Category
📺
TVTranscript
00:00รายการต่อปีนี้ เป็นรายการทั่วไป สามารถรับชมได้ทุกวัย
00:07นี่ไง ตอนนี้พวกมันอยู่ที่ไหนกันอ่ะ
00:37ยังอยู่ที่บ้านสุกขูหลาบครับ คุณมีนิจัน น่าจะดื่นไม่หรุดแล้วครับ คุณยุมพูก
00:45พี่ไหนกรรมจัดทำขึ้น เมื่อวันที่ 13 ทันวาคมพอสอ 2,545
00:53แม่จัก ในที่สุดเราก็เจอพี่ไหนกรรมแล้วนะจัก
01:01อิวะเด่ ที่มึงพ้าลูก มึงเข้ามาในชีวิตพี่ไก่สอน
01:07พอมืองสู่การที่หาพี่ในกรับสวัสดีหรือadem
01:11ท่านทีที่หงรู้ว่าคุณพ่อม 얘기를ทำพี่ในกรับโยกสมบันทั้งหมดให้ฉัน
01:17แล้วรู้ว่าซ่อนพี่ในกรับมาถิ้มบ้านหลัง electrons
01:20ไอ้งฮองทำทุกอย่างเพื่อหาพี่ในกรับสวัสดี
01:24ยันเปล้าว่า
01:27ค Neredพี่หงเข้ามาช่วยผมทำงานที่风งานน้ำพริ had
01:30เพราะหมายก่اهlestugh จริงของคุณ
01:32คือพี่นายกรรมทั้งนั่นเหรอค่ะ
01:35ไม่ใช่นะคะคุณสิง
01:38คุณสิง
01:39คุณสิงneg niesน่ออกน้อยใจนะคะ
01:41บางอีก�жค์อธิบายก่อน
01:42จะขอเอาหัวเป็นประกัน
01:44ปร้อหมายทิกแท็จจริงของใหญ่หง
01:46ไม่ใช่สมบัติเงินท่อนของท่านมนูิ
01:48แต่ตักลาหาพี่นายกรรม เพื่อเชื่อพ่อกับแม่
01:53พ่อกับแม่
01:59เหมุ่ง
02:02เป็นลูกของพ่อเอง
02:06เห็นหงเข้า
02:08ไม่ได้เป็นลูกของสื่นชัย
02:14ที่หงต้องรีบมาตามหาพี่ในกำ
02:16พ่อหงต้องการไล่คุณมานีจารย์ออกจากบ้านหลังนี้
02:20คุณสิ่งรู้ไหมคะ
02:22ว่าที่พ่อใกล้สอดต้องเป็นบ้ามามากกว่า 20 บี
02:25มันเป็นพ่อใคร
02:27itness มิดเยี่ยม
02:41คุณสิง
02:43คุณสิงเคยโดนลิสุด มันไ험แรงแค่ไหน
02:47คุณสิงถางมานีจารย์สิ
02:49ว่าเคยใช้วันดอกทองยนตเย sunt lame
02:52่ชิон
02:55นอกจากแม่จะใช้ว่านอับพรีนั่นกับผมแล้ว
02:58แม่ยังเคยใช้ว่านดอกท้องโยนกับพ่อด้วยเหรอครับ
03:01สี
03:16พี่ฝีก เชื่อเลย
03:18ว่าแม่ที่ผมเขารบรักจะใจร้อยได้ถึงเพียงนี้
03:22สี
03:24พี่จะพาเธอ กับป่าจำป่า ไปส่งตำรวจได้มือของพี่เอง
03:32มันที่... พี่ฝ่ายสึงใช่นะ
03:41แก้ว มันกำลังกู
03:45ไป
03:47ไป
03:49ไปสิ
03:51ป่า บ่า มั muchísimo
03:59บ่า บ่า...
04:03อันนี่
04:06อันนี้
04:07จิง มันนี่
04:09อันนี่
04:10ถ้าฉันรู้ว่าหญ len t 1945 つะพวกมันจะเข้ามาตามหาพี่เ sections
04:15ฉันจะไม่ห Initiอมให้พวกมันเข้ามันดีว่าฉันได้แม่นะ 혼ะครับ
04:19นี่มันไม่จะพูดอะไรแล้วขิ้นอยู่อยากเนียว Алะ
04:22มันต้องหลีให้ไกลที่สุด ให้เพื่อบวันตามหาเราที่เจอ
04:25-อิมะดี!
04:29- อิมะดีจัน อิมะดี!
04:31- อย่าพาใหม่หยุดแทนเนอบ!
04:35- มา ไป ไป! มา!
04:37- ไป ไป! ๆ คุณวัญี่ิง! โหยุงเหลือ!
04:39- ไป! ไปกู! ไป! ๆ คุณวัญี่แน่!
04:43- มานี้! Theatre! ไปก็... ไปก็... ไป... รู้สึกแต่...
04:49- ไปรู้สึกหน้า... มานี้! อิมารี่! ไปสุดสิ...
