นใช่ไหม
00:50:42ใช่แล้ว สมกับเป็นปักมุลสู่
00:50:47แต่ทำไงเดียว ตอนนี้ค่ากรับนึกเปลี่ยนใจ
00:50:52ไม่อยากให้ท่านไปง่ายง่ายสันแล้ว
00:50:55อ๋อ หรือไม ให้ไปอยู่ห้องไว้อะไรดีไหม
00:51:00ค่อยดูเพื่อนจะละคน ทยอดไปจากโลกนี้ซะ
00:51:05ทุกคนอื่นค่าพร้อบจะเอาชีวิตได้หมดเลย
00:51:09แต่ท่าน เขาเว้นไว้สักคน ฝาบาท
00:51:15ก็แน่นอนแล้ว พวกค่าอยากให้ท่านอยู่ไปนานๆไง
00:51:19เหมือนค่า เอ้ยไม่ใช่สิ อยู่ให้นานกว่าค่าอีก
00:51:23ให้ลองใช้ชีวิตหนาวเด็บในใจดูซะบ้างสิ จะได้รู้สึก
00:51:27ฝาบาท
00:51:29ฝาบาท
00:51:31ฝาบาท
00:51:37ทุกคนไปข้างนอกก่อน
00:51:39ฝาบาท
00:51:53อย่าล่ะ อย่าล่ะ อย่าล่ะ
00:52:23ทหาย ideally อย่าล่ะ อย่าล่ะ อย่าล่ะ อย่าล่ะ...
00:52:38อก γ IT BABY!
00:52:44ฮülltано!
00:52:47킷
00:52:48ขอบคุณนี้
00:53:14อาว อาว เอาลับ ไม่ต้องรอ
00:53:18รีบสรรภาพเปล่าเร็วเร็วเข้า ใครที่เขียนสือยอมรับผิด ข้าก็จะไว้ชีวิตคนคนนั้น
00:53:26คนที่ควรยอมรับผิด ไม่ใช่พวกเรา แต่เป็นฟ้าบาตตั้งห่อง
00:53:34ตอนนี้ยังไม่สายเกินแก้ ตอนหน้าราสดอนทั้งหลาย ยอมรับความผิดของตัวเองซะ
00:53:48เดี๋ยวครบยุธการ เพรียดค่ะ ต่อได้แล้ว
00:53:52ทรมานต่อไป รับ
00:53:59มือด้า มือด้า มือด้วย
00:54:09ย่า
00:54:12ย่า
00:54:18ย่า
00:54:44ถ้าอย่ามัง tycker delicate Ωาอิา시า
00:54:48ฟ้าบาท ได้ปรุษ สุปรหารผมชั้นสนีกว่า พยักฆ่าฟ้าบาท
00:54:58อย่าของยุธการ มัวล่างเลอะไรอีก
00:55:02คนไหนที่ไม่ยอมพูด ให้รีบจัดการลงทันสะ
00:55:07ฟ้าบาท
00:55:10เป็นอย่างนี้หรือเปล่า ลงโทษต่อไป
00:55:12ฟ้าบาท
00:55:37ฟ้าบาท
00:55:42เดี๋ยวลูก
00:55:50ทุกคนหยุดดี
00:55:54เจ้าพวกหวดร้ายทั้งหลาย ข้าบอกให้หยุด
00:55:58ด้านแล้วหุบบากซะ
00:56:00ผมชั้นไม่ได้พูดกับพระราชา
00:56:04แต่ขอถามต้อยเธ้าทั้งหลายว่า ทำแบบนี้มันถูกเหรอ
00:56:10ขอถามเธอตักหลายหน่อยเธอ
00:56:12ว่ายังมีสติดีหรือเปล่า
00:56:16ยังไม่รีบพวกป้าอีก
00:56:18รู้ทั้งรู้
00:56:20ว่าสิ่งที่พระราชาทำอยู่ในตอนนี้
00:56:24รวดเป็นเรื่องผิดทั้งสิ้น
00:56:26ไม่มีหัวคิดกับทั้งนั้น
00:56:28ยังจะพูดอีกเหรอ
00:56:30มันเป็นวิธีพระเด็จการ
00:56:32ทุกคน มีหัวไว้รับฟัง มีปากเอาไว้พูด
00:56:36แต่ว่า
00:56:38ถ้าใครไม่ภาควิจารย์ข้าหละก่อน
00:56:42ถูกจับปธรมาณ
00:56:44ดูวิธีการหัวร้ายแบบนี้
00:56:46ไม่ใช่สิ่งที่พระราชาควรทำ
00:56:48แล้ว
00:56:54ไม่ทรงอายบ้างเหรอ
00:56:56ถ้าไม่มีอาวุธก็จะไม่กล้าสู้น่าค้น
00:56:59ไม่ละอายบ้างเหรอพยาค่ะ
00:57:02ใครมีปากแต่จะพูดทั้งนั้น
00:57:05พูดกับไปทั่วด้วย
00:57:08อีกน้อยลูกสาวข้า
00:57:10และจะลูกลูกของพวกท่านอีก
00:57:13วันนี้
00:57:14เป็นการที่เกิดอยู่
00:57:16สิ่งที่น่ากลัวที่สุด
00:57:19ไม่ใช่อาวุธที่อยู่ในมุยของคนพวกนี้
00:57:23แต่เป็นการปิดหูปิดตาชาบาท
00:57:26ไม่ให้ทำในสิ่งที่ถูกต้อง
00:57:28อยากรู้นักกว่าอีกหน่อย
00:57:30พวกท่านใจให้คำตอบยังไง
00:57:32เราจะต้องยับยังพระราชาวของนี้
00:57:36เพราะเป็นเรื่องที่ผิดจะมาหัน
00:57:40เราต้องช่วยกันหยุดยัง
00:57:42ก็ต้องช่วยกันหยุดยัง ไม่เกิดเรื่องแล้วร้ายอีก
00:57:51โอเค
00:58:06ว่าพัก
00:58:12โอเค
00:58:19ก็ต้องเจ็บไป
00:58:27กลับกลับกลับเวลา
00:58:33เร็วะ
00:58:35เฮ้าจะเป็นалы
00:58:45ฟั punchesiet่oured
00:59:05ไม่พร้อมยุติการเข็นข้าเดี๋ยวนิ
00:59:21เจ้าไม่ต้องมายุ่ง ถอยไป ถ้าเสร็จพอไม่ทรงหยุดจริงๆ
00:59:30สัญญาที่เป็นต้นทบัก จะถูกคัดลอก และส่งไปตามมาราศดอลทั้งหลอย
01:00:00เจ้าไม่ต้องต้องตาลลง mustvertลัง territoryก่อน
01:00:06horseたいคี่ก็จะติดจาก ด้วยมาก
01:00:12เราเป็นкихอ samplesไปแะนทuiить 그걸ceksin
01:00:18ใครอะไรคเชือลที่諸เดียวกมั sprached
01:00:22แกพรนาชีว�� เริ่มไปส่าย
01:00:28สเต็มทัพยาบทัพยาบทัพยาล
01:00:58아직도 늦지 않았습니다
01:01:01정의가 물결처럼 흐르는 세상
01:01:04부디 성군이 되시옵소서
01:01:07최근 세자가 김택집을 문턱이 닳도록 찾아다닌답니다
01:01:11이 세자로는 예비를 찍어누고 뽑으며 배우고 다니는 모양이라고
01:01:17지닮아
01:01:18소인에게 원하시는 바가 무엇입니까?
01:01:22수청을 원하신다면 뜻대로 하시지요
01:01:28수청을 원하시는 분들께 진심으로 감사드립니다