Skip to playerSkip to main contentSkip to footer
  • 2 days ago
Transcript
00:00เจ้าเจ้า
00:30สวัสดี นักเรียนทุกคน
00:48ฟังพออ่อนะ
00:51อย่าลืม
00:52การมีน้ำใจเป็นนักกีลา
00:55เรามาแข่งขันกีลากันเนี่ย
00:58ก็เพื่อสร้างความสามารถที
01:02เอาละ
01:03พอออก็จะขอก่าวเปิดงานกีลาสี
01:08ประจำปี 2,566
01:11นับตั้งแต่บัตรนี้
01:28เรามาแข่งขันกันเพื่อความสามาคี
01:32แข่งขันกันเพื่อความสามาคี
01:36แข่งเพื่อ
01:38แข่งกันมันก็ต้องมีแต่อาชนะเท่านั้นแหละ
01:41ถ้าแข่งเพื่อความสามาคี
01:42ก็น้องอยู่บ้านเหรอ
01:44แข่งขันกันเพื่อความสามาคี
01:48แข่งเพื่อ
01:49แข่งกันมันก็ต้องมีแต่อาชนะเท่านั้นแหละ
01:52ถ้าแข่งเพื่อความสามาคี
01:54ก็น้องอยู่บ้านเหรอ
01:56เอาละครับทุกคน
01:58วิ่ง 100 เมตรจริง
02:00นะครับ นักกิลาเรากำลังวอมร่างกายอยู่นะ
02:07นักกิลาเนี่ย
02:09ต้องมีการยืดกล้ำเนื้อก่อน
02:10ยืดเส้นที่สายก่อนแข่งกิลาจริง
02:20อ้าว สีแดงมีใครเป็นรมเน้วสีแดง
02:23อ่ะเทือนชั่วดูเดี๋ยวалы
02:26ฝ우
02:28acaba
02:31เป็นENA
02:34ale
02:36aders
02:39ไม่ถูกบ้างครับให้เรียน
02:41ก็มาถูกบ้างครับให้ร้อง
02:43แล้วก็ส่งต่อพระทีบส shortened
02:45นักเรียนครับ อีกไม่นานนะ การแข่งขังจะเริ่มขึ้นแล้วนะ วิ่ง 100 เมตรหญิง
02:59นักทีลา เตียงท้อม เข้าที่ ระวัง
03:08พงนักทีลั่ง
03:17ทีลังที่คืออะไรแหละชอีกคือลุ่เขา
03:24viveра
03:29ต่อเราเลยว่าไปได้ ต Apa
03:32grooma
03:36สีแดง ตามกันที่สาม
03:38เจ็บต้องไหนไหมอ่ะ
03:40เฉรย์ดาย ๆ ๆ ๆ ๆ
03:42ไม่น่าสถุดหาตัวเองลม
03:44ไปหน่อย ๆ
03:46โอเค ไงมากไหม ลูกเกร
03:48เดี๋ยวแกล้อบไปไว้
03:50อุ๊บ
03:52ขอบคุณนะ ไปค่อย ๆ เลยนะ
03:54กลับลง ๆ ถ้ามาช่วยค่ะ
03:56สุดว่าเป็นท่าที่สวยงามมาก
03:58นี่หลักครับ
04:00ถ้าจ้ายนับไว้ ถ้าอย่างไม่ตายจากกัน
04:06เปลี่ยนเกิดใจ ไม่ทอ ชิ้นใช้ก็ร่อย จะไปเทื้องสักวัน
04:12จริบเหรอ?
04:14นิดหน่อย แค่แพงแพงค่ะ
04:16สดีมันเคยแพงมาก่อน แล้วก็มาพิกอีกหรอก
04:20นี่ ไม่ต้องมาขามาเกิดหรอก
04:23เรารุ่นเดียวกันนะ
04:24เดี๋ยวจะมาพูดลงหังเสียงเพื่อ
04:27ค่ะ
04:29ได้จ้ะ
04:36เราพึ่งยายลงเร็จมาจากต่างจองวัด
05:06นี่แล้ว ทำไมตัวเองเป็นถึงนักวิ่งประจำลงเรียนอะไรอย่างนี้
05:13ถึงวันลงแข่งกิลาสีอ่ะ เสียเวลา
05:16ถามว่าคิดไงเหรอ
05:18ก็ไม่คิดไงนะ ได้วิ่งมันก็สนุกดี
05:23เราคงชอบพอรู้สึกเวลาที่ได้ชนะคนอื่นมั้ง
05:27ชนะคนอื่น กับแอค่ะเรียนทองงานกิลาสีนะ
05:33ไม่เกี่ยวกับลางวัลดิ อืม มาถึงความรู้สึกรู้แล้วที่ได้ชนะ
05:48ความเลย
05:50ตลกดี อยู่ห้องเดียวกันมาตั้งเกือบปี ไม่เคยคุยกันเลย
05:55ดันมาได้คุยกันเพราะว่าข้อเท้าพิก
06:03อืม เดี๋ยวเราแขบดู
06:06ดีขึ้นแล้วขอคุณนะคะ
06:10นี่ สงสัยเราคงต้องมาสนิทกันจริงๆ แล้วมั้ง
06:13แกจะได้เลิกพูดค่าค่าอะไรนี่กับเราสักทีอ่ะ
06:18งั้น เริ่มจาก แกยายมานั่งข้างเราดิ
06:22ตอนนี้ ข้างเรามันก็ไม่ได้มีใครนั่งอ่ะ
06:25มานั่งได้กันป่ะ
06:27เออ...แล้ว...แกพักอยู่แถวไหนอ่ะ ไกลปะ
06:38อยู่ที่หอพักหญิงนี้แหละ
06:40จริงดิ
06:42งี้ถ้าเกิดว่าอีกหน่อยฉันสนิกับแก
06:44ถ้าฉันที่เกียดเรียนตอนกันวันฉันก็ไปนอนห้องแกได้ใช่ไหม
06:48อะไรเหรอ
06:49ก็มันกล้ายนิดเดียวอ่ะ
06:52ได้ดิ
06:54ต้องให้เจอเรื่องร้อยๆ
06:56นั่นแหละยิงมีความหมาย
06:58ให้รู้สึงและเข้าใจ
07:00เกิดแค่จะตอกันไป
07:02ผิดหวังก็แค่รอมไหม
07:05เรื่องรู้มันไปทุกวัน
07:26เกิดแหละยิงมีความหมาย
07:40เกิดแหละยิงมีความหมาย
07:42ồiมันก็ทักมาแล้วตลอด
