ย้อนหลัง
Category
😹
FunTranscript
00:00รายการต่อปีนี้
00:01เป็นรายการทั่วไป
00:03สามารับชมได้ทุกход
00:16โอ้โฮ เดี๋ยว หงลุก
00:18จริงๆใส่หง ไม่น่าจะเข้าบ้านมากัมแม้แกล้วเลยนะ
00:21จะดเ Ladに微 grain ot is engaged
00:24หงเก stratég wholes
00:25physicians เขาติดกล้อง Gron we should
00:27Ö captures
00:29บ้านตัวเองแธ ตรงแอนปีนขึ้น ปีนลง ปีนข้าว ปีนออก เจ้ากับโจร
00:36โบทน หน่อย vaccin ลูก พา จะรีบหันหลักทาน เห้าผิดมานีจรร
00:39และจ naar หงกับแม่ จะได้มาอยู่กับพ่อ
00:43มาอยู่ในบ้านของปูกตั toppกับย่า ยังเปิดเผย
00:46ไม่ต้องอยู่กว่าโลกๆ ส่อนๆ แอนปีนขึ้นปีนลง
00:50พ่อ
00:51น้องคิดมากนะจ๊ะ หมกับแม่ รอพ่อได้เสมอจ๊ะ
00:55พ่ายังรอมเรือตั้ง 20 วะปีดbs เพื่อให้หม กับแม่มาช่วยเลย
00:58แค่ wireless สบายมาก
00:59onnapp มันโควรไหม
01:03คนดี ไม่มี one a pack คนช่วยได้เหรอ
01:06แม่เชื่อว่ะอีก ไม่นานหรอกายซอร
01:08เราจะได้ได้อีกนางบรBTหลIND THEM
01:10เอาไปจากชีวิตเราได้สัที
01:14Easter
01:15อ่ emp ไปก่อนนะจ๊ะ
01:19ดีๆ lm
01:20เจ้า
01:25ก็ได้ลงลูกก็ได้ลง
01:31แต่ไม่รู้
01:32จับรู้ไว้ก่อน จับรู้ไว้ก่อน
01:33โอเค โอเค
01:43โอเคลูก
01:47มันโชว์
01:48บนโชว์
01:49บนโชว์
01:52บนโชว meanings
01:59บนโชว์
02:01Whoo
02:02ที่ฉันให้ไปเฝ้าพี่ไก่สอน ได้เรื่องมั้ย
02:06พ Bunàn 격ลับไปหามันเลย
02:08เธอรู้ไหม
02:09ขfen Christie
02:11พรวัสแฮมันมหน่าชนะ
02:12ชีราดเลย
02:13ชีราดเลยหรอ
02:16เจอร่าทัวห้องไปหมดเลย
02:18แ blender เธอเขาจะโดกอยู่แล้ว
02:20ฉันไม่ยาก็จะ Guess like it during raid
02:21diapers niño ไม่ได้แกลง half of his act
02:24เฮ่่..
02:26พี่แน่ใจไม่ได้ออก šit
02:28เ�เส้าพี่แก่brahim & เป็นเรือ
02:30ยนคว zodอกทองย industri จะผลitted க
02:33ถ้าป๊าคหลัวบescindar
02:35ทำน้ำมันดอกทองอย่วยvan
02:35ให้ฉันได้สำหรับเมื่อไลฟ
02:38และฉันมีโอกาสให้พี่แก่ entendราย damit
02:41TORนั้นแล้ว
02:42ฉันถึงจะแน่ใจว่าพี่ไกรษอร์เป็นบ้านจริงๆ
02:46เออ..
02:50โอ้..
02:51เฮียวเลย
02:52สุดๆ
02:54อะไรอีกอ่ะ
02:55เฮ่..
02:56ฉันบอกแล้วใช่ไหม
02:58ว่าอยู่ในบ้าน อย่าทำอะไรประเจอบมาเจอ
03:02ถ้ามีคนรู้ว่าฉันเป็นชูงของเธอ
03:04พี่ไกรษอร์จะฟ้องหยาจะได้
03:06โอ้ย..
03:08มันจะไปเอาปัญญาให้ในประฟ้องหยาเธอ
03:11ห้า..
03:12เฮ่..
03:13ไป..
03:14ไปแล้ว..
03:15ฉัน..
03:16ฉัน..
03:17ไปเดียว..
03:25มันชู..
03:26ใครอ่ะ..
03:27ทำไมแล้ว..
03:29ใครอ่ะ..
03:30อยู่แล้ว..
03:38เฮ่..
03:39ใครว่าเนี่ย..
03:40ไห่นี่นี่ patent..
03:41ไปพี่ไหร่
03:41ไห่..
03:42ิ่..
03:43冒ι Nu虜 Milani..
03:44เฮ่ เธอไหว่..
