ย้อนหลัง
Category
😹
FunTranscript
00:00เก่อาจจะโอเคกับที่มันเป็นอยู่ตอนนี้นะเว้ย
00:06แต่ว่าฉันไม่ว่ะ
00:09งั้นเรามาครบกัน
00:10เก่พูดว่าอะไรนะ
00:17ฉันพูดว่า
00:21งั้นเรามาครบกัน
00:30แกรู้ตัวป่าว่าแกพูดอะไรออกมา
00:37แกแน่ใจนะ
00:47ฉันไม่ค่อยเชื่อแก
00:55ฉัน...ฉันใหม่ความแบบที่ฉันพูดถึงจริงนั้นเก็ด
00:59แกลไม่ค Bernie
01:02แกหมายความแบบนั้น จริง ๆ แจ
01:05เหมือนทุกครั้งเวลาที่แกมาขอจะมาเอาอะไร
01:11เฮ้ย เดี๋ยวก็� Happiness
01:13นี่จะรู้ได้อย่างนี้วะครั้งนี้มันเหมือนทุกครั้งอ่ะ
01:18ผมรู้จากแกแจน
01:21มันเป็นนิสัยที่แกไม่หายของแก
01:23ขนาดตอนแกพูด
01:27ขนาดตอนแกพูด แกยังหลบตาฉันเลย
01:33แล้วจะให้ฉันเชื่อแกได้อย่างไร
01:38อ่ะทุกคนมา
01:41ฉันคงแห่งอ่ะ เขียดให้จะเชื่อแก
01:47ปกแกวันนี้ครับ โคตรจะให้พวกเราวิ่งสปินสิบเมตรนะครับ
01:51จับเวลา พวกคนพร้อมแล้ว รุยเลยครับ มา
01:54เก็บตัวนะ ระวัง ไป
02:01โหย พวกมันป้าหน่อยแล้วว่าแจน
02:03โอเคนะ เก็บพร้อม มาเนี่ย ไป
02:24เจน มาพอดีเลยอ่ะลูก มาช่วยแม่ดูหน่อยสิ
02:29นี่แม่เพิ่งซื้อทีวีเครื่องใหม่มา เป็นสมาร์ททีวี
02:33แต่ว่าพี่มันเอาไอ้วีดีโอขึ้นจอยยังไง นี่ปุ่มยังไง แม่ทำไม่ได้
02:38แม่ แม่ได้เงินไว้แล้วหรอ?
02:40แม่ได้เงินไว้แล้วหรอ?
02:43อ๋ homework ก็ใช่ยังสิ ดิในเน yrGregจะเอาเงินที่ไหนไปซื้อทีวี sizin's the game
02:48อันน่ะ mRNAarls อ่ะ บ้านอ่าดิ เอาเงินที่ไหนมาซื้อทีวีซ brow
02:57เสียหน่อย Investment
03:01เราคningsได้ดีจากลงทุนกอะลูก ฆ่ายมาให้พาดีเลย
03:05แต่ไม่ต้องเป็นห่วงนะ เดี๋ยว
03:10อุปกรณ์คอมแจน เดี๋ยวเราไปดูพร้อมกันนะ
03:13แม่บอกแล้วนาย มันจะต้องคอยๆดีขึ้น
03:20ทำได้ไหม ทำไมยังไงลูกมันต้องทำอะไร แม่ดูต้องหนา เรายังทำไม่ได้เลย
03:25มันต้องเชื่อม bv f ให้ตรงก่อน ข้อตรงกันตั้งค่าเครื่อขาย
03:31เนี่ยกดอย่างนี้ แค่นี้เลย
03:34อ่า ทีนี้แม่ก็เปิดเข้าแอป ที่มีสวยรักนี้
03:39แล้วก็เชื่อมกับทีวีแล้ว นี่ยังไง มาแล้ว
03:42เฮ้ย มาแล้วลูก
03:44นี่ก็เลือกเลยก็ไม่อยากดูอะไร
03:50ก็ไม่เห็นจะยากเลยเนอะ แค่นี้เอง
03:55แม่ถังตั้งนานเนี่ย ดูสิ
03:58ถ้าแกจะรู้ได้ไงว่าครั้งนี้มันจะเหมือนทุกครั้งอะ
04:09ฉันรู้จักแกแจน มันเป็นนิสัยที่แกไม่หายของแก
04:14ขนาดตอนแกพูด แกยังหลบตาฉันเลย
04:21ฉันคงแห่งอะ เข็ดที่จะเชื่อแก
04:24ไม่ได้ ไม่ได้ ไม่ได้ ไม่ได้ เดี๋ยวมันเห็น รับก่อน
04:34โอเค
04:40ต้องมองตาใช่ไหม ถึงจะเชื่อ
04:44ทำไมความสัมพันธ์มันยากแบบนี้เนี่ย
04:49แล้วสุดท้ายหนูก็เลยล่วงขอคบกับลูกเกตไป
05:04หนูเข้าใจนะคะที่ทุกคนจะตกใจตอนนี้
05:07หนูเองก็ตกใจเหมือนกัน
05:09ว้าไฟ ดูเป็นเรื่องที่มากตกใจมากเลยค่ะ
05:13คือพวกเราดูไม่ออกกันเลยค่ะลูก
05:16นี่ อย่าบอกนะคะว่าทุกคนดูออกกันอยู่แล้วหรอคะ
05:24ขอชิปพูดเธอกันมาตั้งนานแล้วจ้า
05:27ชิปอะไร
05:29พูดจินไง
05:31พวกเรารุ้นกันมาตั้งนาน
05:34แต่รอให้เปิดดูอ่ะ
05:37หรือว่าหนูแจนคิดว่าพวกยายเนี่ย
05:40จะตกใจเรื่องหิงหิง
05:42นี่ เพื่อลื่นยายนะ
05:44หิงหิงมีแยะแยะไป
05:46มันเป็นเรื่องธรรมดา
05:48เพียงแต่เขาไม่เปิดตัวแค่นั้นเนอะ
05:50ใช่ ใช่ หนูแจน
05:52พวกยายๆเนี่ยนะ
05:54หัวสมัยใหม่จ้า
05:56แล้วนี่ แล้วยิ่งตอนนี้มีก็หมายสมรถเท่าเทียม
06:00แน่นาคต้องแจนไม่ต้องกรัวเลยว่า
06:02เอ๊ะ จะจดทะ别ียนสมรถ yungai
06:04จะแบกสมบัติ yungai
06:06หรือว่าจะใช้สิตท์แต่ต่างจากผู้หญิงผู้ชาย yungai
06:08เพราะเราทุกคนเนี่ยต่างมีสิท์เท่าเทียมกันค้า
