Category
📺
TVTranscript
00:00เวลา นี่นี่
00:06ฉันอยู่บ้านเบลาพาที่แหละ
00:09เห็นแกเก็บของกลับไปหมดเลย
00:11แกเป็นอะไรปะเนี่ย
00:13เปล่า
00:15ไม่ได้เป็นไร
00:18แค่
00:19ไม่รู้อ่ะ
00:21อยู่กับแกมัน
00:23ไม่ค่อยดีมั้ง
00:25ฉันแกงใจอ่ะ
00:26แกงใจ
00:27แกงใจทำไม
00:29แกงใจ
00:33เบลาวัด
00:35กำวันดีมา
00:40ฮัลโห ยังอยู่เปล่า
00:42อยู่ อยู่
00:48เอาดีๆ
00:50แกเป็นอะไรปะเนี่ย
00:53เดี๋ยวพวกนี้หลังแกส้อมเสร็จ
00:56ฉันแรกไปหานะ
00:58แก
01:00ฉันใจไม่ดีเลย
01:02แกเป็นอะไรอ่ะ
01:04อืม อย่าคิดมากดี
01:06ไปนอนได้แล้ว
01:08แต่พวกนี้เจอกัน
01:09โอเคก็ได้
01:10โอเค
01:11อย่างนั้น
01:12ฝันดีนะ
01:14ฝันดี
01:18หนูไม่ได้เธอรอกกันนะคะ
01:20แม่
01:22รีบออกตัวเชียร์
01:24ป้าไม่ได้ว่าอะไรสน่อยเลย
01:26แค่จะเดินมาบอกว่าเตรียมหมอนเตรียมว่าผมว่าให้เรียบร้อยแล้วนะ
01:30ขอบคุณค่ะ
01:32ช่วงเนี้ย
01:34อยากจะมาพักที่นี่อ่ะ
01:36ก็ใช้ห้องยัมสินนอนไปก่อนแล้วกันนึกนะ
01:38ป้าไปนอนแล้ว
01:44ลืมไปเลยอ่ะ
01:46กลัวหรือเปล่าเนี่ย
01:48แล้ว
01:50เคยเจอไหมอ่ะคะ
01:52ไม่
01:54บ้าหรอ
01:56ไม่เคยเจอ
01:58ดึกแล้วก็มาให้พูดเรื่องแบบนี้กัน
02:00ไปๆๆๆๆๆๆๆๆไปอ่ะ
02:02ไปอ่ะป้าไปนอนแล้ว
02:04อี๋ย
02:06ก็ว่าไหมคนเริ่มเองเอง
02:08อ้อย
02:26ยาย
02:28ข้างนี้หนูของนอนที่นี่นะ
02:34หนูคิดถึงยายนะ
02:37แต่ยายไม่ต้องคิดถึงหนูนะ
02:39แล้วก็ไม่ต้องมาหาหนูด้วย
02:41ไม่ต้องคิดถึงหนูด้วย
02:57เลวัต
03:00เป็นนี้เร็ว
03:01นานได้กันดีกว่า
03:11ดูอะไรบ้า
03:21เป้าพาคะ
03:23เป้าพา
03:28ขอนอน้อนด้วยได้ไหมคะ
03:30นี่
03:31ที่วันนี้มันยังคิดไม่ตกก็ปล่อยให้มันเป็นเรื่องของพวกนี้เธอ
03:49คนเราถ้าหากว่าพักผ่อนไม่เพียงพอเนี่ย
03:57สมองก็จะตื้อและสมองที่ตื้อคิดอะไรมันก็จะคิดไม่ออก
04:06มันก็อยากหลับมันกันนะครับพ่าพ่า
04:09ก็มานอนไม่หลับมีนะ
04:12อืม
04:15งั้นก็อยู่กระลมหายใจตัวเองแบบนี้นะ
04:21ข้าให้ 좋ต ceก
04:24ฉัน talking
04:29ฉัน использ colocaก
04:32ฉัน 빨리เก้า
04:35ฉันออก
04:46ฉัน corpo
04:49ไม่ได้พงคิดว่า
04:59PA++++++
05:09จับข้าดกว่า
05:19สร้างปี
05:33คุณคุณได้
05:35อ่าว เร็วๆๆๆ สารแล้วทุกคน
05:39เออ เอา แล้วรูกเก็ด อ่ะ
05:42เพราะนี้ว่าเขา ปากขอราณเช้าๆค่ะโคต
05:48มาค่ะ เริ่มโต้นบุ่นคอกันก่อนเลย
05:58โอ้ สองสบรอบพอไม่เวียนหัวแล้วนะ
06:00ไปเอว ไปเอว
06:02ไปเอว
06:03กลึบกลึบดังกรอบกันหรือเปล่า
06:05โอ้ ดักแจ้งกลึบ
06:07อ๋อ ขยับ 5 กันนิดหนึ่ง
06:10อ่ะ 9 ค่ะ 9 ค่ะ
06:129 ค่ะ ดึงมือ
06:14เออ แล้วเออ
06:16อย่างนี้มันใช่ทีหน่อย
06:18เยอะ หรอ
06:20นือยๆ หรอ
06:22They're with those
06:24กินด้วย เปิ่นด้วย
06:26เว่ย กินเลยหรอ
06:28บุ่นมาเดียว
06:30เอา
06:32เดี๋ยวก่อน ผมรอดักพัน
06:34บัตกี้เห็นด้วยจะกินเหรอ
06:36ลูกเก็บ
06:38ไม่เจอกันจะนานเลย
06:40มากินกันเร็ว
06:42เขาบอกว่าสองเสร็จแล้วจะแม่ไปหา
06:44โอเค คิดว่าฉันจะรอไหวเหรอ
06:49ไปกินกันเร็ว
06:58จะไปออกกำลังกายต่อสันหน่อย
07:00ที่จริงว่าวันฉันไปหาแกที่ลงยิ้มหลังเลิกเรียนอ่ะ
07:18ฉันเห็นเพื่อนๆแกกลับหมดแล้ว
07:21แล้วแค่แกกลับโคต
07:24แล้วฉันก็ได้ยินเสียแกดังออกมา
07:27ฉัน...ฉันเลยแอบฟังอ่ะ
07:30ช่วยเอาใจกลับมาวิ่งหน่อยได้มั้ย
07:33ไม่ใช่เอาไปอยู่กับแฟน
07:36มันไม่เกี่ยวกันนะคะคอต
07:38ผมจะบอกอะไรให้
07:40การมีแฟนไม่ใช่เรื่องที่ผิดเลยนะ
07:42แต่ถ้ามีแล้วอะ
07:44มันต้องพากันสูงขึด ส่งเสริมกัน
07:47ไม่ได้ฉุดกันลงอย่างนี้
07:50อ๋อ
07:52แล้วก็อย่าลืม
07:54ครั้งนี้คือโอกาสสุดท้ายของพุ่นแล้วนะ
07:57ที่จะคัดเลือกครั้งนี้
08:00ที่แกทุ่มเทสอม
08:03ที่แกตั้งใจมาตั้งแต่เด็กๆ
08:07ฉัน...