03:45ฮอสมกิน
04:09ใครอ่ะ
04:12ใครอ่ะ
04:26โฮ
04:30สิง จับมันไว้ลูก
04:36ตายลูก
04:37ส?</ ไม่มีชาติ
04:42นี่ มันรู้สิง เจ็บมากไหม
04:46เห็นหน้ามันไม่รู้
04:48มันมืศมากเลยครับию
04:50ข็มมองอะไรไม่เห็นเลย
04:53ไม่ชับ
04:53โอ๊囲
04:57แล้วเนี่ย! america
05:00โอ๊กร้อง Chrys
05:02เจ็บมากเลยครับ diabetes
05:04บุญทุไม่ต้องตามเลยมาพardonชัดขอ mnie
05:06ยืนเบอร์ทั้งไงแล้ว มาช่วยซะ
05:09ไป
05:11ไป
05:36หง พวกนี้เรามีเรื่องต้องคุยกัน
06:06ตกตกต้องคุยกัน
06:20น้องที่น้องกัน
06:21เยี่ยมเต้า
06:26เยี่ยมเต้า
06:30สุขสุขที่รค์
06:36แน่ลวง
06:37แล้ว
06:40แน่ลวง
06:43ชิค เข้าสุดยังไงหรือ
06:45ไหว
06:47แน่ลวง
06:48ไม่ล้อง
06:51ไหว
06:53เฮ้
06:55เฮ้
06:56เฮ้
06:57เฮ้
06:57เฮ้
06:57เฮ้
06:58แกสุดยังไงเหร่า
06:59นี่ผม คุณสิ่งข้อมารอแก้งแต่เช้าแล้วอ่ะ
07:08มีอะไรก็ค่อยคุยกันนะ
07:10เปลี่ยดฉันกันในตรี จะไปที่โดงงานก่อน
07:13ใจเย็นนะ
07:15เดี๋ยว ๆ ๆ
07:30เขาจะไม่ตีกันบ้านแตกใช่มั้ยเนี่ย
07:33นั่นหน่าสิ แล้วนี่คุณไม่รู้เลยอ่ะว่าสองคนเพราะมีปัญหาอะไรกันอ่ะ
07:38ทำไมถึงดูซีเรียสแล้วก็บรรยากาศมาดูอึมคืมแปลกๆอ่ะ
07:43เห็นใส่ตาที่สองคนมองกันบ้ะ
07:45เดี๋ยวก็จบเข้าไปบีบคอกันนะ
07:51คุณสิ่งสองก็ความมาว่าเรามีเรื่องต้องคุยกัน
07:54แต่เพราะฉันโทภัย ทำไมคุณไม่รับสายอ่ะ continuation
07:57เพราะผมรู้ไงค่ะ
07:59ว่าถ้าเมื่อกันเราคุยกันเนี่ย ต้องเทล Gleich merchandise
08:03เมื่eterm활 ikke dato
08:04ไม่เคราะฉันไม่พอใจแล้วเราก่อง esperando expects to understand
08:06โทษผลผลที่อยู่คงกะแบบเขาบ้านผม
08:09ทางทางที่ห่องจะมาหาเยคแก้ว หรือมาหาผมเมื่อไรก็ได้
08:13การที่คุณแอบเนี่ย
08:15เหมือนเมื่อนกับว่าคุณกำลังทำความภิดนะครับ
08:17คุณก็เลยเลือบที่จะป่อยให้เวลามันผ่านไปขึ้น นึง
08:20แล้วค่อยเมื่อเคลียร์
08:22คุณคิดว่ามีแบบนี้มันอเคamiliarจริงจริงเหรอคะ
08:24แล้วผมไม่โอเคหรอ Kombat
08:26ไม่ฮะ
08:32คุณ กำลังคือฉันนอนไม่หรับเลย
08:36คุณจะถาม จะด่าหรือทำอะไรก็ได้
08:40แต่มันไม่ใช่การเงียบหายไปแบบนี้
08:42แต่สำหรับผมนะคะ
08:44การที่ผมปล่อยให้ตัวเองใจเย็นพล่อแล้วค่อยคุย
08:47มันเป็นวิธีที่ดีที่สุดแล้วเพราะว่าผมไม่อยากเธออร์
08:51ผมอยากฟังคำมัธิบายจากหง ในตอนที่ผมไม่สัตว์ดิ
09:08หวังว่าหงจะเพราะมัธิบายให้ผมฟังนะครับ
09:14แต่ผมก็หวังว่าต่อหน้าองค์หลงพอโต หงจะพูดความจริงกับผม
09:22ทำไมเมื่อคืนหงต้องแอบเข้าบ้านผมครับ
09:46ที่ฉันแอบเข้าไปในบ้านคุณ
09:48เพราะว่าฉันตั้งใจจะแอบขึ้นไปหาคุณไกลสอนบนห้องค่ะ
09:53ตั้งแต่วันงานประเพณีรับตัว พี่คุณไกลสอนเข้ามาบังแม่ฉันไว้ จนถูกยิงบาทเจ็บหนัง
09:59ตั้งแต่วันงานประเพณีรับตัว พี่คุณไกลสอนเข้ามาบังแม่ฉันไว้ จนถูกยิงบาทเจ็บหนัง
10:07แม่วันดีไม่มีโอกาสได้ขอบคุณ แล้วก็ไปเยี่ยมคุณไกลสอนเลยสักครั้ง
10:13ฉันก็เลยเลือกที่จะใช้วิธีนี้ค่ะ
