Category
🗞
NewsTranscript
00:00Ε, έχουμε έτσι μια διάθεση καλή, μια διάθεση φωτεινή και σήμερα στην εκπομπή μας θα έχουμε ακόμη και φωτεινή διάθεση, γιατί σήμερα η εκπομπή θα είναι πραγματικά αλήθειες γυναικών.
00:15Υπότιτλοι AUTHORWAVE
00:45Δεν είναι τυχαία εδώ σήμερα. Έχουμε κοντά μας εδώ στο στούντιο, καλησπέρα, την παντελίτσα της Βαρνιά και είναι η περίπτωση μιας γυναίκας που δίνει έναν αγώνα καθημερινό, ανήκεις μάλλον στην κατηγορία των γυναικών που είναι αυτές οι ηρωίδες της διπλανής πόρτας που καμιά φορά μπορεί να προσπερνάμε και να μην δίνουμε σημασία,
01:09αλλά όταν ακούμε την ιστορία τους καταλαβαίνουμε τι σημαίνει να είσαι γυναίκα με ψυχή.
01:15Σε ευχαριστώ πάρα πολύ που είσαι εδώ παντελίτσα. Σε ευχαριστώ πάρα πολύ που θέλεις να μοιραστείς μαζί μας και με εμάς εδώ στο στούντιο, αλλά και με όλο τον κόσμο που ακούει αυτή τη δύναμη που έχεις μέσα σου.
01:27Σε ευχαριστώ Βίβιαν και εγώ από την ψυχή μου που μου με κάλεσε για να βγει προς το έξω.
01:33Για να βγει προς το έξω αυτή η δικιά σου αλήθεια.
01:36Αυτή η δικιά μου αλήθεια, ναι.
01:37Που νομίζω ότι ακούγοντάς την πολλές γυναίκες θα αισθανθούν και αυτές μέρος αυτής της αλήθειας,
01:42γιατί είναι ο αγώνας μιας γυναίκας που είναι μάνας, τεσσάρων παιδιών, τέσσερα παιδιά παντελίτσα, είσαι μητέρα παιδιού αμαία, το τέταρτο παιδί σου, και έχεις καθημερινά αυτόν τον αγώνα να βοηθήσεις το παιδί σου και εσένα και όλη την οικογένεια να ξεπεράσει τις καθημερινές δυσκολίες.
02:06Ναι, καθημερινά.
02:07Πριν όμως πούμε όλα αυτά, να ξεκινήσουμε λίγο μιλώντας για σένα για να σε γνωρίσουν και οι εκροάτριές μας και οι εκροατές μας, πού γεννήθηκες παντελίτσα?
02:17Εδώ λαμία γεννήθηκα και δομοκό κατοικούσα τα τελευταία χρόνια.
02:25Τα τελευταία 45 χρόνια.
02:2745 χρόνια στο δομοκό.
02:29Ναι, κάτοικος δομοκού.
02:32Εδώ παντρεύτηκες στη Λαμία?
02:33Δομοκό, επάνω.
02:34Οπότε η ζωή σου είναι ανάμεσα στη Λαμία και στο Δομοκό?
02:38Ναι, Λαμία και Δομοκό.
02:39Ναι, απλά μας καθιστά τώρα και ερχόμαστε Λαμία, λόγω του παιδιού για τις φυσιοθεραπείες μας και αυτά.
02:45Και έχεις τέσσερα παιδιά.
02:47Τέσσερα παιδάκια, ναι.
02:47Θες να μας πεις λίγο για τα παιδιάκια σου.
02:49Ναι, έχω τον μεγάλο τον Θοδωρή μου, ο οποίος είναι παντρεμένος στην Κύπρο και έχω δυο πανέμορφα εγκωνάκια.
02:56Τον Βασίλη μου, ο δεύτερος που είναι στα Κανάρια νησιά, μηχανικός, αεροσκαφών.
03:03Τη Φωτεινή που είναι, Θασσαλονίκη.
03:05Και τον Κωνσταντίνο μου, που είμαστε ένα μαζί με τον Κωνσταντίνο.
03:11Είναι αμαία.
03:13Πόσο χρόνο είναι ο Κωνσταντίνος?
03:14Είναι 18.
03:15Είναι 18 χρονών.
03:16Ναι.
03:17Και είμαστε 18 χρόνια αυτοκόλυτ.
03:19Δεν έχουμε χωρίς ούτε μέρα.
03:22Δεν σε φαίνομαι σε δύσκολη θέση να σε ρωτήσω κάποιες λεπτομέρειες ποιο ακριβώς είναι το πρόβλημα του παιδιού, γιατί ανήκει στην κατηγορία ΜΕΑ, τι πρόβλημα αντιμετωπίζει.
03:32Δεν έχω θέμα.
03:35Είναι από την προορότητα, από σπαστική τετραπηγία, συνέπεια εγκυφαλικής παράλυσης.
03:42Το οποίο, από την πρώτη μέρα, δεν έχουμε σταματήσει από νοσοκομεία.
03:48Γιατρούς, εξετάσεις.
03:50Γιατρούς, νοσοκομεία, σπίτι, ξαναπάλλη νοσοκομεία, δηλαδή η ζωή μας 18 χρόνια ήταν όλους στο νοσοκομείο από τον άλλο.
03:57Με χαμόγελο όπως το αντιμετωπίζεις, Παντελήτσα.
03:59Πάντα.
03:59Βλέπω αυτό το χαμόγελο και το φως στα μάτια σου.
04:02Πάντα με χαμόγελο.
04:04Ξέρεις, αυτός είναι και ο λόγος που ήθελα πολύ να το συζητήσουμε, ότι δυσκολία μεγάλη το τέταρτο παιδί σου.
04:10Αρκετά, ναι, γιατί ήταν ο τελευταίος, ναι.
04:13Αλλά παρόλα αυτά βλέπω ότι τη δύναμη σου δεν την έχεις χάσει.
04:17Όχι.
04:18Τι είναι αυτό που σου δίνει δύναμη, Παντελήτσα.
04:21Τα παιδιά μου, πρώτα απ' όλα τα παιδιά μου και ο σύντροφός μου παίρνουν αρκετή δύναμη από αυτά τα άτομα.
04:29Να πούμε εδώ ότι η Παντελήτσα προέρχεται από μονογονεϊκή οικογένεια και σύντροφός σου εννοείς τον άνθρωπο που ζείτε τα τελευταία δέκα χρόνια.
04:41Μαζί, αλλά παρόλα αυτά τα παιδιά σου, δηλαδή μόνοι σου.
04:44Τα μεγάλωσα μόνοι μου, ναι.
04:46Αυτό είναι το άλλο κομμάτι που ήθελα να τονίσουμε ότι μια γυναίκα που μεγαλώνει μόνοι της τέσσερα παιδιά, το ένα παιδί αμέα, εργαζόμενη βέβαια.
04:57Εννοείται, ναι. Εργαζόμενη, ναι. Είμαι βοηθός μου γύρω, στο θεραπευτήριο στο Δομοκό.
05:05Είναι σημαντικό που έχεις τη δουλειά σου, όπως.
05:07Ναι. Αλλά αυτή τη στιγμή δεν είμαι σαν ροτική. Δεν εργάζομαι.
05:14Και τώρα τα φέρνεις, είδες μόνη σου. Αντί να ρωτήσω εγώ, τα φέρνεις εσύ.
05:18Να πούμε ότι η Παντελήτσα αυτό που την κάνει ακόμα πιο δυνατή.
05:23Και θέλω να σου πω πραγματικά, σε ευχαριστώ που είσαι εδώ σήμερα.
05:26Γιατί δεν είναι εύκολο ένας άνθρωπος να μιλάει για τόσες δύσκολες πτυχές της ζωής του.
05:33Ότι πέρα από όλα αυτά, ότι είσαι μια γυναίκα που μεγάλωσε μόνη της στα παιδιά.
05:37Ότι είσαι μητέρα παιδιού αμαία.
05:40Και η ίδια τα τελευταία χρόνια βιώνεις και ήδη ένα μεγάλο πρόβλημα υγείας.
