Category
📺
TVTranscript
00:00รายการต่อปีนี้ เป็นรายการทั่วไป สามารถรับชมได้ทุกวัย
00:07เร็วเขาไป สามารถเกอร์
00:27เช้นตัวไปให้พร้อม
00:29ครับ
00:31แต่ง่ายบัง ตอนนี้พวกมันอยู่ที่ไหนกันอ่ะ
00:36ยังอยู่ที่บ้านสุกคุณหลาบครับ
00:38คุณมีนิจารย์น่าจะดื่นไม่หลุดแล้วครับ
00:40คุณยุมพู
00:44พี่ในกรรมจัดทำขึ้นเมื่อวันที่ 13 ทันวาคม
00:48พอสอ 2545
00:53แม่จัด
00:54ในที่สุดเราก็เจอพี่ในกรรมแล้วนะจ๊ะ
00:57มันจากพี่ในกรรมแล้วจับมา
01:00อิวะเน
01:02ที่มึงพาลูกมึงเข้ามาในชีเมตพี่ไก่สอน
01:06พอมึงต้องการหาพี่ในกรรมสบับนี้หรือไหม
01:09ใช่
01:10ทันทีที่ให้หงรู้ว่าคุณพ่อมนูลทำพี่ในกรรมยกสมบัติทั้งหมดให้ฉัน
01:16แล้วรู้ว่าซ่อนพี่ในกรรมมาที่บ้านหลังนี้
01:19ให้หงทำทุกอย่างเพื่อหาพี่ในกรรมสบับนี้
01:22ไปก็
01:24ยังแปลว่า
01:26พี่ห่งเข้ามาช่วยผมทำงานเดี่ยวต previous time
01:30พระหมายที่แถมจริงของคุณ
01:32คือพี่นายกรัมจอบนั้น rein
01:35ไม่ใช่gnac คุณสิง
01:38โฮ ..คุณสิง
01:39คุณสิยนไอ fajน้อยใจนะคะ
01:41ความเยี่ยขอธิบายก่อน
01:42ยาขอเอาหัวเป็นประกัน
01:44เพราะหมายที่ทริงจริงของยายห่ง
01:46ไม่ใช่สมบัติเงินทองของท่านมันูน
01:48แต่เต็อการหาพี่ในกรรม เพื่อช่วยพ่อกับแม่
01:51พ่อกับแม่
01:54เหมป์หงเป็นลูกของพ่อเอง
02:03เหมหงเข้าไม่ได้เป็นลูกของสิ้นใช้
02:10ที่หงป์ต้องรีบมาตามหาพี่ในกรรม
02:16เพราะหงต้องการไล attention คุณแมรนีจานออกจากบ้านหลังนี้
02:21คุณทรุก electoral คือสิ่งนึงคิดยิมเนี่ย ว่าถี่พ่อไกลสอดต้องเป็นบ้ามามากกว่า 21 วันเป็นพ่อไ億
02:26คุณ ที่В คุณอย่าปึ่งคุณซี่รายกัน
02:31คุณ !! คุณแมรน opticsงาจ
02:34เห็นตัวยังใกล้ใตโชนลอง ambassador
02:36ค thor
02:36หลานวิ코นะยังอย่ occurredเชิ้วเหมือน faut cam be w listeners
02:40คูณสิง
02:42คุณสิงเคยโดนรตวันดอกทรงโยนมาแล้ว
02:45รู้แล้วว่าลรตมันรายแรงแค่ไหน
02:47คุณสิงถาม Eva Nactions สิ
02:49ว่าเคยใช้วันดอกทรงโยนกับไกลสอ็ลแล้วะ
02:52ชิงั้นเจอ
02:53ไม่รีบใจ
02:55นอกจากแม่จะใช้วันอั immortal ав斤และ chapter กับผมแล้ว
02:58แม่ยังเคยใช้วั่นดอก τ carre Yaz โยนกับพ่อด้วยเหรอ
03:02จริง
03:04พี่อยากเชื่อเลย
03:06ว่าแมลที่ผมเขารบรัก
03:08จะใจไล้ได้ถึงเพียงนี้
03:10จริง
03:12ได้ดาย JUL dire ص ediyorum
03:14แม่ไม่ได้ทำทำด campe
03:15แม่ไม่ได้ทำ
03:16แล้วพี้ดเนี่ยกลัมเนี่ย
03:18ครงกำบันกับป่อไต้ขึ้นมานี่ล Ohh
03:20pastic absolument พอได้แล้วมันิจารณ
03:22วันนี้
03:25พี่จะพ้าเธอกับป้าจำปา
03:27ไปส่งตำรวจได้มือของพี่เอง
03:32อันที่...
03:33พี่ฟายสึงใช่นะ
03:41แก้วแบบกลักกู
03:45ไป
03:47ไป
03:49ไปสิ
03:53ไป
03:55ปะนี่...
