ย้อนหลัง
Category
😹
FunTranscript
00:00โปรดติดตามตอนต่อไป
00:30ครูรสล่ะนี่
00:41นี่ครูรสครูรส
00:42คุณสมาได้ยังไงเนี่ย
00:43ครูรสอยู่อยู่ไหน
00:45แค่มีหน้าเทียร์ลว่ามาส่ง
00:46เดี๋ยวนายมาก็ถามไปเนี่ยละกัน
00:49แต่คุณถามคุณอยู่
00:50ถ้าคุณไม่บอกโปรดจะแจ้งความ
00:53โอ้laimed
00:54ลุ
00:57มีเรื่องอะไรกันเนี่ย
01:00ที่แม่ตายของพวกเขา
01:08ฉันต้องขอโทษแท้ลูกน้องของฉันเถอะนะคะ
01:10ยกมารยาทจริง ๆ
01:12เพราะหมดนั้นจะไม่ได้เข้าใจผิดกันมากกว่านะครับ
01:15จริง ๆ แล้วผมก็ต้องขอโทษแทนล้านรูปเหมือนกันนะครับ
01:19แล้ว
01:20คุณบาเจ็บตรงไหนกับ
01:21ๆ
01:23ไม่ครับ
01:27ถ้าเจอทุกอย่าง��은บรรยาย เลย
01:28ขอบคุณมาก ๆ คุณแบบนี้นะครับ
01:32ครับ
01:33โปรดติดตามตอนต่อไป
01:57พูดไปไหนครับคุณชาวส์มาทั้งวันนะครับ
01:59ผมติดต่อคนไม่ได้เลย
02:01ฉันไปหากูแย่
02:02ถามเรื่องร่วงแรมนายธนากร
02:04แล้ว วุ้นใจฉันก็ติดอยู่ในรถ
02:07โชคดีที่จUSTIN คุณชาว
02:09เค้าก็เลยไปตามเช่าน์มา
02:10ทำไมคุณถึงไม่โทรหาผมนะครับ
02:13ฉันกำลังจะโทรแต่ว่า
02:14มือถือฉันก็ตกอะ
02:16แล้วทำไมคุณถึงไม่กลับพาที่ออกฟิศครับ
02:18คุณไปไหนเพื่อนชาวสโต่ะ
02:20จริง ถ้าตามช่างมาก็ใช้เวลาใครไม่กี่ ชูโมงนะครับ
02:22- ทำไมต้องให้คุณรถเขามาส่งคุณไป..- นี่
02:25ตกลงใครเป็นจ้าวนายขนาน เป็นลูกน้องไม่น่านี่
02:29ฉันจะไปไหนมันก็คือเรื่องของชั้น
02:31หลือเซาศีรฉันเป็นได้เด็กซักทีได้ไหม
02:34ฉันน่าจ้างเธอออกมาทำงาน
02:36ไม่ได้มีหน้าที่มารายงานเธอ
02:39คือที่ผมถามครับ
02:42ก็เพราะว่าผมเป็นห่วงศูนย์รถ
02:44คือคุณยังไม่รู้จักเขาดีเลยครับว่าเขาเป็นใคร
02:47เขาหวังดีหวังอาหารคุณแค่ไหนก็ไม่รู้อะ
02:50เขาช่วยชีวิตฉันถึงสองครั้งสองคน
02:53แล้วตอนนั้นเธอไปอยู่ไหน
02:54เพราะฉะนั้นอย่ามาปรักปรัมเขาให้ฉันได้ยินอีก
03:01ครับผมพอใจแล้วครับ
03:11ผมอยากให้คุณชาวส์มาเห็นจริง ๆ
03:13เพราะผมใช้เงินคุ้งค่าทุกบาททุกสตัด
03:16โรงแรมของเราสวยมาก
03:18แต่เป็นไรนะ
03:19ผมเชื่อรสนิยมคุณ
03:23ผมอยากให้คัดคนเข้ามาทำงานให้ระเบียบ
03:26อ๋อ
03:27เช็กประวัติทุกคนด้วย
03:29ไม่ต้องห่วงครับ
03:31เราไม่รับคนที่เคยต้องโทษ
03:33หรือมีประวัติเตี๋ยวข้องกับยาเสียติดแน่นอน
03:36การพนัดด้วย
03:38ทุกอย่างทีนี้ต้องใส่ซ้า
03:44จินี นี่
03:46จินีต้องสะอาด
03:48เผยกชื่อ
03:50อ๋อ
04:02นี่
04:04อย่าทำแบบนี้ เดี๋ยวลูกผมมาเห็น
04:07ป่านนี้หลับทั้งแม่ทั้งลูกแล้วล่ะ
04:16นี่อะไร
04:18งานที่คุณให้ทำ
04:28เยี่ยมมาก
04:35คราวนี้แหละ
04:37สนุกแน่
04:38โอเค
04:44จัน
04:45อุ้ย คุณรถ
04:47ไม่ต้องตกใจ
04:49เมื่อคืนทำงานดึก ก็เลยข้างที่นี่
04:52เดี๋ยวถ้าทำงานเสร็จแล้ว ช่วยชมกาแฟให้ฉันแก้วหน่อยๆนะ
04:56ได้ค่ะ
04:58จัน
04:59ถ้าเบียงมา ให้ไปซื้อขนมโกชิ้นเจ้าโกรธให้ด้วยนะ
05:02อยากกิน
05:03ได้ค่ะ ค่ะ
05:05ลูกใครเหรอ
05:16ไปทำล่นตรงไหน ตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย
05:19มีคุณเลยเหรอ
05:21ไม่มี
05:23ไม่มี
05:25ไม่มี
05:27อ้าว ปายฟ้า มาพอดีเลย
05:31เนี่ย จันเก็บรูปได้ ไม่รู้ใครทำตกไว้
05:35เธอช่วยดูในสีว่าพอจะคุ้นใครบ้างไหม
05:39ขอดูหน่อยนะคะ
05:43รูปหนูเองค่ะ
05:50อ๋อ รูปหมายถึงรูปของหลานเพื่อนหนูค่ะ
05:54เห็นว่าน่ารักดี ก็เลยขอเก็บไว้
05:57ไม่รู้ไปทำตกไว้ตอนไหนนะคะเนี่ย
06:01แต่ดู ๆ ไป หน้าก็คล้าย ๆ ปายฟ้าอยู่นะ
06:06โอ้ย ไม่ใช่หนูค่ะ นี่ในรูปก็เขียนอยู่ค่ะ
06:09ว่าชื่ออันชิตา ไม่ใช่ปายฟ้าซักหน่อย
06:13ขอบคุณนะคะพี่
06:14ค่ะ
06:22ค่ะ คุณรถ
06:25ได้ค่ะ เดี๋ยวฟ้ารีบเข้าไปนะคะ
06:27ได้ค่ะ
06:36รอยฟ้าค่ะ
06:40เข้ามา
06:47คุณรถเรียกให้ฟ้ามาพบ มีอะไรให้ฟ้าทำเหรอคะ
06:52ไปเอาบู๊ตมาเป็นไงบ้าง
06:53ค่อนข้างดีเลยค่ะ
06:54ตอนนี้ฟ้ากำลังวิคograpฮความต้องการของลูกค้า
06:56เพิ่มจากแบบสอบเทิงอยู่นะครับ
06:58คิดว่าใหนอาทิตย์หน้า
06:59ก็พิจารยาแล้ว
07:01ตอนนี้ และเริ่มมีคู่แข่งรณมะกี่ตลาดแล้ว
07:05สิ่งที่เราต้องทำก็คือตับไฟตั้งแต่ต้นลง
07:08ถลมมันก่อนที่มันจะเกิด
07:10เป็นใครบริษัตร์ในเหรอคะ
07:11พวกเธอเนี่ย อย่างไรเรา เอารักหล bigger
07:13มาในผลละค่ะ
07:16ฉันสนานบ่อยรัก
07:17จะรละให้แดก เผ็ด국ร์เดิน
07:20เดียวหลอง!*
07:21ไม่ต้อง
07:23ฉันหารํเข้าๆมือนไม่หมดแล้ว