07:46ลูกเกต
07:47เกิด
07:49เกิดแบทย์
07:51แล้วของแกได้เครียร์กันแล้วใช่ไหม
07:54อืม คุยแล้วอ่ะ
07:56ดีแล้ว
07:58แกเอาเรื่องขอบคัวและก็พ่อแม่เราไปเล่าใครพัง gotta listening
08:02แล้วพ่อแม่เราไปเล่าให้คนที่บั้นประพาฟังใช่มั้ย
08:06เราเคยให้แกสัญญาแล้วอ่ะ
08:08เราจะไม่เอาเรื่องแบบนี้ไปเล่าให้ใครฟัง
08:10เข้าหลังกันให้ทำอย่างน่ะ
08:18ทำกลันไปเปล่าอ่ะ
08:32เจ็กลับมาก
08:49เจ็กลับคติดตั้งเลย
08:54เจ็กลับนั้น
08:57เรื่องหลายไหนเรื่องผมก็เพิ่งมาคนผมมาเรียนรู้เอาตอนแก่ด้วยเหมือนกัน
09:08จะว่าภัยมันก็นึกเทียได้เหมือนกัน
09:13ถ้าเกิดตอนเด็กๆ เราฉลาดได้ครึ่งหนึ่งของตอนนี้
09:23มีอะไรไม่สมเหตุสมผลหลายอย่างที่ผมก็ทำนั้น
09:30ชนบางทีก็แปลกใจตัวเองอยู่เหมือนกัน
09:42หากย้อนเวลากลับไปได้
09:46โอ้ย นี่จะถอนหายใจอะไรกันนักหนาเนี่ย
09:53ทำไมเหรอ ความเห็นของฉันมันเชออีกหรือไง
09:57เปล่าลุง น่ายมีอะไรหรอก
10:01น่ายใจนะ
10:03แน่ใจนะ
10:08เขาว่ากันว่า
10:10ถอนหายใจหนึ่งครั้งเนี่ย
10:12อายุสั้นลองไปหนึ่งปีเลยนะ
10:15โอ้ย
10:17ความเชื่ออะไรของลุงอีกแล้วเนี่ย
10:19มีแหละ ล้าสมัย
10:21ไม่เห็นมีข้อมูลอะไรลองรับสักอย่าง
10:24ลุงเชื่อจริงๆ หรอ
10:26ไม่ได้เชื่อ
10:29แต่มันก็มีเหตุผลลองรับนะ
10:32เพราะคนเราอ่ะ เวลาไม่สบายใจอ่ะ
10:35มันก็ถอนหายใจใช่ไหม
10:38แล้วความเครียดอ่ะ
10:41มันก็ส่งผลกระทบกับสุขภาพเราไง
10:44ทำไม
10:48คนเราชอบทำอะไรไม่ส่งเหตุสมผลอยู่ตลอดเลยอ่ะ
10:51เช่น
10:55เช่น
10:58เช่น
11:01ตอนที่เพื่อนลุงเสียพระมาริง
11:04ลุงก็ยังมีสีนสูปหรีอำลาเพื่อน
11:08ทำทำไมอ่ะ
11:10หนังหวงอ่ะ
11:12ก็นั่นหละมนุษย์
11:14บางเรื่องมันก็ได้เหตุผล
11:17บางทีก็ได้ตักกัก
11:20ทำไปตามอารม
11:24ทำไปตามความรู้สึก
11:27เช่น
11:28เช่น
11:30เรื่องของหัวใจ
11:33เรื่องของความรู้สึก
11:36ความรู้สึก
11:42มนุษย์เรานี่
11:44งี้เงาดีเนอะ
11:46เหมือนไม่ได้โกรธคนอื่นเลยนะ
11:54ไปทำเรื่องอะไรมาอีกแล้วเราอ่ะ
11:57ไม่ได้เกี่ยวกับเรื่องงานอ่ะ
11:59ผมไม่ต้องรู้หรอก
12:01เอาหน้า
12:03เล่ามาเฮอ
12:05นี่
12:07เห็นไหมคนอื่นอ่ะ
12:09เขาเขียนจดหมายมาปรึกษาฉันเต็มไปหมด
12:12นี่ฉันให้อาพิศิตพิเศษกับเธอเลยนะ
12:14แม่อ่ะ
12:15ปรึกษารุ่งเนี่ย
12:16ปรึกษาเอไอดีกว่า
12:18จะทำงานไหม
12:20อืม
12:22อืม
12:24อ่ะ
12:26ย่อนเวลากลับไปได้
12:28อืม
12:30อืม
12:32อืม
12:34อืม
12:36อืม
12:38อืม
12:40อืม
12:46ผมคงไม่ขอย้อนเวลา
12:48แต่จะจัดการกับปัจจุบันตอนนี้ให้ดีที่สุด
12:54แต่จะจัดการกับปัจจุบันตอนนี้ให้ดีที่สุด
12:58เพื่อว่า
13:04арu
13:06ช่อนเดียริกแล้ว
13:08พวก是
13:10oleer
13:12นายรักว่าจะกลับกัน
13:18นายรักว่าจะเป็นของเรา
13:21นายรักว่าจะเป็นของเรา
13:23เธอสวัสดี
13:42โอ้ว สวัสดี ดี มาย เลย โคตร
13:48ดีแม่ง ลูกเกษ เยี่ยมเลย
13:50ใกล้น้องไว้ อย่าว่าฉันเยี่ยมช่วยไม่ไกลล่ะ
13:53มา มาถ่ายลูกดีกว่า เทพเกษ สุดยอดเลยว่ะ
13:56สอง
13:57ลูกเกษ
13:58ลูกดีกว่า
14:02แก พอจะมีเวลาแป๊บหนึ่งไหม
14:05ฉันขอคุ้ดด้วยหน่อยดี
14:10ขอโทษ
14:13คิดฉันพูดแรงไปอ่ะ
14:16จริง ๆ แกหวังดีนะหละฉันรู้
14:20ฉันไม่ควรดูถูกน้ำใจแก
14:24ไม่เป็นไรหรอกแก
14:26ฉันไม่ได้เก็บมาคิดอะไรอยู่แล้วอ่ะ
14:30ชิดแล้ว ชาด้วย
14:33ลูกเกษ
14:35ก็ขอโทษแล้วไง จะไปชดทำไมอ่ะ
14:38แกขอโทษ
14:40ฉันก็รับคำขอโทษแก
14:44แต่มันไม่หายทันทีปะ
14:46มันเสียบความรู้สึกอ่ะแจร์
14:48จริง ๆ สมองระดับแกอ่ะ
14:50เข้าใจเรื่องผู้นี้อยู่แล้วเฮ้ย
