Ülke TV’nin yeni programı Ailem İçin, yuvalarını korumak için ellerinden geleni yapan insanların öyküsünü ekrana taşımaya geliyor. Bu bölümde Özdemir Ailesinin hayatına konuk olduk.
Modern dünyanın yozlaşmışlıklarına, sevgisiz kalmış kalplerin soğukluğuna, aile hayatını yıkmaya çalışan kötülüklere tüm gücüyle karşı duranların mücadelesi Ailem İçin ile ekrandaki yerini alacak. Her hafta farklı bir ailenin yaşamından örneklerin yer bulacağı programda izleyicilerin kalplerine dokunulacak. Türk halkının geçmişten bugüne taşıdığı aile kavramını gelecek nesillere doğru aktarmak için örnek ailelerin yaşamları ‘Ailem İçin’de ekrana gelecek. Mutlu aile olabilmenin sırları, fedakarlıklar ve toplumun yapı taşı ailenin önemi ‘Ailem İçin’le Ülke TV’de.
Ailesini bir arada tutmak ve mutlu olmalarını sağlamak için yapılan fedakârlıklarla dolu gerçek hayat hikâyelerinin anlatıldığı Ailem İçin her Cumartesi Ülke TV’de.
Modern dünyanın yozlaşmışlıklarına, sevgisiz kalmış kalplerin soğukluğuna, aile hayatını yıkmaya çalışan kötülüklere tüm gücüyle karşı duranların mücadelesi Ailem İçin ile ekrandaki yerini alacak. Her hafta farklı bir ailenin yaşamından örneklerin yer bulacağı programda izleyicilerin kalplerine dokunulacak. Türk halkının geçmişten bugüne taşıdığı aile kavramını gelecek nesillere doğru aktarmak için örnek ailelerin yaşamları ‘Ailem İçin’de ekrana gelecek. Mutlu aile olabilmenin sırları, fedakarlıklar ve toplumun yapı taşı ailenin önemi ‘Ailem İçin’le Ülke TV’de.
Ailesini bir arada tutmak ve mutlu olmalarını sağlamak için yapılan fedakârlıklarla dolu gerçek hayat hikâyelerinin anlatıldığı Ailem İçin her Cumartesi Ülke TV’de.
Category
📺
TV ve DiziDöküm
00:00Kötülüğün seyirci üstünlüğü vardır derler, oysa iyilik ve güzellik bir yeraltı nehri gibi dipten ve derinden sessizce akar.
00:29Modern dünya ya da ahir zaman, kötülükleri, çirkinlikleri, çarpıklıkları konuşmaya, izlemeye değer buluyor.
00:38Biz de diyoruz ki, hayır, kötülüğün seyirci üstünlüğü iyiliğin gücüne galebe çalamaz.
00:46Sevgiyi, merhameti, dayanışmayı, cazip, anlatılmaya değer bulmayan bütün anlayışları reddediyoruz.
00:54Diyoruz ki, bu cihanda bizim de bir hünerimiz varsa, millet olarak ilk sıraya aile olabilmeyi yazalım.
01:24Bunu nişanlamışlardı, bunun kulağına küpe takmışlardı, dur be, ben bunu attırdım, git dedim nişanın küpesini falan.
01:33İstemem ben onları dedim, onlar çok kıntır, ben vermem seni oraya dedim. Ver demedim ben oraya.
01:39Kestiler, sihirler seni.
01:41Bir yere su duyarlardı.
01:45Yıva yıkılıyor işte, en ufak şeyden bir yıva yıkılıyor.
01:48Şimdi her şey var ama huzur yok.
01:50Kadınlar para kazandı mı, adamlara çekiyorsa, para var ya, ama biz öyle etmedik.
01:58Ben kaç sene oldu bak geleli.
02:00Diyor ki bizim adama, bu kadar evlilikte hiçbir şeyimiz olmadı, bizi görseler televizyona çekerler.
02:08Bu kadar insan garip koca bir yerde oturabiliyor mu? Şimdikiler on tane koca da yaşıyor.
02:15Bir arkadaşını gelin götürürken önlerine araba çıktı, şey yaptı, Akyazı Sapağı'nda, kaza yaptılar.
02:22Oğlum, damadı, gelin, üçü beraber öldüler.
02:26Bir oğlu vardı, büyüdü, askere gitti, 20 yaşında askere gitti.
02:32Askerden geldiği günü kaza yaptı, o da öldü.
02:36Çileli hayatım geçti yani öyle.
02:40Annem bize hiçbir zaman acısını belli etmedi.
02:42Hep içine attı. Ağladığı yerler, derdini paylaştığı yerler toprak oldu, bitki oldu.
02:48Tam o eski toprak, derler ya toprak kalınlığından, çok güçlü kendisi.
02:54Biz bazen şaşırıyoruz nasıl bu kadar sağlam durabiliyor diye ama gerçekten hepimizin arkasında duruyor.
03:12Sıkıntısız ev, sıkıntısız bir hayat yoktur.
03:32Sıkıntısız ev, sıkıntısız bir hayat yoktur.
03:36İster iki kişilik, ister on kişilik bir ailemiz olsun, ister yalnız yaşayan biri olalım fark etmiyor.
03:44Hayat herkes için bir imtihan sahasıdır çünkü.
03:48Kalabalık bir ailede yaralar daha çabuk sarılır gibi görünüyor.
03:54Problemleri olduğundan daha büyük görmeden, sabır ve hamle çözebilmek becerisine sahip olmak ne kadar önemli ise,
04:04büyük sorunlar karşısında yalnız kalmamak da bunun kadar önemlidir.
04:10Büyüklü, küçüklü pek çok çocuğun olduğu bir evde yüzler daha çok gülmez.
04:16Emine Özdemir, Sakarya Karasu Kocaeli'nin Yalpanga Köyü'nde doğdum.
04:3822 yaşına kadar orada büyüdük. Ondan sonra evlendik.
04:45Ömrümüz burada geçti. 9 çocuklu aileydik, 9 kardeştik.
04:51Çok iyi yaşadık.
04:54İyi ömrümüz geçti, eski zaman usulü.
04:58Köy hayatı güzel geçti. Kardeşler çok iyi yaşadılar.
05:03Her birimiz bir daha evlendik, ayrıldık. Birbirimizden ayrıldık hep.
05:07Ama hep Sakarya'nın köylerindeyiz. Evlendik.
05:11Her birimiz bir daha evlendik.
05:13Her birimiz bir daha evlendik.
05:15Her birimiz bir daha evlendik.
05:17Her birimiz bir daha evlendik.
05:19Her birimiz bir daha evlendik.
05:21Her birimiz bir daha evlendik.
05:23Her birimiz bir daha evlendik.
05:25Her birimiz bir daha evlendik.
05:27Her birimiz bir daha evlendik.
05:29Her birimiz bir daha evlendik.
05:31Her birimiz bir daha evlendik.
05:33Her birimiz bir daha evlendik.
05:35Her birimiz bir daha evlendik.
05:37Her birimiz bir daha evlendik.
05:39Her birimiz bir daha evlendik.
05:41Her birimiz bir daha evlendik.
05:43Her birimiz bir daha evlendik.
05:45Her birimiz bir daha evlendik.
05:47Her birimiz bir daha evlendik.
05:49Her birimiz bir daha evlendik.
05:51Her birimiz bir daha evlendik.
05:53Her birimiz bir daha evlendik.
05:55Dört kız dört oğlandık.
05:57Dört kız dört oğlandık.
05:59Dört kız dört oğlandık.
06:01Ben üçüncü numara.
06:03En büyüğümüz abimiz vardı.
06:05Ben üçüncü numara.
06:07Bizden aşağı sardık.
06:09Dokuz kardeş işte.
06:15Kalabalık bir evde kolay kolay
06:17zayıf ve güçsüz bir ruh haline
06:19zayıf ve güçsüz bir ruh haline
06:21bürünemez insan.
