• 2 months ago
Transcript
00:00:00คุณยัยเหมือนเป็นลูกจ้ายของหลงเทพนิทธิธรรม
00:00:02กับผู้หญิงแขกไข
00:00:04ไม่จริงอ่ะ
00:00:04เอามันไปสอนการสอนงานเสีย
00:00:07พรุ่งนี้ค่อยเริ่มงาน
00:00:08ว่าแต่...
00:00:09แกไม่เชื่อยังอ่ะ
00:00:10ชิโหบแล้วกัน
00:00:11ทำไมคุณยัยตัดสินใจไปเหรอคะ
00:00:13ในเมื่อมันเป็นพิธีเอาขวัญภรรยาลองในฝรั่งแท้ ๆ
00:00:16เหมือนขวัญในจอมเพิ่งจะเสียไป
00:00:18ฉันขอให้ขวัญของในจอม
00:00:20กลับคืนมาหาในจอมเถอะนะ
00:00:22ไอ้
00:00:24พี่ออล
00:00:33ไอ้
00:00:36ไอ้คำแสน
00:00:43โอ้แก้ว
00:00:44ไอ้คำแสน
00:00:46โอ้แก้ว
00:00:48โอ้แก้ว
00:01:01พี่ออล
00:01:03โอ้แก้ว
00:01:05น้องไปจะได้หวังยังอยู่ดีกว่า
00:01:07น้องกลับมาได้ทุกอย่างอย่างเลย
00:01:09แต่ไอ้คำแสนแบบนี้มาที่นี่
00:01:11มันอันตรายขนาดหนา
00:01:14ไอ้คือเติ้งหล่ะน้อง
00:01:16โอ้แก้ว
00:01:18นี่แหละน้องถึงมาใจห้ายใจดังกับไอ้ลำเหลือหา
00:01:21นี่ถ้าไอ้ไม่ได้ข่าวจากไอ้บุญว่าน้องถูกซื้อมาเป็นเมียไอ้ฟารังเนี่ย
00:01:26ไอ้ไม่มีตามหู้เลยนะว่าน้องมาอยู่ที่เฮือนนี้
00:01:30ก็ถ้า
00:01:31ถ้าน้องบอกไอ้
00:01:34ไอ้ก็จะมาฮื้นน้องเนี่ย
00:01:36น้องจำเป็นนะไอ้
00:01:39ที่น้องต้องมาอยู่ที่เฮือนนี้
00:01:41ก็เพราะน้องอยากขึ้นแม่ของน้องสบาย
00:01:44กรรมแล้วที่ร้านของน้องถูกไฟไหม้
00:01:48บ้านน้องกลับมาเหลืออันอย่างสักอย่าง
00:01:50ไอ้ก็หู้ดี
00:01:54โอ้แก้ว
00:01:56ไอ้เข้าใจ ไอ้เข้าใจน้องกุยอย่างเลยนะ
00:01:59แต่
00:02:00ก็เดี๋ยวนี้
00:02:02น้องหนีไปกับไอ้เถอะ
00:02:11หยุด
00:02:20หยุด โอ้แก้ว
00:02:23เท่าไหร่
00:02:26ไอ้ crease ไข้ทำแสง ข้าเจ้ลีย่ามีด้วย
00:02:28เอาไบ้
00:02:29คำถามตอนนี้อยู่ใคร
00:02:30ฮองแก้ว มีด้วยไอ้ เร็วนี้เลย
00:02:32คำถามตอนนี้
00:02:33ไข้ทำแสงห units
00:02:34นองไปไม่ได้
00:02:35จะเป็นมาก
00:02:36แต่ไอ้ไม่เป็นตัวครั้งที่มี
00:02:38แล้วก็คือตัวน้อง
00:02:39colored
00:02:40เฮ้ย มานี่ มานี่
00:02:42ไอ้บ้างแก้วเนี่ยเจ้า
00:02:44อ่ะ
00:02:45อาย่างป่า
00:02:46มึงเป็นใคร
00:02:47ป่าคำติดเจ้า
00:02:48อ๋อ มึงแหละ
00:02:50อาย่างป่า
00:02:51บ้างแก้วมึงแก้วเนอะ
00:02:52ป่าหมายั้งอย่างนึกลึกเลื่อน ๆ
00:02:54มึงกลับมาย heall หรอ
00:02:56ห้าวกลับมา
00:02:58ยับทุกสุด Lean ขอบกับปล่อยแม่� Hung
00:03:01นี่ไง ข้ามเวตอุพลตนะ
00:03:04ป่าจะมาโซะหาอาย่างเนี้ย
00:03:05นั่นแม่ of the same
00:03:06แม่ แม่ of the same ที่ไหนป่ะ
00:03:08ขอบุลเป้าหมากني เน้าเมือง
00:03:10อาย speed มันเป็นใคร
00:03:11ป๊า
00:03:12มันเป็นไป
00:03:14โอ้ย มึง มึง
00:03:20ก็อย่า
00:03:23ป๊าจอมนะ
00:03:24ป๊าจอม อยู่ไผ่
00:03:25ไปные ไปไหน
00:03:26มึง มึง
00:03:27มาน มาไปไหนเนอ
00:03:28ก้องอีนี้ไว้ เดี๋ยวคูจะ
00:03:30เป๊าจอม
00:03:32มึงจะน promoting ไปไหน
00:03:34ไอ่หยาง
00:03:36ป๊าหม่านั่นไปไหนเห็นแล้วอะ
00:03:41โปรดติดตามตอนต่อไป
00:04:11โปรดติดตามตอนต่อไป
00:04:41โปรดติดตามตอนต่อไป
00:05:11โปรดติดตามตอนต่อไป
00:05:31โปรดติดตามตอนต่อไป
00:05:51โปรดติดตามตอนต่อไป
00:06:11โปรดติดตามตอนต่อไป
00:06:31โปรดติดตามตอนต่อไป
00:06:41โปรดติดตามตอนต่อไป
00:06:51โปรดติดตามตอนต่อไป
00:07:11โปรดติดตามตอนต่อไป
00:07:31โปรดติดตามตอนต่อไป
00:07:41โปรดติดตามต่อไป
00:07:51โปรดติดตามต่อไป
00:08:01โปรดติดตามต่อไป
00:08:11โปรดติดตามต่อไป
00:08:21โปรดติดตามต่อไป
00:08:31โปรดติดตามตอนต่อไป
00:08:51โปรดติดตามต่อไป
00:09:01โปรดติดตามต่อไป
00:09:11โปรดติดตามต่อไป
00:09:31โปรดติดตามต่อไป
00:09:51โปรดติดตามต่อไป
00:10:11โปรดติดตามต่อไป
00:10:31โปรดติดตามต่อไป
00:10:51โปรดติดตามต่อไป
00:11:01โปรดติดตามต่อไป
00:11:11โปรดติดตามต่อไป
00:11:31โปรดติดตามต่อไป
00:11:51โปรดติดตามต่อไป
00:12:11โปรดติดตามต่อไป
00:12:31โปรดติดตามต่อไป
00:12:51โปรดติดตามต่อไป
00:13:11โปรดติดตามต่อไป
00:13:31โปรดติดตามต่อไป
00:13:51โปรดติดตามต่อไป
00:14:11โปรดติดตามต่อไป
00:14:31โปรดติดตามต่อไป
00:14:51โปรดติดตามต่อไป
00:15:11โปรดติดตามต่อไป
00:15:31โปรดติดตามต่อไป
00:15:51เห็นหรือไม่เห็น
00:15:53คือผม
00:15:56กลับไปตามความจริงที่เห็นเถอะ
00:16:21จอม!!
