Category
📺
TVTranscript
00:00โปรดติดตามตอนต่อไป
00:30นี่มรกโปรด คุณกลับมาได้ยังไงเนี่ย?
00:32คุณรถอยู่ใหญ่?
00:34แค่มีหน้าที่เอาลมเอามาส่ง
00:36เดี๋ยวนายมาก็ถามให้เองแล้วกัน
00:38แต่กูถามคุณอยู่
00:40ถ้าคุณไม่บอกผมเนี่ยจะแจ้งความ
00:42เฮ้ย!
00:44มัน...
00:46อาลุ
00:48มีเรื่องอะไรกันแหละ
00:54อาลุ
00:56อาลุ
00:58มาก่อนนะครับ
01:05ฉันต้องขอโทษแทนลูกน้องของฉันด้วยนะคะ
01:08เดี๋ยวมาได้ยาดจริง ๆ
01:10เพราะหมดนั้นจะเป็นรึเข้าใจผิดกันมากกว่านะครับ
01:13จริง ๆ แล้วผมก็ต้องขอโทษท่านลนูเหมือนกันนะครับ
01:16แล้ว...
01:18คุณปาเจ็บตรงไหนหรือเปล่าครับ
01:21ไม่แฮะ
01:28ขอบคุณมากๆ คุณแบบนี้นะครับ
01:32ครับ
01:58คุณไปไหนห้าคุณชาวซ 카jerณ์มาทั้งวันนะครับ
01:59ผมติดตอกคุณไม่ได้เลย
02:01ฉันไปหาก้วยใหญ่
02:02ถามเรื่องโรงแรมนายธนากร
02:05ลอกกลุ่นจ่ายฉันก็ติดอยู่ในรถ
02:07โชคดีที่จะคุณชาว
02:09เขาก็เลยไปตามช่างมา
02:10แล้วทำไมคุณถึงไม่โทรหาผมนะครับ
02:12ฉันกำลังจะโทรแต่ว่า
02:15มือถือฉันก็ตกอะ
02:16แล้วมันทำถึงไหน
02:17ถึงไม่กลับมาที่ออฟฟิต์อะครับ
02:18คุณไปไหนองค์คุณชาวสต.
02:19จริงๆ ถ้าตามช่างมาก็ใช้เวลา
02:21แค่ไม่กี่ชertime นะครับ
02:22ทำไม้ต้องให้คุณรูด้วยเขามาส่ง
02:23คุณไปไหน
02:24เนี่ย
02:24ตกหลงใครเป็นเจ้าไילו้ิขน comment ลูกน้องกันแล้วเนี่ย
02:27เจ้าจะไปไหนมันก็คือเรื่องของฉัน
02:30เลิกเศร้าพูดซีฉันเป็นไอ้เด็กซักทีได้ไหม
02:33ฉันนะจ้างเธอเอามาทำงาน
02:36ไม่ได้มีหน้าที่มาแรงงานเธอ
02:38คือที่ผมถามครับ
02:41ก็เพราะว่าผมเป็นหัวงศนลด
02:43คือคุณยังไม่รู้จักเขาดีเลยครับว่าเขาเป็นใคร
02:47เขาหวังดีหวังอาภูนย์แค่ไหนก็ไม่รู้อะ
02:50เขาช่วยชีวิตฉันถึงสองครั้งสองคน
02:54แล้วตอนนั้นเธอไปอยู่ไหน
02:58เพราะฉะนั้นอย่ามาปรักปรัมเขาให้ฉันได้ยินอีก
03:05ครับผมพร้อมใจแล้วครับ
03:14ผมอยากให้คุณชาวส์มาเห็นจริง ๆ
03:17เพราะผมใช้เงินคุ้งค่าทุกบาททุกสตัก
03:20โรงแรมของเราสวยมาก
03:22ไม่เป็นไรนะ ผมเชื่อรสนิยมคุณ
03:27ผมอยากให้คัดคนเข้ามาทำงานให้ละเยน
03:30อ๋อ
03:31เช็คประวันทุกคนด้วย
03:33ไม่ต้องห่วงครับ
03:35เราไม่รับคนที่เคยต้องโทษ
03:36หรือมีประวัติเที่ยวข้องกับยาเสด็จปิดแน่นอน
03:39การประดับด้วย
03:41ทุกอย่างทีนี้ต้องใส่สะ
03:47ทีนี้ต้องสะอาด
03:49เผยคชิง
03:52อ๋อ
04:02นี่
04:03อย่าทำแบบนี้ เดี๋ยวลูกผมมาเห็น
04:06ป่านนี้หลับทั้งแม่ทั้งลูกแล้วล่ะ
04:14นี่อะไร
04:16งานที่คุณให้ทำ
04:26เยี่ยมมาก
04:32โธ่
04:35คราวนี้แหละ
04:37สนุกแน่
04:44จัน
04:45อุ๊ย คุณรถ
04:47ไม่ต้องตกใจ
04:48เมื่อคืนทำงานดึกก็เลยข้างที่นี่
04:52เดี๋ยวถ้าทำงานเสร็จแล้ว
04:53ช่วยชมกาแฟให้ฉันแก้วหน่อยๆนะ
04:55ได้ค่ะ
05:03จัน
05:04ถ้าพี่ยามา
05:05ให้ไปซื้อขนมโกชิ้นเจ้าโกรธให้ด้วยนะ
05:07อยากกิน
05:08ได้ค่ะ ค่ะ
05:10ลูกใครเหรอ
05:21ไปทำล่นตรงไหนเกิดเมื่อไหร่เนี่ย
05:24ไม่คุ้นเลยเหรอ
05:25อ้าว ปายฟ้า
05:27มาพอดีเลย
05:29เนี่ย จันเก็บลูกแล้ว
05:31ไม่รู้ใครทำตกไว้
05:33เธอช่วยดูในสีว่า
05:34พอจะคุ้นใครบ้างไหม
05:37ขอดูหน่อยละคะ
05:41ลูกหนูเองค่ะ
05:48อ๋อ ดูหมายถึงลูกของ
05:50หลานเพื่อนหนูอะค่ะ
05:52เห็นว่าน่ารักดี
05:53ก็เลยขอเก็บไว้
05:55ไม่รู้ไปทำตกไว้ตอนไหนนะคะเนี่ย
05:57แต่ดู ๆ ไป
05:59หน้าก็คล้าย ๆ ปายฟ้าอยู่นะ
06:03โอ้ย ไม่ใช่หนูค่ะ
06:04นี่ ในรูปก็เขียนอยู่ค่ะ
06:06ว่าชื่ออันชิตา
06:07ไม่ใช่ปลายฟ้าซะหน่อย
06:09ขอบคุณนะคะพี่
06:10ค่ะ
06:19ค่ะ คุณรถ
06:22ได้ค่ะ เดี๋ยวฟ้ารีบเข้าไปนะคะ
06:23ได้ค่ะ เดี๋ยวฟ้ารีบเข้าไปนะคะ
06:33ปลายฟ้าค่ะ
06:37เข้ามา
06:44คุณรถเรียกให้ฟ้ามาพบ
06:45มีอะไรให้ฟ้าทำเหรอคะ
06:48ไปเอาบู๊ตมาเป็นไงบ้าง
06:50ค่อนข้าว
06:51ตอนนี้ฟ้ากำลังวิคอภาพต้องการของลูกค้า
06:53เพิ่มจากแบบสอบทานอยู่นะคะ
06:55คิดว่าภายในอาทิตย์หน้า
06:56ไม่ทันแล้ว
06:58ตอนนี้เราเริ่มมีคู่แข่งเรามาที่ตลาดเราแล้ว
07:02สิ่งที่เราต้องทำก็คือตัดไฟตั้งแต่ต้นลง
07:05ทะลมมันก่อนที่มันจะเกิด
07:07เป็นใคร บริษัทไหนเหรอคะ
07:09คุณรถบอกฟ้าได้เลยนะคะ
07:10พาจะไปศึกษาข้อมูลมาให้
07:12เราจะได้หาทางรับมือกันค่ะ
07:14ไม่ต้อง
07:16ฉันหาข้อมูลไปหมดแล้ว
07:18เธอแค่ทำตามแผนที่ฉันบอกก็พอ
07:22ปล่ายฟ้า
07:25เธอทำให้ฉันได้ไหม
07:27ค่ะ ฟ้าจะตั้งใจทำให้เต็มที่เลยค่ะ
07:31ขอบใจ
07:33ฉันเลือกคนไม่ผิดจริง ๆ
07:40สวัสดีครับ
07:41สวัสดีครับ
07:42โอ้ เชิญเลยครับ
07:44โอ้ สวยจังเลย