10:15ก็คือการแอบปินขึ้นไปหาคุณไกลสอนบนห้อง
10:19ฉันก็เลยเลือกที่จะใช้วิธีนี้ค่ะ
10:21ก็คือการแอบปินขึ้นไปหาคุณไกลสอนบนห้อง
10:25ตอนที่คุณสิ่งออกไปซื้อหนุง
10:27แล้วก็วีดีโอขอหาแม่วันดี ให้ได้คุยกับคุณไกลสอนค่ะ
10:31แต่พ่อผมคุยรู้เรื่องเหรอค่ะ
10:33ก็รู้เรื่องบ้าง ไม่รู้เรื่องบ้างค่ะ
10:37แต่พอคุณไกลสอนได้เห็นหน้าแม่วันดีเนี่ย
10:39ผิดไม่เห็นหน้าแม้วันดีเนี่ย
10:41มาเยอะไว้ไอ
10:50pasar
10:52ของคุณสิ่งลืมแล้วหรอคะ
10:54ว่าคุณมณีจานเพิ่งตบกับฉันไป
10:59ฉะอาร์โทษที ที่ฉันทำอะไรไม่ปรึกษาคุณก่อน
11:04แต่ฉันคิดว่าจะเอะปีนقت acoustic
11:07โดยที่ไม่ให้คุณบนีจันรู้
11:09มันเป็นวิธีที่ดีที่สุด จริง ๆ ค่ะ
11:11อ๋อ นี่มันไม่ใช่วิธีที่ดีเลยค่ะ
11:14ถ้าคุณถูกแม่จับได้ขึ้นมาเนี่ย มันจะยิ่งเป็นเรื่องใหญ่นะคะ
11:20ฉันต้องขอโทษอีกครั้งนึงนะคะ
11:25ตามสัญญาจ้าง
11:29กระบุไว้ว่า...
11:30ถ้าฉันทำผิด
11:33คุณสิ่งสามารถไล้ฉันออกได้ทุกเมื่อ
11:37ครั้งนี้
11:39ฉันยอมรับจริง ๆ ค่ะว่าฉันทำผิด
11:43ถ้าคุณสิ่งจะพิดชะนนาลงโทษ
11:47ก็ตามแต่คุณสิ่งไหมคะ
11:51ถ้าผมจะลงโทษคุณเนี่ย
11:53ผมจับคุณส่งตำรวจนั้งแต่มาคือแล้วครับ
11:55ผมคงไม่โกหกแม่เพื่อช่วยคุณหรอก
11:57ผมคงไม่โกหกแม่เพื่อช่วยคุณหรอก
11:59ครับ
12:19พี่ว่าเหตุผลที่หงบอกผมเนี่ย
12:21มันน่าเชื่อไหมคะ
12:23พี่ว่ามันแปลก ๆ เนี่ย
12:25แต่ว่ามันก็มีทางเป็นไปได้
12:27ยังไงเนี่ยพี่
12:29เป็นไปได้ว่าป้าวันดีอย่าจะขอบคุณ
12:31คุณไกลสอนจริง ๆ
12:33แต่ว่าไม่มีโอกาสได้เจอก็เลยต้องใช้วิธีนี้
12:35เพราะว่าถ้าเจอคุณมะนีจันเนี่ย
12:37บ้านแปลก แน่ ๆ
12:39แต่ที่มันแปลก ๆ ก็คือ
12:41คุณหงก็นัดแน่กับสิ่งได้
12:43กับสิงได้
12:44แล้วก็ให้สิงไปиваем ποรทำให้ ก็ได้
12:48ก็จริงอย่าง中พี่พอพูด
12:52ตอนนี้ผมจะทำยังไงดี
12:54ผมไม่เข้าใจคงเลยจริงๆอะพี่
12:59ถ้าสิงคิดว่าสิงที่คุณของทำ มันผิดมาก
13:02ก็ต้องลงโทธครับ
13:04แต่ถ้าสิงคิดว่ามันพอที่จะให้อภายกันได้
13:08ก็ทำเป็นลืม everybody
13:10ผมลืมไม่ได้หรอกพี่
13:11ยิ่งหงทำแบบนี้เนี่ย ผมยิ่งมั่นใจ
13:13ว่าทั้งหงและก็เป้าวันดี รวมทั้งแม่กับยายของผม
13:16ผมต้องมีความรับบ้างอย่างผิดบังของแน่น่ะ
13:19แล้วผมก็ต้องรู้ให้ได้ว่ามันคือเรื่องอะไรกันแน่
13:21และพี่ก็ต้องช่วยผมหาคำตอบด้วย
13:26ครับ
13:41defowie��
13:44หลังจากที่พ Lanak ngàn ใส่ผลิตทำการผลิตนวิค trzeba pra me
13:45เข้ามาเสร็จแล้ว
13:47เราจะนำนำพิดรide ไปบั้นจูใส่กระปุกที่สะอาด
13:49และนำไปช่าง
13:51เพื่อได้นำนักตามมาตรฐาน
13:52西 Neptune
13:53จากนั้นก็เอาไปเครื่องตัวจับโรหา
13:56เพื่อให้นำพิดouringมาพふนการพาร์ด Чтобы pacier
13:58คัด
14:00เดี๋ยวแกไปถ่ายคลาดความันจูนำพริ costs ใส่กระปุกนะ
14:02จัดถ่ายตอนเราเข้าเครื่องตัวจัดโรหอด้วย
14:05อย่าลืมภาพว่างให้เห็นพนักงานกำลังทำงาน
14:07ก็จะof the
14:22แกแค์คุณสิงมากเลยมั้นเนี่ย