00:16:242 ปีจอมก็หลอดพี่มั้ง
00:16:26พี่โอม
00:16:29พี่ขอให้จอมเจอคนที่ดีกว่าพี่นะ
00:16:34ใช่ครับ
00:16:36ผมเห็น
00:16:41ผมเห็นคนที่อยู่กับฟองแก้ว
00:16:44เป็นผู้ชายครับ
00:16:47งั้นก็
00:16:49กูบอกแปลมันก่อน
00:16:57ขันก่อน
00:16:58กูว่าผิดเถอะเลย
00:17:03มันเป็นใคร
00:17:04แต่เจ้า
00:17:06ข้าเจ้าหันมัน
00:17:08กอดกัน
00:17:09ให้ซิก ๆ ๆ อยู่ตะตาน้ำนะเจ้า
00:17:13ดูตา
00:17:14หันอก หันใจกัน
00:17:16แม่นกว่าไอ้จอม
00:17:18- เนอะ? แต่..
00:17:22ผม..ไม่รู้หรอว่าเค้าเป็นใคร
00:17:24แล้วก็ไม่น่าอจายด้วยค่ะ
00:17:26ว่าเป็นชู้กับฟองแก้วจริงหรือเปล่า
00:17:28ผมเห็นจากไกลๆนะครับ
00:17:32ผมรู้เท่านี้จริงๆครับ
00:17:38หมดเรื่องแล้วนะครับ
00:17:40ผมขอตัวคนของผมกลับ
00:17:46กลับไปเถอะไอ้จอม
00:18:17เห็นที่จะไม่ใช่เรื่องของฉันเสียแล้ว
00:18:21ไปเถอะมัย
00:18:23จ๊ะ
00:18:46อีฟออนแก้ว
00:19:16ปองแก้มมันจะเป็นอะไรไปไหมเมย์
00:19:22ฉันสงสารมัน
00:19:24ไม่รู้ว่าโรเบอร์ด
00:19:27จะรงโทษมันอย่างไรบ้างก็ไม่รู้
00:19:31ตัวจะไปกลืนนักเลย
00:19:36มันเป็นอย่างไร
00:19:43กลืนนัก
00:19:44เฮ้ย
00:19:46ฉันกลัว
00:20:08เป็นชอบเวลาตัวยิ้มหนา
00:20:12แต่ถ้ายิ้มแล้วมันอิต
00:20:16กลับมาต้องฝืนเนอะ
00:20:26เปิ้ลเข้าใจความรู้สึกของตัวนะ
00:20:30แต่ตัวอย่ากลืดไปก่อนเลย
00:20:32เพราะถ้าวันนั้นมันมาถึงแต่ๆ
00:20:36เปิ้ลจะว่ามันต้องมีตามออก
00:20:46อิต
00:21:12ปล่อยเค้า
00:21:14เฮาเจ็บมาก
00:21:19การที่ เฮาแต่งงานกับไหนฝรั่ง
00:21:22มันนี้หิ้งเฮาไป Fei กับ Pi ไปได้ไม่ได้ไรเปล่า
00:21:32cáiท่าเฮาบอกไว้ไงฝรั่ง
00:21:34ไหนฝรั่งจะเจอ
00:21:36และหนี้ รักหิ้ง เฮาไป Fei กับเขาก็ดอก
00:21:44ตอนนี้กูเป็นหัวมึงแล้ว
00:21:46อย่ามาใช้คำเรียกกู
00:21:48เยี่ยมเบาไพรส์พวกนั้นอีก
00:21:54กูลืมไป
00:21:56มึงยังไม่ใช่เมียผู้จริงๆอ่ะ
00:22:02หรือว่า
00:22:03กูจะต้องทำให้มึง
00:22:04จำที่ใจว่า
00:22:06ตอนนี้กู เป็นหัวมึงแล้ว
00:22:09ปล่อยห้าม มันจะไม่
00:22:11แหม ทีนี้
00:22:13มาทำเป็นเล่นตัวสดิตสะดิ่งใส่กู
00:22:16แต่พอเผอ
00:22:17มึงก็ไปมอบตัวเสนอให้ผู้ชายฉันต่ำนั้น
00:22:24มึงรู้ไหมว่า
00:22:25การที่กูจะยกคนอย่างพวกมึงอ่ะ
00:22:27ขึ้นมาเป็นเมีย
00:22:28กูจะต้องสู้กับสายตายามเหยียดของไอ้พวกบันดา
00:22:31ฝรั่งในห้างขนาดไหน
00:22:33นี่ขนาดกูช่วยมึง
00:22:35และแม่มึงขนาดนี้แล้ว
00:22:37มึงยังจะมาสร้างเลือกให้กูอีกเหรอ
00:22:40อีฟองแก้ว
00:22:41ปล่อย
00:22:42ปล่อย
00:22:43ปล่อย