05:44Εδώ και ένα μισή χρόνο, ναι.
05:46Χειρουργήθηκα για σύραγκώδης αγκίωμα στο κεφάλι και μου έχει αφήσει την ημιπάρεση από την οριστότητα πλευρά.
05:56Και παρ' όλα αυτά παλεύω να είμαι όρθια.
06:00Να είσαι όρθια να χαμογελάς, να δίνεις αισιοδοξία γιατί είναι η όλη σου στάση που δίνεις αισιοδοξία.
06:06Συνεχίζουμε λοιπόν, συντονισμένοι όπως πάντα στα RFM 97,1 αλήθειες γυναικών.
06:18Και σήμερα στην εκπομπή δεν σας κρύβω ότι και εγώ έτσι νιώθω μια συγκίνηση.
06:25Ένα δέος, για σένα Παντελίτσα, η Παντελίτσα Ισβαρνιά είναι μαζί μας.
06:30Μια μητέρα τεσσάρων παιδιών, τα λέω λίγο μήπως κάποιοι συντονιστήκανε τώρα και κάποιες.
06:37Μεγαλώνεις ένα παιδί που έχει κινητικά προβλήματα.
06:42Ναι.
06:43Καλά το λέω Παντελίτσα, 18 χρονών το παιδί.
06:49Είσαι λοιπόν σε αυτόν τον δύσκολο κόσμο.
06:52Και είναι δύσκολος γιατί έχεις να αντιμετωπίσεις την καθημερινότητα,
06:57αλλά φαντάζομαι έχεις να αντιμετωπίσεις και λειτουργικά θέματα, το σχολείο, τους γιατρούς, τα νοσοκομεία.
07:03Πώς είναι η ζωή σε μια οικογένεια όταν υπάρχει ένα παιδί αμαία και μόνη σου μου έχεις πει Παντελίτσα όλο αυτό.
07:13Ναι. Είναι δύσκολα να έχεις ένα παιδί αμαία γιατί καταρχάς δεν μπορείς να βγεις να τον αφήσεις μόνο του, να πεις ότι κάπου θα πας.
07:25Καταρχάς δεν έχουμε ελευθερία πλέον να πω ότι θα πάω κάπου.
07:29Αναγκαστικά θα πρέπει να πάω μαζί με τον Κωνσταντίνο.
07:32Ποτέ μόνη μου.
07:33Γι' αυτό και είπες ότι είσαι αυτοκόλλητη.
07:35Ναι. Ναι. Μαζί.
07:38Όπου και να πάμε.
07:38Και αυτό είναι έτσι από τότε που γεννήθηκε μέχρι τώρα.
07:42Από τότε που γεννήθηκε, ναι.
07:44Ήταν εύκολο ή δύσκολο να το συνειδητοποιήσεις.
07:48Δηλαδή φαντάζομαι ότι εντάξει δεν ήταν η πρώτη Σουγέννα, ήταν η τέταρτη.
07:53Είχε συνηθίσει αλλιώς, αν υπάρχει συνήθεια στο πώς είναι να γεννιέται ένα παιδί,
07:56αλλά ήταν αλλιώς τα πράγματα.
07:58Ήξερε στην άλλη πλευρά.
08:00Και ξαφνικά συνειδητοποίησε όλο αυτό.
08:02Πώς ήταν τότε, πριν 18 χρόνια, Παντέλιτσα.
08:06Γιατί κακάταψε μετά πριν 18 χρόνια μπορεί να ήταν κοινοτροπή αλλιώς.
08:10Μπορεί ακόμα και η ιατρική να ήταν αλλιώς πάνω σε τέτοια θέματα.
08:13Ήταν η νοοτροπή, ήταν πάρα πολύ, δικά στον κόσμο.
08:17Ο ίδιος ο γονιός του, ο ίδιος ο μπαμπάς του, δεν ήθελε να το βγάζω έξω το παιδί.
08:23Δεν ήθελε, ντρεπόταν γιατί είχε ένα παιδάκι αμέα.
08:27Αισθανόταν ενοχές ότι φτύπτες εσείς γι' αυτό.
08:29Όχι, ντρεπόταν, δεν ήθελε γιατί το ήταν έτσι στο χωριό μαθημένοι,
08:33ότι ένα παιδί αμέα πρέπει να κάτσει μέσα, δεν πρέπει να βγει.
08:38Εγώ όμως αποφάσισα να χωρίσω για να μπορώ να βγάζω το παιδί μου έξω.
08:42Χωρίσες για αυτόν τον λόγο, πατέγετσα.
08:44Για αυτόν τον λόγο, ναι.
08:45Για να βγάζω τον Κωνσταντίνο έξω.
08:47Να μπορούμε να βγούμε, να πάμε στη θάλασσα, να πάμε πάντου, πάντου, σε όλα.
08:52Ενώ ο σύζυγός...
08:54Λυπόταν.
08:56Λυπόταν να βγάλει ένα παιδί αμέα έξω.
08:59Ήταν τα βλέμματα των ανθρώπων που κοιτούσαν τον Κωνσταντίνο και εσάς,
09:03που τον έκανε να αισθάνεται έτσι.
09:04Ναι.
09:06Το έχεις νιώσει αυτό, πατέγετσα, να σε κοιτάνε περίεργα.
09:08Πολλές φορές, πολλές φορές, ναι.
09:12Κοιτούσαν το παιδί περίεργα.
09:14Εντάξει, και πριν 18 χρόνια σε ένα χωριό, να λέμε την αλήθεια.
09:17Ήταν σε ένα χωριό και ακόμη και εδώ στη χαμία που κατεβαίναμε πολλές φορές,
09:21το κοιτούσαν περίεργα.
09:24Με λύπη, με λύπη, με συμβόνια.
09:27Άλλες φορές με λύπη, άλλες φορές περίεργα.
09:33Εσύ γι' αυτό πώς νιώθεις?
09:37Εγώ, να σου πω κάτι, νιώθω όσο και να το κοιτάνε το παιδί μου περίεργα
09:41και αυτά μια μάνα που έχει ένα αμέα, νιώθω ακόμη πιο πολύ περιφάνεια
09:45και πιο πολύ δύναμη για να μπορέσει να σταθώ, όρθι, να τον έχω καλά.
09:50Πρέπει πρώτα εγώ να είμαι καλά για να είναι και ο Κωνσταντίνος μετά.
09:53Κοίτα, η αλήθεια είναι ότι πήρες μια γενναία απόφαση,
09:55δηλαδή το να χωρίσεις για αυτόν τον λόγο.
09:56Είναι πολύ γενναία απόφαση.
09:58Και αυτό το κάνει η μάνα που βάζει το παιδί της προτεραιότητα.
10:03Πάνω πολλά τα παιδιά.
10:03Γιατί εσύ άλλαξες την προσωπική σου ζωή.
10:05Εννοείται.
10:06Βασικά, άλλαξες όλη σου τη ζωή του.
10:08Γιατί ένας χωρισμός είναι μεγάλη υπόθεση.
10:11Ε, ναι.
10:13Ήταν απόφαση για να μπορώ να είναι και ο Κωνσταντίνος στην κοινωνία έξω.
10:18Να μην είναι κλεισμένος μέσα σε ένα σπίτι.
10:21Ναι.
10:22Και είναι αυτό που το λέμε όλοι ότι δεν θέλουμε αυτόν τον αποκλεισμό για τα άτομα.
10:26Όχι, όχι, όχι.
10:27Δεν το θέλαμε τίποτα.
10:29Ειδικά αυτά που ζω και καθημερινά, δηλαδή που βουλεύουν κάποιους αμέα.
10:33Παντού.
10:36Κάποια κακομεταχείριση από μερικούς.
10:39Έχω δει πάρα πολλά.
10:41Και έτσι δεν ήθελα αυτό δικό μου το παιδί.
10:43Και ο ίδιος ο πατέρας του.
10:44Και δεν ήθελα κακοποίηση.
10:46Δηλαδή,
10:48μάλλον, λάθος το λέω,
10:51δεν ήθελα αυτό το ρατσισμό ακόμα και από τον ίδιο του πατέρα.