07:46ถ่ายรูปก่อนหน่อยครับ
07:52ลงแรงสวยด้วยครับ
07:53ขอบคุณมากเลยครับ
07:54ขอบคุณมากเลยครับ
07:57นักข่าวมากันแล้วค่ะ
07:58เดี๋ยวคุณอินเตรียมตัวให้สัมภาษณ์นะครับ
08:00สัมภาษณ์อะไร
08:01สัมภาษณ์โปรโมตครีมคุณอินไงครับ
08:03แต่ฉันไม่ได้เตรียมตัวมา
08:04เธอไม่ได้บอกฉันก่อนนะ
08:06ไม่ต้องเตรียมเลยค่ะ
08:07สารเตรียมให้หมดแล้ว
08:09อันนี้เป็นคำถามแล้วก็คำตอบ
08:13พี่ธนาค่ะ
08:15น้องอิน
08:18ท่านพิยะ
08:19น้องอินทำได้อยู่แล้วนะ
08:21คือนี่เป็นโอกาสที่ดีมาก
08:23ที่จะเปิดตัวครีมเรา
08:24เดี๋ยวพี่ดูแลท่านพิยะก่อน
08:26ฝากคุณอินด้วย
08:27ถ้านพิยะครับ
08:28สวัสดีครับ
08:29สวัสดีครับ
08:30ขอบคุณมากเลยนะครับที่มา
08:56คุณอินค่ะ
08:58เวลาพูดอย่าตกลุตกลับนะคะ
09:01ต้องมั่นจัด
09:06ฉันดูนะว่าต้องทำยังไง
09:11ทุกคนคะ
09:13คุณอินพร้อมแล้วค่ะ
09:25ืออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออ
09:55เลยทำให้ได้เจอกับพี่ธนา
09:58โคลาร์ดเป็นเมืองที่อินไม่เคยลืมเลย
10:01อินถึงอยากทำสินค้าดี ๆ ออกมาให้คนโคลาร์ดใช้
10:06ครีมไหม้บิวตี้สกินแคร์ตัวนี้
10:09อินลงทุนซื้อลิขสิทธิ์ส่วนผสม
10:11ที่เป็นตัวบำรุงสำคัญ
10:13มาจากสถาบันต่างประเทศเลยนะคะ
10:16แน่ใจนะ
10:17ว่าไม่ได้ขโมยสูตรใครมาเหมือนสินค้าตัวก่อน
10:26โคลาร์ด
10:35สวัสดีนะคะทุกคน
10:38ไม่ต้องแปลกใจนะคะ
10:40ฉันมาทักทายดีเพื่อนรักค่ะ
10:42แล้วถ้าเกิดว่าใครอยากจอบเลือกตอนที่คุณอินทุกออนอยู่โคลาร์ด
10:45ฉันจะช่วยให้ข้อมูลอย่างละเอียด
10:48แต่นี่คุณโรซาลินกับคุณอินทุกออนเป็นเพื่อนรักกันเหรอคะ
10:52อันนี้ไม่รู้เลยเหรอคะ
10:55คำฝั่งตอนนี้กันไปได้ยังไงเนี่ย
10:58สนุกมากนะคะ
11:00โดยเฉพาะ ที่มาของสูตรครีมอินซีเครจที่เพิ่งเจ๋งไป
11:05คุณไม่เกี่ยวอะไร ออกไปก่อนดีกว่าค่ะ
11:07ถ้าอย่างนั้นขอสัมผัสพร้อมไปเลยได้ไหมครับ
11:09ครับครับ
11:13รอสักครู่นะคะ
11:15ฉันพาแขกพิเศษมาอีกคน
11:21ไปฟ้า
11:23พาแขกของฉันเข้ามาในห้องได้เลย
11:31อัน
11:33พี่อิน
11:35อ้าว
11:37พี่อิน
11:43อ้าว
11:45ไม่ทักใครพี่สาวเธอหน่อยเหรอ
11:47อันชิบตา
11:55แล้วพี่อ่ะ
11:57ทำไมถึงยังกล้ากลับมาโคลาดิ
11:59พี่เทวนาเค้าจะเอาเปิดโรงแรมที่นี่
12:01พี่ก็เลยมาหาลูกทางเปิดแบนใหม่
12:03พี่ตัดธนานี่น่าจะมีเงินเปิดโรงแรม
12:05เดี๋ยวฉันขอไปเข้าห้องน้ำก่อนหน่อย
12:07ครับ
12:21ลูกใครเหรอ
12:33ไม่ใช่รูปฉัน
12:35คงเป็นรูปของผมประรางหน้า
12:37รูปหนูเองค่ะ
12:39ค่ะ
12:43คงคิดว่าฉันโง่มากจริง
12:51ฉันพาป้าพี่ดา
12:53เจ้าของสูตรครีมอินซีเกรตตัวจริง
12:55มากกว่าที่คุณคิด
12:57แล้วฉันคิดว่า
12:59คุณคิดว่า
13:01เจ้าของสูตรครีมอินซีเกรตตัวจริง
13:03เผื่อเพื่อนรัก
13:05จะขอคำมาคุณป้าออกสื่อบ้าง
13:07ไม่ต้องขอคำมาฉันหรอก
13:09ขอคำมาหลานฉันดีกว่า
13:11ฉันยกสูตรให้
13:13โรซาลินไปตั้งตัว
13:15แต่กลับถูกเธอขโมยไปทำกิจการ
13:17เป็นสิบปี
13:19แถมยังดักแปลงสูตร
13:21สิ้นจนเสียหาย
13:23ก็เต่าเรื่องฉันอยากจะรู้จริงๆเลยนะ
13:26ว่าตอนนี้ เธอใช้ครีมสูตรไหน
13:28หน้ามน่ามันบางลง หรือหนาขึ้น
13:32หมายความว่าคุณอีทุอนเคยขมวยสูตรครีมของคุณ configuration หรอคะ
13:36น้ายมันläกomatเอง dodon
13:39ค่า
13:40ฉันจ่ายเงินซื้อสูตรไม่อย่างถูกต้อง
13:44จ่ายหรอ
13:45t
13:46เราจะทำอะไรกับกอลลอ curvature
13:48ก็เป็นได้
13:54จำสองนี้ได้ไหม
13:56สองที่เธอยืนมาให้
13:58เงินเหย็ดใช้ปรอง ๆ
14:00มันก็เหมือนกับนิสัยปรอง ๆ ของพวกเธอนั้นแหละ
14:03ไม่จริง
14:05เธอใส่ความวิธนา
14:06เธอน่าจะรู้จักนิสัย
14:09ไม่สิ
14:11เธอน่าจะรู้จักสณดาร แสมีเธอดีนะ
14:13และกับนายธนากร
14:15ใครกันแน่ที่ปลิกลิ้นปลินปล่อนหลอกหลวง
14:21แล้วเธอก็ต้องขอบใจน้องสาวเธอด้วยนะ
14:24ที่เป็นคนไปรับป้าทิดาถึงสนามบิน
14:28มาแฉะพี่สาวตัวเองถึงที่
14:31ออสเตอริน
14:33เธอใจหลายมาก
14:34และสิ่งที่เธอทำกับฉันมันใกล้เข้ากับจีดีเหรอ
14:38เชิญเถอะ
14:40ชอนถึง
14:41ตอนนี้คงไม่ได้อะไร
14:43ให้กลับมาทำงาน
14:44ใครทำอย่างไรได้อย่างนั้น
14:46Sprosaurus
14:49assault
14:54นี่
14:56เรื่องเหนือพี่รสก�를อ่ะ
14:59มันเป็นเรื่องจริงเหรอ
15:04อันทางว่ามันเป็นเรื่องจริงใช่ไหม
15:10ปญาตรา
15:13จริงไม่จริงมันสำคัญด้วยเหรอ
15:16ในเมื่อเธอไม่เคยเชื่อผีอิบแล้ว
15:20ไม่งั้นจะไปร่วมมือกับคนอื่นมาทำร้ายพี่สาวตัวเองแบบนี้เหรอ
15:26สะใจหรือยัง
15:28ทีนทุกอย่างมันพังแบบเนี่ย
15:33- เดี๋ยวก่อนคร�ณีครับ ครูดินค่ะ เดี๋ยวก่อนค่ะ...