00:22:46ปล่อยเขา
00:22:47ปล่อย
00:22:51ปล่อยเขา ปล่อย
00:22:54ไม่ต้องหรอก
00:22:55ปล่อยเขา
00:23:07พี่
00:23:17เป็นไงบ้างครับคุณใหญ่
00:23:24หวนเรื่องแล้วล่ะ
00:23:27มึงไม่ได้โดนแมวฝรั่งยาอย่างมายมันก็
00:23:32ผมไม่เป็นไรนิ่ง
00:23:33ผมไม่เป็นไรนิ่ง
00:23:35ขออย่างชั่วน่อย
00:23:36PCR กูก็นั่งรุ่นอยู่ตั้งนอกหิมตาย
00:23:38อะเข้าไปก็เข้าไม่ได้
00:23:40เเนาะเปิดหาหวากกูไปตัวยคุณยllanให้มาจ่วยมังอยั่ง
00:23:43เป็นอย่างสนดีแล้ว
00:23:46ขอบคุณคุณยsellนะครับ
00:23:47ที่ช่วยakers นี่มันวายอีกครั้ง
00:23:51ไม่เป็นไรหรอกเม Wing
00:23:53นายจอมเป็นคนของฉันน่ะ
00:23:56แล้วอีกอย่างฉันก็รับปากคนแม่ไว้แล้วด้วย
00:24:00ว่าถ้าเกิดมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นกับนายจอมเนี่ย
00:24:03ฉันต้องเป็นคนรับผิดชอบ
00:24:07แต่ฉันเกรงว่า
00:24:09การที่จะให้นายจอมอยู่ที่เรือนี้ต่อ
00:24:12อาจจะไม่ใช่เรื่องที่ดีสักเท่าไร
00:24:15ฝากนายมิ่งดูแลนายจอมมาอีกสักระยะนะ
00:24:19ถ้าหากฉันหาทางออกได้แล้ว
00:24:21คงได้พูดคุยกัน
00:24:23ได้ครับคุณใหญ่
00:24:30ไปนอนก่อนเถอะ
00:24:32นี่ก็ดึกมากแล้ว
00:24:40เรามีเรื่องเหมือนตั้งวัน
00:24:42มึงกับกูน่ะ
00:24:44ไปยอมใจเธอกันได้ป่ะ
00:24:47หา?
00:24:56พ่อใหญ่
00:24:59คุณแม่
00:25:01ยังไม่เข้านอนอีกเหรอครับ
00:25:02ยังหรอก
00:25:03ก็เห็นปริกมันบอกว่า
00:25:05มิ่งมันมาตามพ่อใหญ่ไปเรือนโน้น
00:25:07แม่ก็เลยเป็นห่วงน่ะ
00:25:09ไม่มีอะไรหรอกครับคุณแม่
00:25:11แค่ทะเลาะกันนิดหน่อยเอง
00:25:13ก็ไอ้คำติดมันโพธนาให้ลั่น
00:25:15ว่าหนังฟองแก้วเมียใหม่ของนายฝรั่ง
00:25:18รอพบชู้
00:25:19เห็นว่านายจอมก็มีส่วนล่วงรู้เห็นนะครับ
00:25:23นี่คือสาเหตุที่พ่อใหญ่ต้องไปเรือนนั้นเหรอ
00:25:27ครับ
00:25:29แต่ไม่มีอะไรหรอกครับคุณแม่
00:25:31ไม่ต้องเป็นห่วงนะครับ
00:25:33ตั้งแต่รับมันเข้าเรือนมานะครับคุณหญิง
00:25:36เรือนโน้นเกิดเรื่องไม่เว้นแต่ละวันเลยนะครับ
00:25:39หลาย ๆ เรื่อง
00:25:41มันก็ไม่ได้เกี่ยวกับข้อมูลกับนายจอมเลยตรง ๆ หรอกนะแม่ปริก
00:25:44อย่าเพิ่งพูดไปให้เสียความ
00:25:51เอ่อ คุณแม่ครับ
00:25:54ผมมีเรื่องของนายจอม
00:25:57อยากจะเรียนปรึกษาคุณแม่นะครับ
00:26:10ขอบคุณนะครับ
00:26:11ฉันเห็นราวเหล่าน่ะ
00:26:12ช่างเมื่อได้
00:26:15Americas
00:26:17ราวเหลือ
00:26:20น่ะ
00:26:21ฉract
00:26:23ราวเหลือ
00:26:31ฉ הי่เอง
00:26:33เริ่มแต่นิ้ว
00:26:35น้ำวิว...
00:26:36เปิดสาย
00:26:37มีอะไร
00:26:38มีอะไร
00:26:39ได้!!!