10:54Γιατί και ο πατέρας του δεν είναι.
10:56Εντάξει, έχεις πολύ τόλμη.
10:58Δηλαδή, πριν από 18 χρόνια,
11:01εντάξει, δεν είναι πριν από 50,
11:03είναι πριν από 18,
11:04ενώ ότι θα έπρεπε και τα μυαλά μας να είναι διαφορετικά.
11:08Αλλά για να εισπράττει ένας γονιός,
11:10να θέλει να κρύψει το παιδί του,
11:11να μην το βλέπει ο κόσμος,
11:13και ένας άλλος γονιός να δίνει αυτή τη μάχη
11:15για να βγει το παιδί προς τα έξω,
11:17εντάξει, δείχνει ότι η κοινωνία μας
11:19έχει ανάγκη από εκπαίδευση
11:21στο διαφορετικό.
11:23Δείχνει ότι όσα βήματα και αν φτάσουμε,
11:25δηλαδή εντάξει, σε μια εποχή που η τεχνολογία
11:27έχει τόση ανάπτυξη, έχουμε φτάσει
11:29να ταξιδεύουμε στον Άρη
11:30και να μην δεχόμαστε ένα άτομο
11:33διαφορετικό από εμάς να έχει
11:35την ίδια επαφή με την κοινωνία,
11:38δείχνει ότι έχουμε δουλειά να κάνουμε
11:39ακόμα. Και χαίρομαι που υπάρχουν
11:41άνθρωποι σαν και σένα που
11:43δεν λύγησαν, δηλαδή θα μπορούσες
11:46να πεις αφού το θέλει ο σύζυγός μου
11:48το κάνω και εγώ.
11:49Και να έχετε ένα παιδί κλεισμένο σε ένα σπίτι.
11:52Δεν γινόταν.
11:53Ο Κωνσταντίνος αυτό το ξέρει.
11:56Ναι.
11:58Το ξέρει, αλλά εντάξει
12:00δεν βγάζει στις αισθήματος
12:02ο Κωνσταντίνος, δεν λέει κάτι.
12:04Είναι δυνατός μάλλον.
12:07Άρα μιλάμε ότι
12:08είναι πολύ δύσκολο. Έχεις να αντιμετωπίσεις
12:11την κοινωνία, το πώς θα δεχτεί το παιδί,
12:13το πώς θα δεχτεί εσένα.
12:15Ναι. Έχεις δει ανθρώπους
12:17να απομακρύνονται από δίπλα σου
12:19γιατί δεν μπορούσαν
12:21να αντέξουν αυτό το ότι ήσουν
12:23αυτοκόλλητοι με τον Κωνσταντίνο και ότι υπήρχαν
12:25αυτά τα προβλήματα της καθημερινότητας.
12:28Από τον κύκλο μου όχι.
12:30Αυτό είναι πιδοφόρο.
12:32Ναι. Είμαστε ενωμένοι
12:33δηλαδή η οικογένειά μου και αυτά είμαστε ενωμένοι
12:35οι γονείς μου
12:37και τα αδέρφια μου.
12:39Έχεις δει ανθρώπους να σε στηρίζουν περισσότερο
12:41για αυτή σου την απόφαση
12:43να αλλάξεις τη ζωή σου
12:45για να είναι το παιδί σου στην κοινωνία.
12:49Και ναι και όχι.
12:51Ναι. Σου έχει αφήσει
12:54αυτό πίκρα μέσα σου. Αρκετή.
12:56Αρκετή πίκρα.
13:00Εντάξει ναι. Δύσκολο.
13:01Ναι.
13:04Είναι δύσκολο
13:05και αυτά που συζητάμε τώρα.
13:07Η αλήθεια είναι ότι πραγματικά
13:09Παντελίτσα αισθάνομαι και εγώ έτσι αυτό το θαυμασμό
13:11για σένα που τολμάζαν
13:13τα πίσω αυτά δεν τα κρατάς
13:15πίσω από μια πόρτα.
13:18Τόλμησες τότε να αλλάξεις
13:19τη ζωή σου. Δούλευες τότε
13:21είχες τη δουλειά σου. Ναι.
13:23Εντάξει είναι σημαντικό αυτό.
13:24Ναι. Γιατί αν δεν είχες δουλειά δεν ξέρω
13:25πόσο εύκολη θα ήταν αυτή η απόφαση.
13:27Θα ήταν δύσκολα.
13:28Θα ήταν δύσκολα.
13:29γι' αυτό λέμε ότι καμιά φορά πρέπει να επιλέγουμε να στεκόμαστε στα πόδια μας οι γυναίκες για να έχουμε τη δουλειά μας, την ανεξαρτησία μας, την οικονομική, να μπορούμε να παίρνουμε και τέτοιες αποφάσεις.
13:41Είναι τόλμη αυτό και που τα συζητάς εδώ μαζί μας όλα αυτά.
13:49Είναι δύσκολο λοιπόν το κοινωνικό περιβάλλον.
13:51Από θέμα τώρα να πάμε σε ένα άλλο κομμάτι.
13:53Από θέμα της υγείας.
13:55Το πώς το σύστημα υγείας της Ελλάδας βοηθάει μια οικογένεια, μια μητέρα μόνη με ένα παιδί αμαία.
14:05Έχεις διάθετη στήριξη από την πολιτεία ή πιστεύεις ότι χρειάζεται ενίσχυση.
14:11Δηλαδή πρέπει να βοηθηθούν περισσότερο οι οικογένειες.
14:13Ναι, πρέπει να βοηθηθούν οι αμαία που είναι οι οικογένειες πιο πολύ.
14:18Γιατί, να καταλάβετε ότι αυτά που φοράει ο Κωνσταντίνος για να σταθεί όρθιος, έστω να κάνει αυτά τα βήματα, είναι πανάκριβα.
14:29Κάνει βήματα ο Κωνσταντίνος.
14:30Ναι, τα οποία το κράτος μας τα χρουργεί μια φορά στα τέσσερις, στα τρία χρόνια.
14:37Εγώ έκανα ένα χειρουργείο του Κωνσταντίνου, μέσα σε ένα χρόνο κάναμε δύο χειρουργεία.
14:42Και έπρεπε αναγκαστικά τρεις φορές το χρόνο, μες το χρονίδιο χρόνο, να αλλάξω τους ανάρθικες.
14:51Κάτι που δεν το καλύπτει το ταμείο μας, το καλύπτει μια φορά στα τρία χρόνια.
14:57Και αν κάνει και μία και δύο και τρεις υπερβάσεις.
15:00Ναι, γιατί αλλάζει το παίρμα του παιδίου και αναγκαστικά αλλάζουμε και τους ανάρθικες.
15:06Ναι, μεγάλος αγώνας.
15:08Άρα η πολιτεία πρέπει να δει λίγο περισσότερο τα θέματα.
15:10Ναι, λίγο περισσότερο το θέμα τα...
15:13Και επίσης η πολιτεία πρέπει να δούμε γενικά και τα θέματα προσβασιμότητας.
15:18Εννοώ δηλαδή γιατί πόσο εύκολα ο Κωνσταντίνος μπορεί να πάει σε ένα χώρο.
15:24Έχουν όλοι οι χώροι.
15:26Όχι.
15:27Όχι.
15:28Δύσκολα.
15:28Δύσκολα, ε.
15:29Δύσκολα να βγούμε έξω.
15:31Ναι.
15:31Ειδικά να περπατήσουμε στα πεζοδρόμια και αυτά.
15:35Στους δρόμους, στα πεζοδρόμια, στα μαγαστιά, ε.
15:38Ε, και ειδικά που κλείνουν τις ράμπες.
15:42Υπάρχει ράμπα αμέα.
15:43Ναι.
15:44Και πάει και παρκάει ο άλλος.
15:46Αυτό είναι πάρα πολύ δύσκολο.
15:49Είναι σαν να μην μπορούμε να μπούμε στη θέση του Κωνσταντίνου και του κάθε Κωνσταντίνου.
15:54Να δούμε με τη δυσκολία που έχει στο να κινηθεί.