07:25เธอแค่ทำตามแผนที่ฉันบอกก็พอ
07:28ปรายฟ้า
07:31จะทำให้ฉันได้มั
07:34ค่ะ
07:35ฉันเลือกคนไม่ผิดจริงๆ
07:43สวัสดีค่ะ
07:45สวัสดีครับ
07:46โอ้โห เชิญเลยครับ
07:48โอ้โห สวยจังเลย
07:49หายภาพก่อนหน่อยครับ
07:55ลงแรงด้วยครับ
07:57ขอบคุณมากเลยค่ะ
08:00นักข่าวมากันแล้วค่ะ
08:02เดี๋ยวคุณอินเตรียมตัวให้สัมผาสนะครับ
08:03แล้วค่ะ 나�ไม่สัมผาสนะคะ
08:04สัมผาสอะไร
08:06สัมผาสโปรโมดครีมคุณอินไงค่ะ
08:08แต่ฉันไม่ได้เตรียมตัวมา เธอไม่ได้บอกฉันก่อนนะ
08:11ไม่ต้องเตรียมเลยค่ะ
08:12สา organize ให้หมดแล้ว
08:14อันนี้เป็นคำถามแล้วก็คำตอบ
08:18พี่ทันธะไงคะ
08:20น้องอิง
08:22ท่าพี่ยา น้องอิงทำได้อยู่แล้วนะ
08:26คือนี่เป็นโอกาสที่ดีมากที่จะประออกตรวดครรีมเรา
08:29เดี๋ยวพี่ดูแลท่านพี่ยาก่อน
08:31ฝากคุณอิน NASA ด้วย
08:34ท่านพี่ยาครับ
08:35- สวัสดีครับ คุณอิน ท์พาฮวววๆ
08:37- ครับครับ สวัสดีครับ สวัสดีครับ
08:38- ขอบคุณมากเลยนะครับที่มา something- ค่ะ
08:38standing for something
08:39ผมเตรียมที่นั่งมาให้แล้ว
08:41อิน นั่ง VIP เราอยู่ด้านนี้เลย
08:46อ้าว คุณอิน รีบหน่อยสิคะ
08:48สามมีหลายอย่างที่ต้องจัดการนะคะ
08:57คุณอินคะ เวลาพูดอย่าตกลุตกลับนะคะ
09:01ต้องมั่นจัด
09:06ฉันดูนะว่าต้องทำยังไง
09:10ทุกคนคะ คุณอินพร้อมแล้วค่ะ
09:31ความจริงแล้วที่อินต้องปิดตัวอินซีเครตไป
09:34ไม่ใช่เพราะว่าปัญหาของคุณภาพอย่างที่ออกข่าวไปหรอกนะคะ
09:38แต่จริง ๆ เป็นเพราะว่าคุณธนากรมาลงทุนเปิดโรงแรมที่นี่
09:42อินก็เลยไม่อยากให้ครอบครัวต้องแยกกันอยู่นะคะ
09:45แล้วข่าวลืมที่ว่าคุณอินทุออนกับสามมีเคยอยู่ที่โคราดเหรอคะ
09:49ค่ะ เป็นความจริงค่ะ
09:52เมื่อสิบปีที่แล้วอินได้มาสายอยู่ที่นี่กับยาดผู้ใหญ่ค่ะ
09:56เลยทำให้ได้เจอกับพี่ธนา
09:57โคราดเป็นเมืองที่อินไม่เคยลืมเลย
10:00อินถึงอยากทำสินค้าดี ๆ ออกมาให้คนโคราดใช้
10:05ครีม My Beauty Skin Care ตัวนี้
10:08อินลงทุนซื้อลิขสิทธิ์ส่วนผสม
10:11ที่เป็นตัวบำรุงสำคัญมาจากสถาบันต่างประเทศเลยนะคะ
10:15แน่ใจนะ ว่าไม่ได้ขโมยสูตรใครมาเหมือนสินค้าตัวก่อน
10:20รถ
10:29สวัสดีนะคะทุกคน
10:32ไม่ต้องแปลกใจนะคะ
10:34ฉันมาทักทายดีเพื่อนรักค่ะ
10:36แล้วถ้าเกิดว่าใครอยากจอบลึกตอนที่คุณอินทุกออนอยู่โคราด
10:40ฉันจะช่วยให้ข้อมูลอย่างละเอียด
10:42แต่นี่ก็ไม่ใช่ข้อมูลที่คุณอินทุกออนจะจอบลึก
10:45แต่นี่คนรสรிนกับคุณอินทุกออนเป็นเพื่อนรักกันเหรอคะ
10:48อะเนี่ย ไม่รู้เลยเหรอคะ
10:50ข้อมูลตอนนี้กันไปได้ยังไงเนี่ย
10:53สนุกมากนะคะ
10:55โดยเฉพาะที่มาของโทรปิมก์อิน สีเขรตที่เพิ่งเจงไปคะ
11:01คุณไม่เกี่ยวกับอะไรออกไปก่อนดีกว่าค่ะ
11:02ที่มาของสวบครรมอินซีเครตที่พึ่งเจ็งไปอะค่ะ
11:05คุณไม่เกี่ยวอะไร
11:07ออกไปก่อนดีกว่าค่ะ
11:10ถ้าอย่างนั้นขอสัมผัสพร้อมไปเลยได้ไหมครับ
11:13ครับ ครับ ครับ
11:17รอสักครู่นะคะ
11:18ฉันพาแขกพิเศษมาอีกคน
11:25ไฟฟ้า พาแขกของฉันเข้ามาในห้องได้เลย
11:33อัน พี่อิน
11:42อ้าว ไม่ทักใครพี่สาวเธอหน่อยเหรอ
11:46อันชิบตา
11:55แล้วพี่อะ ทำไมถึงยังกล้ากลับมาโคลาดิ
11:58พี่เทวนาเขาจะเอาเปิดโรงแรมที่นี่
12:00พี่ก็เลยมาหารู้ทางเปิดแบนใหม่
12:02พี่กัดธนานี่น่าจะมีเงินเปิดโรงแรม
12:05เดี๋ยวฉันขอไปเข้าห้องน้ำก่อนหน่อย
12:07ครับ
12:19รูปใครเหรอ
12:30มาลุย
12:41ไม่ใช่รูปฉัน
12:43คงเป็นรูปของคนประรางนาน
12:46รูปหนูเองค่ะ
12:47ค่ะ
12:51คงคิดว่าฉันโง่มากสินะ
12:53นี่ลูกขอบคุณ
12:59ฉันพ่าป้าทิดา
13:01เจ้าของสูตรครีมอินซีเคร็ตตัวจริง
13:04เผื่อเพื่อนรักอยากจะขอคำมาคนป้าออกสื่อบ้าง
13:08ไม่ต้องขอคำมาฉันหรอก
13:10ขอคำมาหลานฉันดีกว่า
13:12ฉันยกสูตรให้โรซอลินไปตั้งตัว
13:16แต่กลับถูกเธอขมวยไปทำกิจการเป็นสิบปี
13:20แทบยังดักแปลงสูตรเสียจนเสียหาย
13:22หลานฉันก็ไม่เคยเอาเรื่อง
13:24ฉันอยากจะรู้จริงๆเลยนะ
13:26ว่าตอนนี้เธอใช้ครีมสูตรไหน
13:28หน้ามันบางลง
13:30หรือหนาขึ้น
13:32หมายความว่าคุณอินทุออนเคยขโมย
13:34สูตรครีมของคุณโรซาลินเหรอคะ
13:36นั่นไงครับ
13:40ฉันจ่ายเงินซื้อสูตรไม่อย่างถูกต้อง
13:44จ่ายเหรอ
13:46จำซองนี้ได้ไหม
13:48ซองที่เธอยืนมาให้
13:50เงินเย็ดใส่ปลอมๆ
13:52มันก็เหมือนกับนิสัยปลอมๆ
13:54ของพวกเธอนั่นแหละ
13:56ไม่จริง
13:58เธอใส่ความพิธนา