15:36ขอโทษด้วยค่ะ
15:37ครอจบการสำพาชนะครับ
15:39พอดีมีแรื่งผิดภักต์ต้องคอโทษด้วยค่ะ
15:45ไอ้นี้มันหม่าบ้ากกรัดไม่พอจริงๆ
15:48เมื่อเจ้าหมดโวยหมดกรรมไปซักทีเนี่ย
15:51แล้วทำไมเธอไม่ได้แล้งมันออกไป
15:53มันเลือกมาแฉะวันนี้
15:54คือตั้งใจจะมาฉีกหน้า
15:55มีคนขึ้นอยู่หน้าเบื้อไม่ทำอะไรเลย
15:57จะให้สาหะทำยังไง
16:02มีอะไรกันหรือเปล่า
16:05ให้ช่วยอะไรไหม
16:08ไม่มีอะไรครับท่าน
16:10แค่ท่านช่วยเชิญแขกมางานผมเนี่ย
16:12ก็ต้องขอขอบคุณมากๆเลยครับ
16:14และถ้ายิ่งต่อไป
16:16ถ้าท่านอยากมาจัดงานประชุมสมมณา
16:18ข้าวราชการนักกันเมืองที่โรงแรมผมบ่อยๆ
16:20หรือว่าถ้าเป็นประจำได้เนี่ยก็เยี่ยมเลยนะครับ
16:24สำหรับงานช่วยชาติเนี่ย
16:26ผมยินดีให้เลสพิเศษเลยครับ
16:28ไอ้เรามันพูดกับกันอยู่แล้ว
16:29ไม่มีปัญหา
16:32ขอบคุณมากๆครับท่าน
16:36น้องอิน
16:40ทำไม
16:43ทำอะไรอ่ะคุณอิน
16:44เธอไม่ต้องยุ่ง
16:46พี่อธิบายมา
16:47รถบอกว่าพี่เอาเงินยัดไซร์ให้เค้าวันที่เราออกจากบ้านนารัฐ
16:51มันจริงใช่ไหม
16:53เราขอโทษนะโรธ
16:55ที่ไม่มีเวลาบอกโรธเรื่องเงินวรดกเลย
16:57คือพี่ธนาเพิ่งช่วยเราไปทวงคืนมาได้
17:01โรธเก็บเงินนี้ไว้เป็นค่ารักษานารัฐนะ
17:04แล้วพี่บ้าเมื่อแล้ว
17:06ตูนรีบไปแล้ว
17:07ระ
17:11ขอร้องนะครับ
17:15ยอมเงินแค่ 10,000 เพื่อน 2 มือน พี่จะทำหน้าทั้งนั้นทำไม
17:18พี่มันผ่านมา 10 เอาปีแล้ว ไม่ได้ต้อแหลยังไงก็ได้
17:22กินลืมไปหรอ ตอนนั้นแม่ของมันป่วย ของมันหมุนเลยกันตรงนั้นไปแล้ว
17:27เฮ้อ บอกว่าพี่ยัดแบงค์ปลอม
17:30ตั้งใจทำให้เราเสียชื่อแสดชัด
17:32นั่นน่ะสิคะ
17:33เพื่อนคุณอินแผงสูงจะตาย
17:35เขาอาจจะอิฉา
17:36ฉันไม่ได้ถามความเห็นเธอ
17:41มันแค้นที่พี่เลือกอินไม่เลือกมัน
17:44อินยังขนาดดึงอันมาเป็นพวก
17:46แล้วใส่ร้ายพี่สาวตัวเอง
17:48อินต้องเรียกอันมาคุยให้รู้เรื่องนะ
17:51ถ้าคืนยังเข้าข้างคนนอก
17:52แล้วเล่นงานครอบครัวตัวเอง
17:54พี่จะคืนว่าเป็นสัตว์ตรง
18:04แล้วนี่พร้อมเมื่อไหร่
18:05จะกลับไปอยู่ที่นู้นหรือเปล่า
18:07หรือว่าอยู่ที่นี่เลย
18:08ยังหรอก
18:09ฉันเทมประทำทุกอย่างสำคัญให้หลานนั่นแหละ
18:12เธอแม่ลูกนี่หน้าตีจริงๆเลยนะ
18:15ปล่อยให้คนชั่วมันแก่อยู่ได้ยังไง
18:17ทำไมไม่ส่งข่าวให้ฉันรู้
18:24เรื่องมันก็ผ่านไปนานแล้ว
18:25ฉันก็ไม่อยากจะฝืนฝอยหาตะเขตน่ะ
18:28แต่ฉันให้สูตรหลาน
18:29เพราะอยากให้ตั้งตัวได้
18:31ไม่ใช่ให้อีก 18 มุกกุดมาเชิดไปดื้อๆ
18:35ต้องสั่งสอนมันให้รู้สึก
18:36คนในรถคุณพันนี้
18:38ไม่อ่ะ
18:40ฉันไม่อยากให้รถมันสร้างสัตว์
18:43และไอ้เสลขายเครื่องสัตว์ผ้านี้
18:44มันถึงขั้นเปิดโรงแรมได้
18:47ฉันว่ามันไม่ธรรมดา
18:49อ่ะนะแม่
18:51ยิ่งรู้ว่ามันเลว
18:53เราก็ยิ่งปล่อยให้มันข้าวมาทำอาหากินในบ้านเกิดเราไม่ได้
18:56แม่อย่าลืมสิ
18:58นี่อ่ะ ร๊อตซานิลลูกแม่
19:00ไม่ใช่เด็กผู้หญิงวิ่งส่งคุณเชียงไม่รู้เรื่องรู้ราวแล้วนะ
19:03แม่ไม่ต้องกลัวหรอก
19:05จะไปแย่อะไรอ่ะลูก
19:07ก็หารูกเหยittäคร وس่ามแม่เขาทีเผ่า
19:11จะได้หมดห่วง
19:14ลูกมีแฟนแล้ว
19:16ป๊าตกขาวหรือเปล่านี่
19:19ยังไม่มีค่ะป๊า
19:20ยังไม่มี
19:23ยังไม่อยากเสียใจค่ะ
19:25ทำงานหาเงินดีกว่า
19:30แม่เดี๋ยวคืนนี้มันไปครั้งที่ออฟฟิษนะ
19:33มีงานต้องเคลียร์
19:35กลับมาอยู่บ้านเถอะลูก
19:38ไม่ต้องไปนอนออฟฟิษแล้วหละ
19:41จู๊ๆ ก็เกิดรักลูกมากขึ้นมาแล้วเท่าไหร่
19:44เฮ้ย หรือว่าเหงา
19:48ฉันอ่ะอยากให้แกมีคนที่เขาคุ้มคลองแกได้อยู่กับแก
19:52ไหนแม่ก็เคยสอนไม่ใช่หรอ
19:54ว่าตนเป็นที่พึ่งแห่งตน
19:57อย่ารอพึ่งผู้ชาย
19:59แต่ถ้าผู้ชายคนนั้นก็ทำให้แกมีความสุข
20:02ฉันยอมถอนคำพูด
20:05คุณชาวยังมาหากันอยู่ไหม
20:08อะไรแม่ อยู่ดีๆโวกไปถึงเขาได้ไง
