Category
📺
TVTranscript
00:01รายการต่อไปนี้เป็นรายการทั่วไป
00:04สามารถรับชมได้ทุกวัย
00:23ต่อสายนักข่าวมาทำไม
00:25นักข่าวบอกว่าจะสัมผัสเรื่องมุณลิธีนี่คะ
00:27ไม่ต้องถามเรื่องนั่งแน่ ที่หนีออกไปกางงาน
00:32สังสารของกอบทุกสารที่ส่งเข้ามา
00:33ทำไมเรื่องนี้ใครจะทำไม่ได้ห ark
00:35ขอโทษค่ะ
00:37ออกไปก่อนก่อน
00:46ใจเย็นๆก่อนสิคะ
00:47เกิดเรื่องแบบนี้มันก็ดีแล้วนี่คะ
00:54ดีป้าดีป่อ ดูเอาง้ลพอซะ
00:57พอเรื่องเริ่มเติร์ของไอ้เหียเม crush
00:59ยังไม่ได้ทฤษการของเราไปหมดเลย
01:02เห้ยเมทก่อเรื่องดิสเครดิตตัวเอง
01:05ตอนนี้บอดทุกคนก็เห็นแล้วว่า
01:06เห้ยเมทไม่มีวิธีภาวะ
01:08นี่มันเป็นผลดีกับคุณนะ
01:10ลงทุมใส่ใหญ่ตก
01:12แต่ชื่อผมถูกเขียนให้เธอมาตกคอ
01:17ไอ้เหี้ยเมท
01:18มันจะพาพวกเราชิบพายมันไปหมด
01:21มันเลยจะเขียวมาจากหน้าสือที่สีวะ
01:25สักวันมันต้องเป็นเวลาของเราสิฮะ
01:38คุณอย่ามาใช้ท่าที่อย่างนั้นกับฉันนะ
01:42มันทำให้ฉันรู้สึกว่าทุกอย่างที่ทำเพื่อคุณ
01:44มันไร้ค่า
02:07ขอโทษ
02:15วันนี้ไม่มีประชุมแล้ว
02:18เราไปทานร้านอาหารที่คุณชอบกันไหม
02:23แล้วก็กลับบ้านกัน
02:34ไปกันเลยไหมครับ
02:44ครับ
02:57กาแฟค่ะ
02:59ขอบใจค่ะ
03:05อ้อ นั่นเป็นพี่ชายบุญธรรมของยามนมีนาน
03:09พี่พูดถึงใครอ่ะ
03:11ก็หมอธิติไงฮะ ที่จะเล่าให้คุณฟังไง
03:14ไม่เป็นไรครับ
03:20จะเข้าห้องน้ำก่อนไหม ตอนเย็นรถติดไง
03:23อืม ก็ดีเหมือนกันนะครับ
03:25คนรถเขาจะได้ขึ้นทางด่วนไปทีเดียวเลย
03:28เดี๋ยวฉันมานะ
03:40ไม่เป็นไรครับ มันแปลกครับ
03:42โอ้นแล้วนะครับ
03:44ขอบคุณมากครับ
03:50อ้าว อาจารย์อยู่หมดกาแฟด้วยเหรอครับ
03:54ลาเต้หวานพิเศษ
03:56หวานพิเศษเลยเหรอครับ
03:58ทวนเรื่องของบนมีนาน คุกมาจากเมจิน
04:02หายตัวไปจากมุริธิเมื่อคืนนี้
04:05เล่นน่ะสะ ผมหมดพลังเลย
04:07เพราะว่าต้องตอบหน้าขาวทุกวัน
04:09อ้าว มนมีนาหายไปได้ยังไงครับ
04:13เห็นว่าถูกลับพลัดตัวไป
04:15ไม่รู้ว่าปลาดีจะเป็นยังไงบ้าง
04:18คุณคงเป็นห่วงน้องสาว
04:24อ้าว อาจารย์ครับ
04:26ถ้าผมอยากจะรบกวนอาจารย์ช่วยอะไรสักอย่างได้ไหมครับ
04:29ถ้าอาจารย์เจอมนมีนา อาจารย์ช่วยบอกผมดีได้ไหมครับ
04:32ได้สิ ถ้าได้ข่าวคลิปหน้าเดี๋ยวรีบโทรบอกนะ
04:37ขอบคุณนะครับ
04:40เอ่อ อาจารย์ครับ
04:46มีอะไรหรือเปล่า
04:50ไม่มีแล้วครับ
04:51อย่างนั้นผมขอตัวก่อนนะครับ
05:03คุยอะไรกันเหรอครับ
05:06พยายามเช็คว่าหมอทิตย์รู้เรื่องมนมีนาหายตัวไปหรือเปล่า
05:10แล้วมันได้ติดต่อคนในครอบครัวบ้างหรือเปล่า
05:13ไม่เลย มีนาไม่ได้ติดต่อครอบครัวหมอทิตย์เลย
05:16แล้วนี่มันหายหัวไปไหนเนี่ย
05:18ปริณหาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอ
05:32อืม
05:57พี่ปริณ
06:00ขอโทษนะที่พี่มาช้า
06:02หน้าพี่ไปโดนอะไรมาคะ
06:06เรื่องคุณมีนากับคุณเนทหายไปเหรอคะ
06:15ที่ริสาชวนพี่มาก็เพราะว่าริสาอยากรู้เรื่องนี้แล้วค่ะ
06:19แต่ตอนนี้ริสาไม่อยากรู้แล้ว
06:24ทำไมล่ะ
06:26ก็พี่คงไม่อยากเล่าเรื่องคนในครอบครัวตีกันเองให้คนอื่นฟังหรอกค่ะ
06:33นั่นไง
06:35ริสาอ่านใจคนเก่งนะคะ
06:39ในในวันนี้พี่ก็มาแล้ว
06:41อย่างนั้นพี่ปริณมาเป็นนายแบบให้ริสาหน่อยนะคะ
06:43ริสาเพิ่งคิดคอนเซ็ปต์วันนี้ได้ตอนเห็นหน้าพี่เลย
06:48ถ่ายได้แต่ต้องบอกก่อนว่าคอนเซ็ปต์อะไร
06:52ยับเยินเพราะว่าตอนนี้หน้าพี่นี่นะมันยับมากเลย