04:52- 半่านหน่อยนะ... อิมารี่! พวกแกนี้ไม่รอดหรือ?
04:55- อี้พ่องซ่อย! มึงพาคุณบุงอ้านมาทำไม?
04:59- วิตรีนะซิ!มาเลาให้ช่านฝั่งว่า...
05:01วันนี้จะมีการจับคนทั่ว 2 คนเข้าคลุก
05:04ฉันก็เร็วต้องพาคุณท่านมาดูน้ำหน้าคนแสละเลว
05:06ที่กำลังจะตกสวัญ เซ
05:08ชั้นไม่ español คุณท่าน
05:09embt
05:24is
05:28- อ๊อย ufact говорю!
05:30���
05:32ไว้!
05:34- แป๊ด서 ท่าน Aixòฯ�én visas แค่ม่อย tracks class facilitators
05:40- แป๊ด ๆ แป๊ดXT
05:43- แป๊ดfor a vorbeiaper
05:45explains what you need
05:46- แป๊ดと思이요 แป๊ด soi
05:48- ไ
05:52- แค่ไหมutzam
05:53สาย พูดหลาย เอาไง สาย
05:56แม่ครับ แม่ แม่ครับ
06:00พอเถอะครับ
06:06คุณสิง คุณสิง
06:12ท่ายอักษารฉบับหนึ่งคือพี่ในกรรมของคุณปูมะนูน
06:15แล้วผลตัว DNA นี้ไม่เคยอะไรครับ นึงสิ่งชัย
06:18มึงจำได้ไหม
06:20ที่มึงเคยพากูไปซื้อเสื้อในห้าง
06:27วันนั้นแหละ
06:29ที่กูได้รู้ว่ามึง
06:32เป็นโลกตาบอดสี
06:35เหมือนกู
06:37เหมือนพ่อพูดสม
06:39ผมคิดว่ารุมสินชัยเนี่ยน่าจะเข้ากับเสื้อสีเขียวครับ
06:43ก็เลยซื้อตัวนี้มาให้
06:45ดีๆ
06:46เดี๋ยวนะคะคุณสิง
06:48เสื้อตัวนี้เนี่ยสีแดงนะคะ
06:51อ้าว
06:52เฮ้ย
06:53นี่ผมแยกสีพลาดอีกแล้วเหรอครับเนี่ย
06:55ผมคิดว่าเสื้อตัวนี้สีเขียวนะครับ
06:59พอบอกว่า
07:01โลกตาบอดสี
07:05มันเป็นโลก
07:07ทั้งกำมาพันไว้
07:09สิง
07:12สิง
07:13สิง
07:14สิงอย่าไปฟังพวกมันนะลูก
07:16มันแต่งเลือกก็หกขึ้นมาทั้งนั้น
07:19ตาบอดสีใครๆก็เป็นกันได้
07:22อย่าไปฟังมันนะลูก
07:24อ้าว
07:28มึงอย่ามาโน้องนะ sig อ้าว
07:31มึงก็แคนคนขึ้นบีวงกะเจอบกะเจอบ
07:33มึงไม่มีสิทธิกษณ์ยูกกับโลกก็
07:36ถ้ามึงมั่นใจว่ากูไม่มีสิทธิกษณ์ยูกกันคุณ
07:40มึงก็ตอบกูมาดี
07:43วันที่มึงกับไproblemสอนที่า half of my feeling
07:46มัน Kommut
07:50ถ้าอ้าวุ分กพบต้อนมันzurสังคุม
07:54แล้ว...
07:56แล้วทำไมมันถึงเกิดเดินพฤษภาคมวะ?
08:05ก็กูค่อยค่อยขนาดไง!
08:08มึงไม่ต้องมาก้ออกกู
08:11กูไม่เชื่อมึงหรอก
08:13กูเนี่ย...
08:15ต้องแอบพอเส้นพมของไอสิง
08:18เตียบเทียบกับ DNA ของกู
08:20ไอสิง...
08:25ถ้ามึงอยากรู้ว่ามึงเป็นลูกข่ายของใคร
08:29มึงก็อ่านดิที่...
08:32มึงก็อ่านเลยара...
08:36เข้าหนาลุก...
08:38ข้าเพื่อ whom...
08:40เราจะเอาหนาลุก embak
08:45สิงคือรับแม่...
08:49สิ่งไม่ต้องสนว่าใครเป็นพ่อได้รู้
08:52ผมไม่สนไม่ได้เหรอครับแม่
08:56ผมต้องให้ความเป็นทำ
08:58กับทั้งพ่อไก่สอน
09:00แล้วก็...
09:03ลุ่งสินชัย
09:07ผมไม่เคยกลัวความจริงอยู่แล้วครับ
09:13สิ่ง ย่า
09:15ย่า ย่า
09:18ย่า ลุ่ง
09:20ผลการตรวจ
09:22ความสำคัญหางสายเลือก
09:25พว่างในสินชัยบุญนาคำ
09:28กับในสิ่งหนะสีเสนี
09:34ความน่าจะเป็นบีดา
09:3799.99%
09:49ผมคือลูกชายของลุ่งสินชัยจริงๆ
09:59และนี่ก็คือความรับ
10:00ที่นางมนีจำพยายักปกปิดมาตลอด 20 กว่าปี
10:04เห็มหงเป็นลูกของไก่สอนกับวันดี
10:07คุณสิง
10:09เป็นลูกของมนีจรรค
10:10กับไก่สินชัย
10:12ไม่!