14:25ฉันยอมรับนะ ว่าฉันเป็นห่วงความรู้สึกคุณสิ่งมาก
14:30การที่เราต้องโกหกใครสักคนหนึ่ง มันก็รู้สึกแย่มากพอแล้ว
14:34โดยเฉพาะเวลาที่เราต้องโกหกคนที่เรา รัก
14:38ใช่ไหม
14:42ไม่เป็นไรนะ
14:48คุณผู้ชูครับ
14:50ต้องโหลดมาขอพอคุณวาลีหัวหน้าพแบกบัญชี แล้วก็คุณออนมร์หัวหน้าพแบกจะซื้อวัธุดิปครับ
14:56Rise and10
14:58ตั้งไหม
15:08สิง
15:12สิงให้ตัมโหลดพาร์วาลี หัวหน้าพแบกบัญชี
15:14และ Liebe หัวหน้าพแบกจะซื้อวัธุดิป余 coaches
15:17ครับ
15:18มันเกิดอะไรขึ้นลูก
15:19จากการที่เป้าวันดีกับยายแก้วมาช่วยตรวจสอบคุณภาพตรงพิกของโรงานเราครั้งก่อน
15:24ครบว่าวัดทุดิบที่เราใช้เกรดตามมากๆครับ
15:27ทั้งทั้งที่พริก หอมแดงแล้วก็กระเทียมที่เราใช้ทั้งหมดเป็นวัดทุดิบเกรด A ทั้งนั้น
15:32เฮ้ย
15:33แล้วสิ่งก็เชื่อพวกมันอย่างนั้นหรอ
15:35นี่แม่จะฟังผมเล่าต่อไหมครับ
15:37ผมเห็มห่งพิตีแล้วก็นกยุงเนี่ย
15:40เลยช่วยกันตรวจสอบวัทถูดิฟที่เราสั่งซื้ entrepreneurship a thousand years expect
15:41ทั้งหมดย้อตหลังสิปปี
15:43เพราะว่าวัทถูดิบที่เราใช้ทั้งหมดเป็นวัทถูดิบที่ไม่ได้น entertaining
15:48ทั้งischesكانกิปฏ einigeคอมแดงกระเทียม และก็วัทชรีบทั้งหมด
15:52ที่โรงงานในora ใช้ Cadillac ไปอัง Introduction
15:54แต่บัญชีการจัดซื้อเนี่ย มันระบุว่าเป็นวัธุดิบเกรด A
15:59แล้วก็ยังมีการอัพราคาให้สูงกว่าตามท้องตลาดด้วยครับ
16:03ผมคิดว่านอกจากคุณวารีและก็คุณอนม
16:08บุญชูที่เป็นผู้จัดการโดงงาน และเป็นคนเซ็นต์อนุมัฒธรรรมสั่งซื้อวัธุดิบทั้งหมด
16:13ต้องมีส่วนรู้เห็นในการโกงแน่ค่ะ
16:24of the money
16:26E
16:28แต่มันมันการเกิดโรงๆมาสิบกับประเบิงอะหรออส์กุญชู
16:30กูส่าวไว้ใจมึง คิดว่ามึกจะเสaledสัดเป็นหูปัญตาให้
16:34กูถึงไม่ตัวสอบอัญชียังรดเอ็จ
16:36แต่มึงกับทเรยชความไว้ใจกู
16:39การเกิดโรงๆนนะด้านด้าน่ะ
16:41การเกิดเดือนพุทธการมันไม่เถอะ
16:43ได้รู้สึกวันก็มันไม่หมอใช้
16:45มันอยู่บ้านกู โดดวมิเศรคาะชา κ่ laz่สักบาท
16:47ข้ามก็ไม่ต้องซื้อ
16:49ถ้ามึงไม่ปั่นซะลด
16:50บาทนี้มึงมีเงินเหลือใช้แล้ว
16:52แล้วที่สองตัวนั้น
16:54มันถูกลากไปสอบปากคำ
16:56มันคงสักท่อถึงมื้อแน่
17:01ถ้ายสองข้างหากในไปสักท่อถึงฉัน
17:04ฉันก็ต้องติดคุ้ก ninguém
17:08ข้างอะไร
17:13หลักฐานมาตลวงสกนาดนะ
17:17ไม่คottaเป็นคนสร้างปัญหา
17:18แกปัญหาเองแอื่منก่อน
17:24ถ้าเธอไม่ยองช่วยฉัน
17:25ขอให้ฉันติดครบ
17:27ฉันไม่ยอบให้ชีวิตฉันพังมา beau famille
17:30หมายพ่อไหม mics
17:33ถ้าชีวิตฉันพัง
17:36ฉันก็จะลากชีวิตฉันพังไป ก็ هي
17:41เธอเรื่อยไปแล้ว
17:42ว่าฉันเนี่ยกุมควамรักของเธอไว้ตั้งไหลด้วย
17:58และฉันก็ช่วยงานเธอมาตั้งเยอะแยะ
18:01ทุกเรื่องเป็นงานที่เสียงคุกเสียงตารางทั้งนั้น
18:05เพราะฉะนั้นครางนี้ฉันเดิыеดล้อน
18:09เธอต้องช่วยฉัน
18:11เธอ
18:41แม่มีอะไรจะพูดย hyperb Fields ?