15:56Είναι σαν να μην αντιλαμβανόμαστε αυτή τη δυσκολία.
15:59Πολλοί που δεν το αντιλαμάνονται αυτό.
16:02Ότι αυτό που θεωρούμε δεδομένο εμείς και έτσι είναι, δεν είναι για τον άλλον.
16:06Ο Κωνσταντίνος νιώθει περίεργα όταν βλέπει αυτά τα βλέμματα,
16:13όταν βλέπει αυτή τη συμπεριφορά, όταν βιώνει αυτή τη διαφορετικότητα.
16:17Ή τον έχεις δυναμώσει εσύ με αυτή τη ψυχική σου δύναμη.
16:20Δεν τον νοιάζει κανέναν.
16:22Δεν τον νοιάζει, ε.
16:23Όχι, όχι. Έχει συνηθίσει.
16:27Έχει συνηθίσει και με τη...
16:29Δηλαδή, βλέπει ότι όπου και να πάμε θα πάμε παρέα, θα τον πάρω παρέα.
16:35Αν και είναι στην εφηβεία τώρα, γιατί αργήσαμε να μπούμε,
16:40κάπου έχει αρχίσει και αρνείται τώρα να πάμε κάπου.
16:42Δηλαδή, λέω, Κωνσταντίνη θα πάμε εκεί.
16:44Όχι, λέει, δεν έρχομαι, βαριέμαι.
16:47Βαριέται γιατί θέλει να κάνει κάτι άλλο ή γιατί φοβάται.
16:49Γιατί, όχι, θέλει να κάνει κάτι άλλο. Θέλει να κάνει το δικό του, ναι.
16:52Ναι.
16:53Άρα έχει και τις επιλογές του, ναι.
16:55Αλλά το καθημερινό μας είναι η φυσιοθεραπεία μας και αυτό.
16:59Όλα αυτά τα είχε καταφέρει με τον Κωνσταντίνο μέσα από την συζήτηση.
17:04Γιατί φαντάζομαι ότι όπως εσύ νιώθεις την πίκρα,
17:06θα αισθάνεται και ο Κωνσταντίνος κάποιες στιγμές
17:08που δεν είναι ίδιος με τους άλλους, που θα πονάει, που θα είναι στο νοσοκομείο.
17:14Όλα αυτά πώς τα διαχειρίζεστε με συζήτηση. Έχετε κάποιους ειδικούς που μιλάτε.
17:20Όχι, όχι. Μόνοι μας.
17:22Μόνοι σας.
17:23Εγώ με τον Κωνσταντίνο.
17:24Καθόμαστε κάτω, θα τα κουβετιάσουμε.
17:27Και όλα. Όσα χειρουργία κάναμε, εγώ με τον Κωνσταντίνο ήμασταν.
17:31Κρανες τα άλλους.
17:32Δίπλα αυτοκόλλητο, αυτό που είπες.
17:34Η αγάπη τα νικάει όλα αυτά, πατήριτσα.
17:38Η αγάπη.
17:40Έχεις λυγίσει ποτέ σε αυτά τα 18 χρόνια που να είπες γιατί να συμβεί σε μένα.
17:45Όχι.
17:47Όχι.
17:48Ούτε μια φορά.
17:49Όχι.
17:50Δεν λυγάω, γιατί αν θα λυγίσεις...
17:54Που παίρνεις όλη αυτή τη δύναμη.
17:57Τη δύναμη την παίρνω από τον Κωνσταντίνο πιο πολύ.
17:59Την παίρνω από τον Κωνσταντίνο.
18:02Γιατί, σου λέω, 18 χρόνια η ζωή μας ήταν από την πρώτη μέρα που γεννήθηκες στα νοσοκομεία.
18:09Τα πρώτα μας γεννήθηκες τα κάναμε στην Αγγλία.
18:11Και μετά έρθαμε στο σπίτι μας.
18:15Και μόλις ερχόμασταν σπίτι, είχαμε συνηθίσμενες ποδιά στις άσπρες.
18:19Μία μέρα στο σπίτι, δέκα στο νοσοκομείο.
18:21Αυτά ήταν τα πρώτα χρόνια η ζωή σας.
18:23Τα πρώτα χρόνια, ναι.
18:24Γολγοθάς.
18:25Αρκετός. Μεγάλος γολγοθάς.
18:28Όποιος δεν το ζήσει, δεν μπορεί να το καταλάβει.
18:33Σε όλα αυτά στηρίξε η πολιτεία οικονομικά.
18:38Γιατί φαντάζομαι ότι οι αυτούς δεν είναι πολλά έξοδο.
18:40Ναι, έξω όταν βγαίναμε στην Αγγλία, το κάιδε το ταμείο του Κωνσταντίνου.
18:45Κάιδε και την...
18:48Και την αεροπλάνο...
18:49Με το αεροπλάνο πηγαίναμε και με το νοσοκομείο εκεί, ναι.
18:55Που έμεναν στο νοσοκομείο όλες αυτές τις μέρες.
18:57Ναι, όλες οι επεμβάσεις και αυτά, γιατί...
18:59Τήγινε που καθίσαμε και τρεις μήνες.
19:00Σε νοσοκομείο.
19:01Ναι.
19:03Και τα κάλυπε όλα το ταμείο.
19:06Πάλλη καλά.
19:07Ναι.
19:08Πάλλη καλά.
19:09Το μόνο καλό.
19:10Το μόνο καλό.
19:11Κοιτάξτε, είναι μεγάλος ο δρόμος.
19:13Και άμα είσαι και έξω από το χωρό, μπορεί να φαντάζεσαι, μπορεί να βλέπεις μόνο την εικόνα.
19:17Γιατί ο Κωνσταντίνος κάνει βήματα κάποια επίσης, αλλά είναι και σε ένα πυρικό...
19:21Ναι.
19:22Σε ένα πυρικό καροτσάκι.
19:23Σε ένα πυρικό καροτσάκι.
19:26Εντάξει, είναι μεγάλος ο αγώνας.
19:28Αρκετά.
19:30Ο Κωνσταντίνος πώς αισθάνεται για όλο αυτό.
19:33Ο ίδιος έχει λυγίσει.
19:35Έχει πει γιατί.
19:37Όχι.
19:38Όχι, ε.
19:39Πότε δεν έχει πει γιατί σε εμένα.
19:46Το υπομένει και το διαχειρίζεται.
19:49Και κάθε χειρουργείο που περνώσαμε, γινόταν πιο δυνατός.
19:57Εντάξει.
19:58Γιατί τα χειρουργεία μας ήταν και επίπονα.
20:00Μπράβο και σε εσένα, μπράβο και στον Κωνσταντίνο.
20:03Ευχαριστώ.
20:03Τώρα πιστεύω καταλαβαίνουν οι ακροάτρες και οι ακροατές γιατί θέλαμε να έρθει η παντελίτσα σήμερα στην εκπομπή.
20:10Γιατί το να σου λέει μια μητέρα που έχει περάσει όλα αυτά, ότι δεν έχει αναρωτηθεί το γιατί.
20:16Ή ένα παιδί που βιώνει όλα αυτά, ότι δίνει τη μάχη του και παλεύει.
20:21Εντάξει, είναι μεγάλα μηνύματα.
20:24Πέρα από την αγάπη, που μάλλον υπάρχει πολύ μεταξύ σας, δίνετε μηνύματα και σε όλους.
20:30Ότι, εντάξει, η ζωή έχει δυσκολίες, αλλά άμα έχεις τη διάθεση μπορείς να τις νικήσεις.
20:35Και η ζωή συνεχίζεται, ναι.
20:37Και η ζωή συνεχίζεται.
20:40Και με τα καλά και με τα κακά.
20:42Ναι, εντάξει.
20:44Έτσι κι άλλως και η κάθε οικογένεια, να λέμε την αλήθεια, πέρα από τα παιδιά που είναι πολλές οικογένειες,
20:49δεν είναι εύκολη η ζωή, γιατί ο καθένας, η κάθε οικογένεια και ο καθένας μας έχει το δικό του σταυρό εντός εισαγωγικών.
20:57Ναι, ναι.
