Category
📺
TVTranscript
00:00:00อ้าว
00:00:22เดี๋ยวเดี๋ยว
00:00:23โอ้ว
00:00:24เดี๋ยวๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆชาต seria
00:00:27เราก็ไม่ความรู้ อยากเขาสอมมันกันนะ
00:00:29เปิดประตูให้เราด้วย ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
00:00:48ใครจะอยากเข้าสอบ เราจะเปิดโรงการให้หมด ๆ คน
00:00:53ใจอีก อย่างนี้ ข้าว อย่างนี้ ค่ะ ไม่เกิดมาก
00:00:59สวัสดีครับ
00:01:04เชื่อมีโอกาสได้เข้ามาจริง ๆ
00:01:07อ่ะการตามา มันไม่ถูกเลย
00:01:13ว้าว ยิ่งว้าว มันไงดี
00:01:23ทุกคนขึ้นมาก
00:01:36พี่เร็วเข้ามาก
00:01:38ได้ท้าว ของพูดได้ท้าว
00:01:41เข้าเก่า셔ฟังมาก
00:01:43ด้วยท้าว
00:01:50เราจะทำยังไงดีครับท่าน
00:01:51ใส่เท้า ท่านจะไม่ห้ามร้ำหน่อยเหรอ
00:02:15ฟ้าบาท ฟ้าบาท
00:02:21Perักยังยีด้วยเหรอ
00:02:24วัνข้างหน่าออกข้ามา 표นในสนามสอบเหรอ
00:02:26มีคนยังนวนหนึ่งมาร้องทุกอยู่ที่ด้านหน้า
00:02:30และ จูจูลยีจองส่งก็เปิดประตัวotti Throw a
00:02:37เขา เขาเปิดประตูให้เข้ามาเช่าเหรอฮะ
00:02:39แล้ว ผู้เขาต้องการอะไรที่เข้ามะนั่นหรอก
00:02:41นักปกครอนที่ดีนั้นต้องฟังเสียงประชาชนเป็นหลัก
00:02:54ความรู้เป็นสิ่งที่อยู่กับผู้มันเพียน
00:02:58เราจึงไม่ควรตัดโอกาสให้เข้าสอบของผู้เขาด้วย
00:03:02บ่มฉันโยมรับไม่ได้
00:03:07เราต้องสอบร่วมกับผู้ไฮสาบันด้วย
00:03:11ใช่แล้ว เราไม่อยากพยากพากทบป้องเรา
00:03:18ไทยชั้นตรำจะสอบเหมือนเราได้อย่างไร
00:03:22เอาไปเลยๆๆๆ เอาไปเลยทุกคนไม่ต้องพูดบอก
00:03:36Påไว้ mashed อะไรorship
00:03:38' ขอเพียงพวกเขากับสนามสอบเดียวนี่
00:03:41พวกเราก็จะเงี่ยบเองแค่นะ
00:03:44ที่จะร้ายพวกเขาได้ ไม่ใช่เรา แต่เป็นพวกเจอ
00:03:48得... który
00:03:50ไม่มานใจหรอกยังไง
00:03:52หรือว่าครัวพวกเขา
00:03:55รู้แพร้ชาวนาชาวไหร่
00:03:56ร่อยแต่พวกข้าคนขายของ
00:03:59จะต้องเสียมาฆ่าคตไป หรือยังอย่าง
00:04:01แต่เท้า
00:04:02ไม่ไงก็นั่ง แล้วเตรียนตัวสอบซะ
00:04:05ให้ความรู้กับพวกเจ้า
00:04:06เขียนคำตอบใครตัวเอง พาดกล้าสอบในปีนี้ให้ดาศ
00:04:10นี่ต่างหากที่จะเป็นทางเดียว ที่จะล่ายพวกเขาออกไปดาศ
00:04:31แล้วเกินสิ
00:04:46เริ่มการสอบได้แล้ว
00:05:10เป็นพวกขอบการสอบได้แล้ว
00:05:16เริ่มการสอบได้
00:05:23จุดอ่อนของบ้านเมืองที่ต้องแก้ไขโดยหนุ่น
00:05:30ถ้าแก้ไขได้บ้านเมืองคูณจะพัฒนายังไงต่อไป
00:05:37เข้าสอบพร้อมกัน สุดท้ายก็ยอมให้พวกมันเข้าสอบด้วยอย่างนั้นล่ะ
00:05:44ใช่แล้วประเจอค่ะ
00:05:49เฮ้ยเชิญแม่ทับผ่านหลุง พงพงหันข้ามาพบข้า
00:05:52ให้ได้มาดูอะไร
00:05:54ให้เฮ้ยขับฝ่าบาท
00:05:55ให้เฮ้ยขับฝ่าบาท
00:06:09บ้าไปแล้วใช่ไหมเนี่ย มีเรื่องแบบนี้ด้วยเหรอ
00:06:11พอร่วงชายไม่คมก็รู้สึกแปลกๆอยู่แล้ว
00:06:15สุดท้ายก็เกิดเรื่องจริงๆ
00:06:16แล้วพวกคุณ สอบ แต่ vantage แอบคนหนื่มว่า
00:06:19ทำอะไรกันอยู่อ่ะ ไม่มีการห้ามหรือยังไง
00:06:21ไม่ingenอบอกว่ามีคนไปร้อง ทุก Ans hope قال
00:06:25ไปได้เป็นความบังเอิญหรือเปลา
00:06:26มังเอิญอย่างไร
00:06:27อยู่นี้บ้าน์บ้าคับ
00:06:28ค Toddทุกข้าวสอบจะเห็นidarเลย
00:06:30ฉันไม่มีสิทธิ์เข้าสอบก็ไปชุมดุมอยู่แถวนั้นด้วย
00:06:33แต่เท้าหญี่จองซอง ซึ่งถูกปลดไปก่อนหน้า
00:06:36ก็บังเปิดไปเปิดประตู ให้พวกเขาเข้ามาอีก
00:06:41เดี๋ยว ๆ ท่านจะพูดอะไรกันแน่
00:06:45ไม่ใช่ความบังเอิ้น
00:06:48แต่เป็นแผนที่องชายวางไว้ทุกขั้นตอนและต่างหากเหล่า
00:06:52อ๋อถ้าหาก ค่าหมายถึงสมมุตน่ะนะ
00:06:55estarเป็นยังที่ท่านพูดมาจริง เราคงให้องชายอยู่ในตำแหน่งรัธ proszęท่ายาติไม่ได้อีกแล้ว
00:07:01ยังไงก็ต้องหาทางถอดถอดเหรอ
00:07:04ถอดถอดแล้วสถทดford đấyยะ อย่าพูดเหลือไหลอย่างน susceptці
00:07:10มิลเธ่าอักสมมุตน
00:07:12มือหน่อย ท่าน ๆ
00:07:15แฟ...ฟ้าบาส มีรับสั่ง ให้ท่านไปเข้าเฝ้าโดยดวนเลยครับ
00:07:19เฮ้ย เฮ้ย มีหน้าเรา เมื่อเธอจะได้พูดแปลกๆ เขามาเข้าใจเดี๋ยวนี้เอง
00:07:30เมื่อคืนทำไมล่ะท่าน เมื่อคืนเกิดเรื่องอะไรขึ้นอย่างนั้นเหรอ
00:07:37เฮ้ย แต่มาพวกขากลังดึก ไม่เรื่องอะไรล่ะ
00:07:43ครุ่งนี้ยามเช้า ข้าเห็นจะต้องออกเดินทางสถี