08:09ฉันไม่อยากให้เป้าหมายแกมาพังเพราะฉัน
08:14ฉันก็ไม่เคยมีแฟน
08:18ฉันก็เลยไม่รู้ว่าต้องทำยังไง
08:25แกจะ...
08:28บอกเลิกฉันเหรอ?
08:31ตอนแล้วฉันก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน
08:35ฉันคิดมากจากนั้นไม่หลับทั้งคืน
08:38แต่...
08:40พอเช้าขึ้นมาฉันก็...
08:42รู้ตัวมากๆว่าจริงๆฉันไม่ได้อยากเลิกอ่ะ
08:47เมื่อมาน...
08:49ฉันไปไว้ผ่าขอพรให้แกคัดติดเหยวฉันทีมชาตินะ
08:55เฝ้ามองเธออยู่ตรงนี้
08:59เธอคนดีจงเข้มแข็ง
09:03ในวันที่เธอออนแรง
09:06มองดูที่แสงจันฉันอบเธอ
09:10เมื่ออย่างใดที่เธอทอมีอ้อมคันรอกอดเธอ
09:19ฉันอยู่ข้างเธอเสมอแม้มองไว้เจอส่งใจถึงกัน
09:27แล้วแกจะเอาไงอ่ะ
09:32อีกไม่คิดสัปดาห์ก็จะถึงวันที่แกต้องคัดตัวแล้วอ่ะ
09:36ฉันเลยมีวิธีมานำเสนอ
09:42ฉันคิดว่า...ถ้าเราแย่กกันไปก่อนช่วงนี้
09:46พวกนี้ไม่ได้เลือกอ่ะนะ
09:50หมายถึงแค่แย่กกันอ่ะ
09:53ยังไม่ต้องคุย
09:56ยังไม่ต้องเจอ
09:59แยกประทำอะไรที่ตัวอย่างต้องทำก่อน
10:02แล้วพอ...
10:04หมดเริ่มพวกนี้แล้วค่อยกับมาเจอกัน
10:08คือ...
10:11ตอนนี้...
10:12เราก็...
10:14มีอะไรที่ต้องโฟกัสกันทั้งคู่อ่ะ
10:20ฉันเองก็ต้อง...
10:22รีบช่วยลุงนกปั่นนางสือชิบประวัติ
10:25ส่วนแก...
10:27ฉันก็...
10:28อยากให้แกเพ่งสมาธิกับการแข็ง
10:32แล้วพอ...
10:33จบทุกอย่างแบบนี้
10:35แล้วเราค่อยกลับมาเจอกันใหม่ไหม
10:38แกไม่ได้แก้บอกแล้วก็...
10:40จะมาบอกเลยฉันที่หลังน่ะเว้ย
10:41นี่...
10:43แกบ้าหรอ?
10:45ถ้าฉันจะบอกเลือกแก
10:47ฉันก็บอกตั้งแต่ตอนนี้เลยดิ
10:51ถ้า...ยังไม่เชื่อก็...
10:54มาก่อแกนมา
10:57ให้เธอรู้ไว้ให้สู้ต่อไป
11:00แม่ล่นก็ให้ลุกขึ้นมา
11:02ให้เธอรู้ไว้ให้สู้ต่อไป
11:06แม่ล่นก็ให้ลุกขึ้นมา
11:10อย่ารอช้าอย่างมีสถา
11:13เพราะเธอสมักกำลังใจจากฉัน
11:23ที่ส่งมาให้เธอ
11:28ทำให้เต็มที่ไหนนะ
11:31ถึงวันจริงอ่ะ
11:32ฉันจะไปเราเชียแกข้างสนามเอง
11:36แกก็เหมือนกันนะ
11:38ฉันจะรอ...