14:00เธอน่าจะรู้จักนิสัย
14:02ไม่สิ
14:04เธอน่าจะรู้จักสันดาลสามีเธอดีนะ
14:08ลองถามตัวเองสิ
14:10คนอย่างโรซาลินกับนายธนากร
14:12ใครกันแน่ที่พิธนา
14:14พิธนากร
14:16ใครกันแน่ที่ปลิกลิ้นปลิ้นปลั้นหลอกหลวง
14:22แล้วเธอก็ต้องขอบใจน้องสาวเธอด้วยนะ
14:24ที่เป็นคนไปรับป้าทิดาถึงสนามบิน
14:28มาแฉะพี่สาวตัวเองถึงที่
14:32โรซาลิน
14:34เธอใจร้ายมาก
14:36แล้วสิ่งที่เธอทำกับฉันมันใกล้เคียงเขาก็ดีดีเหรอ
14:40ช่างเถอะ
14:42ให้กรรมมันทำงาน
14:44ใครทำอย่างไรได้อย่างนั้น
14:54พี่อิน
14:56เรื่องเงินที่พี่โรซพูด
14:58มันเป็นเรื่องจริงหรอ
15:04อันถามว่ามันเป็นเรื่องจริงใช่ไหม
15:12จริงไม่จริงมันสำคัญด้วยเหรอ
15:16ในเมื่อเธอไม่เคยเชื่อพี่อีกแล้ว
15:20ไม่งั้นเธอจะไปร่วมมือกับคนอื่นมาทำร้ายพี่สาวตัวเองแบบนี้เหรอ
15:26สะใจเลยยัง
15:28ที่เห็นทุกอย่างมันพังแบบนี้
15:34เดี๋ยวก่อนค่ะคุณอินครับ
15:38ขอจบการสัมผ้าก่อนนะครับ
15:40เธอต้องขอโทษด้วยค่ะ
15:45อี้นี่เหมatanกัดไปปล่อยจริงๆ
15:47เมื่อจะหมดเว้ยหมดกรรมไปซะทีนี่
15:50แล้วทำไมเธörperไม่เรชไลม์อื่นออกไป
15:53มันเลือกมาแจ้ววันนี้
15:54คือตั้งใจจะมาชีอิกหน้า
15:55เมนค์คงดูได้อยู่อยู่โดยหน้า
15:57เบื่อไปทำอะไรเลย
15:57จะให้สาหารทำยังไง
16:02มีอะไรกันหรือเปล่า
16:06ให้ช่วยอะไรไหม
16:07ไม่มีอะไรครับท่าน
16:10แค่ท่านช่วยเชิญแขกมางานผมนี่
16:12ก็ต้องขอขอบคุณมากๆเลยครับ
16:15แล้วท่านยิ่งต่อไป
16:16ถ้าท่านอยากมาจัดงานประชุมสมมนา
16:18คล่าวจัดการนักกันเมืองที่โรงแรมผมบ่อยๆ
16:20หรือว่า ใส่ไม่เป็นประจอมได้นี่ customizeอย่า เยี่ยมเลยนะครับ
16:23สำหรับงานช่วยช่านี่
16:25ผมยินดีให้เลศพิเศษเลยครับ
16:27ไอ้เรามันพูดกับกันอยู่แล้ว
16:29ไม่มีปัญหา
16:31ขอบคุณมากๆครับท่าน
16:35น้องอิน
16:39ทำไม
16:41ทำอะไรอ่ะคุณอิน
16:43เธอไม่ต้องยุ่ง
16:45พี่อธิบายมา
16:47รถบอกว่าพี่จะเอาเงินยัดไซค์ให้เขา
16:49วันที่เราออกจากบ้านนารัฐ
16:51มันจริงใช่ไหม
16:53เราขอโทษนะรถ
16:55ที่ไม่มีเวลาบอกรถเรื่องเงินวรรดกเลย
16:57คือพี่ธนาเพิ่งช่วยเรา
16:59ไปทวงคืนมาได้
17:01รถเก็บเงินนี้ไว้เป็นค่ารักษานารัฐนะ
17:03รถพี่อธิบายเหนื่อยแล้ว
17:05ต้องรีบไปแล้ว
17:07ไปลูก
17:09ไปครับ
17:13เงินแค่หมื่นสองหมื่น
17:15พี่จะทำแบบนั้นทำไม
17:17นี่มันผ่านมาสิบกว่าปีแล้ว
17:19ไม่ได้ปลอแลอย่างนั้นก็ได้
17:21อินลืมไปแล้วเหรอ
17:23ตอนนั้นแม่ของมันป่วย
17:25มันหมุนออกจากตรงนั้นไปแล้ว
17:27อ๋อ ก็บอกว่าพี่ยัดแบงค์ปลอม
17:29ตั้งใจทำให้เราเสียชื่อชัดๆ
17:31นั่นน่ะสิคะ
17:33เพื่อให้คุณอินแผงสูงจะตาย
17:35เขาอาจจะอิฉา
17:37ฉันไม่ได้ถามความเห็นเธอ
17:41มันแค้นที่พี่เลือกอินไม่เลือกมัน
17:43อินยังขนาดดึงอันมาเป็นพวก
17:45และสายไร้พี่สาวตัวเอง
17:47อินต้องเลี้ยงอันมาคุยให้รู้เรื่อง
17:49ถ้าคืนอย่างเข้าข้างคนนอก
17:51และเร่งงานครอบครัวตัวเอง
17:53พี่จะถือก็เป็นศักด Unidos
17:55อิน aplic
18:09ทำสิ่งสำคัญให้หลานนั่นแหละ
18:11เธอแม่ลูกนี่หน้าตีจริงๆเลยนะ
18:14ปล่อยให้คนชั่วมันเป็นแก่อยู่ได้ยังไง
18:16ทำไมไม่ส่งข่าวให้ฉันรู้
18:23เรื่องมันก็ผ่านไปนานแล้ว
18:24ฉันก็ไม่อยากจะฝืนฝอยหาตะเข็ดน่ะ
18:27แต่ฉันให้สูตรหลาน
18:28เพราะอยากให้ตั้งตัวได้
18:30ไม่ใช่ให้อีก 18 มงกุฎมาเชิดไปดื้อๆ
18:34ต้องสั่งสอนมันให้รู้สึก
18:36คนในรถคุณพันนี้
18:38ไม่
18:39ฉันไม่อยากให้รถมันสร้างศักดิ์ตรู
18:42และไอ้เซลขายเครื่องศักดิ์ผ้านี้
18:44มันถึงขั้นเปิดโรงแรมได้
18:47ฉันว่ามันไม่ธรรมดา
18:49อ้าวหรอแม่
18:51ยิ่งรู้ว่ามันเลว
18:53เราก็ยิ่งปล่อยให้มันเข้ามาทำอาหากินในบ้านเกิดเราไม่ได้
18:56แม่อย่าลืมสิ
18:58ก็ Bulgarian เฮ้อ
19:00รดศรินลูกม่าย
19:02ไม่ใช่เด็กผู้หญิงวิ่งส่งกุนเชียง
19:04ไม่ดูเรื่องรู้ราวแล้วนะ
19:06แม่ไม่ต้องกลัวหรอก
19:08จะไปย่าอะไรล่ะลูก
19:10หาลูกเหยอ MUSIC for prawn for mother
19:14ขลิ Little
19:16แป่ตกขาวหรือเปล่านี่
19:20ยังไม่มีครับป๊ะ
19:22ยังไม่มี
19:24ไม่อยากเศรยั้งไหล
19:26มีงานหาเงินดีกว่า
19:32แม่
19:34เดี๋ยวคืนนี้มันไปครั้งที่ออฟฟิตนะ
19:36มีงานต้องเคลียร์
19:38กลับมาอยู่บ้านเถอะลูก
19:40ไม่ต้องไปนอนออฟฟิตแล้วล่ะ
19:42จู๊ ๆ ก็เกิด
19:44รักลูกมากขึ้นมาแล้วซะงั้น
