Category
🎥
Short filmTranscript
00:00ตอน ล่ว่อยอย่าง ระว่างยุคสมัย 3 กก ถึงราชวงถาง
00:05การจะราจนวุ่นวายปลายราชวงตรงหัน ทำรายจากวัดหันของสกุลหลิวอย่างย่อยยับ
00:19ชนต่างเผ่าทางภาคตะวันตกเฉียงเหนือ อพยบเข้าสู่ดินแดนชั้นในครั้งใหญ่
00:25เกิดสงครามแย่งชิ้งอำนาจระหว่างคุ้นศึกในแผ่นดินตรงงวนเป็นเวลานาน
00:30ไรซึ่งสถาบันอันทรงพลังไม่สามารถรวมแผ่นดินจีนเป็นเอกภาพได้
00:37ในระหว่างการแตกแยกและจะราจนี้ นักขอลุ่อย่างถูกทำลายและถูกบุรณะขึ้นมาอีกหลายครั้งหลายครา
00:55เมื่อคลิตตรศกราษ 220 นักขอลุ่อย่างก็ได้เป็นราชธานี้อีกครั้งหนึ่ง
01:08เมื่อโจผีหรือจากรพัดเว้ยเวิญตี้ ย้ายราชธานี้มาลุ่อย่าง
01:14จวบจนถึงช่วงที่ราชวงจิ้น ย้ายราชธานี้ลงใต้ในคลิตตรศกราษ 312
01:21ภายหลังราชวงจิ้นล่มสลายลง แผ่นดินจีนภาคเหนือก็ขาดกำลังพิทักชายแดน
01:36ชนเผาที่ประกอบอาชีพประสุสัตว์ ซึ่งสันทัตว์ในการขี่ม้ายิงทนุ
01:41ได้ถลักข้าสู่ดินแดนตรงงวนอันอุดมสำหรวม
01:45ประหนึ่งน้ำป่าอันเชี่ยวกราก เข้าแย่งจริงที่ทำกินกับเกศตกรที่อยู่ด้าง
01:51เดิมกลางคลิตตรสัตวัตรที่ห้า
01:57ทั่วปอเสียนไปชนเผาแห่งทะเลสายเหนือ สามารถรวบรวมแผ่นดินภาคเหนือเป็นปึกแผ่น
02:03ภายหลังทําสงครามขับเขียวกับฝายต่าง ๆ คลังแล้ว คลังเหล่า
02:07นักประวัติศาสตร์เรียกยุคนี้ว่า ยุคเปยเว้ย
02:11แม้ว่าทั่วปอเสียนไปจะได้รับชายชนะทางธหาร แต่ด้านวัฒนธรรมกลับตกอยู่ในฐานลำบาก
02:19เนื่องจะเคยชินกับชีวิตเรร่อน เลี้ยงสัตว์ ไม่คุ้นกับชีวิตแบบเกศตกร
02:25การปรับตัวคือหลักพื้นฐานแห่งวิวัฒนาการของวัฒนธรรม
02:31ชนเผาประสุศัตร์ถูกบีไพละทิ้งรูปแบบองค์กรของผู้พิชิตเดิม
02:37คล้อยตามขนบธรรมเนียมประเภนีสังคมเกศตกรรมที่เก้าหน้ากว่า
02:55คลิปตัวศักราษ์ 493 จักรพัศเซียวเวินตี้ได้ย้ายราชธานีจากนครต้าถง
03:10ซึ่งอยู่ในมนทนสารซีมาสู่นครล่ว่อย่าง ด้วยคออ้างว่าเพื่อพิชิตภากใต้
03:17นครล่ว่อย่างเป็นศูนย์กลางของผ่านดินตรงงวนมาแต่บุรราณ
03:21กาลยายราชธานีครั้งนี้แสดงว่า อำนาจแฮงรัฎเปยเว่ย
03:27เป็นศูนย์กลางของผดินจีน ทางยังช่วยเร่งการซึมทัพทางวัฒนธรรม
03:33นับเป็นการกระธรรมที่กราอยให้เกิดการผันแปร
03:37ภารร์ธรรมครั้งสำคัญคละหนึ่ง วันเวลาผ่านไป ประวัติศาพได้รบเรือนทัสนิยภาพ
03:43และงดงามของลัวอย่างหมดสิ้น คงเหลือไว้ แต่เพียงร่องรอยของพุทธศาสนาอดุ่งเรื่องสมัยนั้น
03:50นังสือบันธึกวัดวาอารามแห่งลัวอย่าง ได้ให้ภาพลักษ์และกลิ่นควันทูปเทียนของพุทธศาสนาในสมัยนั้นอย่างเด่นชัด