00:26:40นั่นแหละ นี่กล้ำหัวของฉัน
00:26:44นี่อะไร
00:26:46เมื่อช่วงนี้ มึงเจอเรื่องนักขนาดนี้
00:26:49มึงลองจิ้มพอ กูมักเองเลยนะ
00:26:51โอ้โห ไม่เอาอ่ะ
00:26:53ผมยังไม่อยากกินอะไรพวกนี้อ่ะ
00:26:56ไปดียาอย่างกับมึงเกิดกินนี่
00:26:59ตอนมึงมา โห สาบเล่าหึงขนาดนั้น
00:27:03เข้าใจ เร็ว
00:27:10ห้ะ หมู่เข้า
00:27:16อืม มึง
00:27:18แล้วอย่างงี้
00:27:20ฟองแก้วของเค้า
00:27:23โดนไหน สหาลวังทำอะไรบ้างนี่
00:27:29กูก็ไม่互บานกันน่ะเฮ้ย
00:27:31น่าให้กูเปิดเหมือนเป็นคนสวก
00:27:34แอาน่า ว่าเน Franklin อยัง เอา japan เยอร์นอนไล เอาไปตา
00:27:36แต่อีกฟองแก้วมึงก็เป็นเมียน่อย
00:27:41โอ้ย หู๊ย ห้ากว่าเดาบอก
00:27:47เออ ประจอม ว่าประจายที่มึงหันนั่น หน้าตาเป็นเฉยได้
00:27:52ขอว่ามึงหันในความรักของกูกับมันเถอะ
00:27:55อืม...
00:28:05ดีแล้วมึง กินเข้าไปนั่งนั่ง ของดีเลยนะ
00:28:10แล้ว...
00:28:12มึงอ่ะ มาอยู่กับนายฝรั่งได้ไงอ่ะ
00:28:16แล้วกูจะไปที่ไหนได้ ประจอม
00:28:19มึงก็เป็นความว่าง...
00:28:22อย่ามากลายให้มันอ่ะ
00:28:25ไม่ควรก็ได้
00:28:27แต่ก่อนนายกูเปิดเป็นเจ้าหน้าคนนึงตั้งละป้างพุ่น
00:28:31และพอถูกรวมอำนาจ อำนาจเปิดก็เสริมลง
00:28:35โจกดีขนาดเนอะ ที่นายฝรั่งเปิดมาช่วยไว้
00:28:38แม่กูก็เลยต้อยเปิดมาจนกูวันนี้
00:28:40ชีวิตมูกูเขาน่ะ
00:28:42มันก็มองเอ๊ะ
00:28:44เขาเป็นเจ้า
00:28:46เราเป็นสอง
00:28:48แล้วเจ้ามาก็ต้องลุกไม่ยากก่อน
00:28:50แรงมาก็กินเรา
00:28:52เพิ่งลืมเรื่องทุกอย่าง
00:28:54สุดท้าย
00:28:56ก็เจ้าตีดลับๆไปเฮีย
00:28:58มันก็วนอยู่มองเอ๊ะ
00:29:06โอ้ย ป่ะเจ้า
00:29:08อ้อ มาๆ คุยกันเอง
00:29:10ดีแล้วมึง
00:29:12กินเข้าไปนั่งๆ
00:29:18มึงนี่มันก็คิดเล่าของแต่อยู่เนอะ
00:29:22มา เอาแก้วมึงมา
00:29:30เอาอู้กันเลยกันแล้วกัน
00:29:32แต่คืนนี้เนอะ
00:29:34อีฟองแก้ว
00:29:36ต้องแตกกันป่ะ
00:29:48แตกกันป่ะ
00:29:56ป่านีอู้มันก็ไปยู้
00:29:58ในเหตุการณ์กับเปิ้ลเลยเนอะ
00:30:00ไหนฝรั่งเปิ้ลจะห้อมมันไปดีบไปโน่นก็ได้
00:30:02ชอบอู้ใส่ไฟคนอื่นแต่
00:30:06เดี๋ยวค่ะ ต้องคือจบแล้ว
00:30:08นี่ ๆ มึงต้องมีความสนใจ ไอ้ไอ้อี้
00:30:10มึงเข้าใจเก็า
00:30:11เจ้ามา ไอ้ปั่นหัน ไอ้ฟองแก้วเนอะ
00:30:14สักค่าในฝรั่งหยุดป่าน้ำแหละเจ้านี้น่ะ
00:30:17มึงว่ามันจะโดนเป็นเนี่ยออกขนาดไหน
00:30:21อิ่มแล้วเนอะ ข้าวเนี่ย
00:30:22กินก่อย ๆ
00:30:23เดี๋ยวค่ะ
00:30:24มึงว่ามันจะโดนเป็นเนี่ยออกขนาดไหน
00:30:27อิ่มแล้วเนอะ ข้าวเนี่ย
00:30:28กินก่อย ๆ
00:30:29เดี๋ยวค่ะ
00:30:35มึงใจกูแตะ
00:30:37ไอ้จอม เป็นจะได้
00:30:40ยังไง ต้องกิน
00:30:42กินแหละ
00:30:55ไอ้จอม
00:30:57มึงจะไปไหน
00:30:58ไอ้จอม
00:31:00ไอ้จอม
00:31:25ป่ะ
00:31:47คือ
00:31:51ผมไม่คิดว่ามันจะเป็นแบบเนี่ย
00:31:54นี่
00:31:57ผม
00:32:04ผม
00:32:08มันเป็นกรรมของแม่ยิงยังเฮา
00:32:24นั่นการดูกว่ามันควรค่าสมบัติ
00:32:26เพราะมันมี série
00:32:28แต่ก็มีสาร
00:32:30ก็ควรอฟรัก
00:32:31zentว่าที่ผมต้องBS
00:32:46ผม
00:32:48มันควร
00:32:50แต่เพราะมีซு
00:32:52อ้าว
00:32:53โค๊บหรอ
00:32:55คุณเจม
00:32:57ไปตั้งชื่อให้เหรอ หน้ารักเชียว
00:33:00ใช่ที่หมายความว่าความหวังหรือเปล่า
00:33:03เอ่อ
00:33:06ตัวผมไม่รู้หรอกค่ะ มันแปลว่าอะไร
00:33:08แค่คิดว่าชื่อนี้เสียงนี้มันพร้อมดีเฉย ๆ นะครับ
00:33:13โอ้โห น่าสนใจดีนะ
00:33:15แล้วเจ้าของหรือชื่ออะไร
00:33:17คราวที่แรกที่เจอกัน ฉันก็ลืมถามไปเสียได้
00:33:20อ้อ ผมชื่อจอมครับ
00:33:22แต่ ฮ.ไม่ใช่หมูของผมหรอกครับ
00:33:25เป็น...ของเจ้าของเรือน
00:33:27ผมแค่ถูก...