14:52ถ้ามันสำคัญพอ
14:54ฉันไปซ้อนต่อก่อนอ่ะ
14:56ว่าเนื่องรอยอยู่อ่ะ
14:58ที่เรื่องผู้นี้อยู่แล้วเฮ้ย
15:00ถ้ามันสำคัญพอ
15:06ฉันไปซ้อนต่อก่อนอ่ะ
15:08ว่าเนื่องรอยอยู่อ่ะ
15:10มันสำคัญพอ
15:12มันสำคัญพอ
15:14จะว่าไป
15:16เหตุการณ์การหายตัวไปของเรวัด
15:18ทำให้หนูตนักได้ว่า
15:20ยังไม่พร้อมผู้พันกับอะไร
15:22จะว่าไป
15:24เหตุการณ์การหายตัวไปของเรวัด
15:26ทำให้หนูตนักได้ว่า
15:28ยังไม่พร้อมผู้พันกับอะไร
15:30ถ้ายังรับมือกับความเป็นห่วง
15:32ที่มากเหลือเกินนั้นไม่ได้
15:34คู่สุรัตนาวัดีอ่าน
15:36ต้องชอบใจมากมากแน่เลยแจน
15:38แล้วแจนละ
15:40คิดว่าไง
15:42พอจะเห็นความแตกต่างหรือยัง
15:44ระหว่างเขียนเองกับใช้ AI
15:46เห็นค่ะ
15:48เห็นว่าเขียนเองเสียเวลากว่าเยอะเลย
15:50อืม
16:06คือมันได้คิดค่ะ
16:12มันได้คิดค่ะ
16:14มันได้คิดเวลาที่เราจะเขียนอะไร
16:16พอเราได้คิดแล้วเนี่ย
16:18พอเราได้คิดแล้วเนี่ย เราก็ได้เรียบเพียงในหัว
16:21แล้วก็ได้ตกตกร แล้วก็ทำของพอใจว่าเราก็มารู้สึกอะไรอยู่
16:26เกี่ยมไปเลยจาน สงสัยได้เจอคูดีจริงๆ นั้นเนี่ย
16:31ก็ลุงลกไง เขาเคยชิงลองวัน 4Light เลยนะ
16:35โอกาสแบบนี้ไม่ได้หายๆ นะจาน
16:38คู...หนูเป็นแค่มือพิมพ์ให้เขาเฉยๆ แล้วค่ะ
16:42แล้วอี 이� Viv queue. แก็ไม่ได้คิดจะเปลี่ยนเส้นทางชีวิตต้องเป็น varieties.
16:48การเรียนรู้ไม่ได้มีไว้แค่หาเงินนี่แจ甲
16:51บางทีมันอาจจะหมายถึงวิธีการมองโลค
16:55แล้วก็ประทบการณ์ของคนที่อาบน้ำร้อนมาก่อน
16:58อันน้ำร้อนมาก่อน
17:00โดนต้องมาก่อนนะคะ
17:03เหมอตำแย Beneft
17:05เขาใช้น้ำร้อนเวลาทำคอด
17:08ความหมายของวรีไม่
17:10หมายถึงว่าเกิดมาก่อน
17:12ไม่ได้หมายถึงว่าโดดน้ำร้อนล่วก
17:14ขอจ๊ะ
17:16หนูคง...
17:18ใช้คำหิดเองอ่ะค่ะ
17:20แล้ว...
17:21พูดเมื่ออะไรอีกไหมคะ
17:40เป็นไงอ่ะ
17:41บอกอ่ามั้นเลย
17:51บอกอ่าให้เห็น
17:56ว่าชีวัประวัติของอ่านี่
18:01มันโดนเศ้นขนาดไหน
18:02แม่
18:05เฮ้...จะไหวอยังไงดีนะครับครับคุณไหร่ะ
18:08อืม ไม่ชอบเหรอ
18:14ก็ไม่ใช่อย่างนี้ครับ
18:15คือ ผมชอบที่คุณอาเข็นมากครับ
18:17อืม ชอบเลย
18:21อืม แค่ว่า
18:23อืม มันมีส่วนที่
18:28อืม ว่าไง ไม่เจอตั้งนาน
18:35อีกษารสำคัญ รบกวนเซ็นด้วยค่ะ
18:49เสร็จรอบซาบนี้นะคะ
18:51อ๋อ รอบเซ็นด้วย
18:53อืม ขอด้วยนะครับ
18:58อืม
19:05อืม เอา ว่าไงล่ะพอดม
19:17อืม คือ ที่คุณอาเขียนมาเนี้ย
19:23คือ ผม เห็นเจ็ดตนาในการที่
19:29อืม คุณอาอยากจะแบ่งปันนะครับ
19:33เห็นไหม แล้วก็
19:35เออ แชร์ประสบการณ์
19:39อืม แชร์ประสบการณ์
19:53อืม คุณอา มันมีแต่เรื่องของตัวเองอะ
19:59ผมรู้ว่าคุณอาอยากเล่าอะ
20:03แต่ว่า ผมไม่ได้ใจว่าจะมีใครอยากฟังหรือเปล่า
20:07หรือว่า หรือว่าอยากอ่านหรือเปล่า
20:13คือ คุณอาไม่ได้
20:19เป็นอย่างนี้ก็
20:23อืม ใส่มาสักการณ์อาดนี้เนี้ย
20:27เข้าใจตั้งกับประโยคแรกแล้วแล้ว
20:31มันก็คงเป็นอย่างว่าจริงๆแล้วแล้ว
20:35ฉันมันก็ตะแก่คนหนึ่ง
20:39อิตกยุค
20:41ล้าสมัย
20:43ไม่น่าสนใจ
20:45ใครมันจะอยากมาอ่าน
20:49ที่ว่าประวัติของตะแก่ว่านี้ว่า
20:51ประโภ่อ่ะ
20:53แมนได้
20:57คุณอาครับ
20:59มันไม่มีผู้พาอ่อนอาทุกวัน
21:03พรุ่งนี้แค่ลองไหม
21:05อันนี้พรุ่งรับแรกเท่านั้น
21:09อย่าพรุ่งหมดหวังนะครับ
21:11แล้ววันลายจะซ้อนให้เธอเข้าใจ
21:15ว่ายuไม่สำคัญ
21:19ว่ากันเครอ contamination มาใจเท่านั้น
21:23ทำท่านั้นarmedใส่กันจริงทิ้ง
21:25สิกวีกครวบแล้วเนี้ย
21:29อายุมันแค่ตัว‌เรฐ ไ閉เล่า
21:31มันทำแบบนี้มาถcanoจากเด็กแล้วเนี้ย