00:07:47กับแพตุผที่ นี่ท่านเจะ กรับบ้าญเกิดไปเหungeะ
00:07:53คืนว่าคงเป็นอย่างนั้น ชั่วดยีวิทเนี่ย ข้าตั้งใจจะไปเยี่ยบเมืองหลวงอีก
00:08:01แล้วว่าแต่เท้า... เอ่่ม
00:08:03คิดว่าคะเดินทางผิดใช่ inspirante
00:08:07องข้าที่ช่วยให้เช่าบ้ามีศิษษคั่วค่าสอบก็เป็นความคิดที่ผิดมาหัน
00:08:11ท่านคิดอย่างนั้นใช่ไหม
00:08:15เห็นว่าค่าคิดผิดหรือเปล่า
00:08:18ไม่แล้ว ถันถูกแล้ว
00:08:22ความคิดขององชาย
00:08:24มักจะสุดโตงอยู่เสมอ
00:08:26บางครั้ง empir arch ยังเว้า วุห
00:08:29peuxบฯอรูสมีที่นี่แล้ว
00:08:31ทำไมยังช่วยเขาเอง
00:08:32อยู่แล้ววิสัยของคนหนุ่ม
00:08:36ถ้ามźไม่วุหวาม แล้วจะเป็นนุ่มได้
00:08:39รู้โน้นรู δิมไม่กล้าね
00:08:42ครวบผิดผลาดล้มเหลว ไม่กล้าสูตร
00:08:44พวกเราตั้งอาก
00:08:46ابต่อเทา
00:08:48ความคิดขององชาย
00:08:51บางครั้งก็เลยเฝอด müsst้าไปจริงๆ
00:08:53คนที่อีกน่อยจะเป็นเหนื้อหัวของราศادร
00:08:56และคนที่เราต้องเธอดทูน
00:08:58แต่อีกด้านนึ่ง
00:09:00กำลังทำให้พากตัวเองลงไปอยู่ในเหวลึกที่น่ากรว
00:09:05โลกนี้ จะมีใครบ้างที่มองลูกตัวเองในแง่อะไร
00:09:09แต่ถ้ามองในแงฝี เห็นความต่างใจจริง
00:09:13แล้วเราก็สนับสนุน น lipom เป็นสีที่พ่อแมbuchว mł records
00:09:15ไม่ใช่เหรอ
00:09:19หลังจากค่าไปแล้ว ส่วนที่เหลือคงต้องฝากทัน
00:09:24บางครั้งกัน Français แอังจะห strange sang
00:09:28แต่ตรงไม่ความเมตาตราสดน และผู้คนก็ยบย่อง
00:09:33แค่นี้ทำไมเราจะสนับสมุนเขาไม่ได้
00:09:36บ้อย
00:09:37ต่อไปถ้าเป็นไปได้
00:09:39คำหมายถึงถ้าทำได้จริงๆ ก็ให้ร่วมเมื่อกับเขา ครั้งเดียวไม่ต้องมาก
00:09:44ยอมรับความภายแพ้ด้วยกัน แถ่นี้ก็มีความหมายมากแล้ว
00:09:49แต่เท้า...
00:09:51ข้าขอฝากองชายไว้ด้วย
00:09:54ถือสว่าเป็นคำสั่งเสียครั้งสุดท้าย จากคนแกที่ไปแล้ว
00:10:04เมื่อคืนที่แต่เท้ายียมาพบค่ะ
00:10:07จากโอเคน siemprehältงี้พริษาฐานไปที่เสียครั้งสุดท้ายจากเขา
00:10:12ท่านคิดว่าเลMiBTTปลายหรือเปรา
00:10:15ไอร elephantafari คิดว่าไปที่สนำสอบเดียวนี่
00:10:22แล้วประการย์ว่าหายุติกาาสอบซะ เดียวนี่เลย
00:10:28usted...oken gefunden
00:10:29แล้วแล้วโอ้งชาย
00:10:31ถึง poco como están?
00:10:33เมือกัน elegGGDER
00:10:35ถ้าอย่าหนักอยู่แล้ว องค์ชายจะมีความหมายอะไร
00:10:38ฟาบาท
00:10:40ถ้าไม่อยากให้ข้า สั่งพระหารท่านอีกคนแล้วก็
00:10:43ได้ไปขัดขวางการสอบของผู้เขาเดียวดิ
00:10:46เอ่อ ภัยค่ะ มองเจ้ารับสอบแล้ว
00:10:50ส่งพระหาร ฟาบาทไม่รับสั่งให้แต่เท้าหง
00:11:04พระหารไม่ขัดขวางการสอบเหรอ
00:11:06ใช่ครับท่าน
00:11:08เฮ้ย ยุ่มมันใหญ่แล้ว
00:11:20เฮ้ย อันดีตัว
00:11:23ก่อนสตอบสัย ถ้าชmicว่า
00:11:26พระหารkorครับ
00:11:28พระหารกันดีต่ออาจริง
00:11:44พระหารกัน
00:11:48ทุกคนที่ควรถอยไป คือท่านกับเราจะหาจังครับ
00:12:14ท่านไม่ละอายบ้างเหรอ
00:12:19เป็นถึงคุณนาผู้ใหญ่มาเซียมให้เจ็กม่านกอร์ความวุดวายเพื่ออะไรกัน
00:12:23เราไม่หวังอะไรเหล่ะ nowadays
00:12:25แท่อยากให้มีการสอบอย่างเสมอพ่ะ
00:12:27ให้ลูกๆของพวกเราได้มีโอกาสทำฝัน
00:12:30ให้เป็นจริงทดสอบความรู้ของพวกเขานะคะ
00:12:33เดี๋ยวมาดิโผลปากล่ะ
00:12:34แค่สอบแค่เดียว มันจะพิดอะไรหน่ากันเรา
00:12:37ใช่ ๆ ช่อย
00:12:38อฟอฟอฟอฟอฟ
00:12:40อฟอฟอยท pressingผ่านไปวกอะ
00:12:43ไถลไปดี drums
00:12:53ถ่อนไป
00:12:55ถอยไป
00:12:57ถอยไป
00:13:01ถอยไป
00:13:05een
00:13:06ถอยไป...
00:13:08ถอยไป...
00:13:10ถอยไป...
00:13:13ถอยมา...
00:13:14ใครแล้วมัน จัดการ
00:13:16รับ!
00:13:26จะทำอะไร?
00:13:27รับ!
00:13:28ขอให้ดูเดี๋ยวนะ!
00:13:36เอ้ย เอ้ย เอ้ย เอ้ย ก
00:14:00ไม่มีข้า Six
00:14:03หลื้อท่าเหมือนจะมีทหารมา BETH
00:14:04สandeว่าฟ้าบาดทรงคลิวกับเรื่องนี้มาก
00:14:08ทังไงให้ยุตรีกาสอบอนนี้ ไม่ให้ไปถ้าองกสัย
00:14:11ไม่ไม่ไม่ให้เขา ยังไงก็ไม่เห็นเขา
00:14:14ถ้าเราอยู่ตอนนี้ ทุกอยากก็คือจบ
00:14:18ถ้ามีผลสอบออกมา ค่ายังพอหวานล้ำเสร็จพอได้บ้า
00:14:22หวัดไปยังไงก็ไม่ให้เขา
00:14:25เฮ้!เฮ้!เฮ้!
00:14:31เฮ้!เฮ้!
00:14:32นี้พวกต้องสับตอย จบตื่นหน้าขอล้อมอัน
00:14:35ข้าบอกให้หยุด หยุด!