06:59ไปค่ะ
07:00หรือพี่อยู่ตรงนี้เลย
07:03โอเค
07:12ยิ้มอีกสิคะ ยิ้มให้หน้ามันยับกว่านี้อะ ยิ้ม
07:18โอเค ยิ้มอีกค่ะ
07:21โห แบบนี้ค่อยรอหน่อย
07:26โห
07:32โห
07:54ค่อยโล่งหน่อย
08:03เนื่อยไหมคะ
08:07ถ้าเนื่อยพี่ปารินพักได้เลยนะคะ ริสาจะอยู่ข้างข้างพี่เอง
08:17ลมเย็นๆแบบนี้ถ้าได้นอนสักตื่นจะดีมากเลยนะคะ
08:20เด็กอะไม่กวนแล้วค่ะ
08:50หวังว่านายจะระวัง
09:20โอ้ มันอร่อย
09:50โอ้ มันอร่อย
10:20คุณพ่อมาอยู่นี่เอง
10:45ไอ้ไยมันติดต่อมาบ้างไหม
10:47ไม่เลยค่ะ ไม่รับสาย ไม่ส่งข้อความเลย
10:50ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นหรือเปล่า
10:53ดี ตายห่วงตา อะไรซะได้ก็ดี ไอ้ลูกเวน
11:05ส่งข้อความ อยู่โลเคชั่นอะไรวะ
11:11ไอ้เดชน์
11:14คุณพ่อ
11:17คุณพ่อจะไปไหนคะ
11:40มีน้าไม่ยอมเปลี่ยนใจเค้าเปล่า
11:55มนมีน้าคงมีใจให้เมคินไม่น้อย
12:01มนมีน้าเป็นคนจิตใจดี
12:03ก็คงจะทราบซึ้งสำนึกบุญคุณ ที่เมคินเคยช่วยเรื่องแม่ไว้
12:06ก็คงจะเศร้าซึ้งสำนึกบุญคุณที่เมคินเคยช่วยเลืองแม่ไว้
12:10มันต้องแค่นั้นน่ะ
12:13มีนะเป็นของเมคินแล้วดีแล้ว
12:17แกสู้มีคินไม่ได้หรอก
12:20เพราะผมไม่เคยสู้มัน
12:22ฉันไม่อยากให้แกไปยุ่งกับผู้หญิงคนนั้น
12:25มีนะเป็นคนเก่ง กล้า
12:28หมอจะเป็นคุณผู้หญิงของจงใต้ประธานา
12:31แต่ถ้าแกอยากเป็นผู้สืบทอด
12:34ห้ามคิดลึกซึ้งเรื่องผู้หญิงคนนั้นอีก
12:37พ่อ
12:42ออกไปได้แล้ว
12:44ไป
12:53ส่งที่อยู่ไอ้อูให้ปลอดภัยแล้วค่ะ
12:56บอกคนของเราที่เฝ้าอยู่ให้รอฟังคำสั่งเถอะ
13:01ทางนี้เราจะพลาดไม่ได้เดี๋ยวค่ะ
13:03ค่ะ
13:08คุณพ่อคะ
13:13คุณพ่อเจอปืนไปไหนคะ
13:15กูก็เอาไประเบิดหัวมันไงไอ้ควาย
13:18คุณพ่อ
13:19ไปเปิดประตู
13:21คุณพ่อคะ
13:23คุณพ่อจะไปไหนคะ
13:27ปล่อยเนธไปเถอะค่ะ
13:28เนธมันเป็นคนของกูอะ
13:30เขาเป็นผัวเมียกัน
13:31กูก็เป็นผัวมัน
13:32พ่อคะ
13:33มึงกินยุ่งได้ไหม
13:34ถ้ากูไม่มีความสุข
13:36มันก็มีความสุขไม่ได้
13:44คุณพ่อ
13:49คุณพ่อ
13:50คุณพ่อ
14:01นั่นเห็นเนธเขารีบไปไหน
14:02อานวนคะ
14:03เราจะห้ามคุณพ่ออย่างไรดีคะ
14:05แล้วมันเกิดเรื่องอะไรขึ้น
14:06พ่อจะไปหาเนธ
14:08แล้วรู้แล้วเหรอว่ามันอยู่ที่ไหน
14:10ใช่ค่ะ
14:16คุณหมดใกล้ถึงบ้านยังคะ
14:19ดีเลยค่ะ
14:20ฉันกับเฮียตรีย์รออยู่
14:22เราต้องรีบตามเฮียเมจไปเดี๋ยวนี้เลยค่ะ
14:33คุณยาย
14:38ค่อย ๆ ด้วยค่ะ
14:44มันเป็นอย่างไรบ้าง
14:46ยังเจ็บตรงไหนอยู่หรือเปล่า
14:49ฉันขอโทษนะ
14:51ฉันขอโทษที่ต้องโกหก
14:54ทำให้เสียใจ
14:59แต่ว่าฉันจะไม่ไงทำจริง ๆ
15:07คุณรู้ตั้งแต่มาไหร่ว่า
15:08คุณไม่ใช่สายเรือทเหมมาซิลลิ
15:12ผมพิสูจงตัวเองในฐานะเหมมาซิลลิมาตลอด
15:15คุณก็อยู่ที่นี่ต่อไปไม่ได้
15:16หันใจไหม
15:18ฉันรู้ในวันที่อากงตาย
15:23อากงไม่ยอมที่คนนอกใส่เลือดอย่างฉัน
15:27ลูกขออยสามระเลวที่ไหนก็ไม่รู้ decíaไม่แพร่
15:30ด้วยครองทักทิสัมบัติของไอ้มาราซิลิ
15:34แต่รู้ไหม
15:36ฉันคิดว่ามีว่ามีคนอย่างปรัมเมเป็ендพ่อ
15:38ฉันก็เหมือนไม่มี
15:43แต่มันก็ไม่เป็นไร ubenrayporjangkin
15:49คืนนั้น
15:51ฉันกลายเป็นคนไม่มีครอบคุก
15:54ไม่รู้ด้วยเฉพาะพ่อตัวเองเป็นใคร
15:57เพราะฉะนั้นถ้าไม่มี S ครู
16:02ชีวิตฉันก็ไม่เหลือไรหรอก
16:08คุณรู้สึกโดดเดียวมาด้วยตลอดเลยใช่ไหม
16:38ไม่เป็นไรนะ
17:05ฉันอยู่ตรงนี้