20:12ไม่เอาแล้ว ไปดีกว่า เดือดแล้ว
20:25นี่ครับ
20:26ผมได้กลับแบกเพิ่มภื้นที่ส่วนกลางอย่างที่คุณชาวนั้นอนำ
20:30แล้วผมจะเรียกผู้รับเหมาสักสองคำเจ้ามาเสนอราคาให้นะครับ
20:34โอเคครับ ตามนี้เลย ดีเลยครับ
20:37จะได้เริ่มลงมือเลย
20:38แล้วก็มีอีกเรื่องนึงที่ผมอยากเน้นยำนะครับ
20:40ไม่ต้องตัดรถ วัสดุในวันให้มันราคาตำ
20:43ผมอยากให้เน้นที่คุณภาพครับ
20:46เชื่อรวยขึ้นมาเชิดหน้าชูตาขนาดนี้
20:49ก็เพราะขโมยสูตรคลิปจากเพื่อนมานี่เอง
20:53แต่กรรมรุษตามจริง มันไว้จริงนะ
20:55จริงทันตาเห็น แต่ยังยังจะหน้าด่านเปิดโรงแรมอีก
20:59แล้วแบบนี้ใครจะเข้าล่ะ
21:00นี่ใครจะเข้าล่ะ
21:01จริงด้วยล่ะ
21:02นี่มันกล้ามาเปิดโรงแรมอีกมั้ย
21:04โรงข่าวใหญ่โตขนาดนี้
21:05นั่นจริงสิ
21:06หัว
21:08ขอโทษนะครับ
21:09ขออนุญาตดูหนังสือปินได้ไหมครับ
21:11ได้ค่ะ
21:12ขอบคุณครับ
21:21ขอบคุณครับ
21:22ค่ะ
21:24สวัสดีครับผู้หน้า
21:38เอ่อ
21:39วันนี้มีนับประชุมเซล
21:40เรื่องผลิตผันใหม่
21:42เดิมทีปลายฟ้าต้องเข้าประชุม
21:44แต่ตอนนี้
21:45ต่อไปนี้เด็กผู้หญิงคนนั้น
21:46จะไม่มีสิทธิ์เข้ามาที่นี่ได้อีก
21:49แล้วกริดล่ะ
21:50เขาตายแล้ว
21:51โทรไปแล้วค่ะ
21:52แต่คุณกริดปิดเครื่อง
21:53ติดต่อไม่ได้เลยค่ะ
21:54งั้นก็ให้เบียร์ไปตามที่ห้อง
21:56เผื่อไม่สบาย
21:57ที่ห้องก็ไม่ได้กลับไปนะคะ
21:59ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยว
22:00ฉันจะลองโทรดู
22:01ค่ะ
22:16เกจ
22:17นี่ฉันเองนะ
22:18อยู่ไหนอ่ะ
22:19ไม่สบายหรือเปล่า
22:22คุณรก
22:25คุณเช้า
22:38วันนี้เป็นวันทำงานไม่ใช่เหรอ
22:40ทำไมมาอยู่ที่นี่ล่ะ
22:44ใช่ครับ
22:46แต่
22:47ผมอยู่ช่วยหลงพ่อล้างบาด
22:48น่าจะมีประโยชน์มากกว่านะครับ
22:51คุณรก
22:53ผมไม่มีอะไรจะต้องใช้ผมแล้วล่ะ
22:56อุตสาลำเรียนมา
22:57จนได้รับปริญญา
22:59จะพูดจะทำอะไร
23:01ควรต้องใช้ปัญญา
23:04อย่าให้อารมณ์มาอยู่เหนือเหตุผล
23:08จำได้ไหมล่ะ
23:10ที่หลงพ่อบอกไว้ในวันนั้นน่ะ
23:12ผมเอาปริญญามาสวายหลงพ่อครับ
23:17ผมกลาบขอบคุณหลงพ่อมากเลยนะครับ
23:19ชิงเมตตาแล้วก็ให้โอกาสเด็กกรรมพระอย่างผม
23:21ได้เรียนมหาวิเศษอะไร
23:23คนที่ควรกลาบ
23:24ไม่ใช่หลงพ่อหรอก
23:26ที่ผ่านมาหลงพ่อไม่ได้ทำอะไรเลย
23:29รุ่นคนที่ส่งเสียให้ทุนเจ้าเรียน
23:32คือคนนั้นต่างหาก
23:43โห ได้เกียจนี้ต่อซะด้วย
23:45เก่งมาก
23:47ขอบคุณมากเลยนะ
23:49ที่ช่วยเรียนแทนฉันนะ
23:53ผมก็ไม่คิดว่าท่านจะเป็นผู้มีแพคุณ
23:55ที่ไม่เคยแสดงตัว
23:57ขอบคุณท่านมากเลยนะครับ
23:58ที่ให้โอกาสกับผม
24:01นี่ ฉันดูแก่ขนาดนั้นเลยเหรอ
24:05ไม่ใช่ครับ
24:05ผมไม่ได้หมายถึงแบบนั้นครับ
24:07คือ...
24:08Oregon
24:09Economics
24:10ไม่ใช่หมายถึงอย่างนั้นครับ
24:11คือ
24:12ท่านอายุน้อย
24:14แต่ว่ามีธุรกิจเป็นของตัวเอง
24:16อย่าเรียกฉันว่าท่านเลย
24:18แต่
24:19ฉันต้องทำงานตั้งแต่เด็กอะ
24:21ก็เลยไม่ได้มีโอกาสไปเรียนมหาวิเทศไลน์
24:24ทำบริษัทก็ทำแบบลูกทุ้ง ตามสันชาตยา
24:29ก็
24:30หวังว่า
24:30จะได้คนเก่งๆ เหมือนเธอมาช่วยกันเนี้ยแหละ
24:32อย่าลืมขุณธรรมที่สำคัญและพึ่งรักษาและให้เจ้าจดจำเอาไว้นะ
24:45นิมิตังสาธุลูปานังกระตั้นยุคตาเวทิตะ
24:51ความกระตั้นยุคตาเวทีเป็นเครื่องหมายของคนดีครับ
24:56เมื่อจำได้แล้วก็ควรจะทำได้ด้วย
24:59ความเจริญจะเป็นของเจ้านะ
25:29อือออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออ
25:59กว่าจะลุกขึ้นยืนได้
26:01แล้วเนี่ยมันก็ตั้งใจกลับมา
26:03มาหยามหน้าฉันถึงที่
26:05จะให้ฉันยอมได้ยังไง
26:06คนชั่วอย่างมันน่ะ
26:08มันต้องทำแต่เรื่องชั่วๆ
26:09เอาการค้าชั่วๆ เอาคนชั่วๆเข้ามา
26:12ฉันยอมไม่ได้หรอก
26:14คุณกลัวหรอ
26:17ถ้ากลัวว่าจะมีเรื่องด้วย
26:18ก็ไม่เป็นไรนะ
