Đi đến trình phátĐi đến nội dung chínhĐi đến chân trang
  • Hôm qua
https://t.me/TopfansNovelas2

Danh mục

😹
Vui nhộn
Phụ đề
00:00:00Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:00:30Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:01:00Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:01:02Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:01:04Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:01:06Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:01:08Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:01:10Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:01:12Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:01:16Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:01:18Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:01:20Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:01:22Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:01:23Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:01:24Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:01:25Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:01:26Hãy subscribe cho kênh La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:01:27Hãy subscribe cho kênh La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:01:28Hãy subscribe cho kênh La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:01:29Por la sencilla razón de que os queréis casar en un patio.
00:01:33¿Y eso qué más da?
00:01:34Claro que da, Adriano.
00:01:36Para celebrar un sacramento fuera de suelo sagrado hace falta la dispensa de un obispo.
00:01:42Pero...
00:01:42Ah, claro.
00:01:44Que hablar con el obispo tiraría al traste nuestra idea de casarnos en secreto.
00:01:49Eso es.
00:01:51Ya sintiéndolo mucho, pero...
00:01:53No, no lo sientas, es lo que hay.
00:01:54Bueno, ¿y no podríamos conseguir que el obispo también sea discreto?
00:01:59Esto no funciona así, Adriano.
00:02:02En el momento que yo haga esa petición, todo esto trascenderá inevitablemente.
00:02:06Vaya hombre.
00:02:07Todo el mundo se enteraría.
00:02:09Exacto.
00:02:11Pero es que es imprescindible que sea en secreto.
00:02:15No podemos casarnos en sagrado por lo que ya te hemos dicho.
00:02:19¿Ni en la iglesia, o en la capilla, o en la ermita?
00:02:22No, no. En ningún sitio estaremos protegidos de ojos indiscretos, ¿no?
00:02:30Tienes que hacer una excepción con nosotros, Samuel. Por favor.
00:02:34Nosotros queremos hacer las cosas bien, queremos casarnos, pero es que yo no puedo fallar a mi padre.
00:02:40Si por mi culpa hay otro escándalo y la Casa Real toma represalias, pues...
00:02:45Tal vez haya una solución.
00:02:55Diferir la petición al obispo.
00:02:57¿Qué quieres decir?
00:02:59Hablo de casaros ahora, sin que nadie se entere.
00:03:02Pero eso es justo lo que ha dicho usted que no podía hacer.
00:03:07Sí, lo sé.
00:03:08Pero dentro de dos o tres meses, cuando esto dejé de ser un secreto y vuestro enlace se puede hacer público,
00:03:14entonces le hago la petición al obispo.
00:03:17¿Y ese matrimonio sería igualmente válido?
00:03:22Sí.
00:03:23¿Y ese matrimonio sería igualmente válido a mi padre?
00:03:24¿Seguro?
00:03:26Habría un defecto de forma, por esa pequeña diferencia de tiempo.
00:03:30Pero es una diferencia que nadie tiene por qué saber.
00:03:36¿Qué me decís?
00:03:38Que muchas gracias.
00:03:40Tengo razón.
00:03:42¿Lo hacemos así entonces?
00:03:44Sí, sí, sí.
00:03:45Sí, sí.
00:03:53Sí, sí, sí.
00:04:23En la promesa, las despedidas son jirones por el suelo.
00:04:31Hasta las flores bailarán a su manera.
00:04:35Equilibristas entre el miedo y la pasión.
00:04:41Somos como un salto a la de tres.
00:04:45Somos el amor cuando se vive a vida o muerte.
00:04:49Un camino largo a recorrer.
00:04:53En la promesa, ya serás cuestión de suerte.
00:04:57Somos como un salto a la de tres.
00:05:01Somos el amor cuando se vive a vida o muerte.
00:05:06Un camino largo a recorrer.
00:05:10En la promesa, ya serás cuestión de suerte.
00:05:13El caso es que le estaba dando una friga yo en las piernas a doña Eugenia cuando apareció don Lorenzo.
00:05:26Y que vaya por delante que esto no es un chisme.
00:05:28Que si se lo digo a ustedes, sobre todo a ti, Curroy, porque aunque sé que esa mujer no es tu madre,
00:05:34a todos los efectos sí que lo es.
00:05:36¿No? ¿Lo es o no lo es?
00:05:38Sí.
00:05:41Pero puedes hablar de una vez.
00:05:44¿Qué fue lo que pasó, María?
00:05:46Lo que pasó fue que todas las malas noticias que no hemos esforzado por ocultarle a doña Eugenia, pues...
00:05:52Lorenzo se las soltó con boca de jarro.
00:05:56Ana, desgraciado.
00:05:58María, cuando te refieres a todas las malas...
00:06:00Pero a la muerte de Jana.
00:06:03A que la señora la mató.
00:06:05Que la señora ha de viaje nada que es lo que está en la cárcel y se va a quedar allí de por vida.
00:06:11Si no le dan garroteante.
00:06:13Santa, por Dios.
00:06:14A mí me da la impresión de que...
00:06:16Bueno, impresión nada.
00:06:18Don Lorenzo fue a hacer daño.
00:06:19Eso que no te quepa duda, María.
00:06:24Y...
00:06:25¿Mi madre se alteraría?
00:06:27Bueno, no se puso muy nerviosa.
00:06:29Se alteró porque...
00:06:30¿Cómo no alterarse?
00:06:31Pero...
00:06:32Mantuvo su tipo.
00:06:34Es un desgraciado es capaz de cualquier cosa.
00:06:36Es que es maldad por pura maldad.
00:06:38No, señora Barre.
00:06:39Tenga claro que si el capitán ha hecho lo que ha hecho, ha sido con un fin.
00:06:43¿Un fin?
00:06:44Sí, que estoy convencido de que lo ha hecho con un propósito muy claro.
00:06:48¿Pero a qué te refieres?
00:06:50Me refiero a que mi madre no quiere volver a ese sanatorio, que es lo que a él le gustaría.
00:06:54Y quiere provocarle una crisis nerviosa.