06:10ต่างนี้มีสิทธาเทียมกัน
06:13น้องเมื่อ
06:14ทีทุกคน estavaใจครับ
06:16หนูไม่ได้กังว Hillary เริ่มกันต่างน mics
06:21ขั้งเก่ันเจร์น großeร่วงอะไรหรือ
06:36มันหงแต่กี่เป็นการ考復 ยกตاهจากเรียน Yuanni
06:39เก่งบังวาสุดสงفسๆ Eso
06:42ผมบ่าเลยเหรอFitไม่ไม่ไหลก
06:46แต่พ่อการเพิ่ม anecdote เกิดวลัง
06:50ถ้าอยากค siniนดลองกับน disorder
06:54passierenว่า อยาก razón inte
06:57ถ้าไม่วราวคนใจ neg Latin
07:00ท ansจะมาเกิดว่า
07:03หนูก็แค่คิดว่า มันก็คงทำให้ทุกอย่างแย่ลงไปกว่าเดิม
07:08จนถึงตอนนี้หนูเลยไม่รู้ว่าหนูจะทำยังไงต่อค่ะ
07:11มัน ครั้งคาไปหมดเลยค่ะ
07:16แจนชอบลูกเก็ดใช่ไหม
07:22ค่ะ
07:25เอ้า รุ่ม
07:27มีคำแนะนำอะไรฉลาดๆ ให้หลานบ้างไหม
07:31ไม่เป็นไรเลยค่ะ แค่หนูได้ระบายออกมาก็ดีมากแล้วค่ะ
07:44นี่ เธอติดใจเรื่องอะไรแจนกันแน่เนี่ย
07:47ไม่เห็นพูด ไม่เห็นแนะนำอะไรเลย
07:50ปกติก็พูดมาก ไม่ได้ถามก็อยากจะพูด
07:54หรือว่า เธอติดเรื่องหญิงหญิง
07:58นี่ โอ้ย ชิ้นดึกออกแล้ว
08:00เธอเห็นคนอื่นเนี่ยนะ เขาอออหอหมกไปด้วย
08:02เธอก็เลยเลือบที่จะนั่งเงียบเงียบเอาไว้อย่างนั้นใช่ไหม
08:04โอ้ย นี่มันพอสออะไรแล้วจ้ะ
08:06โอ้ย ถ้าคิดอย่างนั้นก็เป็นพวกใดโดวสาวเต่าร้านปีอีก
08:18เธอเห็นฉันเป็นคนอย่างนั้นหรือไง
08:26ก็เป็นไปได้ใช่หรือเปล่า
08:27แต่ก่อนนี้เรื่องเล็กกว่านี้อีก
08:30เธอก็ยังติดโตวbildหนิดนี่หน่อย
08:34นี่ ได้ที่บวนบ้วนไว้เนี่ย
08:36เสร็จและกว่าไปด้วยเนี่ย น่าκεียต
08:42เธอว่าถ้าเจ้าแจนมันได้ฟัง
08:46ถ้าเจ้าแจนได้ฟังเรื่องชีวิตของฉันแล้ว
08:49มันจะยิ่งสิ้นหวัง気 passe ความรักับความสำหัดเลยไหม
08:54และอายเรื่องที่เตรียรídaมาเล่าให้มันฟัง
08:58มันโทษณะตกรรมทั้งนั้น
09:04มีแต่ความเจ็บป获ด
09:07ถ้าจะมองหาสีสันนะ
09:11เนี่ยก็คงมีแต่สีซีเปลี่ย
09:15ยิ่งมันกลุ่มเรื่องลูกเกฎอยู่ด้วย
09:23ฉันกลัวว่าจะยิ่งไปบั่นพอนมันเข้าไปอีก
09:29เฮ้ย ทำอะไรเนี่ย
09:36ฉันปล่อยอยู่นะ
09:38เลือกเอาความปล่อยมาอ้างได้แล้ว
09:41แล้วหมดโควต่าทำตัวกงี่ง้าแล้วจะบอกให้
09:47นี่งานเขียนที่จะเล่าเนี่ยน่ะ
09:50ตกลงแล้วมันจะเป็นเรื่องของตะแก่สิ้นหวังอม lineup
09:55ว่นเวอพรร่ำเบอพลนาแบบนี้ใช่ไหม
10:02เรานี่ย นึกว่าเธอจะเล่าให้มันเป็นเรื่องตลก
10:08แบบที่คนที่ตกตกรชีวิตแล้วนั้งฮะ
10:12ถ้าหากว่ามันจะเป็นเรื่องที่ดรามาก ๆ มัย อะไรขนาดนี้เนี่ย น่ะ
10:16ฉันก็ไม่อ่านนะ เพราะว่าทุก Law 2018
10:19ชีวิตมันเคiadะเกิดพออยู่แล้ว
10:22แล้วเธอเองอะ
10:24ก็ไม่ต้อง Fergus ห่วงอะไร Yaj แจร์มันเกินไป
10:29ทุกวันนี้ ทำตัวจะเป็นพxicอยู่แล้ว รู้ตัว rzeczy bombers
10:33ฮะ เด็กเขาก็มีวุธธิภาวะของเขาเขาคิดเองได้
10:38ครับ ครับ ครับ
10:41เข้าใจละครับ เข้าใจละครับ
10:45ขอบพระคุณที่เตือนครับ
10:53เอาละนะ
10:55อืม ไปดูที่เลยนะ
10:59อย่าให้มีอะไรต้องเสียดายล่ะ
11:01จ้ะ ไป
11:14นก
11:15ไอ้
11:16อืม
11:18พนโนกล่ะ เพราะให้เก็บไปด้วย
11:31อืม
11:33อืม
11:37เดือน
11:43เพื่ออะเซียง
11:45ข้อมันจะ
11:48เกือย อาดเสียง
11:52เอ้า
11:53เพื่อ
11:54ก็เอาไว้อาดเสียงไง
11:58เพื่อ
12:00แอย่งitic มือถือ famoso อาดเสียงใหม่ 다른คัน
12:04แน่งแน่งถ้า ฝ้ายลัยมันорfect
12:07ทำย afin policy
12:11อาดมากนอนrend
12:12ยังไงก็ไม่หาย
12:14อาจจะยืดยืดหน่อย
12:16แต่มันก็ไม่หาย
12:20ในหนูขอสรุปอีกทีนะรุง
12:22คือเดี๋ยวรุงจะเล่า
12:24ประวัติความเป็นมาของรุงให้หนูฟัง
12:27แล้วไงต่อนะ
12:30อืม...