04:00كل Thor
04:03มันนิ
04:08มันนี่ อย่างนี้
04:12ถ้าจะรู้ว่ามูลนั่นจะเข้ามาสิร้ abandoned capital
04:15ฟายกลมัน minha
04:17มันนี่ว่าน Inner agrees ถ้าfyมันนี่บ้านกั livelihood
04:20èij the
04:22ตัวนี่ ให้ไกลที่สุด พร้อมว่าตามหาเราให้เจอ อิมανิ
04:29อิมανิ จริง อิมะดี
04:31จะมามึงหยุดแทนเนื้อ
04:36ไป
04:37อิมะดี
04:39ไปก้า ชิคช่วย
04:43อิมะดี
04:45ไม่ ขอ
04:47ไปก้า คุณ
04:49อิมะดี
04:52- รีฮะ รีฟะ gown รีฟะWORLD. ฮัướง Heavy
04:56ปืนแฮิม
05:08อยู่ตรีนะสิ น่าว เหลาวี่ฉันพึงว่า วันนี้จะมีการจากขุณท่フ individual は สั資 Guerre
05:15- สissy & แม่ nightmare. วันนี้ ตลอกอำเรานพล y b
05:19เฮ้ย ในขาย
05:21ไม่ต้องไม่ปล่อยให้บางนี้ไปไหนหรอก
05:23อิจับป่า
05:28อ้าย อิจับป่า
05:33โอ้ย
05:34จับป่า จับป่า
05:45อิจับป่าตอนนี้เลย
05:47คุณท่าน นี่
05:49psychological
05:50ไม่เป็นหรอก
05:52อิจับป่า
05:53โอ้ย
05:55แม่ครับ
05:56แม่
05:57พอเธอครับ
05:59เพื่อสิทย์
06:05สิทย์
06:07ใช่ครับ
06:11ใช่กระศาลฉบับหนึ่งคือพี่ในกรรมของคุณปูมะลูน
06:13และผลตัว DNA นี้ไม่เคยอะไรครับนุ่งสิงใช้
06:15M&A นี้ ไม่เคยไรครับ รุ่งสินชัย
06:18มึงจำได้ไหม
06:21ที่มึงเคย
06:22พากูบี้ซื้อเสื้อในห้าง
06:28วันนั้นแหละ
06:30ที่กูได้รู้ว่ามึง
06:33เป็นโลกตาบอดสี
06:36เหมือนกู
06:38เหมือนพ่อผู้สม
06:40ผมคิดว่ารุ่งสินชัยเนี่ย
06:41น่าจะเข้ากับเสื้อสีเขียวครับ
06:43ก็เลยซื้อตัวนี้มาให้
06:45เออ เดี๋ยวนะคะคุณสิง เสื้อตัวนี้เนี่ย สีแดงนะคะ
06:50อ้าว
06:51เฮ้ย! นี่ผมแยกสีพลาดอีกแล้วหรือครับเนี่ย
06:54ผมคิดว่าเสื้อตัวนี้สีเขียวนะครับ
06:58พอบอกว่า
07:01โลกตาบอดสี
07:05มันเป็นโลก จังกรรมพันธ์ไว้
07:11สิง สิง
07:13สิงอย่าไปฟังพวกมัน latterล옥
07:17มันแต่ง бойก็หกขึ้นมาçãoๆ
07:20ตามออกสิไงๆ ก็เป็นกันได้
07:22อย่าไปฟังมันลSTALK
07:27มึงอยากมน้องนะ í � trails
07:30มึง forget ตัดข��들か 꼬บเลือกก็บ แต่ behaviors
07:33มึงมันมีสิ่งมาอยู่กับโลกก้
07:35ถ้ามึงมันใจว่ากูไม่มีสิ่งประยุงกันลูกมึง
07:39มึงก็ตอบกับกูมาดิ
07:41วันที่มึงกับไอ้ไก่สอนมีอะไรกันครั้งแรก
07:45ในงานเลี้ยงเมื่อเดือนทันวาคม
07:48ถ้าไอ้สิงมันไปรู้ไอ้ไก่สอนจริง
07:52แล้ว...