00:06:57¿Pero para qué?
00:07:00Porque así tendría la justificación que necesita para volver a ingresarla en ese horrible lugar.
00:07:04Curro tiene razón.
00:07:06El capitán le dijo a doña Eugenia que se volviera al sanatorio.
00:07:09Pero eso no va a suceder.
00:07:13Ojalá tenga razón.
00:07:14No, no va a suceder porque no se lo voy a permitir.
00:07:18Curro, el capitán es mucho capitán.
00:07:21El capitán es un cobarde.
00:07:22Eso es lo que es.
00:07:26Y yo estoy aquí para defender a mi madre.
00:07:28¿Qué se le ofrece, padre?
00:07:41Nada.
00:07:41Eso es lo que te he visto un poco cabizbaja y triste.
00:07:47Y creo que tienes motivos para estar contenta.
00:07:50Contenta y orgullosa.
00:07:51Porque gracias a ti Alicia tiene un trabajo y un buen futuro.
00:07:53Sí, lo sé.
00:07:57Por cierto, ¿cuándo tienes pensado ir al refugio a verla?
00:08:01Mañana a más tardar, padre.
00:08:03Estoy deseando verla sonreír.
00:08:05¿Y entonces cuál es la razón por la que estás así, Petra?
00:08:11Anoche tuve una conversación desagradable con algunas del servicio.
00:08:17Padre, no se fían de que mi cambio de actitud sea sincera.
00:08:21Da igual lo que yo haga.
00:08:22Por mucho que me esfuerce por ser paciente y amable con todos,
00:08:27para ellos no se trata más que de una farsa.
00:08:30Y estoy harta, padre.
00:08:32No nos pongamos definitivos, Petra.
00:08:33Que esto requiere de mucha calma y paciencia.
00:08:37Créame que lo intento, padre.
00:08:38Intento no perder la calma y ser paciente.
00:08:41De verdad que me esfuerzo.
00:08:42Pero no me lo pone nada fácil.
00:08:44Y ese es el camino, Petra.
00:08:46Recuerda que nuestro señor no hizo el mundo en un día.
00:08:48Le requirió de seis para terminarlo todo.
00:08:50Y eso es lo que me aconseja.
00:08:53Que espere y espere.
00:08:55No.
00:08:56Procuro hacerte entender que han sido demasiados años de desencuentros.
00:09:00Y que llevará tiempo que tus compañeros aprendan a fiarse de ti.
00:09:03Igual que lleva tiempo que esa bondad que ahora es algo consciente y deliberada te salga de forma espontánea.
00:09:08Quiere decir que llevo demasiado tiempo siendo mala persona.
00:09:14¿No es eso?
00:09:15No.
00:09:16Yo no diría eso.
00:09:20Han sido demasiados años que no has dejado salir tu bondad de dentro.
00:09:25Y tus compañeros no están acostumbrados a verla.
00:09:28Así que desconfían.
00:09:30Pero hay que perseverar, Petra.
00:09:33Igual que nuestro señor no se rindió ni el segundo ni el tercer día, tampoco debes rendirte tú.
00:09:39Tus compañeros no se van a fiar de ti de la noche a la mañana.
00:09:42Pero a medida que vayan viendo tus pequeños gestos y actos día a día, van a aprender que eres de fiar.
00:09:48Y recuerda que nuestro señor no descansó hasta el séptimo día.
00:09:52Y no fue porque no pudiera más.
00:09:54Sino porque su obra ya había terminado.
00:09:57Porque todo estaba en su sitio.
00:10:00¿Y de verdad le parece de recio compararme con nuestro señor?
00:10:04Quiero decir que tu día de descanso lo tendrás.
00:10:08Solo que todavía no hay llegado.
00:10:09Pues ya te ha acabado.
00:10:10Llegará.
00:10:13Créeme que llegará, Petra.
00:10:14Pierde cuidado.
00:10:16Lo único que tienes que hacer es esperar.
00:10:18¿Pero ves la paciencia?
00:10:20La paciencia es la virtud de las virtudes, Petra.
00:10:23No es posible, padre.
00:10:24Pero a mí no se me da nada bien.
00:10:27Puedes cultivarla.
00:10:29Por poder.
00:10:30Mi madre ya decía que desde que nací, cuando mamaba de una teta, agarraba la otra.
00:10:36No te apures.
00:10:37Porque llegará.
00:10:40No me apuro, padre.
00:10:43Y de verdad le entiendo que me vean así.
00:10:45Solo que me da pena.
00:10:49Dale tiempo al tiempo, Petra.
00:10:53Llevo toda la vida.
00:10:55Dándole tiempo al tiempo, padre.
00:10:56Pues ya te queda menos.
00:11:05Ojalá.
00:11:05¿Aquí es donde huyen las ideas?
00:11:27Tía...
00:11:27¿Tía?
00:11:30Sí.
00:11:36Verdaderamente parece usted una persona nueva.
00:11:39Es como si lo hubiesen rejuvenecido.
00:11:41No es oro todo lo que reluce.
00:11:44Quería impresionarte.
00:11:46Realmente he llegado hasta aquí en silla de ruedas y acabo de ponerme en pie justo para entrar a verte.
00:11:51Pero fuera hay un lacayo esperando.
00:11:57Camino bien.
00:11:58Cada día mejor.
00:12:00Pero aún me canso.
00:12:02Lógico.
00:12:03Después de tantos años.
00:12:05Por favor, hablando de sentarse.
00:12:09Estaré la mar de bien, sobrino.
00:12:10¿Y qué es lo que te traes entre manos?
00:12:16¿Puedes decírmelo?
00:12:17Sí, claro.
00:12:18Verá, estoy fabricando un prototipo de motor para aeroplanos.
00:12:24Nada menos, ¿eh?
00:12:26Sí.
00:12:27Me he asociado con un empresario español que ahora mismo reside en Milán.
00:12:31Él ha iniciado desde allí el proyecto.
00:12:35Vamos a fabricar aeroplanos entre España e Italia.