06:23Ailede herkesin yaşadığı
06:25birbirinden farklı olaylar
06:27vuku bulur ve can sıkıntısı
06:29da olmaz. Çünkü hep
06:31aynı konu, hep aynı
06:33sorun üzerinde fazla
06:35durmaya fırsat bile kalmaz.
06:37Yine kalabalık
06:39ailelerde yaşanan herhangi
06:41bir ümitsizlik ya da
06:43güçsüzlük karşısında
06:45bireyler içinden güçlü olan
06:47biri mutlaka zayıf olanı
06:49toparlar. Her
06:51konuda danışıp konuşabileceğin bir
06:53abin ya da ablan olur.
06:55Sevinçler katlanır.
06:57Çok kişi sarmaya
06:59çalıştığı için acılar
07:01çoğunlukla daha kolay sarılır.
07:03Tıpkı
07:05Emine Özdemir'in sekiz
07:07kardeşiyle aynı çatı
07:09altında yaşaması gibi.
07:15Sakarya'nın Kocaeli Köyü var ya
07:17oranın köyünde
07:19doğduk.
07:21Buraya evlendik. 22 yaşından sonra buraya geldik.
07:23Görücü sulh oldu.
07:2518 sene ömür geçirdik.
07:2718 sonra menfaat etti.
07:2935 sene oldu
07:31menfaat edeli.
07:33Çocuklarla
07:35ömrümüz geldi, geçti bu zamana kadar.
07:43Tanıştık. İstemeye geldiler.
07:45Bir ayın içinde oldu hepsi.
07:47O kadar gidiş geliş
07:49yoktu ya.
07:51Görüştük, bir ayın içinde düğünümüz oldu.
07:53Düğün ne bileyim eski zamanı.
07:5753-54 sene oldu.
07:59Köyde düğünümüz oldu.
08:01Buraya geldik, burada oldu.
08:03Eskiden öyleydi.
08:05Yemekleri aşçı tutarlardı.
08:07Aşçılar vardı, aşçılar yapıyordu.
08:09En meşhur yemeğe
08:11burası Keşkek'tir. Keşkek yapıyorlardı.
08:13Keşkek düğünü.
08:15Keşkek pilavı, yanındaki yemekler.
08:17Öyle.
08:23Hayatımız
08:25yine aynı böyle reşberlik.
08:27Eşim yurt dışına gitti.
08:293,5 sene orada kaldı.
08:31Sonra geldi, evimiz
08:33bizim aşağıdaydı, kayınpederin evi.
08:35Buraya ev yaptık. Buraya yerleştik.
08:37Biz de aynı
08:39reşberlik yapıyorduk.
08:41Bahçe işi. O zaman
08:43kayınvalidemle beraberdik.
08:45Çoluk çocuk vardı.
08:47Öyle geçti.
08:493,5 sene kaldı, geldi.
08:51Ev bark yaptık.
08:53Ondan sonra da
08:5518 sene ömür geçti.
09:01Eskiden
09:03telefon falan yoktu o zaman.
09:05Haberleşme, mektup.
09:07Mektup vardı. Böyle bir şey vardı.
09:09Önceki gibi, şimdiki gibi
09:11telefonlar yoktu.
09:13Öyle pek şey yapmazdık.
09:15Büyüklerden çekinirdik. Şimdiki gibi değildi.
09:17Mektup büyüklere gelirdi.
09:19Biz de öyle şey yapardık.
09:25Neler yaşadık?
09:27Çoluk çocuk.
09:29Bahçe iş, güç.
09:31Ben evde çoluk çocukla
09:33çocukları büyüttük.
09:354 tane vardı.
09:374 çocuk vardı.
09:393 oldu.
09:412 tanesi küçükken öldü.
09:43Bir tanesi 4 yaşında, bir tanesi 4 aylıkken öldü.
09:45Bir tanesi
09:4926 yaşında öldü.
09:51Trafik kazasından.
09:53Şu evin sahibi.
09:55O da evde oğlumdu.
09:57O küçük, 4 aylık olan
09:59hasta oldu, öldü.
10:01O 4 yaşında
10:03olan da yine o da trafik kazasından öldü.
10:05Çocuklar yola
10:07çıkmışlar.
10:09Bizim kayınhanımların evi aşağıdaydı.
10:11Pazar yeri orası.
10:13Orada yola çıkıyorlar çocuklar.
10:15Amcasının oğluyla beraber.
10:17Öyle oldu.
10:19O da trafik kazasından öldü.
10:213 tane
10:23orada var. 3 tane dünyada var.
10:253 tane orada var.
10:27Bekliyorlar bizi.
10:29Biz gideceğiz
10:31onların yanına.
10:333 tane kaldı.
10:35Oğlum da belediyedeydi.
10:37Emekli oldu.
10:39Kızlarım evlendi işte.
10:41Çoluk çocuk sahibi.
10:43Ben de kendim kaldım artık bir evde.
10:59Emine Özdemir
11:018 yıl boyunca evli kaldığı
11:03eşini kaybettikten sonra
11:05geride kalan 4 çocukla
11:07ayakta durmaya çalışmış.
11:09Bu kez gözü gibi
11:11baktığı 26 yaşındaki oğlunu
11:13bir trafik kazasında
11:15kaybetmiş.
11:17Allah
11:19kimseyi evlat acısıyla sınamasın
11:21derler bilirsiniz.
11:23Emine Özdemir'in evlat acısıyla
11:25ciğeri yanmış.
11:27Boşuna evlat acısına
11:29ihtiyarlamayan ıstırap
11:31evlat denmiyor işte.
11:33Canının parçasını
11:35ebediyete uğurlamak ve sonra
11:37hayata kaldığı yerden devam
11:39etmek için çabalamak
11:41elbette çok zor ama
11:43imkansız değil.
11:45Hayattaki her
11:47büyük imtihan da olduğu gibi.
11:53Çocukluğumuz işte
11:55hep beraber 9 kardeş bir yerinde büyüdük.
11:57Okula gittik.
11:595 kız kardeşiz.
12:015 kız kardeştik.
12:03Bir tanesi 6 yaşından vefat etti.
12:054 kız 4 oğlan kaldık işte.
12:07Okula 4 kızdan bir tek ben gittim.
12:09Öbürküler gitmedi.
12:11Ne bileyim o zaman iş güç vardı babam göndermedi.
12:13Bunları göndermedi.
12:15Bir tek beni gönderdi.
12:17Okula gittik. Okuldan beri işte okuldan sonra
12:19öyle böyle
12:21iki taraflıydık Karasu'ya.
12:23Öyle şey yaptık işte.
12:25Oraya giderdik, oraya gelirdik.
12:27İki taraflı duruyorduk.
12:33Babam iki evliydi.
12:35Orada da evimiz vardı.
12:37Karasu'yu, Tepe Tarla köyü var.
12:39Orada da evimiz vardı.
12:41Biraz oraya gidiyordum.
12:43Biraz gelip köyde duruyorduk.
12:45İki arada geziyorduk.
12:47Ne deyiş var oraya gidiyorduk.
12:53Eskiden jipler geliyordu köye.
12:55Başka arabalar yoktu. Motorlar vardı.
12:57Jip vardı.
12:59Jip ile gelin geldi.
13:01Köyler şimdi her taraf asfalt oldu.
13:03İşte jip ile aldılar.
13:07Eskiden jip ile geldiler.
13:11Yarı yola kadar jip ile geldik.
13:13Oradan gelin almaya geldiler.
13:15Arabalarla.
13:17Oradan böyle öyle geldik.
13:19Ne bileyim imansızdık herhalde.
13:21Gelinlik fotoğrafımız olmadı.
13:23Köylerde zaten yoktu.
13:25Gelinimiz köyde oldu.