26:24ไม่ได้กลัว
26:26แต่ผมก็น่าคิดดูว่าจะช่วยคุณอย่างไรดี
26:39ฉันที่เรียนไว้ผู้ความกันตัวนานมาแล้ว
26:43แต่ว่าสองปีมานี้งานยุ่งมาก
26:45ฉันก็เลยไม่ได้สอมเลย
26:47แต่พอเกิดเรื่องเรียกค่าถ่ายฉันก็คิดว่า
26:50ต้องเริ่มใหม่แล้วน่ะ
26:51นี่ขนาดไม่ได้สอมมาตั้งสองปีแล้วน่ะ
26:55คุณทำได้ดีมาก
26:56จริง ๆ แล้วฉันก็ไม่ชอบหรอก
26:58มันเสียงดัง
27:00แต่ว่าคุณจะได้ไม่คิดว่าฉันอ่อนแทง
27:04ยังไงผมไม่ได้เป็นห่วงคุณดี ๆ
27:16แล้วนี่คุณฝึกมานานยัง
27:18ไม่น่าถามเลย
27:20ส่วนมากผู้ชายก็น่าจะชอบบินปืนอยู่แล้วมั้ย
27:26ไม่ใช่ผม
27:30ผมไม่เคยอยากใช้แบบนั้น
27:40เพิ่งจะเปลี่ยนใจตอนที่เกิดอย่างทันนะ
27:43อยู่ช่วยงานอ้วดที่นี่น่าจะมีอะไรนะ
27:45คนดีกว่า
27:47ผมตั้งใจแล้วจะกลับไปรับโทษตามกฎหมาย
27:50และถูกคืนความจะทำให้เตียงครับ
27:57ผมขอบคุณมาก ๆ เลยนะครับที่ช่วยเหลือผม
28:01ถ้ามีโอกาสผมจะกลับมาตอบแทนครับ
28:09เรื่องนี้มันเป็นเด็กดีจริง ๆ นะ
28:12เสียงที่คุณคิดมาก
28:13เด็กดีจริง ๆ นะ
28:15เสียดายที่คุณไม่มีวัฒนาจะมีลูกชายอย่างเรื่อย
28:23เดี๋ยวจะมีเรือประมงมารับหรือไปส่งที่เรือใหญ่อีกทีนะ
28:29เอาละ คุณว่าได้เวลาที่เราจะลงไปแล้ว
28:32นายใหญ่จะลงไปดีกว่าครับ
28:35ไม่เป็นไรนะ
28:37ไป
28:43ไป
28:50ลง ๆ
28:59เอาลูก ๆ
29:05พาลูก พาลูกขึ้นรถเร็ว
29:07ไป
29:08ไป
29:12คุณไปขับรถได้ไหม
29:14ได้ครับ
29:15อย่าลืมขับรถนะ ผมจะขอระวังไว้ให้
29:33เฮ้ย
29:38จับปืนไป
29:40ถ้าลืมไม่ฆ่ามัน มันจะฆ่าเรา
29:43จับปืนให้มัน
29:45แม่งไว้ที่โต๊ะ มันอยู่ใกล้นั่น
30:05ขวา
30:09นี่
30:12เฮ้ย
30:14อ๊อก
30:15อ๊ากบ
30:16อ๊ากบ
30:18อาจุน
30:19เร็ว ๆ หนีไป
30:22ไป
30:23หนีไป
30:38ขวา
30:39ขวา
30:41ขวา
30:44ขวา
30:54ขวา
30:55ขวา
31:02อ๊อย
31:03อ๊อย
31:04โอ้ย
31:06ดี
31:06โอ้ย
31:15ขอบคุณเรื่องว่าไอ้ลูกชาย
31:28อ้าวป่า บ้านเจ็บตรงไหนหรือเปล่าครับ
31:30ผมเพิ่งเจอรู้ข่าวอะ
31:31แต่ไอ้พวกหมาหลอกกัดเฮ้ย
31:35มันฆ่าพี่ใหญ่ไปแล้ว
31:36ยังคิดจะฆ่าอ้าวป่าอีกเหรอ
31:39ผมไปแก้แค้นด้วยนะครับอ้าวป่า
31:41ไม่ต้องแล้ว ลืมไปก็ตายเปล่า
31:44มันยังไม่ถึงเวลา
31:46แล้ววงก็ปลอดภัยดีด้วย
31:48แต่ผมบอกอ้าวป่าแล้วไงครับ
31:50ว่าเวลาจะไปไหนให้ผมไปด้วยอะ
31:52อ้าวลูกมันไม่ได้เรื่องเลยอะ
31:53อ้าวลูกเองก็โดนยิงเกือบตายเนี่ย
31:56ตอนนี้ก็พักอยู่เนี่ย
32:07นี่อาชุน คนที่ช่วยชีวิตอัวไว้
32:11ถ้าเรื่องจะขอบใจนะ ก็ขอบใจเขานี่
32:17นี่ชาวฉัน ลูกชายคนใหม่ของอัว
32:24นี่
32:36นี่
32:38นี่
32:54นี่
32:59นี่
33:11นี่
33:20นี่
33:23จับไว้
33:48Declaration
33:49ว้าว แน่นมาก
33:51ก็แค่ฝูกไว้ใครเครียดไง
33:54นี่ถ้าเป็นคนจริง ๆ นะ
33:56ตัวหนูห่วงกับตัวอีกแน่นอน
33:58ดูของฉันสิ
34:00โพรนทั้งผู้ดายแล้วก็ตัวประการ
34:03ไฟหมูแน่นอนอะ
34:05ก็เวลาที่ผมยิงเปล่าเนี่ย
34:07ผมมันจะคิดว่าตัวประการเป็นฝนที่รัก
34:10สมาธินะ
34:14คือใครหรอคะ
34:16บอกได้ไหมคะ
34:18หยิบทราบได้ไหม
34:20คงหยิบทราบแล้ว
34:48ทำไมถึงต้องทำแบบนี้ด้วยอะ
34:52โพรนโกหกอะ
34:55มันเป็นคนทิศัยไม่ดีอะ รู้มั้ย
35:01เฮ้ย ฟ้า ๆ
35:03โอ้ย อะไรของคุณเนี่ย
35:04คุณจะไปเอ็ดนอนอะไรตรงนี้ได้ไง
35:09รู้สักการ
35:11อ้อ ใช่สิ
35:13ทำไมคุณถึงเมาขนาดนี้เนี่ย
35:15ไปกลับบ้านเดี๋ยวผมไปส่ง ไป
35:17ไม่เอา ฉันจะนอนตรงนี้แหละ
35:20ฟ้า
35:22ชีวิตฉันตอนนี้ไม่เหลือใครแล้ว
35:25มันไม่มีใครเอาคนอย่างฉันหรอก
35:30เฮ้ย
35:47ทำไมไม่เหมือนห้องที่ร้านกาแฟ
35:57สู้กูชายเนี่ย
36:00ดีเหรอ
36:06เฮ้ย
36:07เชื้อผู้ชายเนี่ย
36:10ดีเหรอ
36:14เฮ้ย
36:16ผู้จัดการ
36:18เฮ้ย
36:20เฮ้ย
36:23เฮ้ย
36:37ที�มอะไรของเจ้าของก็ขออริยาทด้วย
36:39อ้าว
36:40นี่ห้องผู้จัดการเหรอคะ