21:35จริง ๆ ไม่น่าไปให้ความหวันเลยนะ
21:38บอกไม่ทำไปก็หมดเรื่องแล้ว จะได้จบจบอะ
21:45ไม่ได้หรอก
21:47อาทนกเนี่ย
21:49แค่มีบุญคุณนะ ช่วยแกได้แล้วต้องช่วยไปก่อนแล้ว
21:53เพราะว่าถ้าไม่มีแกเนี่ยยไม่รู้ว่า
21:55ป่านี้เราจะเป็นอย่างไรบ้าง
21:58ก็อาจจะร่ำรวย แล้วก็มีความสุขของมีเยอะ
22:02อไม่พูดสิ ๆ Och ๆ อะไรกันแน่
22:06อาทนก
22:09มันนั้นไม่ทำกัน Sichuan ได้แล้ว หรือ Leslie ทำอะไรของว่านี่กี่พวกhead RPG
22:13ว ór เห็นเดี๋ยวเดี๋ยวเดี๋ยวladı�네
22:16ตีมันมาก็ตั้งหลายทีแล้ว
22:19ถ้าก็ได้ผลจริง เปอร์นี้มันก็ต้องทำกัน Ricussen
22:26อยาการไปเติมๆ จะไปเหวังผลรัพโมนี้ไม่ได้หรอกนะเฮีย
22:30ไหนไม่ยอบทำกันบ้าน
22:39โอ้โฮ
22:44ก็อนุกจะมาบ้านวันนี้
22:58ผมก็เลยอยากให้อนุกอ่านที่ผมเขียน
23:02ก็เลยทำการบ้านไม่เสร็จ
23:05เอ้าแล้วทำไมถึงไม่บอกพ่อเข้าไปตรงๆแล้ว
23:10เพราะพ่อบอกว่าถ้าผมเขียนมันไล้สารลา
23:19แล้วล่ะเชน
23:25อ่ารู้ว่าเชนตั้งใจเขียนให้อ่าอ่าน
23:28ดูแค่ลายมือก็รู้แล้ว
23:30นี่แอบนอนดึกมารายขึ้นเลยสิท่า
23:34แต่การบ้านก็สำคัญ
23:38ถ้าแค่การบ้านยังไม่ยอมทำ
23:42โตขึ้นไปเชนจะไปรับผิดชอบอะไรอย่างอื่นได้ยังไง
23:47เชนตั้งใจเขียนอะไรให้อ่าอ่าน
24:01แล้วถ้าเกิดอ่ารู้ว่าเชนไม่ยอมทำกันบ้าน
24:05อ่าก็เจอไหมอ่า
24:09ตกลงไหม
24:12แต่ว่าครั้งนี้อ่าจะยังอ่านอยู่ใช่ไหมครับ
24:18อ่านสิ
24:20แต่ครั้งหน้าไม่เอาแบบนี้แล้วนะ
24:22เย้ย!อันจบตอนนี้ผมจะได้เห็นตั้งไหม
24:26โอ้!
24:27มีโปรติดตามตอนต่อไปด้วยเหรอเนี่ย
24:32อยากเกงแบบอ่า
24:34ต้องฝึกเยอะเยอะนะ
24:36ขออนุญาตทิ้งความเห็นในฐานะครับ
24:51ไม่แน่ใจว่าเกิดอะไรขึ้นหลังจากที่มือคุณอาเข้าเฝือก
24:55แต่ผมเห็นว่าในงานเขียนคอร่ำระยะหลัง
24:59คุณอาดูอ่อนโยนขึ้น
25:01ผมกับเอเราชอบกันมาก
25:04จะพัฒนารับใหม่จากอะไรแบบนั้นก็ได้นะครับ
25:12ไม่จริงมากเชิญ
25:15ก็ลุงลกไง
25:29เขาเคยชิงลองวันซีไลท์เลยนะ
25:31โอกาสแบบนี้ไม่ได้หายง่ายนะจรรร
25:34การเรียนรู้ไม่ได้มีไว้แค่หาเงินอีกแจรร
25:37บางทีมันอาจจะหมายถึงวิธีการมองโลก
25:41แล้วก็ประสบการณ์ของคนที่อาบน้ำร้อนมาก่อน
25:48นี่แกไม่ได้คิด มันคือแกกำลังคิดอยู่ใช่ไหม
25:51แจร์
25:59ทางขลงกัน
26:00กินอีกแล้ว ง่วงจะตาย
26:03ermanยมปลดดดด Han
26:06น้ำลังซื้อสวัตมนให้ยายหน่อยแล้ว
26:11xisลูก
26:13ยายใจขอนน้ำชาอะไรซี้ลูก
26:14เสียยายด้วยน้ำชา
26:17วawsวาน
26:32ว่าช่วงนี้พวกเราจะนั่งนั่งนอนๆกันเยอะเกินไปหรือแบบค่ะ
26:37รู้ไหมค่ะว่ากระดูกที่มันเสื่อมอยู่มันจะยิ่งเสื่อมเร็วขึ้นไปอีกค่ะ
26:43ว้ายจริงน่ว่าเนี่ย อันนี้กลับไม่ได้เลย
26:47สัปดาห์หน้าที่สุดสาทธราณาใกล้ๆบ้านเราค่ะ
26:51เขาจะจัดงานเดินวิ่งเพื่อสุขภาพ
26:53มีระญ relation ตั้งแต่ 2 .5 โล แล้วก็ 10 โล
26:57พวกเราไปเดินระยะ 2.5 กันไหมคะ
27:00โอ้โหแก่ป laugh ได้ไปวิ่งกันใครเฟ้าเรา
27:03ใช่พวกเราไม่ได้ออกกำมังกายกันด้วย
27:05จะไปแข่งกับ θαassic็ค้画ด้าย
27:07โอ้ยไม่ต้องไปแข่งกับใครเลยค่ะ
27:10ชื่องานเขาก็บอกอยู่แลววนะ เดินวิ่งเพื่อนสุขภาพ
27:14พวกเราก็ไปเดินเพื่อสุขภาพของเราเองแบบค่ะ
27:16พาอย่างให้ทุกคนออกไปร่วมสนุก ไม่มีกิจกรรม
27:20เอาไปถ่ายรูปกันแบบจอยๆ อะไรอย่างนี้ก็เลยค่ะ
27:24ร้อนจะตาย
27:28อะไรอ่ะ
27:30อะไร
27:30เพื่อเพิ่มความสนุกของกิจกรรม
27:33อืม อย่างไร
27:33อันนี้เอาแต่พวกเรากันเองนะคะ
27:36ถ้าหากว่า
27:38ใครสามารถเดินเข้าเส้นชัย
27:40ได้เนี่ย พาให้คนละ 1,000 บาทค่ะ
27:43ว้าย!