00:14:39อยู่มีคนสอบได้จริง ก็เชื่ออะไรไม่ได้บ้านนะครับ
00:14:43ท่าน escreverสูงให้ช้าบ้านอย่ารู้ว่าพระชาพูดสงส่ง
00:14:47เป็นทำลายความผลของพูดเขาจังโดดร้ายแค่ไหน
00:14:50pinttor!
00:14:51เดี๋ยวก็รู้กันเอง
00:14:53ต่อให้แล้ว แล้วทำยังไงดีแล้ว ชิคก็ไม่ยอม ไม่ยอม
00:15:07โอ้ย ลองน่ะ
00:15:10ทุกคนไม่ได้ฟังเสียงไทย
00:15:14ไม่
00:15:16ไม่ว่าข้างนอกเกิดอะไรขึ้นก็ตาม เราก็ไม่ต้องไปสนใจ
00:15:23นึกแค่ว่ากว่าจะมาถึงตรงนี้ ทุกคนต้องลองมาแค่ไหน
00:15:28ป่าผ่านตั้งเท่าไร กว่าจะมีวันนี้ได้ คิดแค่นี้ก็พอแล้ว
00:15:40คำใจตัวเองสิว่ายอมทิ้งข้อสอบ แล้วออกจากคินี่ไปไหม
00:15:46ทำไม ค่าจะเข้าสอบไม่ได้
00:15:51เพราะเจ้าไม่ได้เกิดในตรงกูสงสักนะสิ
00:15:53ค่าก็รู้ แต่ก็ไม่อยากยายอมแพ้งง่ายๆ หรอก
00:15:57ไม่ได้นะ อย่า
00:15:59ทำไม
00:16:01ทำไมถึงยุคเลิกว่านี้อ่ะ
00:16:04เธอขอร้อ จะทำเจียบลักได้ไหม
00:16:09เธอร้อมล่ะ พวกเขากำลังสอบจุม
00:16:12เดี๋ยวจะล็บควรข้างในได้
00:16:15ได้พ่อเธอ ไอ้พวกเขาสอบต่อ จบเธอนะพี่ชาย
00:16:19ขอร้อมล่ะ
00:16:21ขอร้อมล่ะ
00:16:51คุณไปกัน
00:17:05เธอแก้
00:17:06อ่ะ
00:17:11เธอเรียบอด
00:17:13มีใครรู้ไม่ว่าทีนาสนามสอบพวกชาวบาก
00:17:16แล้วอย่ะถูกข้าตายแล้ว พวกเรา
00:17:19팀 ไม่ต้องท้ากันแบบนี้
00:17:23ดี répondreapaไม่ Semiert ไม่ช่วยกันดีกว่า sim
00:17:29อย่ายาว Strawberry สวัสดี
00:17:33พ��ชามองไม่ช่วย
00:17:35ไปควดไง ไป ควดไ covering มา
00:17:50ไป ไป ไป ไป
00:17:55เอาไป เอาไป เอาไป
00:17:58ของของหยุดอย่างนี้
00:18:01ไป ไป
00:18:03เริ่งสังให้พวกเขาหยุดซะ
00:18:05ไม่ได้โหนะ แต่เท่า ไปยังไงบ้างละเนี่ย
00:18:08ถ้าไม่สร้างลุก เราต้องเข้าไปเอาตัวทรงชายออกมา
00:18:12ให้ไม่รู้ว่าษาบาซุ๊กนิ้วแค่ไหน
00:18:14พี่ชาวบาศอีกโกรมกลางจะมาทางนี้แล้ว
00:18:17บายเป็นพระบัญชาของฝาบาทที่ให้ยุฐนิกาลศาบ
00:18:20เราก็ไม่ควรใช้ขำลังกับเชาบ้านจากฎนาธีเลยนะ
00:18:24มันอยากจะทำให้...
00:18:35ริวสัมให้ยุดไว้พวกเขาต่อไป
00:18:38ถ้าสองฝ่ายตาใช้ไม้แข็งเชาบ้านลุกฮือขึ้นมา
00:18:41เราจะรับมือกันไม่ไว้
00:18:43แปลว่า แล้วน้องสังควบฝาบาล
00:18:45เรื่องนี้เขาจะจัดการให้เอง
00:18:47ถ้าจะไปทุนฟาบาดเดียวนี้แล้ว ส่วนท่าน ก็ให้พวกเขาหยุดก่อนได้มั้ย
00:18:51หยุดๆๆๆๆ ทุกคนหยุดๆๆ
00:19:00หยุดถุปีๆ ทุกคนหยุดๆๆๆๆๆ หยุดๆๆๆๆๆๆ Esseวนี่
00:19:09หยุดช้าไปนะ
00:19:12หยุดตีกัน หยุดถูกปี
00:19:15ขอคุณได้เท้ามาก
00:19:17เทือปรายงานเองก็แล้วกัน
00:19:23ไม่ตีเลยใช่ไหม
00:19:25ไม่ตีแล้วสิ
00:19:26ไอ้ปรายงาน มักมากแล้วสิ
00:19:29ไม่เปลี่ยบไหมนะครับ
00:19:31กลองอยู่กับพื้นไหม
00:19:34ไม่ต้องหยุดได้เหรอ
00:19:40พระพูดชาวบาพลังขวางเอาไว
00:19:43อาหารเลยเข้าไป ขัดขวางการสอบไม่ได้เหรอ
00:19:46ใช่แล้วพระเจ้าค่ะ
00:19:59พระเจ้า
00:20:04ขอรู้แล้ว
00:20:18สอบาท
00:20:25ขอรู้แล้ว เชิญออกไปด้วย
00:20:34십ะ
00:20:45พระเจ้า
00:20:48จ้ำ
00:20:52metrics
00:20:56พระเจ้า
00:20:59สุดท้ายทุกคนก็แยกย้ายกันไปเหรอ
00:21:11อืม
00:21:12แล้วฝาบาทเหรอคะ
00:21:14เมื่อรับสั่งงดเข้าเฝ้าในระยะนี้
00:21:16โอ้ย
00:21:18แล้วนี่ ฝาบาททรงคิดยังไงกันแน่นะ
00:21:21ดูโรบการแล้วเหมือนไม่ค่อยปกติ
00:21:24แต่องชายก็ทรงทําเกือนเหตุไปเหมือนกันนะ
00:21:28คุณหน้าฝายหัวเก่วก็บอกว่า ฝนดูไม่ได้แล้ว
00:21:32ฝนดูไม่ได้ แปลว่าอะไรคะ
00:21:35ไม่ว่าจะมีทายาดหรือไม่
00:21:38ยังไงก็ต้องถอดถอนองชายยีสืนออกไปไง
00:21:40ฮะ
00:21:42เออ
00:21:43เออ
00:21:44เออ
00:21:45เออ
00:21:46เธอเธอเยี่ยม
00:22:16เจ้าเจ้า
00:22:46ร้อยชื่อผู้ได้ขนาดสูงสุด โรกอันดับสาม คิมชีมาร์
00:22:56รอบ
00:22:58สองอือย่อง
00:23:00เอาค่าครับ
00:23:02ฮงตกสุด
00:23:04เฮ้ย จริงดี นั่นค่า นั่นค่าครับ
00:23:07ยังไงล่ะ
00:23:09ขึ้นไปได้ไง
00:23:11บzedนเถอะ
00:23:14กวะ...นั่นที่ uwย
00:23:17ช่างชี Luke 2
00:23:19เฮ้ยครับ
00:23:21ได้ไงนี่ฮēฮ boundaries
00:23:22ข Casey loved
00:23:25รอบอันดับ 2
00:23:26พิมโโดย Hugo
00:23:28ครับ
00:23:30มิงองวูทรพินจุน
00:23:34ครับ
00:23:36รอบอันดับ 1
00:23:37สิ้นจินว่า
00:23:38ครับ
00:23:39นี่จะสอง
00:23:41เจ้าเจ้า
00:23:43ไม่มีอย่างนี้ ใครชื่อเจ้าต่อ
00:23:45ข้าหรอ
00:23:47ข้าได้เหรอ ชื่อข้าด้วย
00:23:49โอ้ยอยู่นี้ครับ
00:23:51ชื่อตัวเองกัน
00:23:53ลำดับต่อไป
00:23:55คือจองหงวน
00:23:57จองหงวนคือ
00:24:03ทางทุงกี้
00:24:09ไว้
00:24:11อะไรไว้
00:24:13ไข่ไว้
00:24:23รูปร่อคนนี้นี่เอง
00:24:25อ๋อ
00:24:31ดูที่ นี่สองไข่
00:24:33นี่แจ้งแล้ว
00:24:35พี่น้ำ
00:24:37ไม่เป็นต้องก่อน
00:24:39รูปร่อ
00:24:59ยินดีด้วยนะ
00:25:01ก็จะมาถึงวันนี้
00:25:03ไม่ง่ายเลย
00:25:05เพราะมีเจ้าเข้ามา
00:25:07เปิดทำให้โชว์ซ่อน
00:25:09คนพบเส้นทางใหม่ของเรา
00:25:11อ๋อ
00:25:13ยินดีด้วย
00:25:15ก็จะมาถึงวันนี้
00:25:17ไม่ง่ายเลย
00:25:19เพราะมีเจ้าเข้ามา
00:25:21เปิดทำให้โชว์ซ่อน
00:25:23คนพบเส้นทางใหม่ของเรา
00:25:25เกิด้วย
00:25:27เกิดเวิน
00:25:29โชว์ซ่อน
00:25:31โชว์ซ่อน
00:25:33ที่รับสุด
00:25:35โชว์ซ่อน
00:25:37คุณหายะ
00:25:39เกิด
00:25:41เกิด
00:25:43เกิด
00:25:45อื้อ...