13:27Şimdiki gibi kuaföre gitme falan yoktu.
13:29Köyde.
13:31Buraya da geldik.
13:33Ne bileyim çekmediler.
13:35İmkanlık yaptılar işte.
13:37Bekledim bekledim.
13:39Akşama kadar gelinlik fotoğrafı çekmediler.
13:41Öyle kaldı işte.
13:43Onda şeyim kaldı yani.
13:45Gelinlik fotoğrafım yok.
13:47İçimde kaldı.
13:53Annem biraz içine kapanıktı.
13:55Çok her şeyi anlatan bir yapıya sahip değil ama.
13:59Bazen böyle artık yeni yeni
14:01dedim ki anne senin düğününde falan
14:05hiç fotoğrafın yok dedim.
14:07Neden senin fotoğrafın yok dedim.
14:09Ondan sonra görüyorum hani
14:11onların yaşıtlarındakilerin bile var.
14:13İşte kızım dedi ben dedi o gün
14:15gelinliğimi giydim dedi.
14:17İşte baban dedi jip ile beni geldi
14:19köyden aldı dedi.
14:21Çünkü jip demek büyük bir şey.
14:23Hani jip falan yok.
14:25O zamanlar at arabası, öküz arabası varmış.
14:27Hani o şekildeymiş.
14:29Ama annem dedi yani de
14:31baban dedi o kadar lüks bir araçla
14:33gelip aldı ki dedi.
14:35Yani o zaman köyde anılmıştı dedi.
14:37Vay dedim.
14:39Ondan sonra işte gelinlik giydin mi
14:41giydim. Ama fotoğrafım yok.
14:43Niye fotoğrafım yok?
14:45Ben gece yarısına kadar bekledim babam dedi.
14:47Gelip bana dedi
14:49söz dedi fotoğrafçı getireceğim dedi.
14:51Getirmedi dedi.
14:53Yani annemin içinde aslında
14:55bu uhda kalmış.
14:57Yani keşke biz de diyoruz
14:59bir gelin düğün
15:01fotoğrafları olsaydı bizim için de
15:03büyük bir hatıra olurdu.
15:05Çünkü ben de babamı kaybettiğimde
15:077 yaşındaydım.
15:09Okula başlamama bir hafta falan kalmıştı.
15:11Öyle bizim için
15:13üzücü oldu. Çok üzücü oldu.
15:15Orada hayatımızın
15:17dönüm noktası başladı.
15:19Çünkü babam çocuklarına
15:21çok düşkün bir babaydı. İşten gelirdi.
15:23Geç de olsa bizi uyandırırdı.
15:25Hiç unutmuyorum.
15:27Bir poşet dolusu böyle erzaklarını getirirdi.
15:29Bize onları yedirir. Onları
15:31yedirmeden de uyutmazdı.
15:33Yani öyle bir babaydı.
15:35Burada da çok
15:37sevilen sayılan
15:39şey bir adam yani baba yiğit bir adamdı.
15:41Onun yerini annem devraldı.
15:43Bunca
15:45sene bize hem annelik
15:47hem babalık yaptı. Biz babalar gününü
15:49bilmeyiz ama anne ve babalar
15:51günü dediğinde annem bir tanedir.
15:55Bizim için babalar günü annemdir
15:57aslında.
15:59Müzik
16:13Televizyona çıkmış, şeye çıkmış derler.
16:15Fatma Özen. Kendimiz yani
16:17ben buraya gelelim. Kaç,
16:19altmış sene, altmış seneden
16:21beri bu memleket değil. Hiç başka
16:23şehire gitmedim.
16:25Buraları da ektik, diktik. Buraları da yedik.
16:27Buralarda bir durduk. Çoluk çocuk
16:29dışarıda. Adamla ikimiz
16:31kendimiz buradaydık. İşte bu sene gittik
16:33Cumayir'e. Ev aldık buradan.
16:35İşte bu kışın durduk burada biraz.
16:37Dört ay burada durduk. Geldik gidiyoruz buraya.
16:39Kardeşim benim. Allah kardeş.
16:41En büyüğü benim. En ikinci. Dört
16:43kız kardeşiz biz. En ikinci.
16:45Ötekiler bizden ufak.
16:47Ötekiler bizden ufak. Biz çok
16:49güzel bir ailedir.
16:51Benim babam çok iyi bir insandı.
16:53Çok cana yakın.
16:55Güler yüzlü.
16:57Böyle çok iyi bir insandı.
16:59Hiç böyle
17:01boynunda kravatsız bir yere
17:03çıkmazdı. Babam öyle bir
17:05insandı. Çok merhametli
17:07insandı. Babam kalp krizinden
17:09öldü. Namaz kılmaya gidiyordu.
17:11İşte kalp krizinden öldü
17:13babam. Anam bundan sonra öldü. Babam
17:15evlendi anamın üstüne.
17:17Hem anam kendisi isteyerek geldi.
17:19Yerleri çoktu.
17:21Karasuda vardı yerleri.
17:23Burada köyde vardı.
17:25O zaman araba falan yoktu.
17:27Hani git gel yeri
17:29yoktu. Evleneyim
17:31dedi işte. Ondan da Allah Cenab-ı Allah iki oğlan
17:33verdi ona. Çocuğu olmamıştı kendine.
17:35Öyle işte.
17:37İdare ettiler işte. Hepsi
17:39nefaat etti.
17:45Azıcık bize de bir şeyler kalsın diye biz de
17:47bahçelerde uğraşıyoruz. Kındık bahçelerinde.
17:49E işçiler geliyor işte. İşçilerle bile.
17:51Onların yanında oturuyoruz işte.
17:53Kındımızı topluyoruz işte. O kadar.
17:55Zor ya.
17:57Zor ya. Kolay mı? Bu sıcağın önünde kim giderek
17:59çalışır?
18:01Sıcakta filiz alınır mısın?
18:07Daha biz birbirimizde daha
18:09bir ağır kelime
18:11hiçbir şeyimiz olmaz. Biz çok iyi bir aileyiz
18:13işte. Değil mi ya? Kız kardeşlerimiz.
18:15Hiçbir zırgınlığımız, bir şeyimiz kardeşlerimizde.
18:17Ne oğlanlar ne kızlar. Hiçbir zırgınlığımız
18:19olmadı. Olmadı. Mesela biz bir yere
18:21gideceğiz. Mesela bir cemiyete gideceğiz.
18:23Ben bunu almadan gitmem. Beraber gideriz. Beraber
18:25gideriz. Her yere beraber gideriz.
18:27Ne diyeyim sana? Biz böyle bir cemiyetiz.
18:29Bizi sevmeyen bir insan olmaz.
18:31Akrabacıyız böyle.
18:33Akrabayı çok severiz. Birbirimize çok düşkünüz.
18:35Ne bileyim? Böyle iyi bir
18:37aileyiz biz.
18:43Biz çalışmazdık zaten. Biz öyle sağlıklı olmazdık.
18:45Sağlıklı olmazdık.
18:47Çalışmazdık. Tabii.
18:49Şimdiki nesiller ellerinde bir telefon.
18:51İyi yiyecekler.
18:53İyi giyecekler. Markalı
18:55giyecek. Para olacak. Para olacak.
18:57Öyle. Alınıyordu.
18:59Babam bizi hiç zefil
19:01bırakmadı. Hiç.
19:03Ne aç bıraktı, ne açık bıraktı.
19:05Hiç babacığım. Çalışırdı bizi.
19:07Kaç sene önce. Ama
19:09bizi babam çok terbiyeli
19:11büyüttü. Babam bizi
19:13mesela büyüyü, küçüğü hep
19:15sevimli bir insan.
19:17Böyle saygısızlık hiç yapmıyor.
19:19Mesela amcamızın çocuklarına biz hep
19:21aga derdik eskiden.