27:441,000 บาทเหรอคะ พาพา
27:47งาน โจ้าว่า
27:49โจ้าวพร้อมค่ะ
27:50พวกคุณผ่อนหนึ่ง
27:51เยอะกับเงินผู้สูงอายุอีกแล้ว
27:53ใช่
27:54แบบนี้ 3 เกรออย่างพวกเราเนี่ย จะปลาดเหรอค่ะ
27:58เนี่ย ไม่ต้องมารวมฉันเลย ฉันไม่ไป
28:01ต้องไป 3 คนเนี่ย 3,000 เราจะได้ไปชิบ
28:04เป็ดปากกิจที่ดูผู้รีวิวอีกวันนั้นไง
28:07ไม่กินแหละ เป็นอย่างเดียวหรอ?
28:09เป็นก่อนยับปึกริง
28:10แข็งกะทีค่ะ
28:11แต่ข่าวยายจะไหวแน่นะคะ
28:14โอ้ย ช่วงนี้นะ
28:16ข่าวยายดีขึ้นเยอะเลย
28:18มันแข็งแรงขึ้นเยอะเลย
28:19เงินเท่านั้นที่นอก everything
28:22กับบาท ข่าวนั้นที่พาชิบ่อยบินแน่
28:25พอเจอครับ
28:26พอแล้ว
28:27โอเคค่ะ
28:27เอาเป็นว่าพวกเรามีเวลาเตรียมตัวกัน 1 อาทิตย์
28:31แต่ข้อระวังก็คือ
28:32อย่าให้ล้มเหมือนกะลุงนี่นะคะ
28:37กับสนุนค่ะ
28:382 คนเนี่ยก็ช่วนไหมนะ
28:40แต่ว่า...ไม่มีหลังๆให้หละ
28:42เอา
28:43ไม่อะ
28:44เดี๋ยวที่ฉันน้อนอยู่บ้านดีกว่า
28:47โอ้ว
28:49ปัดลกยังแร่นังตอนเหมือนเรา
28:52สวนไปกินเต็กปับคุมหรือชิค่ะ
28:55ขอบคุณไป
29:01อดเลยพันหนึ่ง
29:03ให้หน่อยก็ไม่ได้
29:10แจน
29:13แจน
29:17แจน
29:21จะเริ่มงานอยู่แล้วมีตามาทีหน่อยดิ
29:25workshops
29:27แซ่เศษ
29:28บOLL
29:29คิดว่ามีเรื่องจะถาม
29:31ปั dö
29:32มันไม่ใช่เป็นรวงของนู丈 region
29:32เพื่อนฝากถาม ใหมีที italian
29:34hommes
29:35เพื่อนเขาอยากรู้ว่า
29:37ทำไมเวลาที่
29:39เราทำให้ใครโกด
29:41แล้วเราไปขอโทษเขา
29:43ทำไมเขา Living날
29:47ام pam
29:49เรื่องมึนเป็น properties
29:51ก็
29:52สมมติ 9A หวังดีกับ 9B
29:56แต่ 9B คิดว่า 9A ยุ่มเรื่องส่วนตัวมากเกินไป
30:00ก็เลยพูดไม่ดีกับ 9A
30:04แต่พอ 9B รู้ตัวว่าตัวเองทำผิด
30:07ก็ไปขอโทษ 9A
30:09แต่ 9A ก็ยังไม่หายกฎอยู่ดีอ่ะ
30:13ย้ำอีกทีนะคะว่าอันนี้ไม่ใช่เรื่องของหนู
30:16เพื่อนฝากถามอีกทีนึง
30:19มันก็เหมือนที่เธอชอบบนแล้ว
30:21ว่าทำไมมนุษย์มันไม่สมเหตุสมผลเลย
30:26ขอโทษแล้วมันก็เข้าใจได้แค่เรื่องเหตุผล
30:32แต่ความรู้สึก
30:35มันใช้เหตุผลไม่ได้
30:39มันต้องใช้เวลาเยี่ยวยา
30:44เพื่อนเธอต้องรู้จักรอ
30:46โอ้โห แต่ลุงเวลารอมันกระวุลกะวายมากเลยนะ
30:52ถ้าอย่างนั้นก็ต้องทำอย่างอื่นช่วย
31:01ที่ไม่เกี่ยวกับเรื่องเหตุผล
31:05ถ้าความรู้สึกเสีย
31:07ก็ต้องไปแก้ที่ความรู้สึก
31:09ไม่เห็นสมเหตุสมผลเลย
31:14อืม
31:15เฮ้อ แล้วจะไปไหนล่ะ
31:16อ๋อ คือ โห พึงนึกขึ้นได้ค่ะว่า
31:18มีทุระหรวน
31:19เดี๋ยววันนี้เรายกเลิกกันไปก่อนนะรุง
31:23อืม
31:25อืม
31:26อืม
31:27เฮ้อ แล้วจะไปไหนล่ะ
31:29อ๋อ คือ โห พึงนึกขึ้นได้ค่ะว่า
31:32มีทุระหรวน
31:34เดี๋ยววันนี้เรายกเลิกกันไปก่อนนะรุง
31:37อืม
31:38อืม
31:41โชคดีนะ ไหนบี
31:43อ๋อ ก็บอกว่าเพื่อนฝ่าถามไง
31:50อ้าว