12:32ก็...
12:34ก็นี่แหละ
12:36ฉันก็อยากจะรู้เหมือนกันว่า
12:38เด็กไวเธอเนี่ย
12:40ถ้าได้ฟังเรื่องของฉันแล้วเนี่ย
12:42จะรู้สึกอย่างไร
12:44เธอจะเรียนรู้อะไรได้บ้าง
12:46มันจะสร้างแรงบันดาลใจไหม
12:50หรือว่า...
12:52มันจะยิ่งสิ้นหวัง
12:54เพราะว่า...
12:56ผู้ใหญ่แบบฉัน
12:58มันแย่
13:00ก็แปลว่า...
13:02ยังไม่ได้มีตายตัว
13:04เป็นฟิงแบบทดลองๆ อย่างงี้ปะ
13:06อืม...
13:08แต่ว่าก่อนเริ่มเนี่ย
13:10ฉันอยากจะขออะไรเธออย่างนึง
13:12แต่ว่าก่อนเริ่มเนี่ย
13:16ฉันอยากจะขออะไรเธออย่างนึง
13:18ถึงแม้ว่า...
13:20เรื่องที่ฉันเล่าเนี่ย
13:22มันจะแย่ทั้งแค่ไหนก็ตาม
13:24ฉันอยากจะขอให้เธอ...
13:26ฝั่งฉันจนจบ
13:28ถึงแม้ว่าเรื่องที่ฉันเล่าเนี่ย
13:32มันจะแย่ถ้าแค่ไหนก็ตาม
13:37ฉันอยากจะขอให้เธอฝั่งฉันจนจบ
13:47แต่หลังจากนั้นแล้วเนี่ย
13:49ถ้าเธอจะดาจะว่าอะไรฉันเนี่ย
13:53ฉันจะไม่เอาเรื่องอายุมาเป็นข้ออ้างข้อจำกัดอะไรเลย
14:00หรือถ้าเธอถึงขนาดอยากจะถอนตัว
14:08แล้วก็ไม่อยากจะสังขกรรมกับคนอย่างฉันอีกก็ตาม
14:14ฉันจะเข้าใจเธอ
14:18เปิดมาสะใหญ่เลยนะลุง ยะคาดหวังแล้วนะ
14:23โอเค เอาเป็นว่าหนูสัญญา
14:27ว่าหนูจะฟังให้จบก่อน
14:29แล้วค่อยดาทีเดียว
14:44บันทึกความหวยแตก
14:46ของชายแก่นำไร้รังครั้งที่หนึ่ง
14:50เอาล่ะ จะตัดแล้วนะ
14:56ตัดเลย หนึ่ง สอง สร้าง
15:02ตอนนั้น น่าจะเป็นจุดสูงสุดในชีวิตของฉัน
15:16ฉันมีชื่อเสียงขึ้นมา
15:20หลังงานเขียนได้เข้าชิงรางวัลสีไร
15:24ถึงจะไม่ชนะ
15:25แต่ชื่อเสียงก็เอาโอกาสดีๆ มาให้
15:28ฉันกับเพื่อนๆ
15:30เลยตัดสินใจ
15:31เปิดสำนักพิมพ์
15:32พวกเรา ขจรไกล
15:36จะทำหน้าที่เป็นดั่งนกพีราบ
15:40ที่นำสารอันเซรีสู่มวลชน
15:43ขอให้พวกเรายึดมั่นในพันธาสัญญานี้
15:47เพื่อขจรไกลของพวกเราตลอดไป
15:50ขจรไกล มีฉันเป็นหลัก
15:53แล้วก็มีอาจ
15:55มีโต้งคอยช่วย
15:57แต่ละคนไฟอุดมการกำลังแรงเลยละ
16:01เรียกได้ว่า
16:02ทุกคนมีฝัน มีเป้าหมาย คล้ายคล้ายกัน
16:05คืออยากทำวารสาร
16:07ที่เป็นปากเสียงให้คนตัวเล็กตัวน้อย
16:10จะว่าไป
16:12ก็ไม่ต่างกับคนรุ่นเธอตอนนี้หรอก
16:17ที่ขจรไกลนี่แหละ
16:19ที่ทำให้ฉันได้พบกับ
16:21อ่อน
16:28เธอเป็นเด็กบัญชี
16:29ที่จริง ๆ แล้วชอบงานเขียน
16:31ก็เลยมาช่วยทำงานด้านเอกสารทั่วไป
16:35พอนอกเวลาก็มาขอช่วยพิสูตรอักษรด้วย
16:38เธอเก่งเลยละ
16:40ทั้งละเอียด ตั้งใจ ความคิดดี
16:44อ่อน
16:50คิวแล้ววังมือ
16:52ออน
16:54เรื่องนายแล้วกับบ้านไหม
16:56ออนว่าจะอ่านตรงนี้ให้จบก่อนนะคะ
16:58เราก็คงกลับ
17:00อ๋อ
17:01พวกพี่ยังไปดีเข้าเย็นกัน สนป่ะ
17:03อืม
17:04พวกพี่ ๆ ไปกันเลยค่ะ
17:05เดี๋าออนคงกลับไปทานที่見 copied
17:08โอเค gourmet
17:09กลับดีดีนะ
17:11ใช่
17:12เอ๊ย
17:13เร blender
17:15พวกมึงไปกันก่อนดีกว่า
17:16ถ้า dw
17:17กูลืมไปว่า het
17:18USDA
17:21FA
17:22คิว?