19:23Aga çok sevimli bir şeydi.
19:25Siz de biliyorsunuz. Sizin büyükler de şey yapar.
19:27Biz hep öyle
19:29şey derdik amcamızın çocuklarına.
19:31Kardeşle büyüdük amca çocuklarıyla.
19:33Zaten annem babam, annemler hep
19:35birbirini emzirmişler. Bir yerde büyümüşler.
19:37Evlerimiz de yan yana
19:39yakındı.
19:41Hep ağabey kardeş biliyoruz.
19:43Hep yapmayız. Hala, teyze.
19:45Çocuklarımız hep öyle.
19:47Biz bak bir amcamla,
19:49bir aile, iki kardeşlik babamlar.
19:51Onlar da daha hiçbir amcamla
19:53biz hiçbir kırgınlığımız, bir şeyliğimiz
19:55hiç olmadı.
19:57Onlar vardı yedi, sekiz, on tane.
19:59Biz vardı sekiz, dokuz tane kardeşlik.
20:01Bir yerde büyüdük. Hiçbir kırgınlığımız,
20:03hiçbir şeyimiz olmadı.
20:09Görücü usulü.
20:11Görücü de eskiden
20:13görme, öyle
20:15şey etme yoktu.
20:17Tabii yoktu.
20:21Kimse böyle görücü usulü
20:23nerede görecek? Bir baktım böyle.
20:25Hani adam böyle beni görmeye gelmişti.
20:27Bir baktım, döndüm böyle.
20:29Bizde utanma vardı o zaman.
20:31Böyle şimdi birbirine gezme
20:33yoktu. Öyle işte
20:35babaannem falan,
20:37amcamın yengemler falan tanıyormuşlar.
20:39Öyle onlar verdiler.
20:41Hani biz böyle
20:43benim babam içki,
20:45kumar, kötüyü istemezdi
20:47babaannem de rahmetlik nur içinde yatsın.
20:49Bu bizim adamı da işte
20:51görmüşler öyle bir şey yok diye
20:53babaannem falan verdiler.
20:55Bunda işte kırk yaşında
20:57ölmüş babası, kalp krizinden ölmüştü.
20:59E dokuz tane çocuğun
21:01içine geldim.
21:03Zaten pek işten haberi yoktu.
21:05Onlara baktık, büyüdük.
21:07Herkes evlendi. Kendimizinkiler büyüdü.
21:09Altı çocuğum var benim.
21:11Dört gelinim,
21:13iki kızım var evli. Torunlarım var evli.
21:15Torunlarım Araplarda evli.
21:19Uyudun evlendi torunum.
21:27Bunu nişanlamışlardı.
21:29Bunun kulağına küpe takmışlardı.
21:31Dur be!
21:33Ben bunu attım, gittim nişanın
21:35küpesini falan.
21:37İstemem ben onları dedim.
21:39Ben vermem seni oraya dedim.
21:41Verdim dedim ben bunu.
21:49Verdim dedim ben bunu.
21:51Nasıl bir yazım
21:53öyleymiş işte.
21:55Bir de seviyorduk.
21:57Öyle işte, öyle oldu.
21:59Düğün yaptık işte.
22:01İyiydi, mutluydular.
22:03İyiydi eniştem de.
22:05Allah nur içinde tutsun.
22:07Ama işte ömür kısaymış.
22:11Ne yapacaksın?
22:13Allah güç veriyor işte.
22:15Cenab-ı Allah güç.
22:17Allah güç vermezse, yaşayabilir miyiz?
22:19O acılara dayanabilir mi?
22:21Allah güç verecek de,
22:23o acılara dayanacak.
22:25Her insan o acıya dayanamaz.
22:33Ben Öküz Arabası'yla geldim.
22:35Bu benden 5-6 sene önce geldi.
22:39Öküz Arabası'nın üstünde de
22:41şey sererlerdi böyle
22:43taşlar diyeyim böyle
22:45kilim gibi şeyler sererlerdi.
22:47Altına oturursun,
22:49gelirdin takır takır takır takır.
22:51Öküz Arabası'nda.
22:53Eyvallah.
22:55Öküz Arabası'nda.
22:57Öküz Arabası'nda.
22:59Öküz Arabası'nda.
23:01Öküz Arabası'nda.
23:03Evet.
23:05He, öyleydi.
23:07Tabii senin eşin gelmişti, düzülmüştü.
23:09Bir odanın düzülmüştü.
23:11Öyle eşinin gibi dört tane oda yok.
23:13Bir odanın içinde bir yatağın
23:15o kadar.
23:17Şimdiki gibi
23:19mutfağın hazır, ondan sonra
23:21oturma yerin öyle neredeydi yavrum?
23:23Öyle neredeydi?
23:25Yapan yine bizim vardı yine benim.
23:27O zaman halı malı yoktu.
23:29Babam bana halı aldı.
23:31Vardı eşyalarım.
23:33Bakır çok oldu eskiden, gün yatağı.
23:35Yatak bakır.
23:37Bunlar oldu.
23:39Yaptı yine benim, vardı yine bizim.
23:41Öyle göre bizim vardı.
23:55Bu eve geldikten sonra
23:5778'de geldik buraya.
23:59Ondan sonra buzdolabı aldık.
24:01Çamaşır makinesi zaten yoktu.
24:03Buzdolabı o zaman alındı.
24:05Çamaşır makinesi de sonra sonra alındı.
24:07Şimdi hepsi var ama ömür bitti.
24:09Tabii bir şeyler, cehiz meyiz
24:11bir şeyler oluyordu.
24:13Cehizlerde yatak yok.
24:15Eskiden öyle bir buzdolabı, çamaşır makinesi,
24:17fırın öyle bir şey yoktu ki.
24:19İşte bir ev eşyası
24:21olan olabildiği kadarı öyleydi.
24:23Şimdi hepsi var.
24:25Şimdi ev düzülüyor, gelinler öyle geliyor.
24:27Bizim öyle değildi.
24:29Birkaç yatak, yorgan, bir şeyler işte.
24:31Kaf, kaşık, bakır, bacak
24:33böyle bir şeyler.
24:35Vardı canım bilezik vardı.
24:37Bileziklerim vardı. 6 tane babam yaptı bilezik.
24:39Vardı benim kızken.
24:41Orada da yaptılar işte.
24:4311 tane bilezik vardı.
24:45O zaman bilezik vardı
24:47nasıl olduysa.
24:49Babam beni çok şey yapardı.
24:51Her sene bir bilezik alırdık onunla.
24:563 sene okuduk ama
24:58o zaman öğretmen yoktu bizim köyde.
25:00Eğitmen vardı.
25:02Köyde okumuş,
25:04eğitmen olmuş o da, köyün adamı yani.
25:06Nasıl olduysa. Okumuş bak önceden.
25:08Eğitmen vardı.
25:10Bizden sonra öğretmen geldi.
25:12Bizden sonra öğretmen okudu ama biz
25:143'e kadar okudum ama yani
25:16kafam çalıştı falan.
25:18İyiydi yani iyiydi.
25:20Okulda iyiydim yani çok.
25:22Bizden sonra 5 öğretmenler geldi köye.
25:245 okudular.
25:26Biz okuyamadık işte. Çok şükür o kadar
25:28kafamız çalışıyordu.
25:35Çok iyiydi. Eskiden komşuluk vardı.
25:37O zaman komşuluklar
25:39gidip gelme birbirine
25:41şey vardı. Şimdi
25:43iyi komşularımız yine iyi. Biz de komşularımızla
25:45memnunuz yani.
25:47Köyde öyleydi de burada da öyle.
25:49Komşularımız çok iyi.
25:51Öyle bir sıkıntımız yok.
25:54Gidiş geliş
25:56buranın insanı yerli insanı zaten hep.
25:58Gidiş gelişimiz, komşuluğumuz
26:00çok güzel, iyi yani.