00:12:38De Luján a Milán.
00:12:42Suena bien.
00:12:44Sí.
00:12:45No lo había pensado, pero sí.
00:12:48De todas formas, debe ser una tarea muy difícil.
00:12:52Sí, es posible que al final termine siéndolo.
00:12:54Como ve, estamos empezando, pero...
00:12:57Tengo confianza en que todo salga bien.
00:13:01Me alegra escucharte hablar así.
00:13:06¿Y por lo demás?
00:13:08¿Cómo estás, Manuel?
00:13:10Bien.
00:13:12Bien, muy bien.
00:13:14No hace falta que fijas conmigo.
00:13:16Me he enterado de todo.
00:13:19Lo de tu esposa,
00:13:21lo de tu madre en prisión por lo de tu esposa.
00:13:24Todo un horror.
00:13:26La verdad sea dicha.
00:13:30Lo siento mucho.
00:13:31Me consta que la querías mucho y me figuro que ella a ti también.
00:13:39Sí.
00:13:41Era mi vida.
00:13:50Tuvo que serlo si llegaste a casarte con ella, a pesar de las diferencias de clase.
00:14:02Íbamos a ser padres.
00:14:03Eso no lo sabía.
00:14:17Perdí a los dos.
00:14:23Uno, me imagino, por lo que debes estar pasando, Manuel.
00:14:26Usted ni nadie.
00:14:32Pero...
00:14:33El tiempo que pasé junto a Hanna fue el más feliz de mi vida.
00:14:40Era perfecto.
00:14:44Iba a ser perfecto.
00:14:45Eras feliz.
00:14:52Más de lo que nadie puede ser en esta vida.
00:15:00Lo siento mucho, Manuel.
00:15:03Perdóname.
00:15:07Usted no tuvo nada que ver.
00:15:10Aún así,
00:15:12perdóname por el daño que te hizo mi hermana.
00:15:15Tía.
00:15:33Agradezco que esté usted tan lúcida.
00:15:36Porque así no tiene que fingir.
00:15:39Ni yo tampoco tengo que engañarla.
00:15:40Perdí a Hanna.
00:15:45Me desgarró por dentro.
00:15:48Y lo lamento.
00:15:51Pero jamás voy a poder perdonar a Cruz por lo que hizo.
00:15:54Es como si además de haber perdido a tu esposa,
00:15:58hubieras perdido también a tu madre.
00:16:02Yo sé que no es lo mismo.
00:16:03Pero aquí me tienes.
00:16:12No.
00:16:12Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:16:42Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:17:12Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:17:15Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:17:18Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:17:20Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:17:24Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:17:26Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:17:28Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:18:00Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:18:01Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:18:02trẻ em ti, entre vosotros, fuera mayor.
00:18:04—Seguramente, ¿verdad?
00:18:06¿Pero y qué hago con esta incertidumbre, con este afán?
00:18:09Que no sé nada de mi hijo.
00:18:10— Ricardo, su hijo va a estar bien.
00:18:13— Lo que no quiere decir que esté con quien te haga.
00:18:15— Ya verá cómo entra en razón. Ya lo verá.
00:18:18— Dios lo viva.
00:18:32— Buenas tardes.
00:18:35— Hola.
00:18:41Eh... ¿Quieres algo?
00:18:44— Quería hablar contigo.
00:18:46— Ah, claro.
00:18:48Ven. Ven.
00:18:56— Quería saber cómo estás.
00:18:58Y si habías podido solucionar tu problema familiar.
00:19:02— Pues...
00:19:05Seguí tu consejo y hablé con unos y con otros sobre...
00:19:09sobre lo que había hecho y...
00:19:12y los motivos por los que lo había hecho.
00:19:15— ¿Y cómo fue?
00:19:17— Bien.
00:19:18Bien. Es cierto que me va a llevar un tiempo recuperar la relación
00:19:23con mi tío y con mis primos, pero...
00:19:26Bueno, creo que estamos en el buen camino.
00:19:29— Eso es lo importante.
00:19:31— Así que gracias por... por tu consejo, padre.
00:19:36— Menos mal que hacerte, ¿verdad?
00:19:37— Sí.
00:19:41— No fue nada, Martina.
00:19:45Y con tu prometido Jacobo, ¿también has podido hacer las paces?
00:19:48— Si te soy sincera, con Jacobo no he podido arreglar absolutamente nada.
00:19:57— Pues da la cara y no dejes pasar el tiempo.
00:20:01Que aunque se dice que el tiempo lo suele solucionar todo, no siempre es así.
00:20:06— Haces el tiempo lo que hace es que los problemas se vuelvan rígidos y se enquistan.
00:20:12— Yo no digo que no sea así, pero esto es diferente.
00:20:16Es que me da mucha rabia la actitud de Jacobo.
00:20:20— ¿Cómo la describirías?
00:20:23— ¿Orgullosa?
00:20:28Como si tuviese la razón todo el tiempo.
00:20:31— Muy similar a la tuya, ¿no te parece?
00:20:34Los dos estáis enrocados, cada uno con su orgullo.
00:20:40Y el orgullo no es un buen compañero de viaje, Martina.
00:20:50— ¿Y cómo sé quién tiene la razón?
00:20:53— Quien tenga la razón importa más bien poco.
00:20:55Lo importante es no dejarse llevar por el orgullo.
00:20:58Con razón o sin ella.
00:21:01— Es que creo que no es lo mismo.
00:21:03— ¿Conoces la parábola del fariseo y el publicano?
00:21:11Lucas la menciona en su evangelio.
00:21:15— Me suena.
00:21:16Sí, creo que es una de esas que mi padre, que en paz descansé, nos endosaba en las sobremesas.
00:21:26— Un hombre con criterio, tu padre al parecer.
00:21:30Entonces no te voy a aburrir repitiéndotelo.
00:21:32— Pero la moraleja es que, como cuando el fariseo, nos dejamos llevar por el orgullo.
00:21:39Porque nos creemos mejores o más justificados que los demás.