31:53ใหม่เนี่ยไปทะเลาะอะไรกันมาอีกแล้วเหรอ
31:55พอดี หนูเพื่องนึกขึ้นได้ค่ะว่าหนูต้องรีบไปทำอะไรบางอย่าง
31:59อาจจะดูไม่ค่อยสมเห็นสมผลแต่มาสำคัญมากอ่ะค่ะ
32:02ถ้ายังไงวันนี้หนูขอรีบกลับก่อนนะคะ
32:04อย่างนี้ค่ะ
32:22ปีหลังบ้า
32:25รังบığımızอัตว์
32:26มีแต่ชอาว
32:52ไหนอ่ะ
33:00อยู่นี่
33:03ข้างล่าง
33:05แกชนะแล้วลูกแก
33:09ฮะ ชนะ
33:11ชนะอะไร
33:12แล้วแกจะตะโกนทำไมอ่ะคุยทอศัพท์อยู่
33:16ก็แกเคยบอกว่าแกรู้สึกดีแวะที่แกชนะ
33:19ฉันขอโทษ
33:22ฉันขอโทษที่ทำให้แกเสียใจอ่ะ
33:27ฉันรู้ว่าตอนนี้แกไม่หายโกชน์หรอก
33:30เพราะความรู้สึกที่เสียไปมันก็คงต้องใช้เวลา
33:34มันไปด้วยตัวไหนเมาอ่ะ
33:38ลูกแก ฉันจะลงวิ่ง
33:41วิ่งเพื่อสุขภาพอ่ะ
33:43ฉันจะวิ่งสิบกิโลให้ถึงเส้นชัยเลย
33:46เฮื่อ
33:48ไม่รู้อ่ะฉนก็คิดว่ามันไม่สมเหตุสมถ Nut
33:52แต่ฉัน meinข้าอยากวิ่งก็เอาantomfirmasmith
33:54เงี้ยมาง้าแกอ่ะ
33:55ฉันจะวิ่งอาทิตย์หน้า
33:57แกมารอครับ鼓ี submitting
34:00Radio Tot
34:03ต้ำใจซ้อมวิ่งนะ
34:05ฉันจะต้ำใจเหมือนกัน
34:07ไปก่อนนะ
34:09บ๊ายบาย
34:17จริจริง แค่โทรมากก็แล้วป่ะ
34:25แด่นสุด สุด แด่นสุด
34:29เล่อด ๆ ๆ ๆ ๆ เลย
34:31โอ้โห น้องแฟน ฟิต ว้าว
34:33น้ำตา แตกมันแล้วก็
34:35น้ำตา แตกมันแล้วก็
34:37หมู หนึ่งกิโลนะคะ
34:38จ๊ะ
34:39พยาดเลยไหมคะ
34:40ไม่เอาจ้า
34:41โอเคค่ะ
34:42ถ้าเป็นราพยาด 10 นาที
34:44ไป!
34:45ไปกันมา!
34:47โอ้โห ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
34:49อย่าล้มกลับมันนะ
34:53ไปโดนตัวไหนมา ดีจัง
34:55เมื่อวานนี้เขามาบอกเรา
34:58ว่าเขาเนี่ยจะลงวิ่ง 10 กิโล
35:00เห็นบอกว่าจะเอาเหลี่ยดไปง้อนลูกเก
35:03โอ้ย
35:04ดี
35:05แจนี้เขาดีนะ
35:06เวลาที่เขาตั้งใจจะทำอะไรเนี่ย
35:08เขาจะเอาจริงเอาจังมาก
35:09ก็เลยบอกว่าทุกวินาทีคือการสุดซ้อม
35:12ใช่
35:13วิ่ง 10 กิโล
35:15ไม่เห็นจะต้องซ้อมเลย
35:17อ้าว
35:18อ่าว
35:19จะขิงข้าเด็กเพื่อ
35:21โอ้
35:22สักท้า
35:23โอ้
35:24ไหวไหมเนี่ย
35:25จริงด้วย
35:27หัก
35:30เธอก็อวยเด็กนั่นเกินไป
35:33ถ้าไม่ติดว่ามันจะกระเทินฝือกที่ใสเนี่ย
35:36ฉันก็ลงวิ่ง 10 กิโลเหมือนกันนะ
35:39เออ
35:42หรือว่า
35:43วิ่งทั้งที
35:45ลงวิ่ง 10 กิโลไปเลยก็ดีเหมือนกัน
35:48ไหนๆก็ตื่นมาวิ่งละ
35:50มันจะได้น้ำได้เนื้อหน่อย
35:54ไวเลยค่ะคุณลุง
35:55แขนคุณเด็กเดี่ยงอยู่นะคะ
35:58โอ้
36:00เล็กน้อย เธอคอยดูกันแล้วกัน
36:03ฉันเนี่ย จะเอาเหรียญรางวันมาฝากเธอเอง
36:08พูดแบบนี้ เขาเรียกว่า คุดหลุงฝั่งตัวเองนะคุณ
36:30เตรุ่งหลุงฝังสนุกหลุงฝั่งตัวเธอ
36:50สนุกอยู่
36:52สนุกอย leaking
36:55สนุกอยู่
36:57สนุกอยู่
37:00วิสี แน่มาก
37:17อันตรง ล่ะ มัน โคลังเจ้น
37:24โอ้ลหเท้ล!
37:26ทาง Although ทางทาง ทาง!