10:13ไม่จริง!
10:15ไม่จริง!
10:16กู...กูไม่เคยน้อยไก่ขวาขี้เหลือน
10:20สิน...
10:22จริงคือลูกของพ่อไก่สอนนะลูก
10:25ไป!
10:26ไป!
10:33ตำรวจมาแล้ว
10:35คุณจะสรภาพความจริงหรือปฏิเศษเนี่ย
10:38คุณก็บอกตำรวจเลยค่ะ
10:39ตำรวจเลยค่ะ
10:51แม่คือผู้หญิงที่ผมรักมากที่สุด
10:59จนถึงตอนนี้
11:01ความรักของผมก็ยังเหมือนเดิม
11:06แม่ยังรัก
11:07ไม่ยังรัก
11:09ผมก็เห็นว่าผมเป็นลูก
11:13อยู่ตามที่ผมขอเธอนะครับ
11:18มอบตัว...
11:20เพราะสรภาพกับตำรวจซะ
11:24จนใช้ความผิดของตัวเอง
11:29เพราะว่าตอนจากนี้จะเกิดอะไรขึ้นเนี่ย
11:32ผมจะย่วงข้างแม่เองนะครับ
11:37ผู้หญิง
11:39ของแม่
11:53ความร่อ
11:56ผมความร่องกับตัวไหม
11:57เฮ้...เฮ้...เฮ้...เฮ้...
12:05ขอนะแม่นะ
12:23มูก เปิดท้ายดิ
12:27คุณมานูนความเชื่อเรื่องกฎแห่งกรรมที่ฉันยึดถือมาตลอดมันจริงแท้ไม่มีวันเปลี่ยน
12:50ใครทำกรรมอย่างไรก็ย่อมได้ผลกรรมอย่างนั้น
12:53วันนี้นังมะนีจันธ์กับนังจำป่า
12:56พวกมันกันมันจะได้รับโทษที่ตัวเองก่อแล้ว
12:59ความจริงทั้งหมดเปิดเผย
13:01ลูกหลายของเรากำลังจะได้มีความสุขกันแล้วนะคุณมนูล
13:18ทุกคนหาที่หลบ
13:20ยังคุณшееกление หลีวๆ
13:23raciónโน้มพระสั representation
13:30อยู่
13:35โทษที
13:50อ่ะ อ่ะ
13:52อ่ะ อ่ะ
13:56เฮ้ ไปดูครับ คุณทวงชมภูให้มาช่วย
13:58ไป ไม่ไป ไป
14:00เฮ้ โอ้ย แม่ อย่าไป
14:03เฮ้ อย่ารีก
14:04อย่านี้นะ
14:05อ่ะ
14:10อ่ะ อ่ะ น่ะ
14:12ข้าวแม่
14:17แม่
14:20แม่
14:24ไหนเถอะ
14:26แม่
14:28แม่
14:30แม่
14:32แม่
14:34แม่
14:36แม่
14:38แม่
14:46แม่
14:48คุณเช่ง
14:50แม่
14:52ไปครับ
14:54คุณเช่ง ไป
14:56ไป
14:58คุณเช่ง
15:01คุณเช่ง
15:08แม่
15:12แม่
15:14เฮ้...เฮ้...เฮ้...เฮ้...
15:24ไอ้ลูกนอกของจมภูนี่มันเก่งจริงๆ เลยนะ
15:28ถ้ามีเก่ง
15:30ก็อยู่กับคุณพ่อไม่ได้
15:33นอกไปกันดีกว่าขาดาน
15:35ยังมีเรื่องสนุกๆ ร้อยที่ทำอีกเยอะเลย
15:39รับรองเลยว่า
15:41ทั้งสิ่งแล้วก็อีหง
15:44จะต้องจดจำชื่อพวกสมภูไปจนวันตาย
16:14คุณเหมาะค่ะ
16:15แม่จะเป็นยังไงเป็นค่ะ
16:17อืม...