17:23แกerem 줄
17:27กูตรงนึกขึ้นได้ว่า
17:30มันยักไม่เคลียนBA
17:31เฮียนอ่ะ
17:33อ๋อ
17:35โอเค
17:37งั้นพวกกูไปก่อนนะนก
17:39ไปเจ้า
17:51เอ้า
17:53ไหนบอกจะอยู่อันงานให้จอบก่อนไม่ใช่เหรอ
17:55เอ่อ
17:57ใช่ค่ะ
17:59logo
18:05คิดว่าจะอยู่คนเดียว
18:07แต่ตอนนี้มีพี่มาอยู่ด้วย
18:09อยู่กันแค่สองคนจะไม่ดี
18:11เดี๋ยว Crowd
18:13เอาเรีย commodity
18:15คือ
18:17ฉันมีเธอเรื่องอยากจะคุxyด้วย
18:19เนี่ย
18:21ว่า
18:25ก็มีพิมพ์ผิดบ้าง ตบบ้างปละปลาย แต่ออนมาร์คไว้ให้แล้วค่ะ
18:32ไม่ใช่แค่เรื่องพิสุดอักษรสิ
18:37ฉันอยากฟังความเห็นเธอ
18:40ว่าคิดยังไงกับฉัน
18:45ไปถึงคำงานที่ฉันเขียงนะ
18:50ออนไม่ชอบค่ะ
18:51งานของพี่มันดูเอาความคิดตัวเองเข้าว่า
18:57มันดูผู้ชายผู้ชาย
19:00ไม่มีความอ่อนโยนเลย
19:07แต่ออนว่ามันก็ยังพอจะมีทางแก้นะคะ
19:15ถ้าพี่ล้องที่จะรับเปลี่ยนบางอย่าง
19:19มันน่าจะดีขึ้น
19:23ออนว่า
19:26จริงๆก็มีคำถามหนึ่งที่ออนอยากจะถามมาตั้งนานแล้ว
19:32แต่ก็ยังไม่มีโอกาสได้ถามสักที
19:35ทำไมพี่ถึงใช้นำปากกาว่า
19:39ไล้รังล่ะ
19:40โหโหโห
19:44ไม่เคยมีใครถามกำถามอย่างนี้กับพี่มาก่อนเลยนะเนี่ย
19:47จริงเหรอ
19:48ออนว่ามันน่าสนใจดีออกนำปากกา
19:51มันก็ต้องสะท้อนถึงตัวตนของคนเขียนหรือเปล่า
19:54ก็...พี่หน่าชื่อนก
20:01ตอนสมัยเด็กพ่อแม่พี่ก็แยกทางกัน
20:07หลังจากนั้นก็ถูกส่งไปอยู่บ้านป้า
20:11โตมากับลูกพี่ลูกน้อง
20:14พี่ก็เลยรู้สึกเหมือนไม่เคยมีบ้านเป็นของตัวเอง
20:21แต่จะว่าไป
20:24เป็นนกที่ร้ายรัง
20:27มันก็อิสระดีนะ
20:30ไม่ต้องดินเข้าฝูง
20:36ไม่ต้องกังวรเรื่องคนอื่น
20:39พอทำงาน
20:42ก็ทำคนเดียว
20:44คิดคนเดียว
20:46เขียนคนเดียว
20:49ดูเหมือน
20:52พี่จะชอบอยู่คนเดียวเนอะ
20:54จริงๆแล้ว
20:56พี่ก็ตอบไม่ได้เหมือนกัน
20:58ว่า
21:00ชอบอยู่คนเดียวจริงหรือเปล่า
21:02พี่รู้อยู่อย่างเดียวแค่
21:04ที่อยู่กันเดียวจริงหรือเปล่า
21:06พี่รู้อยู่อย่างเดียวแค่
21:08ที่อยู่กับใครเขาไม่ค่อยได้
21:10มันลำบาก
21:12เพราะมันยากเข้า
21:14บุ่นวายก็เลยอยู่กันเดียวไปไป
21:18นี่คือคำตอบของคนที่จะมาจีบออนจริงๆหรือคะเนี่ย
21:32ก็...นั่นเหรอ
21:42คือที่มาของชื่อไหรัง
21:44พี่อยากให้มันตรงไปตรงมา
21:52แต่จริงๆแล้ว
21:54พี่ก็ไม่ได้อยากคิดจะอยู่คนเดียวไปตลอดชีวิตหรือ
21:58หลังจากวันนั้น
22:00ฉันกับออนก็สารต่อความสัมผันกันแบบเปิดเผย
22:04เราตกหลุมรักกัน
22:06ผ่านความคิด
22:08ผ่านการทำงาน
22:10มันเป็นช่วงที่ฉันมีความสุดมาก
22:12ถึงมันจะแค่ช่วงสั่นๆ
22:14เพราะหลังจากนั้น
22:16ทุกอย่างก็ดิ่งลงเหว
22:18ก็ดิ่งลงเหว
22:28ไหนเราคุยกันแล้วมันใช่ไหม
22:30อ่าน
22:32อ่าน
22:34ใจเย็น
22:36อ่ายดองมัน
22:38อ่ายไม่ว่าต้ง
22:40น้องๆก็เห็นมันกันมุ่น
22:42เราว่าชุมกันแล้ว
22:44เลยน้องมันฟังที่ไหนวะ
22:46เราว่าชุมกันแล้ว
22:48ว่าต่อไปนี้ที่ท้างวัล
23:00สาหรับเมิงแก่น
23:02น吸เรือ Room งาน存じ
23:04สลบมึงไม่เข้าใจไรเลยใช่ไหม
23:06ที่เราเปิดบริสาحมาร์ оно
23:08охอบเดียวเข้า visions
23:11ครับ
23:12ละเธอดๆ
23:15ลูกค้ามังหนีเราหายหมดเกี่ยงแล้ว
23:19ส่วนที่เหลือก็ม
23:23ที่เหลืออย่างนี้ก็พอกูไงไอ้อาท
23:26เพราะเขาเห็นว่ากูยังมีกระดูกสันหลัง
23:36ยังกล้าเขียน
23:39กล้าพูดความจริง
23:43น้องๆเห็นไหม
23:54ทุกวันนี้บ้านเมืองเราเป็นยังไง
23:58ถ้าเห็นอะไรที่มันไม่ถูกไม่ควรก็ต้องพูดถูกไหม
24:03เราทำสื่อมันเป็นจันยาบัน
24:09อย่าลืมสิ
24:12แต่เราก็ต้องดูสถานการณ์ตัวเองใช่ไหมนก
24:18กูรู้ว่ามึงเห็นตัวเลขได้บัญชี
24:22จะดันทุกหลังจนเจ้ง
24:25มีประโยชนอะไรว่ะ
24:33มึงมองดูรอบตัวมึงนก