17:09ฉันจะอยู่ข้างๆคุณเอง
17:13คุณเหนื่อยมากใช่ไหม
17:15อืม
17:18อุ๊ยมากแม่
17:35อืม
18:00ฉันจะคุยกับพ่อให้
18:05ฉันจะขอให้พ่อเอาพินักกรรมมาให้คุณ
18:16เธอหายไปจนแล้ว
18:20แต่ถ้าคุณโกหกฉันเอง
18:23ฉันจะไม่มีทางให้อภัยคุณเลย
18:28หลับจากนี้ไปฉันจะไม่โกหกได้อีก
18:32ฉันอยาก
18:35ระหว่างเราจะไม่มีเรื่องปิดบังกันอีกนะ
18:54โมดเร็วหน่อยสิ อย่าให้รถมันหลุด
18:56ผมพยายามอยู่
18:58คุณดูรถไว้ก็แล้วกัน
19:05อินทร
19:09เปิดเรื่องแล้วครับผู้ใหญ่
19:11คุณตีครับ ผู้ใหญ่ฟังอยู่ครับ
19:14พ่อรู้ที่อยู่เนี่ยแล้วค่ะ
19:19มันรู้ได้ไง
19:20มีคนส่งโรแคชันมาให้ค่ะ แต่ไม่รู้ว่าเป็นใคร
19:24ตอนนี้จีกับอำเมิดกำลังขับรถตามพ่ออยู่ค่ะ
19:26พ่อเอาปืนไปด้วยค่ะ
19:28เราจะทำยังไงกันดีค่ะพี่ไอ
19:35ทำไมมีนาจะไม่กลับมาino
19:41พี่ ถ้าลูกเลือกคุณไอด์ล่ะ
19:44ไม่ได้ ต้องไม่ใช่ไอ้มีขิน
19:47ฉันเห็นคุณไอด์มานาน เค้าไม่ใช่คุณเลวอะไรเลยนะ
19:50ที่ผ่านมาเค้าก็ดีกับมีนา
19:53ฉันเชื่อนะพี่ ว่าคุณไอด์สี่ 잡้องมีนาจากคนอื่นๆในตะกุลเฮมราซิรีได้แน่
19:58จะยื่นกุบท้านก็ได้แน่
20:01ขนาดเจ้าสู้ปีดายังไม่รอดเลย
20:04การตายขอเจ้าสูปีดา
20:05ไม่ได้ป่วยตายเหมือนที่พวกมันบอกใช่ไหม
20:09พี่รู้ได้อย่างไร
20:11หรือว่าพี่
20:12พี่ไม่ได้เป็นคนฆ่า
20:14แต่อัฐนายพรอนชัยมันคิดว่าพี่ฆ่า
20:17มันถึงได้กระเสือกสนไปหาอ arriverนครึ่งน่ะ
20:19แล้วก็ถูกรุกน้องของเจ้าสั่วหวัง เก็บสะกอด
20:25สึกมังเห่งมาราชิ возвращ ขนาดผู้นำของทกพปลง ยังโดนฆ่ำ
20:28กับสึกเน่อยังเจ้าสั่วหวัง ที่มีป้าวหมายจะทำไลสะกุญเห่งมาราชิฬิก
20:33เนทจะยอมให้ลูกของเราตกอยู่ในสงครามของพวกมันอีกเหรอ
20:45เนท
20:48เนท
20:50ฉันเงียนหัว
20:52เข้าไปพักข้างในก่อนดีกว่า
21:04เนท
21:05เนท
21:33พ่ออยู่นั่นค่ะ
21:36พ่อไม่อยู่
21:37ทำไงดีคะมอล
21:39ตี เธอน่าใจนะว่าเฮียเมจเอาปืนมาด้วย
21:42ตีเห็นกับตาเลยค่ะ
21:45พ่อคิดจะฆ่าเฮียเมจกับสามีเขานั่นแน่
21:48มอล คุณอยากให้บอสเชียร์เฮียเมจมากไม่ใช่เหรอ
22:02เอาว่าเรื่องนี้ต้องถึงตำรวจนะ
22:03แต่ถ้าเป็นเขา
22:04นี่ ระหว่างชื่อเสียง
22:07กับปล่อยให้เฮียเมจเป็นฆ่าตกร
22:09อันไหนมันสำคัญกว่ากัน
22:10เธอคิดให้มันดี ๆ
22:13อาจจะขอให้ท่านนพชายช่วย
22:17อย่าไป อยู่นี่แหละอันตราย
22:20ฮัลโหลครับ ผมมาแจ้งเหตุครับ
22:22น่าจะมีเหตุฆ่ากันตายครับ
22:34นอนพักก่อนนะ
22:36เดี๋ยวพี่จะเรียบไปตามมีน้ำกลับมา
22:39พี่
22:43ไม่ว่าพี่จะคิดยังไง
22:45ฉันอยากให้ลูกเป็นคนตัดสินใจเรื่องคุณใหญ่ด้วยตัวเองนะ
22:50นอนพักก่อนนะ
22:55คุณเมจ
22:56ไม่พอเมจ
22:57พ่อ
22:59คุณพ่อ
23:01คุณพ่อ คุณพ่อ
23:03เทธีอย่าไป เทธีเทธีอันตราย
23:05คุณพ่อ
23:06ไม่เอานะ
23:07คุณพ่อ
23:09พี่ฮู
23:11พี่หู
23:12เฮ้ย
23:13เส้น
23:23นี่
23:24กล้าหองสิ่งอย่างชิ้นแม่
23:27นี่
23:29ผมบอกแล้ว
23:31นีดรู้มือ
23:35พี่ภาพีด
23:41işุ่กก้ายยิ่งเหรอ นีด Events ตายก่อนล่ะ
23:46ปล่อยเมียกู
23:47เนดก็เมียกูเหมือนกันไง มัน Paper ควรกู
23:51อ้าวเขามาอา รึ กาเงิน เฝ้าไลน์น่า จะยิ่งสักเวลาน้า
23:55ไม่มีมึงสักคนเนี่ยนะ
23:57อีเลสก็เป็นของพูดคนเดียว
24:04พ่อ ๆ
24:10ทุ่งไปแล้ว
24:12แทนไปแล้ว
24:14ขาไปแล้ว
24:16ตอนนี้ก็เหลือกระบาดอย่างเดียวนะ
24:26อ๋อ อีเรส
24:28เก็พา
24:34มาปล่างไง
24:35ปลอดภัย
24:36ฮา!