19:48หรือว่า
19:50เหงา
19:52ฉันอยากให้แกมีคนที่เขาคุ้มคลองแกได้อยู่กับแก
19:54ไหนแม่ก็เคยสอนไม่ใช่เหรอ
19:56ว่าตนเป็นที่พึ่งแห่งตน
19:58อย่ารอพึ่งผู้ชาย
20:00แต่ถ้าผู้ชายคนนั้นก็ทำให้แกมีความสุข
20:04ฉันยอมถอนคำพูด
20:08คุณชาวยังมาหากันอยู่มั้ย
20:10อะไรแม่
20:12อยู่ดีๆวกไปถึงเขาได้ยังไง
20:14ไม่เอาแล้ว
20:16ไปดีกว่า เดือดแล้ว
20:24นี่ครับ
20:26ผมได้ปรับแบกเพิ่มพื้นที่ส่วนกราง
20:28อย่างที่คุณชาวยแนะนำ
20:30และผมจะเรียกผู้รักเหม่านายสักสองคำเจ้า
20:32มาเสนอลาคาให้นะครับ
20:34โอเคครับ ตามนี่เลย
20:36จนได้เริ่มลงมือเลย
20:38แล้วก็มีอีกเรื่องที่พวกเยาะแย่ม
20:40ไม่ต้องตัดรส รสสดุในวัน ๆ ให้มันราคาต่ำ
20:43ผมอยากให้เน้นที่คุณภาพครับ
20:45ชื่อด้วยขึ้นมาเชิดหน้าชูตาขนาดนี้
20:48ก็เพราะขโมยสูตรครีมจากเพื่อนมานี่เองอะ
20:52นั่นสิ
20:53แต่กรรมรุษตามจริง นี่มันไวจริงนะ
20:55เจ็งทันตาเห็น แต่ก็ยังจะหน้าด้านเปิดโรงแรมอีกอะ
20:58แล้วแบบนี้ใครจะเข้าล่ะ
21:00จริงบ้ายนะ นี่มันกล้าไปเปิดโรงแรมอีกมั้ย
21:03โรงข่าวใหญ่โตขนาดนี้อะ
21:05นั่นจริง ๆ หัว
21:07ขอโทษนะครับ
21:08ค่ะ
21:09ผมขออนุญาตดูเนื้อสืบกินได้ไหมครับ
21:10ได้ค่ะ
21:11ขอบคุณครับ
21:21ขอบคุณครับ
21:22ค่ะ
21:28สวัสดีครับคุณหน้า
21:31ขอบคุณครับ
21:32ขอบคุณครับ
21:44วันนี้มีนัดประชุมซเว cannot be deal with
21:53น๊าวกริตหรอ
21:54โทรตามยัง
21:56โทรไปแล้วค่ะ แต่คุณกิจปิดเพื่อง
21:58ตามที่ห้อง เผื่อไม่สบาย
22:00ที่ห้องก็ไม่ได้กลับไปนะคะ
22:02ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวฉันจะลองโทรดู
22:04ค่ะ
22:18เกจ นี่ฉันเองนะ
22:20อยู่ไหนอะ ไม่สบายหรือเปล่า
22:24คุณโด๊ค
22:26คุณเช้า
22:40วันนี้เป็นวันทำงานไม่ใช่เหรอ
22:42ทำไมมาอยู่ที่นี่ล่ะ
22:46ใช่ครับ แต่
22:48ผมอยู่ช่วยหลงพ่อล้างบาดน่าจะมีประโยชน์มากกว่านะครับ
22:52คุณรถ
22:54ไม่มีอะไรจะต้องใช้ผมแล้วล่ะ
22:56อุ้ม อุตสาลำเรียนมาจนได้รับปริญญา
22:58จะพูดจะทำอะไร
23:00ควรต้องใช้ปัญญา
23:04อย่าให้อารมณ์มาอยู่เหนือเหตุผล
23:08จำได้ไหมล่ะ
23:10ที่หลงพ่อบอกไว้ในวันนั้นน่ะ
23:14ผมเอาปริญญามาสวายหลงพ่อครับ
23:18ผมกล้าบขอบคุณหลงพ่อมากเลยนะครับ
23:20ที่เมตตาแล้วก็ให้โอกาสเด็กกรณ์พระอย่างผม
23:22ได้เรียนมาหาว่าใช่อะไร
23:24คนที่ควรกล้าบ
23:26ไม่ใช่หลงพ่อหรอก
23:28ที่ผ่านมาหลงพ่อไม่ได้ทำอะไรเลย
23:32รุ่นคนที่ส่งเสียให้ทุนเจ้าเรียน
23:34คือคนนั้นต่างหาก
23:46โอ้โห ได้เขียนนี้ของเธอด้วย
23:48เก่งมาก
23:50ขอบคุณมากเลยนะ
23:52ที่ช่วยเรียนแทนฉันน่ะ
23:56ผมก็ไม่คิดว่าท่านจะเป็นผู้มีพระคุณ
23:58ที่ไม่เคยแสดงตัว
24:00ขอบคุณท่านมากเลยนะครับ
24:02ที่ให้โอกาสกับผม
24:04นี่ ฉันดูแก่ขนาดนั้นเลยเหรอ
24:08ไม่ใช่ครับ ผมไม่ได้หมายถึงอย่างนั้นครับ
24:10คือ
24:12ท่านอายุน้อย
24:14แต่ว่ามีธุรกิจเป็นของตัวเอง
24:16อย่าเรียกฉันว่าท่านเลย
24:18แต่ฉันต้องทำงานตั้งแต่เด็ก
24:20ก็เลยไม่ได้มีโอกาสไปเรียนมหาวิเทศไลน์
24:22ทำบริษัทก็ทำแบบลูกทุ่ง
24:24ตามสัญชาตยาน
24:26ก็
24:28หวังว่าจะได้คนเก่งๆ
24:30อย่างเธอมาช่วยกันนี่แหละ
24:38จงอย่าลืมคุณธรรมที่สำคัญ
24:40และพึ่งรักษา
24:42และให้เจ้าจดจำเอาไว้นะ
24:44นิมิตัง
24:46สาธุลูปานัง
24:48กตันยุคตาเวทิตะ
24:50ความกตันยุคตาเวที
24:52เป็นเครื่องหมายของคนดีครับ
24:54เมื่อจำได้แล้ว
24:56ก็ควรจะทำได้ด้วย
24:58ความเจริญจะเป็นของเจ้านะ
25:14อืม
25:32สดชื่นดีจัง
25:34ฉันไม่ได้กลับมานานมากเลย
25:38ตั้งรู้ว่ามีวิวสุดๆแบบนี้ด้วย
25:40นี่ไม่ใช่เรื่องเล่นเนทหรอนะคุณ
25:44ทหารเขาไม่ใช่ธรรมดา
25:46ถ้าคุณอยากเปลี่ยนที่คุณเรา
25:48คุณควรฟังที่คุณหน้าเตือนนะ
25:50แม่ส่งคุณให้มาเตือนฉันเหรอครับ
25:52คุณไม่รู้หรอก
25:54ตอนที่พวกมันหักหลังฉันนะ
25:56ฉันกับแม่นี่รำบากแค่ไหน
25:58กว่าจะลุกขึ้นยืนได้
26:00แล้วเองมันก็ตั้งใจกลับมา
26:02มา มาหยามหน้าฉันถึงที่ จะให้ฉันยอมได้ยังไง
26:06คนชั่วอย่างมันนะ
26:08มันต้องทำแต่เรื่องชั่วๆ เอาการค้าชั่วๆ เอาคนชั่วๆ เข้ามา
26:12ฉันยอมไม่ได้หรอก
26:14คุณกลัวหรอ
26:17ถ้ากลัวว่าจะมีเรื่องด้วย ก็ไม่เป็นไรนะ
26:24ไม่ได้กลัว
26:27แต่ผมก็คิดดูว่าจะช่วยคุณอย่างไรดี
26:33กลัว
26:40ฉันเคยเรียนไว้ผู้ฝั่งกันตัว นานมาแล้วอะ