16:19กระสุนไม่ได้ฝังในนะ
16:21ตอนนี้หมอทำแผลให้แล้ว
16:23แต่ว่าคนค่ายในยังหายใจเองไม่ได้
16:27กระสุนไม่ได้ฝังในนะ
16:31ตอนนี้หมอทำแผลให้แล้ว
16:34แต่ว่าคนค่ายในยังหายใจเองไม่ได้
16:37ก็เรืองสวมเครื่องช่วยหายใจเอาไว้
16:39ว่าทางที่ดีเนี่ย
16:41คุณน่าจะรีบพาไปรักษา
16:42ขอบคุณนะหมอมากเลยค่ะที่มาช่วย
16:47ไปส่งคุณหมอได้สิ
16:51ไปครับหมอ
17:03ขอบคุณหมออีกครั้งนะคะ
17:05เดี๋ยวเรื่องค่าใช้จ่าย
17:07เลยค่ะคุณพ่อจะจัดการให้ค่ะ
17:09ครับ
17:11ครับ
17:17คุณป่าไม่ต้องกังวลไปนะคะ
17:19หมอกระพยาบาลเป็นคนของคุณพ่อ
17:21ไว้ใจได้ค่ะ
17:23ส่วนที่นี่เอง
17:25ก็เป็นที่ของคุณพ่อเหมือนกัน
17:27รับรองว่า
17:29จะไม่มีใครหาคุณป่ากับยะจำป่าเจอ
17:31อุชนโพ
17:34อุชนโพ
17:38ป่าอยากป่าแม้เป็นรักษา
17:40หลูชนโพช่วยป่าเลยนะ
17:42ถ้าเกิดว่ารักษาในประเทศ
17:44คุณป่าจะถูกจับนะคะ
17:48แต่ถ้าเกิดว่าหนีออกนอกประเทศได้
17:50ทั้งคุณป่า
17:52แล้วก็ย่ายจำป่า
17:54ก็จะรอบได้กันถึงคุณ
17:56นูชมโพ
17:58ช่วยป่าหน่อยนะ
18:00ให้ป่าทำอะไรก็ได้ให้ป่ายอบงานงั้นเลย
18:04แต่ขอให้แม้ป่าได้รักษาตัว
18:06ได้หายขึ้นเป็นปกตินะนูชมโพ
18:10ใจเย็นเย็นนะคะคุณป่า
18:24คุณป่าดีกับชมโพมาตลอดเลย
18:26ยังไงชมโพก็ต้องช่วยคุณป่าอยู่แล้วค่ะ
18:30แต่ว่า
18:34ชมโพมีข้อแรกเปลี่ยนเล็กๆ
18:38อยู่ข้อหนึ่ง
18:43อยู่ที่คุณป่าแล้วล่ะค่ะ
18:46มันจะทำหนังไม่ทำ
18:54ไม่มันกัน
19:08ข้าป่าเจ้าทั้งหลายขออุธิตส่วนบุญส่วนกุศลที่ได้จากการใส่บาทในวันนี้ให้กับพ่อแม่พี่น้อง
19:16อุญาตตายาย ยาตสนิทมิสหาย
19:20และเจ้ากรรมในเวนทั้งหลาย
19:23รวมไปถึงวิญญาณของนายมนูลสีเสนีพ่อของข้าป่าเจ้า
19:28คุณ มันนุล
19:30ในที่สุขฉันก็ได้เห็นภาพนี้
19:31กลายสอน
19:34หนูวันดีและเหบผม
19:36ได้กลับอาช้ายชีวิต это
19:38ตอนนี้ความจริงทุกอย่างเปิดเผยแล้วนะคุณ
19:42สมบัติทั้งหมด
19:44เป็นของหนูวันดี
19:45ตามที่คุณเขียนเอาไว้ในพี่ในกรรม
19:47ฉันมีความสุขมากจริงๆ คุณมันนzinho
19:50มากจริง ๆ คุณมนูน
19:52นี่แล้วนะ ที่เขาว่า
19:54ความสุขไหนเลย
19:56จะสุขเท่ากับการได้เห็นคนในครอบครัว
19:59ได้อยู่ด้วยกันพร้อมหน้า พร้อมตา
20:04แล้วเริ่มโรงานน้ำพิกเราจะเอายังไงกันดี
20:07แล้วจะเปลี่ยนเป็นโรงานน้ำพิกแม้วันดีกันเลยดีไหม
20:11เฮ้ย นังบ้าน พูดอะไรอย่างนั้นดิ
20:13เหมือนใช่เวลามาถามเรื่องนิดที่ไหนแล้ว
20:15คนก็เพื่อผ่าน ก
20:39เฮ้ย คุณสิง! คุณสิง! กำพระจักรองพักแล้วค่ะ!
21:03คุณสิงเป็นยังไงบ้างคะ? ตำรวจเจอคุณมีนีจารย์กับยายจามป่ายัง
21:09ยังเลยครับ ตำรวจบอกว่ากำลังเล่งสืบหายอยู่
21:13เพราะว่าตอนนี้ตำรวจเองก็ยังไม่แน่ใจว่าใครที่เป็นคนมาช่วยแม่กับยายไป
21:18โอ้ย คุณสิง! ปืนครบมือขนาดนั้นอะ
21:22ลูกน้องอีพวงชมพูแน่ๆ แต่ฉันว่าป่านนี้นะ ออกตะเข็บชายแดนไปแล้วล่ะ
21:28อุ้ย! นางบ้าน! ไม่ต้องพูดเลย พูดมากจริง!