24:36อีเรส
24:36หมี่นะ
24:37หายของนายอ่ะ
24:38หายของนาย
24:47ไอ้โปลาม๊ส
24:49ฉันจะไม่ทนกันอีกแล้ว
24:51เราวันนี้จะตาย
24:53ต่างตายเพื่อกันนี้มั้ย
24:54นี่
25:01พอแล้ว
25:07แม่ พ่อ แม่
25:11พ่อ
25:13คุณพ่อ
25:14แม่ คุณพ่อ
25:15แม่
25:15คุณเข้าไปดีกว่า
25:16แม่ พ่อ แม่
25:24แม่ พ่อ แม่
25:26แม่ พ่อ แม่
25:28แม่ พ่อ แม่
25:30แม่ พ่อ แม่
25:32แม่ พ่อ แม่
25:34แม่ พ่อ แม่
25:36แม่ พ่อ แม่
25:38แม่ พ่อ แม่
25:40แม่ พ่อ แม่
25:42แม่ พ่อ แม่
25:44แม่ พ่อ แม่
25:46แม่ พ่อ แม่
25:48แม่ พ่อ แม่
25:50แม่ พ่อ แม่
25:52แม่ พ่อ แม่
25:54แม่ พ่อ แม่
25:56แม่ พ่อ แม่
25:58แม่ พ่อ แม่
26:00แม่ พ่อ แม่
26:02แม่ พ่อ แม่
26:04แม่ พ่อ แม่
26:06แม่ พ่อ แม่
26:08แม่ พ่อ แม่
26:10แม่ พ่อ แม่
26:12แม่ พ่อ แม่
26:22ทำไมต้องให้ตำรวจเข้ามายุ่งเรื่องลุงเมดด้วย
26:24นั่นสิ
26:26นักข่าวโทรตามจนมือถือที่จะระเบิดอยู่แล้ว
26:32จริง ๆ ต้องขอบคุณผมมากกว่า
26:34เพราะผมเป็นคนตัดเทเมด
26:36คนที่มีสิทธิ์รับมรดอกออกไป
26:38ถ้ายังหาพี่ในกรรมไม่เจอ
26:40ยังไงก็ยังเหลือไอ้ใหญ่อยู่ดิ
26:42คุณใหญ่
26:44คุณใหญ่มันก็สีเท่าอยู่แล้ว
26:46ต่อให้เก่งยังไง
26:48ผู้บริหาร H Group ก็คงไม่ยอม
26:50ให้ผู้นำมีข่าวเช้า
26:52ไม่ว่าจากทางเฮเมด
26:54หรือตัวคุณใหญ่เอง
26:56ถ้าอากว่าพวกเราร่วมมือกันปั่นหัว
26:58แล้วก็ล็อบบี้กำลังการกันอีกสักหน่อย
27:00ฉันว่า
27:02เรื่องจัดการคุณใหญ่ก็ไม่ใช่เรื่องยาก
27:06ก็ไม่เลวนี่ครับ
27:08ในเมื่อไอ้อูก็ตายไปแล้ว
27:10ไม่มีใครหากให้นายกำเจอแน่นอน
27:12ได้
27:14ฉันจะปั่นหัวพวกบอสเอง
27:18ส่วนผม
27:20ก็จะช่วยดันโครงการโรงพยาบาล
27:22VVIP
27:24ของรุ่นกับไป
27:38ถ้าฉันยอมเชื่อพ่อให้ป้าแม่หนีไปที่เชียงไร
27:44พ่อกับแม่ฉันก็ไม่ต้องมาตาย
27:46ทุกอย่างมันเป็นความผิดฉันเอง
27:48มันเป็นความผิดฉันเองครับคุณใหญ่
27:50มันเป็นความผิดของฉันเอง
27:52มันเป็นความผิดของฉันเอง
27:56ไม่ใช่ความผิดของเธอ
28:00ทำไม
28:08ท่านผู้หญิง
28:18ตำลังพบศพของสมเมื่อที่เกิดเหตุครับ
28:24เมื่อวานนี้ ได้เกิดเหตุเพิ่งม�ยบริเวทหุ้นช่องรถในย่านประทุมธานีครับ
28:28หลังจากเพิ่งม้ายด้วยกว่า saurge
28:308 โชโมงฌริเครียดีึงได้สามารถคพุ่มเพิงไว้ได้แล้วครับ
28:34และที่เกิดเหตุพบศพ for
28:35ซึ่งตอนนี้ยังไม่สามารถรับปุกตัวตนได้
28:38นอกจากนี้ทางจัดการที่ตำรวจนะครับ
28:40ยังตรวจสอบกล้องหน้ารถ
28:42พบนายประเมษเฮมณาซิริ
28:43ถ่ายาดเฮชกุ๊ก
28:45ปุกถือปืนเข้าไปในบนเวรนดังกาวอีกด้วย
28:47ซึ่งจนถี่คาดว่าอาจจะเป็นเหตุจากเรื่องชู้สาวครับ
28:50ไอ้ทีมงาน