24:35เห็นน้องที่เขาทำงานกันป่ะ
24:38เขาทำงาน
24:40เพราะเขาอยากได้เงินไปดูแลที่บ้าน
24:43เขาทำงาน
24:45มันแบกเห็นปล่ง
24:47มึง ярMichยังอะไรที่มั่นคง
24:48shoot
24:49เจ้งเห็นคนอื่นudge
24:52หรือว่ามึง เส็นแต่ตัวเอง
24:57มึงเกาพวกพอเด็ดการ
24:59แต่ดูสิ่งที่มึงทำดิ
25:03มึงเงิติ Lif adult
25:05ครั้ง comeback ช้างพวกมันตรงNEW
25:07มึงว่ายไงนะ
25:10มึงดากกับพอเด็ดกัว� 포 Beruf
25:12มากล้าพูดชัดนี้กับกูหรือ
25:15เฮ้ย
25:25จะอยู่แบบนี้กับจริงๆหรือ
25:30จะยอมเสียต้อตนแบบนี้กับจริงๆใช่ไหม
25:42ก็ไปทำงานต่อเถอะ
26:08ออน
26:12ช่วยไปคุยกับมันให้พี่แล้วได้ไหม
26:18ออน
26:20ไม่แน่ใจเลยค่ะ
26:23แต่ออนจะลองดูนะคะ
26:42เศรดสงสุดทน สุดตรงสุดทน จริงๆ
26:46นเกิดคันสุดทน มากลับชั้นสงสุดทราย
26:51เกิดสุดทนinaireทนทน์
26:54เกิดสุดท่านออก
26:58ขอบดสุดทน ทครับ
27:00ยังไงวะนี้อ่ะ
27:18ดูอะไรอยู่เหรอพี่โนก
27:30ตัวเลขในบัญชีด่ะ
27:36มันแย่ขนาดนั้นเลยเหรอ
27:41ทำธุรกิจ แต่ดูบัญชีไม่เป็นแน่นะ
27:47นอกจากงานเขียนดีๆ อย่างอื่นฉันก็ทำไม่เป็นหรอก
27:55ฟังดูโหลงตัวเองชะมัด
28:06ถามว่าตัวเลขมันแย่มากไหม
28:11มันก็ต้องเริ่มคิดเรื่องรถค่าใช้จ่ายแล้ว
28:21รถค่าใช้จ่ายยังไง
28:25ก็ค่าจ่างผนักงาน
28:29ค่าเช้าสถานที่
28:33แล้วมันก็...
28:35เธอคิดว่า...
28:49เธอคิดว่า...
28:51ฉันเป็นเหมือนที่ไอ้อาจเหมือนว่าเอาไว้ไหม
28:53คิดว่าฉัน...
28:55คิดว่า...
28:57เธอคิดว่า...
28:59ฉันเป็นเหมือนที่ไอ้อาจเหมือนว่าเอง
29:01คิดว่าฉัน...
29:03ก็ไม่ต่างอะไรจัดพวกประเ�د็จการที่ฉันดา
29:15ใช้ มี อาจ Перв ว่า Ny altogether
29:18เฮ้นไหมล่ะออน
29:29ฉันถ้าอยู่กับใครเขาก็ลำบาก
29:33ไม่ใช่ฉันลำบากนะ
29:38คนอื่นตักหากลำบาก
29:40พี่นก
29:42พี่พูดแบบนี้ไปก็มีแต่เสียกำลังใจเปล่า เปล่า
29:45มันไม่ได้แก้ปัญหาอะไรเลย
29:50ตอนนี้
29:53เรายังพอแก้อะไรได้อยู่นะพี่
30:08อย่างน้อย
30:11ก็ทำตามที่ประชุมกันไป
30:14ปรับรูปแบบให้เนื้อหามันไม่หนักเกิน
30:20เพิ่มพอล่ำตอบปัญหา
30:24ลงพื้นที่โฆษณาเพิ่ม
30:28จะให้เป็นการเพิ่มกระแสเงินสดไง
30:31แต่แบบนั้นเท่ากับพี่ยอมเสียตัวตนเลยนะ
30:39ทั้งลายเซ็น
30:41รสชาติการเขียง
30:43คนที่ตามอ่านเขาไม่ได้รอขจอนไกลนะออน
30:47เขารอไหรัง
30:49เขาไม่ได้รอขจอนไกลนะออน
30:51เขารอไหรัง
30:53เขารอไหรัง
31:01เขาได้อย่างนั้น
31:07พี่สาติทำไงไง
31:15สุดท้าย
31:17ฉันก็กลายเป็นปีสาติพระเด็จการแบบที่ฉันเกลียด
31:21ฉันใช้อำนาจเด็ดขาดของบอกอ
31:25ตัดสินใจดื่อแพ้ง
31:27เขียนงานวิภาคสังคม
31:29การเมือง
31:31ตามตัวตนที่ฉันยึดมั่น
31:33ไม่ยอมฟังเสียงค้านของคนอื่น
31:37แม้แต่กับเพื่อนสนิท
31:39จนคนค่อยๆพากันทยอยลาออกไปทีละคนสองคน
31:43ไม่ต้องรอให้สำนักพิมพ์ถึงคราวเจ้งจริงด้วยซ้ำ
31:47เพราะไม่มีคนทำงาน
31:49ก็ไม่รู้จะเปิดสำนักพิมพ์ต่อทำไม
31:53สำนักพิมพ์ขจรไกล
31:55เลยปิดตัวลง
31:57หลังเปิดมาได้ไม่ถึงปี
31:59แต่นั่น
32:01ยังไม่ใช่เรื่องที่หนักที่สุดหรอกนะ
32:03ทอม
32:05พูดจริงอ่อน
32:07ประจำเดือนอ่อน
32:09ไม่มาหลายเดือนแล้ว
32:11อ่อน
32:13เลยไปซื้อที่ตรวจคันมาตรวจ
32:15มันขึ้นสองขีก
32:17อ่อนแน่ใจนะ
32:19อ่อนไปตรวจย้ำที่โรงให้บาลแล้ว
32:21อ่อนไปตรวจย้ำที่โรงให้บาลแล้ว
32:23มัน...
32:25ขึ้นสองขีก
32:27อ่อนแน่ใจนะ
32:29อ่อนไปตรวจย้ำที่โรงให้บาลแล้ว
32:37เอาอย่างไรดีพี่
32:47พี่ก็ไม่รู้เหมือนกันอ่อน
32:49พี่ยังตั้งตัวไม่ทัน
32:52พี่ยังตัวไม่ทรับ
32:53พี่ยังไม่ مشรอง
32:56พี่ยังไม่พร้อม
32:58อ่อนก็เห็น...
33:00ทุกอย่างมันยังfrom这么 Arg
33:03ยังเลโทนอยู่เลย
33:05พี่...