26:43แต่ว่าสองปีมานี้งานยุ่งมาก ฉันก็เลยไม่ได้ซ้อมเลย
26:47แต่พอเกิดเรื่องเรียกค่าถ่าย ฉันก็คิดว่ามันต้องเริ่มใหม่แล้วแหละ
26:54นี่ขนาดไม่ได้ซ้อมมาตั้งสองปีแล้วนะ
26:57มันทำได้ดีมาก
26:59จริงๆ แล้วฉันก็ไม่ชอบหรอ มันเสียงดังแหละ
27:03แต่ว่าคุณจะได้ไม่คิดว่าฉันอ่อนแทง
27:07ยังไงผมไม่ได้เป็นห่วงคุณไปดี
27:19แล้วนี่คุณฝกมานานยังไง
27:21ไม่น่าถามเลยอะ
27:23ส่วนมากผู้ชายก็น่าจะชอบยิงปืนอยู่แล้วมั้ย
27:30ไม่ใช่ผม
27:33ผมไม่เคยอยากใช้แบบนั้น
27:44เพิ่งจะเปลี่ยนใจตอนที่เกิดอย่างทันนะ
27:46อยู่ช่วยงานอวกที่นี่น่าจะมีอนาคตดีกว่า
27:50ผมตั้งใจแล้วจะกลับไปรับโทษตามกฎหมาย
27:53และทรงคืนความริทธามให้เตียงครับ
27:56ผมขอบคุณมากๆเลยนะครับที่ช่วยเหลือผม
28:00ถ้ามีโอกาสผมจะกลับมาตอบแทนครับ
28:08เรื่องนี้มันเป็นเด็กดีจริงๆนะ
28:11เสียดายที่อู้ว่าไม่มีวัฒนาจะมีลูกชายอย่างเรื่อง
28:19เดี๋ยวจะมีเรือประมงมารับเรื่องไปส่งที่เรือใหญ่อีกทีนะ
28:23เอาล่ะ ว่าได้เวลาที่เราจะลงไปแล้ว
28:26นายอย่าลงไปดีกว่าครับ
28:28เฮ้ย ไม่เป็นไรนะ
28:31ไป
28:43ลงๆๆ
28:47ลงๆๆ
28:49ลงๆๆ
28:59เอาลูก เอาลูก
29:01เอาลูก
29:05พาลูก พาลูกขึ้นรถเร็ว
29:07ไป
29:11ไปขับรถได้ไหม
29:13ได้ครับ
29:14อย่าลืมขับรถนะ ผมจะขอระวังไว้ให้
29:17โอ๊ย โอ๊ย โอ๊ย
29:37เอาปืนไป
29:39ถ้าลืมไม่ฆ่ามัน มันจะฆ่าเรา
29:42จับปืนให้มัน
29:44มันไม่ได้ตก มันอยู่ใกล้นะ
30:04ปืน ปืนขวา
30:07โอ๊ย
30:09อ้าว
30:11อับบา
30:13อับบา
30:15อาจุน
30:17เร็วๆหนีไป
30:19ไป
30:21หนีไป
30:23หนีไป
30:53อ้าวอ้าว
30:56อ้าว
31:00โอ๊ย โอ๊ย
31:04โอ๊ย
31:13ขอบคุณเรื่องอะ ไอ้ลูกชาย
31:15ขอบคุณเรื่องว่าไอ้ลูกชาย
31:28อาป๊า บ้านเจ็บตรงไหนหรือเปล่าครับ
31:30ผมเพิ่งเจอรู้ข่าวอ่ะ
31:33ไอ้พวกหมาหลอกกัดเอ้ย
31:35มันฆ่าพี่ใหญ่ไปแล้ว
31:36ยังคิดจะฆ่าอาป๊าอีกเหรอ
31:39ผมไปแก้แค้นได้นะครับอาป๊า
31:41ไม่ต้องหรอก
31:42ลืมไปก็ตายเปล่า
31:43มันยังไม่ถึงเวลา
31:45แล้ววงก็ปลอดภัยดีด้วย
31:47แต่ผมบอกอาป๊าแล้วไงครับ
31:49ว่าเวลาจะไปไหนให้ผมไปด้วย
31:51อาลูกมันไม่ได้เรื่องเลย
31:53อาลูกเองก็โดนยิงเกือบตาย
31:55ตอนนี้ก็พักอยู่
32:07นี่อาชุน
32:09คนที่ช่วยชีวิตวัวไว้
32:10ถ้าเรื่องจะขอบใจ
32:12ก็ขอบใจเขานี่
32:17นี่
32:18ชาวฉัน
32:20ลูกชายคนใหม่ของวง
32:42อ้าว
33:12โปรดติดตามตอนต่อไป
33:43โห แม่นมาก
33:46ไหนว่าแค่สุขไว้ใครเทียนไง
33:49นี่ถ้าเป็นคนจริง ๆ นะ
33:51โตนหัวกับตัวอีกแน่นอน
33:53ดูของฉันสิ
33:55โพรนทั้งผู้ร้ายแล้วก็ตัวประการ
33:57ตายหมู่แน่นอน
34:00ก็เวลาที่ผมยิงเปล่าเนี่ย
34:02ผมมันจะคิดว่าตัวประการเป็นฝนที่เรารัก
34:05สมาธินะ
34:08โอเค
34:10สมาธินะ
34:14คือใครหรอคะ
34:15บอกได้ไหมคะ
34:20กินข้าวดีกว่า
34:21ผมกินข้าวหน่อย
34:40ทิศพิษ
34:48ทำไมถึงต้องทำแบบนี้ด้วยอ่ะ
34:52โพรนโกหกอ่ะ
34:54เธอเป็นคนทิศัยไม่ดีนะรู้ไหม
35:00เฮ้ย ฟ้า ฟ้า ฟ้า
35:02โอ๊ย อะไรของคุณเนี่ย
35:04คุณจะไปเอนอนอะไรตรงนี้ได้ไง
35:05นี่ได้ยังไง
35:09ท่วมสัตว์การ
35:11โอ้ ใช่สิ
35:13ทำไมคุณถึงเมาขนาดนี้เนี่ย
35:15ไป กลับบ้านเดี๋ยวผมไปส่ง ไป
35:17ไม่เอา
35:18ฉันจะนอนตรงนี้แหละ
35:20มา
35:22ชีวิตฉันตอนนี้ไม่เหลือใครแล้ว
35:25มันไม่มีใครเอาคนอย่างฉันหรอก
35:30เฮ้ย
35:35นี่
35:59ทำไมไม่เหมือนห้องที่ร้านกาแฟ
36:06เสื้อผู้ชายนี่
36:09บีเหรอ
36:14เฮ้ย
36:16ผู้จัดการ
36:18เฮ้ย
36:20ห๊ะ
36:23เฮ้ย
36:36ที่หยิบอะไรของเจ้าของก็ขออนุญาตด้วย
36:39อ๋อ นี่ห้องผู้จัดการเหรอคะ
36:42อืม
36:43แล้วทำไมฉันถึงมาอยู่ที่นี่อ่ะ
36:48ฉันจะจัดการไอ้ตำรวจ
36:53คุณ คุณ
36:56เลิกคิดว่าตัวเองเป็นนางเอกละครสักที
36:58เรียกสติตัวเองกลับมาให้ครบเลยนะ
37:00แล้วลองละลึกชาดูสิว่าเมื่อคืนคุณมาแค่ไหน
37:02นี่ถ้าผมไม่เจอคุณแล้วแบกคุณมาไว้ที่นี่นะ
37:04ป่านนี้คุณก็นอนย์อยู่ข้างถนนต่อเช้าละ
37:07หรือไม่ก็โดนไคโลค pryrrar Go e where to night
37:11เมาเหรอ
37:12ฉันจับได้ว่าฉันกินมานิดเดียวเอง
37:14คุณด่วนเบียร์ไปสามกละป่อง
37:17แล้วไม่ต้องถามนะ
37:18ทำไมผมไม่พากคุณไปส่งไปที่พักอ่ะ
37:20ผมไปมาแล้วและมันปิด
37:22ผมไปมาแล้ว แล้วมันปิด
37:24พอถามถึงเรื่องกุญแจ คุณก็พูดไปดูเรื่อง
37:27แล้วทำไมไม่โทรหา grabh?