37:30ทาง ทาง
37:56วิ่งนี้
38:26เกิดการจัดตัวกันไป ผิดวันก็แค่แล้วไหม
38:56ประพาค่ะ แต่วัดประพาค่ะ
39:18รุงคะ รุงเห็นประพาคนอื่น ๆ ไหมคะ
39:23รุงคะ
39:53ได้เลยค่ะ
40:09ถ้างั้นเนี่ย หนูก็ไม่ทำแล้วนะ บ้านลับฝากคนแก่เนี่ย
40:15คือ หนูแค่ไปซ้อมวิ่งมาค่ะเลยกลับมาถึงที่นี่เร็ว
40:29หนูไม่ได้ตั้งเจ้าจะแอบฝังจริง ๆ นะคะ มันบางเอิญได้ยินจริง ๆ
40:35อ๋อ ไม่เป็นไร ป้าไม่ได้ว่าหนูไม่ได้กโรดหนูสักหน่อยเลย
40:39แต่ว่า แจนตกใจใช่ไหมล่ะ ที่ได้ยินป้าพูดแบบนั้น
40:49ไม่ ฉันบอกว่าไม่ แม่ ทำไมแม่ถึงได้ดือแบบนี้ล่ะ ฮึ
41:12แกจะทำอะไรก็เรื่องของแก แต่ฉันบอกคำเดียวว่าฉันไม่ ไม่
41:20ได้เลยค่ะ ถ้างั้นเนี่ย หนูก็ไม่ทำแล้วนะ
41:26บ้านแล้วฝากคนแกเนี่ย มันวุ่นวายแม่
41:37แล้ว ป้าพาจะปิดกิจการจริง ๆ หรอคะ
41:41เปล่า แค่เหนื่อยก็พูดไปอย่างนั้นแหละ
41:49ป้าจะปิดได้ยังไง เหนื่อยแค่ไหนก็ปิดไม่ได้
41:53ลูกค้าคนสำคัญของป้ายังอยู่ทั้งคน
41:59เอาจริง ๆ ป้าเนี่ย ไม่เคยคิดจะเปิดบ้านหลังนี้เป็นธุรกิจเลยนะ
42:04แต่คนแกเนี่ย ถ้าเหงาแกจะเฉาเร็วมาก
42:09ป้าก็เลยคิดว่า อ้า จะเปิดบ้านให้มีแข่เข้ามา
42:13ยายแกจะได้ไม่เหงา คิดค่าไปค่าเน็ตนิดๆหน่อยๆ
42:16แต่ดูสิ ไปๆ มาๆ กลายเป็นธุรกิจใช้อย่างนั้น
42:25สังคมผู้สุ่มอายุอันนาแจน คนแกก็เหงา ลูกหลังก็ไม่มีเวลาดูแล
42:32บ้านหลังนี้ก็เลยยังจำเป็นอยู่ ป้าปิดไม่ได้หรับ
42:37ถ้าอย่างนั้น เราเมื่อกี้ทะราะอะไรกันจริง ๆ หรอคะ
42:43ก็ยายนะสิ
42:45ป้าไปชวนยายบอกว่า ให้ออกไปเดินเพื่อสุขภาพด้วยกัน
42:49แกไม่ยอมไป บอกว่าวันเสา จะต้องดูละครจัก ๆ วง ๆ
42:55มันใช่ไหม
42:59ถ้าอย่างนั้น ให้แจนลองดิวให้ไหมคะ
43:15อ้า..ว่าว่าไงแจนลองคมสูหรอไหน
43:27เจอ
43:47เจอ
43:50ก็สินะ นี่ค่ะ
43:52ยายแกตอรองขอเป็นกินเค้กว่าพ้าอ่อนก้อนเนื้อค่ะ
43:57ตอนแรกแกขอกินก้อนใหญ่ แต่หนูตอรองให้หรือแค่ก้อนเล็ก
44:02เก็ดไหม
44:03ก็ ได้เหลือเนอะ
44:06นั้น...เค้กก้อน นึกเล็กๆ
44:08แล้วก็..
44:10ห้ะ?
44:11ยังมีเหรอ?
44:16อัลล่า...ฉันไปรับตั้งแกแล้วนักนะ
44:19แล้ว
44:21ๆ ๆ ๆ
44:39โอ้ย
44:42โดนดับ
44:44โดนเป๋าปี
44:46ได้แม่นาย!
44:48อย่าข้าวฉันทองการถึงการ�ให้
44:53titties!
44:54ไปแล้ว epic
45:16ที่ฟังแกงตัวสาตตาเป็นไหม
45:20โอเคขับกันดูแล้วครับ
45:23พระพิธิ์อีกหึ dog
45:30ในวด้วย
45:33คุณค่ะใช้ได้เวลาเลยบ้าค่ะ เรียบคนกันด้วยละค่ะ
45:37chuckle
45:39สุขคนหาจะลืม
45:41วาร์มกันด้วย
45:42แล้วก็วิ้งเฮ้ยอย่างเดียวไม่ได้
45:44ต้องวาร์มก่อน
45:45ข Wellington 1919 plat.
45:50ประทุกคนค่ะทุกคน
45:52เตรียมตัวกันให้พร้อมนะคะ
45:55พร้อมๆ
45:57เดี๋ยวเราจะปล่อยตัวพร้อมช่ำทุกระยะเลยนะคะ
46:00เราก็
46:01งานวิ่งของเราใช้ระบบความซึ่งๆ เป็นหลากค่ะ
46:04ทุกคนรู้กันอยู่แล้วว่าตัวเองจะายดังไหน
46:07ต่อ
46:09เตรียมตัวกันได้เลยค่ะ
46:13ต ravag
46:14โซมัยโซ
46:16โซ
46:17โซท้าไหน
46:18โซแค่ตาย
46:19ก็ตายอย่าง Land
46:20แค่ตาย
46:23แค่ตาย ดีกว่าเป็นโลกตาย
46:27คิดได้นั้นซ้อน
46:33จริงๆ
46:38หวอมไปแล้วทвotes
46:39โจโจ
46:41ตั้งแต่มาเงินอิตเตอรูกรองกย์
46:43曾 ยังไม่เห็นเลยนะคะ หรือว่าจะชิ่งไปแล้วล่ะ
46:48เออ นั้นดีสิ
46:49ขอบาทนี้อยู่ประตูใหญ่นั่นแล้ว ยังไม่ถึง
46:53คอยๆ เยื้องค่อยย่างๆ
47:03เฮ้ย!เฮ้ย!
47:06มาเดินอย่างนั้นล่ะ
47:07โอ้อ แหล้ย
47:09ที่เจอมีเยอะยะเป็นฝรม
47:12เหลือทำนี้เนี่ย
47:19ออนี่กว่าจะชิ่งแสนแล้ว
47:21อ murdered sean ที่ไหนกัน
47:23แม่ Vitamix ตั้ง 10 กิโล
47:26ฉันก็ต้องจัดการตัวเอง
47:28ขับทายเนี่ยให้เรียบร้อยก่อนจุ
47:30หหวัยไหวเนี่ย 10 ยังไหวไม่
47:32สบายครับ
47:36ว่าไงเรา ทำเวลาแข็งกันสักหน่อยไหม
47:39อ๊お! ทำเป็นฮาเด็ก
47:42อุ้ว! อุ้ว! อะไร
47:44อุ้ว! ไม่ใช่แล้ว
47:47อุ้ว! ๆ จะไม่พลาดทำอะไร ๆ นี่
47:49นี่ ว่าฉันอยากทั้งว่า
47:52เอา 10 โล พร้อมไหม
47:54เปิด!
47:56เอา 5 โล สู้ไหม
47:57เปิด!
47:592.5 โล ไว่ไหม
48:01แล้ว!
48:02นี่ท้าท้าพร้อมแล้ว
48:045
48:054
48:063
48:072
48:081
48:09เฮ้!