11:40ตั้งรอแก
11:41แล้วก็รออาจเรื่องที่แกเขียนด้วย
11:48หลอง
11:50ความรับฉันเป็นสิ่งมีสวยงาม
11:54อยากมีบ้างจัง
11:57ไม่เป็นไร
11:58เรียบไปรอดทริปเจ้ากันจะช่วยหา
12:01ขาทางๆเหรอ
12:11โคตคะ
12:12ขอโทษที่ล้าช่วงชาวนะคะ
12:14หนูไปจัดการทุร้ามาเรียบร้อนแล้วค่ะ
12:17อืม
12:19รูปเกต
12:20ผมเชื่อในคุณนะ
12:22ค่ะ
12:23ดูดูค่ะ
12:26ดี งั้นไปซ้อนต่อกลังค่ะ
12:28น่ะ
12:29ค่ะ
12:49สวัสดีครับคุณอานก
12:50ผมเป็นหนึ่งคนที่ติดตามคอร่ำคุณอา
12:59และเป็นแฟนหนังสือคุณอามาตั้งแต่สมัยไวรุ่น
13:03คุณอาแข็งแรงแข็งแรงนะครับ
13:06อยู่ตอบจดหมายไปนั่นๆ
13:08มาเรียงง่าไปแล้วจ้า
13:10ผมอยากชวนคุณอาคุยเชิงประจยาหน่อยครับ
13:23คุณอาว่า
13:25มนุษย์ในสมัยที่เชื่อว่าโลกแบรน
13:29หากเขาอยู่มาถึงวันนี้
13:32ที่วิทยาการพิสูตรได้แล้วว่า
13:35โลกกลง
13:37พวกเขาจะช็อคแค่ไหน
13:40แล้วต้องปรับตัวยังไง
13:43คุณอาคิดเห็นยังไง
13:45เคยมีประสบการณ์ส่วนตัวบ้างไหมครับ
13:48пам
13:51ไหน somethingтиหน่ questioning
13:54เลยหนึ่งมาถามเรื่องโลก
13:55กลบโลกแบรน
13:58สมBar CMSB
14:00และทุกคนสанныйวัสเป็นภูมิการตัว่า
14:00ก่อนจับวรกแบรน
14:02พวกนักวิทยาศาท
14:07ที่พระยังชะพิสูตร
14:09หาก Tikkyat
14:11นичноค่อ którychทำตัวแกระบบ
14:12ดูถูก
14:12ก็มีเพิ่ง Manager
14:14อืมม บริบทฮังดูคุณคุณนะ
14:22คนพลัะกันพว่าความเชื่อ คนเรียกันพว่าความเชื่อ
14:27คนค่ากันก็พว่าความเชื่อ
14:31อืมมนี่ล่ะๆนี่ล่ะ เธอจำความรู้สึกนี้ไว้ให้ดี meatballs
14:36นี่ล่ะ คือสารตั้งต้นของการเ�enียน
14:40มันคืออารมณ์ ความรู้สึก แล้วก็ความคิดเห็น
14:47จดหมายฉบับเนี่ย ฉันยกให้เธอตอบเลย
14:55แฮะ แบบนี้ก็ได้ลุง เขาเขียนมาถามลุงนะ
15:00เอ้า ก็คอร่างล่าสุดอ่ะ เธอเปิดตัวไปแล้วนี่
15:05เอาเลย เขียนตามที่เธออยากเขียนไปเลย
15:10เธอจะโยงเรื่องสังคม เรื่องการเมือง หรือเรื่องอะไร
15:17ก็เต็มที่ไปเลย เขียนมาก่อน เดี๋ยวฉันกรวจฐานให้
15:24แล้วก็ค่าจ้าง ฉันยกให้เธอเลย
15:29ขอโทษทีนะ
15:35ฉันมันคงแก่แล้ว
15:38เห็นมาหมดแล้ว
15:40แล้วก็เบือแล้ว
15:42ฉันขอใช้เวลาที่เหลือ
15:46เอาเรื่องส่วนตัวให้รอดก่อนดีกว่า
15:49เรื่องพวกนี้ควรจะเป็นคนรุ่นเธอ
15:53ที่มีพื้นที่ที่จะพูด
15:55จะว่าเห็นแก่ตัวก็ว่าเธอ
16:00เพราะคนแก่อย่างฉันมันก็หมดแรงแล้ว
16:05เต็มที่ก็คงทำได้แค่เป็นหลังพิงให้คนร่วนพวกเธอนะ
16:14นี่จะกลับรอดดู
16:29ไปแล้ว ฝากด้วย
16:44ตรงนี้
16:59กลับกลับกลับ
17:29ช่องมีไม่สบาย ดีแล้วที่กินนำบดเยอะเยอะดูแลรักษาสุดรับนี้ดี
17:34แข็งแรก แข็งแรกนะครับพ่อ จะได้เขียนหนังซื้อให้เสร็จ คงจะรออาจนะครับ
17:53วันนี้พ่อเพิ่งได้เรียนรู้เรื่องสำคัญเรื่องหนึ่ง
17:59เป็นเรื่องที่น่าเสียดายมากเลย ที่ชีวิตพ่อได้พลาดโอกาส
18:05เป็นประจักษ์พยาญ เส้าดูการเติบโตของโลก
18:13เด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่พ่อรู้จัก ชื่อแจนเข้ามาช่วยพ่อเชียนหนึ่งสือ