00:25:57โอ้โห เกี่ยวบีเลย
00:26:00อื้อ...
00:26:02ค่อยดูให้ว่าใจ
00:26:05จ้องหมุนคนใหม่ นี่ ทั้งกีนี่มันอะไรกันเนี่ย ทำไมเจ้าฉัน
00:26:08ค่ะ 관심 ฉันเป็นจ้องหมุนแล้วไง
00:26:10แปลว่าการสอบปีนี่ ถ้ายามแดนสูงสุดแล้วมาก
00:26:13ทริง Feelszone
00:26:16เอ่ยมาดีใจเลยก forte
00:26:19овор vast
00:26:22ฉันรูกสอบได้
00:26:24ทำได้แต่ไกลเลยนะ
00:26:28จูกเก็งมาก
00:26:29ทำได้ด้วยเลย
00:26:29น colouredลัมบากหน่อยนะ
00:26:35อย่า込อร้า Singapore
00:26:37อย่ารู้ว่าว่า analytics
00:26:39ใช่
00:26:41รับความไม่เอาไหนข้าค่า หรือทำไมท่านต้องเจ็บตัวแบบนี้ ถ้าต้องขอโทษจริง ๆ
00:26:59มันปรายของชีวิต เอทำงานชิ้นนี้ ม่อมชั้นรู้สึกภูมิใจมากกว่า
00:27:09ริบเสด็จกลับวังถึง ระม่อมชั้นก็ต้องไปเข้าเฝ้าเหมือนกัน
00:27:13ไม่ต้องลอง ถ้าไม่ต้องไปแล้ว มันหาถ้าจากนี้ ถ้าจะเป็นคนรับเอาไว้เองคนเดียว
00:27:39ทุกคนรออยู่นี่ก่อนอ่ะ
00:27:41ทุกคนรออยู่นี่ก่อนอ่ะ
00:27:43ทุกคนรออยู่นี่ก่อนอ่ะ
00:28:07อยู่นี่ก่อนอ่ะ
00:28:29อะไรกันเนี่ย
00:28:31พวกท่านยังไม่กลับกันอีกเหรอ
00:28:33ทำแบบนี้ต้องการอะไรอ่ะ
00:28:35อriel ไอ้พวกพายมาใส่ทุกขุ้นนาง
00:28:38อยู่ในที่ทำงานของเราคิดว่าเหมาะแล้วอ่ะ
00:28:41ท่านคิดอะไรกันแน่เนี่ย
00:28:43ตอนสอบก็ได้ช่ามองชายให้เลือกลงความคิด
00:28:46ถ้าไม่อยากห้ามพระโรค พวกไงเนี่ย
00:28:49อืม
00:28:51แทนที่จะห้าปรอบ สู้ให้ยอมรับความจริงดีกว่าไหม
00:28:55ค่อยดูเธอหน่ะ ถึงพวกเขาสอบได้ก็ไม่มีประโยชน์ล็ก
00:28:59เพราะไม่มีใครร่วมมือได้การทำงาน มีแต่ฝันหวานไปเท่านั้น
00:29:03และไม่นาน เวลาจะเป็นเครื่องพิศูตร ว่าองค์ชายทรงคิดผิดอีกอย่างนั้น
00:29:09ผลออกมาแบบนี้
00:29:15ลูกร้านของคุณนาวฝ่ายอนุรักษ์ที่สอบได้จริง ๆ มีแค่สองคนเท่านั้น
00:29:20ในขณะที่สามันชนสอบได้เกินกว่าครึ่ง
00:29:24อ่า...
00:29:26คนที่ออกมาทำให้ค่ะตกใจจนผู้ใหม่ออก
00:29:32เธอนี้คือผ้นสท дисก็ความอ่อนด่อยของรับ
00:29:35แทนที่ย์จะตำหนีองค์ชาย เราน่าจะท็บทูนตัวเองให้มากเลยส้ำเปล่า
00:29:41ท็บทโทนอะไร...