00:33:29วานมาให้ฝึกอีกทีหนึ่งนะครับ
00:33:32จอม
00:33:35ชื่อพร้อดีนะ
00:33:36แปลว่าอะไรเหรอ
00:33:38อ่อ...
00:33:39จอมแปลว่า...
00:33:41ผู้ที่ทะนัดทางใด ทางหนึ่งนะครับ
00:33:44ข้อมูลที่ทานัดทางดายทางหนึ่งนะครับ
00:33:47แล้วพ่อจอมพอจะบอกควิльก ในการฝึกเจ้าฮบก็ได้บ้างมั้ย
00:33:52อ่อ ได้จะครับ
00:33:54ก็ ผมฝึกมันด้วยเสียงนะครับ
00:33:57ใช้กระดิ่ง ให้มันเดียนรู้ว่า
00:33:59ถ้าเกิดมันได้ยินเสียงกระดิ่งcakeเมื่ocusedอ เมื่อไรเจอกินอีกหรือฺ่อน
00:34:02ตอนนี้เนี่ย พอมันได้ยินเสียงกระดิ่ง ปึ๊บมันก็จะวิ่งมาหาผมครับ
00:34:07ไว้วันหลังมาช่วยฝึกลูกหมูให้ฉันบ้างสิ
00:34:10พอดีฉันอยากจะส่งลงแข่งขันกับเขาบ้าง
00:34:16ลงแข่งเหรอครับ
00:34:17ใช่ ที่งานวันคริสมัสที่สโมซอนอะ
00:34:20พวกเท่าหลังในห้าง เขามักจะไปเฉลิมชลองกัน
00:34:24อ๋อ แล้วตัวคุณเจมสมีเลี้ยงหมูด้วยเหรอครับ
00:34:30ยังหรอก แต่ฉันอยากนะ
00:34:33ไว้สำหรับปีหน้า
00:34:37ปีหน้า
00:34:39พ่อจอมพอจะเป็นธุระให้ฉันได้ไหม
00:34:47ช่วยฉันเหมือนพ่อจอม
00:34:51เอ่อ...
00:34:55นายจอม
00:34:58คุณใหญ่
00:35:01คุณใหญ่เหมือนกับรู้เลยนะครับว่าผมมานะ
00:35:05ผมแค่เรียกหาคนของผมก็เท่านั้น
00:35:11ว่าแต่มิสเตอร์เจมมีธุระอะไรหรือครับ ถึงได้มาที่นี่ได้
00:35:15พอดีผมมาหามิสเตอร์โรเบอร์ด แต่ดันมาเจอพ่อจอมพอเสร็จอะ
00:35:20อืม...
00:35:26งั้นผมขอตัวก่อนแล้วกันนะครับ
00:35:28เชิญคุณใหญ่ใช้คนของคุณได้ตามสบายเลย
00:35:31ไว้เจอกันเจ้าฮบ
00:35:34เจอกันก่อนนะจอม
00:35:51ควบหรือ
00:35:55เอ้อ...แล้วคุณใหญ่มีอะไรหรือเปล่าครับ
00:36:03บ่ายนี้ นายจอมว่างหรือไม่
00:36:07ว่างครับ คุณใหญ่อยากจะให้ผมทำอะไรหรือเปล่าครับ
00:36:12เห็นไอ้มิงล่อว่า นายจอมกำลังฝึกผีศาลเผยรร์
00:36:16ผ่านไปถึงไหนแล้วล่ะ ค่องหรือยัง
00:36:20พอจะค่องแล้วครับ ค่องใหญ่อยากไปไหนแล้วครับ
00:36:26ถ้าอย่างนั้น นายจอมช่วยพาฉันไปที่การหลวงได้หรือไม่
00:36:47ทำไมมีหัวใจร้ายเจ้า แจมส์
00:36:52ไม่มีอะไร เอาล่ะ พูดกันเถอะ ฉันเห็นอะไร
00:36:57เกิดอะไรขึ้น รอเบอร์เบอร์ต
00:36:59ฉันเกิดอะไรขึ้น เรากำลังสอนความสุข
00:37:04แล้วเกิดอะไรขึ้น คิสมิส
00:37:07คนของที่นักธรรมณ์ พร้อมเมือง ถามฉันเข้าใจ
00:37:12และทุกคนที่อยู่ที่การหลวง พูดกับนักธรรมณ์ ทุกวัน
00:37:20มันทำฉันกลัว
00:37:22ฉันยังคิดว่าใครจะเตรียมนักธรรมณ์
00:37:26ฉันอยากทำงานนี้ ฉันต้องมีอาณาจักรอีก
00:37:33ฉันอยากโทษพวกนั้น
00:37:37รอเบอร์เบอร์ต นายรู้ว่า นายไม่ต้องเก็บความลับจากทุกอย่าง ใช่มั้ย?
00:37:43ฉันรู้ว่า นายมีอาณาจักรอีก
00:37:47นายพูดกับใคร? ฉันไม่มีใคร
00:37:50จอม นักธรรมณ์ของพลาสิปเฮาซ
00:37:56จอม?
00:38:06มีแต่คนที่คิดถึงเธอ
00:38:18ฝีมือเธอจะสื้อให้ใคร?
00:38:24ฉันจะสื้อให้นายจอม
00:38:27ฉัน? เอ่อ... ทำไมล่ะ?