26:06Üniversiteyi bitirdikten sonra
26:08İstanbul'a yerleştim.
26:10Modelistlik ve stilistlik
26:12bölümünü bitirmiştim.
26:14Orada iş hayatım oldu.
26:16Daha sonrasında
26:1818 yıl yaşadıktan sonra artık
26:20her şey bana
26:23belli bir şeyde doyuma ulaşıyorsunuz ya
26:25sonrasında her şeyden sıkılmaya başlıyorsunuz.
26:27Büyükşehir, trafik
26:29ondan sonra gürültü, patırtı.
26:31Bunun yanı sıra zaten
26:33orada yaşıyorum ama buraya geldiğim zaman
26:35ayda bir de buraya geliyorum.
26:37Köy hayatını ayrıca çok seviyorum.
26:39Sonrasında bir bıkkınlık
26:41sıkılganlık olduktan sonra
26:43bir gün dedim neden olmasın
26:45kendi memleketime yerleşmek.
26:47Yerleşme kararı aldım.
26:49Bunun yanında da birden bir
26:52evlilik planı oldu aniden gelişen.
26:54Sonrasında evlendim.
26:58Şu an 9 aylık bir çocuğum var.
27:00Anneme yakın oturuyoruz.
27:03Düzce'yi çok seviyorum.
27:05Gerek doğası
27:07gerek aktiviteleri olsun.
27:09Burası gerçekten
27:11güzel ve keyifli bir yer.
27:13Doğayı sevdiğim için de.
27:15Şimdi Düzce merkezde yaşıyoruz ama
27:17bizim de hayalimiz
27:19arsa aldık oraya bir köy evi yapıp
27:21orada yaşamımızı sürdürmek.
27:23Bu şekilde bir hayatımız var şu an.
27:35Tabi zor oldu.
27:37Hayvan baktık.
27:39Çalıştık, çabaladık beraber.
27:41İki tane oğlan evlendirdik.
27:43İki tane kız evlendirdik.
27:45Okudular. Minemi sattım.
27:47Borcunu ödedim. Tabi zorlandık.
27:49Zorlandık o zaman.
27:51Şimdi böyle gibi bir şeyler yoktu.
27:55Durum iyi değildi o zaman daha.
27:57Yeni ayınca kendimizi toparlıyorduk.
27:59Öyle olayınca
28:01biraz sıkıntı çektik tabi ki.
28:09Babam vefat ettikten sonra
28:11tam o ara yeni iş kurma
28:13şeyindeydi. İş kurmuştu.
28:15Bize borç bıraktı ama
28:17bu şey anlamında bir borç değildi.
28:19Elin arkası yani burayı gördüğünüz alanı
28:21satın almıştı.
28:23Annem dedi ki ben babanızın
28:25yaptığı işi
28:27yarın bırakmayacağım dedi.
28:29Birezikler oraya gitti anlayacağınız.
28:31Sonrasında bir tane de
28:33ineğini sattı ama burayı aldı.
28:35İyi ki de almış. Burası bizim için
28:37baba toprağı.
28:39Bu şekilde yaşamımızı
28:41sürdürüyoruz.
28:46Çocuklar vardı.
28:48Okuyan okudu. Okumayan çalıştı.
28:50Büyük oğlum böyle değildi.
28:52Oradan emekli oldu.
28:54Küçüğü de okudu.
28:56O da kaymakamlıktaydı.
28:58Memurdu orada.
29:00O da evlendi.
29:02Üç sene, üç buçuk sene
29:04beraber kaldılar.
29:06O da trafik kazasında öldü. Bir arkadaşını
29:08gelin götürürken
29:10önlerine araba çıktı
29:12şey yaptı.
29:14Toprağında kaza yaptılar.
29:16Oğlum, damadı,
29:18gelin üçü beraber öldüler.
29:20Gelinim de Allah razı olsun
29:22gelinimi aldılar
29:24kaymakamlığa.
29:26Orada çalıştı. Çocuklarını
29:28büyüttü. İki tane
29:30bir oğlu vardı.
29:3214 aylıktı oğlu.
29:34Kızı da anca daha şeydi.
29:36Sonra kızı oldu. Oğlan da oldu.
29:38Oğlan büyüdü.
29:40Askere gitti. 20 yaşında
29:42askere gitti.
29:44Askerden geldiği günü
29:46kaza yaptı. O da öldü.
29:50Çileli hayatım geçti.
29:54Bir seneyi geçti.
29:56Bir buçuk sene oldu. Oğlum da öldü.
29:58Torunum.
30:00Bir kızımız var. Gelinim Allah razı olsun.
30:02Kızım da, torunum da
30:04okuyor. İstanbul'da üniversite kazandı.
30:06Üniversitede okuyor.
30:08Ömrüm acıyla,
30:10çileyle, sıkıntıyla,
30:12stresle geçti.
30:14Yaşıyoruz yine. Ne yapalım?
30:16Yaşamak zorundayız.
30:28Muhammed abimin vefatı şöyle oldu.
30:3226 yaşındaydı.
30:342 senelik evliydi.
30:363 buçuk.
30:382 yaşının düğünü oluyor.
30:40Düğüne gidiyor. Düğün bittikten sonra
30:42şoförün,
30:44gelin arabasının, şoförün işi çıkıyor.
30:46Diyor ki,
30:48Muhammed diyor, bizi sen getirir misin?
30:50diyor. Düğünden sonra evlerine gidecekler.
30:52Sen getirir misin? diyor.
30:54Ya işte abi de düğün var ama
30:56gölgeye gidecek.
30:58Bizim de düğün var ama ben sizi getireyim
31:00diyor. Neyse bunlar gelin, damat,
31:02abim. Biniyorlar.
31:04Bu hendek tarafına giderken,
31:06Akkezi Sapağında, karşıdan gelen
31:08otobüsün
31:10bariyerleri aşıp,
31:12çarpmasıyla,
31:14gelin damat ve Muhammed abim orada
31:16vefat ediyorlar.
31:18Onun da şeyi o şekilde, ölümü,
31:20boynu kırılarak vefat ediyor.
31:26Arkasında
31:28bir tane yetim çocuk bırakıyor,
31:30Numan. Ve sonrasında
31:32yengemin de hamile olduğunu öğreniyoruz.
31:34Onlar büyüyorlar.
31:36Yani biz onlara tabii ki de
31:38abimin yadigarı
31:40olduğu için, çok değerli bizler için
31:42ve yengem de 24 yaşındaydı
31:44o zaman. Evlenmedi.
31:46Çoluğuna, çocuğuna hem anne,
31:48hem baba oldu. Tıpkı annem gibi.
31:50Sonrasında
31:52devlet kurumunda çalıştığı için abim
31:54kaymakam, yani o
31:56çevre tarafından sevilen bir insandı.
31:58Kaymakam dedi, ben
32:00senin yerine başka birini yakıştıramam
32:02dedi. Yengeme böyle bir iş
32:04teklifinde bulundu. Yengem,
32:06abimin yerine işe girdi. Ona öyle
32:08bir güzellik yapıyordu. O da tensirli okumuştu.
32:10Lise mezunuydu.
32:12Sonrasından o da eğitimlerini tamamladı.
32:14Yüksek lisans yaptı. İki çocuk
32:16büyüttü ama yüksek lisansını da yaptı.
32:18İşte çocuklar büyüdü, öyleydi, böyleydi
32:20derken, gözünün içine bakarken,
32:22maalesef
32:24oğlunu da kaybetti.
32:26Trafik kazasında.
32:28Askere gitmişti.
32:30Bir günün ertesinde
32:32biz yine bir acıyla tekrardan
32:34yıkıldık. Bizim için çok büyük acıydı.
32:36Çünkü Muhammed abimin
32:38yadigarı olan tek çocuk
32:40ve
32:42bir tane daha var, evet ama
32:44hep onu abimin yerine
32:46koymuştuk.