21:00Εντάξει, όταν βλέπεις ότι σε αυτές τις δυσκολίες υπάρχει τόση δύναμη, νομίζω ότι δεν δικαιούμαστε να παραπονιόμαστε για τα μικρά που συμβαίνουν στη ζωή.
21:06Όχι.
21:07Πρέπει να σκεφτόμαστε ότι το χειρότερο, ναι, και να παίρνουμε δύναμη και να προχωράμε.
21:12Ναι.
21:12Και μετά το μικρό μας διαφημιστικό και μουσικό διάλυσμα, συνεχίζουμε συντονισμένοι στα RFM 97,1
21:21Αλήθειες γυναικών.
21:24Εντάξει, με ακούτε και εμένα κάπως συγκινημένοι γιατί η αλήθεια είναι ότι η σημερινή εκπομπή είναι από αυτές τις εκπομπές που δώσαν την όθεση για να γίνει και αυτή η εκπομπή.
21:36Σε αυτή εδώ σήμερα την εκπομπή μιλάει μια γυναίκα και λέει την αλήθεια της, μια γυναίκα που δίνει αυτό το μήνυμα και ζωής και ελπίδας και θάρρους και δύναμης ψυχικής
21:50και είναι αυτό που θέλουμε να βγάζουμε.
21:54Δηλαδή, καμιά φορά εμείς οι άνθρωποι μένουμε πολύ στην εικόνα και στην ωραία εικόνα, στις φωτογραφίες, τη λάμψη, της εξωτερικής εμφάνισης
22:05και ξεχνάμε την ουσία της ψυχής, ξεχνάμε τη δύναμη που μπορεί να έχουμε μέσα μας, ξεχνάμε να βλέπουμε πιο βαθιά
22:14και γι' αυτό σήμερα θέλαμε να δώσουμε αυτό το μήνυμα.
22:17Ποια γυναίκα μπορεί να είναι το καλύτερο πρότυπο.
22:20Αυτή η γυναίκα που παλεύει καθημερινά, που είναι η ηρωίδα της διπλανής πόρτας, που προσπαθεί όσα και αν την έχουν βρει, όσες δυσκολίες, να μην σκύβει το κεφάλι και να λέει θα το περάσω και αυτό.
22:35Η Παντελίτσα Ισβαρνιά είναι μαζί μας σήμερα.
22:38Η μια μητέρα τεσσάρων παιδιών, μια μητέρα παιδιού αμαία, 18 χρόνια τώρα, η ίδια με προβλήματα υγείας που τα βιώνει
22:46και τις έχουν δημιουργήσει προβλήματα και στην καθημερινότητά της και παρόλα αυτά παραμένει δυνατή, χαμογελαστή και λέει ότι εγώ έχω να δώσω έναν αγώνα για το παιδί μου, για όλα μου τα παιδιά, για τη ζωή μου και προχωράω μπροστά.
23:02Υπάρχει καλύτερο μήνυμα, δεν υπάρχει Παντελίτσα.
23:05Όχι, δεν υπάρχει.
23:06Και τα λέμε αυτά για να τα ακούσουν όλοι οι άνθρωποι που μπορεί να έχουν τέτοια προβλήματα όπως έχεις και υγείας και να μεγαλώνουν ένα παιδί αμαία
23:15σε μια κοινωνία που δεν τα βλέπει ισότιμα, που δεν μπορεί να τα δει ισότιμα, που δεν μπορεί να δει ότι ένα άτομο με ειδικές ανάγκες
23:26έχει δικαίωμα στη ζωή να βγει έξω, να περπατήσει τη ζωή εννοώ με τις εμπειρίες, να ζήσει πράγματα και να μην είναι κλεισμένο στο σπίτι.
23:39Αυτό το έχεις βιώσει αρκετές φορές, μας το είπες και στην εκπομπή.
23:45Φαντάζομαι αυτή τη δύναμη ίσως να έχεις περάσει τον Κωνσταντίνο, γι' αυτό και δεν δίνει σημασία σε τέτοια πράγματα, αν έχει δει τα βλέμματά μας, αν έχει δει συμπεριφορές μας.
23:53Να πούμε ότι ο Κωνσταντίνος πηγαίνει σχολείο, γιατί 18 χρονών τα παιδιά συνεχίζουν το σχολείο.
24:01Σε ποιο σχολείο πηγαίνει?
24:02Πηγαίνει στο Ενεγήλ, στο νεοκλάδι.
24:05Στο νεοκλάδι.
24:06Ναι.
24:06Και έχει την εκπαίδευσή του, έχει την εκπαίδευσή του στο σπίτι, κάνετε φυσικοθεραπείες.
24:14Καθημερινά.
24:15Καθημερινά φυσικοθεραπείες.
24:16Αν μπορούσες να συνομιλήσεις με τον Υπουργό, με αυτούς που νομοθετούν, τι θα ζητούσες, Παντέλητσα, αυτή τη στιγμή και για τον Κωνσταντίνο, αλλά και για όλα τα παιδιά αμαία.
24:29Τι θα τους έλεγες να αλλάξουν, για να γίνει καλύτερη η ζωή ενός ανθρώπου που αντιμετωπίζει τέτοια προβλήματα.
24:36Να δικηγούνται πιο πολλές τις φυσικοθεραπείες μας. Δηλαδή, εμείς έφτασαμε 18 χρονών και τώρα η ειδική αγωγή έχει σταματήσει.
24:47Δεν μπορείς να σταματήσεις μια ειδική αγωγή σε ένα παιδάκι 18 χρονών. Δεν πάει να είναι αμαία.
24:53Ναι, γιατί τα παιδιά αμαία δεν έχουν ακόμα και στο σχολείο ηλικιακά, όπως είναι στο υπόλοιπο σχολείο.
24:58Ναι, δεν δικαιούμαστε. Η πάθησή μας, εμάς δεν δικαιούνται φυσικοθεραπείες και αυτά χρόνια.
25:03Ενώ τις χρειάζονται.
25:05Ναι. Αν δεν κάνουμε τις φυσικοθεραπείες μας, η πάθηση που έχουμε θα μαζευτεί σαν κουβαράκι.
25:11Και αναγκαστικά πρέπει καθημερινά να κάνουμε.
25:14Και πώς κάνετε τώρα φυσικοθεραπείες μόνοι σας? Δεν σας δισκαλύπτει.
25:18Όχι. Δεν σας δισκαλύπτει το τομείο.
25:22Για ένα διάστημα μας κάλυπτε πριν ένα μήνα έλειξε συγκεκριμένα και πήγαν να ανανεώσω, δεν έχει ανανεώθει ακόμη.
25:33Ίσως επειδή εισπλήσαμε τα 18, γι' αυτό.
25:38Μάλιστα. Σε ένα πρόβλημα που δεν θα λυθεί στα 18, δεν θα λυθεί ποτέ.
25:42Ποτέ.
25:43Άρα ίσως πρέπει όλοι να δούμε ξανά αυτό το πρόβλημα και να υπάρξουν υπαροχές.
25:48Έτσι ώστε ένας άνθρωπος αμαία, όχι μόνο, γιατί θα μεγαλώσει, θα ενηλικιωθεί και σύμφωνα με την όπως είναι στα σχολεία για αμαία, θα ενηλικιωθεί, θα είναι ένας ενήλικας λοιπόν που χρειάζεται πάλι αυτή τη στήριξη.
26:03Ναι. Πάλι τη φυσιοθεραπεία, την καθημερινή μας να τη χρειαστούμε.
26:08Δεν μπορείς ένα, ειδικά αυτή η πάθηση δεν μπορείς να την αφήσεις χωρίς φυσιοθεραπεία.
26:13Άρα νομίζω ότι πρέπει να στοχεύσουμε σε αυτό και οι σύλλογοι όλοι των αμαία να μαζευτούν και να κάνουν ένα αίτημα να αλλάξει το καθεστώς, όπως βλέπουμε, αμαία.
26:25Άρα το πρώτο είναι αυτό, να υπάρξουν τέτοιες παροχές ώστε να έχει πιο καλή ζωή.
26:31Να δημιουργηθεί όμορφα.