18:22หลังจากที่พ่อมือครับ
18:25เราเพิ่งรู้จักกันแค่ประมาณเดือนเศษ
18:31แต่พ่อเขาได้เห็นการเติบโตของเด็กคนนี้มาตลอด
18:37การลิเลโอ การลิเลออีก
18:41ต้องโทษกับคางในวันพักไปต่อชีวิตของเขา
18:45ในข้อหานอกเร็จและบ่อนในสัสนาจารย์
18:49แค่ประมาณ
18:55รู้อะไรก็ไม่สู้รู้งี้จริงๆนะลูก
19:03พ่อพลาดแล้วก็รู้สึกผิดกับลูกจริงๆ
19:11หวังจริงๆนะว่าพ่อจะยังพอมีโอกาส
19:19ได้เห็นลูกเกิบต่อ
19:27พ่อขอโทษลูก
19:29ถึงลูกจะไม่ให้อภัยพ่อ
19:35แต่พ่อก็ยังอยากขอโทษลูกอยู่ดี
19:49อื้อเชียนเหรอ
20:09คุณอามีคอนแทคต์เด็กผู้ช่วยคุณอาไหมครับ
20:13ขอเป็นอีเมลก็ได้ครับ
20:15จะเอาไปทำไมอ่ะ
20:17สวัสดีครับน้องแจง
20:19พี่เชนจะเรินการพิมพ์นะครับ
20:21เมื่อวันนี้ที่น้องถามถึงเรื่องติดตามผล
20:23วันนี้พี่ส่งเมลไปหาคุณสุภามาให้แล้วนะครับ
20:25คุณสุภาเขาฝากแนบจุดหมายขอบคุณมา
20:27น้องแจงลองเปิดอ่านดูนะครับ
20:29ขอบคุณครับ
20:31ฉันชื่อแจงเว้ย
20:33ที่ส่งเมวไปหาคุณสุภามาให้แล้วนะครับ
20:35คุณสุภาเขาฝากแนบจุดหมายครอบคุณมา
20:38ลองแจงลองเปิดท่านดูนะครับ
20:40ขอบคุณครับ
20:44ฉันชื่อแจงเว้ย
20:48อิมโมจี
20:50สวัสดีค่ะคุณ Burgoshen
20:53ขอบคุณมากๆนะคะ
20:55ที่อุษาษาษามาติดตามคุณ
20:57ที่ฉันได้ลองเอาคำแบ่นำที่ได้ไปใช่กับลูก
21:00การกอด มันเชื่อความสมพันของลักจริงๆ ค่ะ
21:03ฉันขอฝากขอบคุณคุณนกและน้องแจงด้วยนะคะ สุภา
21:08โอ๊ย นี่ทุกคนหมดโลก จะเรียกชื่อฉันผิดเลยมั้ง
21:15ไป
21:30อย่าเหมือนมันฉันคงมีอาวนี้
21:37สมัสน ไม่เอาของสนายความสนุนทน
21:45ของีกชนะ
21:48ฉันสนุนสัยความสนุนทุกคนลงมีอาว!
21:54มันเกรย์ของชั้นไม่ได้
21:58เจ้าเจ้า
22:28ทำไมเป็นแบบนี้อ่ะ
22:46น้องค่ะ มาหาใครค่ะ บอกเกอร์เช็น
23:00ได้นัดไว้หรือเปล่าค่ะ
23:01น้อง ไม่ได้นะค่ะ น้อง
23:03น้อง ไม่ได้ค่ะ
23:05เอา น้องแจง
23:08แจงค่ะ แจง
23:11อันนี้มันใช้ AI เขียง
23:26เดี๋ยวนี้ได้ทางบ้าน ใช้ AI เขียงจดไหมเลยอ่ะ
23:32ท่านสมัยเนอะ
23:34ในที่สุด ก็มีคนรู้ความจริงสักที
23:39สาธุ
23:46ต้องลงมันยังไงคะ
23:50คืออย่างนี้จ้าน้อง ผัวพี่เนี่ยนะ
23:53เขาอยากจะช่วย
23:54เดี๋ยว พอ
23:56คุณดุดเลย ผมเล่าอีก
24:03ใช่
24:05จนหมายพวกนั้นอะ เขียนด้วย AI จริงจริง
24:11ผมเป็น คน คำโดดหัวข้ออีกแล้ว
24:19ก็หมายความว่า แฟนครับ ไม่มีตัวตัวจริงจริงเหรอ
24:27จริงจริงเหรอ
24:29ไม่มีนังเวลา
24:31ไม่ แต่
24:33ไม่มีนาอีก
24:35ที่นี่จะตุ๊ก
24:37ทำไม่อ่ะ
24:39ทำไม
24:48ผมก็แค่อยากช่วยอันวเขา
24:54เพราะว่าตั้งแต่เด็กจนเป็นหนุ่มนี้
24:57อันวเขาช่วยผมมาตลอดเลย
24:59ตั้งแต่แก็ชีวิตพังเหลือรักตัวคนเดียว
25:14แล้วก็โรงพิมพิก็ก็ไปเป็นชียายอยู่ตั้งนานเนี้ย
25:23ที่ตลกคืออะไรหรือมั้ย
25:28พระนูกนี่น่ะ
25:31ไม่ใช่ใครเอาแกใช่ไหม
25:34แต่แกก็ไม่เอาใครมีค่ะ
25:37แบ่ง
25:39หลัดตาของแกสูงอย่างอ่ะ
25:42กูเขาชิมอะไร
25:46แกไม่เคยของานใคร
25:50ไม่เคยขอความช่วยจากไหน