00:21:44Entonces nos perdemos la oportunidad de abrir nuestro corazón al perdón y a la reconciliación.
00:21:51— No sé si te estoy siguiendo.
00:21:55— Que solo cuando reconocemos nuestra debilidad hallaremos paz con los demás y por lo tanto con nosotros mismos.
00:22:02— Y lo que te sugiero es que seas humilde y que des el primer paso para solucionar las cosas con Jacobo.
00:22:08Dejando de un lado el orgullo, que es lo que te separa de él.
00:22:14— No es cierto.
00:22:17— ¿Qué es lo que te hace tanta gracia?
00:22:18— Nada, que...
00:22:22Me cuesta entender cómo un hombre que nunca se ha enamorado puede dar consejos de amor.
00:22:32— Hice el voto de ser célibe y me mantengo fiel a él.
00:22:46Pero eso no quita que nunca me haya enamorado Martín.
00:22:49— Tú es que te debes de creer que yo me cae yo de un quinto, ¿no?
00:23:05Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:23:35Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:24:05Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:24:07Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:24:09Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:24:11Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:24:13Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:24:15Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:24:17Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:24:19Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:24:21Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:24:51¡Que tú vas a ser la madrina de la hija de un Marquena Menos!
00:24:55¡Andela!
00:24:55¡Qué!
00:24:57Oye, ni mu a nadie por favor te lo pido.
00:25:00Confidencia.
00:25:02¿Andela?
00:25:02Palabrita del niño Jesús que por mí no se va a enterar a nadie.
00:25:06¡Ay!
00:25:08¡Satata, satata!
00:25:12¿Qué hora?
00:25:14Pues me parece admirable lo que ha hecho Manuel.
00:25:17Si tú lo dices...
00:25:18Bueno, me refiero a la iniciativa que hace falta tener para proponer algo así.
00:25:22Que hay un señor que tiene una empresa en Italia que construye aviones
00:25:27y Manuel se ha comprometido a fabricar los motores para esos aviones aquí en La Promesa.
00:25:32Pues yo no veo nada de admirable en ese compromiso, la verdad.
00:25:36Quiero decir, si llega a fabricar los aviones, pues estupendo. Pero eso habrá que verlo, digo yo.
00:25:40Pues yo confío en él.
00:25:42Pues muy bien. Martina, te felicito. Estás en tu derecho.
00:25:46¿Se puede saber qué te pasa conmigo? Que no paras de hablarme mal y con desprecio.
00:25:50Ya basta, ¿no?
00:25:51¿No puedes seguir así porque decidiré ir a ver a mi tía Cruz?
00:25:54No. No, Martina. Es que no estoy así por lo de tu tía.
00:25:57¿Y por qué estás así?
00:25:58Pues ¿por quién va a ser?
00:26:00Por curro.
00:26:02¿Qué pinta curro aquí ahora?
00:26:04Martina, que os vi abrazaros.
00:26:05Nos viste abrazarnos porque somos familia, Jacobo.
00:26:09No, no me mientas, Martina. Ese no es un abrazo que se le da a un familiar. Ese es un abrazo que...
00:26:13Mira. Ese es un abrazo como los que me dabas a mí cuando me amabas.
00:26:21Sí. Es que ahora... Ahora todo tiene sentido. Ahora sé por qué haces lo que te viene en gana y haces caso omiso a lo que yo digo.
00:26:27¿Por qué...? Porque ya no estás enamorada de mí.
00:26:31Si no, de curro.
00:26:34Ángela.
00:26:36Lo siento muchísimo. No quería interrumpir ninguna cosa.
00:26:38No, no, no. No se marcha.
00:26:39No, de veras. Lo último que quiero es inmiscuir más nada.
00:26:41Es que no lo está haciendo, de verdad.
00:26:43Ha escuchado parte de esta conversación y ahora necesito que se quede aquí y tú también.
00:26:47Por favor.
00:26:48Por favor.
00:26:57¿En qué puedo ayudarla, señora Suárez?
00:27:13Déjate de tonterías. Ahora estamos solos y no nos oye nadie.
00:27:18Está bien.
00:27:21¿Qué se te ofrece?
00:27:23Nada.
00:27:25En realidad no se me ofrece nada.
00:27:28Solo he venido a quejarme.
00:27:31¿Quéjarte de qué?
00:27:33De ti.
00:27:34Ya hace días de mi llegada y veo que no se te quita esa cobardía.
00:27:40¿Sabes con lo de la cobardía?
00:27:41Sí, Rómulo, sí.
00:27:42No creo que sea para tanto un poquito de consideración por tu parte.
00:27:46¿En qué aspecto?
00:27:48De verdad tengo que decírtelo.
00:27:51Merezco una explicación de por qué me dejaste.
00:27:56Emilia, no vuelvas a eso.
00:27:59Ya te he dicho que de nada sirve reabrir el pasado.
00:28:03Han transcurrido muchos años.
00:28:05Pero yo todavía no lo he superado porque tú jamás me diste la posibilidad de que yo hiciera un cierre digno en nuestra historia.
00:28:18Siempre pensé que había otra mujer.
00:28:21Si así fuera, a la vista está que algo no salió bien.
00:28:28Porque tú sí eres igual de soltero.
00:28:31Y por otro lado, me llama la atención que llevando como llevas más de media vida aquí en La Promesa, nadie sepa nada de esa mujer.
00:28:44Ni de mí.
00:28:46Es triste la verdad.
00:28:49Tan pronto me olvidaste que no has hablado a nadie de mí durante todos estos años.
00:28:56Reproches.
00:28:57Sí, reproches, sí.
00:29:01No estoy aquí para reclamarte nada.
00:29:03Bueno, nada más que una explicación.
00:29:05Yo creo que tengo derecho a ella.
00:29:13Necesito saber qué signifique para ti.
00:29:16Necesito saber si en algún momento tú me quisiste de verdad o si yo solo fui, bueno, un juguete del que te desprendiste cuando te cansaste de él.
00:29:26Había otra mujer, ¿verdad?