29:00คุณใหญ่ครับ
29:01เราต้องไปพบตำรวจเพื่อให้ปากคำนะครับ
29:12ฟังนะมีนะ
29:16ฉันต้องไปเจอตำรวจ
29:19ฉันจะรีบกลับมานะ
29:32แม่
29:58แม่
29:59แม่
30:00แม่อยู่ที่ไหนอะ
30:02แม่ได้ยินรึไหม
30:03แม่อยู่ที่ไหน
30:05แม่
30:07แม่ปลอดภัยดีใช่มั้ยแม่
30:09แม่ได้ยินรึไม่แม่
30:11แม่
30:13มลมีน่ะ
30:28ฉันเตือนเธอแล้วนะ
30:31เจ้าสัวหวัง
30:41แม่ แม่ พ่อ แม่
30:48นี่รูปที่คนส่งมามันคือรูปจริงใช่ไหม
30:53พ่อกับแม่ฉันอยู่ไหน
30:54คราวนี้เธอได้สัมผัสความรู้สึกของการที่ได้เห็นโลงสมเป็นครั้งแรกแล้วนะ
31:00ว่ามันเป็นยังไง
31:03อยากเจอสัมสองอีกไหม
31:25ฉันยอมแล้ว
31:28ฉันยอมทุกอย่าง
31:30คุณนายให้ฉันทำอะไรก็ได้ฉันยอมหมดแล้ว
31:35แต่ฉันขอแล้วนะ
31:37ปล่อยพ่อกับแม่ฉันมาแล้วนะ
31:40ฉันขอร้อง
31:42จะให้ฉันทำอะไรก็ได้ฉันยอมหมดแล้ว
31:47ทางเดียวที่จะทำให้พ่อแม่ของเธอรู้ว่า
31:51ทางเดียวที่จะทำให้พ่อแม่ของเธอรอดก็คือ
32:00เธอต้องทำตามที่ฉันสั่ง
32:07เข้าใจไหม
32:21เชิญครับ
32:38ทำไมถึงต้องรีบออกจากโรงพยาบาลแล้วพาฉันมาที่นี่
32:46ฉันอยากจะจบเรื่องราย ๆ พวกนี้สักทีค่ะ
32:48ฉันจะทำตามสัญญากับคุณ
33:19พี่นายกรรมอยู่ใต้นั้นค่ะ
33:22ใต้ซากนั้นจะมีกล่องเล็กซ่อนอยู่
33:32แล้วเธอรู้ได้ยังไง
33:35พ่อฉันเคยบอกว่าถ้าเกิดอะไรขึ้น
33:36ให้เอากล่องเล็กใต้ซากนั้นขึ้นมา
33:39พอฉันฟังจากคุณ
33:41ฉันเลยดาวว่าน่าจะเป็นพี่นายกรรมค่ะ
33:49นี่แหละพ่อนาย
33:51แต่มันต้องใช้ราหารเปิดนะครับ
33:55อย่าลืม
34:12นี่ไงพ่อนาย
34:14แต่มันต้องใช้ราหารเปิดนะครับ
34:18ราหารเปิดคือวันเกิดฉันค่ะ
34:37ไฟเซ็นต์หรือกลง
34:43คุณไทยคะ
34:44คุณจะไม่เปิดดูหน่อยเหรอคะ
34:48ไม่จะเป็น
34:51ตอนนี้ไม่มีพี่นายกรรมตัวจริงอีกต่อไปเลย
35:19ถ้าเจอมีน้า
35:20รบกวนผอ. รีบโทรแจ้งผมด่วนเลยนะครับ
35:23ครับ
35:24สวัสดีครับ
35:28ยังไม่ได้ข่าวมีน้าอีกเหรอลูก
35:35ป่านนี้มีน้าจะทุกใจแค่พี่นาย
35:38ทุกคนอยากได้กลับบ้าน
35:40แต่กลับบ้านเชิญบ้าน
35:43วันนี้เมื่อนยาจะไปในเมือง
35:46ป่านนี้มีณาจะทุกใจขนาดไหนนะเนี่ย
35:49ตามหาพ่อแม่มาตลอดชีวิต
35:52แต่พอได้อยู่กันแป๊บดี้ย่าว
35:54พ่อแม่ก็มาตายจากไปแบบเนี่ย
35:58แม่เสียใจอ่ะ
35:59ที่นี่ช่วยเลยมีณาไม่ได้เลย
36:03นาจใย
36:04มีณา, มีณา, มีณาบาจเจ็ดตรงไหนหรือเปล่าลูก
36:09ห้าน่ะ หา?
36:10มันเจ็บไหม ?
36:11ไม่เป็นไรค่ะ
36:12เจ็บนิดหน่อยค่ะ
36:15ผมอยากให้มีนามาอยู่ที่นี่สักพักค่ะ
36:19มีนาเป็นคนที่ครอบครัวเดียวกับเรา
36:22คนนอกอย่างคุณ
36:24ไม่ต้องมาออกตัวค graciasได้แทนหรอก
36:26มันไม่จำเป็น
36:28พี่นกตี
36:32เพราะเขาเนี่ย...