37:30ผมโทรแล้ว...มันปิดเครื่อง
37:34ผมก็เร็วโยนคุณไว้ที่เนี้ย แล้วไปนอนที่ห้องเบีย
37:37พอที่เนี้ยคือหอปัก ถ้านักงาน
37:40เคลียร์นะ
37:47ผมไปอาจถ่ายบ้าน deletion Fortnite
37:52คืนนี้ก็ตามหรือเปล่า
37:56อ้าวผู้จัดการมาพอดีเลย
38:12นายถามหาทุกวันเลยค่ะ
38:14คุณรถครับผมขอโทษนะครับ
38:22นี่เธอเป็นไรเนี่ยไม่สบายหรือเปล่าหรือว่ามีปัญหาอะไรอ่ะ
38:27ทำไมต้องปิดเมื่อเธอด้วยฉันก็เลยได้จะส่งข้อความอ่ะ
38:31เออผมไม่ได้เป็นไรครับคือผมไปหาหลวงพ่อมานะครับ
38:39หลวงพ่อพ้าดเหรอแล้วทำไมไม่บอกฉัน
38:42ฉันจะได้จัดการเรื่องโรงพยาบาลให้ท่านสบายดีครับ
38:45ผมเองแหละครับที่อย่างงั้นไม่เข้าเรือง
38:48ฉันปิดเรื่องที่เบียร์ reload ถึงโรงแรมเมื่อวานแล้วนะครับ
38:54ผม ขอรับผิดที่ไม่เชิกประวัติใฝฐาแห่งก่อนครับ
38:57ขอรับผิดที่ไม่เชิกประวัติใต้ฟ้าให้ดีก่อนครับ
39:01มันเป็นไร
39:02เธอน่ะมันเสือ
39:04ไม่ทันเลี้ยegree่มคนพวกนั้นหรอก
39:06ฉันนะสงสัยตั้งแต่เธอเผาอันชิตาเข้ามาแล้ว
39:10แต่ฉันอ่ะจลับได้ค่าหนังค่าขาวไง
39:12ดีซะอีก
39:14จะได้แฉลพวกนั้นทีเดียวให้ดังทั้งจังหวัดไปเลย
39:17ฉันอยากรู้เหมือนกันว่าคราวนี้
39:19มันจะยิงอยู่ในครัวราดเอกได้ไหม
39:32ฉันขอโทษนะ
39:35ที่ใช้คุณเป็นทางผ่านเข้ารินอรี
39:43ฉันก็แค่อยากจะชดเฉยสิ่งที่พี่สาวกับพี่เคย
39:45ฉันทำให้กับพี่โรทก็แค่นั้นเอง
39:51ฉันก็แค่อยากรู้ว่า
39:53พี่เขามีชีวิตอยู่อย่างไร
39:56พี่เขามีความสุขดีหรือเปล่า
40:00ฉันสะบายนะว่าฉันไม่ได้ตั้งใจเข้ามาเป็นสายสืบอะไรนั่นเลยนะ
40:05แล้ววีดรู้เรื่องนี้ด้วยหรือเปล่า
40:16ผู้จัดการอย่าโกรธวีเลยนะคะ
40:19เรื่องนี้ฉันผิดเองคนเดียว
40:24อีวี พี่กินไปตายอยู่ที่ไหนวะ
40:28แล้วพี่ชอบแฟนแกด่วนเลย
40:35ขอยาวๆ
40:38เอานะ
40:40เอาเลย
40:41ถูกเลย
40:42มา
40:43มา
40:44เต็มสติดเลย
40:47เอาเลย
40:48มาๆ
40:50เจอแล้วนะ
40:51มาๆ
40:53เดี๋ยวเล่นสิ
40:55โอ้โห ได้แล้ว
40:58อะไรกันพี่
41:00แค่นี้จะถอดใจแล้วเหรอพี่
41:04เอาเว้ย
41:06ฉันหวัง
41:08ว่าเจอแล้ว
41:10ฉันวางหมดหน้าตักเลย ตาดี้
41:15จนเช้าด้วย
41:18ได้
41:21ตาดี้ฉันดวงดี ฉันขอแล้วกันนะ
41:30เดี๋ยวเฮีย อย่าเพิ่งไปสิ
41:33เป็นอะไรหรอ
41:34นี่ขอดูมือหน่อย
41:36ฉันไม่ชอบมือบอก
41:37อะไร
41:39นี่อะไรของแกเก้ย
41:42จะลืมกลุ่มส่ง
41:45เมื่อฝังว่าหลิกไม่ได้เมื่อ
41:47ฉันโกหกหรืออะ
41:48แค่มันวางหนัไส
41:49เอก็มันโกหกตามสุดท้าย
41:52guarrera
41:54โกหกเหรอ
41:56เหย อย่า
41:58ยะฉันไม่ได้ทำอะไร
42:01ฉันไม่เป็นใจหรอก
42:02มาเร็ว
42:03ยาบันไปสั่งสร
42:04ไป
42:05ยา
42:06ไอ้
42:09น้องใหญ่เจ็งมาก
42:11เอาราวัลไป
42:13ไม่เป็นไรหรอกพี่
42:15เล็กน้อย
42:17มูตาไว้อย่างนอก
42:19หน้ามาทำงานด้วยกัน
42:21เดี๋ยวฉันจะบอกเจ้านายให้
42:23สนใจไหม
42:25จ้ะ
42:29เขียนข่าวใส่สีตี้ไข่กันจนเวอร์
42:31คนอย่างผมไงนะ
42:33จะไปขโมยสวนครีมของโรซาลิน
42:35มันคงเป็นความสัมผัส
42:37จะไปขโมยสวนครีมของโรซาลิน
42:39ตอนนั้นเขามาขอน้องให้เมียผม
42:41ซื้อสูตรของเขาเพราะเค้ารมบากอยู่
42:43แล้วเมียผมพึ่งได้รับพรรดก
42:45แต่ดูตอนนี้สิ
42:47มาสายล้ายหาผมมาจ่ายเงินปลอม
42:49นี่ถ้าผมไม่คิดว่าเคยดีต่อกัน
42:51หรือช่วยเหลือกันมานะ
42:53ผมฟ้อมมีประมาณไปแล้ว
42:55ถ้ามันไม่จริงก็ไม่ต้องเดินหลอด
42:59ทำงานกฎนุธหมดต่อไป
43:01อะคุณชาลซ์
43:02หนังสือภิมพ์กำลังเล่นข่าวนี้อยู่นะครับ
43:04ยังไงก็ถูกผลพย rename เรา
43:07ถ้าเราไม่ทำอะไรซักอย่าง
43:09ต่อไปโรซาลินจะยิ่งไห้ใจ
43:11เราเคยคุยกับโรซาลินด้วยแล้ว
43:14คุณชาลซ์
43:14คุณชาล์ส
43:16เราเปิดโอกาสคุยกันอย่างลูกผู้ชายได้ไหม
43:20ที่คุณไม่ให้ผมยุ่งกับโรซาลิน
43:23เพราะคุณกลัวกระเทินเรื่องธุรกิจ
43:26หรือว่าเรื่องส่วนตัว
43:32ถ้าคุณชอบโรซาลิน
43:35คุณปรักษาคุณได้นะ
43:37ผมรู้วิธีการประเด็นศึก
43:39แนะนำ
43:40ผมรู้จักผู้หญิงคนนี้ดี
43:42ถ้าคุณรู้จักผู้หญิงคนนี้ดี
43:46คุณจะได้พูดจาติถูกเธอแบบนี้
43:54ดูเหมือนคุณจะรู้จักโรซมากกว่าผม
43:57ถ้าอย่างนั้นผมก็คงหมดห่วงแล้ว