07:55แล้วทำไมมันถึงเกิดเดือนภุษภาคมวะ
08:04ก็กูค่อยค่อยขนาดไก่
08:07มึงไม่ต้องมาก้ออกกู
08:09กูไม่เชื่อมึงหรอก
08:12คมูเนี่ย
08:14ต้องแอร์พอเส้นผมของไอ้สิงม
08:17เตียบเทียบกับ DNA ของกู
08:23ไอ้สิง
08:26ถ้ามึงอยากรู้ว่ามึงเป็นลูกชายของใคร
08:29มึงก็อ่านดิ
08:33มึงก็อ่านเลย
08:35อ่านเลย
08:36สิงสิง...สิงสิงสิง
08:40สิงยา marginalized jakie wanna
08:43หลือแม่ของเรื่องดีเรื่อง Cad be
08:45สิงยา restriction
08:47สิงคือลูกแม่
08:49สิงไม่ต้องสดว่าไก่เป็นพ่อเนี่ย
08:51หน้า
09:07ผมไม่เคยกลัวความจริงอยู่แล้วครับ
09:12จริง ยา ยา ยา ยา ยา ยา ลูก
09:19ผลการตรวจความสำคัญหางสายเลือก
09:24ห่วงนายสินชัยบุญนาคำ
09:28กับนายสิงหนะสีเสนี
09:30ความน่าจะเป็นบีดา 99.99%
09:50ผมคือลูกชายของรุ่งสินชัยจริง ๆ
09:53และนี่ก็คือความรับที่นังมะนีจะพยายักปกปิดมาตลอด 20 กว่าปี
10:04เห็มหง เป็นลูกของไกลสอนกับวันดี
10:07คุณสิง เป็นลูกของมะนีจรรค ไกลสินชัย
10:11ไม่ ไม่จริง ไม่จริง
10:16กู กูไม่เคยนอนไกลขวาขี้เลือน
10:19สิ่ง สิ่งคือลูกของพ่อใกลสอนหรือลูก
10:25ไม่จัดไหม ไป
10:27ไป
10:33ตำรวจมาแล้ว
10:35คุณจะสรภาพความจริงหรือปฏิเศษเนี่ย
10:38คุณก็บอกตำรวจเลยค่ะ
10:50แม่
10:53แม่คือผู้หญิงที่ผมรักมากที่สุด
10:59จนถึงตอนนี้
11:01ความรักของผมก็ยังเหมือนเดิม
11:06แม่ยังรัก
11:08เพราะไม่เห็นว่าผมเป็นลูก
11:12คุณตามที่ผมขอเธอนะครับ
11:14ขอเธอนะครับ
11:18มอบตัว
11:20เพราะสรภาพกับตำรวจซะ
11:24จนใช้ความผิดของตัวเอง
11:29เพราะว่าตอนจากนี้จะเกิดอะไรขึ้นเนี่ย
11:32ผมจะย่วงข้างแม่เองนะครับ
11:44อีก
12:14มูล เปล่าไทยดิ
12:44คุณมันูน ความชื่อเรื่องกรณ์แห่งกรรมที่ฉันยึตถือมาตลอด
12:48มันจริงแท้ไม่มีวันเปลี่ยน
12:51ใครทำกรรรมอย่างไรก็ย่มได้ผลกรรมอย่างนั้น
12:54วันนี้หนังบันนี้จันรนกับหลังจำป yük
12:56พวกมันกับมันจะได้รับโทษที่ตัวเองก่อแล้ว
12:59ความจริงทั้งหมดเปิดเผย
13:01ลูกหลายของเรากำลังจะได้มีความสุขกันแล้วนะคุณมนูล
13:18ทุกคนหาที่หลบ
13:19เฮ้ย!
13:20เฮ้ย!
13:21เฮ้ย!
13:22เฮ้ย!
13:23เฮ้ย!
13:24เฮ้ย!
13:25เฮ้ย!
13:26เฮ้ย!
13:27เฮ้ย!
13:28เฮ้ย!
13:29เฮ้ย!
13:30เฮ้ย!
13:31เฮ้ย!
13:32เฮ้ย!
13:33เฮ้ย!
13:34เฮ้ย!
13:35เฮ้ย!
13:36เฮ้ย!
13:37เฮ้ย!
13:38เฮ้ย!
13:39เฮ้ย!
13:40เฮ้ย!
13:41เฮ้ย!
13:42เฮ้ย!
13:43เฮ้ย!
13:44เฮ้ย!
13:45เฮ้ย!
13:46เฮ้ย!
13:47เฮ้ย!
13:48เฮ้ย!
13:49เฮ้ย!
13:50เฮ้ย!
13:51เฮ้ย!
13:52เฮ้ย!
13:53เฮ้ย!
13:54เฮ้ย!
13:55เฮ้ย!
13:56นี่ไปด้วยครับ สุนทวงจุมภูให้มาช่วย
13:59ไป แม่ไป ไป
14:00เฮ้ย แม่
14:02แม่ อย่าไป
14:03วันนี้
14:04อย่านี้นะ
14:13แม่
14:17แม่
14:19แม่
14:47แม่
14:48- มากับ... คุณเจ๋ง... มา... คุณเจ๋ง...
14:52- ไป... มาครับ... คุณเจ๋งครับ... คุณเจ๋งครับ...
14:55- ไป... ไป... ไป... ไป...
14:58- คุณเจ๋งครับ... คุณเจ๋งครับ... คุณเจ๋ง...
15:03- แม่... แม่... แม่... แม่... แม่... แม่... แม่...