26:31Ναι.
26:33Το άλλο, το συζητάγαμε και στο διάλειμμα, το είπες και πριν, ότι να αλλάξουμε την προσβασιμότητα και εννοώ το πώς ένα άτομο αμαία θα κυκλοφορεί με το αμαξίδιό του,
26:43πιο καλά, γιατί και οι δρόμοι μας και τα πεζοδρόμια μας είπαμε δεν είναι αυτά που πρέπει.
26:49Ναι, δεν είναι, όχι, όχι.
26:50Άρα όταν κάνουμε σχεδιασμό πρέπει πάντα να έχουμε στο μυαλό μας...
26:53Ότι υπάρχουν και οι αμαία, γιατί και εμείς έχουμε δικαιώματα να βγούμε έξω, να μπορούμε να βγούμε να κυκλοφορήσουμε στο μοτά καροτσάκια μας με το αμαξίδιο.
27:03Φαντάζομαι, Παντελίτσα, ότι έχετε νιώσει ότι δεν μπορείτε να πάτε να δείτε σε κάποιους χώρους πράγματα, γιατί δεν έχουν πρόσβαση σε άτομα.
27:09Ναι, δεν έχουν πρόσβαση, ναι.
27:11Αυτός είναι ένα σχεδιασμός που χρειαζόμαστε πια παντού, ότι όλα τα δημόσια χτίρια, ακόμα και τα ιδιωτικά χτίρια, να έχουν πρόσβαση σε άτομα.
27:20Ναι, να έχουν αυτή την πρόσβαση. Να μπορούμε και εμείς να πάμε.
27:24Σωστά. Είναι το επόμενο που ζητάτε. Θέλω να σε ρωτήσω, Παντελίτσα, ότι έχεις αυτή την καλή σχέση με τον Κωνσταντίνο.
27:36Ο Κωνσταντίνος, φαντάζομαι, συζητάει το πώς νιώθει μαζί σου, λύνεται θέματα, προχωράται. Ποιο είναι το μεγαλύτερο άγχος σου, μεγαλώνοντας εσύ, μεγαλώνοντας ο Κωνσταντίνος.
27:47Το μεγαλύτερο άγχος μου είναι το ότι αν πάθω κάποια στιγμή κάτι, φύγω από τη ζωή, τι θα γίνει ο Κωνσταντίνος πίσω.
27:57Γιατί τα άλλα αδέρφια έχουν τη ζωή τους, έχουν τις οικογένειές τους. Ο Κωνσταντίνος, τι θα γίνει αυτό είναι.
28:06Όταν νόσησες και αρρώστησες εσύ ίδια, τότε αυτός ο φόβος φαντάζομαι μεγάλωσε περισσότερο.
28:12Πιο πολύ, ναι. Γιατί πας πιο κοντά στο θάνατο και κάπου τα σκέφτεσαι πιο έντονα.
28:22Νομίζω ότι αυτό το άγχος όλοι οι γονείς που μεγαλώνουν τα παιδιά τους, το έχουν, ότι τι θα γίνει αν κλείσουμε εμείς τα νάτια μας.
28:29Και κατά πόσο που εγώ έχω ένα παιδάκι αμέα πίσω, το τι θα γίνει πίσω.
28:34Γιατί τώρα υπάρχει το σχολείο που περνάει την...
28:37Περνάει, σωχριστώς το απόγευμα θα κάνουν τη φυσιοθεραπεία μας.
28:40Τι θα γίνει όμως μετά.
28:42Το μετά.
28:43Είναι αίτημα λοιπόν και δικός, όπως είναι των περισσότερων γονέων, το συζητάμε, ότι να υπάρξει μια δομή που να δέχεται τα παιδιά αφού ενηλικιωθούν και φύγουν από το σχολείο.
28:52Ναι.
28:54Γιατί αυτός ο φόβος είναι μεγάλος.
28:56Ναι. Και δεν είμαι μόνο εγώ. Είναι πολύ.
28:59Άρα νομίζω ότι πρέπει να βιαστούν οι πολιτικοί, οι αποφάσεις της πολιτείας, οι νόμοι, στο να σχεδιάσουν και την επόμενη μέρα του σχολείου.
29:12Καλά υπάρχουν τα σχολεία και μπράβο που υπάρχουν.
29:14Ναι, όσο είναι.
29:14Και τα ειδικά επαγγελματικά, γυμνάσαι και ηλίκια και όλες οι δομές που κρατάνε ένα παιδί μέχρι 22 χρονών, αν δεν κάνω λάθος, είναι παραπάνω.
29:23Ναι. Μέχρι εκεί πρέπει να αντιμάμαι καλά.
29:25Μετά όμως υπάρχει το μετά.
29:28Το μετά, ναι.
29:29Και τι κάνουμε μετά.
29:30Αλλιώς θα κλειστούν στο σπίτι.
29:31Αναγκαστικά μετά στο σπίτι.
29:32Δηλαδή κάνουμε μια προσπάθεια να φύγουν τα παιδιά από το σπίτι, τα φτάρουμε σε μια ηλικία και μετά ξαναλέμε...
29:37Όχι σαν να πάρει στο σπίτι, ναι.
29:39Οπότε αυτός είναι ο μεγάλος σας αγώνας και το μεγάλο άγχος τι θα γίνουν, ναι.
29:43Ναι.
29:45Κάτι, στο συζητάω με αρκετούς γονείς, έτσι, που έχουν παιδιά αμαία και είναι πραγματικά άγχος.
29:51Και όντως, και όταν έχει μάθει και το παιδί να έχει έναν άνθρωπο που το φροντίζει.
29:56Γιατί εσύ είσαι η μητέρα του, είσαι η φροντίστριά του.
29:59Ναι.
30:01Είστε πολλές ώρες μαζί, εκτός από τις ώρες που είναι σχολείο.
30:03Εκτός από τις ώρες που είναι σχολείο, ναι.
30:05Πώς νιώθει ο Κωνσταντίνος που πηγαίνει σχολείο.
30:08Του αρέσει πάρα πολύ.
30:09Του αρέσει πάρα πολύ.
30:11Γιατί κάνει πράγματα, γιατί και έχει φίλους.
30:13Είναι, κάνει πράγματα, έχει τους φίλους του.
30:17Και...
30:17Του αρέσει, δεν φύλα κάθε στο σπίτι.
30:22Έτσι, ναι.
30:23Είναι σημαντικό πράγμα που υπάρχει σχολείο και χαίρομαι που στην πόλη μας πια το κάθε σχολείο έχει βρει και το χώρο του.
30:29Όχι ότι δεν υπάρχουν ανάγκες, αλλά έχει βρει το χώρο του πια, γιατί παλαιότερα έχουμε ζήσει να συσταγάζονται το ειδικό δημοτικό μαζί με το ειδικό γυμνάσιο.
30:37Έχουν λυθεί αυτά πια.
30:39Το είχαμε.
30:39Χαιρόμαστε γι' αυτό.
30:41Χαιρόμαστε κάποια στιγμή και.
30:42Λίγο πριν τις εφτά και λίγο πριν τελειώσει η εκπομπή, η συγκίνηση παραμένει.
30:48Αλλά μαζί με τη συγκίνηση υπάρχει και αυτός ο σεβασμός, Παντελίτσα, προς εσένα, που τολμάς και είσαι εδώ σήμερα να μοιραστείς τη ζωή σου, να μοιραστείς την εμπειρία σου, να μοιραστείς αυτές τις δυσκολίες που έχεις βιώσει, αλλά που ποτέ δεν σε έχουν βάλει κάτω.
31:09Να μας δώσεις όλους εμάς ένα μήνυμα δύναμης, ένα μήνυμα ότι εντάξει η ζωή έχει δυσκολίες, αλλά αν μέσα μας πιστεύουμε ότι μπορούμε να νικήσουμε, μπορούμε να τραβήξουμε μπροστά.
31:23Γιατί εντάξει μπορεί να υπάρχουν και άνθρωποι που λυγίζουν, που κλαίνε, που κλείνονται, που καμιά φορά δεν θέλουν το παιδί τους να το βλέπουν που δεν είναι εντός εισαγωγικών, φυσιολογικό.