33:09ยังไม่อยากมีใช่ไหม
33:12อ่อนเองก็ไม่อยากมี
33:14อ่อนเน Orange could be
33:16อ่อนเองก็ไม่พร้อม
33:18ไม่พร้อมที่จะเป็นพ่อ เป็นแม่ใคร
33:22เรื่องแบบนี้มันไม่มีใครพร้อมหรอกพี่
33:27แต่...
33:28ตอนนี้ออนท้อง
33:33พี่จะว่ายังไง
33:37แล้วออนอยากเก็บไว้ไหม
33:41พี่ไม่อยากเหรอ
33:43ก็ถ้าออนถามพี่
33:51พี่ก็จะตอบตามที่คิดนะ
33:54เลี้ยงเด็กคนหนึ่ง
33:56มันเรื่องใหญ่มากนะออน
34:01พี่ไม่เคยจิตนาการเห็นภาพนี้มาก่อน
34:04แล้วตอนนี้เราสองคน
34:08ก็ยังไม่ได้เป็นหลักเป็นแหล่ง
34:10สำนับพิมพ์ก็เพิ่งปิดไป
34:15เดี๋ยวพี่เองก็ต้องกลับไปเขียนงานอิสระ
34:18ออนเองก็ยังไม่ได้มีงานใหม่
34:22พี่ยังไม่พร้อมจริงๆนะออน
34:27ฟังดู
34:29พี่ก็ชัดเจตแล้วนะ
34:33ว่าอยากจะให้ออนทำยังไง
34:35พี่ออนทำยังไง
34:40แล้วถ้าออนไม่ฟังพี่
34:46ถ้าออนจะเก็บลูกไว้
34:51พี่จะว่ายยังไง
34:52พี่จะว่ายยังไง
34:57คิดดีๆ
35:00คิดถึงเหตุผลดีๆออน
35:04ดูตัวเองก่อน
35:07เราสำควรยังมีลูกไม่ได้
35:09พี่นก
35:11ถ้าพี่ไม่อยากมีลูกพี่ไม่อยากมีภาละอันนี้ออนเข้าใจ
35:14แล้วคิดคอตุผลดีๆ แต่พี่อย่าเอาความคิดของตัวเอง
35:18มาตัดสินมาว่าออน
35:43ถ้าจะมีลูก พี่ของต้องเลิกไปเป็นนักเขียน
35:49แล้วออกไปหางานประจำทํา
35:52ไปอยู่ออฟฟิสหนักช่อบ้านช่อช่องที่มันดูมั่นโค
35:59เก็บเงินเรี้ยงลูก
36:02แล้วออกจะให้พี่ทิ้งทุกอย่างที่สั่งสมมา อย่างนั้นเหรอ
36:06มันของจัยยาก
36:14คงฝืนใจพี่มากเลยใช่ไหม
36:20สุดท้าย
36:26มันก็วนเวียนอยู่ที่ตัวตอนของพี่นั่นแหละ
36:30เชื่อพี่เสร็จ
36:31พี่จะเลือกยังไงมันก็เป็นสิทธิของพี่
36:34ออนอันก็มีสิทธิที่จะเลือกเหมือนกัน
36:40เอาแบบนี้
36:43ออนจะไม่พึ่งพี่
36:47ออนจะไม่ให้พี่ต้องมาลำบาก
36:52ออนจะจัดการหาทางเอง
36:56หางาน
36:58หางเงิน
36:59และออนจะเก็บเด็กไว้
37:05เด็กคนนี้อยู่ในท้องของออน
37:10เป็นลูกของออน
37:13เป็นลูกของออน
37:21ดีแล้ว
37:26ที่มันเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้น
37:30มันเหมือน
37:33ออนได้รู้จักพี่ลึกลงไปอีก
37:35คนแบบพี่
37:45สำควรละ
37:48ที่จะอยู่คนเดียว
37:55นั่นเป็นครั้งสุดท้าย
37:56ที่เราได้คุยกันซึ่งๆหน้า
37:59พูดจริงๆนะ
38:01เขาเก็บข้าวของทุกอย่าง
38:03แล้วก็หายออกไปจากชีวิตฉัน
38:06ตั้งแต่นั้น
38:08ทิ้งไว้แต่คำยำเตือน
38:10ว่าฉันสมควรจะต้องอยู่คนเดียว
38:14จริงๆ
38:16ฉันยังมีเรื่องพลาดในชีวิตอีกเยอะมากเลยนะ
38:20แต่ขอเริ่ม
38:27ด้วยเรื่องที่ทีเด็ดที่สุดก่อน
38:30จะได้ไม่ต้องมากลักกัน
38:38เอาละ
38:40ฉันเล่ามาจนจบละ
38:43อีกนี้
38:45เธออยากจะด่าอยากจะว่าในฉันก็เชิญเลย
38:51ขอพักก่อนนะลุ่ง
38:53ก่อนนะลุ่ง
38:54ขีง่ายแน่นะแจ๊ก
38:56ขีง่ายแน่นะแจ๊ก
38:58ใช่มากเลยแจ๊ก
38:59มันเป็นออตโตบิดอย่างเดียวเลย
39:00อันนี้แข็งแรงนะเนี่ย
39:02ไม่ใช่ขีไปหลุดละ
39:03ไม่ใช่ขีไปหลุดละ
39:05ไม่ใช่ขีง่ายแน่นะแจ๊ก
39:06ขีง่ายแน่นะแจ๊ก
39:07ขีง่ายแน่นะแจ๊ก
39:08ใช่มากเลยแจ๊ก
39:09เป็นออตโตบิดอย่างเดียวเลย
39:10อันนี้แข็งแรงนะเนี่ย
39:12ไม่ใช่ขีไปหลุดละ
39:13ไม่หลุดเจ๊ก
39:14แข็งแรงมากเลย
39:15อ้าว แจ๊ก
39:16คุยกันเสร็จแล้วเหรอ
39:17ป้าว่าจะขึ้นไปเรียกตะนก
39:18ขอพูดว่าจะขัดจังหว่า
39:19คุยกันเสร็จ Bret
39:34practices
39:35ป้าว่าจะขัดจังหว่า
39:36รสผลงนกดูฉัน Kafka
39:37จากหารส Surface
39:38ค่ะ Server
39:40ขีง่ายแน่นะก