15:24ไอ้ลูกนอกของจมภูนี่มันเก่ง จริง ๆ เลยนะ
15:28ถ้ามีเก่ง ก็อยู่กับคุณพ่อไม่ได้
15:33แล้วไปกันดีกว่าค่ะดาน ยังมีเรื่องสนุกสนุกร้อยที่ทำอีกเยอะเลย
15:39รับรองเลยว่า ทั้งสิ่มแล้วก็อีหง จะต้องจดจำชื่อพวงสมภูไปจนวันตาย
16:03คุณหมอค่ะ แม่จะเป็นยังไงบ้างค่ะ อืม กระสุนอ่ะ ไม่ได้ฝังในนะ
16:18คุณหมอค่ะ แม่จะเป็นยังไงบ้างค่ะ อืม กระสุนอ่ะ ไม่ได้ฝังในนะ
16:32ตอนนี้หมอทำแผลให้แล้ว แต่ว่าคนค่ายในยังหายใจเองไม่ได้
16:37ก็เรืองสวมเครื่องช่วยหายใจเอาไว้
16:39ว่าทางที่ดีเนี่ย คุณน่าจะรีบพาไปรักษา
16:42ขอบคุณหมอมากเลยค่ะที่มาช่วย
16:47ไปส่งคุณหมอได้สิ
16:51ไปครับหมอ
16:52ขอบคุณหมออีกครั้งนะคะ เดี๋ยวเรื่องค่าใช้จ่าย
17:07เลยค่ะคุณพ่อจะจัดการให้ค่ะ
17:11ครับ
17:12คุณป่าไม่ต้องกังวลไปนะคะ
17:20หมอกับพยาบาลเป็นคนของคุณพ่อ
17:23ไว้ใจได้ค่ะ
17:25ส่วนที่นี่เอง ก็เป็นที่ของคุณพ่อเหมือนกัน
17:29รับรองว่า จะไม่มีใครหากคุณป่ากับเยี่ย์จำป่าเจอ
17:36หรือชนพู
17:39ป่าอยากป่าแม้เป็นรักษา
17:41ป่า หรือชอมโพ ช่วยป่าgendearnos
17:44ถ้าเกิดว่ารักษาในประเทศ
17:48คุณป่าจะถูกจับนะคะ
17:51แต่ถ้าเกิดว่ายีออกนอกประเทศได้
17:54ทั้งคุณป่า
17:57แล้วก็ใหญ่จำป่า
18:00ก็จะรอบใดกันถึงพวก
18:05หรือชอมโพ
18:08ช่วยป่าหน่อยนะ
18:10ให้ป๊าทำอะไรก็ได้ให้ป๊ายอมงานๆเลย
18:14ขอให้แมะป๊าได้รักษาตัว
18:17ได้หายขึ้นเป็นปกตินะน suggestion
18:21ใจยันๆนะคะคุณป๊า
18:24คุณป๊าดีกับชมผู้มาตลอดเลย
18:27ยังไงชมผู้ก็ต้องช่วยคุณป๊าอยู่แล้วค่ะ
18:32ต่อ
18:34ชมผู้มีข้อแรกเปลี่ยนเก็กๆ
18:38อยู่ข้อหนึ่ง
18:40อยู่ที่คุ้งป้าแล้วล่ะค่ะ
18:44มันจะทำหนังไม่ทำ
18:47ไม่มันจริง
18:55ข้าประเจ้าทั้งหลายขอออกทิดส่วนบุญส่วนกุศลที่ได้จากการใส่บาทในวันนี้
19:14ให้กับพ่อแม่พี่น้อง
19:16อูยาตายาย
19:18ยาตสนิทมิสหาย
19:20และเจ้ากรรมในเวนทั้งหลาย
19:23รวมจะถึงวิญญาณของนายมันูนคถีสน элемายЕТ
19:27พ่อของข้าประเจ้า
19:29คุณมันูน ในที่สุดชั้นก็ได้เห็นภาพนี้
19:33กลายสอนหนูวันดีและเห็บอหง
19:36ได้กลับมาใช้ชีวิตด้วยกัน
19:38ตอนนี้ความจริงทุกอย่างเปิดเผยแล้วนะ 말씀을
19:43สมบัติทั้งหมดเป็นของหนูวันดี
19:46ตามที่คุณเขียนเอาไว้ในพี่ таким
19:48ฉันมีความสุขมากจริงๆ คุณมนูล
19:52นี่ละนะ ที่เขาว่า
19:54ความสุขไหนเลย
19:56จะสุขเท่ากับการได้เห็นคนในครอบครัว
19:59ได้อยู่ด้วยกันพร้อมหน้า พร้อมตา
20:04แล้วเริ่มโรงานน้ำพิกเราจะเอาอย่างไรกันดี
20:07แล้วจะเปลี่ยนเป็นโรงานน้ำพิกแม้วันดีกันเลยดีมะ
20:11เอ๊ย น้างบ้าน พูดอะไรอย่างนั้นดิ
20:13มันใช่เวลามาถามเรื่องนี้ที่ไหนแล้ว
20:15คนก็พึกผ่านกว่าเป็นความแต่กันมา
20:20ไม่เป็นไร боль bokค่ะแม่แก้ว
20:22คือจริงๆ ผมมือก็ตั้งใจจะปรึกษาวั Casey หวันกับหงเมื่อกัน กันค่อย
20:26หงว่าเราต้องปรึกษาธานายค่ะ
20:28ทางเรื่องพี่นายกรรมของปูง
20:30และเรื่องที่พ่อจทร้าเบยน สมณฎกับคุณมีเนีจรร
20:32คงต้องให้ทนายเนี่ย เป็นคนตำเนินกัน
20:34อืม...ก็...
20:39เฮ้ย สิง...
20:40มึงสิง...กำพระจักรงพักแล้วค่ะ
21:03คุณสิงเป็นยังไงบ้างคะ?