00:29:44ทำไมเราต้องกันฝ่ายท็บทโทนด้วย
00:29:46ชาวนาและพ่อข้า draw at และ Förชให้จัดที่ตำนิศึกฎะเรา
00:29:50กับรวมหัวรักขององค์ชายมาทำลายเจ Social
00:29:51draw on이 providers
00:29:53แต่ถ้าจะเลือกคุณมาทำงาน
00:29:55ก็ลูกร้านของเราไง
00:29:56ถ้ายาดคุณน้ำไม่จะเกียดคร้านไปบ้าง
00:30:01แล้วก็กลับไปสั่งสอนเขียวเข็นกันได้
00:30:03แท่ที่จะใช้วิธีทำลายระบบชนชั้นแบบนี้
00:30:06ใช่ ๆ
00:30:08นี่ท่าน
00:30:09คนที่สอบได้
00:30:15ค่าจะไปรับร้อม
00:30:18สิทธิ์พ่อ
00:30:19ค่าไปลงชื่อในประกาศ
00:30:21จากนั้นเจ้าประยกเลิกซะ
00:30:23หม่วมฉันทำไม่ได้ พระเยอค่ะ
00:30:26갖고ลุก anderen
00:30:29เป็นตอนเหตุของเรื่อง ไม่ใช่ เจ้า
00:30:32แต่ประเจ้าแก้หญีงนี้ ส่งคนนั้น
00:30:35มันเป็นคนสufραาม psy ให้เข้าสู่ศนหน้ำสอบ
00:30:37อย่าไม่มีทางเลิก และจำใจต้องอนุญาตมา
00:30:41ไม่ใช่อย่าง whipping พระเยอค่ะ
00:30:43เลิกว่าว่าไม่ใช่ ไม่ใช่ค่าสถีได้ไหม
00:30:46ได้โปรท
00:30:47ทรงอ่านคำตอบพวกนี้ก่อนเธอ
00:30:51เช้าหน้าคือกระดูกสลังของชาติ สมคุณแบบปันที่ได้ให้สมดุล
00:30:55บ้านเหมือนถึงจะเดินหน้าต่อได้
00:30:59การลดสวยทหาร จะทำให้เงินคงคางลดลม
00:31:02เฉลี่ยจัยคนละ หนึ่งส่วน ที่จะช่วยได้
00:31:05พวกเขาต่างเสนอวิธีที่จะช่วย แกปัญหาเศรษฐกิจอย่างยักยืน
00:31:09ความรู้หลากหลายจนหน้าถึงมาก
00:31:13ขอเพียงทรงอ่านเท่านั้น สัวกนิดก็อย่างดี พ่ Religion ท่านิดพ่อ
00:31:17จะรู้บ้านเมืองและทุปกาลคนแบบนี้
00:31:20สัสดท์กโรEO กำลังมง
00:31:22itti ah
00:31:24,, дажеเอาไปเบ้าทิ «ซ่อน»
00:31:27ถreteพ่อ
00:31:28ยืนเฉยทำไมล่า มองให้เป็นเบ้าเรๆ
00:31:30อสวนที่ ทำไมล่ะพ่อ
00:31:36hij tarde
00:31:38ชนชั้นแรงงาน
00:31:43โดยฐาน่ะแล้ว
00:31:45ถือเป็นกราดลุกสำหลังของบ้านเมือง
00:31:47ผลมากบายเหร่านี้
00:31:49ต่อให้บางคนมีความรู้สูง
00:31:51ก็เปลี่ยนปร้องโครงสร้างสังคงเขาเราไม่ได้รก
00:31:53ม่อมชั้นไม่เข้าใจว้าท partnered PF พ่อต้องพยยาม
00:31:58สร้างกำแพงขวางก่อนพวกเขา
00:32:00ถ้าเราไม่มีระบบชนชั้น
00:32:02ที่กระทบหนักสุดก็คือราชศำนัก
00:32:05พระชวงก็ทำกับโชว์ซ่อนล่มสลายไปด้วย
00:32:09สะเด็บพ่อไม่ส่งคิดว่าใจแคบไปหน่อยเหรอ
00:32:12อะไรคือใจแคบหรือว่าใจกว่า แล้วพระชาจะถูกมองข้ามไปไม่ได้เด็ดคัด
00:32:20อาละ นี่จะเป็นโอกาสครั้งสุดท้าย ยิจองสอง ไปจัดการมันซะ
00:32:27รวมถึงยนดสักที่มอบให้พวกใคร จะก็ต้องเอากลับคืนมาด้วย
00:32:33ม่อมฉันทำไม่ได้
00:32:38เจ้า ทำไม่ได้เลย
00:32:41ยังไงก็ทำไม่ได้
00:32:46ถ้าอย่างนั้น
00:32:51ถ้าอาจจะต้องเสียเจ้าไป
00:32:54รวมถึงโชว์ซ่อนเรา
00:32:57ก็อาจจะต้องเสียรัชทาญาติไปด้วย
00:33:03ถ้าหากเจ้าไม่คิดจัดการเรื่องนี้เอง
00:33:09ค่าก็อาจต้องปลดเจ้าออกจากตำแหน่งรัชทาญาติสะ
00:33:15ถึงอย่างนั้นเจ้าก็ไม่คิดจะเปลี่ยนความตั้งใจใช่ไหม
00:33:18ส่งอาภายด้วยพระเจ้า
00:33:20ถึงอย่างนั้นเจ้าก็ไม่คิดจะเปลี่ยนความตั้งใจใช่ไหม
00:33:24ส่งอาภายด้วยพระเจ้า
00:33:30ถ้าจะให้หมอมฉันท่อทิ้งคุณนายที่จงรักพักดีจริงๆ
00:33:34และอยากให้หมอมฉันทําลายความฝายของรัชดอนให้พีนาทกับมือแล้วก็
00:33:36หมอมฉันขอไม่เป็นรัชทาญาติดกว่า
00:33:38ส่งอาภายด้วยพระเจ้า
00:33:40ถ้าจะให้หมอมฉันท่อทิ้งคุณนายที่จงรักพักดีจริงๆ
00:33:46และอยากให้หมอมฉันทําลายความฝายของรัชดอนให้พีนาทกับมือแล้วก็
00:33:52หมอมฉันขอไม่เป็นรัชทาญาติดกว่า
00:34:08โอ้ย
00:34:22โอ้ย
00:34:36องค์ชายสงคิดดีแล้วเหรอ
00:34:38ถ้ามันจะได้สงบู้หวามขนาดเนี่ย
00:35:06sh whitening
00:35:26สองถอดตอนไม่ได้นะพระเยอะครับ
00:35:29ก็เค้าบอกเองว่า มรอมการตณ % นี้อีกแล้วนี่เนาม
00:35:31chipm chir?, อีกซับซับทุก Extension
00:35:32อิพย์ nos
00:35:34แต่ขอเวลาสักนิด ขอสบให้เวลาหม่อมชั้นหน่อย
00:35:40ความหมาคุ้งเจ้าก่ว่าคือ สามารถจะยับยังเขาได้เหรอ
00:35:45ใช่แล้วพระเยค
00:35:47และถ้าไม่ได้เหรอ คิดจะทำยังไงต่อไป
00:35:57หม่อมชั้นขอเอาชีวิตตัวเอง เป็นสิ่งเดิมพัน พระเยค
00:36:04ไม่ได้เหรอ
00:36:19ยอมสละตำแหน่งอย่างนั้นเหรอ
00:36:22จริงเหรอ ที่องค์ชายไม่รับสั่งแบบนี้ออกมาน่ะ
00:36:26มันความจริงแน่นอน
00:36:28ให้ลูกชายเลวร้อยแค่ไหน
00:36:31เขาจะเป็นพอออปลดเขายังไงก็คงไม่ใช่เรื่องไงนัก
00:36:35บาทนี้เชื่อว่าฝาบาทคงจะสับสนพระไทยไม่น้อย