21:32อุ้ย! เออ คุณสิงคะ ยังไงก็ขอให้เจอมานีจันกับนานจำป่าเร็วๆนะคะ
21:38เมื่อว่านานจำป่ามันโดนยิงอะ ไม่รู้ว่าเป็นยังไงบ้าง
21:42ถ้าตำรวจเจอตัว อย่างน้อยมันจะได้รักษาตัวอะ
21:45ขอบคุณนะครับ ยายแก้ว
21:52ผมมีเรื่องจะคุยกับพ่อนะครับ
21:55ผมมีเรื่องจะคุยกับคุณไกลสอนนะครับ
22:00คุณไกลสอนอะไรกันลูก ต้องเรียกพ่อเหมือนเดิมนะ
22:15แต่ว่าผมไม่ใช่ลูกแท้ๆของคุณไกลสอน เราก็ไม่ใช่หลานของคุณย่าบุงหาด้วย
22:22คุณแม่อยากให้คุณสิ่งเรียกว่ายาเหมือนเดิมใช่มั้ยคะ
22:30แม่ ก็ทำยังนับถือพ่อนับถือย่ายอยู่
22:40ก็เรียกพ่อเรียกย่าเหมือนเดิมเลย
22:43แต่เรื่องที่มานี้จัดร์ก็ทำผิดทำอะไรไปนะ
22:48มันไม่ใช่ความผิดของลูก
22:51อืม อืม
22:55ยังไงลูกก็ยังเป็นลูกของพ่อ
22:58แล้วก็จะเป็นอย่างนี้ตลอดไปนะ
23:09อืม
23:16อัตรี
23:17ครับ
23:18น少ในของคุณสิ่งคนนั่น จะขนกระเป๋าไข้ไปไหนนะ
23:21กระเป๋าเสื้อภาคเข้าของคุณสิ่ง eşร
23:34ข Lal ของทุกี้ว่านี้คือบ้านของ หง
23:38นี้ควรจะได้ใช้ชีวิตในบ้านละนี่
23:40ได้ใช้ชีวิตกับย่ากรับพ่อไกล้ซ่อน
23:43แต่หงกับประวันดีที่ไม่ผมโกง
23:46ทุกผมขโมยชีวิตไป 20 กว่าปี
23:49หงกับประวันดีควรใจย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านของตัวยังให้เร็วที่สุดครับ
23:53คุณสิงค่ะ
23:58ยายว่าเรื่องยายออกค่อยๆ คุยกันดีกว่านะคะ
24:01บ้านหลังนี้ก็ออกใหญ่โต ห้องหับก็มากมาย
24:05ถ้าคุณสิงจะอยู่ต่อ
24:07ยายมั่นใจค่ะว่าไม่มีใครว่าอะไรแน่นอน
24:10ทุกคนจะดีใจด้วยซ้ำ
24:12แล้ว Matters
24:15แต่ว่าผมล้าอายใจค่ะแยะแก้ว
24:18ผมได้ใช้ชีวิตสุขสบาย
24:21ได้เรียนองเรียนดีๆ มี เงินใช้ไม่ขาดมือ
24:25แต่ผมกลับไม่เคยรู้เลยว่าตอนที่ผมมีความสุขเนี่ย
24:29ยากกับพ่อขึ้นผมกล Bravo กลับถูกแม่ทำร้ายมาตลอด
24:32ประวันดี ก็ต้องถูกผัทคลากจากคนที่รัก
24:36ผมก็ไม่เคยได้ใช้เงินของก่ server
24:42ผมขอร้องนะครับ
24:45อย่าห้ามผมเลยนะครับ
24:48ให้ผมได้ชดใช้ให้กับทุกคนเลยนะครับ
24:51ถ้าผมอยู่ที่นี่เนี่ย
24:54ผมคงใช้ชีวิตต่อไปไม่ได้
24:57ผมรู้สึกผิดไปตลอด
25:09สิ่งลูก
25:12เอาเมบนว่าพ่อเขารบการตัดสิน тайของลูกนะ
25:18แต่อย่าลืมนะว่าสิ่งยังไงก็เป็นลูกพ่อ
25:20และที่นี่ก็เป็นบ้านของสิ่งเอง
25:27สบายใจเมื่อไหร่ก็ลับมา
25:29ที่นี่ยินนี่ต้านรับเสม poczนเลยนะครับ
25:36แล้วคุณสิ่งจะย้ายไปอยู่ที่ไหนคะ
25:38คุณสิ่งให้ผมหาข้องเช่า Cathy ญี่ยมไหร่ hect commerce
25:40เรียบร้อยแล้วครับ
25:42งั้นเดี๋ยวป่าจะไปช่วยขนของ
25:44แล้วก็ทำความสะอาดให้ด้วยนะคะ
25:46หยุด!
25:48ห้างไปจีเสกค่ะคุณสิง
26:10สุด!
26:16เรียบร้อยๆ
26:28ปังนี้แน่
26:30มาละค่ะ มาละค่ะ
26:32มันนิดเดียว
26:34นี่
26:36มาละค่ะ
26:38- ขวนแล้วคะ?