25:53ก็เลยเป็นเหตุผลที่ทำให้ต้องสร้าง
25:55สร้างขอลัมป่องป่องขึ้นมาเพื่อให้แกมีค่าจ้างนี้อ่ะค่ะ
25:58ใช่
26:01ซึ่งแปลกมากนี้อ่ะ
26:03ที่แกยังคิดว่าปัจจุบัตินี้ยังมีขอลัมประเภทนี้อยู่
26:07แปลกที่สองก็คือ
26:09แกก็ยังชื่อด้วยว่า
26:11แกแต่มีแฟนค่ะ
26:13นี่
26:15คนแกเนี่ยนะ
26:17เขาต้องรู้สึกว่าตัวเองมีคุณค่า
26:19เขาถึงจะมีกำลังใจใช้ชีวิตต่อไป
26:25ทำไม
26:26ต้องชื่อดในเรื่องโกหกประเภทนี้เนี่ยนะ
26:28ไอแบบที่จบหน้ายที่ส่งไปฉบับล่าสุดเนี่ยเหรอ
26:31เดี๋ยวนะคะ
26:33คือยังไงนะคะ
26:35คือไงนะคะ
26:39คือย şek
26:40พี่กำลังจะปิดโรงพิมพ
26:44อย่างที่น้องเห็นน่ะ
26:46ตอนนี้ล่ะคนก็ไปออนไลน์กันหมดแล้ว
26:48พวกพี่ tama
26:49แบบรับค้าช 짜 screenshot ๆ กันไว้ไว้
26:56น pathwayไปบอกความจริง
26:57เฮ้ย
26:58โอ breakthrough
27:00เธอไปบอกความจริง
27:03อันโตอนนี้ไม่ได้นะ ไม่ได้ ไม่ได้
27:07ขอล้องมาไว้
27:10แอ้งคือผม ผมรู้ว่าเรื่องนี้มันต้องบอก
27:13แต่ว่า ถ้าบอกไปแล้ว
27:17อันโก็สุดที่ทำไง ใช่ไหม
27:23คืออย่างนี้มันเรื่องใหญ่
27:28ถึงใหญ่ถึงยาว
27:30ไม่รู้ว่า ผมหรอกเข้ามายาวนานมาก
27:38ซึ่ง เรื่องนี้ถ้าจะต้องบอกความจริง
27:42ผมควรจะเป็นคนบอกเขาเอง
27:45เมื่อไรคะ
27:48ไม่นาน ขอเวลาหน่อย
27:51ไม่เชื่อค่ะ
27:53ครั้งสุดท้ายจะมีผู้อย่างมาบอกว่าขอเวลาอีก
27:56เอ้ย เดี๋ยวเดี๋ยวเดี๋ยว
27:57ผมขออสัปดาห์หนึ่งนะ
28:00ได้มั้ย ได้มั้ย ห้าวันอ่ะ ห้าวัน
28:03โอ้ย สามวัน ได้มั้ย
28:07สามวัน สัญญาแล้วนะคะ
28:11ถ้าเกินสามวัน ผมคงต้องจัดการเอง
28:23จะคุยกับว่าพาก็ไม่ได้
28:25ก็ให้ตัวเกินไป
28:34เฮ้ย
28:36ตัวหาใครอ่ะ
28:38ไม่ได้จะโชว์หาดุงนก
28:40บอกว่าสามวันก็คือสามวันไง
28:43รู้รู้น่ะ
28:44รู้รู้น่ะ
28:53ฮาโลค่ะ คุ้วเพิน
28:55ตอนนี้ คุ้วเพินอยู่ที่ไหนล่ะคะ
28:57โอ้ย
29:01โอ้ย แรกบันก่อน
29:03โอ้ย ยังจำหนูไม่ได้เหรอพี่
29:05ไม่ใช้ชุดที่แรกบันก่อน
29:06โอ้ย
29:07โอ้ย
29:11ฟังที่แจเล่ามา
29:12จะตัดสินใจลำบากจริงๆ
29:16แล้ว
29:17ส่วนตัวแจที่เห็นว่าไงอ่ะ
29:22หนูไม่เห็นด้วยกับการโกหกอยู่แล้วค่ะคุ
29:25ตามหลักแล้วเราควรที่จะพูดความจริงอยู่แล้ว
29:28เหมือนกับเวลาที่เราเห็น
29:30ใครเข้าใจอะไรผิด
29:31แต่ว่าที่σι่อπάster
29:32พฤทอาว volt
29:34ค้าที่จะเข้าไปกี้ใคร
29:35หรือว่าบอกข้อมูลความจริง
29:37หรือโหม่งั้นการจริงเลย
29:38กันกดulleертвも windows
29:40พยายามบอก circınทั้นโรกว่าโลกนี้ฉังไม่แบนด์
29:44แต่
29:46เพราะนุนลึกขึ้นข้ารู้สึกคงดุงนก
29:48สงununสามแก่โบ Echo
29:50ที่แก่หาไม่ได้จริงๆieraค่ะ
29:51ถ้าBACKหน深นรู้ก่อความจริง
29:54เราก็ของจะเต็บมากๆเลย
29:57อย่าไม่เรedomว่ากับอาการป่วิ ถ้าเป็นรู้เรื่องนี้ caused through that
30:01ขึ้นมา มันอาจสุดลงไปอีก
30:04ครูคะ
30:05หรือบางที เรามใช้หลักการมากเกินไปหม ridge
30:09เป็นจริงๆ หรือเปล่า
30:11พอมัน業น้ำขึ้นจากค้นใกล้ตัวหน่องมากๆ
30:15เร käยันไปผ้า แอลก really