18:46แม่ชื่อว่าบุญชูเนี่ย
18:49ไม่มีสนรู้เห็นกับการณ์กงในครั้งนี้
18:51แต่ว่าคุณอนมรกับคุณวาร์ีเนี่ย
18:54บอกว่าคนที่เป็นตัวการอยู่เบื่ farengหลักก็คือบุญชู
18:57แล้วเอกสารการจัดซื้อว่าท Tiny ทั้งหมดก็มี lainสิ่งของบุญชูจัดเจ็น
19:01หลักฐานกับพยาลแน่หนาขณะij recorder
19:03ทรงนี้แม่มั่นจจัยได้ยังไงว่าบุญชูไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง
19:07ก็อ ис2 คนมาใส่ไล้บุญชู เราตัวลอดนะสิสิ่ง
19:12สิ่งอย่าลืมนะ
19:14ว่าบุญชูคือหลานพวงซ่อย คนเก่า คนแก่ของบ้านเรา
19:18และที่สัมค่ultura
19:20idden ผู้กับพุญญา ก็ดูแลบุญชูกับพวงซ่อยมาตั้งแต่สิ่งยังไม่เกิด
19:25แม่มั่นจด
19:27ว่าบุญชูจะซื้อสัตว์กับครอบพวกเรา
19:32นี่
19:35พอไปบอกตำรวจเดี๋ยวนี้
19:37ว่าทางโรงานเราตรวจสอบเรียบร้อยแล้ว
19:40บุญชูไม่ผิด
19:44โทรสิ
19:47แม้พูดขนาดนี้เนี่ย
19:49ผมคงจะปฏิเศษแม้ไม่ได้ใช่ไหมครับ
19:54โอเคครับ
19:55ผมไม่เอาบุญชูเข้าคุกก็ได้
19:57แต่ว่าบุญชูต้องลาออกจากโรงงานนี้
20:01ถ้าผมยังเป็นผู้บริฐานโรงงานเนี่ย
20:03ผมจะไม่ยอมให้เขาทำงานที่นี่ต่อ
20:05แล้วก็โกวเงินโรงงานเราอีกเด็ดขาดครับ
20:25พอครับ
20:31ผมจะทำยังไอเดียครับ
20:35ผมมันใจว่าทั้งแม่ทั้งห่งต้องมีความหลับปิดบังผมอยู่แน่ๆ
20:39แต่ไม่มีใครยอมพูดความจริงกับผมเลยครับ
20:43ไม่มีใครยอมพูดความจริงกับผมเลยครับ
21:13สิ่ง
21:29รู้เป็นเด็กดีนะ
21:31เป็นคนดีมาในสินใจกับพอบุญสม
21:35อดทนนะสิ่ง
21:39พอจะรีบสางสางปัญหาทั้งหมด
21:42สิ่งจะได้รู้ความจริง
21:46ว่าสิ่งใจคือพ่อของตัวเอง
21:48พ่ออยากเห็นสิ่งได้ใช้ชีวิตให้มีความสุข
21:54ก็ไปสิ่งใจ
21:56แล้วก็ผู้บุญสมนะลุ
21:58สิ่งใจ
22:00สิ่งใจ
22:02สิ่งใจ
22:04สิ่งใจ
22:06สิ่งใจ
22:08สิ่งใจ
22:10สิ่งใจ
22:12สิ่งใจ
22:14สิ่งใจ
22:26สิ่งไล้ทำอะ
22:28สิ่งใจ
22:29เป็นสิ่งใจ
22:30อ purposes掌握
22:31สิ่งใจ
22:32สิ่งใจ
22:33สิ่งท์
22:37สิ่งไすり
22:38นี่บายลาออกนิ
22:47ก็ใช่นะเซ
22:48แล้วเธอบอกเธอจะช่วยฉันอ่ะ
22:51ก็แค่ฉันช่วยแก
22:53ไม่ให้ติดคูก็บุนหัวแล้ว
22:54ใช่เหมือนี้เลย
23:08เราหน้าบุนชู
23:22น้ำกำลังเชี่ยว
23:24อย่าเพิ่งเอาเรอไปขวาง
23:26เธอก็พับพ่อนอยู่บ้าง
23:29หรืออยากไปเที่ยวต่างชวัดก็บอกฉัน
23:32รอให้เรื่องมันซาก่อน
23:34แล้วฉันจะเสร็จแต่งตั้งเธอ
23:38ให้เป็นผู้ช่วยส่วนตัวของฉันเอง
23:42แต่ฉันไม่อยากไหน
23:45ฉันอยากอยู่กับเธอ
23:50ถ้าอยากอยู่กับฉันเนี่ย
23:53เธอก็ต้องฟังฉันสิ
23:57เธอก็รู้ในหน้า
23:59ว่าฉันนี้มีใคร
24:03อย่างไงฉันก็มีทอดทิ้งเธออีกแล้ว
24:07- อย่าทำรุ่มร่ามแบบนี้อีกนะ
24:27และอย่าสร้างปัญหายชนิด
24:31เธอก็อยากทิ้งชั้นแล้วกัน
24:35- อย่าทำกับพ่อได้
25:03แม่หักหลังพ่อ
25:15ชู้กับบุญชู้ได้ยังไง
25:17- อย่าทำกับพ่อได้
25:31- อย่าทำกับพ่อได้
25:45- อย่าทำกับพ่อได้
25:47- อย่าทำกับพ่อได้
25:49- อย่าทำกับพ่อได้
25:51- อย่าทำกับพ่อได้
25:53- อย่าทำกับพ่อได้
26:07- อย่าทำกับพ่อได้
26:09- อย่าทำกับพ่อได้
26:23- ทำไมมาเงียบเงียบเหรอคะ
26:25- ผมก็มาปกตินะครับ
26:27- ผมนั่นแหละใจร้อย
26:29- คิดเรื่องอะไรอยู่เหรอครับ
26:33- ฉันคิดอยู่ค่ะ
26:35- ว่าฉันจะทำยังไงดี
26:39- คุณทุกสายโปรดฉันนะ
26:45- นิด...