26:39นี่ครับ
26:42ุ๊บ
26:42โอดีส์นะ
26:46จาก
26:47ป่ะ
26:52ที่นี่...
26:53มัน...
26:55มันจะเล็กไปไหมอ่ะ
26:57คือให้พ่อหาคอนโดไหม
26:59เอาที่มันมีห้องรับแค่ห้องพลัว เป็นสัตว์เป็นส่วนหน่อย
27:01ไม่เป็นไรครับพ่อ
27:03ผมอยู่ได้ครับ
27:06อย่าครับ
27:07เห็นไหมครับ มันไม่ไกลเลยครับ
27:09บอกให้ไม่ต้องตามมาก็ไม่เชื่อผม
27:19คุณสิ่งคะ ฉันไม่เริ่มจะคุยด้วย
27:22เดี๋ยวปรับหนึ่งได้ไหมครับ
27:23เดี๋ยวผมขอเอาของไปเก็บในห้องก่อน
27:25ไม่ได้ค่ะ ต้องคุยตอนนี้เท่านั้น
27:29คุยกันดีๆนะลูก
27:37ถ้าผมจะมาพูดให้ผมย้ายกลับปีอีกบ้านเหมือนเดิม
27:40ผมไม่ต้องพูดนะครับ
27:41ผมตัดสินใจแล้ว
27:55ตัดสินใจแล้ว
27:57ตัดสินใจแล้วก็เปลี่ยนใจได้ค่ะ
28:00คุณอยู่กับพ่อไกลสอน อยู่กับย่านมาตั้ง 20 กว่าปี
28:04มาตั้ง 20 กว่าปี คุณจะไม่ทิ้งพวกท่านแบบนี้
28:07คุณไม่สงสารพวกท่านบ้างเลยเหรอ
28:10ผมไม่ได้ทิ้ง
28:12ผมตั้งใจจะกลับไปเยี่ยมพวกท่านอยู่แล้ว
28:15แต่ว่าผมอยู่ที่บ้านนั้นต่อไม่ได้จริงๆเหรอ
28:19เพราะว่าผม
28:21พ่อใกล้สอนแล้วก็คุณย่าเนี่ยคือคนที่ผมรัก
28:24แต่ว่าแม่ผมกลับทำร้ายทุกคน
28:27ผมว่ามาเป็นผมดูสิครับ
28:30ผมว่าผมจะสามารถอาศลาอยู่ในบ้านผมพวกท่านได้จริงๆเหรอคับ
28:34คุณก็ลองมาเป็นฉันด paradeบ้างสิ
28:37คุณเคยคิดบ้างไม้ว่าฉันรู้สึกยังไง
28:40ฉันจะต้องเสียใจมากแค่ไหนที่อยู่... คุณมาออกจากบ้านไป
28:44คุณทำมั้ยเดี๋ยวว่าฉัน你看 ชีวิตคุณไม่เหมือนเดิมนะ
28:51ใช่...
28:52มันไม่เหมือนเดิม
28:55มันจะเหมือนเดิมได้ยังไง ups
28:57แม้ผมย้งพ่อไกศ มาจากป้าวันดี
29:00แล้วตัวผมก็ไม่ใช่ลูกแท้ๆ ของพ่อไกศ
29:03ยิ้งผมอยู่ในบ้านนนานเท่าไร
29:06ผมก็ยิ่งรู้สึกผิดมากเท่านั้นเหรอขวง
29:09สิง
29:10ธนาล่าอะไรกัน
29:12เสียงดังไปถึงปากซอihin understand
29:15อายสิง
29:16ทำอะไรลูกกูเนี่ย
29:17ขวง
29:19ลองให้ทำไมลูก
29:21พ่อ
29:22พ่อพูดกับลูกพ่อดีๆ หน่อยซิ
29:24แล้วนี้ทำไมพึงมากันจ๊ะ ของโทษหาตั้งนานแล้วนะ
29:28ลูก นี่กันเร็วที่สูตรแล้วลูก
29:31ว่าไง ทะร้อสอะไรกัน
29:34ร้องให้ไปเด็กทั้งคู่เลยเนี่ย หรือว่าไม่รักกันแล้ว ฮะ
29:45จะกูพาพ่อกูมาเจอทุกคนที่เนษวันนี้
29:52กู
29:53ตั้งใจจะคุยเรื่องสิngกะน่ะ
29:59เรื่องที่สิngเป็นลูกอายสินชัยเนี่ยนะ
30:02เรื่องนี้ ปุ kitty เพร Brooke คุยกันมานานแล้ว
30:10ใครจําได้บ้างว่าตอนที่ปูเคยดูดวงคุณสิngกับ
30:14เห็ม �omie มะน่ะ
30:16จําได้ครับ
30:18โอjan แสดงว่าอ ตอนนั้น
30:21รวงสินชัยกับปู อยากรู้เดือนเกิดของคุณสิงงั้นเหรอครับ
30:24ก็ใช่นะสิ
30:26พอไอ้สินชัยมารู้ว่าสิงเนี่ย
30:29เกิดเดือนภุษภาคม
30:31มาก็เลยไปตัว DNA