44:00เพราะว่าคุณน่าจะจัดการกูได้อยู่
44:03แต่ไม่ใช่เรื่องของคุณ
44:07เรื่องของคุณคือจัดการปัญหาที่คุณกลองไว้
44:13โดยวิธีที่นักต้นรกิจเขาทำกัน
44:18ส่วนเรื่องอื่นมันจะสปอร์ตคุณเหมือนเดิม
44:24ได้ยินแบบนั้นผมก็สบายใจครับ
44:32กลับมาแล้ว
44:34แล้วก็อย่าลืม
44:36ห้ามใครรู้ว่าผมลืมแบ็คให้คุณ
44:39แน่นอนครับ
44:41ขอบคุณนะครับบอส
44:55ขอโทษนะครับคุณรถ
44:56พอดีผมติดประชุมอยู่
45:08บอสของเคยเนี่ยเยี่ยมเลยนะครับ
45:11แบบนี้ผมทำงานให้สุดชีวิตเลย
45:32สติด
45:34แสดงว่ากำลังราบอาวุธได้แล้ว
45:36แต่ลูกน้องผมบอกว่า
45:37นายให้อาเลียงขับรถออดจากคาซิโนไม่รู้ไปที่ไหนกัน
45:41ตอนนี้ติดต่อไม่ได้
45:43อาจจะไปหาลูกค้าหรือเปล่า
45:47ผมเป็นห่วง
45:48ระดับนายใหญ่ไม่ควรไปไหนมาไหน โดยไม่มีทีมคุ้มกัน
45:53ฉันเชื่อว่าอาปลาไม่ต่างมาก
45:56อย่างไรอาลูกขอยิบต่อไปตลอดนะ
45:58เดี๋ยวฉันมีธุระนะ
45:59เอารูปพักผ่อนที่มีไปก่อนเลยนะ
46:21ปลายฟ้าไปอย่างไรบ้างครับ
46:26แฟนคุณคงไม่รู้ แล้วฉันจะรู้ไหม
46:30ผมโทรไปเขาปิดเครื่องอะ
46:32เด็กเสริมในร้านบอกว่าฟ้ากลับมาแปบนึงแล้วก็ออกไป
46:35ฉันกลับมาก็ไม่เจอแล้ว
46:37รู้เรื่องทำอดจัดหนังสือพิมพ์เนี่ยแหละ
46:41แปลว่ามันไม่เห็นว่าฉันเป็นเพื่อน
46:43แม้แต่ฉันก็โดนมันหลอก
46:46อย่าโกรธฟ้าเลยนะครับ
46:48เขาคงอยากลืมอดีตเป็นคนใหม่จริงๆ
46:49นั่นคือความคิดที่โง่ที่สุด
46:52เพราะความลับไม่ได้มีในโลก
46:58พอเลยไอ้วี
46:59แกควรจะดูแลแฟนแกเอง
47:01ไม่ใช่ฝากคนโน่นคนนี้ดูแล
47:03ฉันก็อยากทำ
47:04แต่แกก็รู้ไงว่าฉันทำไม่ได้ไง
47:06ยิ่งตอนนี้ฉันกำลังจะเข้าถึงตัวเป้าหมายแล้ว
47:08กันอีกตัวแทบไม่ได้เลย
47:10แล้วแกจะให้ฉันทำอย่างไร
47:11แฟนแกทำเรื่องใหญ่มาขนาดนี้
47:13นี่ฉันไม่โดนเจ้านาย
47:14ฉันไล่ออกก็ถือว่าบุญแค่ไหนแล้วรู้ไหม
47:17แกก็เลวด้วยนะ
47:18ที่ไม่ยอมบอกความจริงกับฉัน
47:19ต่อให้ฉันอยากช่วยอย่างไรนะ
47:20ตอนนี้ฉันก็ไม่รู้จะช่วยอย่างไรแล้วเว้ย
47:23ไอ้กิจ
47:24แต่เรื่องนี้มันเกี่ยวกับเจ้านายของแกแล้วเว้ย
47:26ถ้าฉันจับตัวไอ้นายทุนของไอ้ธนากรได้
47:29คุณรถสลิมก็ปลอดภัย
47:32ช่วยหน่อยนะเพื่อน
47:34ตามหาฟ้าให้ที
47:35แต่ฉันก็มีงานของฉันเหมือนกันแล้วเว้ย
47:38วันนี้วันเกิดแม่คุณรถ
47:39เดี๋ยวฉันจะต้องไป
47:41อ้าว ไอ้วี
47:43ฮัลโหล
47:46เวนเฮ้ย
47:51โอ้โหล
47:52เฮ้ย
47:57ผมควรจะทำยังไงดีครับยา
48:07อืม เปิดแล้ว
48:12ยาคะ
48:15ทำไมมันถึงต้องเป็นอย่างนี้ด้วยอะคะ
48:18คือหนูไม่รู้จริง ๆ ว่าหนูต้องทำยังไงให้มันดีที่สุดสำหรับทุกคนอะ
48:22หนูอยากให้พวกเราสามคน
48:25พี่รถ
48:26พี่อิน
48:27กับหนู
48:29กลับมาเป็นเหมือนเดิม
48:31วันที่พวกเราไม่ต้องเจอกับคนใจร้ายหลอกหลวง
48:36วันที่เรารักกัน
48:39จับมือกันสู้
48:46วันนั้นจะไม่มีทางกลับมาแล้วจริง ๆ ใช่ไหมคะ
48:49ไม่มีปัญหาอะไรแกไม่ได้หรอกนะคุณ
48:50ขอรับคุณจากแก
48:52ธรรมยาเสียงของคุณ
48:58เริ่มจากการเล่นสติตัวเองกลับมาให้ครบก่อน
49:01ผู้จัดการ
49:07มากันครบหมดแล้วมึงเนี่ยดูสิ
49:14ขอให้สุขภาพแข็งแรงนะครับ
49:15อายุยืนเป็นเมืองปีนะครับแม่
49:17ตกใจจ้ะ ฉันไม่หวังขนาดนั้นหรอก
49:19สักร้อยยี่สิบก็บอก
49:21อ่ะ ๆ เดี๋ยวเอานี่ไปแจกนักงานที่บริษัทนะ
49:24ขอบคุณครับคุณแม่
49:27งั้นเราจับฉลากันก่อนเลยไหมครับ
49:29เดี๋ยวผมไปตามเค้กให้
49:31ไม่ต้อง มีคนจัดการไว้แล้ว
49:42ทุกคนคะ
49:44ก่อนที่จะเป่าเค้ก
49:46ขออนุญาตพูดอะไรสักนิดนึงนะคะ
49:49อย่างแรกก็อยากจะขอบคุณทุก ๆ คน
49:51ที่อยู่ด้วยกันมาจนถึงวันนี้นะคะ
49:54วันที่บริษัทดินารี
49:55ประสบความสำเร็จทั่วอ้อมทน
49:58จากปีแรกที่หาสูตรผสมเอง
50:01ไม่มีโรงงาน
50:02ขายได้ไม่ถึง 20 กระปุกด้วยซ้ำ
50:05จนถึงปีที่ผ่านมา
50:08เราทำกำไรได้ถึง 50 ล้านบาท
50:12โอ้โห
50:20บริษัทคงมาถึงวันนี้ไม่ได้
50:22ถ้าไม่มีน้าน้า
50:24พี่ๆ น้องๆ ทุกคน
50:26จับมือร่วมกันสู้ไม่ถอยนะคะ
50:29เราอยากจะขอบคุณทุกคนจากใจจริง ๆ เลยคะ
50:32พวกเรายอดเยี่ยมมากเลยคะ
50:42และคนที่เป็นส่วนร่วมใจ