21:04ตำรวจเจอคุณมันีจานกับยายจำป่ายัง
21:08ยังเลยครับ
21:10ตำรวจบอกว่ากำลังเล่งสื่อผ้าอยู่
21:12เพราะว่าตอนนี้ตำรวจเองก็ยังไม่แน่ใจ
21:14ว่าใครที่เป็นคนมาช่วยแม่กับยายไป
21:17โอ๊ย คุณสิง...
21:19ปืนครบมือขนาดนั้นอ่ะ
21:21ลูกน้องอีพวงชมพูแน่ ๆ
21:24และฉันว่าตอนนี้นะ
21:26ออกตะเข็บชายแดนไปแล้วล่ะ
21:28โอ๊ย นางบ้าน
21:29ไม่ต้องพูดเลยพูดมากจริง
21:32คุณสิงค้า
21:34อย่างไรก็ขอให้เจอมานีจานกับนางจำป่าเร็วๆนะคะ
21:37เมื่อว่านางจำป่ามันโดนยิ่งอ่ะ
21:40ไม่รู้ว่าเป็นยังไงบ้าง
21:41ถ้าตำรวจเจอตัว...
21:43อย่างน้อยมันจะได้รักษาตัว
21:48ขอบคุณนะครับย้าแก้ว
21:51ผมมีเรื่องจะคุยกับพ่อนะครับ
21:54ผมมีเรื่องจะคุยกับคุณไกรศอนนะครับ
22:03หือ
22:10คุณไกรศอนอะไรกันลูก
22:13right ehrlichคุณ citr
22:15べนเดินแล้ว
22:17Harvard
22:17แต่ว่าผมไม่ใช่ลูกแท้…
22:20เราก็ไม่ใช่หลานของคุณยาบุงหาด้วย
22:27คุณแม่อยากให้คุณสิ่งเรียกว่ายาเหมือนเดิมใช่ไหมคะ
22:35แม่
22:36ก็ทยังนับถือพ่อ นับถือยาอยู่
22:40ก็เรียกพ่อ เรียกยาเหมือนเดิมเหมือนแหละ
22:45แต่เรื่องที่มนีจันร์ก็ทำผิดทำอะไรไปนั้น
22:49มันไม่ใช่ความผิดของลูก
22:51อืม อืม
22:55ยังไงลูกก็ยังเป็นลูกของพ่อ
22:58แล้วก็จะเป็นอย่างนี้ตลอดไปนะ
23:09อืม
23:16อาตรี
23:17ครับ
23:18นั่นจะขนกระเป๋าใครไปไหนนะ
23:21กระเป๋าเสื้อผ้าเข้าของคุณสิ่งนะครับ
23:24คุณสิ่งจะย้ายออกไปแล้วครับคุณกายสอน
23:26ช่วยห้ามทีสิครับ
23:27ผมห้ามแล้วแต่ว่าคุณสิ่งไม่ฟังผมเลย
23:31คุณสิ่งคะ
23:32คุณสิ่งจะยายออกไปทำไมนะคะ
23:35บ้านหลังนี้คือบ้านของหง
23:38หงควรจะได้ใช้ชีวิตในบ้านหลังนี้
23:40ได้ใช้ชีวิตกับย้าเห็นขอเพาะไกสร
23:43แต่หงกับประวัรณดีก็ถูกแม่ผมโกง
23:46ถูกผมขโมยชีวิตไปยี่สิบก่ 오래ปี
23:49หงกับประวันดีควรจะย้ายเข慢慢อยู่ในบ้านของตัวยังให้เร็วที่สุดครับ
23:53คุณสิงค่ะ
23:58ยายว่าเรื่องย้ายออกนี่ ค่อยๆคุยกันดีกว่านะคะ
24:01บ้านหลังนี้ก็ออกใหญ่โต
24:03ห้องหับ ก็มากมาย
24:05ถ้าคุณสิงจะอยู่ต่อ ยายมั่นใจค่ะว่า ไม่มีใครว่าอะไรแน่นอน
24:10ทุกคนจะดีใจด้วยซ้ำ
24:15แต่ว่าผมล่าใหญ่ใจครับเย็กแก้ว
24:18ผมได้ใช้ชีวิตสุขสบาย
24:21ได้เรียนโรงเรียนดี ๆ มีเงินใช้ไม่ขาดมือ
24:25แต่ผมกลับไม่เคยรู้เลยว่าตอนที่ผมมีความสุขเนี่ย
24:29ยากกับพ่อของผมกลับถูกแม่ทำร้ายมาตลอด
24:32เป้า วัล ดี ก็ ต้อง ถูก ผลัด ๆ ก จาก คน ที่ รัก
24:36ผมก็ ไม่เคย ได้ ใช้ เงินของ ฤุแล ก strap ๆ ตัว ย่า ตัว ยัง เลย ศัก บาท
24:44ผม ขอ ร้อง นะครับ
24:48เวีย ห้าม ผม เลย นะครับ
24:50ให้ ผม ได้ aye ชด ใช้ ให้ กับ ทุก คน เหม นะครับ
24:53าผม อยู่ ที่ นี้ เหือนี่
24:58ผม คง ใช้ ชีวิต ต่อไป ไม่ได้
24:59ตลอด
25:10สิ่งลูก
25:13เอาเป็นว่าพ่อ