26:47- ฉันเป็นคุณสิ่งตาบวมแล้วคะ
26:49- คุณลองไห้เหรอ
26:51- อืม...
26:53- หลักฐานมันฟ้องขนาดเนี่ย
26:57- ผมบอกว่าผมไม่ลอง
26:58- ผมคุณไม่เชื่อใช่ไหม
27:00- อืม...
27:11- หลักฐานมัน shy
27:14- อยู่appe
27:20- คุณไม่ได่ลองพระฉันใช่ไหมคะ
27:23- วันนี้ทั้งวัน...
27:27- แต่มันติดมาก Centre
27:30ฉันไม่มีความสุกเลย吽
27:33ชั้นเอาแต่คิดอยู่ในหัว
27:35ว่าฉันจะทำยังไงดี
27:38เราสองคนนึงจะเข้าใจกัน
27:42ฉันรู้ฆ่าว่าสิ่งที่ฉันทำมันไม่ถูก
27:45มันทำให้คุณิดไม่พอใจ
27:48ผม
27:50ผมไม่ได้ไม่พอใจนะคะ
27:54แต่ว่าผมเป็นห่วง
27:55ถ้าคือนั้นแม่จับได้แล้วแจ้งความจับผมเนี่ย
27:58ผมรู้ว่าผมจะไปช่วยผมออกจากห้องขางภายในคืนนั้นไม่ได้
28:03แล้วที่ผมโกรธเนี่ย
28:06ก็เพราะว่าผมชอบทำอะไรที่มันเสียงเสียง
28:09และผมก็ทำเหมือนว่าผมไม่ไว้ใจผม
28:13ไม่ใช่ค่ะ
28:15ฉันไว้ใจคุณสิ่งเสมอ
28:17แต่เวลาผมจะทำอะไรเนี่ย
28:19ผมไม่เคยปลึกสามอื่นเลย
28:21ผมรักของ
28:23ผมก็อยากจะดูแลของ
28:28ต่อไปถ้าคุณจะทำอะไร ที่มันเสียงอีก คุณบอกผมก่อนได้ไหม
28:35ให้ผมได้เป็นคนที่คอยช่วยคิด และก็เป็นคนที่คอยช่วยเหลือคุณในทุกๆเรื่องเธอนะคะ
28:40ขอบคุณนะคะ ที่คุณดีกับชันขนาดเนี้ย
28:49ตั้งแต่วันนั้น เทื่อเราทออกกัน ไม่เข้าใจกัน
28:57มันทำให้ฉันมั่นใจแล้วล่ะค่ะ
29:00ว่าคุณคือผู้ชายที่ฉันแค่มากจริงๆ
29:05แค่แค่แล้วนั้นเหรอครับ
29:10ต้อด
29:13รักด้วยครับ
29:18ต่อไปนี้เราจะไม่ทลอดไม่โปรดกันข้ามวันค้ามคืนแบบนี้
29:29เพราะผมเองก็ไม่มีความสุขเหมือนข้างๆที่เราไม่เข้าใจกัน
29:33ผมก็รักคงนะ
29:41ให้ผมได้เป็นคนที่คอยอยู่ข้างๆ
29:47เป็นคนที่คอยช่วยดูแล้วหนึ่งครับ
29:53เมื่อเราที่อยู่ใกล้เธอฉันรู้สึก
29:59เราก็เพลิ่มไป
30:02ไม่เป็นตัวเองไม่มันค่าย
30:08แต่พอเธอหากหายไป
30:12คิดจะลิงยังไม่ได้แล้ว
30:16ทำไมต้องเธอไม่เข้าใจ
30:22ชีวิตต้องมาเรียนไป
30:28ขอรักเธอ
30:30ขอรักเธอ
30:34อ้าวนี้เลยโทว
30:40มีโขวราชเจ้านี้อร่อยมากเลย
30:42อุ๊ย น่ากินมากเลยใช่ยายบ้าน
30:44เออ กินไปเลย
30:46ว่าแต่ช่วงที่ยายไปโขวราชอ่ะ
30:48มันมีเรื่องมีราวอะไรมั่ง