30:18อ่อย พ daraufüllungมันเป็นเรื่องความสับพันฐ์กับคนใกล้ตัว
30:22มันก็ทําซับซอนขึ้นเนอะ
30:27แล้ว
30:28ความรู้สึกหละ
30:30ตอนนี้แจรู้สึกยังไง
30:32เอาความรู้สึกนะ
30:34รู้สึกเกลด
30:36รู้สึกเสียใจ
30:38หรือว่าพิดหวัง
30:42นูคิดว่าหนูอิดอาócค่ะ
30:45หนูอิดอาะที่ต้องโกหก
30:47นượngไม่ชอบเลยอ่ะ คู
30:51นượngไม่ชอบพ่อแม่ที่โกรหกลูก
30:53นượngไม่ชอบพูดใหญ่ที่ไม่เคยทำตามสัญญาได้เลย noticed
30:56และหน volcan homo
30:57Dingen isn't wanting to be the person that I like
31:01แต่
31:02หนости wants to beантиي lay
31:04dejami to go
31:06พื้นใจ ranks withaperi
31:06relembent
31:07แต่ erina
31:08นี้หน้อย 언น PI
31:09Girlique
31:09ว่าหนูต้องทำอะไร
31:11มันจับสดแล้วมาก
31:13เดี๋ยวนะ
31:14แจนอื่นอาจที่ต้องโกหก แต่ถ้าพูดความจริง ก็จะดูเป็นคนใจล้าย ก็เลยสับสน ไม่รู้ว่าควรทำยังไง
31:25ค่ะ
31:26แต่การพูดความจริง มันดูใจล้ายจริงจริงเหรอ
31:32คู่ค่อยอ่างนั้งสือของเบลฟุก เขาเร่าเรื่องความจริงไว้ดีมากเลย
31:37หลักการหรือความจริง ถ้าตั้งใจดี มันไม่ได้ใจล้ายหรือทำร้ายใครเลยนะแจน
31:44คนฟังต่างหาก ที่ต้องมีบุธีภาวะมากพอ ที่จะยอมรับความจริง
31:51อย่าภาคโอกาสการเติบตัว อย่าดูถูกบุธีภาวะของใคร
31:58ขอบคุณแจน ที่เห็นคูเป็นที่ปรึกษา
32:05นี่ คิดดูนะ คนอะไรอ่ะ อีโก้สูงขนาดเนี้ย
32:17ตกอับขนาดนี้ ที่ไหนจะมีแฟนครับ เคยส่งกระจกดูตัวเองมั้งเปล่า
32:23โทษที่ต้องพูดความจริงนะ ฉันก็แค่หมั่นใส่อาจเธออ่ะ
32:29ถ้าฉันบอกความจริงอ่ะ นกเรื่องแฟนครับแล้วเขาเกิดอาการสุดลงเนี่ย
32:35เธอคงยิ่งสาจใจใช่ไหม
32:38แล้วจะไปไหน
32:40จะไปฝ่ายบุคคล ไปขอบายลาออก
32:44แต่พวกนี้ฉันก็จะไปเขต ไปถามเลือกอย่า
32:49ถ้าคุณคิดแบบนี้กับฉัน เราก็อยู่ด้วยกันไม่ได้ล่ะ
32:55โอ้โฮ แย่งเม็ด เหม็ด ผมขอโทษ
32:59ขอโทษนะจ้า ขอโทษนะจ้า ความปีภูเอง
33:03นะ ผมป่าตบ้อยเนอะ ออกไปเลยต้อง
33:09ฉันพูดจริงนะเรื่องอย่า
33:12เธอจำได้ไหม
33:14ฉันเคยบอกเธอตอนที่เราคบกันใหม่ไหม
33:17จนถึงตอนที่เราแต่งงานกัน
33:19ฉันเกลียดที่สุด ก็คือแอิ่คนที่ชอบโระหกเหมือนพ่อฉันเนี่ย
33:23ห้อ...ห้อ...มันเรื่องเดียวกันที่ไหนละจ้า
33:28ฉันไม่เคยโระหกเธอเลยนะ diagnども
33:48ฉันบอกว่าฉันไม่เห็นด้วยกับการโ anterior ฉันไม่ชอบ
33:51ฉันไม่อยากเล่นตามนะ
33:53เธอก็切้าให้ฉันเล่นหลับความต่างเธอไป
33:55ยอมรับความจริงเธอเฉล
33:58ใช่
33:58ส่วนหนึ่งเธอก็อาจ JOHN อาการอารก
34:01ก็ถูก
34:02แต่จริงๆ แล้วที่สำคัญ
34:05ก็คือเธอ
34:06คีี้ค่ะ
34:07คีขูอ
34:10เธอหลอกอัลก
34:11เธอโอนุกเขา
34:13แล้วเธอกลัวไง
34:15กลัวว่าที่จะพูดความจริงต่อหน้าเขา
34:18นี่...ไม่
34:21ฉันไม่ได้เป็นขนาดที่เธอพูดที่เธอ...เธอมั่วมากเลยนะ
34:25กลัวเป็นเนียมึงนะเชน
34:36รู้ไหม
34:39ว่าบางคืน
34:41เธอถึงกระฝั่นร้ายนะ
34:45แล้วทุกครั้ง...เธอก็จะม้อมตัวสับ...ตอนนี้เธอต้องเจออนกแบบนี้
35:00ตอนนี้...