25:14เขารบการตัดสิ่งใจของลูกนะ
25:18แต่อย่าลืมนะว่า
25:19สิ่งยังไงก็เป็นลูกพ่อ
25:21และที่นี่ก็เป็นบ้านของสิ่งเอง
25:24สบายใจเมื่อไรก็กลับมา
25:29ที่นี่ยินนี้ต้องรับเสมอลูก
25:36แล้วคุณสิ่งจะยายไปอยู่ที่ไหนคะ
25:38คุณสิ่งให้ผมหากห้องเช้าไว้ให้เรียบร้อยละครับ
25:43งั้นเดี๋ยวป่าจะไปช่วยขนของ
25:45แล้วก็ทำความสะอาดให้ด้วยนะคะ
25:47หยุด
25:48ห้างไปจีเสกค่ะคุณสิ่ง
25:54ต่อสวัสดี
26:18ปังนี้ก่ะ
26:30มาละค่ะ มาละค่ะ
26:32มันนิดเดียว
26:33นี่
26:35อุ๊ย
26:38ขวนละค่ะ
26:39นี่ครับ
26:40นี่
26:42อุ๊ย
26:43อุ๊ย
26:44อุ๊ย
26:46จัก
26:47บาย
26:52ที่นี่
26:53มัน
26:54มัน
26:55มันจะเล็กไปไหม
26:58คือให้พ่อหาไค้ด์ вокруг pul do
27:00เอาที่มันมีห้องรับแค่ห้องพรวมเป็นส่vious
27:02ไม่เป็นไรครับพ่อ
27:03ผมอยู่ได้ครับ
27:06spotted
27:06เห็นไหมครับ มันไม่ไกลยเลยครับ
27:09บอกให้มีต้องตามมา ก็ไม่เชื่อผม
27:11เกิด
27:17คุณสิ่งคะ ฉันไม่เริ่มจะคุยด้วย
27:20เดี๋ยวกับหนึ่งได้ไหมครับ เดี๋ยวผมขอเอาขอไปเก็บในห้องก่อน
27:25ไม่ได้ค่ะ ต้องคุยตอนนี้เท่านั้น
27:27เออ คุยกันดีๆนะลูก
27:30เอา
27:47ถ้าผมจะมาพูดให้ผมย้ายกลับปีอยู่บ้านเหมือนเดิม
27:52ผมไม่ต้องพูดนะคะ ผมตัดสินใจแล้ว
27:57ตัดสินใจแล้วก็เปลี่ยนใจได้ค่ะ
28:01คุณอยู่กับพ่อไกลสอน อยู่กับย่ามาตั้ง 20 กว่าปี
28:05คุณจะไม่ทิ้งพวกท่านแบบนี้ คุณไม่สงสารพวกท่านบ้างเลยเหรอ
28:09ผมไม่ได้ทิ้ง ผมตั้งใจจะกลับไปเยี่ยมพวกท่านอยู่แล้ว
28:15เพราะว่าผมอยู่ที่บ้านนั้นต่อไม่ได้จริงๆ ขอ
28:19เพราะว่าผม
28:20พ่อกับส่อนแล้วนะก็คุณญ่านี่คือคนที่ผมรัก
28:23แต่ว่าแม่ผมกลับทำ ل้ายทุกคน
28:28คงงงว่ามาเป็นผม ดูสิครับ
28:30คงว่าผมจะสามารถอาสายอยู่ในบ้านผมพวกท่านได้จริงๆ ซิ ethnicity
28:34คุณก็ตามมาเป็นฉันหลุบ้าง strate
28:37คุณเคยคิดบ้างมั้ยว่าฉัน�stellenộ合 establishment
28:39ฉันจะต้องเสียใจมากแค่ไหนที่อยู่คุณมาออกจากบ้านไป
28:43คุณทำเหมือนเกือว่าฉันกับไม่ชีวิตคุณไม่เหมือนเดิมนะ
28:46ใช่
28:51มันไม่เหมือนเดิม
28:53มันจะเหมือนเดิมได้ยังไงผม
28:56แม่ผมแย่งพ่อไก่สอนมาจากป่าวันดี
28:59แล้วตัวผมก็ไม่ใช่ลูกแท้ๆของพ่อไก่สอน
29:02ยิ่งผมอยู่ในบ้านนานนานเท่าไหร่
29:05ผมก็ยิ่งรู้สึกผิดมากเท่านั้นล่ะหง
29:09สิง!
29:10เธอร้ออะไรกัน
29:12เสียงดังไปถึงปากซอ้ายโน่น
29:15ไอ้สิง
29:16ทำไรลูกกzanเนี่ย
29:18หง
29:19รองไห้ทำไมลูก
29:21พ่อ
29:22พ่อพูรกับลูกพ่อดีดีหน่อยสิ
29:25الص่ะ
29:25เร homepage ทำไมพึงมากันจ๊ะ
29:27หงโทรหาด้感じนานเลยนะ
29:29ลูก
29:29นี่ก็ lewที่สุดแล้วลูก
29:31ว่啊 ทำไง
29:33เธอร้ออะไรกัน
29:35ร้องให้เป็นเด็กทั้งคู่เลยเนี่ย
29:37หรือว่าไม่รักกันแล้ว ฮะ
29:45จะกูพาพ่อกูมาเจอทุกคนที่เนี่ยวันนี้
29:52กู...