00:36:39ต้องเป็นอย่างนั้นแน่ๆ
00:36:41และสำหรับพระสนม นี่คือสวรรณ์เข่าข่างแล้ว
00:36:47ตอนนี้แค่กุมพระไทยฝาบาทเอาไว้ให้มัน
00:36:51และให้ปลดปลานพระสนมไปนานๆ
00:36:53จากนั้นก็ทรงมิทายาเท่าไว้เยอะๆ
00:36:57ทีนี้ตำแหน่งพระมเหสีก็จะเปิดกว้างสำหรับพระสนม
00:37:03ยังชนิดใครก็ไม่อาจท่าบรรมีได้
00:37:09องค์ชายจะสละตำแหน่งอย่างนั้นเหรอ
00:37:13นี่มันเป็นไปได้ยังไงกัน
00:37:17และตอนนี้องค์ชายประทับอยู่ไหน
00:37:21ราศดอนสุกใจ ยังมีสุกเป็นสองเท่า
00:37:26เห็นราศดอนเป็นทุกก็ทุกกว่าเหลือแสน
00:37:30นี่คือหัวใจหลักของผู้เป็นพระราชาโดยแท้จริง
00:37:34เสียงอาจนังสือช่างเพราะนะ
00:37:36ไม่ต้องลุกรอก นั่งลงเหมือนเดิมนะละ
00:37:41โอ้โห อ่านคำสรของเม่งเจื้ออยู่เหรอ
00:37:52อายุเท่านี้ยังเร็วไปหรือเปล่า
00:37:55พอจะจำประโยคไหนได้บ้างเหล่ะ
00:37:59เห็นราศดอนสุกใจ ย่อมสุกเป็นสองเท่า
00:38:05เข้าใจความหมายประโยคนี้ไหม
00:38:08หมายความว่าพระราชามีความสุกเมื่อเห็นราศดอนอยู่ดี
00:38:13และราศดอนก็เปริ่มใจที่เห็นพระราชามีความสุกพระเยอะค่ะ
00:38:17มีความได้เก่งมาก แสดงว่ารู้เยอะขึ้นน่ะเนี่ย
00:38:22ว่าแต่เสด็จพ่อ
00:38:24ชาวบ้านจะมีความสุกด้วยเรื่องอะไรพระเยอะค่ะ
00:38:27และหม่มฉันคุณจะดีใจกับพวกเขา
00:38:30ด้วยเรื่องอะไรเหลือพระเยอะค่ะ
00:38:33ความสุขของชาวบ้านนั่นเหลือ
00:38:38คือการยอมรับพวกเขา
00:38:42เมื่อต่างเกิดมาแล้ว
00:38:45แต่รับการยอมรับอย่างเท่าเทียม
00:38:47ความสุขนี้น่าจะเป็นหลักพื้นฐาน
00:38:51ความตั้งใจขององค์ชาย
00:39:00นั่นมีอะไรจะเปลี่ยนได้อีกแล้ว
00:39:03มา เรามาด้วยกันดีไหม
00:39:06ดีเมื่อค่ะ
00:39:18ถ้ารู้ไหมว่าทำอะไรลงไปเนี่ย
00:39:20เปิดประตู ใจเท่า
00:39:23เฮ้ย เดี๋ยว
00:39:26แต่เท่า
00:39:34ช่วยไปทวนฟาบาดด้วยว่า
00:39:36ถ้าจะลักเว้นชีวิตตะแกยังค่า
00:39:38จนทำสิ่งที่บังคับคนอื่นแล้วก็
00:39:40ให้รีบมีรับสั่งมาเอาชีวิตเข้าไปเร็วเร็วเลย
00:39:44แต่เท่า
00:39:46เท่า
00:39:48ถ้าบอกว่ายีจองส่ง เดินเขาหรืนจำเอง
00:39:52เดี๋ยวไม่มีใครจับหรือ
00:39:54ใช่แล้วพระเยอะค่า
00:39:56ตกรมว่าลูกสินเป็นคนยังไงกันแน่
00:40:02ทั้งจีจองส่งและแชร์จีกรง
00:40:06คนที่ใครก็บังคับไม่ได้กลับไปเห็นแก่เขา
00:40:10จนยอมเอาชีวิตเข้าแรก
00:40:13หรือแม่แต่มินแบทรง
00:40:16คนที่มีความคิดอนุรักษ์แท้ๆ
00:40:19ค่อยได้พูดคุยกับองชายเข้าหน่อย
00:40:22ก็ทำเหมือนขาซื้อติ
00:40:24ทำอะไรที่แปลกแยก
00:40:26ไม่เข้าใจเลยว่า
00:40:28อำนาจที่เขามีอยู่ในมือ
00:40:31มันคืออะไรกันแน่
00:40:40ถ้าให้เขาปกครองโชว์สันต่อ
00:40:45บ้านมืองจะไปในรูปไหน
00:40:48และค่า
00:40:50จนวันนี้
00:40:53ที่ใช้สองมือประคับประคองโชว์สันมาโดยตลอด
00:40:56อาบเงินต่างน้ำ
00:40:58จนมาถึงวันนี้
00:41:01ถึงว่ามันได้สร้างคุณอุปการ
00:41:03อะไรฝากเอาไว้เลยยังงั้นเหลือนเนี่ย
00:41:07ถ้าฝอบาตไม่ทรงสบายประไทย
00:41:09นั้นต่อที่องชายถูนว่ายินดีสลาดตำแหน่ง
00:41:12ทำไมฝอบาตไม่ทรงสุกคิด
00:41:15หาทาหวัดล้อมให้ยอมอ่อนข้อและพยายกข้า
00:41:18เพราะว่าเขาเป็นลูกข้า
00:41:20ลูกแท้ ๆ ของข้าด้วย
00:41:24ฝอบาต
00:41:26แต่ว่า
00:41:29ถ้าเขายังดื่อดึง
00:41:31ไม่ยอมเปลี่ยนความคิดจนแล้วจนรอด
00:41:34เพื่อเห็นแก่บ้านเหมือง
00:41:37ถ้าต้องทิ้งเข้าไปก็ได้
00:41:41เพียงแต่ว่าตอนนี้
00:41:45ถ้าจะถือตามกฎมนเทียนบานแล้วก็
00:41:51เจ้าพี่ที่มีวิทายาติที่เป็นช้าย
00:41:54ถ้ามาเลือกในสายของข้าด
00:41:57มีหวังเกิดมารสุมใหญ่โตแน่
00:42:00ข้อนี้ทั้งก็รู้ดีกว่าใครไม่ใช่เหรอ ฮะ
00:42:08เราอย่าเพื่องมองว่าเขาจะคิดยังไง
00:42:10เอาแค่ผิวเผินก็ยอมสะสางเรื่องยุ่งยุ่งทั้งหมดที่เกิด
00:42:16เพราะเขาเป็นต้นเหตุ
00:42:19ข้าก็ยังพออนุโรมให้ได้
00:42:21ให้เป็นรัชธาญาติต่อไปได้
00:42:26ก่อนที่ทุกอย่างจะมีข้อสรุปออกมา
00:42:30ถึงจะเป็นหุนเชิดก็จะให้เขาอยู่ไปก่อน
00:42:34พวกคุณนางใหญ่น้อย ยังได้มีคิดสัญหารัชธาญาติไปมากวนใจข้าอีก
00:42:51จดหมาจากแต่เท้าอยีจองสองพยาค่ะ
00:42:54ตอนนี้เขาอยู่ในเรียนจำเรียบร้อย
00:42:56และสังพวกเราเอาไว้ว่า
00:42:58ให้ทําตามความประสงค์ขององชายเท่าอีก
00:43:00ไม่ได้ เขาไม่เห็นด้วยกับเขาอย่างแน่นอน
00:43:04เฟ้าอีก square впกพ้อมคนทําดี
00:43:06เป็นน่าที่พื้นฐาของคนที่เป็นเจ้านายอยู่แล้ว
00:43:10ไม่จะต้องเสียงกับการสูลเสียตำแหน่งยดสัก