32:48Daha da büyük yıkım yaşadık.
32:50Yeni yeni toparlanmaya çalışıyoruz.
32:52Yani acılarımız böyleydi.
32:54Ama yine de hayata tutunduk her zaman.
32:56Annem bize hiçbir zaman acısını belli
32:58etmedi. Hep içine attı.
33:00Sabah namazını kılar,
33:02ağladığı yerler,
33:04derdini paylaştığı yerler toprak oldu,
33:06bitki oldu.
33:08Kendi o şekilde abuttu. Biz bunu biliyoruz elbet.
33:10Bu şekilde yani.
33:12Daha yeni yeni toparlanmaya çalışıyoruz.
33:28Sabır.
33:30Sabır dedik işte.
33:32Allah Cenab-ı Allah bir sabır verdi.
33:34Sabrettik.
33:36İşte bana bahçeyi veriyorum,
33:38işe güce veriyorum.
33:40Ben yetmiş beş yaşındayım.
33:42Yapmasam duramayayım,
33:44evde oturamayayım. Ömrümü böyle
33:46şeye vurayım yani öyle.
33:48Öyle olmasa yaşayamazdım zaten.
33:54Sabah kalktım,
33:56kalktım, namazımı kılarım.
33:58Bağım bahçeyim işte.
34:00İşimi yaparım. Gel, gider kahvaltımı
34:02yaparım. Öyle hayatım geçti işte.
34:04Üzüntü, sıkıntı, stres.
34:06Hiç iyi bir günüm olmadı desem
34:08öyle yani. Otuz beş seneden beri
34:10yani içim acıyla
34:12geçti. Başka bir şey yok.
34:14Hala eşim için,
34:16çocuklarım için işte hala gelecek.
34:18Torunumu askerden gelecek diye
34:20bekliyorum. Onun yolunu öyle bekliyorum.
34:22Bu beni hep yıktı.
34:24Torunum hepsinin acısını
34:26unutturdu bana. Hepsi onun,
34:28ötekileri unutturdu yani.
34:30Bir ona güveniyorduk.
34:32Bir erkek evladımız, hiç yok.
34:34Bir oğlum var işte, büyük oğlum var.
34:38Bu beni hep yıktı.
34:40Eşimi, oğlumu, çocuğumu,
34:42ötekileri hep unutturdu bana.
34:44Yirmi yaşında, yirmi yaşına kadar
34:46gözüne baktık.
34:48Yirmi yaşında da onu kaybettik işte.
34:50Bir buçuk seneyi geçti.
34:55Annesi büyüttü.
34:57Tabi beraber büyüttük. Bir arada büyüdük.
34:59İşte on sekiz yaşında bir kızı,
35:01on dokuz yaşında kızımız var işte.
35:03O da üniversiteydi.
35:05Ona bağlıyız işte. Şimdi onu şeyimiz
35:07onda yani.
35:11Otuz beş senelik ömrüm böyle
35:13geçti işte.
35:19Emine Hanım en yakınlarını,
35:21eşini, gencecik çocuğunu
35:23kaybetmesinin acısına
35:25sabah namazlarından sonra
35:27toprağın elini tutarak
35:29dayanabilmiş.
35:31Toprağa sarılmış, onunla vakit
35:33geçirmiş, ekmiş,
35:35biçmiş, dikmiş.
35:37Artık olmayan gelinlik
35:39fotoğrafına içerlemek bile
35:41ona ziyadesiyle gereksiz
35:43bir his olarak görünmeye başlamış.
35:47Eskiden maddi zorluklar
35:49yüzünden elde edemediği pek çok
35:51imkana kavuşsa da
35:53sevinemiyor. Yani
35:55yakınlarını kaybettikten sonra
35:57sevinçlerini büyütmemeyi,
35:59yoksunluk ya da acılarını
36:01büyütmemeyi öğrenmiş.
36:03Belki de
36:05kamil insan olmanın
36:07erdemlerinden en kıymetlisine
36:09ulaşmayı başarmış.
36:11Emine Hanım
36:13acılarından, imkansızlıklarından,
36:15dertlerinden,
36:17geriye sadece bunalmış
36:19bir insan olarak kalmayı değil,
36:21yaşadığı onca olayın
36:23ardından edindiği tecrübeleri
36:25ilmek ilmek işleyip
36:27ahirette onu koruyan
36:29manevi bir hırka gibi giymiş üzere.
36:3714 aylıktı babasının öldüğünde.
36:39Büyüdü, beraber büyüttük.
36:41Annesi, biz iki arada büyüttük.
36:43Annesi işe girdi, çalıştı.
36:45Çocukları bakıcı tuttu,
36:47bakıcısı geldi.
36:49Büyüdü, askere gitti.
36:51Böyle askerden geldi,
36:53askerliğini yaptı, geldi.
36:55Geldiği gün bir arkadaşlarınla
36:57köylere çıkıyorlar.
36:59Kaza yaptı.
37:01Gece gelirken yağmur yağdı.
37:03Yağmurdan şey yapamayıp
37:05annesinin arabası vardı.
37:07Arabayı gelirken kaydırıyorlar.
37:09Arabayı zorladığı gibi
37:11çarpıyorlar.
37:13Öyle oldu.
37:15Bir gece evinde yatmadan kaza yaptı.
37:23Allah nurları içinde yatırsın inşallah.
37:25Böyle bir güne denk geldi.
37:27Onu çok seviyoruz, hala çok seviyoruz.
37:29Hala askerde gibi bizim için.
37:31O askere gitti.
37:33Bir gün gelecek diye bekliyoruz.
37:35İnşallah.
37:45Yapacak bir şey yok. Hayat devam ediyor.
37:47Ne yapalım işte.
37:49Acıyla, sıkışıklıkla, titresinle
37:51ömrümüz geldi, geçti.
37:53Bahçede işte, bahçelerde ömrümü şey yapayım işte.
37:55Ahundurayım, kendimi ahundurayım.
37:57Öyle vakit geçiririm.
37:59Öyle olmazsa patlarım zaten.
38:01Bir iş yapmazım.
38:03Böyle işte, bana da bahçede.
38:05Kendimi ahundurayım.
38:07Annem duramıyor bu arada.
38:09Çalışmadan duramıyor asla.
38:11Benim anneannem de böyleydi.
38:13Ayakları tutmuyor mesela.
38:15Ameliyat olması lazım ama yine de
38:17hiç durmadan, azmederek şey.
38:19Gördüğünüz koca bahçeden
38:21annem sorumlu.
38:23Her şeyle o ilgileniyor.
38:25Bizim fındığımız da var bu arada.
38:27Burası fındık bölgesi.
38:29Çok fazla fındık şeyi var.
38:31Kendi fındığımız da var.
38:33Onun filiz alması, işte gübresi, osu busu.
38:35Her şeyle annem kendi başında durur.
38:37Bunlar bana kızıyor,
38:39ayaklarını ağrıyor diye, yapıyor diye.
38:41Ağrımıyor, ayaklarımı ağrıyor diye.
38:43Kollarımla yapıyorum ki,
38:45ağrımıyor diye, ayaklarımı ağrıyor diye.
38:47İşte öyle vakit geçiriyoruz,
38:49ne yapalım.
38:55Kaplan gibi sahip çıktı valla.
38:59Erkek gibi.
39:0125 sene bundan beraber kaldık biz,
39:03gelinle beraber. Önümüz bundan geçti.
39:05Beraber düştük, kaldık.
39:07İyi günde, kötü günde beraber
39:09birbirimizi destek olduk.
39:11O bana destek oldu, ben ona destek oldum.
39:13Oğlan belediyede çalıştı.
39:15Biz beraber onlarla halleştik, yollaştık.
39:17Sonra bu binalar yapıldı.