36:42อืม
36:44แล้วทำไมฉันถึงมาอยู่ที่นี่อ่ะ
36:48ฉันจะจัดการไอ้ตำรวจ
36:54คุณ คุณ
36:56เวลาคิดว่าตัวเต็มเป็นนางเอกราคอร์นสักที
36:59เลือกสติตัวเองกลับมาให้คบเลยนะ
37:00แล้วลองลดลิ้กช้านดูสิว่าเมื่อคืนคุณมาเหรอแค่ไหน
37:08คุณก็นอนอยู่ข้างถนนเต้าช้าวละ
37:10หรือไม่ก็โดนไคลอทไคล่าไปไหนต่อไหนล่ะ
37:12เมาเหรอ
37:14ฉันจำได้ว่าฉันกินไปนิดเดียวเอง
37:16คุณด่วนเบียร์ไป 3 กระเป๋อง
37:19แล้วไม่ต้องถามน่ะ ไว้ทำไมผมไม่พาคุณไปส่งทีพัก อ่ะ
37:22ผมไปมาแล้วแล้วมันปิด
37:24พอถามถึงเรื่องกุญแจคุณก็พูดไม่รู้เรื่อง
37:37นี่เนี่ยคือหอพักพนักงาน
37:41เคลียร์นะ
37:49ผมไม่อยากใส่บันที่ส่วนของผมไปแล้ว
37:55ชินนี้ก็ตามกันบ้าง
38:07ที่บ้าน
38:11อ้าวผู้จัดการมาพอดีเลย
38:13นายถามหาทุกวันเลยค่ะ
38:20คุณรถครับ
38:21ผมขอโทษนะครับ
38:22คือ
38:23นี่เธอเป็นไรเนี่ย
38:25ไม่สบายหรือเปล่า
38:26หรือว่ามีปัญหาอะไร
38:28ทำไมต้องเป็นเมื่อเธอด้วย
38:29ฉันก็เลยได้จะส่งข้อความ
38:34เอ่อ
38:36ผมไม่ได้เป็นไรครับ
38:37คือผมไปหาหลวงพ่อมานะครับ
38:42หลวงพ่อภาษหรอ
38:43แล้วทำไมไม่บอกฉัน
38:44ฉันจะได้จัดการเรื่องโรงพยาบาลให้
38:46ท่านสบายดีครับ
38:49ผมเองนะครับ
38:50ที่ยิ่งเงาไม่เข้าเรื่อง
38:52เอ่อ
38:53ผมได้ยินเรื่องที่เบียเราะถึงโรงแรมเมื่อวานแล้วนะครับ
38:55ผมขอรับผิด
38:58ที่ไม่เชิกประหวั�ดไฟฟ้าให้ดีก่อนครับ
39:00เป็นไร
39:01เธอน่ะมันเสื่อ
39:03ไม่ทันเล่หยี่มคนพวกนั้นหรอก
39:06ฉันน่ะสงสัยตั้งแต่เธอพะอันชิตาเข้ามาแล้ว
39:09แต่ฉันอยากจับได้ค้าน่างค่าnem
39:13ดีใช่อีก
39:14จะได้แฉ้พวกนั้นที่เดียว
39:15ที่เดียวให้ดังทั้งจังหวัดไปเลย
39:18ฉันอยากรู้เหมือนกันว่าคราวนี้
39:20มันจะยิงอยู่ในครัวราดเอกได้ไหม
39:33ฉันขอโทษนะ
39:36ที่ใช้คุณเป็นทางพังเข้าลินอรี
39:38ฉันขอโทษนะ
39:43ฉันก็แค่อยากจะชดไช้สิ่งที่พี่สาวกับพี่เคยชัดทำในกับพี่โรคแค่นั้นเอง
39:52ฉันก็แค่อยากทุกความ cheat ขอมีชีวิตอยู่อย่างไร
39:57พี่เขามีความสุขดีหรือเปล่า
40:01ฉันสะบายเนอะท่วาฉันไม่ได้ตั้งใจเข้าเป็นสายสืіб์อะไรนั่นเลยนะ
40:06แล้ววีรู้เรื่องนี้ด้วยหรือเปล่า
40:21ผู้จัดการอย่าโกรธวีเลยนะคะ
40:24เรื่องนี้ฉันผิดเองคนเดียว
40:29อีวี พี่กินไปตายอยู่ที่ไหนวะ
40:33พี่ชอบแฟนกันด่วนเลย
40:39เอาเลย เอาจ้ะ ขอยาว
40:42เอานะ
40:43เอาเลย
40:47ตรงเลย
40:49มา มา เต็มสติดเลย
40:53เอาเลย มา มา
40:55เจอแล้วนะ
40:58เดี๋ยวเล่นสิ
41:00โอ้โห ได้แล้ว
41:03อะไรกันเฮีย
41:04แค่นี้จะถอดใจแล้วเหรอเฮีย
41:09เอาเว้ย
41:11ฉันวางหมดหน้าตักเลย ตานี้
41:16จนเช้าด้วย
41:18ได้
41:21ตานี้ฉันดวงดี ฉันขอแล้วกันนะ
41:26โอ้โห สามารถไหว
41:30เดี๋ยวเฮีย
41:32อย่าเพิ่งไปสิ
41:34เป็นอะไรหรอ
41:35นี่ขอดูมือหน่อย
41:36เฮ้ย ฉันไม่ชอบมือบอก
41:37อะไร
41:40นี่อะไรของแกเนี่ย
41:44โกงหรือเปล่า
41:46มันฝั่งไว้เล็กไว้ในมือ
41:48ฉันโกงอะไร
41:49มันแค่มันเล่นหนักสีอ่ะ
41:51เอ็งก็มันโกงตาสุดท้าย
41:53อะไรเนี่ย
41:55มันโกงหรอ
41:57อย่า อย่า ฉันไม่ได้ทำอะไร
42:02ทำไมไม่ได้ทำ
42:03ไปเร็ว
42:04หน้าบันไปสั่งสอน ไป
42:06ไป
42:07เฮ้ย
42:16น้องใจเจ๋งมาก
42:17เอาราวัลไป
42:20ไม่เป็นไรหรอกพี่
42:21เล็กน้อย
42:23มูตาไว้อย่างนอก
42:25หน้ามาทำงานด้วยกัน
42:26เดี๋ยวฉันจะบอกเจ้านายให้
42:27สนใจไหม
42:29เออ จ้ะ
42:33ขิงข่าวใส่สีตี้ไข่กันจนเวอร์
42:36คนอย่างผมเนี่ย
42:37จะไปขโมยสูตรครีมของโรซาลิน
42:40ตอนนั้นเขามาขอน้องให้เมียผม
42:41ซื้อสูตรของเขา
42:42เพราะเขาลำบากอยู่
42:44แล้วเมียผมพึ่งได้รับหมงระดก
42:46ถ้าดูตอนนี้สิ
42:48มันสายล้ายหาวผมมาจ่ายเงินปรอม
42:50นี่ถ้าผมไม่คิดว่าเคยดีตกกัน
42:52หรือช่วยเหลือกันมานะ
42:53- ผมฟอล์มินประมาทไปแล้ว.