04:00เฉพาะในตัวเมืองมีวัดถึง 1367 แห่ง
04:06วัดยงหนิงอันโออาวิจิต ทำให้พระโพธที่ทำตักม้อ ซึ่งเดินทางมาจากเอเซียต้าย พร่ำชมไม่ขาดปาก
04:15ส่วนวัดเพิงสเวีย อันวิเวกสงบนั้น ก็เป็นแหลงดึงดูดนักท่องเที่ยวให้แวะเวียนมาเยือนตราบถึงทุกวันนี้
04:25ภาพสลักห้องเต้และหงเหาในพิธีกรรมทังศาสนาในวัดสือคูยุคเปล่อยไว้ ได้แสดงให้เห็นถึงพระราชพิธีอันยิ่งใหญ่
04:44ภาพจากรพัศเซียวเวินตี้บนพนังกำแพงด้านเหนือ และภาพเวินเจาหงเหาบนพนังกำแพงด้านใต้ รวงแสดงให้เห็นถึงความเรื่องสายสัทธาโดยบริสุดใจ
05:14แหลงแสดงพุทธสิทย์ด้านการแกะสลักที่แพล่หลายจากอินเดียคือลงเหมือน
05:28ลงเหมือนตั้งอยู่สองฝากฝั่งแม่น้ำอีเหอด้านใต้ของนครลัวอย่างที่ซึ่งภูเซียงสานและภูลงเหมือนสาน
05:39หยืนตรงงานอยู่สองฝาก เปรียบเสมือนประตูธรรมชาติ
05:43อุโมงหลงเหมือนอันมีชื่อเสียง เริ่มสร้างในสมัยเปิ่ยเว่ย
05:51ถ้ำกูอย่าง ถ้ำปิญอย่าง และถ้ำดอกบัว
05:55มีพระพุทธรูปหินสลัก แสดงถึงจิตวิญญาณของพุทธศาสนา ประดิสถานอยู่มากมาย
06:09ตามตลงงานเวลตลง
06:39แต่พระพุทธรูปเหล่านี้ไม่ได้มีลักษณะจมูกโดงคิ้วเข้มอย่างชาวอินเดียอีกต่อไป
06:56พระพุทธรูปในท่ำกูอย่างซึ่งสร้างขึ้นก่อนท่ำอื่นๆ
07:01มีรูปร่างโปรงบาง พระหัตยาวรี พระสอเล็ก คมจีวอนหลายทบ ชายจีวอนพริวไหว
07:10พระโอทยิ้มเล็กน้อย ยังเปรียมด้วยภูมิปัญญาที่ลึกซึ่ง
07:15รูปสลักขนาดใหญ่ 11 รูปภายในท่ำปินอย่าง
07:21เป็นรูปพระศักยะมูนิ และเหล่าสาวกรูปร่างสูงใหญ่
07:26พระพรักษ์กรมมน ปีกนาศิก อวบอิม พระเนศรี ดังจันเสียว ครองจีวอนแบบจีน
07:35รูปรักเฉ่นนี้ มีใช้เทพระเจ้าจากแดนสุขาวดีทางตวันตกอีกต่อไป
07:41หากแต่เป็นการสท้อนรูปรักของชาวจีนเอง
07:45การซึมซับแปลรูปสิลปะวัฒนธรรมจากต่างแดนให้เป็นของตนเอง
07:51เป็นกฎเกนทั่วไปซึ่งพบได้ทุกแห่ง
07:55เมื่อพิจารณาพพุทธรูปจากญี่ปุ่น และเทบรูปขอม
07:59จะพบสุนทริยภาพและสีสันทางวัฒนธรรมแบบพื้นเมืองอ่านเข้มคล
08:05เมื่อกล่าวถึงนคลลัวอย่างก็ต้องกล่าวถึงวัดเศร้าหลินซึ่งมีชื่อเสียงขจรกระจายทั่วพันดิน
08:29วัรยุธอันเอกอุและประวัดอันพิศดาลของวัดนี้เป็นที่กล่าวขวันทั้งในและนอกประเทศ
08:35วัดเศร้าหลินตั้งอยู่ในดงไม้หนาทึบบนดอยเศร้าสื่อสาร
08:41ทางตะวันออกเฉียงใต้ของนครลัวอย่าง จากรพัศเซียวเวิญตี้มีรับสั่งให้สร้างเป็นที่พำนักของพระภิกษุจากอินเดียที่มาเผยแพร่พุทธธรรม