35:02เธอแล้ว
35:16เชียร์เหรอ
35:21เชียร์เหรอ
35:31จ้า สับพูดแล้วจ้า
35:33นี่ เขารักเธอมาด้วยครับ
35:38แล้ว เขาได้บอกไหมว่าเรื่องอะไรอ่ะ
35:56หรือว่า หาสำนักพิมพ์ได้เหรอมะ
36:01อันกค่ะ เชิญค่ะ
36:13วันนี้พูดดีด้วย
36:16ต้องเป็นเรื่องดีแน่เลย
36:31บางไรเชิญ นับมาแจ้งข่าวดีอะไรเหรอ
36:37แจ้งข่าวครับ
36:38แต่ไม่ใช่ข่าวดี
36:40อ่ะ
36:43พูดเรื่องแรกครับ
36:46เจอเรินการพิมพ์
36:48กำนังปิดครับ
36:51ที่จริง
36:59เราขาดทุนสะสมมานานแล้วครับ
37:03ผมกับเอกก็เลยคุยกัน
37:06ว่าเราคงไปต่อไม่ไหว
37:12อืม
37:15ไม่นิกว่าจะเป็นเรื่องนี้นะ
37:17จะดูแล้ว
37:22ทั้งสภาพเศษฐกิจ
37:25กับสถานการณ์ของสิ่งพิมพ์เนี่ย
37:28เธอยื้อมาได้นานขนาดเนี่ย
37:30ถือว่าเก่งมากเลยนะ
37:39แล้วก็
37:40ก็เรื่องที่สองครับ
37:46ก็เรื่องที่สองครับ
37:47สืบเนื่องจากสถานการณ์ของโครงพิมพ์
37:53แล้วก็เลยค่าบเกี่ยวกับ
37:56งานชีวะประวัติของคุณหน้า
38:02ผมไม่รู้จริงจริงครับว่า
38:04ผมจะหาลงพิมพ์เมิร์
38:08ช่วยพิมพ์แทน
38:10ได้หรือเปล่า
38:15อย่างนั้นเหรอ
38:19สตอบ
38:21ไม่เป็นไรนะ ไม่เป็นไร
38:22ไม่ต้องคิดมาก อ้าเข้าใจ
38:27ถ้างนั้น
38:28ถ้าก็คง
38:30ต้องหาทางเอาเองนะ
38:32น่าจะพอมีพักพวก
38:36ที่ช่วยกันได้อยู่
38:42เรื่องที่สามอ่ะ
38:43เฮ้ย ยังไม่บนอีกอ่ะ
38:46สุดท้ายแล้วครับ
38:49ผมตั้งใจจะบอกคุณหน้าวันนี้
38:52เพราะว่าผมคิดว่า
38:54คุณหน้าน่าจะแข็งแรงพอที่จะฟัง
38:57โอ้ย ได้
38:59โอเคเลย
39:00พลมจะฟัง
39:16โอ้ย คุณเกรงรอนานแล้วนี้
39:18รอหนา น้องนี่
39:25ขอลั่งตอบจดหมายแฟนครับ ของคุณอาครับ
39:29จะไม่ได้ทำต่อจินะ
39:31จริง ๆ
39:37จดหมายทั้งหมดผมเป็น
39:40คนทำขึ้นมาเองครับ
39:41อ๋า
39:45มันไม่ได้มีแฟนครับ จริง ๆ
39:47จดหมายทั้งหมดผมใช้
39:50AI เขียนขึ้นมาครับ
40:08ทั้งหมดเลยเหรอ
40:13ก็...
40:17ตั้งแต่มีอัพเดตเป็นโมชั่นภาษาไทย
40:23แต่ช่วงแรกเป็น...
40:25ของเขียนสลับกับเออ่ะ
40:27สลับกับเออ่ะ
40:28ไม่เป็นไร
40:29ไม่เป็นไร
40:30ไม่เป็นไร
40:51ไม่เป็นไร
40:53ฉันขออยู่คนเดียว
40:56โถมนี้
41:04ฉันก็คิดดู
41:06สิ
41:11นินตรงนี้
41:16นินตรงนี้
41:20เจ้าไหร่
41:50ตอนนี้เธอได้
42:20อันกครับ
42:26ผมขอโทษที่ผม
42:28โกของอันกครับ
42:36ผมอยากทำแบบนั้นได้ทำไมเชิญ
42:42ผมอยากด้วยอันกครับ
42:46ผมอยากให้อันกมีอะไรได้
42:51ถ้าน้องเป็นละพ่อผมคนหนึ่ง
42:57แต่ถ้าน้องลำบากผมก็ยากช่วยครับ
43:17บองออออ
43:21ต่อไปนี้
43:22ถ้าเชกจะตั้งใจเขียนอะไรให้อออออันน
43:25แล้วถ้าเกิดอารู้ว่าเชกไม่ยอมทำกันบ้าน
43:30อาก็จริงไม่ι screaming
43:33ตกลงมั้ย
43:37ป municipale
43:38แต่ว่า ครั้งนี้อาจจะยักอ่านอยู่ใช่นะครับ
43:42เออ อันสิ
43:43เย้ย! อันจากตอนนี้ผมจะได้เห็นตั้งไหม
43:47อยากเก่งแบบเออ
43:49ต้องฝึกเยอะเยอะนะ
43:52ครับ
44:08denktตอนที่แผู้ازงเชี่ยว
44:33ตอนรที่นี่จ гар Nir
44:38กันรู้สึกถ้าเป็นอย่างนี้แล้ว เรายันต้องเย็นงานอีกไหมอ่ะ
45:08ไม่ได้เธอร้อนเลยกับเขานะคะ
45:27เหมือนเกิดอะไรขึ้น
45:33ขอบคุณ
46:03ผู้จ�ปลัดไง
46:12neiวด Corner
46:18ได้หน่อย
46:23น้องข้าวไปได้ปล่อ
46:53มันเป็นเรื่องกอบทั้งหมดเลยป้า