30:50ของอัพเดตให้ยายฟังหน่อยสิจ้า
30:52นี่ มองตากันอย่างนี้
31:02มีเรื่องอะไรไม่เล่าให้ฉันฟังเหรอ
31:04อ้าว
31:06อ้าว
31:08อ้าว
31:10ได้ข่าวว่ายายบรรเยนมีของฝาดจากโขวราชมาปากใช่ไหมครับ
31:12อ้าว ดีเลยจ้ะ
31:14พี่โขวราชนี่
31:16ใจบางเขาซื้อปักฝาคุณสิงกับพี่ฝุมด้วย
31:18ขอบคุณมากครับ
31:20โอ้ คุณสิง
31:22มียายมีเรื่องจะฟ้องคุณสิง
31:24ก็ยัยห่งกับแม่แก้วนี้แหละ
31:26มีเรื่องรับรมคมไหน
31:28ไม่ย่ายฟัง
31:32คุณisanceมองของยังไง ยังไงสี่ика
31:34มันไม่มีอะไรจริงๆค่ะ
31:35คือว่าหomi connected каким 分鐘 entr' coy ตัวเนี่ย
31:37เค้าคิดไปเอง
31:37หาว่าของนี่นี่ ไม่ยอมแล้วที่ฟัง
31:39ว่าระห่างที้เขาไม่อยู่ọนนี่
31:40มันเกิดอะไรคือบ้าง
31:41อุ๊ย
31:42ยากกำลักจะเล่าอยู่วันดีเลยค่ะ
31:44แต่นางบ้านมันโวลๆไปซ Ginger
31:46นี่ตอนนี้น่ะเรื่องแรกถึงแกล้ต้องรู้ก็คือ
31:49กายสอนเน ^^ออกจะลงชาย aging แล้วก็กลับไปอยู่ที่บ้านแล้ว
31:52แกนแล้วกลกฎ
31:55ได้เลย ได้เลย
31:57ยายจ๊杯 จะมีเรื่องเด็ดที่นึง тест
32:00อะไรแหล่otedนักยุง
32:01คือท angularงานเพริกแม่มานีจัพย์enes
32:03มีคนโกงการจัดซื้อข้าวัธุดิบค่า
32:07ลักมุนชูใช่แม่
32:09ยับวันเย็นรู้ได้ยังไงอะครับ
32:10เอา
32:11ก็คนที่โกงๆозможно ส Hause น่าตาคูน oy
32:14ก็ดูตาสี่เย็บๆเบอร์คง Coreう
32:17แล้วมันก็เป็นผู้ช biliividการโลกงานใช่ป่ะ
32:19เพราะฉะนั้นคนที่จะโกงได้ก็มีมันคนเดียวเท่านั้นแหละ
32:23ว่าแต่ตอน voluntary
32:24ตำรวจจับไปโรงพักแล้วใช่ไหม ค่ะคุณสิน
32:32หรื alors Thy....
32:35นั่นไง or Thy....
32:36ในวินโชง
32:38อา..
32:39ถึดกระดูมให้ดีด้วย
32:41โอ้ย..
32:42กลูกจะบ้าตายENN Chand what?
32:45คุณคุณ Сิ่งค่ะมันจะเป็นไปได้อย่างไรคะ?
32:48เชื่อให้บุญชูมัน powstı alpama ไม่มีส่วนเกี่ยวของกับการโกลมในครั้งนี้ยายไม่เชื่อหรอก
32:53คนในโรงอ้างก็ไม่มีใครเชื่อเหมือนกันค่ะ
32:55คุณวารีกับคุณอนงก็ให้การ
33:03เบามากค่ะ. แคล Liebe ในบุญชูออก
33:06แต่ไม่ยอมให้แจ้งตามรวดจับในบุญชูค่ะ
33:08มันต้องมีócมีใดกันได้ riinde deve
33:11หรือไว้บุญชูมันจะเป็นผัวอีกคน
33:13- น้องเหตippนาย!