31:36Έχουμε ακούσει και τέτοιες περιπτώσεις. Εσύ όμως προσπαθείς και ο Κωνσταντίνος και εσύ να έχετε μια φυσιολογική ζωή.
31:47Εγώ δεν τον βλέπω ότι έχουμε κάποιο πρόβλημα, εγώ τον βλέπω σαν φυσιολογικό παιδί, όπως είχα τα άλλα γρήτα παιδιά μου, έτσι και ο Κωνσταντίνος.
31:55Και αυτό που θέλεις είναι ο Κωνσταντίνος να είναι χαρούμενος, φαντάζομαι.
31:58Εννοείται. Ποια μάνα δεν θέλει το παιδί της να είναι χαρούμενος.
32:00Το βλέπεις αυτό. Είναι ο Κωνσταντίνος χαρούμενος. Νιώθει έτσι. Γιατί είναι πολύ σημαντικό.
32:07Εσύ το θέλεις. Ο περίγερος το θέλει το σημασία. Έχει και πώς νιώθει ο Κωνσταντίνος.
32:11Ο Κωνσταντίνος νιώθει τη χαρά όταν κάνει πράγματα. Νιώθει τη χαρά που πάει σχολείο.
32:18Νιώθει τη χαρά που συζητάει μαζί σου. Θέλει να δοκιμάζει καινούργια πράγματα.
32:22Την νιώθει. Έχει χαρά που πάει και στο σχολείο και αυτά. Και πράγματα συνήθως και καινούργια που κάνουμε και πάλι πετάει στα συνήθως.
32:33Ονειρεύεται. Ναι.
32:34Πράγματα. Ναι.
32:36Τι θα ήθελε να κάνει μεγαλώνοντας. Κι άλλο.
32:39Γιατί είναι μεγάλο παιδί τώρα. Δεκαοχτώ χρονών είναι ένα παιδί που μπορεί να αποφασίσει τι θέλει στη ζωή.
32:46Του μπορεί να μοιραστεί σκέψεις. Πράγματα.
32:47Και όμως ακόμη δεν έχει υποφασίσει. Λέω Κωνσταντίνο μου τι θα κάνουμε όταν τελειώσουμε τα σχολείο και αυτά.
32:52Δεν ξέρω άμα.
32:54Θα πάμε ένα πανεπιστήμιο. Πού θα πάμε.
32:58Δεν ξέρω.
32:59Ποια είναι η αγαπημένη το έτσι ανασχόληση.
33:01Γιατί είναι και σε ένα σχολείο που έχουν και εργαστήρια.
33:03Έχουν. Βλέπουν με μια άλλη οπτική τη ζωή που είναι σημαντικό.
33:09Και αυτό και είναι σημαντικό και σε αυτά τα σχολεία να υπάρχουν εργαστήρια.
33:13Τα παιδιά να βλέπουν να έχουν συμμετοχή στο μάθημα.
33:16Δεν είναι μόνο να μιλάμε.
33:17Γι' αυτό και είναι ένα σχολείο που έχει εργαστήριο φαντάζομαι ζαχαροπλαστικής, μαγειρικής, όλα αυτά.
33:25Όχι. Επότε ξέρω από ό,τι μου είπε ο Κωνσταντίνος.
33:28Έχει υγειοπονίας.
33:30Ηλεκτρολογίας, από ό,τι μου έχει πει, και οικονομικά.
33:38Οικονομικά, ναι.
33:40Είναι οι κατευθύνσεις που μπορεί να έχουν και να επιλέξουν.
33:44Όλα του αρέσουν, αλλά σου λέγει η οπονία δεν μπορώ να σηκωθώ να πρέπει να σου σκέφτεται και αυτό το πράγμα.
33:52Ηλεκτρολογία, τα χεράκια του δεν πιάνουν να κάνει κινήσεις.
33:56Και αναγκαστικά πάμε στο οικονομικό.
34:00Έχει όμως αυτή τη χαρά και μοιράζεται και ίσως πρέπει να του δίνουμε ευκαιρίες να ανακαλύπτει.
34:07Να πούμε εδώ τώρα, για να το ξέρουν και οι ακροατές και οι ακροάτρες,
34:10ότι ο Κωνσταντίνος είναι το παιδί που είδαμε πρόσφατα στην παρέλαση με τη θέλησή του, με την επιθυμία του,
34:19να σηκωθεί από το καροτσάκι και να δείξει τα βήματα που έχει κάνει και την προσπάθεια που έχει κάνει όλα αυτά τα χρόνια.
34:26Ναι. Το ήθελε πάρα πολύ. Το ζητούσε, δηλαδή, τον προέδρι, πάρα πολύ και η κυρία Κουμπαράκη, η γυμνάστρια.
34:37Το σχολείο γυμνάστρια, ναι.
34:39Έρχεται, μου λέει, μια μέρα η μαμά θα κάνω παρέλαση.
34:43Ε, αν θες, αγόρι μου, κάνε.
34:46Και έτσι έγινε.
34:49Αποφάσισε να σηκωθεί.
34:50Και λέει, τον είχε πει η κυρία Κουμπαράκη, να σηκωθείς, Κωνσταντίνη, πώς θα νιώθεις, αν είσαι καλά και αυτά.
34:56Και λέει, εγώ δεν ήξερα καν ότι θα σηκωθεί.
35:02Φαντάζομαι ότι το ένιωσε εκείνη την ώρα και το έκανε, γιατί το ήθελε πολύ.
35:05Ναι, το ήθελε από μόνος του.
35:06Και του λέω μετά, γιατί το έκανες, Κωνσταντίνη, γιατί λοιπόν, πώς και σηκώθηκες, γιατί έμασταν χαμηλά για να τον πάρουμε.
35:13Τα είδα μετά από τα κανάλια.
35:16Μου λέει, ήθελα να σηκωθώ, μου λέει, να νιώσω κι εγώ, ένιωθα περήφανος εκείνη τη στιγμή που περνούσα παρέλαση.
35:23Και βλέποντας την εικόνα αυτή.
35:24Έστω και αυτά τα βήματα.
35:25Έστω και αυτά τα βήματα, είναι αυτό που ήθελε καταρχήν.
35:27Και εμάς είναι άθλος.
35:28Και οφείλουμε να το σεβαστούμε αυτό.
35:31Το ότι ήθελε να το κάνει αυτό, το έκανε, το προσπάθησε.
35:35Φαντάζομαι ήθελε να δώσει το δικό του μήνυμα.
35:38Και το μήνυμα που είδα κι εγώ από την εικόνα, δεν είναι μόνο η προσπάθεια που έκανε ο ίδιος.
35:42Μπορεί να κάνω λάθος.
35:43Αλλά αυτό που ένιωσα κι εγώ είναι ότι το ότι ένιωσε και ότι το κάνει μαζί με έναν φίλο του και ότι μοιράζονται κάτι.
35:51Θα δω ότι είναι σημαντικό κι αυτό.
35:53Γιατί είναι σαν μια ομάδα.
35:54Σαν μια ομάδα.
35:55Δηλαδή ότι τον στήριξε η καθηγητριά του, τα υπόλοιπα παιδιά που παίρνούσαν στην παρέλαση, το σχολείο του.
36:03Ένιωσε αυτή την ομαδικότητα και αυτή τη στήριξη και την αγάπη και από το σχολικό του περιβάλλον.
36:08Ναι.
36:08Υπάρχει πιο σημαντικό από αυτό.
36:09Όχι, όχι, όχι.
36:10Γιατί είναι όλα τα παιδιά.
36:11Ήταν μια γροθιά.
36:13Ειδικά εκείνη τη μέρα για να μπορέσουν συντόνιστον με τον Κωνσταντή.
36:16Και να πούμε εδώ ότι ο Κωνσταντήνος δεν το έκανε για να τον τραβήξουμε φωτογραφίες και να ασχοληθούμε μαζί του.
36:21Όχι, βέβαια.
36:21Το έκανε γιατί ήθελε να κάνει αυτό το βήμα.
36:24Ναι.