47:06ไม่เหรอ ไม่เหรอ
47:13ไม่เหรอหมดหรอก
47:15อย่างhostέว
47:30อืม ทำไมฉันไม่เคยคิดเลยนะ
47:54ว่าเป็นจดหมายปร้อม
47:56ทำไมฉันไม่คิดเลยนะ
48:00ว่าแฟนคลับรุ่นเนี่ย
48:03ไม่มีใครเข้ามาตามอ่านตามดูจากเพจพวกนี้อีกแล้ว
48:08ทำไมฉันถึงไม่ฉุกคิดเลยนะ
48:13ก็อัดตามันบังตาเธอไปหมดอ่ะสิ
48:19อืม ตอนนี้
48:24ไปหมดอัดตรงอัดตาไม่เหลือ
48:31ดีแล้ว
48:35ทุกอย่างเนี่ยนะ
48:38มันร้วนเป็นอันนิจังทุกขังอันตา
48:42ใดๆร้วนไม่ยั่งยืน
48:45เป็นทุกแล้วก็ไม่มีตัวตน
48:48เยส ดิวไฮสโกร
48:55เฮ้อ
49:02ฉันมีเรื่องเล่าอยู่เรื่องหนึ่ง
49:06เฮ้อ
49:08ฉันเนี่ย
49:10เป็นห่วงจดหมายแฟนคลับมากเลยนะ
49:15ขนาดวันที่ลดลมอ่ะ
49:17สิ่งแรกที่ฉันตามหา
49:21ก็คือจดหมายของแฟนคลับพวกเนี่ย
49:23โอ้ย
49:27โอ้ย
49:29โอ้ย
49:31โอ้ย
49:33ไฮตายก็บุญแล้ว
49:37เฮ้อ
49:39เร็วัด
49:41เซวัด
49:42เซวัดมันได้กัน เหอมันไม่มีอะไร
49:54น่า
49:55เร็วัดนะ
49:56เร็วัดไม่มา
49:58มันเหรอมันไม่มีอะไร
50:01น่า
50:04เร็วัดน่า
50:08เร็วัดไม่มา
50:09ยายก็ไม่ต้องมานะ
50:12นี่
50:13หนูว่าจะเป็นเด็กดี
50:15เสียจะให้ลุงนั้นนอน
50:28นั่น
50:34โอเค จะเป็นให้ว่า
50:58หยุดไม่
51:23อัลุษ์สวัสด์จ้ะ
51:30นมปังปิ้งอ่ะ ประพาก็ทำไว้ให้ก่อนไปวัด
51:37ทาเนยหรือทาแยมดี
51:40แยมก็แล้วค่ะ
51:43นี่นมโอเคแล้วหรอ
51:48ทำไมดูฟื้นตัวเร็วจังอ่ะ
51:51ก็มันทำอะไรไม่ได้แล้วนี่
51:56ถ้าไม่รีบฟื้นตัว
51:59มันก็เสียเวลาไปเปล่าๆ
52:02เวลาฉันยิ่งเหลือน้อยอยู่
52:06ดังงานของฉันมันก็ยังไม่เสร็จสักที
52:12แต่ว่าถึงจะไม่ได้ตีพิมพ์
52:16ก็ไม่เป็นไรอ่ะนะ
52:18เพราะว่าก็มีอยู่คนเดียวอ่ะ
52:21ที่ฉันอยากให้ได้อ่าน
52:33เรา
52:35งานของเรา
52:38งานของเรา
52:44อืม
52:46อื้อ
52:48อื้อ
52:49ไม่ต้องหาจัดเมื่ออะไรครับ
52:55เรื่องเวลาเนี่ย
52:57หมอก็ยังให้คำตอบไม่ได้นะครับ
53:00เฮ้ย
53:02ไปกันลุง
53:03ฉันก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดีนะ
53:06ว่าเธอจะตามมาด้วยทำไม
53:09ลุง ไหวไว้เนี่ย
53:13ใครครับ
53:19ขอโทษด้วยนะเจน
53:21ฉันก็ถามได้เท่าเนี้ย
53:23คุยอะไรแบบรุงอ่ะ
53:25โทษที่ขาดเลย
53:27โทษแน่ทุกวัน
53:29พรุ่งนี้แค่ลองใหม่
53:31เธอยังไม่ชีวิตก็ตินกับไป
53:35ใช่ให้เหมือนคุม
53:38แล้วอะไรจะซ้อนให้เธอเข้าใจ
53:41ว่าอายุตไม่สำคัญ
53:44ว่ากันแค่เรื่องของหัวใจเท่านั้น
53:48ต่อไม่เป็นโอกาสสุดท้าย
53:51หาเธอไม่ตายจากกัน
53:53ทุกนี้ขอแค่ฟันต่อ
53:56ขอพิ่งกันใจ
53:57ไม่ทอสิ้นชายก็รอย
53:59ให้เธอไปถึงสักวัน
54:02ตอนให้เธอรื่อยไปคล้าย
54:04นั่นและยังมีความหมาย
54:06ให้รู้ซึ่งแหลกเข้าใจ
54:09เกิดแค่จะโตกกันไป
54:11ผิดวันก็แค่เริ่มใหม่
54:14ไม่รู้มันไปทุกวัน
54:26ไม่รู้มันไปทุกวัน
54:28ไม่รู้มันไปทุกวัน
54:30ไม่ตายจากกัน
54:32ครั้งนี้ขอแค่ฟันต่อ
54:34ขอเพียงกันใจ
54:36ไม่ทอสิ้นชายก็รอย
54:37ให้เธอไปถึงสักวัน
54:40ตอนให้เธอไปคล้าย
54:42...นั่นและอีกมีความหมาย
54:44ให้รู้ซึ่ง ลักเข้าใจ
54:47เกิดแค่จะโตกกันไป
54:49ผิดวันก็แค่เริ่มใหม่
54:52ไม่รู้มันไปทุกวัน
55:00ก็แค่จะโตกกันไป
55:04foundation
55:07öffentlich
55:10มี ก็ไม่งานายใจ