00:29:28¿Pero para qué quieres saber nada de eso a estas alturas?
00:29:32Porque era mi vida, Romulo. Porque es mi vida.
00:29:34Sí, pero seguiste, seguiste. Te casaste, ¿no?
00:29:40¿Para qué quieres saber algo así ahora?
00:29:43Has hablado con alguien de lo que hubo entre nosotros, ¿verdad?
00:29:51Pues sí. Doña Pía me preguntó por lo nuestro y yo le dije la verdad. No tengo nada que ocultar ni de qué avergonzarme.
00:29:59¿No me vas a dar explicaciones de lo que te estoy preguntando?
00:30:05No es ni el momento ni el lugar.
00:30:09Ya hablaremos en otra ocasión.
00:30:11Como quieras.
00:30:30¿Qué ocurre?
00:30:31Ahora lo vamos a hablar todo. Sentaos, por favor.
00:30:36Señorita, no sería acorde que me sentara.
00:30:38Curro, por favor, cállate y siéntate. Va a ser un momento. Por favor.
00:30:42Sinceramente, Martina, yo prefiero ahorrarme todo esto. Es que no tiene nada que ver conmigo.
00:30:54Ángela, por favor. Lo único que quiero es aclarar las cosas.
00:30:57Porque he escuchado algo que puede inducirle error y yo no puedo permitir que se vaya de aquí con una sensación equivocada.
00:31:02Miren, yo he de seguir con mis obligaciones.
00:31:04Alguien me puede decir que está ocurriendo.
00:31:06A eso vamos.
00:31:09Resulta que Jacobo fue testigo de nuestro abrazo.
00:31:11Ah.
00:31:13Y ha llegado a conclusiones que no se corresponden con la realidad.
00:31:18Y yo quiero ser completamente sincera contigo porque eres mi prometido y te mereces saber toda la verdad siempre.
00:31:26Ya. ¿Y qué verdad se supone que es esa?
00:31:29Pues una que pasó hace mucho tiempo.
00:31:32Porque a día de hoy es cierto que a Curro y a mí no son un cariño infinito porque somos familia, porque nos hemos criado juntos y porque tenemos un amor muy fuerte.
00:31:40Un amor muy fuerte.
00:31:44¿A día de hoy?
00:31:45Sí, digo a día de hoy porque es cierto que en el pasado sí que hubo algo romántico entre los dos.
00:31:52Pero, como muy bien ha dicho Martina, eso terminó.
00:31:58Ahora solo nos unen unos lazos de comprensión, de respaldo y de afecto mutuo.
00:32:03Ya está.
00:32:04Exacto.
00:32:05Ese...
00:32:06Esa relación romántica se terminó y dejó paso a una amistad muy fuerte que ninguno de los dos quiere perder por nada del mundo.
00:32:15Eso es.
00:32:16Solo nos queremos como amigos.
00:32:19Por suerte nos dimos cuenta a tiempo de que no éramos compatibles.
00:32:25Y por eso ese abrazo que viste fue únicamente de consuelo.
00:32:30Probablemente nos demos más, claro, pero...
00:32:33Nunca van a tener una connotación más allá de esa.
00:33:03Qué alegría verla.
00:33:14Yo también me alegro mucho de verte.
00:33:17Y mira, qué contenta se te ve.
00:33:20Muy contenta Petra.
00:33:22Y es todo gracias a usted.
00:33:24El trabajo que me ha conseguido me encanta.
00:33:27Me toqué bien.
00:33:32No tenía que haberla leído, pero la leí.
00:33:36¿La carta de recomendación que escribí para ti?
00:33:40Sí.
00:33:42Yo no sabía que una carta de recomendación podía ser tan emocionante.
00:33:47Qué cosas tienes, Alicia.
00:33:49No, en serio.
00:33:51Nunca nadie había dicho algo tan bonito de mí.
00:33:55Ya sé que no tenía que haberla leído. Espero que no le importe mucho.
00:33:58No.
00:33:59No me importa nada.
00:34:01Pero Ana, cuéntame cosas de la panadería.
00:34:07No hay mucho que contar.
00:34:09Pero lo que hay que contar es bueno, ¿no?
00:34:12Es muy bueno, Petra.
00:34:14Ya he empezado a trabajar.
00:34:15Y aunque lleve poco tiempo, yo creo que la panadera y yo hemos empezado con buen pie.
00:34:22¿Y qué es lo que haces allí?
00:34:24Nada demasiado difícil.
00:34:27Sobre todo mantener limpia la panadería y hacer algún recado de vez en cuando o llevar algún pedido.
00:34:35Cosas sencillas.
00:34:37Se puede decir que has empezado con buen pie.
00:34:40Sí.
00:34:41Sí.
00:34:42Y dime, Alicia.
00:34:43¿Piensas quedarte aquí?
00:34:44Solo hasta que me paguen mi primer sueldo.
00:34:58Voy a ir buscando un lugar donde quedarme para dejar aquí sitio para alguien que lo necesite más que yo.
00:35:04Si todos fueran tan considerados como tú, Alicia, este mundo sería muchísimo mejor.
00:35:13¿Y sabes lo que voy a hacer?
00:35:15Voy a hablar con la antigua casera de Ana.
00:35:20¿Quién es Ana?
00:35:24La mujer que hacía el trabajo en la panadería antes que tú.
00:35:28Pero se fue sin avisar a nadie, así que es posible que su antiguo cuarto siga libre.
00:35:35Eso sería estupendo.
00:35:38No sé cuánto pagaba exactamente de alquiler, pero yo no creo que fuera mucho.
00:35:47¿Sabe una cosa, Petra?
00:35:51Cada mañana cuando me despierto lo primero que hago es dar gracias a Dios por haberlo puesto usted en mi camino.
00:35:58Dios la bendiga y Dios bendiga al Padre Samuel.
00:36:08Mi vida se había convertido en una pesadilla y llegué a creer que no iba a poder salir de ella.
00:36:17Y ahora, gracias al Padre y gracias a usted, parece que por fin las cosas empiezan a cambiar.