00:38:31เพื่อความอาณาจักรของนายถึงออกไป
00:38:34จะได้มีชุดใหม่ใส่ไง
00:38:37ออกไปนอกเดือน
00:38:54ตัวนี้ดูไม่เลวนะ
00:38:57จอมว่าอย่างไรล่ะ
00:38:59เดี๋ยวจอมชอบไหม
00:39:04อ่ะ
00:39:18อู อยากเอาเลยครับ
00:39:22เอาอะไรหรือจอม
00:39:26อ่ะ จอมหมายถึง
00:39:28ผมหมายถึง
00:39:30เอาตัวนี้เลยครับ
00:39:34ถ้าจอมชอบตัวนี้ก็
00:39:36พ่อค้า
00:39:38เอาตัวนี้
00:39:48จอม
00:39:52เดี๋ยวฉันฝาก
00:39:54รับของจากพ่อค้าทีนะ
00:39:56แล้วจอมก็เดินเล่นแถวนี้ก่อน
00:39:58ฉัน
00:40:00ไปซื้อของให้คุณแม่สักเดียว
00:40:02ได้ครับคุณแม่
00:40:32โอ้ย
00:40:58มึงเป็นคนบอก
00:41:00มึงเป็นคนบอกงูมันเป็นก่อน
00:41:02อ้ะก็คิดว่า
00:41:04หิงขี้ฆ้าเหมือนกัน
00:41:06จะหั่นใจกันซะอีก
00:41:08นี่มัน
00:41:10ใจดำเอามหิดกระแตะเลย
00:41:12อ่ะอีกนึงบูแก้ว
00:41:14พ้อแม่
00:41:16เอามันสลสจถมายมาหากูไว้ได้
00:41:18บูแก้writing
00:41:20มันบอก
00:41:22อ้าง
00:41:24บอกครับ
00:41:26ตอนนี้มันต้องจับใจเป็นเมียไอ้ประหลังห้านั่นอ่ะ
00:41:30พอแล้ว
00:41:33นี่ก็สิ่งที่มึงเนี่ย
00:41:35มึงบอกแล้ว
00:41:40พวกเขาจะไปไหนวะ
00:41:41จะไปมาครบกันที่ฮันโทร
00:41:43ไป
00:41:45ฆ่ามึง
00:41:47ฆ่ามึงเลย
00:41:57มึงเห็นเกินตัวแบบเนี่ย
00:42:00จะเอาอะไรจับผมอีกล่ะ
00:42:03จะมาโทษผมคนเดียวได้ยังไงอ่ะ
00:42:08ว่าทั้งหมดนี้มันเกิดขึ้นก็เพราะพวกเราทุกคนไม่ใช่เหรอ
00:42:15มึงก็ตกขึ้นมาขอให้ผมช่วยอ่ะ
00:42:20ขอให้เห็นใจอ่ะ
00:42:22เคยให้เห็นใจผมบ้างป่ะ
00:42:26มึงก็ตกขึ้นมา
00:42:48คุณยาย
00:42:52คุณยายเคย
00:42:57ขอโทษครับพี่
00:43:00แค่จากนี้
00:43:01กูกับฟ้องแกว่าได้อยู่กันอย่างเป็นสุข
00:43:03มึงเค้าก็ยังหวังว่าได้อยู่เป็นสุขเลย
00:43:11พอพอ
00:43:14ถ้าคุณยังทำอะไรผมก็พนของผมอีก
00:43:17ผมไม่ยอมแน่
00:43:21ไอ้ข้อมแสน
00:43:23มึงแย่ฮ่าอย่างของมึงอ่ะ
00:43:26ป๊าขอสุมาแทนลูกป๊าตัวเองนะเจ้า
00:43:29มันเมาแล้วมันก็ชอบหาเรื่องเป็นเจ๊อี้ไปทั่ว
00:43:33คุณๆ อย่าถือสหาความมันเลยนะเจ้า
00:43:36ไอ้แสน
00:43:38ปิก ปิก ปิก ปิก มา
00:43:56มึงมากับโกนด้วย พวกผอ.ฟล่อย ฟล่อย!!!!
00:44:11คุณไปไหน
00:44:17มึงงี้อย่างลงไปมึงหงตัวพวกเขา
00:44:21หายไปกินเหล่ามาตื่นคืน
00:44:23พอกูปิกมา
00:44:25เพราะมึงเฝ้าหัวกรรมเดียวไม่ได้
00:44:27มึงก็ไปซ่อมีเรื่องกับเปิ้ล
00:44:29มึงฮู้ก่อน
00:44:31ว่าเปิ้ลเป็นผัย
00:44:32มันเป็นผัยก็จะตายมานี่อย่างไร
00:44:36ข้าจะสนใจ
00:44:38ข้าสนใจก็เรื่องฟองแก้วนะ
00:44:39แม่ก็ฮู้
00:44:41ฮัดเจียมกับลาหัวมึงไว้พ่อ
00:44:44ไอ้ฟองแก้วอ่ะ
00:44:45มันไปได้ดิฟต์ได้ดีละ
00:44:47แล้วแม่มันก็อยู่สบายแล้วต่อย
00:44:50แต่เดี๋ยวนี้นะ
00:44:51มึงต้องช่วยกูทำอาหารกิน
00:44:53อยู่หืดได้ไปวันๆ
00:44:56เข้าใจพ่องก้อ
00:45:00เพราะข้าฮักมันอ่ะ
00:45:04ข้าฮักไอ้ฟองแก้วแม่
00:45:08ข้าฮักมัน
00:45:13กูฮู้
00:45:16กูเลี้ยงมึงใหญ่แม่
00:45:19เนี่ยอย่างกูจะไม่เข้าใจ
00:45:23แต่ไอ้ฟองแก้วอ่ะ
00:45:25มันไปมีชีวิตที่ดีของมันแล้ว
00:45:29มึงควรจะปล่อยมันได้แล้ว
00:45:32ไอ้แสน
00:45:36ข้าแล้วแม่
00:45:46ข้าแล้วอ่ะ
00:45:47แสนเอ้ย
00:45:52ชีวิตมันก็เป็นเจ๊อีล่ะ
00:45:55ทำใจเถอะมึง
00:46:03แม่
00:46:07ทำใจเถอะลูก
00:46:10ข้าวิทยานแล้วแม่
00:46:16ลืมมันไปเถอะลูก
00:46:18ไอ้ฟองแก้ว
00:46:20น่ากลัวสุดหัวใจเลยอ่ะ
00:46:26ข้าวิทยานตรงไหนอ่ะ
00:46:28แม่
00:46:44กูขอเถอะ
00:46:46ขอว่ามึงหันในความฮักของกูกับมันเถอะ
00:46:50มึงนี้มันตัวสวยนะ
00:46:52ไปอยู่ตรงไหนก็มีแต่เรื่องชิบหายไปหมด
00:46:56ผมไม่คิดว่ามันจะเป็นแบบนี้
00:46:59ชาตินี้มันต้องจับใจเป็นเมียไอ้ประรางห้านั่นอ่ะ
00:47:02นี่ก็สิ่งที่มึงเหี้ยอ่ะ
00:47:18ให้ผม
00:47:21กลับบ้านเถอะนะครับ
00:47:27อย่าโกหก
00:47:28ขอบคุณครับ
00:47:31หนูโง่
00:47:37นายหญิง
00:47:42บุรุธ
00:47:49ช่วยดังนั่น
00:47:54ขอบคุณมากค่ะ
00:47:58อายปกป้อย
00:48:18เนธยอม
00:48:24อะไร
00:48:26นายจอมทำอะไรนะ
00:48:31ผมก็...ไม่รู้เหมือนกันครับ
00:48:40นายจอม...นั่งเป็นเพื่อนฉันได้ไหม
00:48:56เขตมันจบแล้วหรอ
00:49:09ยอด Roma.