08:55คลิธศกรักษ์ 527 พระพทธิธรรมตักม้อจากชมพูทวีพ เดินทางมาถึงวัดเศร้าหลินตำนานเล่าว่า
09:05พระพทธรรมหลับตานั่งกรรมฐานในธรรมเป็นเวลานานถึงเก้าปี แม้กระทั่งนกน้อยทํารังบนบาท่านก็หารู้สึกไม่
09:15ผู้คนทั้งหลายจึงเรียกธรรมนี้ว่า ธรรมตักมอ
09:26พระพทธรรมนำนิกายชานจากอินเดียสู่ประเทศจีน
09:31นิกายนี้เมื่อถ่ายท่อสู่คนยุคหลังโดยผ่านสานุศิตชาวจีน กลิ่นอ้ายแห่งลุ่มน้ำคงขา ก็ค่อยค่อยเจือจางลงไป
09:42รับทั้งสองสัตวัติหลังจากนั้น นิกายชานฝ่ายใต้แบบจีนแท้ ก็รุกเรืองถึงขีดสุดบนพื้นเป็นนินใหญ่
09:51แล้วแพร่สู่ญี่ปุ้นกระจายไปทั่วโลก ในชื่อที่เรียกว่า นิกายเซ็น
09:57สิลปากการต่อสู่แบบจีน มักจะแยกไม่ออกจากรัฐิเตาและศาสนาพุทธ
10:11สิลปากการต่อสู่แบบจีน มักจะแยกไม่ออกจากรัฐิเตาและศาสนาพุทธ
10:23วัดว่าอารามที่มีชื่อ คือแรงวิทยายุทย์อันยอดเยี่ยม
10:27โดยเฉพาะวัดสร้าวลิ้น แห่งเท่งเขา ทรงสาร
10:31ได้ให้กระเมิดวรยุทย์สร้าวลิ้น ซึ่งมีชื่อเสียงทั่วทั้งพันดิน
10:35ทิ้งกับอาจที...
10:46พบอาจติกับอาจต่อก
10:51ที่สุดิ้น...
10:55ที่สุดิ้น...
10:57ต่อด้วยวัด Weekend
11:03เมื่อสิบปีแห่งการบุรณะนาคอนลัวอย่างโดยราชวงเปยเว้ย
11:19ทำให้นาคอนลัวอย่างเก่าสู่ความเจรอดุ่งเรืองถึงขีดสุดในยุคราชวงสวยกับราชวงถาง
11:26นาคอนลัวอย่างในสมัยราชวงสวยและราชวงถางมีชื่อว่าตรงตู
11:44จากรพัศสวยอย่างตี้และจากรพัศดินีบูเช็คเชียนเคยย้ายราชทานีมาสู่ลัวอย่าง
11:51พระสบขององค์รัชทายาต หลีหม ราชโอรทจากรพัศถางเก่าจง
11:57ฝังอยู่ทางทิตตวนออกเช้นใต้ของนครลัวอย่าง
12:00ซีลาจาลึก หยุยเตอจี้ รถจนาละเขียนโดยฝีประหัติของจากรพัศถางเก่าจง
12:07ยังคงตรงานอยู่หน้าสู่สารรัชทายาตตราบเท่าทุกวันนี้
12:12ความรุ่งเรืองของลัวอย่างในยุกรัชวงสวยและยุกรัชวงถาง
12:29แยกไม่ออกจากเส้นทางคำนาคม ต้าวินเหอลำน้ำเลือด
12:34ซึ่งจากกระพัศสวยอย่างตี้สั่งให้ขุดขึ้น
12:40เสเบียงอาหารจากดินแดนแทบแม่นามแยงสี ทูกลำเรียงสู่ตรงงวนอันสุดโซม
12:46เนื่องจากผ่านสึกสงครามนับครั้งไม่ทวน
12:49ยุงชางขนาดใหญ่เช่น หารเจียชาง ลั่วเข้วชาง และหุยลั่วชาง
12:56ได้สะสมเสเบียงไว้เป็นจำนวนมาก
12:58นักโบราณคดียืนยานว่า เฉพาะหารเจียชางแห่งเดียวก็เก็บเสเบียงได้ถึงครึ่งหนึ่งของประเทศ
13:06แนวนมการเคลื่อนย้ายราชธานี จากภาคตะวันตกสู่ภาคตะวันออก
13:12เริ่มเห็นเด่นชัด นับแต่ยุกราชวงสวย และราชวงทาง
13:17เนื่องจากเส้นทางคำนาคม ต้าวินเหอ และความรุ่งเรื่องของลั่วอย่างนั่นเอง