00:36:25Alicia, a mí no hay nada que me haga más feliz que el poderte ayudar.
00:36:33Es usted una santa.
00:36:37No, hija, no. No. Estoy muy lejos de serlo.
00:36:47Y yo, gracias.
00:36:55Eso lo había oído, pero yo eso nunca lo he hecho.
00:37:00¿Por qué?
00:37:01Yo siempre he pensado que eso son súper cherías, asustada comida.
00:37:04Arrume todavía porque hay algunas que cocinan que da miedo comérselo que ha hecho.
00:37:09No lo digas por mí.
00:37:10Es decir, por ti, si tú todo lo que haces va a chuparse los dedos.
00:37:13Mira que le está la mera.
00:37:15A la judía blanca hay que asustarla con un poquito de agua fría y romper el hervor.
00:37:21Si se quedan enteras y tiernas a la vez.
00:37:23Cada día está más como López, ¿eh?
00:37:25Que parece que esto en la cocina ahora es una ciencia.
00:37:27Que estoy convencida que es una ciencia y un arte.
00:37:31Buenos días.
00:37:33Don Manuel.
00:37:35Perdónen que me presente así, de golpe, sin avisar.
00:37:39No se preocupe.
00:37:40Usted aquí siempre es bien recibido.
00:37:42¿Qué necesita?
00:37:44¿Saben algo de Toño?
00:37:47No.
00:37:48Es que ha sucedido algo.
00:37:50No, no, no...
00:37:52Nada grave.
00:37:53Ni malo.
00:37:54Va todo bien.
00:37:55Verán, es que...
00:37:57Se fue a Valverde de la Jara a comprar maquinaria que necesitamos para montar nuestro taller y...
00:38:03Todavía no ha regresado.
00:38:05¿Y cómo es eso?
00:38:07Pues verán...
00:38:10Los hijos de un empresario de Valverde han heredado la fábrica de su padre.
00:38:15Pero no han sabido llevar el negocio y la fábrica ha tenido que cerrar.
00:38:18Pero Toño estuvo muy rápido.
00:38:20Se interesó por la maquinaria y consiguió acordar un buen precio por todo el lote.
00:38:23Mira tú que vivo, ¿eh?
00:38:25La cuestión es que se fue con el automóvil de mi padre y con el dinero para cerrar la operación y...
00:38:32y todavía...
00:38:34¿Y cuándo se fue mi hijo?
00:38:36Ayer por la mañana.
00:38:38Valverde de la Jara tampoco es que esté cerca, ¿eh?
00:38:41¿Qué digamos?
00:38:42Eso es cierto.
00:38:43A Toño no ha tenido por qué pasar a Elena malo.
00:38:45No.
00:38:47No, claro que no.
00:38:49De hecho, ahora que lo pienso es normal que todavía no haya vuelto.
00:38:53Valverde de la Jara está lejos y seguro que ha pasado noche allí.
00:38:56Sí, eso es verdad, sí.
00:38:59Sí.
00:39:00No olvídelo.
00:39:01Es solo que, bueno, me había hecho la idea de que enviaría un telegrama o que llamaría por teléfono, pero...
00:39:07Es cierto que tampoco acordamos nada de eso, así que...
00:39:10No.
00:39:11¿Y saben qué?
00:39:13Seguro que no tardan en llegar.
00:39:16Buenos días.
00:39:18Me parece a mí que tú estás más asustada que las alubias, ¿eh?
00:39:31Nela, no tengo el ánimo para bromitas.
00:39:33Perdón, perdón.
00:39:43¿Cómo estás?
00:39:45¿Y ese repentino interés?
00:39:48Bueno...
00:39:49Lo digo porque un desembarco nunca es cosa fácil.
00:39:53Especialmente cuando llegas a Tierra extraña.
00:39:58La promesa no es Tierra extraña para ti.
00:40:03Sí que lo es.
00:40:05Todo ha cambiado.
00:40:07Y no precisamente para bien.
00:40:10Nunca pensé que la tragedia se adueñaría de esta casa.
00:40:28Por eso quise mandarte de vuelta al sanatorio.
00:40:37Pero como no quisiste volver, te has acabado enterando de todo.
00:40:41He acabado conociendo toda la verdad.
00:40:45Me lo contaste tú.
00:40:47Y sin miramientos, además.
00:41:00¿Qué posibilidades crees que puede tener mi hermana Cruz
00:41:04para salir con bien de la acusación de asesinato?
00:41:07Ninguna.
00:41:16Con el dinero de la venta del Palacio de Cádiz,
00:41:20Alonso ha contratado a José Serrano Batanero, uno de los mejores abogados de este país.
00:41:25Aunque dudo que ni él ni nadie puedan librar a Cruz de la cárcel.
00:41:29¿Y quién sabe si del garrote?
00:41:34El Palacio de Cádiz.
00:41:37El de mi padre.
00:41:38Así es.
00:41:40El varón que en paz descanse se lo dejó a tu hermana en herencia.
00:41:46Por cierto, sé que te dijeron que falleció por causas naturales,
00:41:50pero lo cierto es que tu padre tuvo un agónico accidente de automóvil en mitad de la noche.
00:41:57No.
00:42:16¿Cómo?
00:42:18¿Quieres un poco de lauda, no?
00:42:20No.
00:42:21Eugenia, ¿a qué has venido a la promesa?
00:42:28A ser tu mujer.
00:42:33Tu mujer de verdad.
00:42:36Porque hasta ahora solo he sido un mueble arrinconado.
00:42:40Y además, dicho sea de paso, a confirmar si fue tu culpa por la que he estado durante tantos años aislada del mundo.
00:43:01Tal y como afirma Ayala.
00:43:06Del mundo te aislaste tú solita.
00:43:09Yo solo me limité a no buscarte.
00:43:14Bueno, en cualquier caso, no me extraña
00:43:18que después de tanto tiempo en compañía de ese miserable, hayas acabado creyendo en sus patrañas.