42:55ดีแล้ว
42:57ถ้ามันไม่จริง คุณก็ไม่ต้องเหลือตรอด
42:59ทำงานของคุณต่อไป
43:01- เอ่อ คุณชาล์ส
43:03- และสือพริมกำลังเล่นข่าวนี้อยู่นะครับ
43:05- ยังไงก็สมผลผลโทษกับโรงแรมเรา
43:07- ถ้าเราไม่ทำอะไรสักอย่าง
43:09- ต่อไปโรซาลินจะยิ่งได้ใจ
43:11- เราเคยคุยเรื่องโรซาลินกันแล้ว
43:13- คุณชาล์ส
43:15- เราเปิดอกคุยกันอย่างลูกผู้ชายได้ไหม
43:19- ที่คุณไม่ให้ผมยุ่งกับโรซาลิน
43:21- เพราะคุณกลัวกระเทินเรื่องธุรกิจ
43:23- หรือว่าเรื่องส่วนตัว
43:31- ถ้าคุณชอบโรซาลิน
43:33- คุณปรึกษาคุณได้นะ
43:35- ผมรู้วิธีการประเด็นศึก
43:37- แนะนำ
43:39- ผมรู้จักผู้หญิงคนนี้ดี
43:41- ถ้าคุณรู้จักผู้หญิงคนนี้ดี
43:45- คุณจะไปพูดจาติถูกเธอแบบนี้
43:53- ดูเหมือนคุณจะรู้จักโรซมากกว่าผม
43:55- ถ้าอย่างนั้นผมก็คงหมดห่วงแล้ว
43:57- เพราะว่าคุณน่าจะจัดการเขาได้อยู่
44:01- แต่ไม่ใช่เรื่องของคุณ
44:05- เรื่องของคุณคือจัดการปัญหาที่คุณกล้องไว้
44:07- โดยวิธีที่นักต้นรกิจเขาทำกัน
44:13- ส่วนเรื่องอื่นมันจะสปอร์ตคุณเหมือนเดิม
44:19- ได้ยินแบบนั้นผมก็สบายใจครับ
44:27- กลับมาแล้ว
44:29- แล้วก็อย่าลืม
44:31- อย่าลืม
44:33- กลับมาแล้ว
44:35- แล้วก็อย่าลืม
44:37- ห้ามใครรู้ว่าผมลืมแบ็คให้คุณ
44:43- แน่นอนครับ
44:45- ขอบคุณนะครับบอส
44:59- ขอโทษนะครับคุณรถ
45:01- พอดีผมติดประชุมอยู่
45:05- ขอโทษนะครับบอส
45:13- บอสของเฮียเนี่ย
45:15- เยี่ยมเลยนะครับ
45:17- แบบนี้ผมทำงานให้
45:19- สุดชีวิตเลย
45:27- เสียร้อย
45:29- ตอนนี้นายใหญ่ให้เสียลองกลับมาเกาะไปแล้ว
45:31- สติด
45:33- แสดงว่าอาปากรรมราบอาวุธได้แล้ว
45:35- แต่ลูกน้องผมบอกว่า
45:37- นายใหญ่ให้อาเหลียงขับรถออกจากคาซิโน
45:39- ไม่รู้ไปไหนกัน
45:41- ตอนนี้ติดต่อไม่ได้
45:43- อาจจะไปหาลูกค้าหรือเปล่า
45:45- ผมเป็นห่วง
45:47- ระดับนายใหญ่
45:49- ไม่ควรไปไหนมาไหนโดยไม่มีทีมคุ้มกัน
45:51- ฉันเชื่อว่าอาปาไม่ตกหมาก
45:53- อย่างไรอาลูกขอยิบต่อไปตลอดนะ
45:55- เดี๋ยวฉันมีธุระนะ
45:57- อาลูกพักผ่อนที่มีไปก่อนเลยนะ
46:21- ปลายฟ้าไปยังไงบ้างครับ
46:25- เฟ้ยนคุณคงไม่รู้ และฉันจะรู้ไหม
46:29- คือ ผมโทรไปเขาปิดเครื่องอ่ะ
46:33- เด็กเซอร์บในร้านบอกว่าฟ้ากลับมาแปปนึงแล้วก็ออกไป
46:36- ฉันกลับมาก็ไม่เจอแล้ว
46:38- รู้เรื่องทำอดจานหนังสือพิมพ์นี่แหละ
46:40- แปลว่ามันไม่เห็นว่าฉันเป็นเพื่อน
46:43แม้แต่ฉันก็โดนมันหล่อ
46:44อ้าว
46:44อย่างโกดฟ้าแล้วเลยนะครับ
46:47เค้าคงอยาก เลือนบดีเป็นคนใหม่จริง ๆหรอ
46:50นั่นคือความคิดที่โง่ที่สุด
46:53พอความหลักไม่ได้มีในโลก
46:58พอเลย เอ้ยวี
46:59แกควรจะดูแลแฟนแกเอง
47:01ไม่ใช่ฝากคนโน้โคนี้ดูแล
47:03ฉันก็อยากทำ
47:04อินท์ แต่ใค่นี้ฉันกำลังจะเข้าถึงตัวเพาะหมายแล้ว กลิ่นอีกตัวน parties น่ะเลย
47:12ไมง่ายง่าย
47:15ไม่ vul แสนแย่พอขนาดนี้ไอ้เรื่องนี้ มันเกี่ยวกับฉัน Competitor out นะวัฒนี spun
47:28มันจะหวังงานไปขนาดนี้
47:30มันเกี่ยวกับเจ้านายของแกนะเว้ย
47:32ถ้าฉันจับตัวไอ้นายทุนของไอ้ทนากรได้
47:35คุณรถสลิมก็ปลอดภัย
47:38ช่วยหน่อยนะเพื่อน
47:40ตามหาฝ่ายให้ที
47:41แต่ฉันก็มีงานของฉันเหมือนกันนะเว้ย
47:44วันนี้วันเกิดแม่คุณรถ เดี๋ยวฉันจะต้องไป
47:48ไอ้วี
47:49ฮัลโหล
47:52เวนเนย
47:57ผมควรจะทำยังไงดีครับยา
48:01อืม เปิดแล้ว
48:07ยาคะ
48:10ทำไมมันถึงต้องเป็นอย่างนี้ด้วยอ่ะคะ
48:13คือหนูไม่รู้จริง ๆ ว่าหนูต้องทำยังไงให้มันดีที่สุดสำหรับทุกคนอ่ะ
48:17หนูอยากให้พวกเราสามคน
48:20พี่รถ
48:21พี่อิน
48:22กับหนู
48:25พี่อิน
48:26กลับมาเป็นหม國เดิม
48:28วันที่พวกเราไม่ต้องเจอกับคนใจร้ายหลอกฟรุ่ง
48:33วันที่เรารักกัน
48:36จับมือกันสู้
48:42วันนั้นจะไม่มีทางกลับมาแล้วจริง ๆ ใช่ไหมคะ
48:45ไม่มีปัญหาอะไรแกไม่ได้หรอกนะคุณ
48:47แต่เราคิดเฉย ๆ
48:49ฮัลโหลย่าเสียบมาดูคุณ
48:51ขอรับคุณเจ้าแก
48:53ธรรมยาเสียงของคุณ
48:59เริ่มจากการเล่นสติตัวเองกลับมาให้ครบก่อน
49:01ผู้จัดการ
49:07มากันครบหมดแล้วมึงเนี่ย
49:13ขอให้สุขภาพแข็งแรงนะครับ
49:15อายุ 21 ปีนะครับแม่
49:17ขอบใจจ้ะ
49:19ไม่หวังขนาดนั้นหรอก
49:21สักร้อยยี่สิบก็บอก
49:23เดี๋ยวเอานี่ไปแจกนักงานที่บริษัทนะ
49:25ขอบคุณครับคุณแม่
49:29งั้นเราจัดฉลาดกันก่อนเลยไหมครับ
49:31เดี๋ยวผมไปตามเค้กให้
49:33ไม่ต้องมีคนจัดการไปแล้ว
49:43ทุกคนคะ
49:45ก่อนที่จะเป่าเค้ก
49:47ขออนุญาตพูดอะไรสักนิดนึงนะคะ
49:49อย่างแรกก็อยากจะขอบคุณ
49:51ทุกๆ คนที่อยู่ด้วยกันมาจนถึงวันนี้นะคะ
49:53วันที่บริษัทดินารี
49:55ประสบความสำเร็จทั่วอมทน
49:57จากปีแรก
49:59ที่หาสูตรผสมเอง
50:01ไม่มีโรงงาน
50:03ขายได้ไม่ถึง 20 กระปุกด้วยซ้ำ
50:05จนถึงปีที่ผ่านมา
50:07เราทำกำไรได้ถึง
50:0950 ล้านบาทค่ะ
50:19บริษัทคงมาถึงวันนี้ไม่ได้
50:21ถ้าไม่มี
50:23น้ำๆ
50:25พี่ๆ น้องๆ ทุกคน
50:27จับมือร่วมกันสู้ไม่ถอยนะคะ
50:29เราอยากจะขอบคุณทุกคนจากใจจริงๆ เลยค่ะ
50:31พวกเรายอดเยี่ยมมากเลยค่ะ
50:39และคนที่เป็นส่วนร่วมใจ
50:41ที่ทำให้รถมีพลัง
50:43พาพวกเราฝาฟันทุกอย่างมาได้
50:45ก็คือคนนี้เลยค่ะ
50:47คุณนายรัตตานา
50:49ประทานบริษัทดินารีตัวจริงค่ะ
50:59พอๆ
51:03เยี่ยมรถ
51:05แจบรางวัลกันดีกว่า
51:07ยังตับไม่ได้หรอกค่ะแม่
51:09เพราะมีคนสำคัญ
51:11จะมาไอพร resume
51:13สุขสันต์บันเกอร์จ้า
51:15คำ
51:21ขอบคุณมากเลยนะคุณ
51:23สุขสันต์บันเกอร์นะครับ
51:25ขอบคุณมากๆ
51:27นี่อ่ะ วางๆ ช่วยกัน
51:33ขอบคุณมาก
51:35เป็นอันนี้
51:45สวัสดีค่ะ
51:46มางานวันเกิดธุรตนะใช่ไหมคะ
51:48เดี๋ยวเชิญเขาจัดเรียนห้องนี้เลยค่ะ
51:52เดี๋ยว
51:54โอ้ย
52:05ขอบคุณนะครับ
52:07เฮ้ย อะไรอย่างไรเมื่อไหร่อ่ะ
52:10ทำไมประเทศพบุตรคนนั้นถึงมาจุดติดที่นี่ได้
52:13ฉันตกข่าวตอนนี้พี่
52:15ก็ที่พี่รักษณะเขาแนะนำเมื่อกี้นี่ไงว่ามาจากมาเกล้า
52:19โอ้ย ฉันไม่ได้หมายความอย่างนั้น
52:22จะหมายความว่าเขาไปหนึ่งหนมกับพี่รักษณะตอนไหน
52:25หนึ่งหนมกันเบาเหลือนี่เนี่ยนะ
52:28ฉันว่าเขาต้องมาจีบหนูรถแน่ๆเลย
52:31ใช่ไหมน้องหมาย น้องหมาย
52:33น้องหมาย คิดว่า ทายมาเท่าไหร่ใช่ไหม
52:35จีบหนูรถปะ
52:36จะไปลูกได้ยังไง ฉันไม่ได้ไปอยู่ใต้เตียงเขานี่
52:39อุ๊ย ตายเตียง
52:41ไม่ธรรมดาเลยนะหนูรถนี่อย่าง
52:46นะลูก คิดไปใหญ่แล้วเนี่ย
52:49อย่าเอาตัวเองไปเปลี่ยนเทียบกับหลานฉัน
52:51อ่ะ กินๆ กินๆ ออกมาอยู่
52:53รอเถอะ
52:54ว่าไปอะ วิธัรชาวเนี่ยก็ก็น่าหุ่นคุ้ม exatamente.