39:41แชค
39:43คุยกันเสร็จแล้วเหรอ
39:44ป้าวจะขึ้นไปเรียกตะนก
39:46ขอพูดว่าจะขัดจังหว่า
39:48นี่รสไค่เหรอคะ
39:49มาแล้ว
39:56เป็นอะไรบ้างกับพี่เมิร์ด ชอบไหมครับ
39:59ชื่นนก
40:00ครับพี่นก
40:02ผมจัดไม่ให้ตามคำขอนะครับ
40:04มีท่วงข้างออตโต ขับมือเดียวได้
40:07สบายหายว่งครับ
40:09เท้นเลยครับพี่นก
40:19เท้นเลยครับ
40:25เท้นเลยครับ
40:26เท้นเลยพี่
40:47ไปเลยว่ะ
40:49ให้โดยขีให้ไม่ลง
40:53ขีเป็นเหรอ
40:59เอ้า สวัยแล้ว ข้างกันไปนะ ไม่ต้องรีบ
41:02ถึงนั้นอ่ะ
41:10น้อง จะให้ขีบไปถึงไหน
41:13ไอ้ สวนสาธารณะแป๊บ
41:19ที่สุดกล้อดกัน
41:22ต้องกันอ่ะ ที่สุดก็กัน
41:25สุดกันสุดกัน
41:27กำลังเรียกเพรียงอยู่ร่ะ ว่าจะดาชัดยังไงบ้าง
41:44หนูฟังแล้วหนูก็อยากยุมหัวรู้มากเหมือนกันนะแหละ
41:48แต่หนูแค่ไม่อยากซ้ำเติมรู้มากไปกว่านี้แล้วอ่ะ
41:53ถึงว่านะทำไมถึงเป็นคนที่ตายซากได้ขนาดเนี้ย
41:59นี่ลูกถ้ารู้สึกผิดขนาดเนี้ย
42:03ทำไมถึงไม่ไปขอโดดให้มันจบๆไปอ่ะ
42:06มันไม่umblijkกลับมานั้นเข Mario Murano
42:12เก้าตอมาอยู่ให้ขอโดดแล้วอ่ะิ
42:16ตอนเค้าอยู่อ่ะ
42:18เซอร์กคิคลาษไม่กล้าประเชินหน้า
42:22แต่อย่างน้อยนะ ได้เล่าออกมา มันก็ทำให้สบายใจขึ้นมาก
42:31ต้องขอบคุณเธอมากเลยนะ ที่ยอมทนฟัง
42:37ฟังแล้วรู้สึกอะไรบ้างไหม
42:42ลุงมีโคตรค้ายหนูเลย ฟังแล้วเหมือนเห็นจุดจบชีวิตตัวเองมัง
42:53เพราะหนูก็ไม่รู้ว่าบ้านปลายชีวิตหนูจะรักษาเขาไม่ได้บ้าง
42:59ส่วนเรื่องนูกเกตอ่ะ หนูชอบมันจริงๆอ่ะลุง
43:08หนูแค่ไม่รู้ว่าคนที่ครบกันนี้มันต้องทำตัวยังไง
43:13หนูมีความสุขแล้วก็สบายใจเวลาที่มีลูกเกตอยู่ข้างๆ
43:17แต่หนูก็ไม่รู้ว่าแค่นี้มันพอหรือเปล่า
43:21หนูไม่รู้ว่าที่หนูขอครบมันเพราะว่าหนูแค่กลัวเสียมันไปหรือเปล่า
43:30หนูไม่อยากเป็นคนที่ไม่รักษะคำพูด
43:35พูดไปเรื่อย สัญญาไปเรื่อย แล้วสุดท้ายก็ทำไม่ได้ แล้วสัญญาตัวเองไม่ได้
43:40เหมือนพ่อแล้วก็แม่ แล้วก็พวกผู้ใหญ่ที่นี่ไม่ชอบอ่ะ
43:47ดูรถก่อน จดไปเรียวซ้าย แล้วไปหยุดรอ
44:04อ้าว ว่างแล้วไปเลย ไปเลย รออะไรอยู่อ่ะ
44:11อ้าว เฮ้ย เอาไปทางนี้
44:15เดี๋ยวไปเรียนอ่ะ รุง แล้วไปคุยกับรุเกษ ไม่ว่าอย่างไรก็ช่างหนู หนูไม่อยากซ้ำรอยแบบรุงอ่ะ
44:23โอ้ย รุงมันเจ็บ
44:27อย่างบอกกันก่อนก็ดี เดี๋ยวบอกแล้วเมื่อกี้เนี่ย พี่ร้อดอย่าใช้อารมณ์ ใช้ทธิเยอะๆ ให้ พี่ไปดีๆ
44:39น้องน้องสวัสดีค่ะ จ้า สวัสดี
44:59ฉันไม่ไปแล้วนะ
45:01โอเค บ๊ายบาย
45:08แกมาดากรอฉันทำไมเนี่ย
45:10ฉันอยากมาเคยหลับแกให้รู้เรื่อง
45:12คราวเนี้ย
45:14ฉันจะไม่หลบตาแกอีกแล้ว
45:17แกไม่ต้องจ้องขนาดนั้นก็ได้
45:20ฉันว่ามันดูน่ากลัว
45:23แกมีอะไรแกก็ว่ามาเหอะ
45:25อือ
45:34มีเมาค่ะ
45:43แรกบัตก่อนนะครับ
45:45เฮ้ย สแกนได้ไหม
45:48คลบัติครับ
45:50อ๋อ
45:52ลูกเตฬ
45:55ถ้าฉันขอค 思กับแกครั้งที่แล้ว
45:58ฉันพูดจริงๆนะ
46:00ตอนนั้นฉันอาจจะดู ไม่มั่นใจ
46:03แต่ไม่ได้หมายความว่าน
46:03ฉัน مسักจริงใจเลย
46:05แต่เพราะว่าฉันกลัว
46:10ฉันกลัวว่าฉันไม่เคยมีแฟนมาก่อน
46:12แล้ว คนรอบข้างฉันnet
46:16ดูจะไม่ใช่ตัวอย่างที่ดี
46:18รалы 135 กิ่มข้ามรัก
46:20ฉันกลัวว่าฉันจะลักษาใคร vielleichtไม่ได้จริงๆ
46:23กิเบยแก แกที่เป็นเพื่อนสนิท
46:27ที่เป็นคนที่สำคัญมากๆของฉัน
46:32ฉันค่ะกลัวว่าถ้าวันหนึ่ง
46:35แกจะต้องเขียจฉันข으면จริงๆ
46:38ฉันคงเสียใจมากเลย
46:43ที่ฉันขอคบกับแก
46:46ฉันพูดจริงๆianโรคเกต