13:24มี Gothicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicicic
13:54ทั้งถ้วยโถโอชามอันสดใส มีชีวิตจีวาจากวัสดุเคลือบสีอย่างสวยงาม
14:01สะท้อนให้เห็นจิตใจอันเบิกบ้าน และขนบธรรมเนียมประเภนีของคนยุกนั้น
14:14จารึกรัชทายาติ เหิ้นสู่สวงสวรรย์
14:18โดยฟรรมพระหัติของจักรพัศดินีบูเช็คเทียนตั้งตรงานอยู่บนยอดดอยโกวสาน
14:25อันสูงสง่าทางทิตวนออกเขียนใต้ของนครลัวอย่าง
14:29ตำนานล่าวอ่า รัชทายาติของเจาหลีวหวางชลาดหลักแหลมมาแต่กำเนิด
14:34ท่านสัตว์ทาในรัฐทีเตามาตั้งแต่เล็กๆ
14:37ครั้งหนึ่งท่านได้ท่องลำน้ำอีลัวขึ้นยอดดอยโกวสาน
14:41และขีกกะเรียนเหินสู่สวงสวรรย์ไป
14:44คฤตรศกราษ 699 พระนางบูเช็คเทียนเสด็จไปเขาส่งสารเพื่อเข้าชานสมาธิ
14:50ระหวางพักแรมวันยอดดอยโกวสาน
14:53พระนางบูเช็คเทียนเกิดความบันดาลใจ
14:56กลายผู้กันแล้วให้สลักเป็นศิลาจาลึกนี้ขึ้น
15:26อุโมงหลงเหมือนสมัยเปยไว้ ได้รับการบูรณักครั้งใหญ่ในสมัยบูเช็คเทียนจากรพัฏดินิองค์แรกของจีน
15:40ทำหุ้ยหลันต้อง ทำมือนพพุทธรุ และวัดอ่านคำพี
15:46ซึ่งพระนามีรับสั่งให้คุดและสร้างนั้น ใหญ่โตโอราณวิจิตพิสดาษ
15:52การก่อสร้างครั้งนี้ สิ้นเปรืองงบประมาณเป็นจำนวนมหาศาล
16:22หน่อยตนทรัพยาล
16:24หลังก่อสวัสดี
16:26จากรพยาล
16:28ตัวสุดกัน
16:30จากรพยาล
16:32จากรพยาล
16:34คนที่ตอดทำให้ ด้าน้องกัน
16:38ตัวสมัยก่อย่างกัน
16:40แกงนั้น
16:43ในจังนวนรูปสลักหินยุคราชวงทางในอูโมงหลงเหมือน
16:58องค์ที่น่าสนใจที่สุดก็คือพพุทธวัยโรจนะในวัดเพิ่งเสียน
17:03รูปสลักองค์นี้สูงถึง 17.4 เมตร
17:07ประทัพนั่งตรงเป็นสง่า ท่อสายตาลงสู่เบื้องล่าง
17:12รอบข้างมีพพทธิสัตว์ ท้าวโลกบาล วชิระปานี และมูอุปธา
17:19รูปสลักเหล่านี้ประสานกลมกลืนกันประดุดดาวล้อมเดือน
17:24ใบหน้าของพพุทธวัยโรจนะมีลักษณะแก้มตุย หน้าผากว้าง
17:31ละไม้ใบหน้าพระนางบูเช็คเจียนในพงสวดาล
17:34ไวโรจนะในภาษา議นสัตว์มีความหมายว่า แสงรอง ารรองสาสเซว่าถึง
17:40ความหมายนี่โครงกับคำว่า เจ้าอันเป็นRP州 นาง บูเช็คเทียน
17:43ซึ่งทรงตั้งคึ้นเองหลังจากสถาปนาเป็นจากภับทธินี้แล้ว
17:49มีความเป็นไปได้ว่า รูปสลักพพพุทธวัยโรจนะ องข์นี้ ก็คือร่างจำลองaku comoون liberum
17:56รูปสลักภาพุตรษว sucederr
18:15ประจักภัยานประการให้ชาโรคระปรู้
18:18ถึงความรุ่งเรืองของนครล่ว่อย่าง และความเกลียงไกลภัยบูรณ์ของราชวงถางในอดีต