29:54ตั้งใจจะคุยเรื่องสิงบ้าน่ะ
29:59เรื่องที่สิงเป็นลูกไอ้สิงชัยเนี่ยนะ
30:02เรื่องนี้
30:04ปูกในสิงชัยเนี่ยคุยกันมานาแล้ว
30:07hehe
30:11ใครจำได้บ้าง ว่าตอนที่ปู
30:12เคยดูดวงคุณสิงกับ...
30:14เห็นผงมาน่ะ
30:16จำได้ครับ
30:17อ๋อ...แสดงว่า...
30:19ตอนนั้น
30:20ตอนนั้น รุ่งสิงชัยกับปูอยากรู้เดินเกิดของคุณสิงงั้นเหรือนครับ
30:22ก็ใช่น่ะสิ
30:25masukers
30:28แห leverage
30:30สิงเนี่ยเกิดเดือนภитภาคม
30:32ตัว DNA
30:34แต่ว่าก็มาถูกอิมมนีจันร์มันทำร้าย
30:38มันก็เลยไม่มีโอกาสได้ไปเล่าความจริงเรื่องนี้ให้ใครเขาฟังน่ะ
30:46เรื่องนี้ป่ามีหลักฐานให้คุณสิงดูนะคะ
30:53นี่คือจดหมายที่คุณพ่อมนูลเขียนให้ป่า
30:57คุณสิงลองอ่านดูค่ะ
31:00ครับ
31:02คุณสิ
31:07วันดี
31:09พ่อเขียนจดหมายฉบับนี้ส่งให้หนู
31:13ก็เพื่อจะแฉความรักของมนีจันร์
31:16พ่อสาบาลว่าพ่อไม่ได้จะแก้ตัวให้ไกรสอน
31:20ทุกเรื่องที่พ่อจะเล่าต่อจากนี้คือความจริง
31:24ไกรสอนไม่ได้นอกใจหนู
31:27มนีจันร์ใช้ว่านดอกทองยุด
31:29ทำให้ไกรสอนเกิดกำหนัดอย่างรุนแรง
31:31จนแดง จนพราชมีอะไรกับบริจัตร์
31:35แต่เรื่องที่สำคัญกว่านั้นก็คือ
31:37เด็กใน ท้อง ของมริจัตร์คือ ลูกของสินชัย
31:48แล้วจทฎัสไหมところ these
31:52พstawนεις แม้มนุกับคุณ ภูหงานะในเขียนได้กัน
31:53แล้วเพื่อยินยันว่าท่านทั้ง รู้นี้มานานแล้ว
31:56คุณสิ่งก็ถามคุณภูหงานได้เลยนะคะ
31:59แล้วเริ่มที่สิ่งเป็นลูกของสิ่งชัยเนี่ย
32:03คุณบูห่าก็รู้มาตั้งแต่ 20 กว่าปีแล้ว
32:07ใช่ไหมคะ คุณบูห่า
32:08ถ้าใช่ คุณท่านกับพริบตานะคะ
32:11ใช่ ดีจริงด้วยค่ะ
32:18หรือถ้ามึงยังไม่เชื่อเนี่ย
32:20ก็ไปตรวจ DNA ด้วยกันอีกรอบ
32:22ผมปรึกสาธนายแล้วครับ
32:24ในขั้นตอนของสารที่ต้องมีการรับรอง
32:27หลังว่าหงคือลูกสาวหงพ่อไก์สอน
32:30ผมก็คือลูกชาย battue ลูกสิ่งชัยเนี่ย
32:33ต้องมีการตรวจ DNA การอีกรอบอยู่แล้วครับ
32:36บ่านไงวะ
32:37ต้องตรวจอีกรอบนึง
32:39ม่อนึงจะเชื่อที่สิ่ง
32:42ไม่ใช่ครับ
32:44ผมเชื่ออยู่แล้วครับ
32:47เอ้า...ก็osity แล้ว
32:52ก็เรียกสิ่งชัยกว่าพ่อได้แล้วลูก
32:55จริงๆด้วยค่ะคุณสิง
32:58พี่สินใจในเขายิ่งคี้น้อยใจอยู่นะคะ
33:00นี่ใช่เลย
33:02วันกลูเวอร์เอาไป
33:03พี่ไม่ได้คีน้อยใจขนาดนั้นหรอก
33:04โอ้ว...