36:33มีนาเห็นๆ เสียดพร้อมเรื่องอันตรายแบบนี้
36:35ผมขอโทษ
36:39หลังจากนี้ผมจะไม่ให้มีนาคงเจอเรื่องแบบนี้อีก
36:43ผมจะปกป้องดูแลงบนมีนาให้ดีที่สุดครับ
36:55พรุ่งนี้คุณต้องไปสนามรบ
36:57ฉันเลยไม่ได้ไปกับคุณด้วยเลย
37:00ถ้าฉันอ่อนแอฉันตายไปตั้งแต่ 3 หัวแล้ว
37:03อย่างที่คุณคิดนะ
37:05ฉันไม่คิด
37:06ถ้าฉันอ่อนแอฉันตายไปตั้งแต่ 3 หัวแล้ว
37:09ยังจะมาตลกอีก
37:13ไม่ต้องห่วงนะ
37:15ฉันจะจัดการพวกมันแล้วก็รีบกลับมารับเธอ
37:19วันนี้ก็นอนใหญ่เยอะค่ะ
37:21อย่าลืมกินยาด้วย
37:23ค่ะ
37:33ไปก่อนนะ
37:36ไปก่อนนะ
38:00รักมันเหรอ
38:03พี่หมอตี้
38:04มันเป็นมาเฟีย
38:07อยู่กับมันมี jeder สีงอันตราย
38:08เขาต้องเป็นนsunครับ
38:12พวกมันหากินแตกเรื่องสกปก
38:16มันไม่คู่ควรกับมีนา
38:17พี่หมอตี้ครับ
38:20นี่มันหัวใฉ้ของมีนา
38:22มีนาเลือกเองได้ครับ
38:32มีนาเหนื่อยแล้วค่ะ
38:34มีนาขอต้องน่ะค่ะ
38:36'
38:56พี่หมอติค่ะ
38:59มีนานรับถือพี่หมอติเป็นครอบครัว
39:06มีน้าอยากให้พี่หมอปิด
39:09เป็นพี่ชายที่น่ารักของมีน้าแบบนี้ไปตลอดนะคะ
39:37อาทิตย์หน้าแกติดต่อธนาทัศนายด้วยนะ
39:39แจ้งไปว่าฉันจะยืนเรื่องขอเป็นผู้ชายการมารวม
39:42แต่ธนาทัศนายค่อนข้างเสน่ยกับบ้านของประลินนะครับ
39:44นั่นแหละที่ฉันต้องการ
39:46ฉันจะทำให้พวกมันเห็นว่าใครมีพาวเวอร์ที่สนในเฮชกรูป
39:48บิณหยัดครับ ผู้จักรฝายบรรชิครับทั้งหมดในเครื่องเฮชกรูปมาถึงแล้วครับ
39:57ให้พวกเราทุกคนรวบรวมบรรชีซัพศินท์
39:59ของธุรกิจในเครื่องทั้งหมดส่งเป็นไล่งานให้คุณใช่ไหมครับ
40:03แล้วเรื่องนี้ ผอ.ประโมด รักรู้หรือยังครับ
40:06ของธุรกิจในเคือดทั้งหมด
40:08ส่งเป็นรายงานให้คุณใช่ไหมครับ
40:10แล้วเรื่องนี้
40:12порอ笑 ปลาหมด ลับรู้หรือยังครับ
40:14ผมคงต้องแจ่งทางคุณปะเรียนก่อนครับ
40:16มันเป็นขั้นตอนของการทำงานที่ต้องเคารพ
40:18ตามตำแหน่งงาน
40:20ไม่งั้นพวกเราจะเกิดปัญหาขึ้นได้
40:21แล้วพวกคุณจะอธิบายสิ่งที่ผมเจอมาว่าอย่างไรดี
40:25รายได้ของโรงพยาบาลที่ต้องส่งเข้ากลงสีมันน้อยลงทุกปี
40:28ส่วนทางกับรายได้ที่มันเพิ่มขึ้น
40:31เงินหายไปไหนหมดครับ
40:35รายงานการซื้อขายที่ดินของ Heaven Home
40:38มีหลายผือเลยที่เลี้ยงภาษี
40:41จะอธิบายว่าไง
40:52ระวังโดนไล่ออก
40:55กับติดคุก
40:58พวกคุณชอบแบบไหนมากกว่ากัน
41:00เออ ผมจะรีบรวมพอมูลส่งให้ภายในที่นี้เลยครับ
41:07คุณอะ
41:11ได้ครับ ผมทำได้ครับ
41:13มีใครคิดติดต่อคุณธนาเรื่องอะไรเหรอครับ
41:19ปริน
41:21เดี๋ยวผมสะดวกก็ติดต่อครับนะครับ
41:24อะไรคะแม่
41:25ไอ้ใหญ่มารีบประชุมบอสโดยไม่แจ้งพวกเรา
41:43แล้วHI
41:58ผมเชิญทุกท่านข้าวร่อมประชุมในวันนี้
42:01เป็นเพราะมีหลายท่านเป็นกังวล
42:02เกี่ยวกับข่าวของคุณประฮะเมท
42:03คุณพ่อของผม
42:05เพราะกลัวจะกระทบกับธุรกิจต่างๆของเราในเครื่อง
42:09วันนี้ผมเลยจะขอแจ้งเกี่ยวกับผลประกอบการ
42:11คุณพุกหน้าของโปรเจ็ตคอกเทลลาวิจีที่ผมกำลังดูแลอยู่ด้วยครับ
42:16อ้ายใหญ่มาเรียกประชุมเดิมที่ขาไม่เล็ดรอดมาถึงเราได้ยังไง
42:18ก็เพราะพวกบอล์ปบริหญ่านกำลังช่างใจ
42:20ที่จะเลือกข้างระหว่างเรากับอัยมีคิน
42:22พวกนั้นคงกำลังคิดอยู่
42:23ว่าใครจะให้ผมประโยชน์ได้มากกว่า
42:25รีบเข้าไปด้วยนะ
42:29นี่ส่วนของปรระจายฮอกเทลลาวชนะครับ
42:31เรื่องที่ดินที่
42:37คุณมีคิดเรียกประชุมบอบบริหารด่วน
42:40แต่ดูเหมือนคุณจะสับเภานะครับ
42:42ที่เรียกคนมาไม่ครบ
42:44ผมตั้งใจ
42:47เพราะเกรงว่าถ้าทั้งสี่ท่านเข้าร่วมประชุมด้วย
42:49จะรู้สึกอึดอัด
42:51เพราะว่าผลประกอบการของตรายมากแรกในปีนี้