00:43:15เขาก็ทําไม่ได้ที่จะตัดขาดคุณนางที่พักดีไป
00:43:19โ่งชาย
00:43:23นาเสียดายที่ฝากไม่ท�นเห็นด้วยกับเรา แต่ก็เป็นเรื่องที่คิดไว้อยู่แล้ว
00:43:35ท่านที่เริ่มงานนี้เราก็รู้แล้วว่าอาจทุคลมองว่าเสียสติ
00:43:41แต่ว่าคนที่ออกมาก็น่าถึงกว่าที่คิด
00:43:45สามมันชนสอบได้ถึงสี่คน แม้ ฐานพุกเขาจะต่ำต่อย
00:43:51แต่ความโร่สูงจะได้รับการยอมรับ ยังปฏิษณร시 acontece
00:43:56เพราะฉะนั้น องชายจะต้องสานต่อจากจบนี้
00:44:01และก่อนอื่น คือต้องยอมเสียสลักม่อมชั้นขน
00:44:06อย่าให้ความรู้ศึกส่วนตัว ทำให้ตัวเสียงานใหญ่ที่ทุ่มเทมาขนาดนี้
00:44:11นี่เช่นนั้นแล้ว สิ่งที่เราทำไปก็จะเสียเปรา
00:44:14และถูกตรosionหน้าว่าเป็นคร schöneกรรมสินคิด
00:44:17ขอเนี้ย พอให้ทรงจุดจำไว้ให้มัน
00:44:20อองชาย ถ้าจะมาเกรียดกล่อมค่าไม่จำเป็นหรอก
00:44:50เธอร์นกลับไปดีกว่า
00:44:52ไม่สองคิดว่าน่าเสียดายบ้าง
00:44:59เรามาสมมุติเล่นเล่นดูว่า
00:45:03เราสองคนไม่ได้เป็นนายกับบาว
00:45:06แต่องชายเป็นน้องแท้ๆของหมอมชั้น
00:45:11หมอมชั้นก็คงต้องตบองชายแน่
00:45:17ไม่เข้าใจว่าทำไมยังไม่น่ามาอยู่นี่อีก
00:45:21เพื่อจะมีห้องหนังสือแห่งนี้
00:45:26เพื่อให้มีที่ส่วนตัวสำหรับให้องชายได้หาความรู้และวางแผนการ
00:45:31สงไม่รู้หรือว่า
00:45:33บริวันที่อยู่รอบข้าง
00:45:35รวนเอาชีวิตเป็นเดิมพันทึงสิ้น
00:45:38เพราะที่นี่เป็นเหมือนฐานกำลังขององชาย
00:45:41ทุกคนจิงยอมทุ่มเทให้
00:45:44เชื่อว่าน่าจะคิดแบบนี้
00:45:46แต่องชายกำลังจะทำให้สิ่งที่พวกเขาเสียสละกลายเป็นสูนปราบ
00:45:50พอที่
00:45:52นั่นคือจะสละตำแหน่งแล้วจะถอยอด
00:45:54สงนึกว่านี้เป็นของเด็กเล่นละไง
00:45:58ข้าพิ until i saw this
00:46:00ข้าทิ้งขุนนานพักดีไม่ได้
00:46:02รวนท่างทำลายความหวังของรัสดอน
00:46:04ข้าเขายิ่งทำไม่ได้อย่างเด็จครัว
00:46:06เรื่องนี้หรอ
00:46:08บริว่า
00:46:10องชายแค่ท่งคิดจะถ่ายบา Lions ให้ตัวเองเท่านั้น ha
00:46:14แต่เท้าแทร
00:46:16บริว generator
00:46:18จากนิกรสatesเกี่ยวโค้งจะปลอดไภได้
00:46:20แต่ล่ะคนยังจะใส่ชุดคุนนาน
00:46:22ก็ยังราบรื่นได้อย่างนั้นเหรอ
00:46:25ไม่เลย
00:46:27ตั้งแต่ฝากบาทจะถึงคนลางใหญ่น้อย
00:46:29แต่ละคนแทบจะไปรุมทึงพวก เทาให้ราออกไปซะ
00:46:32หรือต่อให้องชายราออกจากตำแหน่งรัศถายاش
00:46:36ก็ไม่สามารถปอกป้องอะไรได้อีก
00:46:40รักษาได้เพียงสิ่งเดียวเท่านั้น
00:46:45ก็คือสักสีที่แทบจะไม่มีความหมายใด ๆเหลืออยู่
00:46:50งันเฦ thatsเห็นคุณค่าของมนุษย์
00:46:54ฉุณชั้นว่าแรงงานไม่ว่าชาวน่าชาวไหร่หรือitives พ่อข้า
00:46:57รวนอย่ายมีความเสมอภาคเท่าเถúblic
00:47:00ม่อมฉันรู้และเข้าใจดีด้วย
00:47:04แต่ตอนนี้แม้แต่ม่อมฉัน
00:47:07ก็เห็นว่าการใช้พวกเขามารับราชการมันเร็วเกินไป
00:47:11ยิ่งเสียงคัดๆจากฝาบาทและพวกหัวเก่าด้วยแล้ว
00:47:15มันจะไม่ probably would be such a secret
00:47:19เพราะฉะนั้น Gary G.
00:47:21ก็อย่าทรงยื่นการอีก
00:47:22ได้โปรดท็บทรใหม่ด้วย electoral
00:47:25ถ้าองชายอมอ่อนข้อ มองฉันจะอยู่เคี้ยงข้าง
00:47:28ถ้าใครเอาเรื่อง ก็ให้ผ่านมองฉันไว้ก่อน
00:47:31เพราะว่า...
00:47:33เราอยังต้องรับมือผู้หัวเกาอีก
00:47:37โปุจจะต้องต่อสhadowอีกเลย
00:47:40บong แต่เอาฉัลนะ
00:47:42อ่อมกำลังไม่ดีกว่า
00:47:45รอจังอีกน้อยได้คลองราดเมื่อไหร่
00:47:49พ่อยสร้างโลกใบใหม่ขึ้นมา
00:47:55นี่ตั้งหากและคือสินที่
00:47:59ผู้เป็นพระราชาสำคลกระทำยังมีสักษี
00:48:07และจนกว่าวันนั้นจะมาถึง
00:48:10วันนี้ก็ต้องยอมแพ้ก่อน
00:48:14ไม่ว่าจะเจ็บแค้นแสนสาหัด
00:48:18ก็ต้องยอมอ่อนข้อเพื่อจะยิ่วต่อไป
00:48:31องค์ชาย
00:48:44อ๋อพี่ใหญ่
00:48:46นึกว่าใครอยากพบข้าสิน่ะ
00:48:48อ๋อพี่ใหญ่
00:48:50นึกว่าใครอยากพบข้าสิน่ะ
00:48:52อ๋อ
00:48:54แม้ดูสินี่
00:48:56ชุดนี้เหมาะกับเจ้าจริงๆ
00:48:58อ๋อดูจริงหรือเปล่า
00:49:00อ๋อ
00:49:02อ๋อพี่ใหญ่
00:49:06นึกว่าใครอยากพบข้าสิน่ะ
00:49:08อ๋อ
00:49:10แม้ดูสินี่
00:49:12ชุดนี้เหมาะกับเจ้าจริงๆ
00:49:14อ๋อดูจริงหรือเปล่า
00:49:16อ๋อ
00:49:18เมือนช่วยที่ใส่อยู่ประจำ
00:49:22เหมาะกับเจ้าที่สุดแล้ว
00:49:24อ๋อ
00:49:26อ๋อ
00:49:27เพียงแต่จะบอกว่า
00:49:28ทงกี้
00:49:30อ๋อ
00:49:32พี่อาจต้องให้เจ้าทำเรื่องลำบากใจบางอย่างแล้ว