52:57แต่เราไม่ออกอะว่าเคยเห็นที่ไหน equations.
53:00ว่าปัง?
53:02งานเลี้ยงที่มีผู้หญิงเยอะกว่าแบบนี้แหละค่ะ
53:05จะbone stock peeling,
53:07คุณชาวคงจะลำคารแย่เลย
53:09ไม่เลยครับ
53:10สบายมากครับ
53:11ฉันก็ละสนวัตลีด้วยครับ
53:13บทคุณดี
53:15พวกเราอยู่ด้วยกันแบบครอบครัวค่ะ
53:18คนที่อยู่ตรงนี้ก็คือเป็นผนางงานชนฤทชวางก่อนต่างๆนั้น
53:21ล้มÖ 思ุกทั้งนั้นมาด้วยกันค่ะ
53:24พวกนานๆที่ปรึ่งเซอร์รุ่งโดรแมรมอ่ะ
53:27มักก่อนก็เป็นรูปคาแม่
53:28ก็เป็นไม่ปาญทับบรานเองแหละ
53:31พอๆแม่ป่วยเขาก็มาช่วยชั้นขายของ
53:34คุณโรชท์ที่โชคดีจังเลยนะครับ
53:37คนรอบตัวมีแต่คนที่มีน้ำใจ
53:39อย่างที่คุณรู้มันก็ไม่ใช่ทุกคนหรอกค่ะ
53:42บางคนเพราะก็หน้าเนื้อใจสืบออก
53:44อื้ม..เอาอีกแหละ
53:46โว๊คเข้าเรื่องเต่าอีกแล้วนะพี่โรชท์
53:49แล้วภูรณ์ชาวก็เกิดหมดสนุกกันพอดี
53:52อันนี้จะจับรางวาลหรือยังฮะ
53:54ได้ค่ะ
53:54อีกไปไหนเนี่ย
54:06ผู้จัดการคะ
54:08อ้าวเธอ
54:10มาอยู่นี่ได้ยังไงอะ
54:12ฉันตั้งสติได้แล้วค่ะ อย่างที่ผู้จัดการบอก
54:16ฉันจะประเชิญหน้ากับความจริงค่ะ
54:20แล้วมามูยอยู่ข้างนอกทำไมอะ
54:22เข้าไปดิ
54:24ผู้จัดการまนจัยไหมอะ
54:28ถ้าฉันเข้าเปล่าส醒้พระรัทพี่โรธตอนนี้
54:30เขาจะให้厮ื่นชั้น
54:36ไม่มั่นใจอะ
54:40ผู้จัดการเป็นคนที่รู้ใจพี่โรธที่สุด
54:42ผู้จัดการก็ต้องช่วยฉันสิคะ
54:44ผมเคยคิดว่าอย่างนั้น
54:46แต่ตอนนี้ครุ่มไม่ใช่เหรอ
54:48แต่ต่อนี้คงไม่ใช่เเล้ว
54:52กรีส
54:55รุ่งดาสวิสดีครับ
54:57ผมไม่คิดว่าจะมาด้วย
54:59คุณรัตถ์เพิ่งเปาเคยไปนะครับ
55:01รุ่งไม่ได้มางาร Wanthverage แม่รัท
55:03คือ..
55:04รุ่งมีข่าวไม่ไค่ดีมาแจ้ง
55:07ข่าวอะไรครับ
55:10เราจะทำยังไง
55:11เรานั้นไม่ต้องเช้าอีก
55:13คาคุณลุคเค้าไม่เอาเราไว้แน่
55:15เขายิ่งลงนักนั่นนั่นอยู่อะ
55:19เอาไปเเป๋าทิ้ง
55:21หลังเง็นธืนนี้ไม่ว่าจะเป็นอะไร
55:23อย่ามาใหนใช่ฉันเห็นอีก
55:26ทำไมนะ Road เธอไม่ชอบเหรอ
55:29ฉันตั้งใจสั่งสีดอกมาให้เธอชอบก็เลยนะ
55:31ผมจะพูดยังไงดี
55:34พูดไปมันก็เหมือนว่าผม
55:36ฝอง
55:37เฮ้ย จะพูดหรือไม่พูดวะ
55:40ผมเคยบอกคุณแล้วไง
56:00โอ้โห ขอโทษ ๆ
56:02ยังไม่มาใช่มั้ย
56:03เรื่องเรื่องบทสะดุอะไรต่างๆเลย
56:05ไม่ต้องตัดหรอก
56:06ตัดรถเอง โทษทีค่ะ
56:08แล้วเนี่ย มันก็เข้ามาทำอะไรนะคะ โทษค่ะ
56:12นี่ขนาดฝึกให้ไว้ขายเทียน เว้อ
56:15ทำงี้อะ คำนี้อะ
56:18ป่ะเดี๋ยวคุณคงได้นอนก่อนไป
56:19ที่ร้านขายผลช่ำ
56:20อ๋อ ค่ะ ค่ะ ขายผลช่ำ
56:36โอ้โห โอ้โห โอ้โห
56:38โอ้โห โอ้โห โอ้โห
56:40โอ้โห โอ้โห โอ้โห
56:42โอ้โห โอ้โห โอ้โห
56:44โอ้โห โอ้โห โอ้โห
56:46โอ้โห โอ้โห โอ้โห
56:48โอ้โห โอ้โห โอ้โห
56:50โอ้โห โอ้โห โอ้โห
56:52โอ้โห โอ้โห โอ้โห
56:54โอ้โห โอ้โห โอ้โห
56:56โอ้โห โอ้โห โอ้โห
56:58โอ้โห โอ้โห โอ้โห
57:00โอ้โห โอ้โห โอ้โห
57:02โอ้โห โอ้โห โอ้โห
57:04โอ้โห โอ้โห โอ้โห
57:06โอ้โห โอ้โห โอ้โห
57:08โอ้โห โอ้โห โอ้โห
57:10โอ้โห โอ้โห โอ้โห
57:12โอ้โห โอ้โห โอ้โห
57:14โอ้โห โอ้โห โอ้โห
57:16โอ้โห โอ้โห โอ้โห
57:18โอ้โห โอ้โห โอ้โห