42:53ต่ำกว่าปีที่เหล่า 25%
42:56แต่มันก็เป็นไปตามสภาพเศรษฐกิจ
42:57ที่กำลังเข้าข้านครวมมากนะครับ
42:59ประสัตว์อื่นก็ได้รับผลประทบเหมือนกัน
43:01โยเวน H คลับครับ
43:03ที่ตรายมากได้ของปีนี้
43:04ทำกำไรมากกว่าปีที่เหล่า 20%
43:12ผมรู้สึกเห็นใจทุกท่านมากนะครับ
43:14ที่ต้องมานั่งรุ่นกับผลประกอบการ
43:16กับกำไรที่มันลดลงทุกปีของ 7-4
43:19อย่างที่ผมบอกครับ
43:21ว่ามันเป็นเพราะว่าอำนาจบริหารสูงสุด
43:23ยังไม่มีใครนั่งดูแล
43:26ผมเลยอยากจะขออาศาทำงานให้กับทุกท่าน
43:30ในตำแหน่งประทานของ H คลับ
43:40แกมีสิทธิ์อะไร
43:42มาตัดสินใจเรื่องนี้
43:47สิทธิ์ของหลานชายคนโตของตระกูล
43:50ที่ลูกชายคนรอง
43:53กับหลานชายคนเล็กไม่มี
43:57ในเมื่ออกงกับคุณพ่อไม่อยู่
43:58ก็เป็นหน้าที่ของผมที่ต้องมาดูแลธุรกิจแทน
44:01มันเป็นธรรมเนียมปฏิบัติที่ทวนยอมรับอยู่แล้ว
44:03ไม่ได้
44:07ต้องรอเปิดพินักกรรมของอกงก่อน
44:13คุณใหญ่ควรจะทำตามคำสั่งเสียของอกงนะคะ
44:16ไม่ใช่มามัดมือชกแบบนี้
44:17มือโชคแบบนี้
44:22งั้นก็มาเปิดสิครับ
44:26พี่นายกรรม
44:29ผมจะยอมทำตามทุกอย่าง
44:33หรือไม่งั้นเราก็ควรใช้วิธีปราชาธิปไตล์
44:36โดยการที่ให้ทุกคนในที่นี้ช่วยกันตัดสินใจ
44:41พรุ่งนี้เราจะทำการโบสถ์เพื่อลงมาติดในการเลือกประธานบริหาร H Group
44:44เพื่อให้นายอาณาจักรบริหารเดินหน้าต่อไปได้
44:49หากบอบบริหารท่านใดเห็นด้วยว่าความคิดของผม
44:53กรุณายกมือเพื่อลงมาติดด้วย
45:15เดี๋ยวก่อนค่ะ
45:20เราตกลงกันแล้วว่าคุณจะสนับสนวนฉัน
45:23แล้วทำไมคุณถึงโวตตามข้อเสนอเมคิล
45:25เพราะผมต้องการความมั่นใจไง
45:27ถ้าปล่อยให้ค้าอยู่แบบนี้
45:29มันก็กลายเป็นการแช่แข่งธุรกิจ H Group ทั้งหมด
45:32คุณบอกให้ผมรอไม่นาน
45:34แต่แค่หลังจากเจ้าสวะตาย
45:36ผลประกอบการณ์ก็ตกต่ำลงไว้เรื่อย ๆ
45:38วงในค่าบริษัทลดลงตลอด
45:40พวกเราต้องตัดสินใจ
45:41เลือกวิธีที่คิดว่าดีที่สุด
45:43สำหรับธุรกิจเราครับ
45:45แต่
45:51ไหนคุณพาบอกว่าเจรจาแล้ว
45:53เอาอยู่ทุกคนไงละค่ะ
45:55นี่ไปลอบบี้ท่าไหนค่ะเนี่ย
45:57คนใหญ่ถึงได้ชี้นิ้วบอบบริหารได้ทุกคนแบบเนี่ย
46:01พร้อมพูดเหมือนจะมีสมอง
46:02คนใหญ่ถึงได้ชี้เนียวบอร์ดบริหารได้ทุกคนแบบนี่
46:07เฟ้ย.. ตอนพูดเหมือนจะมีสมอง
46:09แต่จริงๆเรากลวง
46:12มันก็กลวงพวกนั่นแหละ
46:14ถ้ามีทางอื่น ที่ดีกว่านี่ จะมาพึ่งฉันทำไม
46:18นี่มันจะไม่มีทางไหน ที่จะเขียว คนใหญ่ออกจากเคชกรุปได้เลยหรอกค่ะ
46:22ขนาดไอ้โปรมเมดมันนีกระ��ี
46:25ไอ้ไหญ่มันอย่างไม่ด้วยในสายตาของบอร์ดบริหารเลย
46:33มึงคิดที่จะใช้เสียงของพวกบอร์ด
46:35หน
46:40ก็เลยเมื่อหาพี่ไหนกลับไม่เจอ
46:43ก็ต้องใช้กฎกฏการกรีดกาพวกนี่เลยเป็นทางออก
46:45ไอ้ Hai
46:47มองด่วก่อนแหวนบารารถสัยล Sorry
46:48อาโกะ เป็นคนกำหนด
46:50ก็จะลำเส่นi เปล่าไม่ได้
46:54โกรธมากเหรอครับ
46:57ที่หมูกำลังจะเข้าปากมาเลย
47:00เดี๋ยวผมเตะทิ้งไปก่อน
47:02อย่าพูดอะไร
47:04ก็ที่อาภัยยามดันสร้างโรงบาลวีวีไอ้พีนี่ไงครับ
47:08เขาอ้างดึงมืนมาลงทุนเป็นพันละร้านแล้ว
47:10กินเปอร์เซนต์จากการกอศสร้าง นึกว่าผมดูไม่ออก
47:14ความโรคของอาปิดไม่มิดหรอกนะครับ
47:16คนต่างประเทศบินมาไทยเพื่อใช้บริการโรงพยาบาลเพิ่มขึ้นทุกปี
47:20กรรมลายละยะยาวมักต้องมากกว่า
47:22คุณเสียงแทนอาขนาดนี้
47:26ต้องการเสียงสับสนุนว่าอามากหรอ
47:29ไอ้เล็ก
47:33ผมว่าถ้ามึงขึ้นบริหารนะ
47:37S-Groupล้มสลายแน่
47:41คนที่จะล้มสลายมีแค่มึงคนเดียวเท่านั้นแหละ
47:44เปิดพินักกรรมเมื่อไหร่
47:46กูจะแชร์ภาพรักที่มึงซ่อนไว้ทั้งหมดเลย
47:53ไอ้อูกมึงตายไปแล้วเนอะ