00:49:36ทำเรื่อง
00:49:38ลำบากใจอ่ะ
00:49:48ความรู้สึกเป็นยังไง
00:49:54อ๋อ
00:49:55จดหมายเนี่ย
00:49:57ก่อนจะมาอยู่กับข้า
00:49:58รู้สึกยังไงบ้าง
00:49:59ใครมีรับสางปลดหมอมฉัน
00:50:01เนิราเทศไปอยู่ชายแนท
00:50:03พร้อมกับใต้ท้ายีจองสอง
00:50:05หมอมฉันก็ยินดีรับพ่อครับ
00:50:11คืนวันนั้น
00:50:13ผมทายไปบ้านท่านพูดอะไรบ้าง
00:50:16พูดเรื่องอะไรถึงได้เห็นดีเห็นงามนักนะ
00:50:20ผมฉันไม่ได้เห็นดีเห็นงาม
00:50:22และผมฉันไม่ได้ทำพระองค์ชายมาขอร้อง
00:50:26แต่ทำตามความเชื่อตัวเองเท่านั้น
00:50:29ตามหลักชนฉันสูงควรจะเหนือกว่า
00:50:32หรือจำเป็นต้องเก่งกว่า
00:50:34แต่ว่าการสอบคราวนี้ทำให้ความคิดนี้ปลียนไป
00:50:39ในธนักคุณนางเมื่อมีข้อสงสัยบางอย่าง
00:50:42ก็ซ้ำควรทดสอบและแค่ไขสมัย
00:50:45เมื่อฟาบาทไม่ทรงรับเรื่อง ผมฉันก็ต้องล้าออกเพื่อแสดงความรับผิดชอบพระเจ้าค่ะ
00:51:05ตั้งแต่ฟาบาทจึงถึงคุณนั่งใหญ่น้อย แต่ละคนแพบจะไปรุมถึงพวกเขาให้ล้าออกไปซะ
00:51:09หรือต่อให้องชายละออกจากตำแหน่งแล้วจะทายาต
00:51:13ก็ไม่สามารถปกป้องอะไรได้อีก
00:51:19ไม่ว่าจะเจ็บแค้นแสนสาหัด ก็ต้องยอมอ่อนข้อเพื่อจะอยู่ต่อไป
00:51:39มอมฉันจะส่งตัวยีจกซอง ให้ไปอยู่ที่อื่นเอง
00:51:47จากนั้น ตำแหน่งที่มอบให้สามันชนที่สอบผ่านเข้ามา
00:51:53มอมฉันก็จะขอเอาคืนทั้งหมด คือว่าการสอบเป็นโมคล้าไป
00:51:59บอกเหตุผลข้ามอะไรซิ
00:52:02เพราะก่อนเห็นผู้จาเสียงแข็งว่า ยินดิจะสละตำแหน่งรัชทายาต
00:52:10และทำไมอยู่ดี ๆ กลับเปลี่ยนใจซะละ
00:52:13เหตุผลเพราะอะไร
00:52:15เพื่องรู้ความสำคัญของอำนาจหรือยังไง
00:52:19ยังอย่างดิ
00:52:23ชึ่งๆ
00:52:28คิดง่ายไปหรือเปล่า
00:52:29ถ้าแค่ให้ชุยปริหารเดิừaเท่านั้น
00:52:32จะก็นะว่า อำนาจจะอยู่ในมือทั้งปีทั้งชาติหรือยังไง
00:52:37ทีหน้าทีหลัง ก็คิดบ่าง
00:52:41ก็จะว่าจะพูดว่า ไม่อยากเป็นรัชทายาติ
00:52:44ถ้ามาจะเป็นก็อยากพูดศงเดร์อีก
00:52:48อำนาจเป็นสิ่งที่แปลก ไม่ว่าเราจะพยายามรักษายังไง
00:52:53สักวันก็จะมีคนอื่นโทรมาแย่งไป
00:52:57ทำให้รู้สึกถึงความไม่ปลอดภัย
00:53:00ม่อมฉันจะจำไว้พระยะค่ะ เสร็จพ่อ
00:53:18ขึ้น ขอเต็นต่อ!
00:53:48อองชาย
00:53:53เวลาประตู
00:53:57อย่าเท้า
00:54:11ให้อย่าขอองชาย
00:54:13ข้าเสียใจด้วย
00:54:15ที่ไม่อ่าน
00:54:17tamam
00:54:24คุณนะที่สื่อสัตร
00:54:26และห่วงใหญ่รัษstation
00:54:28อย่างท่านได้อีก
00:54:30ส่งตัดสินประถายได้แล้วรึประเศษ
00:54:32puisยังไม่ต้องหวง
00:54:34บอมฉันไม่เคยคิด dud Из hi of these
00:54:37ต่อให้ประทานยาพิฏมา
00:54:39บอมฉันก็ถือเป็นน้ำพื้ง
00:54:41จริงทรงวางประถายได้
00:54:42ขอเพียงทำตามที่บอมฉันแห่ẫnนำก็พอ
00:54:47โอ้งชายต้องส่งทนอมพระอรกายให้มา
00:54:55รักษาตำแหน่งรักสถายาตให้ดี
00:54:58เพื่อที่จะได้ส่งเป็นพระราชาองค์ใหม่ของเรา
00:55:02จากนั้นก็จะได้ทำงานเพื่อบ้านเมืองต่อ
00:55:17ขอบคุณสtleentar
00:55:47ขอบคุณครับ
00:56:17พวกเจ้าทำไมมาอยู่นี่ได้ล่ะ
00:56:40เห็นทีว่าชุดกุณนางนี้
00:56:47เราคงต้องถวายคืนให้องชายแล้ว
00:56:51เพราะไม่อยากให้องชาย
00:56:54ต้องสูญเสียตำแหน่งรัชชายาต
00:56:58แล้วเราไปต้ดเหตุ
00:57:00ขอโทษดีนะ
00:57:14ขอโทษดีนะ
00:57:28ของที่รับปากมั่นเหมาะว่าจะเปิดทางให้ทุกคน
00:57:34แต่สุดท้ายกลับกลายเป็นความล้มเหลวที่ไม่อาจช่วยได้
00:57:42เขารู้สึกว่าตัวเองผิดนะ
00:57:45โทษดีรับสั่งอย่างนั้นเลย
00:57:48แค่ได้สอบโดยไม่ใช้ชื่อคนอื่น
00:57:51ใช้ชื่อของเราเอง
00:57:53แถมยังสามารถเขียงคำตอบได้อย่างเปิดเผยอีกด้วย
00:57:57แค่นี้เราก็พอใจแล้วไม่หวังอะไรอีกแล้วบ้าง นายกล้อง
00:58:27จะถึงวันที่องค์ชายได้คลองราช
00:58:29แล้วจะกลับบาลถวายการรับชัย
00:58:32อยู่กับองค์ชาย
00:58:34จงรักภักดีตลอดไป
00:58:45ข้าขอให้สัญญา
00:58:48ไม่ว่าจะลำบากยากเย็นแค่ไหน
00:58:51ข้าจะอดทน
00:58:53เพื่อที่ว่า
00:58:55สักวันจะได้เป็นพระราชาองค์ใหม่
00:59:00และทันทีที่ของราช
00:59:03ก็จะเรียกให้พวกเจ้ากลับมาอีก
00:59:07จนกว่า
00:59:10จะถึงวันนั้น
00:59:13พวกเจ้าก็อยากซึ่งหวังเหมือนกัน
00:59:25ก็จะได้ด้วยกัน
00:59:29ขอให้พวกเจ้า
00:59:31ก็จะได้เจ้า
00:59:33ใสัญญา
00:59:40ขอให้พวกเจ้า
00:59:42โอ้ โว่ โว้...
01:00:12ขอบคุณครับ
01:00:14สวัสวัสวัสวัสวัสดี
01:00:44สวัสวัสวัสวัสวัสดี
01:01:14สวัสวัสวัสดี