39:19Kayınpederin yeriydi, binaların olduğu yer.
39:21Daire düştü çocuklara, bunlara.
39:23Bunlar işte sonra,
39:25dedim herkes kendisi rahat etsin.
39:27Bunlar oraya gittiler.
39:29Ben de kaldım burada işte.
39:31200 seneden beri kendim duruyorum.
39:34Ben büyük gelineyim.
39:36Ayten Özdemir.
39:3851 yaşındayım.
39:40İki tane çocuğum var, kızlarım var iki tane.
39:42İyiyiz.
39:44İyiyiz.
39:4625 sene beraber oturduk.
39:48Evimiz olunca ayrıldık.
39:50Dördüncü seneye girdik.
39:52Ayrıldık.
39:54Yine arada gidiyoruz, geliyoruz.
39:56Beraber oluyoruz. Öyle yani.
39:58Valla iyiyim bizim ailemizde.
40:00Öyle bir sıkıntımız yok. Ama arada bir oluyor.
40:02Her yerde olan bir şey yani.
40:04İyiyiz yani, bir sıkıntı yok yani.
40:06Gelin geldim, burada oturduk beraber.
40:15Emine Hanım olduğun sabırlı ve tevekkül sahibi bir insan olarak,
40:19dört çocuğuyla dimdik ayakta durmayı başarmış.
40:2225 yıl boyunca geliniyle bir arada, huzur içinde yaşamayı başarmış.
40:33İsmim Nihal. 20 yaşındayım.
40:36Üniversite öğrencisiyim.
40:38Audioloji okuyorum İstanbul'da.
40:40İşitme ve denge bölümü diye geçiyor.
40:43Çok iyi.
40:45Yani her gün görüşürüz.
40:47Zaten evimiz de yakın ona.
40:49Sabah erkenden kalkar.
40:51İşte bahçesine bakar.
40:53Beni arar.
40:55Kahvaltı yaptım mı diye sorar.
40:57Patates falan yapar.
40:59Öyle.
41:01Her sabah erkenden kalkarız yeni gibi.
41:04Babaanneme gideriz.
41:06Zaten evlerimizin çoğu yakındır.
41:08Babaanneme gideriz, kahvaltı hazırlarız.
41:10Hep beraber.
41:12Kahvaltımızı yaparız.
41:14Öğlene kadar otururuz, sohbet ederiz.
41:16Sonra herkes hazırlanmaya gider evlerine.
41:18Ondan sonra tekrar toplanırız.
41:20Misafirlerimiz gelir.
41:22Kendi anneanneme falan giderim.
41:25Öyle geçer, güzeldir.
41:28Hep iç içeyiz yani.
41:30Yani çok iyi bir insan.
41:32Dinine bağlı.
41:34Öyle kimseye kötülüğü olmayan.
41:38Kendi halinde bir insan yani.
41:40Birimizin işi olsa hepimiz koşarız.
41:42Toplanırız beraber herhangi bir günde.
41:44Bugün işte şurada oturalım.
41:46Konuşalım falan gibi.
41:48Birbirimizle iyi geçinmeye çalışırız.
41:50Kimsenin kimseye kötülüğü yoktur.
41:52Sohbet, muhabbet.
41:54Gülüp eğlenme.
41:56Birbirimize sahip çıkmaya çalışıyoruz.
41:58Kayıplarımız olduğu için biraz hani...
42:02Onların değerini anlıyoruz yani.
42:04O yüzden daha fazla vakit geçirmeye çalışıyoruz.
42:12Tam o eski toprak...
42:14Derler ya toprak kadınlarından.
42:16Çok güçlü kendisi.
42:18Yani hiç böyle bir...
42:20Biz bazen şaşırıyoruz nasıl bu kadar sağlam durabiliyor diye.
42:23Ama gerçekten hepimizin arkasında duruyor yani.
42:26Çok fazla.
42:40Ben Bilgeşen.
42:4211 yaşındayım.
42:446. sınıfa geçtim.
42:46Sporcuyum.
42:48Annem genelde bahçede oluyor.
42:50Bazen gelip yemek yapıyor.
42:52Güzel yemekleri de var.
42:54Bakanda oturup sohbet ediyoruz.
42:56Dolması veya sarması güzel oluyor.
42:59Bir de boşnak mantısını güzel yapıyor.
43:02Yani müsait olduğu zaman yapar.
43:04Ya da malzeme olduğu zaman yapar.
43:06Yani bizi çok sever ama...
43:08Her zaman yapar.
43:24Herkes kendi işinde, gücünde burada.
43:26Köy insanı mı?
43:28Köy insanı. Herkes işinde burada.
43:30Kışın gidişinde 4-5 ay Mart'ta gelirler.
43:33Fındığını toplayıp çekilip gider Cuma'ya.
43:36Bu köylerde kimse kalmıyor?
43:37Kimse kalmaz.
43:38Hep dışarıda evler var.
43:40Millet kapısını kilitler gider.
43:42Burası mı?
43:43Manzara güzel.
43:44Burası güzel. Ben durmuyorum işte.
43:45Cuma'ya da duramadım.
43:474 ay durdum, geldim hemen.
43:49Bir de bahçeyse filiz almayı korkarsın.
43:52Söyle bayı.
43:53Sen benim çalıştığım yerleri bir görsen.
43:55Bunların yeri düz.
43:56Bizim yerimiz iyice.
43:57Buralar düz.
43:59Bak şu tepenin arkasında bizim kendi köyümüz.
44:02Benim babamızın köyü ama bizim köyümüz çok güzel.
44:05Tepe tarlada, Karasu'da.
44:06Biz hem tepe tarlaya giderdik, hem buraya köye gelirdik.
44:09Nerede iş varsa oraya gidiyorduk.
44:11Yok hiç ses etmeden.
44:12Ne yapacağız? Çalışıyor.
44:14Konuşurken çalışıyor.
44:16Konuşsan iş olmaz ki.
44:18Konuşmaz.
44:19Kiminle konuşursun sen öteki bir sırada.
44:21Öteki bir sırada gidiyoruz işte.
44:23Tabii o kadar oluyor canım.
44:24O kadar oluyor canım.
44:26Çalışırken olmayan.
44:37Ne bileyim şimdikilerde saygı, sevgi yok yavrum.
44:40Ne diyeyim, ne diyelim.
44:42Şimdiki nesillerde yok.
44:46Allah bozmasın.
44:47Allah herkesin yiğitsin.
44:48Yıva yıkılıyor işte.
44:49En ufak şeyden bir yıva yıkılıyor.
44:51Eskiden kızlığın rahat geliyordu.
44:54Şimdi her şey var ama huzur yok.
44:57Huzur yok.
44:58Kadınlar para kazandı mı adamlara çekiyorlar.
45:01Para var ya.
45:03Ama biz öyle etmedik.
45:05Ben kaç sene oldu bak geleli.
45:07Bizim adama biz diyoruz.
45:09Bu kadar evlilikte hiçbir şeyimiz olmadı.
45:11Bizi görseler televizyona çekerler.
45:14Bu kadar insan garip koca bir yerde oturabiliyor mu?
45:18Şimdikiler 10 tane koca da yaşıyor.
45:38Bunu kızım evlen evlen.
45:40Yaşın geçiyor evlen.
45:42Bu da söylüyordum boyuna ben.
45:44Ölürsem gözüm açık gider evlen kızım.
45:46Bu şey yapmadı işte.
45:48Nasıl olduysa sonradan kendi kararını kendi verdi.
45:52Direkten döndü yani.
45:55İki ay içinde.
45:57Hem İstanbul hayatını bıraktım.
45:59Hem burayı bıraktı.
46:00Hem buraya geldi.
46:01Senesinde de Allah Cenabı Allah bir çocuk da verdi.
46:04Çok şükür Allah'a.