33:15นิ ны ไม่ๆ จะตอบปากเสริ вд dem
33:17ไม่ต้องทู้ด
33:18อย่าดามกว่าเลยครับยายบlaimerเย็น
33:21คุณนี้จล masculinity แกปรอกว่า
33:22ที่บุญชูเป็นคนเก่าคนแก่ของคุณบุงหาครับ
33:25ก็เลยไม่อยากลงโทษถึงข้างติดครุกติดการางนะครับ
33:52อยากมีเธอและเธอ
34:05คุณสิ่งคะ
34:06ฉันขอโทษทันยายบางเย็นด้วยนะคะ
34:08ที่พูดมากเกินไป
34:09ไม่เป็นไรหรอครับ
34:10ผมเข้าใจ
34:11เป็นใครเนี่ยก็ต้องแปลกใจกันทั้งนั้น
34:14ผมไม่มีใครโงเชื่อว่าบุญชูเนี่ย
34:16ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับการโกงในครั้งนี้หรอครับ
34:20แล้วนี่คุณโอเคไหมคะ
34:25ผมจะพยายามโอเคให้เร็วที่สุดครับ
34:27ชีวิตคนเรามันต้องเดินต่อไปข้างหน้า
34:33ผมไม่ขอulkุณหงกับเขรอบครัวมากๆ
34:45มากแล้วนะ
34:46ฉันบอกอะไรไงคะว่าฉันเป็นใจช่วย
34:55ของแซนดีขนาดนี้เนี่ย
34:58แม่คุณควรจะดีใจด้วยซ้ำ
35:00ที่ผมมีผู้หญิงดีๆ เป็นคนรัก
35:03คอยอยู่ข้างๆ กัน
35:05คอยช่วยเหลือกัน
35:10คี่ตูนะคะเนี่ย
35:12ฉันบอกคุณตอนไหนคะว่าฉันเป็นคนรักคุณอะ
35:15นาวนก่อนที่คุณสารภาพรักกับผม λะค่ะ
35:18ฮึ Вот
35:20จริงหรอคะ
35:21ไม่เห็นจำได้เลย ตอนไหนอะ
35:23ฉันว่า formations конечно
35:24ฉันว่าidentally
35:25จำผิดแล้วหรอคะ
35:26ผมว่าผมจำไม่ผิดนะครับ
35:28ผิดค่ะ
35:30จริงๆนะคะ
35:40สวัสดีครับทุกคน
35:41อันดับแรกที่ผมต้องปรากาศให้ทุกคนได้รับทราบนะครับ
35:44โรงานของเราจะแต่งตั้งคุณตรีภูมิ ขึ้นเป็นผู้จัตการโรงานครับ
35:55ผมจะตั้งใจทำงานไว้สblem ก antioxidants กับคุณสิ่งและคุณม 아니면ิจัลไว้ใจครับ
36:01อีก Bonds
36:03นอกจากปรากาศแต่งตั้งตําแหน่งผู้จัตการโรงานแล้วเนี่ย
36:06วันนี้ผมยังจะมีปรากาศแต่งตั้งผู้ช่วยพิเศษของผมด้วยครับ
36:09ผู้ช่วยพี่เศษ ใครอคะ
36:14ปาเขาไม่คิดรู้เรื่องนี้มาก่อนแบบ
36:18ฉันครับ
36:29สวัสดีค่ะ
36:38ผู้ช่วยพี่เศษของผมก็คือคุณเป้าวันดีครับ
36:41เจ้าของร้านน้ำพริกที่ตลาดปักนะ
36:43ครอบกลัวของเป้าวันดีเนี่ยขายน้ำพริกมายาวนานกว่า 30 ปี
36:47แล้วก็ยังรู้จักแหล่งวันทุดิตเป็นอย่างดีครับ
36:51ไม่มียอมนะสิ
37:08สิ่ง
37:11สิ่งทำแบบนี้กับแม่ได้ไง
37:17แม่ครับ
37:19นี่มันเรื่องงานนะครับ
37:21แม่อย่าเอาแต่ใจได้ไหมครับ
37:26แม่
37:27แม่
37:30สิ่งทำแบบนี้กับแม่ได้หรือไง
37:34สิ่งเอาผู้หญิงที่เป็นฟันกำรับของผมพ่อ
37:36เข้ามักทำได้ในโรงนายของแม่
37:39สิ่งอย่างแม่ก็เลย impactoกเงิ่งในเกิน
37:45ล่มชายคนเหนือนี่แม่รักมากทีสุด
37:49แต่ทำกับแม่แม่แ Body
37:51แม่จะมีชีวิตอยู่ไปทำไม
37:53แล้วแม่ก็คือคิดมั้ยครับ
37:57เพราะว่ามันเพราะอะไรกันครับแม่
38:00มันเพราะอะไรกันเหรอครับ
38:02ที่ผมหนึ่งมันขอให้ป่าวันดิมมาช่วยดูแรการจัดซื้อวันธุดิม
38:06ให้ดูนี่นะครับ
38:27เธอเรียกไปแล้วหรอ
38:40ว่าฉันกลงความรับอะไรของเธอไว้บ้าง
38:42เพราะข้าของคุณหรอก
38:43เออ
38:44โทรหาคุณควงจมพูและสอสุบมูลให้ช่วยฉันอยู่นี้
38:52ความรับไม่คือพยายามปกปิดกว่า 20 ปี
38:55จะไม่เป็นความรับอีกต่อไป
38:57เมื่อพืนที่จริงคุณไก่สอน
38:59ได้สราภาพกับทางตำรวจว่า
39:01มันเกิดอะไรขึ้นลูก
39:03ทำไมตำรวจมาบ้านเราแบบนี้ล่ะ
39:25แต่รับเราเป็นยากก็หัวใจ
39:28ทั้งความจึงและความปัน
39:31ทุกขึ้นทุกวัน
39:35จะมีเธอและฉันเสมอไป
39:41ไม่มีสักวันที่ฉันไม่เหมือนเดิน
39:51ไม่มีสักวันที่ฉันเกิด