Category
🗞
HaberlerDöküm
00:00Iki bin yedinin Ocak ayının on dokuzunda bir Cuma günü tam bu
00:07saatlerde tam burada canımı hırantımı vurdular.
00:14Evlatlarımın, yeğenlerimin bütün gençlerin üstüne
00:20titriyordum. Onlar bizim büyüklerimizin bize
00:25aktardıkları acı hikayeleri artık duymasınlar. Bu güzelim
00:32topraklarda gönüllerince yaşasınlar diye vay cahil
00:39cesaretim vay. Güpegündüz İstanbul'un orta yerinde
00:47hepimizin gözleri önünde Ermeni bir gazeteciyi katlettiler.
00:55Hepimiz
00:59suçu neydi? Suçu aşikardır. Insan sevgisi, demokrasi ve
01:11insan hakları tutkusu ifade özgürlüğüne inancı o da
01:18yetmedi. Iki halk arasında barışı savunması ve Türkiye
01:26Ermenistan sınırının açılmasını istemesi. Bütün bunların
01:33üzerine bir de tanrı vergisi insanları ikna etme yeteneği
01:40işte bu sonuncusu bazı insanları çok ama çok korkuttu.
01:51Canım Hıramkın on sekiz sene oldu aynı takviye yayamın
01:59Mardik amcamın öldüğüne inanmadığı gibi ben de senin
02:04öldüğüne inanmıyorum. Inanamıyorum. Kabul
02:10edemiyorum. Senin canına bir irmik helvası kavuramıyorum.
02:18Yüreğim ilk günkü gibi sızlıyor. Tam böyle
02:26kıvranıyordum ki kendimi bu acıya katlanabilir bir teselli
02:34ile avutuyor buldum. Bak güzel kardeşim sana söz veriyorum.
02:43Günün birinde hayali ile yaşadığın yüreğini, aklını,
02:50nefesini tükettiğin o sınır kapısı var ya şayet bir gün
02:58açılırsa takviye yayamdan kalma bakır tenceremi alıp açılan
03:05sınır kapısında bir irmik helvası kavuracağım. Senin
03:11hayallerinin gerçekleştiği o günü ben görür müyüm?
03:17Bilmiyorum. Ama şayet yaşarsam bu sözümü tutacağım. Bu fikir
03:27beni ancak teselli ediyor. Hatta bazı coşuyorum, hayalimi
03:36büyütüyor, bir kazan değil onlarca kazan irmik helvası
03:41yapmayı yaptırmayı düşünüyorum. Bu topraklarda bir fikir uğruna
03:51bir hayal uğruna can veren veya canı elinden alınanlar için