46:47ไม่ได้พูดไปเรื่อย พูดไปก่อน แม่พี่แกพูดเลย
46:51ดูดิ ครั้งเนี้ย
46:55ฉันจ้องแกตามให้กับผิบเลยนะ
46:58เห็นแล้ว
47:02แกไม่ต้องจ้องความเป็นขนาดนั้นแล้ว
47:11แกคิดว่ามีแกแกเหรอที่กลัว
47:15ฉันเองก็กลัวเหมือนกัน
47:21ฉันก็ไม่อยากเสียใจ
47:24แล้วก็ไม่อยากเสียแกไป
47:32ฉันมีคำถาม
47:35จะถามทางตัวแก แล้วก็ตัวฉัน
47:45ถ้าวันนี้เราไม่ได้ขอบกันอ่ะ
47:51วันน่าแกจะเสียใจปะ
48:01ฉันจะเสียใจ
48:03ฉันก็เสียใจ
48:09ถ้างนั้น
48:11ก็ไม่มีเหตุของอะไรที่เราจะไม่ครบกัน
48:15หรืออะไรที่เราจะไม่ครบกัน
48:17คิดว่า
48:19ขอบคิดว่า
48:25ขอบคิดว่า
48:29ฉันคืออยากขึ้นไปกันโวนแห่งอนาคต
48:33เพราะงั้นฉันขอสรุปอย่างเป็นทางการว่าตอนนี้เราเป็นแฟนกันแล้วนะ
48:42อืม
48:44ห้าเหม็นใจนะ
48:47ไม่เปลี่ยน
48:49เฮ้ย ยิปปาเลย
48:53โอ้โห ตัวเองก็ไม่ต่างกันเหรอ
48:56แล้วสาริงเมื่อกี้ของใครอ่ะ
49:00คนลุงนก แต่ว่าฉันเป็นคนขีนะ
49:03โอ้โห นุงทุนป่ะ
49:06สุดๆ เก่งแล้วเดี๋ยวนี้
49:09เดี๋ยว
49:15มาแล้วลุง
49:17กลับบ้างกัน
49:22โอ้โห นุง มาแล้วนี่ไง
49:25ป๊ะ กลับบ้างกันเดี๋ยวไปส่ง
49:30ก็ยังไม่ตอฟะ
49:32ขอบคุณครับ
49:33ขอบคุณครับ
49:36ทุนไป
49:38สวัสดีครับ ป่า พา
50:05ไปถึงไหนกันมาเนี่ย โนคอรุ่นเม้าคียงครัวนี้ไปรับลูกเกตรนะคะ
50:10แล้วก็เดี๋ยวเข้าไปเอาของแล้วก็กลับแล้วค่ะ จ้า
50:25สบายดีนะลูก
50:30โอเค กลับบ้างกันดีๆแล้วลูกนะ
50:32ขอบคุณครับ แล้วกับกันนะครับ วัสดีครับ สุดีค่ะ
50:34กลับกันนะลูก
50:44อ้าว
50:46ไล่คันนี้เอาไงเนี่ย ฝากวันนี้ก่อนเหรอ
50:49เออ
50:50เธอกี่ไปส่งฉันที่บ้านได้ไหม
50:52ฉันที่บ้านได้ไหมอ่ะ
50:54แล้วฉันก็ต้องเรียกรถกลับมาบ้านเองเนี่ยนะ
51:00ก็...
51:02เธอก็...
51:05ไปนอนด้วยกันไหมอ่ะ
51:08ฉันไม่อยากอยู่คนเดียวอ่ะ
51:22ไม่ต้องพอนะคะพี่
51:24ขอดี
51:26ค่ะ
51:28ไม่ต้องพอนะคะพี่
51:30ขอดี
51:32ค่ะ
51:52เพิ่งๆ
52:02หน้า
52:08อ่ะ
52:10อ่ะ
52:22เฮ้ลโอ้ แม่กำลังคิดว่าจะโท้หายพอดีเลย อย่าไหนเนี่ย
52:41แม่ อย่าไหนอะ ฮะ
52:47เฮ้ลโอ้ อาวิ่งสัย
52:53ก็ดีเลยอ้าว แม่ก็เธอต้องหยุดอีกกับแกเท่าไหร่
53:01อีกอย่างมันใจร้ายกับแม่แกเหมือนกันนะ
53:03แกแกพูดอย่างนี้ได้เพราะบ้านกัดียังไงทุกเกิด
53:05แต่ในฐานาที่เพิญเป็นคูวที่ปรึกษา คุณต้องดูแลแจนค่ะ
53:09เดี๋ยว ฉันจะลองพูดคุยดูแล้วกันนะ
53:12เรียนเด็กหนึ่งคน ใช้คนทั้งหมู่บ้านเลือกจริงใช่ไหมเนี่ย
53:16นี่ แม่ทำกับค่า ยังเยอะมากว่าแจนอีกแล้วใช่ไหม
53:19แจนบอกแล้วไงว่าแจนไม่ชอบทีนี้
53:21ฉันนะเคยพลาดมากก่อน
53:23ก็เลยไม่อยากให้เธอพลาดตาม
53:42วันกันแค่เรียนของหัวใจเท่านั้น
53:47ต่อให้เป็นโอกาสสุดท้าย
53:49หาถึงไม่ตายจากกัน
53:51ทุกนี้ขอแคบวันต่อ
53:54ขอเพียงใจ
53:55ไม่ทอสันใจก็รอให้เธอไปถึงสักวัน
53:59ตอนให้เธอรื่อยไหร่
54:02นั้นและยังมีความไม่
54:04รู้ซึ่งแลกเข้าใจ
54:07เกิดแค่จะโตกขึ้นไป
54:09ผิดวันก็แค่เริ่มไป
54:12ไม่รู้บันไปทุกวัน
54:26ตอนให้เป็นโอกาสสุดท้าย
54:28หาถึงไม่ตายจากกัน
54:30ทุกนี้ขอแคบวันต่อ
54:33ขอเพียงใจ
54:34ไม่ทอสันใจก็รอให้เธอไปถึงสักวัน
54:38ตอนให้เธอรื่อยไหร่
54:41นั้นและยังมีความไม่
54:43รู้ซึ่งแลกเข้าใจ
54:45เกิดแค่จะโตกขึ้นไป
54:47ผิดวันก็แค่เริ่มไหม
54:50ไม่รู้มันไปทุกวัน
54:53เกิดแค่จะโตกขึ้นไป
54:59เธอมีวันก็แค่เริ่มไหม
55:04เธอมีวันก็แค่เริ่มไหม
55:08เกิดแค่
55:11เกิดแค่