00:49:17คิดถึงเวลานี่อยู่หรือ
00:49:26ตั้งแต่ที่แน่จอมมาอยู่ที่นี่
00:49:30ฉันก็ยังไม่เคยถามแน่จอมเลย
00:49:33ว่าเป็นอย่างไรบ้าง
00:49:42ผมก็
00:49:46พยายาม
00:49:48รับตัวอยู่เด้ยๆนะครับ
00:49:53แน่จอม
00:49:56มีเรื่องอยากเล่าให้ฉันฟังหรือไม่
00:50:05หากไม่มีก็ไม่เป็นไร
00:50:07ฉันเข้าใจ
00:50:11บางครั้งคนเราก็มีเรื่องที่ไม่สามารถเล่าให้ใครฟังได้
00:50:22แค่
00:50:27สับสมนะครับ
00:50:34ฉันก็เคยรู้สึกแบบนั้นเหมือนกัน
00:50:39แล้วฉัน
00:50:41ก็มักจะมาที่นี่อยู่บ่อยๆ
00:50:44เวลาที่ฉันรู้สึกเช่นนั้น
00:50:50แล้วคุณใหญ่
00:50:53เคยเป็นอย่างผมไหมครับ
00:50:57ที่รู้สึกว่าตัวเอง
00:51:01อยู่ผิดที่ผิดทางทั้งหมด
00:51:09แล้วก็ไม่เข้าใจว่าทำไม
00:51:11เรื่องแย่ๆที่มันเกิดขึ้นทั้งหมดตอนนี้เนี่ย
00:51:17มันต้องเกิดขึ้นกับตัวเองด้วยทั้งนั้นที่
00:51:21ผมก็ไม่รู้สึกว่าผมทำผิดอะไรเลย
00:51:26แล้วผมก็ไม่เข้าใจ
00:51:28ว่าทำไมเรื่องมันจะเกิดขึ้นทุกทางแบบนี้ด้วย
00:51:35ผมทำอะไรผิดเหรอ
00:51:38ผมทำไมอยู่ตรงนี้
00:51:41ที่นี่
00:51:42ผมทำอะไรผิด
00:51:45ผมไม่เข้าใจ
00:51:49เรื่องที่กันขึ้นวันนี้
00:51:53มันทำให้ไอ้จอม
00:51:56ห่วนคิดถึงที่ที่จักมาใช่หรือไม่
00:52:07หากเรื่องที่ไอ้จอมห่วนคิดถึงนั้น
00:52:12มันทำให้ไอ้จอมเจ็บปวด
00:52:16ก็เลยมันไปเสีย
00:52:20หากการจดจำ
00:52:23มันต้องทำให้ไอ้จอมต้องเสียใจ
00:52:27แล้วลืมมันไปให้หมดเถอะ
00:52:35เริ่มตัวใหม่ให้ไอ้น้องจอม
00:52:38ทำใจให้กลับบ้าน
00:52:57พี่ไม่รักจอมแล้วเหรอ
00:52:59กับจอมพี่ก็ยังรู้สึกเหมือนเดิมนะ
00:53:02พี่ขอให้จอมเจอคนที่ดีกว่าพี่นะ
00:53:05พี่รักจอม
00:53:26พี่รักจอม
00:53:56พี่รักจอม
00:53:59พี่รักจอม
00:54:22คนใหญ่ครับ
00:54:27อืม
00:54:30ขอบคุณนะครับ
00:54:35ไม่เป็นไร
00:54:38จอมกลับขึ้นเดินไปพักเถอะ
00:54:41พรุ่งนี้อาจจะมีบางอย่างเปลี่ยนไป
00:54:45จากที่จอมเคยทำนะ
00:54:57จอม
00:55:05ครับคุณใหญ่
00:55:12ขออย่าให้มีเรื่องร้าย
00:55:15เกิดขึ้นกับจอม
00:55:20แม้แต่เพียงในฝันก็ตาม
00:55:26แต่ต้องมีสวัสดิ์
00:55:56โปรดติดตามตอนต่อไป
00:56:27เหมือนขวัญในจอมเพิ่งจะเสียไป
00:56:30ให้ฉันรับขวัญในจอมเถอะนะ
00:56:35ฉันขอให้ขวัญของในจอม
00:56:38กลับมาสู่ในจอมเถอะนะ
00:56:40ตั้งแต่ที่ในจอมมาอยู่ที่นี่
00:56:43ฉันก็ยังไม่เคยถามในจอมเลย
00:56:45ว่าเป็นอย่างไรบ้าง
00:56:47ในจอมชอบไหม
00:56:56โปรดติดตามตอนต่อไป
00:57:27อร่อยใช่ไหมล่ะ
00:57:30นี่กินเยอะๆเลยนะ
00:57:31เพราะจะบอกให้ว่า
00:57:32ถ้าต่อจากนี้ฉันไม่อยู่กับแกแล้วเนี่ย
00:57:34แกจะไม่ได้กินอะไรแบบนี้บ่อยๆแล้วนะ
00:57:37กินเข้าไปๆ
00:57:38เร็วๆๆๆๆ
00:57:42จะหนีเจ้าห้องไปไหนซะล่ะพ่อจอม