30:33แต่ว่าก็มาถูกอิมนีจันร์มันทำร้าย
30:37มันก็เลยไม่มีโอกาสได้ไปเล่าความจริงเรื่องนี้ให้ใครเขาฟังน่ะ
30:46เรื่องนี้ป้ามีหลักฐานให้คุณสิงดูนะคะ
30:51นี่คือจดหมายที่คุณพ่อมนูลเขียนให้ป้า
30:56คุณสิงลองอ่านดูค่ะ
30:59ครับ
31:07วันดี
31:09พ่อเขียนจดหมายฉบับนี้สงให้หนู
31:12ก็เพื่อจะแฉความรักของมนีจันร์
31:15พ่อสาบาลว่าพ่อไม่ได้จะแก้ตัวให้ไกลสอน
31:19ทุกเรื่องที่พ่อจะเล่าต่อจากนี้คือความจริง
31:23ไกลสอนไม่ได้นอกใจหนู
31:26มนีจันร์ใช้ว่านดอกทองยุด
31:28ทำให้ไกลสอนเกิดกำหนัดอย่างรุนแดง
31:31จนพลาดมีอะไรกับมนีจันร์
31:33แต่เรื่องที่สำคัญกว่านั้นก็คือ
31:36เด็กในท้องของมนีจันร์คือลูกของสินชัย
31:39รับจัดหมายสิบับนี้
31:41พ่อมนุกกับคุณบูหงา
31:43เขียนด้วยกันรับรู้ด้วยกัน
31:45แล้วเพื่อยืนยันว่าท่านทั้งสองรู้นี้มานานแล้ว
31:47คุณสิ่งก็ถามคุณบูหงาได้เลยนะคะ
31:49แล้วเรื่องที่สิ่งเป็นลูกของสินชัย
32:04คุณบูหงาก็รู้มาทั้งแต่ 20 กว่าปีแล้ว
32:07ใช่ไหมคะ คุณบูหงา
32:09ถ้าใช่ คุณท่านกับพริบตานะคะ
32:12ใช่ดี จริงด้วยค่ะ
32:19หรือถ้ามึงยังไม่เชื่อ Sowéeعcomm
32:21ก็ไปตรวจ D.N.A. กันอีกรอบ
32:23ผมปรึกษาธนายแล้วครับ
32:25ในขั้นตอนของ สารที่ต้องมีการรับรอง
32:27ว่าผม ก rescue
32:28ลูกสาวของพ่อไกยซอน
32:30แต่ผมก็คือลูกชายของรุ่งสิลชัย
32:33ก็ต้องมีการทรวจ D.N.A. กันอีกรอบอยู่แล้วครับ
32:35หมายทุกالว่าไหนหวะ
32:37ต้องตัวดอีกรอบนึง
32:39เป็นหนึ่งจะเชื่อหรอไหมสิง
32:54ไม่ใช่ Хотя
32:59- เงิ่า น่อยใจอยู่นะคะ อืออออออออ นี่ใช่เลย
33:02วันกูเวอร์ไป พี่ไม่ได้คีย์น้อยใจขนาดนั้นหรอก
33:04- โอ้อ มันกับตัวดีเลยนะ จ๊ะ
33:07- พูดกับลูกดีๆได้แล้วพี่ แล้วใช่
33:09- เลือกพูดมึงมึงกูๆ สะเทีย อือ
33:21- ใช่อย่างงั้น
33:24- ผมขอเรียกว่าพ่อสินชัยนะครับ
33:27เย mica
33:31เย็บแล้ว
33:35เคยบอกเลยไม่ใช่หรอ
33:37ว่าลูกผู้ชายอ่ะ
33:39เขาไม่รองไงง่ายหรอกเว้ย
33:42แล้วถ้าแกเชื่อ
33:44แล้วเขาอยากจะเป็นลูกพ่อนะ
33:47ก็เหลียกพอได้แล้ว
33:51พอลูกกันเนี่ย
33:52มันเป็นเมื่อตะเกิด เว้ย
33:54ไม่ต้องไปขอใครหน้าไหนทั้งนั้นแหละ
33:55เข้าใจแล้ว
33:57bijvoorbeeld 3
34:00กอดกันเลย
34:02เป็นผู้ชายเขาก็กอดกันได้
34:07ตัวแข็งเลย
34:09กอดกัน
34:10กอดあれ
34:13น้องไข 사람들이ป้องเนี่ย
34:16เผ้ย
34:18Malaysia
34:21น้ำเท่ากัน
34:23ไข็นในที่ไม่ได้เจอ
34:26เชื่อว่าเธอ ก็คงรู้สึกมา
34:31พูดีใจนะลูกนะ พูดีใจ
34:33ไม่มีหลายสองในชอมมีร้าง มันด้องเลย
34:40ไม่มีหลายสำหรับวัง ยังไม่คิดถึง ยังคิดถึงมันด้องทุกวัน
34:48ยังคอยดูแล
34:50โหย ลังลัง โหย