36:25Και αυτό είναι το σημαντικό.
36:26Ότι ένα νέο παιδί τόλμησε να κάνει αυτό που ήθελε.
36:31Ναι, ναι.
36:33Το ήθελε από μόνο του, ναι.
36:34Αυτό είναι το μεγάλο βήμα και μπράβο που τον ανθαρρύνατε όλοι.
36:37Και μπράβο και σε σένα Παντελίτσα, μπράβο και στο σχολείο, μπράβο και σε όλους τους ανθρώπους που στήριξαν αυτή την επιλογή του.
36:45Και φαντάζομαι με αυτά που συζητάμε τόσο η ώρα ότι αν ο Κωνσταντήνος δεν ήθελε να το κάνει δεν θα το έκανε.
36:50Εννοείται ότι δεν θα το έκανε γιατί ένα παιδί δηλαδή ότι ό,τι θέλει θα το κάνει, ό,τι δεν θέλει δεν θα το κάνει.
36:55Μπράβο, έχει αυτή τη δύναμη και αυτός μέσα του να επιλέγει, να κάνει αυτό που θέλει.
37:01Οπότε μας έδωσε ένα μήνυμα και ενότητας και προσπάθειας και το ότι πόσο το σχολείο μπορεί να βοηθήσει ένα άτομο με ειδικές ανάγκες να προχωρήσει.
37:14Και εύχομαι πάντα το σχολείο να δίνει αυτές τις δυνατότητες και πάντα η οικογένεια και οι μαμάδες και οι μπαμπάδες.
37:19Εσύ τώρα δεν ζεις αυτό και ο μπαμπάς να στηρίζει, αλλά το κάνει η μαμά μάλλον και για τους δύο.
37:27Και φαντάζομαι ότι έχεις και εσύ υποστηριχτικό περιβάλλον, όπως είπες στην αρχή, η οικογένειά σου, ο σύντροφός σου, που στηρίζουν αυτή σου την δύναμη.
37:38Αν τώρα γιατί φτάνουμε στο τέλος και πρέπει να κλείσουμε την εκπομπή, πέρασε ήδη μια ώρα, παντελίτσα.
37:45Τι μήνυμα θα έδινες σε όλες τις μανούλες που μεγαλώνουν παιδιά αμαία.
37:55Στις μανούλες πρώτα.
37:56Κουράγιο και δύναμη.
37:58Κουράγιο και δύναμη.
38:00Και σε όλους εμάς, τι μήνυμα θέλεις να μας δώσεις από όλο αυτό, από τη δικιά σου ζωή.
38:07Από τη δικιά μου ζωή.
38:09Ότι είμαστε όλοι οι ίδιοι.
38:13Είμαστε μια οικογένεια αμαία, μόνο νέικη.
38:16Είμαστε όλοι οι ίδιοι.
38:19Όλοι οι ίδιοι.
38:20Και όλοι έχουμε ανάγκη να ζήσουμε σε αυτή τη ζωή, με αξιοπρέπεια, με σεβασμό και με αγάπη.
38:25Ναι.
38:26Η αγάπη τελικά τα νικάει όλα, Παντελίτσα.
38:31Ναι.
38:32Η αγάπη, η πίστη, η θέληση, όλα αυτά.
38:36Έτσι, ναι.
38:37Η αγάπη λοιπόν μας έδωσε και αυτή τη δύναμη σήμερα, να είμαστε εδώ, Παντελίτσα.
38:42Η αγάπη δίνει και αυτή τη δύναμη σε σένα.
38:45Ό,τι δυσκολείς και να έχεις γνωρίσει, να προχωράς μπροστά.
38:50Ναι.
38:50Να σε ρωτήσω, τα άλλα σου τρία παιδιά, τι λένε για όλο αυτό.
38:55Δεν, για το...
38:57Για αυτή τη δύναμη που έχεις εσύ, τι λένε σε σένα.
39:01Για όλο αυτό που κάνεις με τον Κωνσταντίνο, για όλη αυτή τη μάχη που δίνεις, που φαντάζομαι την ίδια αγάπη.
39:05Τα έχω δίπλα τα παιδιά μου, με στηρίζουν σε ό,τι και αν χρειαστώ.
39:10Όσο ήταν κοντά, είμασταν μια βροθιά.
39:16Τώρα είναι μακριά, ναι.
39:18Είναι μακριά.
39:20Απλά με το τηλέφωνο με την κάμερα, μόνο έτσι θα μιλάμε.
39:23Έχετε την επαφή αυτή.
39:24Ναι, και ό,τι πρόβλημα και να έχουμε, θα το λύσουμε τηλεφωνικά.
39:29Έτσι, ναι.
39:29Δεν είμαστε μακριά.
39:30Και η αγάπη δεν έχει χιλιόμετρα.
39:32Όχι.
39:33Η αγάπη είναι στην καρδιά και μπορεί να ενώσει όλους εμάς τους ανθρώπους, όσο και αν απαίχουμε χιλιόμετρικά.
39:39Έτσι.
39:41Εγώ, Πατελίτσα, για άλλη μια φορά να σου πω σε ευχαριστώ που ήσουν εδώ, που είχες αυτή τη δύναμη και αυτή τη τόλμη να έρθεις να πεις τη δικιά σου αλήθεια.
39:49Να πεις την αλήθεια μιας γυναίκας που πατάει στα πόδια της, που έχει ουσία, που δίνει αυτό το μήνυμα της αγάπης και της προσφοράς.
39:58Και που δίνει και το μήνυμα ότι μπορούμε να αλλάξουμε προς το καλύτερο και να δώσουμε τις προϋποθέσεις στα άτομα που έχουν τις δυσκολίες τους να έχουν μια ισότιμη ζωή.
40:10Να είσαι πάντα έτσι δυνατή, χαμογελαστή.
40:12Ευχαριστώ.
40:13Να έχεις αυτή τη λάμψη μέσα σου και αυτό το φως και έτσι πάντα με τον Κωνσταντίνο να είστε μαζί αγαπημένοι και να μας δίνετε αυτή τη δύναμη σε όλους μας.
40:23Ευχαριστώ.
40:23Και ο Κωνσταντίνος να είναι πάντα έτσι δυνατός, γιατί έδωσε μήνυμα σε όλους μας.
40:29Το ξέρω.
40:29Και να είσαι περήφανη για αυτόν.
40:31Είμαι.
40:32Μπράβο.
40:32Και χαίρομαι.
40:33Και σας ευχαριστώ που με καλέσατε στην εκπομπή σας.
40:35Δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε διαφορετικά, γιατί θέλουμε αυτά τα μηνύματα να περνάμε μακριά από μόνο την εικόνα.
40:44Θέλουμε ουσία.
40:45Θέλουμε αυτή τη δύναμη της ψυχής και αυτή την καρδιά να δώσουμε.
40:49Και εσύ μας την έδωσες με τον καλύτερο τρόπο.
40:51Σε ευχαριστώ πολύ.
40:52Και εγώ σε ευχαριστώ Βίβια.
40:53Να είσαι καλά.
40:55Να είναι καλά ο Κωνσταντίνος.
40:56Να πω εδώ ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους και όλες εσάς που μας ακούσατε.
41:03Που φαντάζομαι ότι νιώσατε τα ίδια πράγματα που νιώσαμε κι εμείς εδώ.
41:07Και επειδή έρχεται και η Βδομάδα των Παθών και το Πάσχα και η Ανάσταση.
41:11Να δώσουμε μέσα από αυτή την εκπομπή αυτό το μήνυμα.
41:15Ότι μπορούμε να έχουμε Ανάσταση την ψυχή μας.
41:19Αρκεί να έχουμε αγάπη, πίστη και δύναμη.
41:22Να είστε καλά.
41:23Να έχετε ένα όμορφο απόγευμα Παρασκευής.
41:27Να έχουμε το φως στη ζωή μας που χρειαζόμαστε.
41:30Και πάλι θα είμαστε εδώ σε λίγες μέρες για άλλη μια εκπομπή.
41:34Αλήθειες γυναικών με αυτή τη δύναμη.
41:37Να είστε όλοι καλά.