00:57:45อ้าว คุณยาย
00:57:51ไปจ้ะ
00:57:53ไปจ้ะ
00:57:56ฉันเพียงแค่ไปมาหานะ
00:57:58ว่าพ่อจอมดีขึ้นบ้างหรือยัง
00:58:01แต่เห็นพ่อจอมเป็นกับเจ้าห้องกับครูนี้
00:58:04ฉันก็พอจะเบาใจลงบ้างแล้วล่ะ
00:58:16ว่าแต่ทำไมจู๊ๆคุณยายถึง
00:58:20ได้เรียกผมว่าพ่อจอมเหรอครับ
00:58:23ฉันก็
00:58:25ไม่รู้เหมือนกัน
00:58:28แค่รู้สึกว่าเรียกแบบนี้
00:58:30แล้วมันสบายใจนะ
00:58:34พ่อจอมไม่ชอบหรือ
00:58:37เปล่านี่ครับ
00:58:39พ่อจอมยังไม่ตอบฉันเลยนะ
00:58:41ว่าจะหนีเจ้าห้องมันไปไหน
00:58:49ก็
00:58:51ผมก็แค่ไม่แน่ใจนะครับว่า
00:58:54ทุกคนที่นี่
00:58:56ยังจะอยากให้ผมอยู่ต่อหรือเปล่า
00:58:59จากทุกเรื่องที่ผ่านมา
00:59:02เหตุใด
00:59:04พ่อจอมจะคิดเช่นนั้น
00:59:08ก็
00:59:10ฉันไม่คิด
00:59:13แต่
00:59:15ฉันก็ไม่คิด
00:59:17ก็
00:59:19ก่อนหน้านี้
00:59:21แม้แต่ตัวคนเดียวเองยังพูดเหมือนคือว่า
00:59:24ไม่อยากให้ผมอยู่ที่นี่แล้วนี่ครับ
00:59:30แต่ฉันเกรงว่า
00:59:32การที่จะให้นายจอมอยู่ที่เรือนี้ต่อ
00:59:34อาจจะไม่ใช่เรื่องที่ดีสักเท่าไหร่
00:59:41ฉันไม่ได้หมายความว่าแบบนั้น
00:59:44ฉันหมายความว่า
00:59:46หมายถึง
00:59:48พ่อจอมเป็นคนที่ฉันรับเข้ามา
00:59:50จะให้ไปอยู่กับมิงในเรือน
00:59:52ซึ่งเป็นคนของบ้านนั้น
00:59:55ก็เห็นจะไม่
00:59:57สมควรสักเท่าไหร่
01:00:04เจ้าโฮปนี่
01:00:06พ่อจอมเป็นคนตั้งชื่อมันเหรอ
01:00:09ใช่ครับ
01:00:11พ่อจอม
01:00:14รู้ความหมายของมัน
01:00:16นี่ไง
01:00:39นี่ไม่ใช่ครั้งแรก
01:00:42ที่ฉันเห็นพ่อจอม
01:00:44ไม่เหมือนกับคนอื่น
01:00:46ฉันเลยอยากจะให้พ่อจอมมาอยู่กับฉันในฐานะ
01:01:00ถนายหน้าหอพ่อจอมเป็นให้ฉันได้หรือไม่
01:01:10ถนายหน้าหอ
01:01:16ถนายสองควัน
01:01:18ฉันพายแตกให้เธอทั้งหมดทุกทาง
01:01:24นานคบชาติใดฉันขอรักเธอพรุ่งนี้
01:01:28crackers
01:01:36สมัย
01:01:42ข้าวนี้เราจะได้อยู่บ้านเหมือนเดียวนะพ่อจอม
01:01:45ไม่เป็นไรค่ะมันขยับไม่อยู่
01:01:47ไม่ได้ให้มึงกิน อย่ามุ่งกินไออิ่งขาวก็ต้องรู้จัก don't
01:01:51กีลสุด Standing like c tit VP
01:01:53can sometimes make you
01:01:55Is the best
01:01:56sounding
01:01:58ก็คงไม่ให้มึงมากินอยู่
01:01:59จะเปลือมข้าวเปลือมกลับแน่ ๆ
01:02:01เป็นอย่างไรบ้างครับพ่อจอม
01:02:02พ่อจะทำได้ไหม
01:02:04ก็มันใหญ่
01:02:05มันเมามากเลยนะครับเนี่ย
01:02:07ไม่เมาแล้ว
01:02:08แล้วจะเรา
01:02:11ยังเมารัก
01:02:28ดอกไม้ใดจะอ้อมนานเกินกว่านานไม่มี
01:02:35เพราะรักของฉันคงอยู่เสมอ
01:02:39อยู่เพื่อเธอและแฟนของเธอ
01:02:45กลิ่นหอมขวางความรักซึ่งแทบติดตามพบเธอ
01:02:50ตามพบเธอไม่มีโรยรัก
01:02:55ไม่มีหวังเจอ

Recommended