48:39เฮ้! ชาวเงินส่วนใช้พร้อมกัน
48:43เฮ้! อย่างโดย! ชื่อตัวเอง
48:47โอเค!
48:51โอเค!
48:53ไม่มีใครเลย
48:55เนื้ออีกกี่รอปะลูก
48:57อีกรอบสุดท้ายแล้วค่ะ
48:59โอ๊ย!
49:01โอ๊ย!
49:03โอ๊ย!
49:05พี่ผ่านไปไม่กี่สัปดาห์น้องเปลี่ยนไปเยอะเหมือนกันนะคะ
49:08เปลี่ยนไปในทางที่ดีสะด้วย choices
49:10ใช 대표
49:12อีกรอบเดียวแบบร้ายมาก
49:14ไม่ต้อง Quèมัน
49:16สำหรับบางคนกี่ปีกี่ชาติก็ไม่มีทางเปลี่ยน
49:22ผู้หัวีๆ แหละเข้ามาไปถึงเฝ้นไช né
49:24ไปรอสองคนนี้มีอันดีกว่ะค่ะ
49:26ผมชักดันหลดแล้วนี้
49:31อีกนิดเดียว
49:33ผ่านโคงนี้ไปก็เข้าส分 одbagai attempt
49:35อีกนิดเดียวก็จะถึงสESTistersแล้ว
49:37แต่เราจะเข้าเส้นชายไปทำไม
49:40เข้าเส้นชายไปเพื่อให้เห็นว่าแกไม่มา
49:43ลูกเก่ ฉันจะลงวิ่ง
49:46ฉันจะวิ่งสิบกี่ลโลิจม ถึงเส้นไชเลย
49:48เพราะ
49:49ฉัน khiอยากวิ่งแล้วก็เอาเหลียนส์หรืองเอางอก hä
49:55ฉันอุษาวิ่ง ทำไมแกไม่มา
49:58แกฉณะและลุ๊กก Е
50:00ฉันจะไม่ยอมเข้าเส้นไชไปเห็นว่าแกไม่มา
50:09คุะไลของลูกเนี่ย ไม่ดับไปดูทางเลย
50:11pierwsze ', เรหละ
50:14เขาวิ่งไปทางนี้กัน
50:15แล้ววิ่งสวนมันทำไม
50:17ออกาศอย่างนี้ยอมแพ้แน่ๆ
50:22ยอมแพ้อะไรลุง
50:24อย่าเข้าเส้นก่อนลงให้ดู
50:26ไห้ อย่างไร
50:30จริงดิ
50:45คือวันวนอีก
51:01จริงดิ
51:03จริงดิ
51:05รกแพ้ ذอ
51:11ทำไมคือดศมม withstand
51:14- ตามสุดญ่านะค่ะ- สอบพวกคุณค่ะ
51:41- หลังวิ่งเสร็จ ให้ดื่มน้ำเยอะเยอะ
51:47- นึกว่าจะไม่มาแล้วซะอีก
51:50- มาสิ แกอ่ะ อุตสาห์ตั้งใจชวนฉันขนาดนั้น
51:56- ฉันก็เลยไปสองวิ่งกอด แล้วค่อยมารอรับแกตอนเข้าเส้นชัยไง
52:01- ก็แปลว่า ตอนนี้แก หายกวดชั้นแล้วใช่ปะ
52:09- นี่ ตามที่ฉันสัญญาไว้ว่าฉันอ่ะ จะงอแกด้วยเหลี่ยนนี่
52:21- เก่งอ่ะ?
52:23- งอพอแล้ว เหลี่ยนรางวัลอ่ะ มันมีไว้เตือดเรา ให้ไม่ลืมความพยายามก่อนได้มันมา
52:41- คนวิ่งก็ต้องเกี่ยวไว้เองสิ
52:45- ฉันว่าฉันเรื่องเข้าใจใช้ชนะที่ไม่เกี่ยวกับของรางวัลแล้วอ่ะ
52:51- ที่ไม่เกี่ยวกับของรางวัลแล้วอ่ะ
53:11- อักดีตรีตลาดโลก ชิ่งเงินลองวันสองเซ็นบาท
53:15- ฉันอ่ะ อยากพัฒนายแอปลิเคชั่นเกี่ยวกับผู้สุ่งอายุ
53:19- พวกน้องอยากสัมภาษณ์อะไรนิดหน่อยอ่ะค่ะ
53:21- สัมภาษณ์!
53:23- ไอ้แบบนิมนาห์นี่อย่างน่ะ
53:32- มารับพาเขา
53:34- หมดตัวหนึ่งรอบ โคตจะซึง ใช้ ถูก
53:38- เราสะผมให้ไหม?
53:41- เธออยากจะชัดเจนกับฉัน เพราะอยากจะให้ตัวเอง
53:45- มีความรู้สึกก็ตัวเองเป็นคนดีขึ้น
53:47- กับบ้างอ่ะ
53:48- ยังไม่ใช่นะพา ไม่ใช่อย่างนั้นอ่ะ
53:51- พา เดี๋ยวก่อนที่พา
53:53- ขอเพิ่งกับใจ ไม่ทอสิ้นใจก็รอยเธอไปถึงสักวัน
53:59- ต้องให้เจอรึเป็นไร้ นั่นและอีกมีความไม่
54:04- ให้รู้ซึ่งและเข้าใจ เกิดแค่จะโตกันไป
54:08- ให้วันขึ้นแคละไป ไม่รู้บันไฟทุกวัน
54:14- ต้องให้เจอรึเป็นไร้ หากไม่ตายจากกัน ครุ่งนี้ขอแค่ฟันต่อ
54:32- ขอเพิ่งกับใจ ไม่ทอสิ้นใจก็รอยเธอไปถึงสักวัน
54:38- ต้องให้เจอรึเป็นไร้ นั่นและอีกมีความไม่
54:42- ให้รู้ซึ่งและเข้าใจ เกิดแค่จะโตกันไป พี่วันก็แค่แล้วไหม
54:50- ไม่รู้บันไฟทุกวัน
54:54- เกิดแค่จะโตกันไป ถ้าเกิดวันก็แค่แล้วไหม
55:06- ไม่รู้สึกวันก็ดี จะโตก่นไป ด้วย
55:24- ด้วยความมีความ ไม่รู้ซึ่งอยู่ที่สุดหรอ
55:31- challบ ไม่รู้สึกวันก็ดี ด้วยกันที่สุดหรอ

Recommended