47:55มึงอย่าลืม
47:59ไม่มีพินักกรรมมึงก็ไม่เหลืออะไร
48:02ในสายตาคนนอกกับบอดบริหารนะ
48:07ยังไงมึงก็เป็นรองกูตลอดไป
48:15เห็นท่าทีบอดบริหารวันนี้เหรอ
48:18ถ้าแกไม่มีอาวุธจะจะฆ่ามันตอนหน้าบอดพรุ่งนี้
48:22แกจะอยู่ใต้ตีมตลอดไปแน่
48:23ห้องเจ็บ
48:26ห้องเจ็บ
48:28ห้องเจ็บ
48:50มึง
48:51คุณใหญ่เป็นยังไงบ้างคะ
49:15พรุ่งนี้ตำแหน่งประธานเอสกรูป
49:16จะต้องเป็นของผมแน่นอน
49:18เดี๋ยวผมไปรับคุณที่บ้านนะ
49:19คืนนี้เราต้องชลองกันหน่อย
49:21ค่ะ
49:51ค่ะ
50:12มีน่า
50:13เป็นอะไรลูก
50:14เกิดอะไรขึ้น
50:15ห๊ะ ร้องให้ทำไม
50:17มีน่า
50:22มีอะไรลูก
50:31น่าใจ
50:35หนูจะทำยังไงดีอ่ะ
50:40เขาต้องเกลียดหนูแน่ ๆ เลยอ่ะ
50:43เขาต้องทนหนูไม่ได้แน่ ๆ เลย
50:45ถ้าเขารู้ความจริงอ่ะ
50:46หนูจะทำยังไงดี
50:48ไหนเล่าให้น่าฟังสิ
50:56เล่าสิหนู
51:02เจ้าสัววาง
51:05เขาบังคับให้หนูต้องทำ
51:09เขาหลอกหนูสารพัฒน์
51:11เขาหลอกให้หนูทำอย่างนั้น
51:13หลอกให้หนูทำอย่างนี้
51:14แต่อย่างนี้หนูไม่ได้อยากทำเลยอ่ะ
51:17หนูไม่ได้อยากจะโกหกเขา
51:21หนูรักเขา
51:26เขาต้องเกลียดหนูแน่ ๆ เลย
51:33หนูไม่ได้ตั้งใจ ๆ
51:35แล้วมีน่า
51:37คิดอย่างไรกับคุณเมกิน
51:41แค่ชอบ
51:44รู้สึกดีหรือว่า
51:47หนูรักเขาค่ะ
51:51หนูอยากเห็นเขาสมหวัง
51:54มีน่า
51:55มีน่า
51:57มีน่า
52:01มีน่า
52:03มีน่า
52:04Wire
52:08ต๋อนนี้พ่อแม้อยู่กับเจ้าสuenciaวัง
52:12เจ้าสัวรักก็โหดเทียมมากเลยนะคะ
52:14น胸ไม่ค่าเอาตัวเองไปสำ ceng
52:18เนี่ย
52:21เนียนีน่าเนี่ยต้องคิดหาทางอื่นไปด้วยนะลูก
52:24เพราะว่าถ้าคุณเมคิด
52:26เธอฝัน Amy
52:32แล้วพ่อมานี่
52:34มีน้าอาจจะต้องเสียเข้าไปตลอดชีวิตเลยนะลูก
52:48มีน้า
52:53ลูกคิน
52:59เธอร้องไห้เหรอ
53:01ฉันแค่
53:04คิดถึงพ่อกับแม่นะคะ
53:08เออ คุณเมคินจะพามีน้าไปเพนฮาวใช่ไหมคะ
53:12ใช่ครับ คุณน้าไม่ต้องเป็นห่วงนะครับ
53:21ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ฉันหวังว่าคุณจะปกป้อง
53:25แล้วก็ไม่ทำร้ายมีน้านะคะ
53:34ผมไม่มีทางทำร้ายคนที่ผมรักอยู่แล้วครับ
53:42ฉันดีใจนะครับที่ได้ยินแบบนั้น
53:50ฉันฝากมีน้าด้วยนะครับ
53:52ครับ คุณไม่ต้องห่วงนะครับ
54:04ไป
54:22ขายตัวมาอยู่ที่นี่เอง แล้วยังจะทำตัวเป็น เหยื่อให้เต็มเป็นฝ่ายถูกอย่างนั้นเหรอ
54:27แต่งงานกับฉันนะ
54:29วันนี้เดี๋ยวฉันจะขอเป็นผู้ดำเนินกาลในการลงมะติโวทเลือกประทานของเฮชกรุกค่ะ
54:35ถ้าฉันช่วยพ่อแม่ปลอดภัยเมื่อไร ฉันจะรีบบอกความจริงกับคุณ
54:38ถ้าฉันช่วยพ่อแม่ปลอดพร้ายเมื่อไหร่
54:40ฉันจะรีบบอกความจริงกับคุณ
54:41เธอเนี่ยเก่งกว่าที่ฉันคิด
54:43ป่านนี้ทุกคนคงเห็นพี่นังกรรมตัวจริงเรียบร้อยแล้วล่ะ
54:46มึงจะไปมีพี่นังกรรมตัวจริงได้อย่างไร
54:47เราเจอพี่นังกรรมของภรรพวกาน siblingatteenda 행복รัฟษัลปิลี แล้วครับ
54:50ของท่านเจ้าสวะปีดาเฮมรัตซิลีแล้วครับ
54:53มึงคงไม่มีข้อโตแยงแล้วใช่ไหม
54:55เธอทำลายชีวิตของเมคินได้ยับเยินแน่นอน
55:00พ่อของลูกจะต้องภูมิใจ
55:02ว่าลูกสามารถนั่งเก้าอี้ตัวนั้นได้
55:04ด้วยความสามารถของลูกเอง
55:06เก้าอี้ที่แม้ว่าคนอย่างใหญ่ ๆ จะพยายามแค่ไหน
55:08มันก็ไม่มีวันได้มาครอง
55:12ฉันไว้ใจเชื่อใจเธอทุกอย่าง
55:14แต่ข้อหลักฉันก็ไม่มีแล้ว
55:28ก็เรื่องที่อาจพยายามจะดันสายโรงบาลวีวีไอพีนี่ไง
55:33ฮัลโหล ใครโทรมา
55:35ของแม่ บ้าไม่ได้
55:38ถ่ายต่อสบาย ๆ
55:39ไม่มีข้อความมอบตัวหรอครับ เพื่อแสดงความบริสุทธิ์ใจ
55:41แล้วถ้ามอบตัวพวกมันจะเกลียดข้าวกันว่าอะไรหรอครับ
55:45ไม่ได้ยินผม ไม่ได้ยินผม
56:07โปรดติดตามตอนต่อไป