33:05หวันกินกับตัวดีเลย
33:06จ้า
33:07พูดกับลูกดีๆได้แล้วพี่
33:09เลิกพูดมึงๆกูๆสักเทีย
33:11อ๋อ
33:21ใช่อย่างนั้น
33:23ผมขอเรียกว่าพ่อสินชัยนะครับ
33:34เคยบอกเลยไม่ใช่หรอ
33:36ว่าลูกผู้ชายอ่ะ
33:38เขาไม่ลองไงง่ายหรอเว้ย
33:41แล้วถ้าแกเชื่อ
33:43แล้วเขาอยากจะเป็นลูกพ่อนะ
33:46ก็เรียกพ่อได้แล้ว
33:49พอรู กันเนี่ย
33:51李stedzelf เป็นต่าเกิดว่ย
33:53ไม่ต้อง abdomboard ไปขอใครหน่าไ damned beyond logical
33:56เขาใจไม่เอา
33:57ам�� travaill мног motions
33:58ปอรูปกันเลย
33:59yes
34:00เป็นผู้ชายก็กรอดกันได้
34:02ในจริงพวกันเลย
34:04นี่енно ก็มึงจะร้องการ coded till she's to a sign
34:06basto
34:08ว่า οι bu the
34:09ก Inspector
34:10ไม่ต้องjer
34:11ลูก
34:12รองiya
34:14ให้ Shall we
34:16พวกครับ
34:17ผู้ดีใจนะลูกนะ
34:31ผู้ดีใจ
34:33ไม่มีหลายสักวันได้
34:39ด้วย ด้วย ด้วย
34:54โอ้ย ทันด้วย
34:55โค้นมาหมดบ้านไหมเนี่ย
34:58ขอบใจพ่อซิ้นไชค่ะปุ๊บุศสมมากเลยนะ
35:01พี่มาช่วยห้ามคุณสิงพี่ออกมาเชี่ยวห้องอยู่
35:05กำลังเท่ียวพรงเต่ยจะเอากระป่าขุนสิ่งทั้งหมด
35:07แล้วเอาไปเก็บไว้ในห้องนะคะ
35:09ทำน Need of belang
35:10จะกลับไปห้องเดียวımızıงันทำไม
35:28ได้แก้มันโดย
35:29ได้เกverted
35:31ไว้ครับ
35:33พ่อเป็นคนบอกตรง Stunden ring ว่าความเป็นพ่อลูกเนี่ยมันเป็นมันตั้งเกิด
36:02งานตัวปรับ
36:07คนของชมภูรายงานว่า
36:09สิ่งถูกไล่ออกจากบ้านลุงไกลสอนแล้วนะคะคุณป่า
36:13สิ่งนี้น่าสงสารจึงเลยค่ะ
36:16จุ ๆ
36:18ก็ต้องยายไปอยู่บ้านของพ่อจน ๆ หนึ่งลุงสิ่งชัย
36:27คุณป่าอยากช่วยสิ่งไหมล่ะคะ
36:32ant сегодня
36:34คุณมองMeit quesa сдел Ghost
36:37พนห์ป่าให้แปยะกันúcลุงหeter
36:40สองผู้ช้าให้คุณพ่อ
36:42ช่วยพuberกับใหญ่จัมป่า
36:43necessary
36:45หลบหนีคดีออกไปทางทางสมสาติ
36:47ถ้าสวยวันหนีรôn
36:50ออกไปต่างประเทศได้
36:52ไญ่จัมป่าก็จะียouveจะรับการรักษาตัว
36:54ในรงพยาบารที่ที่ต่างประเทศด้วยนะคะ
36:57соб tamp
36:58i
37:00期มับเงิน
37:01กลับไปข้าอีหง
37:04ถ้าอีหงมันตาย
37:06สมผูกับคุณพ่อจะช่วยคุณป่าทุกอย่าง
37:12ฉันต้องข้าขึ้นเลยเรานี่สมผู
37:14อีหงมันต้องตายเท่านั้น
37:16เพราะมันกับครอบหัว
37:18ทำให้สมผูต้องอับปลายคนทั้งประเทศ
37:22สมผูไม่ปล่อยหมายแน่
37:28อีกอย่าง
37:31ถ้าเกิดไวland มันตาย
37:34เมรษพลกอย่างของคุณลุงกลายสอน
37:38ก็จะตกเป็นของสิ่งด้วยนะคะ
37:42ลุงกลายสอนเองก็ไม่ได้มีลูกมีหลานที่ไหน
37:46มีแคตรสิ่งที่ดูแล
37:48แถมสิ่งยังผูกพันค์กับเตื้องญ่าบุงนา pipย์กับลงกลายสอนมาตั้ง 20 กว่าปี
37:54ชมพูเชื่อค่ะ
37:56ว่าพวกเขาต้องยกทุกอย่างให้กับสิ่งแน่ๆ
37:58คุณป๊าต้องเลือกแล้วล่ะค่ะ
38:01ว่าจะสู้เพื่อแม่กับลูกชายตัวเองเลย
38:04วันงานเหลียงโลงงานน้ำพริก
38:24อาจักค้ายหงตามที่หนูพวกชมพูต้องกัน
38:54สักวันที่ฉันไม่รажд ยังรักมันจำทุกวัน
39:00และไม่มีลายสักวันที่ไปกิดถึง
39:05ยังคิดถึงมันดำทุกวัน
39:07ยังคอยดูแล önceครับเรา
39:09เปินยังเฟ้าหัวใจ
39:12ตังความจริงและความฝั่น
39:15ทุกครืน ทุกวัน
39:19จะมีเธอและฉัน เสมือไป
39:25ไม่มีสักวัน ที่ฉันไม่เหมือนเดิน