34:52Gr. testimonies. โหย
34:56โข้นมาโหมดบ้านไปเนี่ย
34:58บ ao สินชัย กระปูบุทธุinct' มากหน่า
35:01พี่มาช่วยห้ามคุณสิง ให้ออกมาเช่าห้องอยู่
35:05นั่นเดี๋ยวพรงซ่อยจะเอา กระเป๋าคุณสิงทั้งหมดกลับบ้าน
35:07แล้วเอาไปเก็บIVAN Gotta Geshe
35:09โห ไม่ต้อง ไม่ต้อง ๆ ไม่ต้อง
35:11จะกลับไปห้อง워�애ว ถけไหม
35:14นี่ สิง
35:15ที่พ่อไม่ให้แกมอยู่ที่ห้องเช่าเนี่ย
35:18แกมไปลูกพ่อเนอะเว้ย
35:21ต้องเปิดที่บ้านพ่อกับบ้านปูสิ
35:23จริงจริง
35:24โฮย
35:27เจอโห heyotaBahnพ่ออаствор มันเล็ก แล้วไม่อยากไปอยู่
35:31- ไปครับ
35:32พ่อเป็นคนบอกตัวเอง ว่าความเป็นพ่อลูกมันเป็นมันตั้งแตกเกิด
35:37ผมก็ต้องไปอยู่บ้านพ่อกับบ้านป錨ไun
35:41TI Guy
35:44อื้อๆ ไปจากที่เหมือนไซุ่พ่อลูกใหม่จริงๆเลยวะ
35:48มาตายฉันร้อน ไปเลย
35:50ไปเลย
35:56เอา โห เอา
35:58มันนี้อยู่ข้าวเหรอ
36:01มันก็ปรับ
36:07คนของชมภูรายงานว่า
36:09สิ่งถูกไล่ออกสักบ้านรูงไกลสอนแล้วนะคะคุณป่า
36:13สิ่งนี้น่าสงสารซึ่งเลยค่ะ
36:16จุดจุ
36:18ก็ต้องยายไปอยู่บ้านของพ่อจนจนอีกลุงสิ่งชัย
36:27คุณป่าอยากช่วยสิ่งไหมนะคะ
36:33ตัวชมพูดใหม่ความได้ไง
36:35คนกับป่ามาตรงตรงถึงพาใจจะขาดอยู่แล้ว
36:39ชมพูจะให้คุณพ่อ
36:42ช่วยพาคุณป่ากับใหญ่จำปาหลบหนีคดีออกไปทางช่องทางศรรมชาติ
36:47ถ้าเกิดวันหนีรอดออกไปต่างประเทศได้
36:53เยยจำปาก็จะได้รับการรักษาตัวในโรงพยาบาลที่ต่างประเทศด้วยนะคะ
36:57ป่าต้องแรกกลับอะไรเหรอ
37:01กลับไปข้าอีหง
37:04ถ้าอีหงมันตาย
37:07ชมพูกับคุณพ่อจะช่วยคุณป่าทุกอย่าง
37:11ฉันต้องข้ากันเลยเหรอดูชมพู
37:14อีหงมันต้องตายเท่านั้น
37:17เพราะมันกับคลอบหัวมัน
37:19ทำให้ชมพูต้องอับปลายคนทั้งประเทศ
37:23ชมพูไม่ปล่อยหมวยแน่
37:29อีกอย่าง
37:31ถ้าเกิดว่าอีกของมันตาย
37:33เมราะดกทุกอย่างของคนลุงไกลซอร
37:37ก็จะตกเป็นของสิ่งได้นะคะ
37:43ลุงไกลซอรเองก็ไม่ DEBT
37:45มีลูกมีหลานที่ไหน
37:47มีแค่สิ่งที่ดูแล
37:49แถมสิ่งยังผูกพัญกับ เท่ง Communications ผูกห 존
37:51กหากลุงไกลซอรมาตั้ง 20 กว่ interpreted
37:53ชมพูเชื้อ Olá
37:55yesterday
37:56ว่าพวกเขาต้องหยกทุกอย่างให้กับสีนันหน้า
38:00คุณป๊าต้องเลือกแล้วล่ะค่ะ
38:02ว่าจะสู้เพื่อแม่กับลูกชายตัวเองไหร่
38:22วันงานเหลียงโลงงานนำพริก
38:27คุณป trial
38:28เวลียงเป็นปาจรแม่
38:50kas
38:52ไม่มีลายสักวางที่ฉันไม่รัก ยังรักมันดามทุกวัน
38:59และไม่มีลายสักวันที่ไปกิดถึง ยังคิดถึงมันด contract
39:07ยังคอยดูแล เรากว่า เป็นยังเผาหัวใจ ตั้งความจริงและความบ owe
39:14ทุกขึ้น ทุกวัน
39:19จะมีเธอและฉัน สเมื่อไป
39:25ไม่มีสักวัน ที่ฉัน ไม่เหมือนเดิน