00:43:25¿Sabes Eugenia?
00:43:27Es una pena que las mujeres, por mucho que penséis, no hayáis aprendido a razonar.
00:43:35Pero ¿cómo que se lo has contado, Elpi? ¿Le has contado todo?
00:43:50No, no, claro que no.
00:43:52¿Qué le has contado?
00:43:56Lo del accidente.
00:43:58¿Le has contado lo de la caída del caballo?
00:44:00Mmm... caída, por llamarlo así.
00:44:03Curro, ¿qué le has contado a Lope?
00:44:09Le he contado lo indispensable.
00:44:12Lo indispensable... A ver...
00:44:15Bueno, que alguien intentó matarme cortándome la cincha del caballo el día del peine.
00:44:18Por Dios, eso es lo indispensable.
00:44:20No le he contado la relación que tiene eso con la muerte de mi hermana.
00:44:22¿Y cómo justificaste que hayan intentado matarte a ti?
00:44:26Bueno, a Lope le dije que debía ser que alguien me quería fuera de la promesa.
00:44:29O sea, el hijo bastardo del Marqués de Luján.
00:44:31Ay Dios mío, curro, por Dios.
00:44:33Pues yo creo que me creyó.
00:44:34Y sin mayor ocurre, además.
00:44:38No sé.
00:44:39No sé.
00:44:43Curro...
00:44:44Yo creo que involucrar a Lope en esto nos pone en riesgo.
00:44:47A él y a nosotros también.
00:44:50Mire, entiendo sus reservas, don Epía.
00:44:54Pero sigo pensando que he hecho lo correcto.
00:44:57Lope conoce muy bien a los mozos.
00:44:59Tiene varios amigos entre ellos.
00:45:01Y además accedió a ayudarme de mil amores.
00:45:03Y que conste que le advertí de lo peligroso que era todo esto.
00:45:06A ver, si yo también confío en él.
00:45:08Si tiene un corazón que no le cabe en el pecho, pero...
00:45:11Bueno.
00:45:12Pues ahora los tres seguiremos investigando.
00:45:14Sin prisa, pero sin pausa.
00:45:17Y sobre todo, sin olvidarnos de que tenemos que tener mucho cuidado.
00:45:25Estamos jugando con fuego, niña Pía.
00:45:29Que poca cosa.
00:45:30¿Y esa pura tortillita de un huevo solo?
00:45:31Bueno, sí, sin más.
00:45:32A la francesa.
00:45:33Ay...
00:45:34¿Y qué culpa tengo yo, eh?
00:45:35De que los caballos sean unos vagos.
00:45:36En realidad no se llama tortilla a la francesa porque...
00:45:37sea una receta francesa, sino por la guerra contra los franceses.
00:45:38Ay, ¿verdad lo que lo dices?
00:45:39Sí.
00:45:40El ejército francesa asediaba la ciudad de Cádiz.
00:45:41Claro, Napoleón.
00:45:42Y el poco abastecimiento...
00:45:43gritó a la gente a inventarse una receta más simplificada.
00:45:44Y por eso nace la tortilla a la francesa, una tortilla solo con huevos y nada de patatas.
00:45:50Y a modo de burla y de sarcasmo contra los franceses, empezaron a llamarla así.
00:45:54Y supongo que fue pues para reflejar un poco la austeridad de la época.
00:45:55De todas formas, lo que está claro es que una tortilla sin huevos es una cosa muy triste.
00:45:58¿Que sí, Simona?
00:45:59¿Que sí, Simona?
00:46:00¿Que sí, Simona?
00:46:01¿Que sí, Simona?
00:46:02¿Que sí, Simona?
00:46:03Porque me obligó a ser una tortilla de la francesa, una tortilla solo con huevos
00:46:07y nada de patatas.
00:46:08Y a modo de burla y de sarcasmo contra los franceses, empezaron a llamarla así.
00:46:14Y supongo que fue pues para reflejar un poco la austeridad de la época.
00:46:18De todas formas, lo que está claro es que una tortilla sin huevos es una cosa muy triste.
00:46:23¿Que sí, Simona?
00:46:28Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:46:58Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:47:28Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:47:34Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:47:39El señor no es ningún criminal, ¿eh? ¿Sólo qué está pasando? ¿Una mala raza de persona?
00:47:44Pues precisamente por eso, Candela. Ya lo dice el refrán. En la ocasión, hacia el hombre ladrón.
00:47:58Señora Darre, cuando acabe con eso, cámbiese para servir en el comedor.
00:48:02Claro, señor Bertha.
00:48:03No hay la calle suficientes para atenderlo todo.
00:48:05Sí, no se preocupen.
00:48:06Che, que lo propio sería que le hubiera informado de esto a la señora Arcos, pero no la encuentro por ninguna parte.
00:48:11Sí, se ha tenido que ir a Luján a hacer un recado.
00:48:14Bueno, pero yo no puedo dejar el servicio de comida a expensas de eso.
00:48:18No, ni yo lo pretendía, claro.
00:48:22Señor Bertha.
00:48:26¿He hecho algo mal?
00:48:30Abusado de mi confianza.
00:48:33Eh, perdone, perdone.
00:48:34Si yo me niego sistemáticamente a hablar de mi vida privada, estoy en mi derecho, ¿no cree?
00:48:41Por supuesto.
00:48:41Por supuesto.
00:48:43No debió insistir, ni inmiscuirse.
00:48:46Lo que ha hecho señora Darre, son sacar a la señora Suárez sobre nuestro pasado.
00:48:51Es del todo intolerable.
00:48:54Y lo que es peor, ha traicionado la amistad que nos une.
00:48:59Que nos unía, a usted y a mí.
00:49:02A usted y a mí.
00:49:04Es del todo
00:49:07Íte.
00:49:08Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:49:38Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:50:08Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:50:38Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:50:40Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:50:42Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:50:48Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:51:12Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:51:42Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:51:49Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:51:56Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:52:03Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:52:10Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:52:12Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:52:17Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:52:19Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:52:23Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:52:24Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:52:25Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:52:26Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:52:27Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:52:28Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:52:29Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:52:30Al contrario, yo siempre me acuerdo de todo el amor que me dio de niño.