46:05Bir taraf babam da göçmen benim.
46:13Annem Karadeniz'di.
46:15Babam da Boşnak.
46:18Yugoslav göçmeni.
46:20Tam Boşnak'ta.
46:22Dedem orada savaştı.
46:24Zamanında kaçıp bu tarafa geliyor.
46:26Evleniyor.
46:28Biz oradan şey yapıyoruz işte.
46:30Soyumuz oradan geliyor.
46:32Ama bir kısmımız da yine şeyde.
46:34Noril pazarda da akrabalarımız halalarımız var.
46:38Çok Boşnak kültürüne hakim olamasak da.
46:41Ama ben kına gecemde bütün Boşnak adetlerinin hepsini yaptım.
46:46Şalvarımız var bizim meşhur.
46:48Boşnak şalvarını giydim.
46:50Ve baya bir fotoğrafım var anneme nazaran.
46:53Benim oldukça fazla.
47:00Komşuluklar gerçekten iyi.
47:02Mesela bir düğün olduğunda, bir cemiyet olduğunda herkes şey yapar.
47:07Annemin es geçtiği bayramları da ben biraz şey yapmak istiyorum.
47:11Şimdi bayramda şöyle bir kültür var.
47:13Mesela biz dede babaanne rahmetli olmadan önce.
47:17Bütün çoluk, çocuk, torun, torba.
47:20Bayram sabahı biz babaannemin evinde toplanırdık.
47:24Oraya böyle yer sofraları vardı o zamanlar tabii.
47:29Yer sofralarında kahvaltı yapardık biz.
47:32Herkes kahvaltısını yaptıktan sonra bayramlaşır.
47:37İşte harçlıklarını alır.
47:39Babaannemin meşhur akide şekeri vardı.
47:41Biz o akide şekerini yemeden de oradan gitmezdik.
47:44Babaannemin meşhurdu o.
47:46Ondan sonra yani bir 30-40 kişi falan olurduk biz bir masada şey yaptığımız zaman.
47:52Yine biz o geleneğimizi sürdürmeye devam ediyoruz.
47:55Dede babaanne rahmetli oldu ama bayram sabahları yine annemin evinde toplanıyoruz hep beraber.
48:00Kahvaltımızı yapıyoruz.
48:02Bayramlaşıyoruz.
48:03Ondan sonra herkes dağılıyor.
48:05Komşuluk ilişkilerinde de işte dediğim gibi burada imece usulü çok fazla.
48:09İşte bir fındık zamanı olur.
48:11İşte bir bayram olur.
48:14Düğün olur.
48:15Bunun hazırlıklarında herkes toplaşılır.
48:17Ondan sonra birbirine yardım eder.
48:26Ben bu evde doğdum büyüdüm.
48:28Çocukluğum nasıl geçti?
48:29Bizim çocukluğumuz çok güzeldi.
48:3183 doğumluyum.
48:32Hani 90'lar kuşağı diye hep şey yapılıyor ya konuşuluyor ya.
48:36Bizim çocukluğumuz çok başkaydı.
48:38Biz sokaklarda büyüdük.
48:40Gece 11-12'lere kadar dışarıda yakan top işte aklıma gelmiyor şu an saklan baştır.
48:47Yani hep bu şekilde büyüdük.
48:50Hani kavgamız, gürültümüz de oluyordu ama şimdikiler gibi değildi.
48:53O zamanlar telefon yoktu tabii ki.
48:55Telefon olmayınca da ne oluyordu?
48:57Doğal olarak hep bir sokakta eğlence ondan sonra piknik.
49:02Hatta bizim çocukluğumuz...
49:03Bu evleri yoktu zaten burada.
49:05Çocukluğumuz burada geçti bu arada.
49:07Birkaç tane vardı böyle.
49:08Burada bir tane ipimiz vardı bizim.
49:10Çocukluğumuz derken biz 15-20 taneye yakın çocuk şeyimiz vardı.
49:14Yani kalabalıktık.
49:16Burada şeyler vardı bir tane uzanan bir şey vardı.
49:20Oradan tarzancılık falan oynardık böyle.
49:22Çok keyifliydi.
49:23Burada bir deremiz var bizim.
49:24O dereye girerdik.
49:25Denizimiz yoktu ama derede biz çok keyifli vakit geçirirdik arkadaşlarımızla.
49:30Burada piknik yapardık.
49:31Piknik dediğim o zamanlar yaşam şartları o kadar kaliteli yüksek değildi.
49:36Yani bir çikolata almak bile bizim için aslında şeydi.
49:39Çok büyük bir şeydi.
49:41Bizim pikniğimizde şöyleydi.
49:43Domates, peynir, ekmek vardı.
49:46Bir de annemler o zamanlar yayık hayran yapardı.
49:49Böyle şişelerin içine biz hayranı doldururduk.
49:52Ya buraya gelirdik ya da bir yer daha var böyle yeşillik.
49:55Oraya otururduk okuldan çıktıktan sonra.
49:58Biz piknik yapardık.
50:00Bizim için en büyük lüks oydu.
50:02Yani ne branç vardı şimdikiler gibi.
50:05Ne sarpma kahvaltı vardı.
50:07Ama ağzımızın tadı vardı o zamanlar.
50:10Ben hep diyorum keşke hep o zamanlarda yaşasaydık.
50:13O zaman da kalsaydık diye.
50:16Ve çocuğuma da inşallah bu kültürle büyütmek istiyorum.
50:20Hani arkadaşlığı, dostluğu, azla yetinmeyi,
50:24küçük şeylerle de mutlu olabilmeyi inşallah öğretmek istiyorum.
50:33Kerem şimdi buraya geldiği zaman daha farklı, evde daha farklı.
50:36Evde biz iki kişiyiz.
50:38Ama buraya geldiği zaman teyze, anane, yenge, dayı,
50:42işte öteki kuzenleri hep buraya geldiği zaman çocuk bile daha şey oluyor,
50:47aktif oluyor, daha neşeli oluyor.
50:49Evet ben buna çok şeyim.
50:52Eskiden dedeyle, babaanneyle büyüyen çocuklar daha mutlu çocuklardı.
50:56Ama şimdi maalesef çok o kültürden biraz uzaklaştık.
51:01Daha böyle sakin şeye geçtik.
51:04Ama keşke eski zaman gibi olsa.
51:12Babaanneler, babalar, çocuklarını anneanneler ve babaannelerle
51:16iyi ilişki kurdurma yönünde teşvik ederler.
51:20Onların öğüt verici, yol gösterici özellikleri çocukların hayata sağlıklı bakmasını sağlar.
51:27Dede ve ninelerin bir öğretmen gibi akıl vermeleri,
51:31masal anlatmaları, aynı zamanda sırdaş olmaları,
51:36aile tarihçisi gibi olmaları,
51:39bütün bu özellikler çocukların hayatı sevmesini sağlar.
51:44Dede ve nineleriyle yakın ilişkisi olan çocukların,
51:48ruh sağlığı açısından çok daha olumlu etkileri olduğunu bilimsel olarak da biliyoruz, gözlemliyoruz.
51:56İnsan ilişkileri ve psikolojisiyle ilgili araştırmalar ve tespitler için,
52:02yıllarını adayan Prof. Dr. Nevzat Tarhan'ın bu cümlelerini teyit eder gibi.
52:09Emine Hanım'ın kızı büyükşehirde yıllarca çalışıp çabaladıktan sonra,
52:15profesyonel iş hayatından elini eteğini çekerek kendi memleketine dönmüş.
52:22Çocuklarını ninelerinin yanında,
52:25köklerine bağlı bir şekilde akrabalarıyla iletişim halinde büyütmek istemiş.
52:32Eski bir atasözünün dediği gibi,
52:35altın çıkan yaban elden doğup büyüdüğün yer güzel.
52:55İzlediğiniz için teşekkür ederim.