50:45ที่ทำให้รถมีพลัง
50:47พาพวกเราฝาฟันทุกอย่างมาได้เนี่ย
50:50ก็คือคนนี้เลยค่ะ
50:52คุณนายรัตตานา
50:54ประทานบริษัทดินารีตัวจริงค่ะ
51:01อืม เราแน่งง
51:02พอ ๆ
51:05เยี่ยมรถ
51:06แจบรางวัลกันดีกว่า มา
51:08ยังตัดไม่ได้หรอกค่ะแม่
51:10พวกมีคนสำคัญจะมาอวยพรแม่ค่ะ
51:14สุขสันต์วันเกิดจ้า
51:22ขอบคุณมากเลยนะคุณ
51:24สุขสันต์วันเกิดนะครับ
51:25ขอบคุณมาก ๆ
51:27นี่ วาง ๆ ช่วยกัน
51:32ขอบคุณมาก
51:41สวัสดีค่ะ
51:42มางานวันเกิดธุระตานาใช่ไหมคะ
51:44เดี๋ยวเชิญเข้าจัดเลี้ยงห้องนี้เลยค่ะ
51:48เดี๋ยว
52:02ขอบคุณนะครับ
52:05อะไรอย่างไรเมื่อไหร่
52:07ทำไมประเทศพบุษขนนั้น ถึงมาจุดติดที่นี้ได้
52:10ฉันตกข่าวต้อนนี้
52:12ก็ที่พีรัตณา
52:14เขาแนะนำตอนกี้นี่ไงителейคงมาจากมาก้าว
52:17สูง
52:18ฉันไม่ได้มายความอย่างนั้น
52:20จะมายความว่าเขา Turning to P'Ratana
52:22น้ำ want to know
52:23ว่าเขาไปหนึกหนมกับพี่ราธนา
52:25ตอนไงงี้
52:26หนึกหนมกันบีร ??? เนี่ยนะ
52:29ฉันว่าเค้าต้องมาจีบหนูรถแน่ ๆ เลย
52:31ใช่ไหม น้ำหมาย
52:32น้ำหมาย
52:33ใช่ไหม
52:35เอาไม่จีบหนูรถป่ะ
52:36จะไปลูกได้อย่างไร
52:37ฉันเป็นคนอยู่ใต้ตีนเขานี่
52:39จะจีบหนูรถ
52:42ไม่ธนาดีในหนูรถนะ
52:46เหมือน currents ไปยากแล้วนี่
52:47จะเอาตัวเองไปเปลี่ยนเทพกับหลานฉัน
52:50กินๆๆ
52:51สอนแหม
52:52ดีๆๆ ว่าไปนะ
52:54พี่เซราเช้าเนี่ย ก็ก็น่าขนพรุ่งนะ
52:56เอ้ยแต่งนั้นน่ะไม่ออกแล้วว่าเคยเห็นที่ไหน
52:59ว่าไป
53:01งานเลี้ยงที่มีผู้หญิงเยอะกว่าแบบนี้แหละค่ะ
53:04จะหน่วกเหมือนขนหน่อย
53:06คุณเช้าก็คงจะรํามคาญแย่เลย
53:08ไม่เลยครับ สบายมากครับ
53:11ฉันก็สนุกดีด้วยครับ อบอุ่นดี
53:14พวกเราอยู่ด้วยกันแบบครอบครัวค่ะ
53:17ทุกคนที่อยู่ตรงนี้ก็คือเป็นพนักงานที่อยู่ในช่วงก่อตั้งๆนั้น
53:21ล้มลุกทุกครั้งนั้นมาด้วยกันค่ะ
53:24พวกนานๆที่เป็นเซอร์รุ่งเดอร์แม่มัน
53:27เมื่อก่อนก็เป็นลูกค้าแม่
53:29ก็..เป็นแม่บ้านธรรมดาเนี่ยแหละ
53:31พระพ่อแม่ปวดเขามาช่วยฉันขายของ
53:35คุณโรดที่โชคดีจังเลยเลยครับ
53:37คนรอบตัวมันเท่าคนที่มีนำใจ
53:39อย่างที่คุณรู้มันก็ไม่ใช่ทุกคนหรอกค่ะ
53:42บางคนเพราะว่าน้ำเนื้อใจสิบออก
53:45เอาอีกแล้ว
53:46วกเข้าเรื่องเต่าอีกแล้วนะใยโรด
53:49เดี๋ยวพรุ่งเช้าก็เกิดหมดสนุกกันพอดี
53:52อันนี้จะจับรางวัลหรือยังฮะ
53:54ได้ค่ะ
53:57พี่ไปไหนเนี่ย
54:09ผู้จัดการค่ะ
54:11อ้าว
54:12เธอ
54:14มาอยู่นี่ได้ยังไงอะ
54:16ฉันตั้งสติได้แล้วค่ะ อย่างที่ผู้จัดการบอก
54:19ฉันจะประเชิญหน้ากับความจริงค่ะ
54:23แล้วมามูยอยู่ข้างนอกทำไมอะ เข้าไปดิ
54:26ผู้จัดการมั่นใจไหมคะว่า
54:28ถ้าฉันเข้าไปขอโทษประรัฐกับพี่โรชตอนนี้
54:31เขาจะให้อภัยฉัน
54:38ไม่มั่นใจอะ
54:40ผู้จัดการเป็นคนที่รู้ใจพี่โรชที่สุด
54:42ผู้จัดการก็ต้องช่วยฉันสิคะ
54:46ผมเคยคิดว่าอย่างนั้น
54:48แต่ตอนนี้คงไม่ใช่แล้ว
54:52กรีด
54:54อ้าว ลุงดาสวัสดีครับ
54:57ผมไม่คิดว่าจะมาด้วย
54:59คุณรัฐเพิ่งเป่าเค้กไปนะครับ
55:01ลุงไม่ได้มางานวันเกิดแม่รัฐ
55:03คือลุงมีข่าวไม่ค่อยดีมาแจ้ง
55:07ข่าวอะไรครับ
55:10เราจะทำยังไง มันไม่ได้เช้าอีก
55:13เขาคงรู้เขาไม่เอาเราไว้แน่
55:15เขายิงลุงนั่งๆอยู่อะ
55:19เอาไปเผาทิ้ง
55:21ทีหลังเห็นเทือนี้ไม่ว่าจะเป็นอะไร
55:23อย่ามาให้ฉันเห็นอีก
55:25ทำไมนะรัฐ
55:27เธอไม่ชอบเหรอ
55:29ฉันตั้งใจสั่งสีดอกไว้ให้เธอชอบมันเลยนะ
55:31ผมจะพูดอย่างไรดี
55:33พูดไปมันก็เหมือนว่าผม
55:36ฝอม
55:38เฮ้ย จะพูดหรือไม่พูดวะ
55:40ผมเคยบอกคุณแล้วไง
55:49ทีหลังถึงเซ็น
55:577 quand
55:597 quand
56:00โอโหขอโทษๆ
56:02ยังไม่มาใช่มะ
56:03อะไร
56:04รู้เมื่อข้อสะดูะอะไรต่างๆนี่
56:05ไม่ต้องตัดหน่อย
56:06ไม่ต้องตัด
56:07ติบ ตัดรถเนี่ย
56:08โทษทีครับ
56:09แล้วเนี่ย
56:10มันก็เข้ามาทำอะไรนะคะ
56:11โทษครับ
56:12นี่ขนาดฝึกให้ไว้ให้ขายเทียน
56:15เพลอ
56:16คำยากคระยวงนี้อ่ะ
56:18ป่าเดียวคุณคงได้รอนก่อนไหม
56:20ที่นี่ร้านขายผลช่ำ
56:21อ๋อครับครับ
56:22ร้านขายผลช่ำ
56:46โปรดติดตามตอนต่อไป