00:52:37Antes de que nos separaran, ¿se acuerda?
00:52:41Y por eso mismo, yo siempre la voy a querer.
00:52:48Y para mí siempre va a ser mi madre, ¿de acuerdo?
00:52:53Gracias.
00:53:03Y si quiere que yo esté bien, haga el favor de estar usted bien primero, ¿de acuerdo?
00:53:11Sí.
00:53:14Si lo intento, te aseguro que lo intento.
00:53:21Solo que...
00:53:25Desde mi llegada me he encontrado con una familia que me cuesta reconocer.
00:53:32¿Y lo que extrañar?
00:53:34Me cuesta asimilar todo lo que ha sucedido.
00:53:41Tanto dolor, tanta desgracia.
00:53:46Padre...
00:53:49Y el capitán de la mata no ayuda, ¿no?
00:53:52Me va a ayudar.
00:53:55Nunca fue bueno conmigo.
00:53:58Y hasta ahora parece que disfruta amargándome la vida.
00:54:04Es un mal hombre, ¿sabe?
00:54:06Siempre lo fue.
00:54:07Siempre lo fue.
00:54:23¿Por qué me miras así, hijo?
00:54:27No.
00:54:30Dígame una cosa, madre.
00:54:35¿Usted lo cree capaz de matar a sangre fría?
00:54:42La verdad es que ya lo veo capaz de hacer cualquier cosa.
00:54:45Pero... ¿por qué me lo preguntas?
00:54:49¿A quién crees que he matado?
00:54:53¿Tú haces que parezca fácil?
00:55:14Bueno, es que no es difícil.
00:55:18Es cuestión de práctica, como todo.
00:55:20No...
00:55:21No te creas.
00:55:22Porque mira que me esmero, ¿eh?
00:55:26Pero lo mismo que tengo maña cuando se trata de coser un botón.
00:55:29Con los ojales no termino de hacerme yo, ¿no?
00:55:33Pues mira, la clave está en coger la tela con la mano izquierda
00:55:37y con la mano derecha e ir rematando el borde.
00:55:39¿Ves?
00:55:40Fíjate en mis manos.
00:55:41Ah...
00:55:43¿Qué te parece?
00:55:46Ah...
00:55:47Que no se te haga nada mal.
00:55:52Anda, prueba tú.
00:55:54Toma.
00:56:09Madre mía.
00:56:11Que...
00:56:12Que voy a tardar menos en terminarlo yo que en enseñarte a ti.
00:56:15Trae.
00:56:17Voy mal.
00:56:23Por cierto...
00:56:26¿Tú qué opinas de la hermana de la señora Marquesa?
00:56:30¿De doña Eugenia?
00:56:31Sí.
00:56:32Pues es que cada vez que ha venido ha sido diferente.
00:56:37Es difícil tener una opinión sobre ella.
00:56:40Creo que no te entiendo, María.
00:56:45Pues que la doña Eugenia de antes estaba ida.
00:56:49Daba incluso miedo.
00:56:50Sobre todo no podía andar.
00:56:51No podía andar.
00:56:52Toma.
00:56:55Esa señora y la de ahora pues eran la noche y el día.
00:56:59La Eugenia de ahora está lúcida y habla perfectamente.
00:57:04Y la de antes era como...
00:57:06como un espectro.
00:57:07Es espectro.
00:57:10Vaya.
00:57:13Es como si hubiera vuelto a la vida.
00:57:15Yo estoy convencida de casi un milagro del cielo.
00:57:17No, no creo que Dios tuviera algo que ver con eso.
00:57:23Yo creo que más bien que has sido la mano del hombre.
00:57:28¿Eh?
00:57:29Pues porque eres cura.
00:57:30Porque eso ha sonado a lo que dicen los ateos eso, ¿eh?
00:57:34Nada más lejos de la realidad, María.
00:57:40Por cierto...
00:57:41Quiero contarte algo, pero necesito que me prometas que no vas a decir nada a nadie primero.
00:57:49Claro, pero tío...
00:57:52Te lo cuento a ti porque quizás necesite de tu ayuda para despistar a alguien.
00:58:00¿Ha pasado algo?
00:58:02Sí, sí, sí.
00:58:05Es algo bueno.
00:58:07Ah.
00:58:11¿Y me lo vas a contar hoy?
00:58:14Sí, sí.
00:58:17Disculpa.
00:58:24Catalina y Adriano se quieren casar en secreto.
00:58:28Anda.
00:58:31Las formas no van a ser muy ortodoxas, pero...
00:58:35¿Y eso qué es?
00:58:37Que vamos a tener que hacerlo de forma clandestina.
00:58:42Porque ellos no quieren que nadie lo sepa.
00:58:45Y tampoco quieren que su unión trascienda.
00:58:51O buena suerte.
00:58:52Es que me ha parecido que importa más el amor que salta a la vista que tienen esos dos, que cualquier otra consideración.
00:59:08Al fin y al cabo, lo único que quieren es que Dios bendiga a su niño.
00:59:10Sí, se ve a la lengua, que se quieren mucho.
00:59:14O sea, te la he visto.
00:59:23Estoy muy orgullosa de ti.
00:59:25¿En serio?
00:59:26Sí.
00:59:29Y no lo dirás por mis habilidades de costurero.
00:59:33No, la verdad que no.
00:59:34La verdad que no.
00:59:35No, no, no.
00:59:36No.
00:59:37Sí.
00:59:38Sí.
00:59:39Sí.
00:59:43Sí.
00:59:44Sí.
00:59:45Sí.
00:59:46Sí.
00:59:47Sí.
00:59:48Sí.
00:59:49Sí.
00:59:50Sí.
00:59:51Sí.
00:59:52Sí.
00:59:53Sí.
00:59:54No me apetece hablar de ese tema.
00:59:55Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:00:25Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:00:55Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:01:25Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:01:27Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:01:31Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:01:33Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:01:37Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn